Wij spreken veel inwoners en ondernemers. Soms op afspraak, soms bij de bakker, soms op straat, soms aan het hek op school of opvang.
Ervaringen worden dan gedeeld; waar ze blij mee zijn, maar vaker waar ze ontevreden over zijn. Dat moet ook, wij zijn immers hun vertegenwoordigers in de Raad, het hoogste orgaan in onze gemeente. Hun ervaringen nemen wij altijd mee. Sterker nog, ze maken ons bewust van wat nodig is in ons mooie Elburg.
Onlangs vertelden twee ouders over de netelige situatie waarin zij
zaten; in vaktermen heet dat ‘multi-problematiek’. Er is dan in een gezin
zoveel aan de hand en aan de gang. We werden gewoonweg somber van wat we hoorden.
“Maar” besloot één van de ouders het verhaal “ik ben blij dat ik in Elburg
woon, want ik vind dat ik hier optimaal ondersteund wordt. Dat is bij mijn
nichtje in een andere gemeente wel anders”.
Ondanks de triestheid van het verhaal, werden wij er toch blij van. Dat
wij in een gemeente mogen wonen, waar je je gesteund en onder-steund voelt als
je het even niet alleen kunt. Dat je echt het gevoel hebt dat er naar je wordt
omgekeken. En als de situatie weer verbeterd of zelfs onder controle is, dat je
dan weer op eigen benen mag staan. Dat er dan geen betutteling is.
Zo laat je mensen in hun waarde.
Zo worden ze door moeilijke tijden heen geholpen, zonder afbreuk te doen aan
hun zelfstandigheid, zelfred-
zaamheid en zelfrespect. Dit is
voor ons als libe-ralen eigenlijk volkomen logisch. Ondersteund als het moet,
vanuit de eigen kracht als het kan. De eerlijkheid gebiedt te bekennen dat dit
niet altijd goed gaat. Soms kijk je erop, maar niet erin. Dan is doorvragen van
belang.
Dat neemt niet weg, dat in
Elburg mooie en goede dingen gebeuren. Dat het hier fijn wonen, werken en
recreëren is. Dat we tevreden mogen zijn. En tevredenheid betekent niet dat er
achter over geleund kan worden, dingen kunnen altijd anders of zelfs beter. Het
gesprek daarover mag best scherp zijn, dat hoeft niet met de mantel der liefde
bedekt te worden. Sterker nog dat mag zelfs niet.
We moeten van elkaar weten waar
we voor gaan en waar we voor staan, maar altijd wel in de verbinding met
elkaar. Elkaar blijven vertellen wat er beter kan, maar vooral goed naar elkaar
luisteren. Pas dan ontstaan de mooiste dingen.