Poliflw

Door Stieneke van der Graaf op 19 december 2019 om 17:24

Torenhoge schulden en verslavingen zijn risico’s die gokkers lopen. Helaas heeft een meerderheid van de Tweede en Eerste Kamer de afgelopen jaren besloten online gokken verder te legaliseren. Nu deze verkeerde afslag is genomen, is het des te belangrijker om kinderen en jongeren te beschermen tegen gokken. Arjen Lubach liet in zijn programma al treffend zien dat het nu helemaal mis gaat. De Toto heeft in het afgelopen jaar 110.000 nieuwe jonge gokkers aan zich weten te binden.

In de Koning Toto reclame wordt rapper Donnie ingezet, die juist voor jongeren interessant is. Ze bereiken hiermee minderjarigen en jongeren tot 24 jaar die nu niet bereikt mogen worden. Dat zijn juist de meest kwetsbaren die we moeten beschermen tegen dit soort bedrijven.

Maar daar stopt het niet. Het is nu nog kinderlijk eenvoudig voor een vijftienjarige om online te gokken en verslaafd te raken zo toonde de NOS al aan. Reclames voor gokken worden nu uitgezonden op tijdstippen wanneer ook kinderen voor de buis zitten. Wat mij betreft werken we toe naar een totaalverbod op reclame voor gokken en komt er stevige handhaving zodat jongeren niet kunnen gokken. Op het gebied van voorlichting en hulpverlening is nog veel te verbeteren. Het is pijnlijk genoeg dat een meerderheid in Den Haag online gokken wilde vrijgeven, maar nu hoop ik ook dat andere partijen hun verantwoordelijkheid nemen om in ieder geval de jongeren te beschermen. Er is echt een omslag in het denken nodig.

Deze week heeft de Tweede Kamer een begin van die omslag gemaakt. Ik heb twee moties ingediend om gokreclame te begrenzen. Daarmee helpen we voorkomen dat er steeds meer jongeren dit pad op gaan. Ik wil dat gokreclames voor 21.00 uur verboden worden. Net zoals dat nu geldt voor reclames voor drank. En ik stel voor dat er een verbod komt op reclames met jonge beroemdheden. Deze moties zijn nu aangenomen

Maar we moeten uiteindelijk toe naar een andere manier van omgaan met gokken. Laten we nuchter kijken welke inpact gokken heeft op gezinnen. Laten we luisteren naar wat deskundigen uit de verslavingszorg vertellen, wat ouders meemaken en laten we jongeren serieus nemen die onze bescherming nodig hebben. Ik maak me er sterk voor dat we aandacht houden voor de risico’s van gokken. Ik maak me er sterk voor dat we bedrijven begrenzen die vooral denken aan het verdienen van geld en niet aan het welzijn van mensen.

Laten we als samenleving niet gokken met onze kinderen.

Door Stieneke van der Graaf op 10 oktober 2019 om 07:39

Nieuwe wet nodig tegen kindermishandeling Bonaire, Sint-Eustatius, Saba

Er is reden tot zorg over geweld tegen kinderen op Bonaire, Sint-Eustatius en Saba. Waar fysiek en psychisch geweld in Nederland, op Sint Maarten, Curaçao en Aruba al bij wet verboden is, geldt dat voor de zogeheten BES-eilanden nog niet. Wat mij betreft gaat staatssecretaris Knops bezig met wetgeving om dit geweld tegen te gaan.

Het verbod zou namelijk voor het hele Koninkrijk moeten gelden. Kinderen daar komen dezelfde rechten en dus ook dezelfde bescherming toe als kinderen hier. Het is belangrijk dat we duidelijke grenzen stellen over wat wel en niet kan. Onder andere Unicef en het Kinderrechtencollectief zeggen dat er in de opvoeding in deze gebieden te vaak sprake is van lichamelijk en geestelijk geweld.

Kinderrechten

De ChristenUnie dringt al jaren aan op versterking van de kinderrechten in de overzeese gebieden van het Koninkrijk. Er is dan ook meer nodig dan alleen wetgeving. Het is belangrijk dat we ouders helpen om de opvoeding op een goede manier vorm te geven. Daarom hebben we in het verleden drie miljoen euro vrijgemaakt voor het verbeteren van kinderrechten, waarmee bijvoorbeeld de jeugdzorg versterkt kon worden. Maar onze blijvende aandacht voor de kinderrechten is broodnodig.

Zo willen we ook dat er duidelijkere regels komen voor zorgverleners en leraren als zij kindermishandeling willen melden. Mensen die dagelijks met kinderen werken moeten weten waar ze terecht kunnen als ze zien dat het thuis misgaat. Op die manier kan samen met de ouders gekeken worden naar oplossingen voor een veilige thuisomgeving voor ouder en kind.

Door Gert-Jan Segers op 16 september 2019 om 22:05

Coalitie-Y biedt premier Rutte jongerenmanifest aan

Tijdens een bijeenkomst in het ministerie van Algemene Zaken heeft premier Mark Rutte het jongerenmanifest van Coalitie-Y in ontvangst genomen. Het manifest wordt gesteund door acht politieke partijen en tientallen maatschappelijke (jongeren)organisaties.

Floor Brands, voorzitter van de Nationale Jeugdraad bood het manifest aan en pleitte voor generatieproof beleid. Inmiddels is het manifest al door ruim 6.000 mensen ondertekend die daarmee het pleidooi kracht bijzetten om de druk op jongeren te verminderen. Het manifest biedt op korte termijn al handvaten voor beleid dat jongeren perspectief biedt en zal als inzet dienen voor een nieuw regeerakkoord.

Door Webredactie op 16 september 2019 om 09:58

Te veel jongeren worden te zwaar belast door schulden en prestatiedruk. De ChristenUnie heeft het initiatief genomen tot Coalitie-Y en wil daarmee meer ruimte geven aan jongeren en hun talenten. We moeten af van het neoliberale denken dat jongeren wil doen geloven dat je je eigen project bent waarin je moet investeren en dat succes een keus is. Het leenstelsel is daar bij uitstek een uiting van. Het manifest van Coalitie-Y wil een omslag in dat denken, het leenstelsel aanpakken en de terugkeer van een basisbeurs.

Verder willen we meer ruimte voor jongeren op de woningmarkt, arbeidsmarkt, in het onderwijs. We willen een generatietoets invoeren zodat duidelijk wordt of beleid generaties niet afknelt. Met deze brede maatschappelijke en politieke coalitie zijn we met zovelen dat we echt nieuwe keuzes kunnen maken en kunnen toewerken naar een regeerakkoord dat jongeren-proof is. Zo wil de ChristenUnie bijdragen aan een samenleving waarin mensen tijd hebben voor aandacht voor elkaar en aandacht voor dingen die echt van waarde zijn.

Door Webredactie op 13 september 2019 om 16:54

ChristenUnie-voorstel wordt werkelijkheid: maatschappelijke diensttijd start in 2020

Na een proefperiode sinds de zomer van 2018, gaat vanaf februari 2020 de maatschappelijke diensttijd (MDT) officieel van start. De maatschappelijke diensttijd komt voort uit de verkiezingsprogramma’s van ChristenUnie en CDA, is daarna breder omarmd in de Tweede Kamer en nu uitgewerkt door ChristenUnie-staatssecretaris Paul Blokhuis. De maatschappelijke diensttijd is voor jongeren tussen 14 en 27 jaar, die zich in een periode van 6 maanden minimaal 80 uur inzetten voor de samenleving.

Volgens staatssecretaris Paul Blokhuis heeft de proef met de maatschappelijke diensttijd de afgelopen tijd veel positieve verhalen opgeleverd. “Het is een kans voor jongeren om hun talenten te ontdekken, van betekenis te zijn, nieuwe mensen te ontmoeten en keuzes te maken voor de toekomst. Het valt me op dat zij het vooral ook heel erg leuk vinden. Niemand kan zo enthousiast vertellen over MDT als de deelnemende jongeren zelf.”

ChristenUnie-fractievoorzitter Gert-Jan Segers is blij dat de maatschappelijke diensttijd officieel van start kan gaan: “De maatschappelijke diensttijd is een mooie manier om jongeren ervaring op te laten doen met zinvol werk en in contact te komen met mensen, ouderen bijvoorbeeld, die ze anders nooit zouden spreken. Dat wat jongeren op zo’n moment leren, leren ze nooit meer af. Dat is winst voor hen én voor de samenleving.”

De komende maanden wordt een landelijk erkende waardering voor deelnemers van de maatschappelijke diensttijd ontwikkeld, bijvoorbeeld in de vorm van een landelijk certificaat. “Daarmee zorgen we dat jongeren nog eens iets extra’s overhouden aan hun maatschappelijke diensttijd,” stelt Segers.

Voor het ontwerp van de maatschappelijke diensttijd, werkte staatssecretaris Paul Blokhuis samen met ChristenUnie-minister Arie Slob en VVD-staatssecretaris Tamara van Ark.

Door Gert-Jan Segers op 3 september 2019 om 09:21

Vandaag is een mooie dag want twee andere politieke partijen scharen zich achter Coalitie-Y. Daarmee nemen twee architecten van het leenstelsel de PvdA en GroenLinks afstand van dat systeem en scharen ze zich achter ons pleidooi voor de basisbeurs. En het zou prachtig zijn als blijkt dat de komende weken nog meer partijen zich bij Coalitie-Y aansluiten.

Het sterkt me in de overtuiging dat we die terugkeer van een basisbeurs bij de volgende formatie kunnen regelen. Waar er eerder een blok van VVD, D66, GroenLinks en PvdA voor het leenstelsel bleef staan, hebben die laatste twee nu kleur bekend door aansluiting bij Coalitie-Y.

Zorgen voor een goede basis voor studenten via een basisbeurs is een stap, maar meer is nodig voor jongeren.

Het is nog maar een halfjaar geleden dat de ChristenUnie samen met Coalitie-Y een inspirerende en indringende bijeenkomst belegde in de Tweede Kamer met ongeveer 150 jongeren. Ze vertelden hoe ze soms opzien tegen de toekomst door flexibele en onzeker contracten, de ontoegankelijke woningmarkt, de noodzaak om geld te lenen door het leenstelsel en de voortdurende druk om te presteren, om alles uit jezelf te halen en dat ook te laten zien.

Want die prestatiemaatschappij is fnuikend.

Het is fnuikend dat jongeren het gevoel hebben dat zelfs excellent niet goed genoeg is.

Het is fnuikend dat de gedachte opkwam dat het leven een project is waarbij je leent om in jezelf te ‘investeren’ en het later ‘terugverdient’.

Het is fnuikend dat dit denken van prestatie en investeren heeft geleid tot een leenstelsel.

De druk werd maar hoger en hoger. Burn-out raken als je 20 bent is geen uitzondering.

Jongeren stellen hun leven uit, schreef de SER afgelopen vrijdag. Steeds later stichten ze een gezin omdat de basis nog niet op orde is.

Dat is precies de reden dat we met Coalitie-Y zijn begonnen. Om op te komen voor een generatie in de knel, maar ook om een maatschappelijke tendens aan de kaak te stellen.

Met ons manifest ‘Waardig Ouder worden’ maakten we ons sterk voor een samenleving die met aandacht om ouderen heen staat en hen niet afschrijft.

Nu werken we aan een manifest met ‘Coalitie-Y’ om de druk op jongeren te doorbreken zodat zij met hoop hun toekomst tegemoet gaan.

Het is een enorm krachtige generatie, maar we moeten ze de kansen bieden. Aandacht hebben voor hun zorgen en handelen.

Vandaag is een belangrijke dag in het keren van het maatschappelijk tij waarin jongeren onder druk staan. Door de aansluiting van de PvdA, GroenLinks en hopelijk nog meer partijen kan er een wending komen.

Het sterkt me in de overtuiging dat dit leenstelsel zijn langste tijd heeft gehad. Daar strijd ik voor, voor jongeren.

Maar het is ook een eerste stap.

Omdat we de komende weken werken met deze partijen aan een manifest met meer oplossingen voor jongeren. Dat manifest komt nog voor Prinsjesdag.

Maar het is ook een eerste stap omdat ik werkelijk hoop dat hier een wending wordt ingezet voor de samenleving. Een wending waarin we niet louter denken in termen van efficiency, succes, alles uit jezelf halen en meer, hoger, beter en sneller.

Daar werken we aan met Coalitie-Y, daar werken we aan in dit kabinet, daar werken we aan richting de komende verkiezingen.

Een land met aandacht voor elkaar.

Door Webredactie op 31 augustus 2019 om 07:15

ChristenUnie: Kinderen moeten beter worden beschermd tegen online gokbedrijven

NOS onderzoek toont aan dat gokbedrijven en de Kansspelautoriteit hun verantwoordelijkheid voor jongeren niet nemen.

“Het is op dit moment kinderlijk eenvoudig voor een vijftienjarige om online te gokken en verslaafd te raken. Dat moet zo snel mogelijk anders”, zegt ChristenUnie Kamerlid Stieneke van der Graaf. “Met oog op de nieuwe wetgeving die online gokken legaliseert is het nog meer van belang dat de Kansspelautoriteit optreedt tegen online gokbedrijven die de wet overtreden en minderjarigen laat gokken op hun site.

Ik wil dat online gokbedrijven die minderjarigen op hun websites toelaten om te gokken hun vergunning verliezen. Dit vraagt om een keiharde aanpak.”

Van der Graaf dient kamervragen in naar aanleiding van NOS onderzoek waaruit blijkt dat gokbedrijven en de Kansspelautoriteit niet of nauwelijks hun verantwoordelijkheid nemen voor kinderen. “Vandaag dien ik vragen in bij minister Sander Dekker voor Rechtsbescherming. Ieder kind dat al op jonge leeftijd in aanraking komt met gokken, loopt het risico dat zijn of haar leven in het teken blijft staan van deze ellende. Gokken is verslavend en kan bovendien voor kinderen flinke financiële problemen veroorzaken. Het is niet voor niets verboden op deze leeftijd.”

“Van die sites valt weinig te verwachten als het gaat om het voorkomen van gokverslaving onder jongeren, want zij verdienen aan deze wanpraktijken. Des te belangrijker is het dat de Kansspelautoriteit hierop alert is en handhaaft. Het is onbegrijpelijk dat de Kansspelautoriteit op de handen blijft zitten. Waarom hebben deze goksites vrij spel?

Misstanden bij de Toto

“In een tijd waarin er helaas steeds meer legale aanbieders van gokken een vergunning krijgen, is het extra wrang dat ook de vergunde goksite van de Toto zich schuldig maakt aan deze praktijken. Zij hebben echt de mogelijkheid om op leeftijd te screenen. Ik concludeer dat ze daar geen belang aan hechten. Daarom wil ik van de minister horen welke gevolgen dit heeft en of sprake kan zijn van het intrekken van de vergunning.”

Bescherming jongeren heeft onvoldoende prioriteit bij de Kansspelautoriteit

“Dit is niet de eerste keer dat ik vraagtekens zet bij het optreden van de Kansspelautoriteit. De autoriteit zegt het beschermen van onze jongeren als hoogste prioriteit te hebben, maar dit bericht laat een heel ander beeld zien. De Kansspelautoriteit is zo volstrekt ongeloofwaardig. Zelfs tegen de vergunde Toto wordt niet opgetreden. Ik wil hier zo snel mogelijk met de minister over in debat.

Wij geloven dat we in onze samenleving aandacht moeten hebben voor elkaar. Door gokken vrij te geven zonder oog te hebben voor de risico’s lopen we het risico dat jonge levens verwoest worden. Daarom werkt de ChristenUnie nu aan een actieplan om kwetsbare groepen zoals jongeren te beschermen tegen de schadelijke gevolgen gokken. Deze alarmerende berichtgeving onderstreept de urgentie van de situatie. We rekenen erop dat de minister deze handschoen oppakt.”

Door Piet Adema op 7 juni 2019 om 12:25

Hoe de ChristenUnie (al dan niet) samenwerkt met andere partijen

Onder het logo van de ChristenUnie staat sinds een aantal jaar de slogan ‘Geef geloof een stem’. Een mooie, heldere boodschap die slaat op wat we als partij zijn en wat we willen doen. We zijn een christelijke partij, sociaal bewogen en willen dat in de politiek handen en voeten geven. We willen een geloofwaardige en waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving. Christelijk en relevant zijn.

Daar werken we iedere dag hard aan. Met vijf zetels in de Tweede Kamer. Sinds kort vier zetels in de Eerste. Twee ministers, één staatssecretaris, één eigen Europarlementariër. In meer provincies dan ooit zijn we in beeld om bestuursverantwoordelijkheid te dragen en lokaal hebben we meer wethouders dan ooit.

Iedere dag gaan al onze vertegenwoordigers op landelijk, provinciaal en lokaal niveau naar hun werk om in de politiek, in onze democratie, onze idealen stapje voor stapje dichterbij te brengen. Dienstbaar aan dorp of stad, provincie of land, dienstbaar aan onze samenleving.

Verantwoordelijkheid

Om dat te kunnen doen, is het nodig om bereid te zijn om verantwoordelijkheid te nemen. Is het ook nodig om open te staan voor samenwerking. Omdat we zelf immers nergens een meerderheid hebben en – nog veel belangrijker – we in een democratie leven. Juist in een tijd waarin tegenstellingen toenemen, zoeken wij de maatschappelijke vrede. Ook in samenwerking met anderen.

En dus sluiten we als ChristenUnie nooit op voorhand andere partijen uit van samenwerking. We zijn tegen een cordon sanitaire voor welke partij dan ook. Dat zei onze partijleider Gert-Jan Segers nog expliciet op de avond van de Provinciale Statenverkiezingen: ‘Voor samenwerking kijken we naar links en kijken we naar rechts. Zetels winnen, betekent ook: verantwoordelijkheid nemen’.

Verschillen en overeenkomsten

Dat zeggen we natuurlijk wel in de wetenschap dat geen enkele partij dezelfde is als de ChristenUnie. Dat er met die partijen dus altijd verschillen zijn in idealen, in plannen, in wat we willen bereiken. Het is daarin geen geheim dat de afstand tot die verschillende partijen niet in alle gevallen hetzelfde is. De SGP staat inhoudelijk op veel onderdelen dichterbij dan bijvoorbeeld Forum voor Democratie. En onze samenlevingsvisie komt meer overeen met het CDA dan met D66.

Maar belangrijker dan te weten waar andere partijen staan, is te weten waar je zelf staat. Wij, als ChristenUnie, willen werk maken van een hoopvolle toekomst voor onze kinderen - onder meer door een ambitieus klimaatbeleid, we willen bouwen aan een samenleving waarin elk leven waardevol is, waarin we omzien naar elkaar en waarin we tegenstellingen verkleinen. En we willen opkomen voor vrijheid en veiligheid, hier en elders in de wereld. In welke rol dan ook, in welke mogelijke samenwerking dan ook, zijn die idealen leidend.

Vormen van samenwerking

Dat uitgangspunt maakt dat de manier waarop we met elkaar samenwerken van plaatst tot plaats, van partij tot partij en van keer tot keer verschilt. Met de ene partij zit je een keer in een coalitie, met afspraken voor de komende paar jaar. Met een andere partij doe je eens of vaker samen voorstellen, vanuit oppositie of coalitie. Beide vormen van samenwerking zijn in principe mogelijk met alle partijen.

Soms gaat samenwerking verder. Dan vorm je met een andere partij een gezamenlijke fractie - wat met name in Europa speelt - of kom je in verkiezingstijd met een gezamenlijke kandidatenlijst. Deze laatste twee zijn de meest intensieve vormen van samenwerking die we kennen en waarbij er dus ook echt veel gezamenlijke grond moet zijn om dit met een andere partij te kunnen doen. Dat doen we weleens met de SGP, die, net als wij, politiek wil bedrijven bij een open Bijbel.

Terwijl het geen verrassing is dat deze vorm van samenwerking bijvoorbeeld in Europa níet voor de hand ligt met Forum voor Democratie, die Nederland uit de EU wil. Net zomin als we in één fractie zouden kunnen zitten met D66, die juist veel te veel van Europa verwacht en ook op andere punten ver van ons af staat.

Er is geen vast draaiboek hoe we op welk niveau, op welk moment en op welke manier we omgaan met welke partij. Iedere keer opnieuw maken onze volksvertegenwoordigers de afweging hoe we geloofwaardig onze idealen dichterbij kunnen brengen.

Open en eerlijk

Als je het gesprek met andere partijen over samenwerking aangaat, kan het ‘lukken’ en dan kan het dus daadwerkelijk tot samenwerking in enigerlei vorm komen, als die samenwerking bijdraagt aan het geloofwaardig verder bouwen aan onze idealen.

Maar óf het lukt, weet je van tevoren niet. Twee jaar geleden hebben Gert-Jan Segers en Carola Schouten bij de coalitieonderhandelingen heel moeilijke gesprekken gehad. Bijvoorbeeld met D66 over medische ethiek, waarmee de verschillen op dat onderwerp levensgroot zijn. Gert-Jan en Carola zijn aan tafel gaan zitten in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Dat het alleen kon lukken als we over medische ethiek en over al die andere onderwerpen heel heldere afspraken konden maken. Dat het alleen kon lukken als we er vervolgens van op aan kunnen dat de andere partij die afspraken tijdens de coalitieperiode ook zal respecteren.

Toen, twee jaar geleden, is dat gelukt. Het kabinet maakt werk van Waardig Ouder Worden. We zetten alles op alles om te voorkómen dat mensen hun leven als voltooid ervaren. Dat zijn belangrijke resultaten voor de ChristenUnie.

Maar zo niet, dan moet je ook daar open en eerlijk over zijn: dan kan het ook mislukken en kun je concluderen dat er te veel in de weg staat om op dat moment, op die plek met die partij of partijen samen te werken. Zo ging dat ook in Zuid-Holland, waar we om tafel zijn gegaan samen met de SGP, maar ook met Forum voor Democratie, VVD en CDA.

Ook onze mensen in Zuid-Holland zijn dat gesprek aangegaan in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Deze week werden de gesprekken afgebroken. De ChristenUnie Zuid-Holland besloot, ook in nauw contact met betrokken ChristenUnie-leden en ChristenUnie-stemmers, dat zij niet genoeg vertrouwen hebben in een gemeenschappelijke basis en de stabiliteit van deze mogelijke coalitie. Terwijl dat vertrouwen wel nodig is om samen te kunnen werken aan het verkleinen van kloven in onze samenleving.

Dat zijn soms ingewikkelde besluiten. Maar ik ben trots op onze vertegenwoordigers, op ieder niveau, die hier hun tijd, energie en denkkracht in stoppen. Zij maken deze afwegingen op hun niveau, vanuit onze christelijk-sociale idealen. Omdat zij hoe dan ook, waar dan ook, geloof een stem geven. Omdat ze vinden dat ze, dat wij als ChristenUnie, een hoopvolle boodschap hebben voor ons land, voor onze samenleving. En die boodschap, die mag gehoord worden.

Piet Adema is partijvoorzitter van de ChristenUnie

Door Eppo Bruins op 1 juni 2019 14:06

Afgelopen week waren Johan Toet en zijn vrouw Brenda te gast bij de ChristenUnie in de Tweede Kamer. Johan opende onze fractievergadering door zijn indrukwekkende levensverhaal met ons te delen.

Hij vertelde in vogelvlucht over zijn criminele drugsverleden en zijn jaren in de gevangenis. En ook over zijn radicale bekering: hoe hij Jezus vond in de diepste duisternis van zijn leven, alleen in zijn cel. Het boek dat Johan heeft geschreven heet ‘Goed genoeg’ omdat hij in Jezus heeft ontdekt dat hij niet hoeft te streven naar meer en hoger, dat het goed genoeg is wie hij is. In Christus heeft hij de rust en vrijheid gevonden waar hij altijd naar verlangde.

Johan’s verhaal deed me meteen denken aan de ontmoeting die ik een paar dagen daarvoor had gehad met een grote groep jongeren in Utrecht om te praten over onderwijs, prestatiedruk, burn-out en leenangst. Vanuit de ChristenUnie organiseren we ontmoetingen met jongeren van de generatie Y, samen met CNV Jongeren en studentenorganisaties. We praten met jongeren over wat ze bezig houdt, waar ze bang voor zijn en wat ze nodig hebben van ons als politici maar ook van hun omgeving. Zo willen we samen, als ‘Coalitie-Y’, na de zomer komen met een manifest en met nieuwe voorstellen waarmee we jongeren kunnen helpen op de terreinen van onderwijs, arbeidsmarkt en wonen.

Het valt op dat de verhalen die we horen bij de bijeenkomsten telkens hetzelfde patroon hebben: de verwachtingen zijn hoog, falen is geen optie en het moet altijd beter en hoger. De prestatiedruk die op jongeren ligt, is enorm. Het is heel gemakkelijk om jezelf (te) hoge verwachtingen op te leggen, maar uit de verhalen blijkt dat de verwachtingen echt van buiten komen en niet ingebeeld zijn. Daar waar mijn generatie nog wel eens een jaartje kon lanterfanten of een verkeerde keuze maken, zo lijkt tegenwoordig de genade geheel verdwenen. Het begint al op de middelbare school: je moet een profielkeuze maken waarvan wordt gezegd dat het je studie, je carrière en daarmee de rest van je leven zal bepalen. Aan het einde van de middelbare school “kun je wel kiezen uit 400 studies” (quote uit de bijeenkomst van vorige week) en deze keer is je keuze niet alleen allesbepalend maar moet ook meteen raak zijn: want vanaf dag één begin je een schuld op te bouwen. En als je de verkeerde keuze maakt en je verandert na een jaar, dan heb je al zo een paar duizend euro schuld en sta je weer aan het begin.

Natuurlijk had de vorige generatie ook last van keuzes maken. En ook toen ging je schulden aan voor je studie, al bleven die beduidend lager dankzij het bestaan van de basisbeurs. De leenangst en de prestatiedruk komen voort uit een nieuw fenomeen: je weet als jongere niet of je ooit goed genoeg  bent om te kunnen genieten van wat je nu allemaal investeert. Het leenstelsel werd door politieke partijen geframed als “investeren in jezelf”, maar deze jongeren weten door de overspannen huizenmarkt niet of ze met die tienduizenden euro’s schuld ooit een huis zullen kunnen kopen. Daarnaast zijn de huurprijzen voorbij alle grenzen van redelijkheid geschoten en is de kans op een baan met een vast contract steeds kleiner. Investeren in jezelf wordt zo wel heel dun. Als jongere lijkt de toekomst niet alleen onzeker, voor generatie-Y is ze onzeker.

En daarom zijn al die jongeren bezig met het oppoetsen van hun cv: een buitenlandstage, een bijbaantje, een bestuursjaar bij de studentenvereniging…. met alleen maar een diploma kom je er niet meer. Want wat maakt dat jij uitsteekt boven al die anderen?

Ik denk dat veel jongeren er baat bij zouden hebben als er een ouder, een docent en de samenleving tegen ze zegt: je bent goed genoeg. We missen in Nederland de waardering voor al die andere vormen van leren: gezond verstand dat je opdoet met ervaring, maakintelligentie die je krijgt door te doen, wijsheid die je vormt door te luisteren naar anderen, en niet te vergeten: falen. Falen is de meest effectieve vorm van leren. Dat je de verkeerde studie kiest, het profiel dat niet bij je past, of dat je een avond ergens te lang blijft hangen en de volgende ochtend merkt dat je dat beter niet had kunnen doen. Maar de ruimte of te falen is er niet meer bij generatie-Y. Het moet hoger en sneller. Anders ben je niet goed genoeg.

Ik pleit voor een samenleving met genade. Een samenleving waar jongeren fouten mogen maken, juist in die leeftijd van 15 tot 25 jaar waar je volop aan het onderzoeken bent naar wie je bent, wat bij je past en hoe het leven eigenlijk werkt. Juist in deze fase zouden ontspanning en creativiteit moeten bloeien. Ruimte om te genieten van het leven, fouten te maken, verkeerde keuzes te maken, vertraging op te lopen, en dan toch met een schone lei te kunnen beginnen. En niet met een bindend studieadvies, een studieschuld en een diploma waarvan je niet weet wat het waard is.

Laten we onze jonge mensen een samenleving met genade schenken. En zeggen: het is goed genoeg.

Deze column verscheen ook op CIP.nl

Door Gert-Jan Segers op 27 mei 2019 18:17

Kabinet steekt honderden miljoenen extra in zorg, onderwijs, zorg voor de schepping, veiligheid en vrijheid

Met de besluiten in de Voorjaarsnota - de jaarlijkse bijstelling van de begroting - maakt de coalitie duidelijk wat de prioriteiten momenteel zijn. We investeren in de zorg en het onderwijs aan onze jongeren, in de schepping, in de bereikbaarheid van de regio, in veiligheid en vrijheid voor alle groepen in onze samenleving.

Extra bijzonder is voor de ChristenUnie het geld dat nu wordt ingezet voor een verruimd kinderpardon voor kinderen en gezinnen die eerder te horen hadden gekregen dat ze hier niet mochten blijven, de miljoenen die worden uitgetrokken voor de campagne tegen antisemitisme en het extra geld voor uitstapprogramma’s voor prostituees.

Dat we deze investeringen kunnen doen, heeft er alles mee te maken dat het goed gaat met ons land. Tegelijkertijd laten de cijfers zien dat we ons niet rijk mogen rekenen voor de toekomst. De groeiverwachtingen zijn naar beneden bijgesteld en schattingen zijn onzeker. De financiële ruimte zal de komende jaren beslist minder worden.

Het is dus goed dat we nu belangrijke investeringen doen voor ons land, maar er ook voor zorgen dat we klaar zijn voor de toekomst als er economische tegenwind opsteekt.

Lees meer over de plannen in de Voorjaarsnota 2019: