Poliflw

Tijdens het  ingelaste agendapunt op verzoek van ABO en CVO i.v.m. de brief van het COA van 22 december 2023, heeft ABO het volgende ingebracht:

Wij willen dat er op zeer korte termijn een inwonersavond belegd wordt.

Want het tot nu toe opgevoerde argument dat er nog niets met zekerheid bekend zou zijn is komen te vervallen door de brief van het COA. Daarin staat te lezen dat het COA voornemens is om een AZC te vestigen aan de Bovendwarsweg voor 300 asielzoekers voor een periode van 10 jaar.

ABO is van mening dat het de hoogste tijd is dat de informatie die er is, gedeeld wordt. En dat omwonenden en andere betrokkenen zich kunnen uitspreken over dit scenario. Omwonenden zitten al maanden in angst, slapen er niet van en sommige hebben zelfs hun huis te koop gezet.

We constateren dat het college de dialoog met de inwoners voor zich uitschuift, waardoor de zorg en weerstand alleen maar toeneemt. Ook al is er op dit moment nog geen zekerheid, zoals het college zegt, onze inwoners hebben recht op betrokkenheid.

ABO vindt het belangrijk dat de andere fracties in de gemeenteraad de reacties van de inwoners kunnen meenemen bij de besluitvorming wanneer het officiële verzoek van het COA voorligt.

Tot onze verbazing vonden we geen draagvlak van het college én de coalitiepartijen. Naast ABO en CVO steunde alleen Duurzaam Oldebroek onze inbreng. De overige fracties vinden het nog te vroeg voor bewonersparticipatie. Wel merkten we enigszins begrip voor ons standpunt.

Op onze vraag of het aantal scenario’s door de brief van het COA drastisch is ingeperkt (tot 1 scenario) en dat die aanpak, terugkijkend niet heeft gewerkt. Antwoorde het collega: ‘we weten nog niets’. Iets dat ABO inmiddels al te vaak heeft gehoord.

ABO begrijpt de vasthoudende houding van het college niet. Na een debat van ruim 3,5 uur met insprekers vanuit de Denktank en omwonenden van de Bovendwarsweg zijn we dus niets verder gekomen.

ABO blijft zich inzetten voor maximale duidelijkheid en transparantie over de mogelijke komst van een AZC aan de Bovendwarsweg.

De Stadspartij heeft vragen aan burgemeester en wethouders gesteld over de voortgang en afwikkeling van het onderzoek over grensoverschrijdend gedrag van toenmalig wethouder Werger.

Eind februari 2022 verschijnt er in de media een publicatie waarin sprake is van anonieme meldingen van ambtenaren over mogelijk grensoverschrijdend gedrag van toen nog wethouder Laura Werger.

In maart 2022 werd bekend dat bij de gemeente meerdere meldingen zijn gedaan van

grensoverschrijdend gedrag van Werger.

Burgemeester en wethouders besluiten bureau Hoffmann opdracht te geven onderzoek te doen naar deze meldingen. De uitkomsten van het onderzoek werden besproken zonder dat Werger hierbij aanwezig was. Dat was voor Werger aanleiding om ontslag te nemen. Er is een conflict tussen Werger en de overige leden van het college, intern is er grote onrust.

Op 8 juni j.l. publiceert de gemeente Zutphen een verklaring van burgemeester Wimaer Jager en Laura Werger waarin ze zeggen een streep onder ‘de kwestie’ te zetten.

Hoe ‘de kwestie’ is opgelost, daarover is de gemeenteraad niet geïnformeerd.

Op 28 juni j.l. verschijnt het boek ‘Hoe vilein is de deugindustrie?’ van hoogleraar Bestuurskunde Michiel de Vries. In dit boek analyseert De Vries 87 onderzoeken naar integriteit en grensoverschrijdend gedrag van externe onderzoeksbureaus. Ook de kwestie Werger komt in het boek ter sprake. De Vries citeert wethouder Werger, die vermoedt dat de toenmalige burgemeester Vermeulen zich actief met het onderzoek naar Werger heeft bemoeid en meldingen en gespreksverslagen werden aangepast.

Op 30 september j.l. publiceert Follow the Money over de kwestie. De stukken rond het onderzoek, het interview van Werger door onderzoeksbureau Hoffmann en het eindrapport werden voorgelegd aan verschillende experts. Die concluderen unaniem dat Werger geen schijn van kans maakte in dit onderzoek.

De publicaties van hoogleraar De Vries en Follow the Money roepen in de Zutphense

samenleving terecht veel vragen op. Vragen die de Stadspartij deelt.

Ondere andere naar aanleiding van deze publicaties heeft de Stadspartij de volgende vragen gesteld:

Vindt het college ook niet dat zowel de kwestie als de geheimzinnigheid eromheen zeer schadelijk is voor de gemeente en voor de geloofwaardigheid van de gemeente richting bewoners, ambtenaren en andere betrokken partijen? En wat gaat het college hieraan doen?

Wat is er met de klachten richting Werger gebeurt? – Wat doet het college om een veilige werkomgeving voor ambtenaren te creëren? – Wat doet het college om het hoge ziekteverzuim terug te dringen?

Wat doet het college om te voorkomen dat dit soort meldingen een volgende keer wel correct worden behandeld?

Hoe kijkt het college aan tegen het plan van demissionair minister Karien van Gennip van Sociale Zaken en Werkgelegenheid om dit soort ‘zwijgcontracten’ bij grensoverschrijdend gedrag te verbieden?

FacebookXWhatsAppEmailGoogle+LinkedIn

Thema's:deugindustriefollow the moneygrensoverschrijdend gedragzwijgcontracten

De Stadspartij heeft vragen aan burgemeester en wethouders gesteld over de voortgang en afwikkeling van het onderzoek over grensoverschrijdend gedrag van toenmalig wethouder Werger.

Eind februari 2022 verschijnt er in de media een publicatie waarin sprake is van anonieme meldingen van ambtenaren over mogelijk grensoverschrijdend gedrag van toen nog wethouder Laura Werger.

In maart 2022 werd bekend dat bij de gemeente meerdere meldingen zijn gedaan van

grensoverschrijdend gedrag van Werger.

Burgemeester en wethouders besluiten bureau Hoffmann opdracht te geven onderzoek te doen naar deze meldingen. De uitkomsten van het onderzoek werden besproken zonder dat Werger hierbij aanwezig was. Dat was voor Werger aanleiding om ontslag te nemen. Er is een conflict tussen Werger en de overige leden van het college, intern is er grote onrust.

Op 8 juni j.l. publiceert de gemeente Zutphen een verklaring van burgemeester Wimaer Jager en Laura Werger waarin ze zeggen een streep onder ‘de kwestie’ te zetten.

Hoe ‘de kwestie’ is opgelost, daarover is de gemeenteraad niet geïnformeerd.

Op 28 juni j.l. verschijnt het boek ‘Hoe vilein is de deugindustrie?’ van hoogleraar Bestuurskunde Michiel de Vries. In dit boek analyseert De Vries 87 onderzoeken naar integriteit en grensoverschrijdend gedrag van externe onderzoeksbureaus. Ook de kwestie Werger komt in het boek ter sprake. De Vries citeert wethouder Werger, die vermoedt dat de toenmalige burgemeester Vermeulen zich actief met het onderzoek naar Werger heeft bemoeid en meldingen en gespreksverslagen werden aangepast.

Op 30 september j.l. publiceert Follow the Money over de kwestie. De stukken rond het onderzoek, het interview van Werger door onderzoeksbureau Hoffmann en het eindrapport werden voorgelegd aan verschillende experts. Die concluderen unaniem dat Werger geen schijn van kans maakte in dit onderzoek.

De publicaties van hoogleraar De Vries en Follow the Money roepen in de Zutphense

samenleving terecht veel vragen op. Vragen die de Stadspartij deelt.

Ondere andere naar aanleiding van deze publicaties heeft de Stadspartij de volgende vragen gesteld:

Vindt het college ook niet dat zowel de kwestie als de geheimzinnigheid eromheen zeer schadelijk is voor de gemeente en voor de geloofwaardigheid van de gemeente richting bewoners, ambtenaren en andere betrokken partijen? En wat gaat het college hieraan doen?

Wat is er met de klachten richting Werger gebeurt? – Wat doet het college om een veilige werkomgeving voor ambtenaren te creëren? – Wat doet het college om het hoge ziekteverzuim terug te dringen?

Wat doet het college om te voorkomen dat dit soort meldingen een volgende keer wel correct worden behandeld?

Hoe kijkt het college aan tegen het plan van demissionair minister Karien van Gennip van Sociale Zaken en Werkgelegenheid om dit soort ‘zwijgcontracten’ bij grensoverschrijdend gedrag te verbieden?

FacebookXWhatsAppEmailGoogle+LinkedIn

Thema's:deugindustriefollow the moneygrensoverschrijdend gedragzwijgcontracten

Thuis bij…. Frank Roks

Gewone man vanuit het volk, een rijke know-how van maatschappelijke vraagstukken: Frank’s inspirerende reis.

JEUGD VOL AMBITIE EN CREATIVITEIT

Frank, een man met een uitgesproken mening en een passie voor maatschappelijke kwesties, heeft een ongewone reis afgelegd. Geboren en getogen in Roosendaal als de vierde in een groot gezin van zes kinderen, werd hem van zeer jongs af aan de waarde van hard werken en doorzetten met de paplepel ingegoten. Hoewel ze van huis uit weinig kunstzinnigs meekregen, bleken zijn zus, broers en hijzelf veel talent te hebben voor tekenen en schilderen waardoor ze regelmatig op school prijzen wonnen bij tekenwedstrijden. Na de lagere school was Frank de enige binnen zijn familie die zich hierin door ontwikkelde en zo won hij als tiener ooit een wedstrijd van het tv-programma TopPop wat hem een prijs van 100 gulden en een TopPop t-shirt opleverde.

VROEGE STAPPEN IN DE MAATSCHAPPIJ

Na zijn schooltijd aan de Pius X-school in Kalsdonk en een op een haar na afgeronde opleiding schilderen op de LTS in Roosendaal, begon Frank, op dat moment nog net 14 jaar, te werken voor een koppelbaas in een steenfabriek, waar hij meteen aan een lopende band in 3 ploegendienst stenen moest sjouwen. Noeste arbeid, die geld in het laadje bracht. Tegelijkertijd vergat hij zijn schilderstalent niet en bleef tussendoor naambordjes, tekeningen en schilderijen maken als mensen daarom vroegen. Zo groeide hij in zijn kunstgrepen en als hij een opdracht kreeg voor iets wat hij nog nooit eerder gedaan had, zei hij altijd; ja, dat kan ik. Frank is altijd zeer leergierig geweest en als autodidact leerde hij snel en effectief.

Frank was in zijn jeugd niet alleen een harde werker, maar had ook een groot organisatietalent, waardoor hij jong betrokken raakte bij organisaties zoals clubs en tienersozen. Daarnaast bekwaamde zich daar in het DJ-vak,waardoor hij later van 1974 tot 1978 plaatsjes draaide bij Johnny Otis in de Damstraat en dit zelfde tot 1982 in diverse horecazaken deed zoals ’t Wieleke en de Peroma Bar. In de weekenden was stappen hoofdzaak en door de weeks bracht hij veel tijd door in buurthuis Kalsdonk, wat zijn generatie jongeren indertijd als hun tweede thuis beschouwde. Daar raakte hij ook bij tal van activiteiten betrokken en was hij vaak het aanspreekpunt voor jongeren en hun belangen. Ook begeleidde hij als groepsleider (meestal tijdens één van zijn bouwvakvakantieweken) een tiental zomerkampen voor kinderen uit de wijken Kalsdonk en de Westrand.

UITDAGENDE TIJDEN EN CREATIEVE ONTHULLINGEN

Frank was met hard werken gewend om genoeg zakgeld te verdienen, maar maakte in tijden dat dit minder was keuzes die hem soms van het rechte pad afbrachten. Met een oplopend aantal kleinschalige diefstalletjes, ging de kruik net zolang te water tot hij barstte, waardoor hij tot twee keer toe kort in de jeugdgevangenis in Vught belandde. Dat had een positief effect op hem, want juist daar kreeg hij de kans om grote muurschilderingen te maken. Daar ging hij die dagen zo passioneel in op, dat hij het jammer vond dat zijn tijd erop zat omdat zijn werken nog niet voltooit waren.

Twee jaar later, in 1980, toen Frank zijn militaire dienstplicht moest vervullen, drong het besef bij hem door dat een leven met hard werken zonder enige diploma voor hem uitzichtloos was en nog tijdens zijn diensttijd nam zijn leven een beslissende wending. Vaak hadden mensen hem gezegd dat hij meer met zijn sociale- en leiderschapskwaliteiten moest doen en gemotiveerd door verschillende mensen uit het buurthuis (o.a. Margreet Buisman) besloot hij terug te keren in de schoolbanken. Hij wist ook meteen wat hij wilde worden; groepsleider in de jeugdgevangenis. Na het behalen van zijn VMBO startte hij de opleiding MBO-inrichtingswerk op de sociale academie Markendaal te Breda en verkreeg daarbij via een achterdeur een stageplaats bij de reclassering West Brabant, iets wat door sommigen in eerste instantie met gemengde gevoelens werd ontvangen. Die vroegen zich dan vaak (achter zijn rug) af of dit niet de kat bij het spek zetten was?

TWEESPALT

Vanaf dat moment (en tot op heden ervaart hij dat nog) wordt respect en waardering vooral beheerst door tweespalt, waarbij de éne helft vaak geweldig vindt wat hij doet en hem ruimte tot ontplooiing en ontwikkeling geeft, terwijl de andere hem liever afkraakt en deuren dichtgooit. Dit resulteert al jaren in een rollercoaster aan steun en tegenwerkingen, wat één grote levensles in doorzetten in hem opriep, want afhaken (hoe dan ook) dat ligt niet in zijn aard.

WERKEN IN ROOSENDAAL

Binnen het maatschappelijk werk zette Frank zich in deze regio vooral in voor het wel en wee van het gewone volk, de mensen die meestal overal net buiten vielen. Via zijn reclasseringswerk kwam hij op voor de zogenaamde randgroepjongeren en hun families. Daarbij stoorde hij zich vooral aan de term ‘randgroep’jongeren en vond die dermate stigmatiserend, dat hij deze geleidelijk zijn maatschappelijke periode (van 1981 tot 1997) samen met medestanders met veel moeite wist om te buigen tot meer-risico-jongeren. Een overwinning volgens Frank, want het zoontje van de dokter maakt net zo goed domme fouten.

WEER DE GEVANGENIS IN

Vanuit zijn stageplaats bij de reclassering begon Frank na een half jaar gespreksgroepen mee te draaien in de Koepel-gevangenis in Breda. Ook hier was hij een alternatieve eend in de bijt en moest hij af en toe knokken tegen allerlei oordelen en vooroordelen over zijn rol daar, maar dat was iets wat hij als leerzaam ervaarde. In 1984 behaalde Frank zijn diploma mbo-inrichtingswerk, met als afstudeerproject, toen 27 jaar oud, een filmbiografie over zijn leven. In deze film bracht hij zijn ontwikkeling van kind tot de persoon die hij was, middels twaalf socialisatieprocessen in beeld. Resultaat, diploma in de pocket, maar daar was dan ook alles mee gezegd.

HBO-STUDIE

De MBO-opleiding was achteraf een leuke basis, maar bleek onvoldoende om als volwaardig maatschappelijk werkende gezien te worden. Nadat hij in 1985 geconfronteerd werd met het verlies van zijn vrouw, Lena, bracht dit een jaar van reflectie met zich mee, waarna hij alle motivatie weer bijeen raapte en de opleiding HBO maatschappelijk werker begon. Wederom werd de reclassering zijn werkplek en vanuit zijn eerdere ervaringen haakte hij ook aan bij projecten van het CAD en de GGD, waarin hij als straathoekwerker diverse projecten voor straatjeugd en druggebruikers opstartte. Vanuit deze projecten liep hij regelmatig stages in the hot-scenes in Amsterdam en Rotterdam, wat een schat aan ervaring opleverde.

VAN DE STRAAT

Ook in Roosendaal haalde hij (vaak in zijn vrije tijd) groepen jongeren van de straat, waarvoor hij in het toenmalige Vormingscentrum voor Volwassenen in de Brugstraat in Roosendaal een zolder ter beschikking had, welke hij met hen tot hun home verbouwde en waar hij (vaak op zondagavonden) activiteiten organiseerde. Zo passeerden de GEG (Groep Ex-Gedetineerden), The Young Ones, RBC West-side en The Cool Cats, allemaal verschillende groepen met een eigen doel en identiteit, die uiteindelijk steeds zichzelf oplosten. Frank organiseerde er niet alleen gezelligheidsactiviteiten, maar gaf ook voorlichting over allerhande zaken. Soms organiseerde hij zelfs informatieavonden (zijn Tupperware-constructie) met ouders onderling bij heb thuis en benadrukte daar, naast het geven van allerlei voorlichting, ook het belang van onderwijs. Dat onderbouwde hij met verhalen en voorbeelden die gedeeltelijk geïnspireerd waren door zijn eigen geschiedenis, inclusief jeugdzonden.

DE SPREEKWOORDELIJKE DRUPPEL

Na het afronden na 3 jaar van zijn HBO maatschappelijk werk opleiding en nog een extra jaar organisatiekunde, dacht Frank eindelijk in Roosendaal aan de slag te kunnen als straathoekwerker, iets waar toenmalig PvdA wethouder Margot Borghans (die heilig geloofde in Frank’s maatschappelijke kwaliteiten) mooie plannen voor klaar had liggen. Echter door haar plotselinge overlijden, kwamen deze touwtjes in andere handen, waarna haar gedachtengoed helaas teniet werd gedaan. Frank participeerde daarna nog in verschillende jongerenprojecten (o.a. in de gemeente Rucphen) maar naar mate een gedegen vaste baan uitbleef, kwamen er steeds meer bedenkingen naar instanties. Toen hij na wat sollicitaties met wazige motivaties afgewezen werd en een aanvraag kreeg om als ex-gedetineerde in een voorlichtingsproject mee te draaien, was dat de druppel die de emmer deed overlopen. Dit verleden lag toen al bijna 20 jaar achter hem en dit was juist wat hij achter zich had wilde laten.

ONTWIKKELING ALS KUNSTENAAR

Voor Frank was dit het moment om zijn creatieve gaven verder te ontwikkelen en te proberen om daar de kost mee te verdienen. Het was Kees Coppens, een ondernemer uit Wouw, die hem als eerste een kans gaf in de reclamewereld en vanaf dat moment begon Frank zich meer en meer te ontwikkelen als grafisch- en beeldend kunstenaar. Een nieuwe reis in zijn leven die hem gebracht heeft waar hij nu staat. Die ontwikkeling kreeg nieuwe inspiratie toen hij eind jaren negentig als back-packer reizen ging maken, waarbij hij vooral voorliefde kreeg voor Zuidoost-Azië. (o.a. Thailand, Vietnam, Cambodja, Laos, Indonesië, Balie) Ook daar volgde hij zijn sociale gevoelens, ontliep de weelde en toefde liever tussen minderbedeelden van de bevolking. In totaal is hij bijna 3 jaar met de rugzak onderweg geweest en noemt het een onbeschrijflijke leerschool voor zowel zijn sociale als kunstzinnige ontwikkeling, waar geen enkele academie tegen op kan. Nadat hij eind 2003 zijn huidige vrouw Karin ontmoette kreeg zijn leven weer een nieuwe (standvastigere) draai en nadat ze samen hun creativiteit deelden, richtten ze in 2005 kunstatelier 2crea8 op, welke thans gevestigd is in de Brugstraat te Roosendaal. Ook zijn zij samen verschillende keren (waaronder één jaar non-stop) met de rugzak door Zuidoost-Azië getrokken. Een reis die Frank het mooiste en meest inspirerende jaar uit zijn leven noemt.

PERSOONLIJKE WORSTELING

Omdat Frank binnen zijn familie altijd al als een alternatieveling en een rare snuiter gezien werd, kwam bij hem steeds vaker de vraag op of hij wel een échte ‘Roks’ was. Omdat veel details anders deden vermoeden, kwam hij er een jaar of vijf geleden via een DNA-test met een aanverwant familielid achter, dat de gewaande vader inderdaad niet zijn biologische vader was. Dat zorgde voor grote vraagtekens, want wie is hij en waar liggen zijn werkelijke roots? En nog steeds zijn dit open vragen, want hoe intensief hij nadien zijn geschiedenis na probeerde te trekken om letterlijk zijn ware aard boven water te krijgen, hoe meer vraagtekens hij daarvoor terugkreeg. Zijn ouders kunnen het hem niet meer vertellen en verder heeft niemand hem tot nu toe dichter bij zijn oorsprong kunnen brengen. Wat vaststaat is dat de verwekking eind november 1956 plaats heeft gevonden. Daarna hult alles zich in nevelen en dat roept gevoelens op die Frank nog altijd bezighouden.

ALLROUND KUNSTENAAR

Dat Frank sowieso een gevoelsmens is, komt niet alleen tot uitdrukking in zijn beeldende kunstwerken, maar uit hij dit ook in zijn vele schrijfkunsten. Met name de laatste tien jaar is Frank in Roosendaal onlosmakelijk verbonden met het schrijven van column’s, verhalen, gedichten, one-liners, songteksten, tonpraatteksten enz., maar dat dateert volgens hem al uit de jaren 70 toen hij o.a. bijdragen leverde aan wijk- en verenigingskranten. Frank’s schrijfstijl is niet alleen creatief en origineel, maar vooral ook (ver)beeldend en empathisch. Sinds 2014 schreef hij jarenlang pittige weekcolumns voor Roosendaalse Gazet en toen deze eind 2019 ter ziele ging, zette hij dit voort via de zeer drukbezochte Facebookpagina ‘Wat Gebeurd Er Allemaal In Roosendaal’. Ook liet hij zich verleiden tot schrijfuitdagingen en publiceerde bijvoorbeeld één jaarlang non-stop elke één of meerder gedichten. Tijdens de coronapandemie werden dat dagelijks korte gedichten en oneliners en sinds april van dit jaar is hij bezig om weer 365 dagen lang op Facebook een dubbelzinnige stelling of fotograp te publiceren, waarbij hij rechtstreeks aan het publiek vragen stelt over sociale gevoelens, de Roosendaalse maatschappij, politiek enz. Wat zijn leven van jongs af aan verreikte als een hobby, is voor Frank uitgegroeid tot zijn beroep. Kunstenaar in de breedste zin van woord en beeld. Vertaler in hart en nieren. Vele technieken eigen gemaakt, energiek, nooit berustend en steeds op zoek naar vernieuwing. Hij heeft zelfs een lokaal kinderboek geschreven dat nog gepubliceerd moet worden. Daarnaast treedt hij ook regelmatig op als gepassioneerde zanger, wat aantoont dat zijn creativiteit weinig grenzen kent. Frank’s leven laat zien dat zelfs in de meest controversiële tijden, er altijd ruimte is voor groei en verandering.

ZIJN POLITIEKE REIS

Frank’s politieke carrière startte al in de jaren 90 van de vorige eeuw toen hij, geheel in de politieke traditiekleur van zijn familie, lid werd van de PvdA. In de jaren dat hij hier lid van was stond hij twee keer (1990 en 1994) op de verkiezingslijst en haalde toen al veel stemmen binnen, maar inspiratie om in de gemeenteraad te zetelen had hij toen zeker nog niet. Toen zijn eigen partij na de dood van PvdA wethouder Margot Borghans haar erfgoed verkwanselde, stapte hij resoluut uit de partij.

Jaren daarna, in 2021, won VLP Roosendaal zijn sympathie, nadat ze als enige partij belangstelling toonden en in gesprek gingen met Karin en Frank over de grote problemen die er destijds in de Brugstraat speelden. Vervolgens belandde ze samen op plek 16 en 17 van de kieslijst van de VLP Roosendaal, waarbij het in eerste instantie niet hun bedoeling was om in de raad te komen, maar kwam hij toch tot zijn verbazing met voorkeursstemmen in de raad. Omdat het duidelijk de wil van het volk was, heeft toen besloten de raadszetel te accepteren. Hoewel de politiek niet zijn natuurlijke wereld is, brengt hij een andere kijk op zaken en creatieve ideeën in, want dit is een kans om een verschil te maken voor verschillende groepen in Roosendaal. Met name groepen die niet of nauwelijks gehoord worden en die daardoor hun keren naar de politiek. Met een lokale populatie van 60% niet-stemmers is er volgens Frank nog heel veel werk aan de winkel.

TERUGBLIK

Frank zegt na een terugblik op het opsommen van bovenstaande levensreis van geen enkel stap in zijn leven spijt te hebben en vindt dat alles wat hij gedaan heeft, bouwstenen zijn die nog steeds bijgedragen aan de sociale mens, kunstenaar en politiek gemeenteraadslid die hij nu is. Zowel in zijn werk als sociale leven kan hij bouwen op een schat aan levenservaring en mensenkennis. Hij is trots op z’n extra gaven en wat hij daarmee bereikt heeft. Roosendaal kan wat hem betreft nog jaren genieten van zijn werken. Zeker ook met carnaval waar hij in 1993 de feestraamschilderingen introduceerde, welke sindsdien elk jaar gezichtsbepalend zijn binnen het Roosendaalse carnaval. Een creatieve perfectionist en detaillist die zegt nog steeds in alles voor betering vatbaar te zijn. Iemand die altijd zal blijven naar zijn vraagtekens… vooral die ene grote.

Dit was een van de speerpunten uit het Dorpsvisie programma voor de verkiezingen van 2022 en deze belofte willen we graag waarmaken. In de raadsvergadering van a.s. dinsdag wordt de gewijzigde ‘huisvestingsverordening’ vastgesteld. Dit is dan ook voor Dorpsvisie het moment om de daad bij het woord te voegen.

In de ‘huisvestingsverordening’ wordt onder andere geregeld aan wie de vrijkomende (sociale) huurwoningen worden toegewezen. Bij deze wijziging wordt de urgentie van bepaalde doelgroepen vastgesteld. Dit is belangrijk omdat er zich schrijnende situaties voor kunnen doen waarbij mensen, soms met kleine kinderen, op straat dreigen te belanden en dat wil niemand. Wat ons opviel is dat de urgentie voor onze eigen inwoners hierin niet is opgenomen, terwijl er de wettelijke ruimte is om dat wel te doen.

Momenteel kan de gemeente al 50% van de beschikbare (sociale) huurwoningen toewijzen op basis van de economische of maatschappelijke binding met onze gemeente. Van deze 50% mag 25% worden toegewezen aan eigen inwoners. De nieuwe huisvestingswet gaat nog verder en geeft de gemeente de ruimte om zelfs 50% toe te wijzen aan de inwoners van de eigen gemeente. Helaas is de huisvestingswet nog niet vastgesteld maar Dorpsvisie vind het belangrijk om nu al actie te ondernemen om onze inwoners voorrang te geven op de woningmarkt.

Daarom zullen wij dinsdag een voorstel aan de gemeenteraad doen om onze eigen inwoners ook als ‘urgent’ te benoemen en op basis hiervan en vooruitlopend op de nieuwe ‘huisvestingswet’ minimaal 25% maar bij voorkeur 50% van de beschikbare (sociale) huurwoningen aan onze inwoners beschikbaar te stellen. Want wij willen dat inwoners uit Oirschot, Spoordonk en de Beerzen in hun eigen dorp kunnen blijven wonen als ze dat willen.

Op deze wijze hopen wij meer eigen inwoners, en oud inwoners die noodgedwongen zijn vertrokken, een nieuw thuis in onze gemeente te geven. Heb je ideeën of wil je hierover met ons in gesprek, dat kan, stuur een mail naar dorpsvisie@live.nl en we maken op korte termijn een afspraak.

Fractie Dorpsvisie

Els Claassen, Hans van de Ven, Kim Martens

Allereerst willen wij onze dank uitspreken aan het College en ambtelijke ondersteuning voor de heldere en duidelijke opzet van onze Begroting 2024.

Hier kunnen we, wat Gemeentebelangen BBBondgenoot betreft, helder over zijn.

Maar dan wat betreft de inhoud en het voorgeschoteld financieel perspectief!

Hier maken wij ons toch wel ernstige zorgen over en komt het bij ons over van “zie je wel, we hebben het afgelopen jaren al meerdere malen in perspectiefnota’s en begrotingsbijdragen aangegeven”. Echter, koos men destijds voor een koers van “we doen alles samen, maar we doen wat wij zeggen”.

En zie hier het resultaat!

Vandaag bespreken we in deze raadszaal de Begroting 2024In tijden van “wat gisteren geweest is kan morgen anders zijn” proberen we een zo goed mogelijke richting en perspectief te geven aan ambities die wij als raad in het raadsprogramma hebben opgesteld.

In een dagelijks veranderende wereld zijn visies voor een lange termijn soms beperkt houdbaar. En zijn we nu op het punt dat we ambities moeten bijstellen.

We zullen als gemeente moeten blijven investeren en anticiperen, iedere dag!

Midden-Drenthe heeft als het gaat om woningbouw grote ambities. Het bouwen van betaalbare woningen voor starters en ouderen en meer sociale huurwoningen is wat ons betreft noodzaak

Wat ons betreft moeten we niet alleen als gemeente op zoek naar woningbouw locaties, maar zullen we ook oog en oor moeten hebben voor initiatieven van dorpen en inwoners, zoals bijvoorbeeld het initiatief in Nieuw-Balinge.

Geef onze inwoners die op zoek zijn naar een betaalbare huur- of koopwoning weer perspectief en toekomst in Midden-Drenthe.

In de begroting wordt aangegeven dat we jaarlijks minimaal 2 miljoen extra bij moeten dragen aan ons wegenonderhoud, waarbij we reeds hebben gekozen voor een structurele versobering van onze B-wegen. Wij zien in de voorjaarsnota graag een financieel voorstel van het College.

Hoe staat het met het fietspad Garmingestukken en fietspad Drijber?

Duurzaamheid / Klimaat / Circulariteit

De verduurzaming van onze dorpshuizen kan met de nu begrote 200.000 euro van start gaan. Hopelijk geeft deze verduurzaming een oplossing om de energielasten te verlagen.

Wat is op dit moment de financiële stand van zaken qua dekking?

Ook zijn wij verheugd dat er in deze begroting 200.000 euro beschikbaar is gesteld voor het dorpshuis in Spier.

Hoe is de stand van zaken voor wat betreft het dorpshuis in Witteveen?

Als gemeente hebben wij een eigen zonnepark, Leemdijk. De opbrengsten hiervan worden ingezet voor verduurzaming en overige doelen, kunt u aangeven welke verduurzamingen cq doelen hieruit zijn gerealiseerd?

In onze vastgestelde Duurzaamheidsvisie geven we voorkeur voor “zon op daken”. Dat was en is voor Gemeentebelangen BBBondgenoot ook nu nog steeds het standpunt.

Echter na het vaststellen van onze Duurzaamheidsvisie tot aan heden ten dage is onze wereld veranderd.

We zullen als gemeente moeten blijven anticiperen op snellere ontwikkelingen en indien nodig daarvoor aanpassingen in onze visie cq beleid toe te passen of te herzien.

Nu stilstaan betekend op langere termijn nog meer onzekerheid en hogere

uitgaven, zie bruggen en wegenonderhoud.

Op het gebied van circulariteit zullen we moeten kijken naar de mogelijkheden en koppelkansen bij het opstellen en uitwerking van plannen ( bouw, infra, inkoop algemene middelen ). Hiermee is veel te winnen, kwestie van andere denkwijze en uitvoering.

Dienstverlening / ICT / Organisatie

Door de ingezette weg van digitalisering zullen we oren en ogen moeten blijven houden voor niet digitaal vaardige inwoners en ondernemers.

Daarom zijn wij voorstander om de pilot “Ons Huus” te blijven voortzetten.

Wij zien het behoud van “Ons Huus” als maatschappelijke meerwaarde.

WMO beleid en Jeugdzorg mogen in de aankomende financiële onzekere tijden geen kind van de rekening worden.

Zorg er als gemeente voor dat hulp en ondersteuning voor diegene die het nodig hebben bereikbaar en betaalbaar blijft.

De armoede in ons land is de afgelopen jaren gestegen. Niet alleen inwoners op het sociaal minimum ondervinden armoede, maar ook werkenden ervaren steeds vaker en meer dat men met het verdient inkomen niet meer rond kan komen. Deze groep leeft in “stille armoede” er kan niet terugvallen op gemeentelijke of landelijke regelingen. Zij zijn aangewezen op particuliere initiatieven, zoals “Stichting Goed Gevoel”.

Gemeentebelangen-BBBbondgenoot maakt zich zorgen over ons mooi Midden-Drents platteland. Er zijn verschillende gevaren, zoals stikstof, energietransitie en landelijk beleid. Onze agrariërs zijn de stoffeerders van Midden-Drenthe en hebben het gemaakt zoals het nu is en waar in vakantietijd duizenden toeristen van genieten. Wij willen ons Midden-Drents landschap graag intact houden en groot- en kleinschalige zonneparken passen wat ons betreft niet op goede

agrarische gronden. Ook grote windmolens horen wat ons betreft nog steeds niet in Midden-Drenthe.

En dan nog even over onze begroting en bestaanszekerheid:

De begroting en bestaanszekerheid zijn onafscheidelijk verbonden.

Als we onze begroting letterlijk nemen dan komt volgens ons de bestaanszekerheid van onze inwoners in het geding. Wij kunnen van onze inwoners niet verlangen om “de portemonnee” te blijven trekken.

Dus zullen we met onze begrotingen meer rekening moeten houden met onze inwoners en hun financiële draagkracht.

Of zoals het spreekwoord zegt:

“Zuinigheid met vlijt, bouwt men huizen als kastelen”

Getiteld ‘de basis op orde’

Dit is de bijdrage van Hogeland Lokaal Centraal bij de behandeling van de begroting voor 2024 in de raadsvergadering op 8 november 2023 van de Gemeente Het Hogeland:

Algemene beschouwingen begroting 2024

Inleiding

Voorzitter, leden van de raad, college en overige aanwezigen. Vandaag bespreken we de tweede begroting van dit college. We hebben deze algemene beschouwing de titel meegegeven ‘de basis op orde’.

De begroting 2024 is sluitend, maar de laatste jaarschijven van het meerjarenperspectief (2026 en 2027) laten een aanzienlijk tekort zien. Het jaar 2026 wordt een ‘ravijnjaar’ genoemd. In feite is deze begroting een andere actualisatie van de Kadernota, die wij op 12 juli jl. behandelden. De latere mutaties en ontwikkelingen zijn hierin nu verwerkt. Echter, op meerdere fronten is ‘de basis nog niet op orde’. Er zijn nog niet-ingevulde taakstellingen en p.m.-posten die nog financieel vertaald moeten worden. Ook zijn bepaalde onderhouds-budgetten nog niet op het gewenste niveau. Deze zaken hebben naar ons oordeel prioriteit boven allerlei nieuwe ambities en projecten.

Op basis van het programmaplan lichten wij er een aantal thema’s uit.

Veiligheid

Bij de behandeling van de financiële jaarstukken van de Veiligheidsregio Groningen gaven we aan dat onze bijdrage fors toeneemt en dat het ons zorgen baart dat er nog steeds geen plannen zijn voor een nieuwe brandweerkazerne in Baflo. U geeft aan slechts beperkte invloed op de begroting van de Veiligheidsregio te hebben, maar er worden wel nieuwe stappen gezet tot huisvesting in het stedelijk gebied. Erg benieuwd zijn we naar ontwikkelingen over de brandweerkazerne in Baflo. Wanneer komt die duidelijkheid er nu echt ?

Wij ondersteunen uw aanpak op het thema ‘ondermijning’ en dan met name in de noordelijke zeehavens.

Bereikbaarheid

In de recent vastgestelde Mobiliteitsvisie zijn bepaalde keuzes gemaakt. Wij blijven hameren op goed onderhoud aan onze wegen, bruggen, steigers, kademuren en beschoeiingen. Ondanks dat er gestaffeld budget is toegevoegd aan de onderhoudsmiddelen, staan deze nu weer onder druk van de loon- en prijsstijgingen. U schrijft op bladzijde 31 dat als er dan geld overblijft, gewerkt wordt aan een kwaliteitsverbetering. Echter, uw prognose is dat de kwaliteit van het te onderhouden areaal juist achteruitgaat (blz. 34). Dit lijkt tegenstrijdig. Volgens ons neemt het areaal ook alleen maar toe in de meerdere dorpen. Wordt er bij deze werkzaamheden ook rekening gehouden met social return en het lokaal aanbesteden ? Wellicht een brug te ver op dit moment, maar wat is de status van een hoogholtje over het Boterdiep in Bedum ? De zogenaamde 380 kV-compensatiegelden zijn niet voldoende om het hoogholtje rolstoelvriendelijk te maken.

Ook constateert u een achteruitgang van de openbaar vervoersvoorzieningen. Wat onderneemt u daartegen en trekt u het OV-bureau wel voldoende aan hun jasje om te voorkomen dat ons landelijk gebied niet alleen met eigen vervoer bereikbaar blijft ? Verheugd zijn wij dat de vervoersmogelijkheden tussen oost en west recent zijn verbeterd met de zogenaamde belbus die op gezette tijden rijdt tussen Ten Boer, Bedum en Winsum.

Economie & werkgelegenheid

U doet onderzoek naar de toekomst van de visserijsector en maakt samen de sector en andere overheden plannen. De ellende in de visserij is hoofdzakelijk het gevolg van opgelegde maatregelen en beperkingen vanuit de overheid. Hoe denkt u deze bedrijfstak perspectief te kunnen bieden om duurzaam te blijven ondernemen en wanneer kunnen we de uitwerking daarvan van u tegemoet zien ? Ook de landbouwsector heeft het moeilijk door landelijke wetgeving. Wat gaat u voor hen betekenen ?

Blij zijn we te lezen dat u de bedrijfsterreinen in Bedum en Zoutkamp wilt uitbreiden, alhoewel uw rol aan de Panserweg in Zoutkamp alleen een faciliterende is. Het bedrijfsterrein Edama in Uithuizen wenst u te revitaliseren. We hopen deze plannen, evenals die voor Uithuizermeeden, spoedig tegemoet te zien.

U verstrekt jaarlijks een subsidie van ruim 414 duizend euro aan de stichting Ondernemers-fonds Het Hogeland. Daarnaast worden bijdragen aan de stichting Ondernemersfonds Uithuizen (40 duizend euro) en stichting Promotie Winsum (50 duizend euro) uitgekeerd. In hoeverre kan dit gebundeld worden of op een andere wijze worden gefinancierd ?

Leefbaarheid & voorzieningen

Het onderhoud van ons groenareaal laat nog steeds sterk te wensen over. Wij constateren dat partijen die in de coalitie komen het groenbeleid en -beheer verdedigen en ze proberen het ‘fort’ te bewaken met argumenten dat het allemaal wel een beetje meevalt. Onze beleving is dat het niet meevalt. Ook het afgelopen jaar verdedigde u dat met als motivatie: zijn er niet voldoende middelen, dan gaan we het gefaseerd uitvoeren. Maar er waren dit jaar toch voldoende incidentele middelen. Op blz. 47 van deze begroting lezen we dat het aantal klachten fors toeneemt van 699 in 2022 naar 843 in 2023. We missen een prognose voor 2024. Het meest verontrust ons het aantal klachten over de begraafplaatsen: bijna een verdubbeling. Dit kan echt niet. Te weinig mensen in het groenonderhoud resulteert in een slechtere kwaliteit van de leefomgeving. Indien u hiervoor onvoldoende personeel heeft, stellen wij voor lokale ondernemers het werk te laten uitvoeren tot dat de formatie weer op orde is.

Verder geeft u aan nieuwe uitbreidingen van begraafplaatsen in de toekomst te willen voorkomen. Waarop is deze stelling gebaseerd ? Tevens zijn we erg benieuwd wat de stand van zaken is met de fietsbult van Usquert. Ook lazen we dat de cultuurvisie ‘Groots in kleinschaligheid’ 2020-2023 bijna ten tijde is. Hoe gaat dit straks verder ?

We moeten alert blijven op voorzieningen, zeker ook in de kleinere dorpen. De regeldruk moet beperkt blijven, want vrijwilligers worden steeds schaarser. Zo sterven EHBO-ers in bepaalde dorpen langzaam uit en komen evenementen onder druk te staan.

Sociaal domein & volksgezondheid

Bijna de helft van onze begroting beslaat het sociaal domein en volkshuisvesting. Het is ook een zeer belangrijk domein, want het treft al onze inwoners. U heeft in dit document en in het Ontwikkelplein op een zeer goede wijze uiteengezet hoe u met hen wilt omgaan. Wij zijn ervan overtuigd dat de ontwikkeling een nauw verband heeft met Vakland en dan vooral haar opvolger de Gebiedcoöperatie Het Hogeland. Deze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Gezien de onrust in de wereld en de vele vluchtelingen die naar ons land toekomen, hebt u de regie goed ter hand genomen. Wij betreuren het dat de spreidingswet eraan te pas moet komen in het land. Wij waarderen het dat u voor opvang van vluchtelingen (mensen die ons hard nodig hebben) zorgde.

Wel spreken we onze zorg uit over de maatwerkvoorzieningen voor de WMO en Jeugdwet vanuit de Participatiewet daar dit zogeheten open-einde-regelingen zijn. Ook nu weer worden er nieuwe taken (vroegsignalering schulden, inburgering) gedecentraliseerd, waarvoor we onvoldoende middelen krijgen en de uitvoering van deze taken onder druk komt te staan. Ook de BUIG-uitkering is thans nog onzeker. U stelt voor het voordeel voorlopig in de bestemmingsreserve Sociaal domein te storten, hetgeen wij onderschrijven.

Blij zijn we dat de resterende dorpen in onze gemeente nu ook aanspraak kunnen maken op de € 10.000,– regeling om te investeren in woningverbetering, verduurzaming en derhalve in hun woongenot.

Ruimtelijke ordening, wonen & duurzaamheid

Er bestaat in ons land een schreeuwend tekort om passende woonruimte voor iedere doelgroep. Veel eigen inwoners, met name jongeren, zijn ook op zoek naar een betaalbare woning, die nauwelijks te vinden zijn. En waar blijven de sociale huurwoningen ? Trekt u de woningbouwcorporaties wel voldoende aan hun jas nu de verhuurdersheffing is afgeschaft ?

In diverse dorpen zijn op dit moment nauwelijks of geen bouwmogelijkheden. Wij vinden het van zeer groot belang dat op tijd ingespeeld wordt in het ontwikkelen van nieuwe bestemmingsplannen, zodat er geen stagnatie ontstaat. Soms kan inbreiding ook een passende oplossing zijn. Of is het een probleem om voldoende personele capaciteit te organiseren ?

Energiearmoede is voor veel inwoners een groot probleem geworden. In onze gemeente worden nog steeds woningen, waarbij de kozijnen van enkelglas zijn voorzien, gewoon geschilderd en aan de andere kant geeft u invulling aan de specifieke uitkering energiearmoede. Is dit niet dweilen met de kraan open ? Op het gebied van duurzaamheid staan we de komende jaren voor een zeer forse opgave. Wij vinden dat er veel vacatures zijn en denken dat dit een hele mooie uitdaging en kans is om deze ruimte op te vullen met goed opgeleide (vak)mensen. Verder willen we graag met u meedenken over de invulling van de sociale en economische pijler uit ‘Nij Begun’.

Verder zijn we erg benieuwd hoe het staat met de lokale kleinschalige energieopwekking op het sportpark van de VV Winsum. Dit is een oude toezegging van u.

Wij vinden het jammer dat de extra ophaalronde voor gft-afval in de zomermaanden wordt afgeschaft en denken dat de inwoners niet bereid zijn om het tuinafval in hun omgeving in te zamelen en op te ruimen. Dit zal een nette leefomgeving zeker niet ten goede komen.

Burger & bestuur

De gemeentelijke dienstverlening is niet goed op orde. Wij vinden het jammer dat u daar nu pas achter komt. U wilt nu een verbeterplan met strategische en operationele doelen opstellen. Wij zien dat plan graag op korte termijn tegemoet. Digitalisering is daarbij onontkoombaar, maar er moet voor gewaakt worden, dat er een te grote afstand tot de oudere inwoners ontstaat. De communicatie vanuit de gemeente moet in begrijpelijke taal plaatsvinden. Verder hechten wij eraan dat een ieder kennis kan nemen van het gemeentenieuws en de officiële publicaties.

Bedrijfsvoering

Het weerstandsvermogen is verder verbeterd. De verwachte ratio weerstandsvermogen en het aandeel van de reserves ligt ver boven de streefwaarde. Belangrijk aandachtspunt is de onzekerheid op het gebied van schaarste, inflatie, rentestijging en energielasten. Wij vragen uw college ons regelmatig van een update te voorzien.

We willen verder benadrukken dat sturing op verbonden partijen een belangrijk onderwerp is. Wanneer kunnen we een nieuwe nota ‘verbonden partijen’ tegemoet zien ? Ook wachten we al geruime tijd op de nota ‘reserves en voorzieningen’.

De verkleining van de vastgoedportefeuille laat nog een aantal jaren op zich wachten, zo schrijft u. Waarom kan dat niet sneller ? En waarom bestaat er onduidelijkheid over de status van de voormalige sporthal Ripperdahal in Winsum ? Verder zijn we benieuwd naar de boekwaarde van de te verkopen en te slopen panden. Zijn er ook panden bij die om te vormen zijn naar wonen of kunnen de gronden dienen voor inbreidingslocaties ?

Om het gasverbruik van de zwembaden te verlagen, stelden wij een krediet beschikbaar. Waarom staat de stelling bij zwembad De Beemden in Bedum er al minimaal 3 maanden, terwijl de voorzieningen nog niet getroffen zijn ?

De bouw van een nieuw gemeentehuis in de driehoek Winsum-Baflo-Warffum is blijkbaar nog echt een stip op de horizon, want daarover wordt nagenoeg niets geschreven in de begroting 2024.

Door onder meer de energiecrisis, de exorbitant hoge inflatie, de sterk oplopende rente en kostenstijgingen hebben onze inwoners het de afgelopen periode zwaar te verduren gehad. En nog steeds !! Gelukkig stijgen de gemeentelijke tarieven beperkt (3,3%) behoudens de afvalstoffenheffing. Daarover gaven we enkele maanden geleden al onze visie door onder meer de kwijtschelding ten laste te brengen van het minimabeleid.

Tenslotte

Voorzitter, als fractie blijven we ons de komende jaren inzetten voor een financieel solide, goed bereikbare, toekomstbestendige en een economisch vitale gemeente. U stelt voor deze begroting, inclusief de meerjarenraming 2025-2027 en de bijlagen, vast te stellen. Voor de investeringslijst 2024 is dit voor ons op dit moment een brug te ver, omdat we nog een uiteenzetting van de geïndexeerde investeringskredieten zouden ontvangen.

Aan het slot van deze beschouwing spreekt onze fractie waardering uit voor het werk dat door het bestuur en de medewerkers in de afgelopen periode is verricht.

Het is weer zover. Beschouwingen op de begroting. Wij van Gemeentebelang vinden dat we trots mogen zijn op deze meerjarig sluitende begroting. Veel gemeenten hebben deze luxe niet en duiken vanaf 2026 in het ravijn. Het is wat ons betreft echter wel zaak dat we de komende tijd de vinger aan de pols houden. Er zijn met name veel onzekerheden betreffende de financiën die we ontvangen van het Rijk.

Naast deze problematiek zijn er ook diverse grote projecten onderhanden met de nodige risico’s. Het huidige college onderkent ook het belang van consistentie en zet de ingezette behoedzame lijn van voorgaande jaren door. Voor Gemeentebelang is voorgaande, met het oog op de langere termijn en gezien de huidige omstandigheden, de juiste weg. Voldoende gelden in de weerstandsvermogens zorgt ervoor dat we op de langere termijn tegen een stootje kunnen.

Het is ook mooi om te zien dat er op een goede manier uitvoering kan worden gegeven aan de vele ambities uit het bestuursakkoord. Alle voorstellen & aanpassingen ingediend met de voorjaarnota, op wat voor manier dan ook, zijn meegenomen in deze begroting. Voorbeelden zoals de aanleg van het fietspad Oostermaatsdijk, het verhogen van het budget voor de verbeteringen van het onderhoud aan de infrastructuur en natuurlijk de aanpak van de Triple B-pleinen.

Met deze vergadering komen wij met een motie MPP, motie dorpsfeesten & kermissen en de motie PVA aanbevelingen uitvoering beschermingsbewind. Deze moties zijn opdrachten richting de Voorjaarsnota 2024. In het buitengebied spelen verscheidene dossiers zoals bijvoorbeeld de stikstofmaatregelen en de daarbij behorende uitkoopregelingen en piekbelasters. Dit zorgt voor de nodige onrust en onzekerheid bij de mensen/ bedrijven die het treft. “Wat gaat dit doen voor mijn toekomst?” Aandacht blijven behouden vanuit het college, is de vraag en oproep vanuit Gemeentebelang. De door de Griffies van Olst/Wijhe, Raalte en Deventer georganiseerde informatieavond over stikstof op 12 december kan hier een opstap naar zijn. Kennis delen & ophalen en daarna planvorming bewerkstelligen. Mooi voorbeeld hoe gemeenten samen kunnen werken.

Er speelt veel in het landelijk gebied: de energietransitie, de woningbouwopgave, de landbouwtransitie, de ruimte voor natuur en de economische ontwikkeling leggen een claim op de schaarse ruimte en zetten druk op de leefbaarheid. We zijn blij dat de gemeente bezig is met het opstellen van een visie voor het landelijk gebied, zodat we hier ook richting aan kunnen geven.

Het is ook goed te zien dat de gemeente volop blijft inzetten op en investeert in de regionale samenwerking met andere gemeenten in wat voor verband dan ook. Samen ben je sterker.

Een ambitieuze gemeente heeft ook de daarbij behorende financiële positie nodig. Gemeentebelang doet, net zoals voorgaande beschouwingen, weer de oproep aan de Rijksoverheid om bij overdracht van taken ook het bijbehorende geld te leveren. Nu Deventer er goed voor staat, willen en hoeven we nog niet te bezuinigen.

In 2020 heeft de Raad van State advies uitgebracht over het initiatiefwetsvoorstel. ‘Dat advies hebben we zorgvuldig en uitgebreid bestudeerd. Het gaat om een complex thema, we wilden weloverwogen en goed geïnformeerd een volgende stap zetten’, aldus Podt over haar werk aan de wet.  ‘Op basis van het advies van de Raad van State en vele waardevolle gesprekken met belanghebbenden, experts en ouderen hebben we het wetsvoorstel op een aantal punten aangepast. We zijn nu klaar voor behandeling in de Tweede Kamer.’

Het advies van de Raad van State ging onder meer over de betrokkenheid van een arts en de duur en intensiteit van het traject. In het aanvankelijke wetsvoorstel hadden artsen geen betrokkenheid, dat passen we nu aan. De arts wordt in het aangepaste voorstel betrokken in het voortraject en informeert de levenseindebegeleider over de medische situatie van de oudere. Zo kan de levenseindebegeleider het verzoek beter wegen. Ook kan worden bezien of de oudere wellicht (ook) terecht zou kunnen bij de euthanasiewet.

Ook passen we de duur en intensiteit van het traject met de levenseindebegeleider aan. In het aanvankelijke voorstel liep het traject minimaal twee maanden met daarin minimaal twee gesprekken. We breiden het traject uit naar minimaal zes maanden met daarin minimaal drie gesprekken. Deze periode biedt de levenseindebegeleider genoeg tijd om de coherentie en duurzaamheid van de wens om het leven te beëindigen vast te stellen.

Redactie, 3 november 2023

Peter Hinze, burgemeester van Emmerich:

“Slechte uitzendbureau’s dumpen arbeidsmigranten onze stad”.

Bredevoort, vrijdag – In Emmerich wonen naar schatting 600 geregistreerde arbeidsmigranten en 700 niet-geregistreerde. Vaak in door stromannen opgekochte slechte woningen met veel mensen in één huis. De huizen in Emmerich zijn aanzienlijk goedkoper in Nederland. Door twijfelachtige uitzendbureau’s worden mensen dagelijks naar de vleesverwerkende industrie in Nederland vervoerd. Ze werken net over de grens tot in Brabant en Utrecht toe. Ze gaan heel vroeg weg en komen tegen acht uur ’s avonds weer terug. Dan zijn ze te moe voor een sociaal leven en buurtactiviteiten. Ze koken hun potje met gevaarlijke apparatuur. Zo blijven ze op zichzelf onder slechte omstandigheden. “Je reinste moderne slavernij.”

Deze uitspraken deed Peter Hinze, burgemeester van Emmerich op vrijdagavond in de Koppelkerk te Bredevoort tijdens een “meet up” over arbeidsmigratie. Gevraagd naar oplossingen  juicht hij strengere regelgeving voor uitzendbureau’s in Nederland toe en informatieuitwisseling over de grens heen. “Maar zo lang de consumenten een elke dag een goedkoop stukje vlees op tafel wil hebben of z’n per internet bestelde pakketje de volgende dag bezorgd krijgt zullen er arbeidsmigranten nodig zijn. Maar die moeten wel fatsoenlijk gehuisvest worden.”

Vertegenwoordigers van twee uitzendbureaus uit de Achterhoek onderschreven de woorden van de Duitse burgemeester. Arbeidsmigratie is een realiteit en gaat ook niet minder worden. Daarom moet de branche zelf reguleren (keurmerk e.d.), zelf voor fatsoenlijke huisvesting zorgen en vooraf duidelijk zijn over de inhoud van het contract met rechten plichten. Daarvan lieten ze mooie voorbeelden zien.Ook de Achterhoekse projectleider huisvesting arbeidsmigranten riep gemeenten op meer ruimte beschikbaar te stellen.

Inmiddels is er een Interreg project gestart tussen Achterhoek, Kreis Borken , gemeente Enschede om aan weerszijden van de grens informatie op elkaar af te stemmen. Die afstemming kan ook leiden tot grootschalige gecoördineerde controleacties.