Poliflw

Vervoersplannen Metropool Regio Den Haag Rotterdam (MRDH)

Over de vervoersplannen van de MRDH en de visie van Leidschendam-Voorburg hierop werd reeds in de commissie omgeving uitgebreid gesproken. Koos van Wissen vroeg namens GBLV/Gemeentebelangen de wethouder om een aantal aanscherpingen, alwaar tijdens de raadsvergadering een klap op werd gegeven. Met het vaststellen van dit plan vraagt de gemeenteraad o.a. concreet meer oog en aandacht voor de bereikbaarheid van Leidschendam-Zuid en Stompwijk. Van cruciaal belang is het versterken van de knooppuntfunctie van de RandstadRail halte Leidschendam-Voorburg. Een speerpunt waar GBLV zich al vele jaren voor inzet en zeker met de ophanden zijnde gebiedsontwikkelingen, zoals Overgoo en De Star, bittere noodzaak. Naast de bestaande buurtbus van WOEJ in Leidschendam-Zuid zal worden geprobeerd ook een nieuwe buurtbusdienst voor Stompwijk op te zetten. Daarbij wordt ook gekeken naar de mogelijkheid van financiering als maatwerkvervoer door de MRDH.

Kom ook meeluisteren en meepraten over de nieuwbouw van het Dorpshuis in de kern Loon op Zand (voorheen De Wetering). Het voorlopig ontwerp van het dorpshuis en de buitenruimte wordt in drie stappen in de raad besproken, waarbij we eindelijk kunnen zien hoe het gebouw er van buiten en van binnen uit komt te zien en wat er voor inrichting van de buitenruimte er is bedacht.

Op donderdag 18 april j.l. heeft de projectleider een presentatie gegeven over het gelopen proces tot nu toe en de vervolgstappen die er nu komen: het definitief ontwerp, het slopen en de aanbesteding. Daarna is er een financiële toelichting gegeven over de benodigde financiën (€ 14,2 miljoen voor het dorpshuis, € 1,4 miljoen voor de buitenruimte en € 2 miljoen voor de sloop van het pand) die hiermee gemoeid zullen gaan. De voorzitter van de stichting Dorpshuis Loon op Zand gaf een toelichting op het proces vanuit hen bekeken en daarna presenteerden de architecten de tekeningen van de plannen voor het nieuwe Dorpshuis en de buitenruimte die ook helemaal wordt aangepakt. Als laatste gaf de projectleider nog een vooruitblik op de planning: als de vleermuis weg is kan de sloop starten, het definitief ontwerp is in oktober klaar waarna de omgevingsvergunning aangevraagd kan gaan worden. Volgend jaar mei start de bouw van het nieuw pand en in augustus 2026 moet het klaar zijn.

Op donderdag 25 april a.s. wordt dit plan nogmaals besproken, dan is dat opiniërend. Als je hier iets wilt zeggen of vragen kan dat, als inspreker aan het begin van de vergadering (maximaal 5 minuten). Je kunt je hiervoor aanmelden bij de griffie op [email protected] of door te bellen naar 0416 289218.

Op donderdag 16 mei wordt aan de raad gevraagd te besluiten over de financiële kredieten. Inspreken is dan niet meer mogelijk. Luisteren kan natuurlijk wel, zowel online als in de raadszaal.

Dus ben je nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren? Kom dan ook meeluisteren en meepraten op 25 april om 19:30 uur. Vanuit de fractie van GemeenteBelangen horen we ook graag wat jullie ervan vinden, dus hopelijk zien we je donderdagavond in de raadszaal van het Klavier!

Beste lezer, Vandaag is het [...] Stille Zaterdag en Pasen. Het zijn dagen van bezinning, stilte en van nieuwe hoop. Deze woorden zijn soms zo’n contrast met hoe onze samenleving op dit moment functioneert. Daarin lijken de grootste mond, de drukte en het cynisme de dienst uit te maken. Juist daarom zijn deze dagen zo belangrijk om te blijven beleven en vieren. Als heilzaam tegengif. Op Witte Donderdag herdenken christenen dat Jezus de voeten van zijn leerlingen waste en met hen het Laatste Avondmaal vierde. De voetwassing is het symbool van ultieme dienstbaarheid aan de mensen. Het heeft de geschiedenis van onze Europese samenleving gestempeld. Dat wat kwetsbaar is, mag niet worden vertrapt, maar verdient juist onze bijzondere zorg. De geschiedenis van Pasen is daarnaast een verhaal van lijden, dood en opstaan. Het is een bron van hoop, voor onze eigen individuele levens en voor de samenleving als geheel. Ik moet daarbij denken aan het boek ‘De tweede berg’ van de Amerikaanse schrijver David Brooks. In dit boek beschrijft hij zijn persoonlijke reis van de eerste naar de tweede berg. Op de eerste berg jagen we vooral persoonlijk geluk na door een goede carrière, status en erkenning. Maar zijn we echt gelukkig op deze eerste berg? Brooks is kritisch: “Door onszelf vooral te beschouwen als autonome ‘ikken’, hebben we onze samenleving aan flarden gescheurd, hebben we de deur opengezet voor verdeeldheid en voortdurende strijd, zijn we individuele status en zelfredzaamheid gaan verheerlijken en hebben we dat wat zo mooi is in elk menselijk hart en ziel bedekt.” Brooks ontdekte, nadat hij zelf door het dal heen moest en in zijn persoonlijke leven met tegenslag te maken kreeg, dat op de tweede berg niet individueel geluk, maar ‘morele vreugde’ centraal staat; vreugde die bestaat uit liefdevolle overgave aan anderen. Dienstbaarheid aan iets dat groter is dan jezelf; dienstbaarheid aan de ander en de samenleving. Minder ik, meer wij. Op deze tweede berg komen we pas echt tot onze bestemming. Deze tijd van bezinning, deze tijd van Pasen, laat ons stilstaan en nadenken over de vraag op welke berg wij ons bevinden. Individueel en als samenleving. Wellicht zitten we als samenleving op dit moment vooral in het dal, tussen beide bergen. Want is er niet een breed gedeeld onbehagen zichtbaar? Is er niet een grote latente onvrede over het doorgeslagen individualisme? En toch ben ik ervan overtuigd (en leert het christendemocratisch denken ons) dat er overal, altijd, kiemen van hoop zichtbaar zijn. In mijn speech op het partijcongres heb ik gezegd dat deze onrustige tijd ook een tijd van maatschappelijke vernieuwing kan worden. Een tijd waarin we als samenleving laten zien dat wij op de tweede berg willen zijn. Dat is mijn hoop. Ik wens u een goed Pasen toe! Hartelijke groet, Henri Bontenbal

Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen. Het zijn dagen van bezinning, stilte en van nieuwe hoop. Deze woorden zijn soms zo’n contrast met hoe onze samenleving op dit moment functioneert. Daarin lijken de grootste mond, de drukte en het cynisme de dienst uit te maken. Juist daarom zijn deze dagen zo belangrijk om te blijven beleven en vieren. Als heilzaam tegengif. Op Witte Donderdag herdenken christenen dat Jezus de voeten van zijn leerlingen waste en met hen het Laatste Avondmaal vierde. De voetwassing is het symbool van ultieme dienstbaarheid aan de mensen. Het heeft de geschiedenis van onze Europese samenleving gestempeld. Dat wat kwetsbaar is, mag niet worden vertrapt, maar verdient juist onze bijzondere zorg. De geschiedenis van Pasen is daarnaast een verhaal van lijden, dood en opstaan. Het is een bron van hoop, voor onze eigen individuele levens en voor de samenleving als geheel. Ik moet daarbij denken aan het boek ‘De tweede berg’ van de Amerikaanse schrijver David Brooks. In dit boek beschrijft hij zijn persoonlijke reis van de eerste naar de tweede berg. Op de eerste berg jagen we vooral persoonlijk geluk na door een goede carrière, status en erkenning. Maar zijn we echt gelukkig op deze eerste berg? Brooks is kritisch: “Door onszelf vooral te beschouwen als autonome ‘ikken’, hebben we onze samenleving aan flarden gescheurd, hebben we de deur opengezet voor verdeeldheid en voortdurende strijd, zijn we individuele status en zelfredzaamheid gaan verheerlijken en hebben we dat wat zo mooi is in elk menselijk hart en ziel bedekt.”Brooks ontdekte, nadat hij zelf door het dal heen moest en in zijn persoonlijke leven met tegenslag te maken kreeg, dat op de tweede berg niet individueel geluk, maar ‘morele vreugde’ centraal staat; vreugde die bestaat uit liefdevolle overgave aan anderen. Dienstbaarheid aan iets dat groter is dan jezelf; dienstbaarheid aan de ander en de samenleving. Minder ik, meer wij. Op deze tweede berg komen we pas echt tot onze bestemming. Deze tijd van bezinning, deze tijd van Pasen, laat ons stilstaan en nadenken over de vraag op welke berg wij ons bevinden. Individueel en als samenleving. Wellicht zitten we als samenleving op dit moment vooral in het dal, tussen beide bergen. Want is er niet een breed gedeeld onbehagen zichtbaar? Is er niet een grote latente onvrede over het doorgeslagen individualisme? En toch ben ik ervan overtuigd (en leert het christendemocratisch denken ons) dat er overal, altijd, kiemen van hoop zichtbaar zijn.In mijn speech op het partijcongres heb ik gezegd dat deze onrustige tijd ook een tijd van maatschappelijke vernieuwing kan worden. Een tijd waarin we als samenleving laten zien dat wij op de tweede berg willen zijn. Dat is mijn hoop. Ik wens u een goed Pasen toe! Hartelijke groet,Henri Bontenbal

Vandaag, de zaterdag voor Pasen, ging Onafhankelijk Delft met twee raadsleden, één commissielid en sportvisserijbelangen Delfland, een handje helpen. Wij zijn begonnen met een stuk Nieuwe Gracht, alwaar geen watervogels zaten te broeden.

Er was voor een geurige kop koffie gezorgd en heerlijke broodjes. Iedereen was in opperbeste stemming ondanks de druilerige regen.

Het is werkelijk ongelooflijk wat er uit dit stukje gracht allemaal opgevist werd. Een aantal winkelwagentjes en vooral veel fietsen. Ook zwerfvuil. Wat kunnen mensen toch viespeuken zijn. Honderden sigarettenpeuken.. Echt zo slecht voor de natuur!

Met het enorme schepnet haalden wij veel oppervlaktevuil weg.

Dieper zijn wij niet gegaan, want wij merkten als snel hoeveel bagger er al in de gracht ligt. Wat wij ook tegenkwamen is de exoot, rivierkreeft. In grote getalen staken zij hun staart omhoog om ons te imponeren. Doodmaken dat konden wij niet. Maar zij zijn wel een echte plaag.

Wat ons ook opviel is dat er in die gracht, plastic bakken zijn geplaatst om groen op te laten groeien. Waarom plastic vragen wij van Onafhankelijk Delft ons af? Waarom geen ijzer? Daarbij zijn het uitstekende schuilplekken voor de rivierkreeft. De fietsen die eruit gehaald werden bevatten in het zadel, tal van deze rivierkreeften.

Bewoners waren erg blij met de aanpak van hun gracht.

Wij hopen dat dit voorbeeld gevolg gaat hebben in andere wijken. Wij starten ook in de Wippolder eerdaags. Wil jij meedoen,geef je dan op bij info@onafhankelijkdelft.nl

dan houden wij jou op de hoogte.

Het was een productieve morgen en op naar het volgende avontuur.

Wij zijn van niet kletsen maar poetsen, wie doet er mee?

Samen Sterk!

Carla van Tricht en

Jolanda Gaal

Fractie Onafhankelijk Delft

De Markt in Delft, toch het visitekaartje van onze stad? Toeristen en dagjesmensen komen en gaan. Wij ergeren ons al enige tijd aan deze kale kapotte bankjes. Geen echte uitnodiging om, zonder kleerscheuren, op te gaan zitten.

Hoe is het toch mogelijk dat wij zelfs dit soort kleine dingen verwaarlozen in Delft? Vorige jaar is er al melding gemaakt bij de gemeente Delft, maar tot op heden, nul op request.

Wat wordt hier toch laks met de buitenruimte omgegaan.

Wat ook vreemd is, dat er bankjes zijn verdwenen.

Mensen die slecht ter been zijn of gewoon moe, mogen die niet even uitrusten of moeten zij zich blauwbetalen op een terras.

Niet iedereen heeft hier geld voor.

De bankjes zijn niet van de kerk.

Wij roepen dan ook de afdeling onderhoud van de gemeente Delft op, om hier nu een serieus werk van te maken.

Mocht dit niet mogelijk zijn, dan bieden vrijwilligers van Onafhankelijk Delft, zich aan om de boel aan te pakken. Wij zouden ook graag zoen dat de ‘verdwenen’ bankjes, terugkomen.

Fractievoorzitter

Jolanda Gaal

Vrijdag 15 en zaterdag 16 maart waren in Nederland duizenden vrijwilligers actief in het kader van NLDoet, waaronder natuurlijk ook in onze gemeente. De CDA-fractie van Leidschendam-Voorburg meldde zich met zaterdag bij het Sintvoorieder1-pakhuis om samen met 15 andere vrijwilligers te helpen bij het inpakken van Sinterklaascadeautjes. Samen met de vaste kern van Sintvoorieder1-vrijwilligers, voor de gelegenheid allen in het rood gekleed, gingen wij aan de slag met het inpakken van cadeautjes. Vrijwilligster Monique van Sintvoorieder1: “Het hele jaar zijn we met een grote groep vrijwilligers aan het werk in het palhuis van Sinterklaas. Het hele jaar door ontvangen we giften en cadeaus van bedrijven en particulieren. Die sorteren we en we kijken of alles heel en compleet is. We kunnen door het jaar heen alle hulp gebruiken.” “In het kader van NLDoet gingen we vandaag Sinterklaas alvast een handje helpen”, aldus CDA-raadslid Liesbeth van der Heide, zelf moeder van twee. “Ik ben trots op alle vrijwilligers. Het is mooi om een kleine bijdrage te kunnen leveren aan wat geluk tijdens Sinterklaas.” “Ook in onze gemeente en regio zijn veel gezinnen en kinderen waar Sinterklaas een extra handje hulp kan gebruiken,” stelt CDA-fractievoorzitter Ron van Duffelen, “Het is bijzonder zo vroeg te beginnen met het vinden en inpakken van cadeautjes, maar de tienduizenden aanvragen geven daar wel aanleiding voor. Ik ben blij dat we op deze manier een steentje kunnen bijdragen. In december gaan kinderen en gezinnen hier heel blij van worden.” “Bijzonder is dat ook vandaag vele vrijwilligers in Leidschendam, Stompwijk en Voorburg actief zijn,” merkt CDA-raadslid Diederik Visser op. “Vandaag is dat in het kader van NLDoet maar het hele jaar door zetten 13.978 inwoners van onze mooie gemeente zich in middels vrijwilligerswerk bij bijvoorbeeld de sportvereniging, de kerk of op school. Die bijzondere inzet vormt de ruggengraat voor een sociale, verbindende gemeente en gemeenschap van inwoners die we met en voor elkaar zijn. Dat moeten we koesteren en waarderen. Vrijwilliger zijn is dankbaar ‘werk’. Daar mogen we trots op zijn.”

Leidschendam-Voorburg, 15 maart 2024 – Tijdens de algemene ledenvergadering van de lokale politieke partij GBLV/Gemeentebelangen werd Hans Peter Klazenga benoemd tot erelid. Sinds 1994 zet Klazenga zich onafgebroken op alle fronten in voor de partij. Voor velen is hij het boegbeeld van GBLV. Zijn gave om ‘out of the box’ te durven denken werd geroemd. Uit handen van bestuursvoorzitter John Kerstens werd de oorkonde aan Klazenga overhandigd.

De beëdiging tot raadslid van Klazenga, exact 30 jaar geleden, zorgde voor een geheel frisse wind in het gemeentehuis van Leidschendam. Volgens Kerstens, nu voorzitter van GBLV, in 1994 een hooggeplaatst ambtenaar binnen de gemeente was er sprake van een ‘schokgolf’: “Gemeentebelangen had iemand in stelling gebracht met power en lef, iemand die zijn mond open durft te trekken en iemand die wars is van regels en het aandurft anders te denken en te kijken naar uitdagingen die er liggen.”

Kerstens vervolgt: “Hans Peter heeft zich gedurende 30 jaar ingezet voor de lokale partij en is daarmee een enorme kennisbaak voor velen. Hij neemt geen blad voor zijn mond, daagt mensen uit en weet te verrassen. Dat is in die 30 jaar niet veranderd. Het is wat het bestuur betreft indrukwekkend en uniek wat hij de afgelopen jaren heeft gedaan voor de gemeenschap en de partij. Hij is een man die er niet op uit is om vrienden te maken, maar die het beste voor heeft met de gemeente en haar inwoners.”

Hans Peter Klazenga was blij verrast met deze oorkonde, maar gaf aan niet trots te zijn op het feit dat hij 30 jaar gemeenteraadslid is. Wel trots is Klazenga op de partij, de wethouders en het team van raads- en commissieleden. “Samen kunnen we het verschil maken!”