Onze wethouder Hans Ronde zet zich al jaren in voor de jeugd. In dit artikel vertelt hij wat de gemeente allemaal heeft gedaan voor de jeugd. Zo heeft hij meegewerkt aan het project ''JongGoud'', waardoor nog meer kinderen veilig en gezond kunnen opgroeien.
In 2015 is de nieuwe jeugdwet ingevoerd. Gemeenten zouden aan het roer staan, zowel inhoudelijk als financieel. Op zich is dit een nobel streven, zorg dichter bij de mensen en daarnaast eigen verantwoordelijkheid: iets waar de VVD voorstander van is.
De in 2015 ingevoerde jeugdwet zou aanvankelijk na 5 jaar worden geëvalueerd. Maar na drie jaar is er een tussenevaluatie gekomen. De meeste gemeenten staan positief ten opzichte van de jeugdwet, met name vanwege de goede mogelijkheden om op lokaal niveau integrale zorg aan te bieden.
Toch zijn er ook knelpunten genoemd. Het grootste knelpunt is het ontoereikende budget. Juist daar waar de gemeenten moeten investeren aan de voorkant (preventie) wordt het budget jaarlijks naar beneden bijgesteld. Dit dwingt gemeenten om zeer inventief te worden en na te denken over nieuwe concepten. Probleem is wel dat het hier over kinderen gaat, we bevinden ons op zeer glad ijs.
Sinds 2014 ben ik wethouder jeugd en heb ik de transformatie en transitie vanaf het begin meegemaakt (behalve de voorbereidingen). Ondanks dat ik het bijzonder spijtig vind dat we behoorlijk gekort zijn op de jeugdzorg, zie ik ook de positieve kanten van de transformatie en transitie.
In Delfzijl staat belang van jeugdigen altijd voorop. Dit is ook direct een probleem omdat het belang van het kind niet gelijk loopt met het belang van de ouder. We proberen jeugdigen en ouders actief te betrekken: vooraf, maar ook achteraf. We vragen naar hun ervaringen met de jeugdhulp, wat is hun beleving en wat zou beter kunnen. Als wethouder probeer ik de ouders en jeugdigen echt een stem te geven en daar waar nodig zaken aan te passen. Zij zijn de ervaringsdeskundigen, niet de gemeente.
Door in gesprek te gaan de ouders en jeugdigen denken we uiteindelijk ook de regeldruk te kunnen verlagen.
Het streven is om gezinnen in hun waarde te laten en onze inzet zo dicht mogelijk te laten aansluiten bij het leven dat zij leiden. De vraag die professionals en ik steeds weer stellen is: wat hebben zij nodig?
Uiteindelijk moet het leiden tot jeugdhulp dichtbij huis. Ik streef naar hulp op lokaal niveau, onder meer door flink te investeren in preventie. Helaas lukt dit niet altijd, b.v. als de Raad van de Kinderbescherming in beeld komt. We denken na over hoe we mogelijk toch meer hulp bij huis kunnen organiseren. Alles in het belang van het kind.
Preventie zit hem niet alleen in het kleiner maken van het probleem aan de voorkant zoals het project “Druk en Dwars” dat bedoeld is om onnodige medicatie tegen te gaan. Maar ook de deelname aan het wereldwijde project “Child Friendly Cities”. Dit geldt ook voor de gemeenten Appingedam en Loppersum, vanaf 2021 samen met de gemeente Delfzijl de nieuwe gemeente Eemsdelta. Het doel van dit initiatief is dat overheden alles in het werk stellen om kinderen veilig en gezond op te laten groeien. Ik ben er trots op dat ons college, met mij als verantwoordelijk wethouder, hier inhoud aan kunnen gaan en hebben gegeven. Onder de naam JongGOUD Eemsdelta.
We staan aan de vooravond van de gemeentelijke herindeling. Het is spannend wat daarna gaat gebeuren. Maar wat vooral niet moet gaan gebeuren is bezuinigen op de jeugd en de ingezette koers. Willen we de toekomst voor Eemsdelta veilig stellen dan zullen we ons moeten blijven inzetten voor de jeugd, en daar sta ik voor.
Uiteraard doen we niet alles perfect. Ik zou u daarom ook willen oproepen om verbeterpunten m.b.t. de jeugdzorg of andere lokale issues door te geven. Dat kan door ze te mailen naar info@eemsdelta.vvd.nl
“Iedere kind heeft recht op goed en geschikt onderwijs. Maar dan moet dit voor scholen en leraren wel mogelijk worden gemaakt. Daarom verdienen ook zij hierbij voldoende ondersteuning. Dat betekent kleinere klassen en voldoende begeleiding door jeugdzorg.” 
Na de fietstocht gingen we naar Ten Post en werden in het dorpshuis ontvangen door een groot gezelschap. Eerst hebben we door het dorp gelopen om ook daar te zien wat de fysieke impact van de versterking precies betekent. Aan de dorpstafel zijn we hier vervolgens uitgebreid over in gesprek gegaan met de bewoners. Bewoners in Ten Post zouden de versterking van hun woningen graag meteen slim willen combineren met duurzame energieoplossingen en hebben vooral behoefte aan communicatie over wat hierin mogelijk is. Ook maakten ze duidelijk dat ze vooral gewoon graag meegenomen willen worden in het proces, zodat ze beter weten waar ze aan toe zijn.
