Poliflw

Solidariteit. Ik weet het. Een oud woord. Misschien iets uit de jaren zeventig van de verre vorige eeuw. Hun strijd, onze strijd.Nog zo één. Weggezogen in de draaikolk van vergetelheid.

Toch kwamen ze weer bij mij boven de laatste tijd. Vooral toen iedereen begon te roepen dat Mark Rutte bij het kruisje had getekend. Onze Mark had ons toch weer uitverkocht aan die veelvraat die Europa heet.

Tekenen bij het kruisje. Zijn we vergeten dat natiestaten de grootste oorlogen in de kortste tijd hebben veroorzaakt?

Zijn we het optimisme vergeten over een Europa zonder grenzen? Het was toch wat die Benelux. Je kon gewoon doorrijden bij Hazeldonk.

Later, na vakanties in Frankrijk, Italië en Spanje. Waar we echt te eten kregen en onze drekandijvie rap inruilden voor coq au vin, pizza en paella?

En anders hebben we nog wel onze eigen Knorr wereldgerechten.

Natuurlijk, het is te snel gegaan met de uitbreiding van Europa. En ja, het ongebreidelde marktdenken heeft misstanden opgeleverd. Maar wat is het alternatief? Weleens nagedacht waarom ze in het zuiden eerder met pensioen gaan?

Waarom gaan wij eigenlijk niet op 65 met pensioen?

Ik heb veel gereisd. Was in Portugal toen na 2008 het land moest doen wat Dijsselbloem beval. Nooit zoveel mensen op straat zien creperen. Niemand zag meer een toekomst.

Een linkse regering brak met al die negatieve neoliberale bezuinigen en investeerde weer in de bevolking. Waar ben je anders voor als overheid? Toen leefde het leven in Portugal weer op.

Ach, het zal een Rolexje hebben gekost voor een zakenbankier in New York.

Dus mag ik van die kruisridders dan het alternatief hebben? Nederland sluist miljarden belastinggeld weg. We sterven van de schulden aan de bank. We komen er nu achter dat we de zorg, belasting, huisvesting, milieu en de rest van de overheid aan de markt hebben verkocht. Terwijl het toch iets is van ons allemaal. Dat hebben de Portugezen dan wel door. En waarom zou je de snot in je ogen moeten werken tot ver na je 65ste? Voor een aandeelhouder in Abu Dabi? Dan teken je toch bij een halve maan zou ik zeggen. En daar hebben onze kruisridders een nog grotere hekel aan.

Want ja, zo is het. Tempeliers van de grenzen gedicteerd door Rusland en Engeland in de 19e eeuw. Het aandeelkapitalisme kent geen grenzen. In ieder geval niet jullie benauwde versie ervan. Het schiet de hele wereld over. Het kent geen kruis, halve maan of zonsondergang.

We drinken nog wel een champagne, rijden even een Lamborghini tegen de vangrail, verhuren ons vastgoed via Booking.com, trekken de Hema nog even leeg en laten nog wat oesters invliegen met de KLM. 

Bij welk kruisje wil je dan tekenen?

Voor wie het weet of niet. Ik was en ben nog officieel burgerraadslid van de commissie MPOF voor de SP. Nou geen aantrekkelijk begin voor een column. Laat ik het anders zeggen: het nieuwe ontwerp voor Boijmans is macramé architectuur.

Zo mijn legoblokje aan de discussie. Ik kon even niet mee doen door medische redenen maar wie weet zit ik er weer in het najaar.

En dan wil ik niet op mijn geweten hebben dat er geen kritisch geluid is geweest op het ontwerp.

Kijk het is grappig hoor zo’n glazen slang langs de gevels. Maar binnen tien jaar is het al achterhaald. Vijf misschien.

Als ik roep dat ik een fan ben van Dom Van der Laan of Vincent van Duysen dan weet ik al dat bij de leden van MPOF geen enkele bel gaat rinkelen.

Misschien bij Mies van der Rohe: less is more hier en daar een belletje. Bij Francien Houben gaan nu alle alarmbellen af.

Kijk die vleugel van Bodon is van een ongelooflijke schoonheid. Het werk van Richard Serra kwam daar tot zijn recht. Prachtig. Daarna is er gekloot met het museum.

En Mecanoo zou er goed aan doen Bodon te copiëren. Niet letterlijk maar de visie er achter. Die vleugel is less is more.

Maar dit ontwerp is noch more noch less.

Op zich het ontsluiten van het museum een is goed idee. Ook zou een glazen corridor goed kunnen werken. Maar wat er nu voorligt daar zie je weer de frivole bochtjes, afgeronde hoekjes en kekke verlichtingsbanen. Dan denk ik: die nieuwe vleugel achter Boijmans zal dan ook wel geen Neue Nationalgalerie in Berlijn van Mies van der Rohe worden. Mooi in zijn eenvoud.

En nu denkt iedereen, die Schol, wat is dat voor een arrogante eikel? Heeft ie hier nu ook al verstand van?

Ben bang van wel.

Maar het is geen arrogantie, het is schaamte.

Ik heb ooit in een ver en turbulent verleden het lelijkste gebouw van Rotterdam ontworpen.

Dus ik weet wat het is. Net niet ontwerpen.

Rotterdam wordt er nu mee vol gezet.

Laat ik nu de lijst niet opnoemen. Ik heb er een neus voor omdat ik het zelf heb gedaan.

Dat verdient Boijmans niet.

En als jullie het echt willen weten: het lelijkste gebouw staat op de Noordsingel. Geheel ingepakt in Rotterdams marmer: wit trespa.

Met IGS logo zag het er nog wel uit. Maar nu loop ik er met schaamte voorbij. En zou willen dat al die architecten, stadsmakers en andere charlatans dat ook een keer zouden doen. Te beginnen bij Little C.

'Ik heb werkelijk geen idee of we nu met 2-0 voorstaan of met 2-0 achter’, verzuchtte SP Rotterdam burgerlid Pieter Schol tijdens de commissievergadering van 3 december over Feyenoord City. Wethouder Van Gils kon geen antwoord geven hoe ver de financiering is van het nieuwe stadion. En het werd nog erger toen ook nog eens duidelijk werd dat de wethouder geen garantie kon geven aan Feyenoord dat de club ieder jaar minimaal 25 miljoen zou krijgen uit het stadion. Een eis die Feyenoord onlangs nog neerlegde. Daardoor komt de bouw van het stadion in gevaar en daarmee de hele gebiedsontwikkeling. Precies waar de Rotterdamse SP fractie al bang voor was.

Feyenoord City werd met veel poeha gepresenteerd in de gemeenteraad. Vrijwel alle partijen zwijmelden bij de mooie plaatjes hoe het er allemaal uit zou moeten zien. Kritiekloos aanvaardden de collegepartijen Groen Links, PvdA, VVD, D66, CDA en ChristenUnie het plan. Een plan dat helemaal is opgehangen aan de bouw van een nieuw stadion. Het college stelde al dat er geen plan B is. Lekker staaltje van goed bestuur. Nu is alles afhankelijk van één van de duurste stadions ter wereld van maar liefst 440 miljoen. Ook de organisatie die het allemaal bij elkaar moet harken, nadert een bodemloze put. Het krediet van de financiële roofridders Goldman Sachs is bijna op en er is nog niets bekend over de financiering van het stadion. Laat staan dat de voetbalclub zich in dit wespennest wil steken.

SP Rotterdam burgerlid Pieter Schol: 'Gevolg van deze ontwikkeling kan zijn dat de Kuip in handen komt van Goldman Sachs die het als onderpand heeft. Ook heeft Goldman Sachs recht op een deel van de opbrengsten in de toekomst. Worst-case-scenario is dat zowel Feyenoord als Rotterdam de Kuip kwijtraakt en dat de hele gebiedsontwikkeling stil komt te liggen. Een financiële strop van ongekende omvang. Waar de gewone Rotterdammer weer voor op kan draaien.'