Poliflw

De afgelopen maanden is er in de media (terecht) veel aandacht voor het belang van jongerenwerkers. Zij zijn “geen luxe, maar bittere noodzaak”. In 2018 bleek al dat de inzet van jongerenwerk een belangrijke bijdrage kan leveren aan het beheersen van de zorgkosten. Onderzoek uit 2019 liet zien dat jongerenwerk ook bijdraagt aan het realiseren van de inhoudelijke transformatiedoelen van gemeenten. Door de eigen verantwoordelijkheid en mogelijkheden van jongeren te versterken, door jongeren te ondersteunen bij het vinden van hulp en door jongeren met zware problematiek stabiel te houden. 

Het takenpakket van jongerenwerkers is de afgelopen jaren alleen maar toegenomen. Ze spelen een rol in het voorkomen dat zware vormen van jeugdzorg nodig zijn, dat jongeren op het criminele pad raken, et cetera. Tegelijkertijd werd begin 2020 duidelijk dat het aantal jongerenwerkers in Brabant de afgelopen jaren niet is vergroot. In Tilburg is het aantal fulltime jongerenwerkers tussen 2014 en 2019 zelfs afgenomen met bijna 20% (van 38 naar 31) Dat is fors. Deze ontwikkeling baart de fracties van GroenLinks, PvdA en SP zorgen. Juist het versterken van jongerenwerk in onze wijken en buurten, maakt het mogelijk om de zo gewenste beweging naar preventie te maken. Volgens GroenLinks, PvdA en SP spelen jongerenwerkers een onmisbare rol in het realiseren van de ambitie dat alle kinderen een eerlijke kans krijgen om zich positief te ontwikkelen en toe te werken naar een gezonde en gelukkige toekomst.

Ook in het bestuursakkoord is afgesproken dat jongerenwerk één van de onderwerpen is waar we in ons jeugdbeleid extra accent op leggen. De meerwaarde van de inzet van jongerenwerk wordt ook benadrukt vanuit het oogpunt van veiligheid . Graag stelt Sanne Heijndijk van GroenLinks samen met Bea Miris van de PvdA en Kees van Ham van de SP de volgende vragen aan het college;

1. Vindt het college ook dat de inzet van jongerenwerkers onmisbaar is in de strijd voor een gezonde en gelukkige toekomst voor alle Tilburgse jongeren? 2. Herkent het college het signaal dat er steeds meer wordt gevraagd van jongerenwerkers? 2a. Hoe heeft het takenpakket van de jongerenwerkers in Tilburg zich in de afgelopen jaren ontwikkeld? 3. Op welke manier wordt vormgegeven aan de uitspraak uit het bestuursakkoord om een extra accent te leggen op jongerenwerk? 3a. Hoe verhoudt zich dit tot de daling van het aantal jongerenwerkers in de afgelopen jaren? 4. In reactie op de cijfers rondom het aantal fulltime jongerenwerkers, heeft de gemeente Tilburg aangegeven dat ook andere organisaties die zich bezighouden met preventieve ondersteuning voor (kwetsbare) jongeren, zoals de buurtsportcoaches, worden gesubsidieerd. 4a. Kan het college aangeven om hoeveel fte dit in totaal gaat en waar deze concreet voor worden ingezet? 5. Eind 2019 werd bekend dat de gemeente Amsterdam €12 miljoen gaat investeren in jongerenwerk. Welke plannen heeft het college om de inzet van jongerenwerk in Tilburg te versterken? 6. Hoe borgt het college de structurele inzet van jongerenwerkers, wetende dat preventie om een lange adem vraagt?

De afgelopen verkiezingen hebben ons een mooie winst gebracht. Onze inzet voor een groene, sociale en tolerante stad is beloond met 6 zetels. Een ongekende winst voor GroenLinks in Tilburg. We brengen jullie dan ook graag op de hoogte over het formatieproces tot nu toe.

De winnaar van de verkiezingen was Hans Smolders. Zijn LST scoorde 10 zetels. Dit betekende dat hij het initiatief kreeg voor het verkennen van de coalitiemogelijkheden. Hij heeft Philip Eijlander gevraagd, de voormalig rector magnificus van de UvT, om de verkenning uit te voeren.

De afgelopen tijd zijn we intensief betrokken geweest bij deze verkenning. Eijlander heeft in zijn eerste gespreksronde alle partijen benaderd. Hij heeft in deze ronde ingezet op een coalitie van LST (10), D66 (9), GL (6) en CDA (4). GroenLinks heeft geen blokkade opgeworpen, maar is het gesprek aangegaan. Deze coalitie was naar ons gevoel namelijk de enige coalitie die een brug kon slaan tussen de twee signalen die de stad heeft afgegeven. Het groen-progressieve signaal (een fantastische winst voor GL en tegen de landelijke trend in een verrassende stabilisering van D66) en het signaal van de winst van de LST.

Wij hebben goede gesprekken gevoerd met de informateur, waarbij we alle ruimte kregen om onze pijnpunten op tafel te leggen. Het laatste gesprek was in aanwezigheid van Hans Smolders. Tijdens de besprekingen hebben we de inhoud en de realisatie van ons verkiezingsprogramma voorop gesteld, evenals de behoefte aan een evenwichtig groen-progressief smaldeel in de coalitie om deze inhoud ook te kunnen borgen. De door Eijlander voorgestelde coalitie bood daar kansen toe.

Op dat moment waren wij bereid een verder gesprek aan te gaan. Toen D66 vasthield aan haar eerder ingenomen standpunt, verviel de mogelijkheid voor een coalitie van LST, D66, GL en CDA en daarmee ook de kansen die wij zagen voor het slaan van een brug tussen de twee signalen uit de stad.

De informateur is toen een nieuwe ronde gestart om te kijken of een coalitie met andere partijen mogelijk was. Eijlander ging uit van een coalitie van LST (10), GL (6), VVD (6), CDA (4), PvdA (2). Ook hiervoor zijn we benaderd. Gezien de verschuiving naar rechts in samenstelling van de voorgestelde coalitie hebben we de ruimte en de tijd genomen om dit zorgvuldig te overwegen. Uiteindelijk hebben we als fractie de informateur laten weten dat wij de kans te klein vonden dat we in deze samenstelling voldoende van ons eigen groen-progressieve programma konden realiseren.

Inmiddels heeft de informateur zijn opdracht teruggegeven. Zie hierbij zijn commentaar op het verkenningsproces: http://www.omroepbrabant.nl/Media.aspx?d=2687376 Volgende week komt er een raadsdebat over het eindrapport van de informateur en over de mogelijke vervolgstappen.

Namens de Fractie van GroenLinks Tilburg, Evelien en Mario

In verkiezingstijd wordt (te) veel over elkaar gemopperd – maar (te) weinig gezegd hoe we met elkaar komende vier jaar het leven in Tilburg, Berkel-Enschot en Udenhout gaan verbeteren. Als nieuwe lijstaanvoerder van de Tilburgse SP, beloof ik dat ik met iedereen zal samenwerken die serieuze en creatieve plannen op tafel legt. Ik sluit niemand uit en zie graag dat anderen zich ook aansluiten bij de plannen die wij op tafel leggen. Het is tijd voor grote-mensen-politiek, in het belang van Tilburg.

D66-voorman Berend de Vries wil niet in een gemeentebestuur met Hans Smolders. Hans Smolders wil juist dolgraag wethouder worden, hij klinkt zelfs een beetje hopeloos als hij in de krant zegt dat het ‘nu of nooit’ voor hem wordt. Smolders beticht De Vries van ‘kleuterstreken’, De Vries vindt dat Smolders te opzichtig aan het vrijen is met de rechtse rebel Baudet. Ik vraag me af wie op dit gekift zit te wachten. Ik wil liever, met De Vries, met Smolders, en met de andere politieke voormannen (ik ben – met Linda Oerlemans – de enige vrouw in het gezelschap) in campagnetijd praten hoe we na de verkiezingen van 21 maart Tilburg een stuk veiliger, vriendelijker en vooral socialer maken.  Volgens mij hebben we als SP recht van spreken, na vier jaar meebesturen in de stad. Onder knap moeilijke omstandigheden (VVD en PvdA gooiden vanuit Den Haag allerlei taken over de schutting van de gemeente, maar vergaten het geld erbij te leveren) is onze wethouder Hans Kokke erin geslaagd Tilburg tot een van de sociaalste steden van het land te maken. Met extra geld om armoede, vooral onder kinderen, te bestrijden en schuldhulp te verbeteren. Met een collectieve zorgverzekering voor mensen met weinig geld. En met flinke investeringen in de sport, met mogelijkheden voor mensen met een smalle beurs om toch mee te doen. Had het beter gekund? Vanzelfsprekend, maar er is heel wat meer gepresteerd dan in de jaren ervoor. Als het aan mij ligt, leveren we ook de komende vier jaar een flinke bijdrage aan het stadsbestuur. Maar niet tegen elke prijs. Als voorstellen volgens ons echt niet deugen, dan zeggen we er ook echt geen ja tegen.

 Neem de overname van de Emma Parkeergarage. Dat was ons veel te duur en overbodig, we kunnen die miljoenen veel beter elders inzetten. Opmerkelijk genoeg hoor je De Vries en Smolders niks zeggen over het feit dat wethouder De Ridder zijn miljoenen voor de Emmapassage toch kreeg, dankzij Smolders. De SP zei nee tegen de aankoop, maar omdat Smolders te hulp schoot, hoewel hij in eerste instantie fel van leer trok tegen de geplande aankoop, maar nadien bij de stemming toch draaide en akkoord ging, gaat de gemeente nu een parkeergarage kopen. De man van acht miljoen, noem ik Smolders sindsdien. Acht miljoen van de Tilburgse burgers, wel te verstaan, door Smolders bijgedragen aan de soms wel al te dure ambities van D66 en CDA in onze stad.

Als wij de kans krijgen – van de kiezer en vervolgens van de andere partijen - , beloof ik de Tilburgers dat ons sociaal beleid nog beter zal worden, en Tilburg zal gaan voor een toppositie. Ook zullen er flink meer (huur)huizen gebouwd gaan worden duurzaam uiteraard, zal het centrum autoluw worden en de cityring een stuk veiliger. We gaan dan de eigen bijdrage afschaffen voor WMO-voorzieningen als woningaanpassingen, scootmobielen en dagopvang, en zorgen dat iedereen die niet zonder kan, huishoudelijke hulp krijgt. We zorgen ervoor dat ieder kind in groep 8 een zwemdiploma heeft en dat er veel meer stageplaatsen komen voor MBO-scholieren. In nieuwe bestemmingsplannen reserveren we ruimte voor speelplekken voor onze kinderen en we geven buurtbewoners inspraak en middelen voor de inrichting van hun eigen omgeving. Hoe we dat betalen? Door wat minder dure prestigeprojecten aan te pakken, de lasten van de burgers eerlijker verdelen en waar nodig te snijden in het eigen vlees, de eigen bureaucratie van de gemeente, inclusief de wel erg ruime vergoedingen aan de grotere fracties.

Of we onze plannen kunnen verwerkelijken, hangt zoals gezegd van de kiezers af en van de bereidheid van andere partijen om met ons samen te werken. Ik heb er wel vertrouwen in. In de vele wijkbezoeken die we als SP doen, hoor ik veel steun voor onze plannen en de wens van veel mensen dat meer partijen het hierover eens moeten worden. Omdat het in het belang van ons allemaal is. Ik doe dus maar niet mee aan het politieke speelkwartier, waarin iedereen de ander aan de kant probeert te zetten. Mij gaat het niet om het spel, maar om de knikkers.