Poliflw

Bedroefd en met verslagenheid hebben we kennisgenomen van het overlijden van onze burgemeester Gertjan Nijpels. Onze gedachten gaan in de eerste plaats uit naar zijn naasten. Aan hen alle kracht bij de verwerking van dit onverwachte verlies. Gertjan zal in onze herinnering blijven als optimistisch en scherpzinnig vertegenwoordiger van de belangen van Opmeer. Met het hart op de tong en met humor. Betrokkenheid bij de inwoners was Gertjan van meet af aan en tot aan diens overlijden gegeven. We zullen hem missen... Op www.opmeer.nl is een condoleanceregister geopend en kunt u uw persoonlijke boodschap achterlaten. Fractie, wethouder en bestuur CDA Opmeer

Fotowedstrijd! Doe mee voor een kerstgebaar aan onze verenigingen! Wie maakt de mooiste foto met het thema ‘verbinding’? Dat kan gaan over verbinding tussen mensen, bijvoorbeeld tussen jong en oud, maar ook over verbinding tussen elementen in het landschap of de natuur. Leef je uit, hoe creatiever hoe mooier! De mooiste foto drukken wij af op een kerstkaart voor onze Hoeksche Waardse verenigingen, de verbinders van onze dorpse samenleving . 2020 was voor iedereen een bijzonder jaar. Er werd veel gevraagd van ieders flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Samen dingen ondernemen werd ineens bijna onmogelijk. En ‘samen’ is juist zo belangrijk! Onze Hoeksche Waardse verenigingen zijn een belangrijke drager van de samenleving in de dorpen, zij zorgen voor verbinding en structuur. Wij hopen dat de verenigingen in 2021 weer verder kunnen met hun belangrijke bijdrage aan de samenleving. We hebben grote waardering voor alle vrijwilligers die de verenigingen samen vorm geven en daarom sturen we hen een kaartje. U kunt uw foto mailen naar: contact@hoekschewaard.cda.nl Op 7 december kiezen wij de mooiste foto uit en die publiceren we op onze socials. Van deze foto wordt onze kerstkaart aan de verenigingen gedrukt.

Meteen kreeg ik een lastige vraag. Glazig keek ik mijn collega achter zijn spreekgestoelte aan. Geërgerd legde hij me uitdat de gemeente niet over het budget van scholen gaat. Deschooldirecteuren zijn niet de baas maar de schoolbesturen,beweerde hij. Ondertussen zag ik de anderen nieuwsgierig naar me kijken. Was ikonzorgvuldig geweest of simpelweg briljant met mijn idee ommensen met een afstand tot de arbeidsmarkt alsconciërgein te zettenop de 23 basisscholen?De raad heb ik kunnen overtuigen maar de schoolbesturen uiteindelijk niet. Vaker lukt het wel, wanneer ik me ergens sterk voor maak. Wantals je wat wilt moet jegewoonzelf je vinger opsteken. Maak werk van je idealen. Laat je niet uit het veld slaan wanneer het lijkt alsof niemand zit te wachten op jeideeënofinitiatieven. Lucillewiljuistvanwege haar idealende politiek in. Het is haar ambitie dat we niemand buitensluiten. Zijzalzichin de politiekinspannenvoor diversiteit en inclusie,de basisprincipes van samenleven.LucilleWernerrichtte in 2006haar stichting opomde beeldvorming van mensen met een handicap op een positieve manier te beïnvloeden.Dat bracht zeop TV in praktijk enzaldit directergaandoen. Als Tweede Kamerlid kan zijop dit themaveel betekenen. Is ze straks een allesweter, een uit een mal gegoten politicus? Nee. Ik citeer haar tot slot: “Je bent nietalleeneen politicus of een moeder, je bent eenmens en je wilt iets.”

Er gaat op dit moment geen dag voorbij of de media praten en schrijven over de zorg rondom Covid-19. Thema van deze column is een specifiek type zorg – wellicht ook relevant in tijden van corona: mantelzorg. Mantelzorg verlenen betekent dat je onbetaald en (vaak) langdurig voor een ziek familielid of een kennis zorgt. Dat is vaak een zware taak, die enorm veel energie vergt voor de zorgverlener. Ik heb diep respect voor deze mensen. We moeten hen dan ook zoveel mogelijk de ruimte geven om hun werk te kunnen doen. Het dicht bij elkaar wonen van de mantelzorger en de zorgnemer is belangrijk om goede zorg te kunnen verlenen. Op dit moment is het al wel mogelijk om een mantelzorgwoning op een erf te plaatsen of een bijgebouw hiervoor in te richten. Alleen moet diegene die verzorgd wordt al een hoge indicatie hebben. Een mantelzorgwoning is dan vaak geen optie meer. Als CDA hebben wij een motie ingediend, die door de raad is aangenomen. In deze motie vragen wij het college om onderzoek te doen naar de mogelijkheden om vooruitlopend op mantelzorg een mantelzorgwoning tijdelijk toe te staan. Stel dat u uw ouders wilt gaan verzorgen als zij ouder worden en u hebt ruimte beschikbaar rondom uw woning. Dan zou het mooi zijn dat zij, voordat zij hulpbehoevend worden, al op uw erf kunnen gaan wonen. Zij kunnen zelfstandig blijven wonen, vaak in een voor hen vertrouwde omgeving en u kunt als mantelzorgverlener een oogje in het zeil houden. De planning is dat het college aan het einde van dit jaar de resultaten van het onderzoek aanbiedt aan de raad. Goed om te weten in dit verband is dat er al gemeenten zijn waarin een mantelzorgwoning onder bovengenoemde ‘ruime’ condities mogelijk is, waaronder Putten. Het wiel hoeft dus niet twee keer uitgevonden te worden. Hartelijke groet, Bert Veldhuizen raadslid CDA

Wij hopen dat u heeft genoten van uw vakantie en nieuwe energie heeft opgedaan voor de dagelijkse bezigheden. Zo langzamerhand gaan we ons weer voorbereiden op de vergaderingen die gepland staan in september en oktober. Het nieuwe college is geïnstalleerd en wij wensen hen alle goeds voor de periode die voor hen ligt. Die zal, in het kader van de vele bezuinigingen, niet makkelijk zijn. Ook zal een besluit moeten worden genomen over de locatie van het IKC Opmeer/Spanbroek. In de raadsvergadering van 8 oktober zal hier een beslissing over worden genomen. Maandag 21 september is het eerstvolgende fractieoverleg in het gemeentehuis. U bent van harte welkom om mee te praten over de onderwerpen die op dit moment spelen in onze gemeente, tenzij strengere coronamaatregelen van kracht worden.

Niek Wijmenga vertrekt na jaren als duoraadslid uit de Amsterdamse politiek. De Amsterdamse CDA-familie zal hem missen, gelukkig is hij niet ver. Hij verhuistnaar Heiloo en zal binnenkort geïnstalleerd wordenals duoraadslid in de Provinciale Staten van Noord-Holland. Daar zal hij boven op zijn favoriete dossiers zitten:klimaat en energie. Hoe blikt hij terug op zijn tijd hier? Wat is een memorabel moment uit jouw jaren op de Stopera? 'In 2017 moest ik onverwacht de commissie ruimtelijke ordening overnemen bij een vergadering over de “brug over het IJ”. Ik had me erin verdiept en na overleg leek ons de tunnel een betere optie dan de brug: praktischer, geen wachttijden van 20 minuten per uur, veiliger en goedkoper. Toen ik de raadszaal inliep was het even schrikken: het zat tjokvol met pers, tv-camera's en 250 man publiek. Ook kwam ik er achter dat ik als enige tegen de brug was, alle andere partijen waren voor. Dat was een beetje stressen, maar uiteindelijk heb ik als enige in de vergadering tégen een brug gepleit en is ons standpunt nu door veel partijen overgenomen. Wat is een mooi succes van jou hier? ‘Ik vind vooral mooi dat wij de plannen voor een autoluwe stad hebben kunnen bijsturen. Als CDA hebben wij veel oppositiepartijen verenigd voor een Alternatieve Agenda Autoluw, waarin onder andere aandacht is voor beperken van parkerende toeristen, dagjesmensen en bewonersparkeren. Van ChristenUnie tot Forum voor Democratie kregen we bijnaiedereen mee. Ook vanuit de wethouders kwam een lovende reactie en toezeggingen om op cruciale onderdelen ons plan over te nemen. Het was mooi dat dit constructief, kritisch en succesvol was, dat geeft voldoening. Wat zul je missen uit Amsterdam? ‘De reuring vooral. Als ik van mijn huis in Nieuw-West naar het stadhuis fiets, kom ik door de halve stad. Het is altijd levendig. Ook geniet ik altijd van hardlopen langs de Sloterplas, de Nieuwe Meer of in de parken. Wat kunnen we van jou verwachten in de Provinciale Staten van Noord-Holland? ‘Er staan veel belangrijke besluiten op de agenda. Zo bespreken we de Regionale Energiestrategie en beleid over groene energie en aardgas. Ik vind dat je niet overal windmolens en zonneweides moet neerplempen, dus daarover zal ik in de oppositie kritisch op zijn. Ook bij klimaat- en energiebeleid moet draagvlak zijn en moet de leefbaarheid niet in het geding komen!’

Tijdens de raadsvergadering op 30 juni 2020 is gesproken over het (ontwerp) jaarverslag 2019 en het (ontwerp) jaarplan 2021 van het Mobiliteitsfonds Zuid-Kennemerland. Vanaf 2013 zijn de gemeenten Haarlem, Heemstede, Bloemendaal en Zandvoort de 'Gemeenschappelijke Regeling Bereikbaarheid Zuid-Kennemerland' aangegaan. Doel van de regeling is vanuit een gemeenschappelijk visie regionale mobiliteitsvraagstukken aan te pakken. De financiering van de onderzoeken vindt plaats uit het mobiliteitsfonds: de gemeente draagt hierin bij op basis van inwonersaantallen. Al bij de behandeling tijdens de commissie Grondgebied op dinsdag 23 juni bracht de CDA-fractie bij monde van Geert Beusen enkele kritische opmerkingen naar voren. Het valt op dat er veel projecten in de onderzoeksfase blijven “hangen”. Wat dat betreft zal de slagvaardigheid wel wat beter uit de verf moeten komen. Toch realiseert het CDA zich dat het belangrijk is deel uit te maken van het grotere geheel en je dient er dus “bij te zijn”: verkeer houdt niet op bij de gemeentegrens. Een voorbeeld hiervan betreft de “Verkenning verbinding Zeeweg-Randweg”. Deze studie staat wederom vermeld in het jaarplan 2021 terwijl de gemeenteraad van Bloemendaal in een eerder stadium in meerderheid heeft aangegeven dat deze studie uit de projectenlijst geschrapt zou moeten worden. Het CDA steunde vorig jaar de motie die hieraan ten grondslag lag. Tijdens de raadsbehandeling op 30 juni jl. kwamen er zowel een amendement als motie over het stopzetten onderzoek Zeeweg-Randweg aan de orde.Het CDA liet bij monde van fractievoorzitter André Burger vóór het schrappen van de studie te zijn. Helaas haalden zowel het amendement als de motie het niet. Namens de CDA-fractie Bloemendaal; Geert Beusen,lid van de commissie Grondgebied van de gemeente Bloemendaal André Burger,raadslid van de gemeente Bloemendaal

Vanaf jaarwisseling 2020-2021 geldt er een landelijk verbod op knalvuurwerk en vuurpijlen. Hierdoor ontstaat er vanaf de komende jaarwisseling een nieuwe situatie. Lokale initiatieven tot het gezamenlijk afsteken van vuurwerk zijn toegestaan, maar alleen onder leiding van een professionele vuurwerkdeskundige. Het is belangrijk dat ook in de gemeente Teylingen in aansluiting op deze ontwikkelingen als lokale overheid een visie op vuurwerk wordt ontwikkeld. Daarvoor is aanvullend onderzoek gedaan gericht op gevoelens en argumenten van de inwoners van Teylingen over vuurwerk. Het college stelt voor om Teylingen de komende jaarwisseling (nog) geen vuurwerkvrije gemeente te maken, maar wel de overlast van vuurwerk en de maatschappelijke gevoelens te blijven monitoren. Ze willen ook doorgaan met het beleid van vuurwerkvrije zones en wil met een campagne in de wijken zorgen dat het aanvragen voor een buurt van vuurwerkvrije zones makkelijker wordt. Vooralsnog ziet het college geen aanleiding om van het eerdere beleid van vuurwerkvrije zones af te wijken, maar neemt wel het advies over om hierin een aantal verbeteringen aan te brengen. Op 22 juni is in de commissie DEB opiniërend gesproken over het vuurwerkbeleid van de gemeente Teylingen. De CDA-fractie is voor een geleidelijke afbouw van vuurwerk en ondersteunt het college met de aanpak van vuurwerkvrije zones. In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces werd op 15 juli een motie besproken van ChristenUnie, GroenLinks en PvdA om het principe van vuurwerkvrije zones vanaf de jaarwisseling 2020-2021 om te draaien naar vuurwerkzones, waarbij in beginsel de hele gemeente Teylingen vuurwerkvrij is, behoudens de vuurwerkzones. Toen de indienende partijen van de motie merkten dat hier in de raad geen meerderheid voor was, hebben zijn besloten de motie aan te houden. De CDA-fractie vindt de gedachte achter de motie sympathiek, maar de tijd ontbreekt om dat op een zorgvuldige manier en met participatie van onze inwoners tijdig voor de komende jaarwisseling te realiseren.

Vanaf jaarwisseling 2020-2021 geldt er een landelijk verbod op knalvuurwerk en vuurpijlen. Hierdoor ontstaat er vanaf de komende jaarwisseling een nieuwe situatie. Lokale initiatieven tot het gezamenlijk afsteken van vuurwerk zijn toegestaan, maar alleen onder leiding van een professionele vuurwerkdeskundige. Het is belangrijk dat ook in de gemeente Teylingen in aansluiting op deze ontwikkelingen als lokale overheid een visie op vuurwerk wordt ontwikkeld. Daarvoor is aanvullend onderzoek gedaan gericht op gevoelens en argumenten van de inwoners van Teylingen over vuurwerk. Het college stelt voor om Teylingen de komende jaarwisseling (nog) geen vuurwerkvrije gemeente te maken, maar wel de overlast van vuurwerk en de maatschappelijke gevoelens te blijven monitoren. Ze willen ook doorgaan met het beleid van vuurwerkvrije zones en wil met een campagne in de wijken zorgen dat het aanvragen voor een buurt van vuurwerkvrije zones makkelijker wordt. Vooralsnog ziet het college geen aanleiding om van het eerdere beleid van vuurwerkvrije zones af te wijken, maar neemt wel het advies over om hierin een aantal verbeteringen aan te brengen. Op 22 juni is in de commissie DEB opiniërend gesproken over het vuurwerkbeleid van de gemeente Teylingen. De CDA-fractie is voor een geleidelijke afbouw van vuurwerk en ondersteunt het college met de aanpak van vuurwerkvrije zones. In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces werd op 15 juli een motie besproken van ChristenUnie, GroenLinks en PvdA om het principe van vuurwerkvrije zones vanaf de jaarwisseling 2020-2021 om te draaien naar vuurwerkzones, waarbij in beginsel de hele gemeente Teylingen vuurwerkvrij is, behoudens de vuurwerkzones. Toen de indienende partijen van de motie merkten dat hier in de raad geen meerderheid voor was, hebben zijn besloten de motie aan te houden. De CDA-fractie vindt de gedachte achter de motie sympathiek, maar de tijd ontbreekt om dat op een zorgvuldige manier en met participatie van onze inwoners tijdig voor de komende jaarwisseling te realiseren.

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.