Poliflw

Deze week zou het Eurovisie Songfestival plaatsvinden in Ahoy te Rotterdam. Zaterdagavond 16 mei zouden zo'n 200 miljoen televisiekijkers over de gehele wereld de finale bekijken en daarmee zou Rotterdam een waarschijnlijk onvergetelijk positieve indruk achter hebben gelaten. Echter: Corona zette een dikke streep door Rotterdam 2020 en noodgedwongen wordt het festival voorlopig een jaar uitgesteld. Het besluit om het Songfestival in Rotterdam te gaan organiseren is overigens niet lichtvaardig genomen door de gemeenteraad van Rotterdam. Raadslid Jimmy Smet, woordvoerder Songfestival, neemt je in vogelvlucht mee hoe dit gegaan is.

Door Jimmy Smet.

Door de winst van Duncan Laurence in 2019 - met het in de Rotterdamse Maassilo gecomponeerde nummer 'Arcade' - kreeg Nederland na 40 jaar weer de gelegenheid om het Eurovisie Songfestival in eigen land te kunnen organiseren. Rotterdam gold al vanaf het eerste moment als favoriete potentiële gaststad: de infrastructuur van de stad is er als het ware voor gemaakt. Dit werd nog eens onderstreept door een enthousiast college van burgemeester en wethouders - met wethouder Said Kasmi (D66) voorop - en een al even enthousiaste gemeenteraad die, met 37 stemmen voor en 8 stemmen tegen, het raadsvoorstel 'kandidaatstelling van Rotterdam ten behoeve van het Eurovisie Songfestival in 2020' op 4 en 9 juni 2019 bekrachtigde. De GroenLinks-fractie stemde - als enige partij - verdeeld; twee van de vijf raadsleden stemden voor, drie stemden tegen. Rotterdam stelde zich hiermee officieel kandidaat als gaststad voor het Songfestival in 2020 en zou financiële middelen vrijmaken voor het faciliteren van dit evenement.

Voor- en nadelen De fractie heeft toentertijd uitgebreid stilgestaan bij de voor- en nadelen van Rotterdam als gaststad voor het Songfestival, waarbij de balans in eerste instantie doorsloeg naar voornamelijk voordelen: de unieke gelegenheid om Rotterdam op een positieve manier te tonen aan de wereld, de impact op de Rotterdammers en op Rotterdam zelf. Maar daarnaast bleef voor ons als raadsleden tevens de belangrijkste vraag over: is er in de Rotterdamse begroting nog ruimte om ettelijke miljoenen - pas later mocht bekend worden 15,5 miljoen - vrij te maken hiervoor? En zo ja, ten koste van wat? Deze vragen waren voor de fractie uiteindelijk nog onvoldoende overtuigend beantwoord.

Als liefhebber van het Eurovisie Songfestival ben ik in de afgelopen tien jaar bij acht edities bezoeker van het festival geweest in diverse gaststeden en heb ik aan den lijve mogen ervaren wat het organiseren van het Songfestival met een stad doet; niet alleen economisch gezien, hoewel horeca, bedrijfsleven en ondernemers goed garen spinnen, maar vooral voor de sfeer en uitstraling van een stad is het Songfestival een perfecte - en unieke - gelegenheid. Het Eurovisie Songfestival is werkelijk de enige wedstrijd of competitie ter wereld waarbij 'tegenstanders' elkaar luidkeels toejuichen en bejubelen, waar ongegeneerd vlagvertoon vrolijk aangemoedigd wordt en waar letterlijk alle geuren en kleuren van de wereld samenkomen, dansen en zingen. Voor mij persoonlijk gaf dit uiteindelijk de doorslag in mijn voor-stem; Rotterdam en de Rotterdammers verdienen dit. Ook Peter Jan de Werk, die tijdelijk de raadszetel van Lies Roest innam vanwege haar zwangerschapsverlof en zelfverklaard songfestivalliefhebber, heeft deze ervaringen mee laten wegen in zijn besluit.

Rotterdam 2020 Maar het echte besluit werd natuurlijk uiteindelijk eind augustus genomen door organiserende omroepen AVRO/TROS en NPO: Rotterdam werd gaststad van het Eurovisie Songfestival in 2020. Vanaf dat moment kon de hele santenkraam - de mallemolen - officieel beginnen en bereidde iedereen zich op zijn of haar manier voor om Rotterdam 2020 in Ahoy tot een groot succes te maken. Gedurende de daaropvolgende maanden gonsde het van de relevante en minder relevante nieuwsberichten over het Songfestival; over gratis kaarten voor Rotterdammers met een smalle beurs tot de keuze van de Binnenrotte als European Fan Village. Van de keuze voor de presentatoren Chantal Janzen, Edsilia Rombley en Jan Smit tot de Nederlandse inzending: Jeangu Macrooy met het nummer 'Grow'. Van het logo en de huisstijl tot de officiële sleuteloverdracht - 'the Key Allocation Draw' - in het Rotterdamse stadhuis. Nederland - en Rotterdam voorop - was er klaar voor.

En toen was er Covid-19.  En zag de wereld er even helemaal anders uit.

Kort nadat de European Broadcast Union (EBU), de eigenlijke organisator van het Eurovisie Songfestival, heeft verklaard de editie van 2020 te moeten afgelasten, stuurde het Rotterdamse college een brief naar de gemeenteraad waarin zij onomwonden haar bereidwilligheid toonde om Rotterdam ook in 2021 gaststad te laten zijn.

Omwille van de duidelijkheid (voor bijvoorbeeld Ahoy en andere ondernemers) en op verzoek van de EBU zou er snel beslist moeten worden door de gemeenteraad of Rotterdam ook in 2021 gaststad van het Eurovisie Songfestival zou willen en kunnen zijn. Medio april werd duidelijk dat dit zo'n 6,7 miljoen euro extra zou kunnen gaan kosten. In totaal zou Rotterdam daarmee ruim 22 miljoen euro beschikbaar gaan stellen, wat neerkomt op ongeveer €34,- per Rotterdammer. En dat in een tijdperk waarin het nog totaal onduidelijk was (en is) welke gevolgen het coronavirus voor Rotterdam zou kunnen gaan hebben. Allereerst op sociaal-economisch en financieel gebied, maar ook of een Songfestival wel in 2021 op dezelfde wijze zou kunnen worden georganiseerd was (en is) nog veel onduidelijk.

Opnieuw dus vele vragen, die we als fractie - inmiddels digitaal - met elkaar hebben besproken. Een eveneens digitale technische sessie, een schriftelijke vragenronde en twee digitale commissievergaderingen werden (overigens zeer snel, vakkundig en efficiënt door de griffiemedewerkers) georganiseerd. Vragen zijn beantwoord en riepen tegelijkertijd weer meer vragen op. al met al een uitdagend vraagstuk. 

Uiteindelijk stond op de agenda van de allereerste digitale raadsvergadering ooit, die van donderdag 23 april, het agendapunt 'Rotterdam, gaststad voor het Eurovisie Songfestival in 2021' gepland. Het uiteindelijke raadsvoorstel is met 33 stemmen voor en 8 stemmen tegen aangenomen, waarmee Rotterdam zich opnieuw beschikbaar stelt als gaststad voor het Eurovisie Songfestival. Nu in mei 2021. De GroenLinks-fractie heeft hierbij opnieuw verdeeld gestemd; twee raadsleden stemden voor (net als VVD, D66, PvdA, CDA, Leefbaar Rotterdam, Denk, 50+ en CU/SGP), drie raadsleden stemden tegen (samen met Nida, PVV, PvdD en SP).

Hoe het Eurovisie Songfestival in Rotterdam 2021 eruit gaat zien is wellicht nog te vroeg om te beantwoorden aangezien de ontwikkelingen en mogelijkheden als gevolg van Covid-19 nog veel onzekerheden met zich meebrengt. De komende maanden zal het onderwerp Rotterdam 2021 waarschijnlijk weer veelvuldig de agenda van Rotterdam en de Rotterdamse gemeenteraad gaan vullen. 

Als woordvoerder songfestival kan ik me daarop in ieder geval weer - oprecht - verheugen!

Wordt vervolgd dus.

Deze week zou het Eurovisie Songfestival plaatsvinden in Ahoy. Zaterdagavond 16 mei zouden zo'n 200 miljoen televisiekijkers over de gehele wereld de finale bekijken. Corona zette echter een dikke streep door Rotterdam 2020. Noodgedwongen wordt het festival voorlopig een jaar uitgesteld. Het besluit om het Songfestival in Rotterdam te  organiseren is overigens niet lichtvaardig genomen door de gemeenteraad van Rotterdam. Raadslid Jimmy Smet vertelt hoe dit is gegaan.

Door Jimmy Smet.

Door de winst van Duncan Laurence in 2019 - met het in de Rotterdamse Maassilo gecomponeerde nummer 'Arcade' - kreeg Nederland na 40 jaar weer de gelegenheid om het Eurovisie Songfestival in eigen land te kunnen organiseren. Rotterdam gold al vanaf het eerste moment als favoriete potentiële gaststad: de infrastructuur van de stad is er als het ware voor gemaakt. Dit werd nog eens onderstreept door een enthousiast college van burgemeester en wethouders - met wethouder Said Kasmi (D66) voorop - en een al even enthousiaste gemeenteraad die, met 37 stemmen voor en 8 stemmen tegen, het raadsvoorstel 'kandidaatstelling van Rotterdam ten behoeve van het Eurovisie Songfestival in 2020' op 4 en 9 juni 2019 bekrachtigde. De GroenLinks-fractie stemde - als enige partij - verdeeld; twee van de vijf raadsleden stemden voor, drie stemden tegen. Rotterdam stelde zich hiermee officieel kandidaat als gaststad voor het Songfestival in 2020 en zou financiële middelen vrijmaken voor het faciliteren van dit evenement.

Voor- en nadelen De fractie heeft toentertijd uitgebreid stilgestaan bij de voor- en nadelen van Rotterdam als gaststad voor het Songfestival, waarbij de balans in eerste instantie doorsloeg naar voornamelijk voordelen: de unieke gelegenheid om Rotterdam op een positieve manier te tonen aan de wereld, de impact op de Rotterdammers en op Rotterdam zelf. Maar daarnaast bleef voor ons als raadsleden tevens de belangrijkste vraag over: is er in de Rotterdamse begroting nog ruimte om ettelijke miljoenen - pas later mocht bekend worden 15,5 miljoen - vrij te maken hiervoor? En zo ja, ten koste van wat? Deze vragen waren voor de fractie uiteindelijk nog onvoldoende overtuigend beantwoord.

Als liefhebber van het Eurovisie Songfestival ben ik in de afgelopen tien jaar bij acht edities bezoeker van het festival geweest in diverse gaststeden en heb ik aan den lijve mogen ervaren wat het organiseren van het Songfestival met een stad doet; niet alleen economisch gezien, hoewel horeca, bedrijfsleven en ondernemers goed garen spinnen, maar vooral voor de sfeer en uitstraling van een stad is het Songfestival een perfecte - en unieke - gelegenheid. Het Eurovisie Songfestival is werkelijk de enige wedstrijd of competitie ter wereld waarbij 'tegenstanders' elkaar luidkeels toejuichen en bejubelen, waar ongegeneerd vlagvertoon vrolijk aangemoedigd wordt en waar letterlijk alle geuren en kleuren van de wereld samenkomen, dansen en zingen. Voor mij persoonlijk gaf dit uiteindelijk de doorslag in mijn voor-stem; Rotterdam en de Rotterdammers verdienen dit. Ook Peter Jan de Werk, die tijdelijk de raadszetel van Lies Roest innam vanwege haar zwangerschapsverlof en zelfverklaard songfestivalliefhebber, heeft deze ervaringen mee laten wegen in zijn besluit.

Rotterdam 2020 Maar het echte besluit werd natuurlijk uiteindelijk eind augustus genomen door organiserende omroepen AVRO/TROS en NPO: Rotterdam werd gaststad van het Eurovisie Songfestival in 2020. Vanaf dat moment kon de hele santenkraam - de mallemolen - officieel beginnen en bereidde iedereen zich op zijn of haar manier voor om Rotterdam 2020 in Ahoy tot een groot succes te maken. Gedurende de daaropvolgende maanden gonsde het van de relevante en minder relevante nieuwsberichten over het Songfestival; over gratis kaarten voor Rotterdammers met een smalle beurs tot de keuze van de Binnenrotte als European Fan Village. Van de keuze voor de presentatoren Chantal Janzen, Edsilia Rombley en Jan Smit tot de Nederlandse inzending: Jeangu Macrooy met het nummer 'Grow'. Van het logo en de huisstijl tot de officiële sleuteloverdracht - 'the Key Allocation Draw' - in het Rotterdamse stadhuis. Nederland - en Rotterdam voorop - was er klaar voor.

En toen was er Covid-19.  En zag de wereld er even helemaal anders uit.

Kort nadat de European Broadcast Union (EBU), de eigenlijke organisator van het Eurovisie Songfestival, heeft verklaard de editie van 2020 te moeten afgelasten, stuurde het Rotterdamse college een brief naar de gemeenteraad waarin zij onomwonden haar bereidwilligheid toonde om Rotterdam ook in 2021 gaststad te laten zijn.

Omwille van de duidelijkheid (voor bijvoorbeeld Ahoy en andere ondernemers) en op verzoek van de EBU zou er snel beslist moeten worden door de gemeenteraad of Rotterdam ook in 2021 gaststad van het Eurovisie Songfestival zou willen en kunnen zijn. Medio april werd duidelijk dat dit zo'n 6,7 miljoen euro extra zou kunnen gaan kosten. In totaal zou Rotterdam daarmee ruim 22 miljoen euro beschikbaar gaan stellen, wat neerkomt op ongeveer €34,- per Rotterdammer. En dat in een tijdperk waarin het nog totaal onduidelijk was (en is) welke gevolgen het coronavirus voor Rotterdam zou kunnen gaan hebben. Allereerst op sociaal-economisch en financieel gebied, maar ook of een Songfestival wel in 2021 op dezelfde wijze zou kunnen worden georganiseerd was (en is) nog veel onduidelijk.

Opnieuw dus vele vragen, die we als fractie - inmiddels digitaal - met elkaar hebben besproken. Een eveneens digitale technische sessie, een schriftelijke vragenronde en twee digitale commissievergaderingen werden (overigens zeer snel, vakkundig en efficiënt door de griffiemedewerkers) georganiseerd. Vragen zijn beantwoord en riepen tegelijkertijd weer meer vragen op. al met al een uitdagend vraagstuk. 

Uiteindelijk stond op de agenda van de allereerste digitale raadsvergadering ooit, die van donderdag 23 april, het agendapunt 'Rotterdam, gaststad voor het Eurovisie Songfestival in 2021' gepland. Het uiteindelijke raadsvoorstel is met 33 stemmen voor en 8 stemmen tegen aangenomen, waarmee Rotterdam zich opnieuw beschikbaar stelt als gaststad voor het Eurovisie Songfestival. Nu in mei 2021. De GroenLinks-fractie heeft hierbij opnieuw verdeeld gestemd; twee raadsleden stemden voor (net als VVD, D66, PvdA, CDA, Leefbaar Rotterdam, Denk, 50+ en CU/SGP), drie raadsleden stemden tegen (samen met Nida, PVV, PvdD en SP).

Hoe het Eurovisie Songfestival in Rotterdam 2021 eruit gaat zien is wellicht nog te vroeg om te beantwoorden aangezien de ontwikkelingen en mogelijkheden als gevolg van Covid-19 nog veel onzekerheden met zich meebrengt. De komende maanden zal het onderwerp Rotterdam 2021 waarschijnlijk weer veelvuldig de agenda van Rotterdam en de Rotterdamse gemeenteraad gaan vullen. 

Als woordvoerder songfestival kan ik me daarop in ieder geval weer - oprecht - verheugen!

Wordt vervolgd dus.

Op woensdag 6 november was er een grote landelijke lerarenstaking. GroenLinks staat achter de leraren. Raadslid én docent Jimmy Smet was erbij in Rotterdam. We blikken met hem terug.

Jimmy, jij was bij de staking in Rotterdam. Hoe was de sfeer? Woensdagmorgen om 8 uur 's morgens stond ik samen met mijn collega’s aan de voet van de Erasmusbrug. We trokken de door de organisatie (WIJonderwEIS) verstrekte gele hesjes aan met de tekst ‘Onderwijs = topPrioriteit’. Eerlijk gezegd moest ik persoonlijk eerst even slikken om zo’n geel hesje aan te trekken, op een of andere manier vereenzelvig ik dit toch met die andere actievoerders, maar uiteindelijk was het een fantastisch gezicht: duizenden onderwijzers, ouders en kinderen in het geel op de rijbaan van de Erasmusbrug. De hele brug vól! Fascinerend, hoopgevend en ontroerend was het om met z’n duizenden door de Rotterdamse straten te wandelen. Tekenend voor leraren vond ik overigens wel, dat we tot drie keer toe ook met diezelfde duizenden mensen keurig voor een rood verkeerslicht stonden te wachten en we ons ook weer keurig hielden aan de instructie van politie en de ordebewakers van de organisatie zelf. ‘ Wat zijn we als onderwijs toch lief. Te lief’ was een veelgehoorde uitspraak diezelfde dag. Eenmaal aangekomen in het stadion Woudestein konden de sprekers van GroenLinks (Jesse Klaver), PvdA (Lodewijk Asscher), SP (Lilian Marijnissen) en op veel waardering en applaus rekenen. Maar het was vooral leraar van het jaar 2018 Ismail Aghzanay die de handen op elkaar kreeg met de uitspraak; ‘Desnoods gaan we de volgende keer een week dicht!’

Het weekend voorafgaand aan de staking heeft minister Slob extra geld toegezegd maar de staking ging desondanks door. Hoe kijk jij hier tegenaan? Uiteraard kunnen we het lerarentekort, om maar eens een prangend voorbeeld te noemen, niet meteen oplossen met alleen meer geld. Toch heeft het onderwijs al geruime tijd geleden al duidelijk aangegeven, dat er voor de structurele problemen in het onderwijs ook structurele oplossingen moeten komen. Het kabinet moet over de brug komen en het onderwijsveld ook financieel de waardering te geven die het niet alleen nodig heeft maar ook verdient; zonder goed onderwijs zijn we als maatschappij nergens! Een bedrag van 1 miljard wordt als minimaal gezien. Een noodpakket van 400 miljoen als eerste stapje. De onlangs toegekende 460 miljoen klinkt wellicht als een eerste goede stap, maar is ten eerste overwegend incidenteel en ten tweede kwam het bod als een duveltje uit een doosje vallen op een zeer opvallend moment; net voor het weekend, net voor de door de bonden uitgeroepen staking. Overigens een saillant detail; het enige stukje structureel geld betreft het (terecht) verhogen van de salarissen van leraren in het voortgezet speciaal onderwijs. Echter; dit geldt alleen voor die vso-scholen die naar een diploma toewerken; de scholen met een zogenaamde diplomagerichte uitstroom. De school waar ik zelf werk is bijvoorbeeld zo’n school; leuk voor mij en mijn collega’s, zou je zeggen. Echter ook op mijn school bieden we de uitstroom arbeidsmarkt en soms dagbesteding aan. Mijn collega’s, die aan die groep leerlingen lesgeeft krijgt de salarisverhoging dus niet. Met andere woorden; het kabinet zorgt met dit voorstel, wat in essentie goed bedoeld is, voor tweedeling in schoolteams; een slechte en onwenselijke uitkomst lijkt me.

In Rotterdam is een groot lerarentekort. Wat is volgens jou de oplossing? Het lerarentekort is groot in het gehele land en zal in de nabije toekomst alleen nog maar nijpender worden. Maar vooral in de grote steden en dan zeker in het basisonderwijs en het (voortgezet) speciaal onderwijs is de nood het allerhoogst. Het college van burgemeester en wethouders heeft samen met de gemeenteraad en in overleg met het onderwijsveld de afgelopen periode al veel tijd, geld en energie gestoken om de kwaliteit van het onderwijs te vergroten in het algemeen en het vak van leraar te promoten in het bijzonder. Zo zijn er onder andere lerarenbeurzen in het leven geroepen, ontwikkelingsbudgetten voor scholen beschikbaar en krijgt iedere onderwijsprofessionals een gratis Rotterdampas. Mondjesmaat plukken we hier in Rotterdam vast de vruchten van, maar we zijn er echt nog lang niet. We zien namelijk, dat het landelijke lerarentekort ook bewerkstelligt, dat leraren makkelijker kunnen kiezen voor een baan dichtbij huis of op een school waar je een hoger salaris wordt geboden of op een school waar de arbeidsvoorwaarden aantrekkelijker zijn. Wat mij betreft is het nu tijd om meer creatieve en onorthodoxe maatregelen te overwegen. Als zelfs de minister uitspreekt dat scholen ervoor kunnen kiezen om bijvoorbeeld ouders voor de klas te zetten, de lesuren te verminderen of thuisonderwijs via het beeldscherm te overwegen, dan mogen we als gemeente best wat verdergaande maatregelen gaan nemen om het werken in het onderwijs in Rotterdam aantrekkelijk te maken voor nieuwe leerkrachten.

Hoe krijgen we meer jongeren geïnteresseerd in leraar als beroep? Allereerst is het natuurlijk aan een ieder zelf om te ontdekken wat je zou willen gaan doen. Maar mocht je op zoek zijn naar fascinerende werkomgeving (Rotterdamse scholen) met de leukste jonge mensen van de wereld (Rotterdamse leerlingen) en zeer liefdevolle collega’s en heb je zin in in een baan die echt elke minuut anders, uitdagend en verfrissend tegelijkertijd is: dan moet je voor de klas!