Poliflw

Verschillende bewoners van de wijk Boschweg in Schijndel maken zich zorgen. Gaten in de weg zorgen voor gevaarlijke situaties. Regelmatig is het wegdek onder andere in deze wijk, in meerdere straten, verzakt. Met als resultaat gaten in de weg. De gemeente maakt de weggebruiker hierop attent door het plaatsen van waarschuwing paaltjes bij het gat.

Niet alleen de gaten in de weg, maar ook de waarschuwing paaltjes zorgen vaak voor onveilige situatie. Vooral als het donker is. Het is helaas niet ongebruikelijk dat deze paaltjes meer dan 1 week blijven staan, voordat het gat door de gemeente wordt hersteld. Het komt zelfs voor dat de paaltjes er langer dan drie weken!! staan .Voor de SP-fractie reden om vragen te stellen aan het college (zie onder artikel)

Foto: SP

Foto: SP

Op 7 november 2023 heeft de gemeente Horst aan de Maas een vergunning verleend voor de huisvesting van 52 arbeidsmigranten in een bedrijfsloods aan de St. Jorisweg 70 in Hegelsom. De vergunning is verleend op basis van een aanvraag die ingediend is in april 2018.  De Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten Horst aan de Maas – die eerder al bezwaar maakte tegen de vergunningverlening – heeft nu beroep aangetekend bij de rechter in Roermond (zie bijlage).

Naar aanleiding van het eerdere bezwaar zijn er enkele wijzigingen aangebracht in de vergunning, maar voor de werkgroep zijn die wijzigingen onvoldoende. Een belangrijk bezwaar tegen de vergunning is dat de aanvraag gebaseerd is op de regels die in 2018 golden, maar sinds die tijd is er veel veranderd. Beleid en wet- en regelgeving is zowel landelijk, provinciaal als gemeentelijk sinds de aanvraag drastisch veranderd. Zo is het Rapport van de Commissie Roemer verschenen, waarin onder andere ingegaan wordt op de leef- en huisvestingsomstandigheden van arbeidsmigranten. Door te toetsen aan het beleid zoals dat gold in 2018 worden arbeidsmigranten dus behandeld als “tweederangs burgers”, zoals Emile Roemer het noemde in diens rapport.

De Werkgroep is van mening dat door de initiatiefnemer van de huisvesting een geheel nieuwe aanvraag ingediend moet worden die gebaseerd is op de actuele inzichten en wet- en regelgeving. Volgens de gemeente hoeft dat niet omdat de wijzigingen in de aanvraag waarop nu vergunning verleend is “van ondergeschikt belang zijn”. De werkgroep bestrijdt dat in haar beroepsschrift. Daarbij geeft de werkgroep aan dat de gemeente zélf erkend dat de aanvraag slechts voor 90% voldoet aan het huidige beleid!

De werkgroep richt haar pijlen ook op het landschapsplan, waarin nauwelijks ruimte is ingetekend voor recreatiemogelijkheden voor de arbeidsmigranten. Dat leidt er toe dat – zoals op andere locaties blijkt – arbeidsmigranten hun vertier zoeken in de omgeving van de locatie, met in voorkomende gevallen overlast voor de buurt. En door de bedrijfsloods te definiëren als “logiesverblijf”,  wat betekent dat er aanzienlijk lagere eisen gesteld kunnen worden aan duurzaamheid, veiligheid en gezondheid van de locatie waar de arbeidsmigranten verblijven. Daarmee lijkt een schijnconstructie te zijn opgetuigd, waarbij niet het welzijn van de gehuisveste arbeidsmigranten als uitgangspunt is gehanteerd, maar de voordelen die de lagere normen hebben voor de huisvester. Dat is in dit geval zeker van belang omdat de arbeidsmigranten vlak naast een biomassacentrale moeten verblijven, met alle overlast van fijnstofuitstoot en geluidsoverlast van dien. Uitgaande van de aanbevelingen van de Commissie Roemer is de huisvesting in de bedrijfsloods niet humaan.

In de gemeente Horst aan de Maas gelden officieel de “Richtlijnen Omgevingsgesprek Horst aan de Maas”. Er hebben weliswaar een aantal informatiebijeenkomsten plaats gevonden, maar dat is iets anders dan een omgevingsgesprek. Tijdens de informatiebijeenkomsten is veel kritiek geuit op de plannen, maar daar is nauwelijks iets mee gedaan. Reden voor de deelnemers aan die informatiebijeenkomsten het verslag van die bijeenkomsten niet te ondertekenen. Iets wat in de richtlijn wel vereist wordt. B&W zeggen nu dat die eis in 2018 nog niet gold en daarom niet is mee genomen in de beoordeling van de vergunningaanvraag.

Bijlage: 

Beroepschrift tegen verlenen vergunning huisvesting arebidsmigranten St. Jorsiweg 70 in Hegelsom

De wegen van het college van B&W van de gemeente Horst aan de Maas zijn ondoorgrondelijk. Waar B&W steeds laat weten greep te willen krijgen op de instroom van arbeidsmigranten en de omstandigheden van arbeidsmigranten te willen verbeteren, blijft B&W doorgaan met het verlenen van vergunningen voor de huisvesting van  arbeidsmigranten. Oók als die arbeidsmigranten gehuisvest worden in een tuinbouwloods, zoals nu gebeurd, op basis van een vergunning-aanvraag uit 2018. Vreemd, want bij een andere vergunningaanvraag uit 2018 heeft de gemeente de vergunningaanvraag afgewezen, omdat een vergunningaanvraag uit 2018 volgens B&W niet past in het huidige beleid. Dat schrijft de gemeente zelf bij een vergunningaanvraag voor  Bergerbaan in Sevenum.

Het college van B en W heeft besloten een omgevingsvergunning te verlenen voor het huisvesten van 52 arbeidsmigranten in een bestaande locatie (de tuinbouwloods!) aan de St. Jorisweg 70 in Hegelsom. De oorspronkelijke aanvraag – uit 2018 (!) - betrof de huisvesting van 92 arbeidsmigranten. Maar naar aanleiding van 21 zienswijzen - waaronder een zienswijze van de Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten - heeft de aanvrager zijn plannen aangepast naar in totaal 52 arbeidsmigranten en wat marginale maatregelen in de aanvraag opgenomen die eventuele overlast door arbeidsmigranten op en rond het bedrijf zouden moeten beperken.

De aanvraag is vier jaar blijven liggen en er is in die tussentijd geen besluit genomen op de aanvraag. Dat was “op initiatief van de toenmalig wethouder”. Het is niet bekend wat de reden is van het initiatief van de toenmalig wethouder. En nu wordt er op basis van een “gewijzigde” aanvraag vergunning verleend. Op basis van de regelgeving die gold op de datum van de eerste aanvraag, in 2018 dus!

De datum van de wijziging van de aanvraag is door de aanvrager in het oude formulier over de oude geplakt (rode tekst: 20 juni 2023 – was eerder datum in 2018). Als het college van B&W de wijziging van 20-7-2023 als een nieuwe aanvraag had behandeld dan had de aanvraag volgens het huidige beleid getoetst moeten Dat wilde de gemeente kennelijk niet. Want ze heeft de aanvrager niet gewoon gevraagd een geheel nieuwe aanvraag in te dienen. In al haar wijsheid heeft de gemeente geoordeeld dat de wijzigingen “van ondergeschikte aard” zijn en daarom hoeft (zo stelt B&W) geen nieuwe aanvraag ingediend te worden. Terwijl er sinds 2018 veel nieuwe regelingen en wetten zijn ingevoerd en op het gebied van arbeidsmigranten veel is veranderd (er is bijvoorbeeld sprake van een cumulatie van huisvestingslocaties in de regio). En last but not least: het rapport van de Commissie Roemer is verschenen, dat een einde probeerde te maken aan de misstanden in de huisvesting van arbeidsmigranten. De vorm van huisvesting aan de St. Jorisweg - werken en wonen is gekoppeld - wordt in het rapport van Roemer omschreven als “huisvesting voor tweederangsburgers”. De werknemers zijn door deze constructie sterk afhankelijk van de werkgever. Ze zijn dan kwetsbaar en hebben geen huurbescherming, aldus “Roemer”.

Waar de gemeente de vergunningaanvrager zeer ter wille is hebben de indieners van de zienswijzen van de gemeente nooit een reactie gekregen op hun zienswijze. De vergunningaanvrager heeft die zienswijzen en het commentaar van de gemeente daarop wél ontvangen. Opvallend: de gemeente stelt dat ze de zienswijzen wel als “input” heeft geleverd aan de vergunningaanvrager, maar desalniettemin zijn alle 21 zienswijzen door diezelfde gemeente ongegrond verklaard. Het is duidelijk: voor de gemeente en de aanvrager zijn die zienswijzen en de te voeren omgevingsdialoog slechts af te vinken verplichtingen…

Wat de (nieuwe) omgevingsdialoog betreft is door de gemeente gesteld dat die gevoerd is om het plan te verbeteren. Terwijl de aanvraag er al lag en nauwelijks gewijzigd is. In de beschikking wordt door de gemeente gesteld dat er via die omgevingsdialoog draagvlak is gecreëerd. Onduidelijk is waar deze uitspraak op is gebaseerd. In de praktijk is in ieder geval gebleken dat het bedrijf de omwonenden slechts geïnformeerd heeft over haar plannen en vervolgens kritische opmerkingen vrijwel in zijn geheel aan de kant heeft geschoven of genegeerd. De oorspronkelijk ingediende aanvraag uit 2018 is dan ook door middel van knippen en plakken minimaal gewijzigd. Dat betekent dat de vergunning “permanent verleend wordt” en niet tijdelijk voor 10 jaar, zoals in het meest recente Paraplubestemmingsplan Huisvesting Arbeidsmigranten Horst aan de Maas wordt voorgeschreven. Ook is er geen accountantsverklaring aan de stukken toegevoegd, zoals verplicht is gesteld via het Paraplubestemmingsplan.

Ondertussen speelt op de achtergrond dat het college van B&W al vanaf maart 2023 weigert om via een Woo-verzoek opgevraagde informatie over de gang van zaken bij de vergunningverlening te verstrekken. Reden om naar de rechter te stappen om de gevraagde informatie alsnog af te dwingen. Het vermoeden dat er sprake is van onoorbaar handelen bij de procedure om te komen tot vergunningverlening wordt door de gang van zaken extra gevoed.

De weg om bezwaar te maken bij de Commissie Bezwaar en Beroep van de gemeente Horst aan de Maas – waardoor burgers geen kosten hoeven te maken (zoals bij het aantekenen van beroep wél het geval is) – is afgesneden. De Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten overweegt nu bij de rechter beroep aan te tekenen tegen deze vergunningverlening.

Bewoners van de met sloop bedreigde Tarwebuurt hebben vandaag een bijzondere openlucht fototentoonstelling geopend om de buurt te redden van sloop. In de Tarwebuurt staan karakteristieke huizen die volgens de bewoners niet gesloopt hoeven te worden. Bewoners hebben op drie locaties een permanente tentoonstelling gestart met verschillende foto’s van de buurt: van vroeger, van nu en van de toekomst. Bewoner Lia: ‘Onze Tarwebuurt goed aanschouwen zegt meer dan duizend woorden.’

De Tarwebuurt is een mooie buurt van meer dan 100 jaar oud op Rotterdam Zuid. In Rotterdam zijn nog maar weinig buurten met cultuurhistorische waarden zoals de Tarwebuurt overgebleven. Een unieke buurt waar nu onrust heerst door de sloopplannen van woningbouwcorporatie Woonstad.

Bewoner Lia: ‘Onze tentoonstelling tegen sloop is geen pop-up expositie, maar permanent aanwezig. We zijn nog steeds boos dat Woonstad de onnodige sloopplannen doordrukt. We zullen daarom blijvend van ons laten horen én zien. Dit doen we door de geschiedenis, het heden en de toekomst van onze karakteristieke buurt tegelijkertijd tentoon te stellen. Wij roepen hiermee Woonstad op om te beginnen de drie afgebeelde straten van de Tarwebuurt van de slooplijst te halen.’

Emin Basoglu van de SP-fractie: ‘Bewoners voelen zich murw geslagen doordat de woningbouwcorporatie de bewoners voor een voldongen feit stelt. Het zogenaamde participatieproces is een wassen neus als bewoners de sloopplannen niet van tafel kunnen vegen. De Tarwebuurt bewoners vragen terecht aandacht voor behoud van woningen. Kijk naar de Tweebosbuurt, daar zijn uiteindelijk een aantal woningen na veel strijd toch behouden vanwege de cultuurhistorie. Mooi om te zien dat trotse bewoners met bijzondere foto’s Woonstad de neus op de feiten hebben gedrukt om de onnodige sloop tegen te houden.’

Woonstad Rotterdam is ondanks een uitnodiging niet komen opdagen. Woonstad is van plan om in november te besluiten over de sloop. Bewoners hopen dat Woonstad nu geen sloopbesluit neemt voor de woonblokken bij de Blankenburgstraat, Zwartewaalstraat en de Stoppelstraat.

Bewoners van de met sloop bedreigde Tarwebuurt hebben vandaag een bijzondere openlucht fototentoonstelling geopend om de buurt te redden van sloop. In de Tarwebuurt staan karakteristieke huizen die volgens de bewoners niet gesloopt hoeven te worden. Bewoners hebben op drie locaties een permanente tentoonstelling gestart met verschillende foto’s van de buurt: van vroeger, van nu en van de toekomst. Bewoner Lia: ‘Onze Tarwebuurt goed aanschouwen zegt meer dan duizend woorden.’

De Tarwebuurt is een mooie buurt van meer dan 100 jaar oud op Rotterdam Zuid. In Rotterdam zijn nog maar weinig buurten met cultuurhistorische waarden zoals de Tarwebuurt overgebleven. Een unieke buurt waar nu onrust heerst door de sloopplannen van woningbouwcorporatie Woonstad.

Bewoner Lia: ‘Onze tentoonstelling tegen sloop is geen pop-up expositie, maar permanent aanwezig. We zijn nog steeds boos dat Woonstad de onnodige sloopplannen doordrukt. We zullen daarom blijvend van ons laten horen én zien. Dit doen we door de geschiedenis, het heden en de toekomst van onze karakteristieke buurt tegelijkertijd tentoon te stellen. Wij roepen hiermee Woonstad op om te beginnen de drie afgebeelde straten van de Tarwebuurt van de slooplijst te halen.’

Emin Basoglu van de SP-fractie: ‘Bewoners voelen zich murw geslagen doordat de woningbouwcorporatie de bewoners voor een voldongen feit stelt. Het zogenaamde participatieproces is een wassen neus als bewoners de sloopplannen niet van tafel kunnen vegen. De Tarwebuurt bewoners vragen terecht aandacht voor behoud van woningen. Kijk naar de Tweebosbuurt, daar zijn uiteindelijk een aantal woningen na veel strijd toch behouden vanwege de cultuurhistorie. Mooi om te zien dat trotse bewoners met bijzondere foto’s Woonstad de neus op de feiten hebben gedrukt om de onnodige sloop tegen te houden.’

Woonstad Rotterdam is ondanks een uitnodiging niet komen opdagen. Woonstad is van plan om in november te besluiten over de sloop. Bewoners hopen dat Woonstad nu geen sloopbesluit neemt voor de woonblokken bij de Blankenburgstraat, Zwartewaalstraat en de Stoppelstraat.

28 oktober 2023 Voor tijd en locatie in Den Haag zie ook de site van Woonprotest.

Op zaterdag 28 oktober voert Woonprotest actie tegen de wooncrisis, de vastgoedindustrie, het wanbeleid van de overheid en de ambitieloze plannen van de meeste politieke partijen. Met nieuwe concrete en onmiddellijke eisen, zijnde: 1. Bouw alleen betaalbaar en sociaal 2. Onteigen alle private grootgrondbezitters en huisjesmelkers 3. Schaf het kraakverbod af 4. Stop alle jaarlijkse huurverhogingen 5. Reguleer alle huur

info over Woonprotest2

Vluchtelingen

Op 23 september, Nationale Burendag, stonden ook de AZC's open om daar de 'buren' te leren kennen in het kader van ff buurten. In Zeist hebben we twee AZC locaties. Speciaal voor de Afghaanse vluchtelingen (hoewel daar nu ook Syrische asielzoekers worden opgevangen) is er de oude legerbasis Wallaardt Sacrè kamp.

En op de grens van Zeist met Soesterberg is het gloednieuwe AZC Kamp Zeist gelegen, hier zijn vele nationaliteiten aanwezig.

De buitenkant is geheel verschillend maar ook de situatie voor de inwoners. Afghaanse en Syrische asielzoekers krijgen vrijwel allemaal een positieve beslissing. Maar omdat er te weinig woningen zijn in Nederland zitten in Huis ter Heide ook veel statushouders, zij wachten op die woning. Er wordt veel aandacht besteed aan taalonderwijs, zodat ze goed kunnen inburgeren.

In Kamp Zeist is een moderne setting met een eigen school (voor basisonderwijs). Hier zitten ruim 400 nationaliteiten en dat alleen al vergt veel van het personeel. Maar hier wordt zeker wel gedacht aan de mensen en dat er activiteiten zijn. Uiteraard voor de jonge kinderen, waar natuurlijk ook aandacht is voor de taal. Maar ook voor spel en sport. In tegenstelling tot het Wallardt Sacrè kamp kunnen de bewoners hier zelf hun eten klaarmaken en dat is een belangrijke dagelijkse bezigheid.

Naast dit AZC is er ook nog het detentiecentrum Kamp van Zeist. Ook dit is speciaal voor vluchtelingen maar dat hield geen open dag. Hier worden met name families met kinderen opgesloten, die moeten worden uitgezet. Soms zelfs al tijdens hun procedure. Dit is echt de grimmige kant van het vluchtelingenwerk. Hier worden mensen opgesloten louter omdat ze geen papieren hebben. Tegen dit onrecht houdt de Raad van Kerken elke eerste zondag van de maand een wake. Ook komende zondag 1 oktober is deze er weer om 16:30. Iedereen is welkom op de parkeerplaats voor het detentiecentrum, Richelleweg 13 te Soesterberg.

Vluchtelingen

Op 23 september, Nationale Burendag, stonden ook de AZC's open om daar de 'buren' te leren kennen in het kader van ff buurten. In Zeist hebben we twee AZC locaties. Speciaal voor de Afghaanse vluchtelingen (hoewel daar nu ook Syrische asielzoekers worden opgevangen) is er de oude legerbasis Wallaardt Sacrè kamp.

En op de grens van Zeist met Soesterberg is het gloednieuwe AZC Kamp Zeist gelegen, hier zijn vele nationaliteiten aanwezig.

De buitenkant is geheel verschillend maar ook de situatie voor de inwoners. Afghaanse en Syrische asielzoekers krijgen vrijwel allemaal een positieve beslissing. Maar omdat er te weinig woningen zijn in Nederland zitten in Huis ter Heide ook veel statushouders, zij wachten op die woning. Er wordt veel aandacht besteed aan taalonderwijs, zodat ze goed kunnen inburgeren.

In Kamp Zeist is een moderne setting met een eigen school (voor basisonderwijs). Hier zitten ruim 400 nationaliteiten en dat alleen al vergt veel van het personeel. Maar hier wordt zeker wel gedacht aan de mensen en dat er activiteiten zijn. Uiteraard voor de jonge kinderen, waar natuurlijk ook aandacht is voor de taal. Maar ook voor spel en sport. In tegenstelling tot het Wallardt Sacrè kamp kunnen de bewoners hier zelf hun eten klaarmaken en dat is een belangrijke dagelijkse bezigheid.

Naast dit AZC is er ook nog het detentiecentrum Kamp van Zeist. Ook dit is speciaal voor vluchtelingen maar dat hield geen open dag. Hier worden met name families met kinderen opgesloten, die moeten worden uitgezet. Soms zelfs al tijdens hun procedure. Dit is echt de grimmige kant van het vluchtelingenwerk. Hier worden mensen opgesloten louter omdat ze geen papieren hebben. Tegen dit onrecht houdt de Raad van Kerken elke eerste zondag van de maand een wake. Ook komende zondag 1 oktober is deze er weer om 16:30. Iedereen is welkom op de parkeerplaats voor het detentiecentrum, Richelleweg 13 te Soesterberg.

Het valt steeds meer op: het groeiende aantal daklozen in Eindhoven. Te moeten leven zonder dak boven je hoofd is ontzettend zwaar. Maar ook voor bewoners is het groeiend aantal daklozen een probleem, zeker wanneer dit tot overlast leidt. In het Eindhovens Dagblad (ED) van zaterdag 9 september lezen we zelfs dat bewoners van Oud-Woensel de stekker hebben getrokken uit het overleg met opvangorganisaties, omdat de overlast tot een dieptepunt is gedaald.

De overlast wordt alleen bestreden met extra beveiliging bij de daklozeninloop en gemeentelijke 'gastheren'die de daklozen in de Kruisstraat en de Woenselse Markt moeten verjagen. Ook de bewoners 'mogen' dat nu zelf doen van de gemeente. Dit zijn geen oplossingen maar pleisters plakken.

Veel daklozen in Eindhoven zijn afkomstig uit Oost-Europa en als arbeidsmigrant hiernaartoe gehaald. Zo ook de 50-jarige Jozef Szojka die zijn verhaal in het ED van 5 september heeft gedaan. In plaats van fatsoenlijke huisvesting, moest hij eerst in een kantoortje en later met acht mensen in een vervuild huis slapen. Dat was niet alleen voor hem ellendig, maar ook voor de buurt!

Eenmaal op straat terechtgekomen, mocht hij niet naar de daklozenopvang, want die zijn er niet voor Oost-Europeanen; alleen voor onze eigen daklozen.

Mensonterend

Gevolg: mensonterende situaties en overlast voor bewoners op straat. Opgejaagd door gemeentelijke 'gastheren' worden ze van plek naar plek gedreven. Zonder enig perspectief moeten ze maar zelf zien te overleven.

Jozef is niet de enige die in Eindhoven op straat terecht komt; het komt steeds vaker voor dat werkgevers Oost-Europese werknemers van de ene op de andere dag op straat zetten. Het beste zou zijn om de problemen bij de bron aan te pakken. Door op zoek te gaan naar de bedrijven die mensen op deze manier verleiden naar Eindhoven te komen en ze vervolgens zo slecht behandelen en op straat zetten. Zij zijn verantwoordelijk; laat ze het ook voelen. Zorg ervoor dat de verhuurders worden aangepakt. De gemeente zou hierin veel pro-actiever moeten handelen en niet wachten totdat de overlast veel te groot is geworden.

De rol van de gemeente kan echt beter. Nu lijkt zij zich te verschuilen achter de verantwoordelijkheid van de Rijksoverheid en kijkt de andere kant uit door 'gastheren' in te stellen en de bewoners het zelf maar op te laten lossen. Naast een veel actievere rol in het aanpakken van mensonterende en overlastgevende situaties, zou ze het op de agenda van de veelgeprezen Brainportsamenwerking tussen overheid en bedrijfsleven, kunnen zetten. Spoor malafide huisjesmelkers op en pak die aan door te handhaven. Momenteel wordt dat meestal overgelaten aan buurtbewoners die eerst overlast bij de gemeente melden.

Zo legt de gemeente de verantwoordelijkheid voor het aanpakken van illegale en schadelijke kamerverhuur teveel op de schouders van Eindhovenaren. Dat is niet goed: door bewoners aan te moedigen meldingen over hun buren te doen schaad je de sociale cohesie in de stad. De gemeente moet zelf veel meer verantwoordelijkheid nemen en de foute huisjesmelkers actief opsporen en aanpakken.

Het is niet aan de Eindhovenaren die overlast ervaren, om daklozen te moeten wegjagen. Het is aan de gemeente Eindhoven om oplossingen te vinden voor het probleem. Zorg voor menswaardige opvang van dakloze Oost-Europeanen zodat ze van straat zijn. Pak de werkgevers en huisjesmelkers aan door actief te handhaven, ook als er (nog) geen overlast is.

Murat Memis en Marc König, raadsleden SP Eindhoven

Het valt steeds meer op: het groeiende aantal daklozen in Eindhoven. Te moeten leven zonder dak boven je hoofd is ontzettend zwaar. Maar ook voor bewoners is het groeiend aantal daklozen een probleem, zeker wanneer dit tot overlast leidt. In het Eindhovens Dagblad (ED) van zaterdag 9 september lezen we zelfs dat bewoners van Oud-Woensel de stekker hebben getrokken uit het overleg met opvangorganisaties, omdat de overlast tot een dieptepunt is gedaald.

De overlast wordt alleen bestreden met extra beveiliging bij de daklozeninloop en gemeentelijke 'gastheren'die de daklozen in de Kruisstraat en de Woenselse Markt moeten verjagen. Ook de bewoners 'mogen' dat nu zelf doen van de gemeente. Dit zijn geen oplossingen maar pleisters plakken.

Veel daklozen in Eindhoven zijn afkomstig uit Oost-Europa en als arbeidsmigrant hiernaartoe gehaald. Zo ook de 50-jarige Jozef Szojka die zijn verhaal in het ED van 5 september heeft gedaan. In plaats van fatsoenlijke huisvesting, moest hij eerst in een kantoortje en later met acht mensen in een vervuild huis slapen. Dat was niet alleen voor hem ellendig, maar ook voor de buurt!

Eenmaal op straat terechtgekomen, mocht hij niet naar de daklozenopvang, want die zijn er niet voor Oost-Europeanen; alleen voor onze eigen daklozen.

Mensonterend

Gevolg: mensonterende situaties en overlast voor bewoners op straat. Opgejaagd door gemeentelijke 'gastheren' worden ze van plek naar plek gedreven. Zonder enig perspectief moeten ze maar zelf zien te overleven.

Jozef is niet de enige die in Eindhoven op straat terecht komt; het komt steeds vaker voor dat werkgevers Oost-Europese werknemers van de ene op de andere dag op straat zetten. Het beste zou zijn om de problemen bij de bron aan te pakken. Door op zoek te gaan naar de bedrijven die mensen op deze manier verleiden naar Eindhoven te komen en ze vervolgens zo slecht behandelen en op straat zetten. Zij zijn verantwoordelijk; laat ze het ook voelen. Zorg ervoor dat de verhuurders worden aangepakt. De gemeente zou hierin veel pro-actiever moeten handelen en niet wachten totdat de overlast veel te groot is geworden.

De rol van de gemeente kan echt beter. Nu lijkt zij zich te verschuilen achter de verantwoordelijkheid van de Rijksoverheid en kijkt de andere kant uit door 'gastheren' in te stellen en de bewoners het zelf maar op te laten lossen. Naast een veel actievere rol in het aanpakken van mensonterende en overlastgevende situaties, zou ze het op de agenda van de veelgeprezen Brainportsamenwerking tussen overheid en bedrijfsleven, kunnen zetten. Spoor malafide huisjesmelkers op en pak die aan door te handhaven. Momenteel wordt dat meestal overgelaten aan buurtbewoners die eerst overlast bij de gemeente melden.

Zo legt de gemeente de verantwoordelijkheid voor het aanpakken van illegale en schadelijke kamerverhuur teveel op de schouders van Eindhovenaren. Dat is niet goed: door bewoners aan te moedigen meldingen over hun buren te doen schaad je de sociale cohesie in de stad. De gemeente moet zelf veel meer verantwoordelijkheid nemen en de foute huisjesmelkers actief opsporen en aanpakken.

Het is niet aan de Eindhovenaren die overlast ervaren, om daklozen te moeten wegjagen. Het is aan de gemeente Eindhoven om oplossingen te vinden voor het probleem. Zorg voor menswaardige opvang van dakloze Oost-Europeanen zodat ze van straat zijn. Pak de werkgevers en huisjesmelkers aan door actief te handhaven, ook als er (nog) geen overlast is.

Murat Memis en Marc König, raadsleden SP Eindhoven