Poliflw

Buurthuis ‘Het Lokaal”, IJsselmuiden

Buurthuis ‘Het Lokaal’ in IJsselmuiden – ook wel bekend als het oude schoolgebouw ’t Ichthus– is een broedplaats voor buurtinitiatieven. De plek waar mensen elkaar ontmoeten en iets voor elkaar kunnen betekenen.

Er zijn veel initiatieven onder 1 dak. ‘eeTze‘ is waarschijnlijk de grootste woonkamer van IJsselmuiden. Gezellig met elkaar eten, tijd hebben voor elkaar bijpraten en verbinden. Elke donderdagavond kun je met elkaar genieten van een maaltijd. In een soort ‘verlengde‘ huiskamer ontmoet je mensen uit je eigen buurt en er is tijd voor gesprek en iedereen is de doelgroep. Tijdens de coronacrisis wordt eten rondgebracht.

De ‘Zoete inval’ is een dinsdagochtend met een creatief programma zoals schilderworkshops, bloemenschikken of kaartjes maken. Ook is er een breiclub, een kookcursus voor mannen, film en biljart.In de gezamenlijke moestuin kunnen mensen met groene vingers terecht.

‘Fietsenmaker Rasoul’ is in 1994 vanuit Iran naar Nederland gevlucht en had de eerste twaalf jaar een participatiebaan. Hij is nu al twaalf jaar vrijwilliger bij Stichting Welzijn. Vroeger had hij in Iran een motorzaak en nu repareert hij fietsen voor mensen met een kleine beurs.

Bij ‘Kapsalon Golden hair’ kan je voor kleine tarieven je haar laten knippen of behandelen. Alle prijzen zijn aangepast voor de minima. Zodat mensen met weinig inkomen toch de gelegenheid krijgen om hun haar te laten doen.

‘Stichting Welzijn Kampen’ helpt burgers en organisaties en bevordert daarmee de zelfredzaamheid en de zelfontplooiing en zorgt ervoor dat iedereen in Kampen mee kan doen.Er is plaats voor inwoners om te werken aan gezamenlijke projecten en activiteiten, waarbij ruimte is voor aanspraak, eigen ideeën, wensen en behoeften. ‘Het Lokaal’ blijft altijd in ontwikkeling, het is niet van bepaalde mensen, het is van iedereen en voor iedereen.

De Weeshuizen Cellebroedersweg, Kampen

Het grote gebouw aan de Cellebroedersweg in Kampen heeft een lange historie. De tekst op de gevel “De Weeshuizen” vertelt een deel van het verhaal. Een kijkje achter de grote muren aan de Cellebroedersweg onthult de zorg voor zieken, armen en wezen.

Klooster (1477-1586)In 1477 tekenden zes broeders van de "Broederen vanden Cellebroederenhuys Sanct Augustini Ordi" een akte voor een huis en een erf. Door een gift van Hartwich van den Vene konden de broeders een kapel bouwen, altaren stichten en missen laten lezen. De Cellebroeders waren vrome leken die een bedelbestaan aannamen. Ze verzorgden zieken, zoals pestlijders en krankzinnigen, begeleiden stervenden en begroeven doden. Ze bouwden het Klooster "Domus Betaniae", vernoemd naar Maria van Betanië die Jezus' voeten waste. Het klooster lag aan de Horstwech (later Cellebroedersweg) bij de Sanct Nycolaus poirte (later Cellebroederpoort). Door allerlei religieuze strijd kwam er een einde aan het kloosterbestaan in 1586.

Weeshuis (1587-1987)In 1587 werd het weeshuis "Soete Naeme Jhesushuys" uit de Boven Nieuwstraat ondergebracht in het Cellebroederklooster. Door de vele epidemieën en ziekten waren er veel wezen in Kampen. Het stadsbestuur schonk geld en stelde een weesvader en weesmoeder aan voor de "kinderen deser stadsburgeren". Gemiddeld waren er 30 wezen aanwezig. Door de jaren heen zijn de toelatingseisen verandert. De wezen ontvingen onderwijs, leerden een ambacht, kregen zang- en naailes. Het gebouw stond tijdens stormvloeden in 1775 en 1776 vol water van de Zuiderzee. Na invoering van de Armenwet in 1854 ontstond discussie rond de status van het Grootburgerweeshuis. Die discussie duurde tot 1923 en er werden vele rechtszaken gevoerd tussen gemeentebestuur en de regenten van het weeshuis. In 1944 werden de 20 nog aanwezige wezen bij particulieren ondergebracht. In het gebouw werd het Bureau Bijzondere Jeugdzorg gehuisvest.

Wooncomplex Tussen 1956 en 1987 heette het gebouw Huize "De Reeve" dat een Rijksmonument was geworden. Na de verkoop aan een projectontwikkelaar in 1988 startte een fase van renovatie en restauratie door de Stichting Stadsherstel. Er zijn nu zes appartementen gevestigd die in 1995 zijn opgeleverd.

Raadspraat Klaas van der Kolk

Iedereen wil zelf beslissen. Zelf bepalen wat men wil. Dat motiveert en stimuleert de mens om keuzes te maken. Het leven invulling geven aan wensen en behoeften zonder dat iemand zich daarmee bemoeit. Het kan, maar welke prijs betalen we daarvoor?

Het individu staat centraal. Wij willen iets, zelfs als dat gevolgen heeft voor de omgeving. Het wordt tijd dat de autonomie (het zelfbeschikkingsrecht) van de burger verandert. De mens kan vrijheid niet aan. Het vooruitgangsprincipe, namelijk ‘alles moet kunnen’, moet maar eens onder de loep worden genomen.

De keuzes die wij als samenleving maken op het gebied van gemak en het te allen tijde verkrijgen van stroom/energie is er één die onder druk moet komen te staan. We zijn verslaafd aan energie. Alle apparaten aan de lader. Altijd op het internet. Alleen al de ICT-sector die onze digitale communicatie mogelijk maakt verbruikt 10 procent van alle elektriciteit in de Europese Unie. Onze houding is een probleem.

Leven in een vrij land is kostbaar, maar dat kent grenzen. Zonder grenzen of regels ontstaat er chaos. De mens is niet intrinsiek gemotiveerd dat hij of zij (altijd) zelf verstandige beslissingen neemt. Daar moet sturing op zitten. Sturing welke ook kan aangeven waarom iets nodig is. De aarde wordt een rommeltje omdat de mens zich niets meer laat gezeggen. Met het vliegtuig op vakantie, vaak douchen, altijd alles aan hebben staan, etc, etc. We doen het omdat het kan, omdat het moet. Zonder schaamte. Een stempel in het paspoort na elke vlucht met een limit van twee vluchten per jaar, is dat de oplossing? Waarschijnlijk niet. We hebben de mond vol van duurzame mobiliteit maar als we het praktisch moeten maken zijn we niet thuis en ik ook niet.

De verslaving mag wat kosten. Landschappen vol met energieopwekkende apparaten (over productie, Co2 neutrale voetprint en circulariteit maar te zwijgen) wat vaak niet ten goede komt aan biodiversiteit en het in stand houden van voldoende flora en fauna.

Bewuster leven. Waardevol omgaan met de Schepping, aarde, mens en dier. Laten we wat minder van onszelf en van de ander vragen en wat meer rood kleuren van schaamte.

Want als de behoefte aan energie vermindert dan hoeft de vraag niet constant te blijven of te worden verhoogd. Met als gevolg, minder landschapsvervuiling en een schonere omgeving. We zijn er nog niet. Hebt u gedachten of ideeën hoe de bewustwording kan worden aangemoedigd en hoe we ons kunnen ‘omvormen. Laat het ons gerust weten.

Het CDA heeft bij monde van raadslid Hardy Wellenberg zijn onvrede geuit tijdens de raadsbrede commissievergadering op donderdag 27 maart over het parkeerbeleid van het college in de binnenstad. Wethouder Holtland moest het behoorlijk ontgelden als verantwoordelijk portefeuillehouder. CDA Kampen is ontevreden over zijn wijze van communiceren en plaats vraagtekens bij het beleid van de wethouder. Tijdens de commissievergadering in oktober 2019 was ons raadslid Hardy Wellenberg al kritisch op de betrokkenheid van de bewoners van de binnenstad. “Voor de burgers komt deze handeling van het college ineens uit de lucht vallen. De brief die zij ontvingen viel rauw op het dak, zo hebben wij van hen vernomen. Dat kan en mag niet gebeuren”, sprak Wellenberg. Wethouder Holtland informeerde de gemeenteraad op donderdag 27 februari opnieuw over het dossier. Hij is voornemens om het parkeerbeleid dat in 2014 vastgesteld was, nu eindelijk uit te gaan voeren. In 2014 is bepaald dat er aan bewoners van de binnenstad niet langer ontheffingen konden worden verstrekt waarmee zij konden parkeren voor hun garagedeur. Ook zouden diegenen waarvan de gemeente vermoed dat ze een ‘parkeerplaats op eigen terrein’ (POET) hebben niet langer recht hebben op een eerste parkeervergunning, die aanzienlijk goedkoper is dan een tweede parkeervergunning. Hardy Wellenberg stelde tijdens de vergadering de vraag of het nu noodzakelijk is om de huidige situatie aan te passen naar een op papier bestaand beleid waarmee - blijkens het grote aantal bezwaarschriften dat is ontvangen - zich een groot deel van de huidige vergunning- en ontheffingshouders niet kan verenigen. Bovendien twijfelt het CDA aan de manier waarop wethouder Holtland het beleid vorm wil gaan geven. Het aantal parkeerplaatsen dat de wethouder op deze manier denkt te winnen, zal aanzienlijk minder zijn in de praktijk. Er moeten namelijk parkeerplekken ingeleverd worden om een uitrit te creëren vanaf de POET. Per saldo levert het weinig op. Over de communicatie met de burger was onze fractie wederom kritisch. “Dit is absoluut niet de manier. In plaats van draagvlak te creëren, heeft wethouder Holtland de belanghebbenden tegen zich in het harnas gejaagd. Zelfs de verzending van een officiële bevestiging van ontvangst van het bezwaarschrift met daarin de vermelding van de procedure, was nog teveel gevraagd”, sprak Hardy Wellenberg. Het CDA zou graag zien dat de wethouder de huidige uitvoeringspraktijk inclusief een kleine wijziging voortzet, waarbij bewoners zonder POET in aanmerking komen voor een eerste vergunning en bewoners die wel een POET hebben een ontheffing verstrekt wordt, waarmee zij uitsluitend nog kunnen parkeren op de in- of uitrit van hun pakhuis of garage en niet elders in het vergunningengebied. Wethouder Holtland hield in de vergadering voet bij stuk. De discussie zal ongetwijfeld worden vervolgd op het moment dat later dit jaar het parkeerbeleid opnieuw wordt herzien.

Voorzitter, aanwezigen, luisteraars, We hebben waarschijnlijk allemaal wel eens te maken gehad met een verbouwing van het eigen woonhuis of van de zaak waar je werkt of van het eigen bedrijf. Hiervoor is dan een aanleiding en maak je een plan om het te realiseren. Zelf heb ik hier diverse keren mee te maken gehad, zowel van de eigen woning als bij het werk. Afgelopen zomer mocht ik helpen bij het verbouwen van een rundveestal. Het was overigens niet om meer stuks vee te houden, maar om milieutechnische redenen en om het welzijn van de dieren te vergroten. Zoals in veel andere situaties gaat de bedrijfsvoering gewoon door en moet je veel regelen om elke avond het weer zo te hebben, dat het vee kan eten, naar de wei kan gaan en gemolken kan worden. Je zou kunnen zeggen, dat tijdens de verbouwing het bedrijf of als het om de eigen woning gaat, het wonen, gewoon doorgaat. Zo heb ik het ook ervaren in het afgelopen jaar als het gaat om de financiële situatie van de gemeente.Door de vele tegenvallers in het Sociaal Domein is er sprake van een noodzakelijke verbouwing van de begroting. Zeker de ambtenaren hebben ervaren hoe het is om te moeten verbouwen als het werk gewoon doorgaat. Alle waardering daarvoor. Het was een waardevolle exercitie om de inwoners de gelegenheid te geven om opmerkingen te maken over de gedane voorstellen. De fracties hebben hiermee hun voordeel gedaan en met elkaar over gesproken. Het college heeft dit gehoord en besloten om een aantal aanpassingen te doen, voordat de begroting voor 2020 en de meerjarenbegroting aan de raad is aangeboden. In algemene zin vindt het CDA dat het College een ingrijpend, maar evenwichtig pakket aan maatregelen voorstelt. Bezuinigen is nooit fijn, maar in grote lijnen staan we achter het begrotingsvoorstel. Wij vinden het terecht, dat het leeuwendeel van de tekorten wordt opgevangen in de zorg. Daarnaast zijn wij blij dat een flink deel van de economische infrastructuur intact blijft, maar hebben we zorgen over de hoge bezuinigingen op Sambiq en zijn wij tegen een aantal bezuinigingen op verenigingen en vrijwilligers. Een verbouwing ga je normaal gesproken achteraf evalueren en je vraagt je af hoe het proces is geweest en hoe het resultaat geworden is. Het CDA heeft enkele vragen vooraf, want we moeten maar afwachten hoe de financiën er uitzien als we volgend jaar weer bij elkaar zijn. Een soort tussentijdse evaluatie. Kunnen we nog iets verwachten van het Rijk? Wat zijn de resultaten van de huidige voorstellen? Enzovoort. De 1e vraag: Het plan van aanpak wat opgesteld is door BMC is nog niet uitgewerkt. We hebben kunnen lezen, dat het College eind maart een actieplan wil aanbieden aan de Raad. Het College moet nu al wel maatregelen hebben uitgewerkt en in uitvoering hebben genomen;welke zijn dat? De 2e vraag: Het CDA wil dat dubieuze zorgaanbieders snel onder de loep worden genomen en dat daar stevige interventies op plaats vinden. Juist in tijden van tekorten moet zorggeld goed besteed worden. Graag horen we van het College welke resultaten er al bekend zijn van de Taskforce zorgelijke zorgaanbieders?En kan de raadblijvend op de hoogte gehouden worden van deze vorderingen, te beginnen in het voorjaar? Het CDA is blij dat de economische infrastructuur intact blijft, o.a. Kampen Marketing, de Human Capital Agenda en Port of Zwolle om maar een paar van deze zaken te noemen. Daarmee investeren wij in belangrijke economische ontwikkelingen van Kampen en de regio. De voorgestelde bezuiniging op Sambiq is erg hoog; zeker omdat niet duidelijk is of en hoe Sambiq dit kan realiseren. We willen voorkomen, dat er onomkeerbare besluiten worden genomen. Het is dan ook een goede zaak, dat het college met Sambiq in gesprek gaat en in een later stadium terugkomt bij de Raad over de hoogte van de bezuinigingen voor Sambiq. Verenigingen en hun vrijwilligers zijn het cement vanonze samenleving. Vrijwilligers, die belangeloos veel tijd investeren in hun vereniging. Het CDA vindt dat (sport)verenigingen en vrijwilligers zoveel mogelijk ontzien moeten worden bij de bezuinigingsronde. De OZB – verhoging leidt al tot een lastenverzwaring.Dat vinden wij al meer dan genoeg en daarom pleiten wij voor het schrappen van de tariefsverhoging voor de zaalsporten. Veel verenigingen hebben behoefte aan ondersteuning bij hun activiteiten. Wij vinden het dan geen goed idee om het budget voor sportstimulering te verlagen.Ook willen wij ons inzetten voor evenementen die door de bezuinigingen op de tocht komen te staan.Vrijwilligers en verenigingen en evenementen moet zich kunnen blijven inzetten zonder zich zorgen te moeten maken over de financiën. Dit zijn de redenen waarom wij voor deze zaken amendementen dan wel een motie indienen. Wij zijn voor het herijken van de subsidies voor culturele verenigingen. De huidige verdeling is zeer ongelijk en met nieuwe criteria moet hiernaar gekeken worden. Het CDA is echter tegen het voorstel om het totale bedrag voor deze subsidies te verlagen. Bovendien moeten nieuwe verenigingen ook de mogelijkheid krijgen om hiervan gebruik te maken. Voorzitter, ik sluit af. In mei 2020 vieren we het 75-jarig jubileum van de vrijheid, waar o.a. op verzoek van het CDA geld voor beschikbaar is gesteld. Alle inwoners van de gemeente kunnen genieten van de activiteiten die door de Oranjeverenigingen met al hun vrijwilligers en samen met enkele andere organisaties worden aangeboden. Het is voor het CDA belangrijk, dat op deze manier vrijheid wordt gevierd. De verbouwing gaat nog wel even door; in de gemeente, maar ook in de samenleving. We wensen u bij alle werkzaamheden daarbij ook in 2020 alvast Gods zegen toe.