Poliflw

Naar aanleiding van een motie in de vorige raadsperiode op initiatief van het CDA en Demokraten Swalmen heeft de gemeenteraad donderdag 22 februari jl. ingestemd met een wijk- en kernenbeleid voor Roermond: Werk aan de wijk! Een van de absolute speerpunten uit ons eigen verkiezingsprogramma 2022-2026: Wijken en kernen maken Roermond. Met het vaststellen van het wijk- en kernenbeleid is een belangrijke eerste stap gezet.

De afgelopen jaren hebben diverse wijken en kernen in Roermond al laten zien dat er door middel van inwonersinitiatieven en gezamenlijke wijkagenda’s vanuit de kern van onze gemeenschap mooie resultaten geboekt kunnen worden ter de verbetering van onze eigen leefomgeving. Een mooi voorbeeld hiervan is natuurlijk de inzet van de Dorpsraad Swalmen door middel van de pilot burgerbegroting.

Werken aan de uitvoering

Het wijk- en kernenbeleid borduurt voort op de evaluatie van de inzet en resultaten van de Dorpsraad Swalmen. Het biedt ruimte voor inwonersinitatieven vanuit de samenleving en het streeft na om met wijkcoalities per wijk een zogenaamde wijkagenda op te stellen. Deze wijkagenda zal door het college van B&W worden getoetst en zal moeten bijdragen aan een verbetering van de directe leefomgeving en leefbaarheid in een wijk.

Uiteraard dienen er zaken in de uitvoering te verbeteren om de uitvoering tot succes te maken. Bijvoorbeeld een cultuuromslag bij de ambtelijke organisatie (van buiten naar binnen denken) en het terugdringen van bureaucratie zodat inwonersinitiatieven niet verzanden in de ambtelijke molen. Deze aandachtspunten hebben wij benoemd in de raadsvergadering en de uitvoering (en evaluaties) gaan wij uiteraard nauwgezet volgen in de nabije toekomst.

Bekijk hieronder de woordvoering van Jos Tobben.

Als CDA Laarbeek hebben wij afgelopen donderdag 6 juli ’23 ingestemd met de Kadernota 2024 met daarbij de opmerking dat wij het niet eens zijn met de financiële reservering van €650.000,- en de ambtelijke capaciteit die ingezet moet worden voor een voetgangersbrug over de Zuid-Willmesvaart naar Kasteel Eyckenlust. Het idee is dat met deze loopbrug de oorspronkelijke lanenstructuur naar de Groene Long worden hersteld. Voor ons is onvoldoende nut en noodzaak aanwezig om tussen de twee al bestaande bruggen, die het oversteken van de Zuid-Willemsvaart al mogelijk maken, nog een brug te maken. Wij vinden dat het voornemen tot deze voetgangersbrug niet is uit te leggen aan de Laarbeekse inwoners. Ondanks de mogelijkheid op een subsidie mag dit ons inziens niet de reden zijn om vast te houden aan dit plan dat meer dan 1,3 miljoen euro aan gemeenschapsgeld gaat kosten. Wij kunnen dan ook niets met de opmerking van de Wethouder Slaets: “wij zijn al door naar de tweede ronde”, die betrekking heeft op de reeds lopende subsidieaanvraag tot cofinanciering van 47.5%. Daarom hebben wij in deze vergadering een amendement ingediend op de Kadernota met als strekking af te zien van de voetgangersbrug en het bedrag van €650.000,- beschikbaar te houden in de algemene reserve om andere, voor Laarbeek belangrijke projecten zoals problematiek Beekse Brug, rotonde Hoofakker, Snelfietspaden, omgevingswet, centrumplan Lieshout, etc., etc., vlot te trekken. Dit amendement heeft het echter niet gehaald omdat de coalitiepartijen: Werkgroep, ABL en PNL hiertegen stemden. Andere partijen als PvdA en Ouderen Appèl Hart voor Laarbeek stemden voor wat resulteerde in 14 stemmen tegen en 5 stemmen voor. (Amendement verworpen). Het college heeft bij het vaststellen van de jaarrekening 2022 een lijst met de Raad gedeeld over alle lopende projecten en tijdens de vergadering kwam ook een te ontwikkelen kanalenvisie ter sprake. Over het waarmaken van deze ambities zien wij weinig terug in de vastgestelde Kadernota 2024. Hoe gaat het college al haar ambities waarmaken en wordt de Raad hier voldoende in meegenomen? Het afgelopen jaar zijn bij de commissies Ruimtelijk Domein en Sociale-Algemene Zaken met enige regelmaat vergaderingen komen te vervallen of gecombineerd door het ontbreken van agendapunten! Als CDA Laarbeek gaan wij er kritisch op toezien dat het college haar ambities waar gaat maken. Fractie CDA Laarbeek Tanja van de Ven – Vogels Albèr van der Aa

Nu ik dit schrijf is het 19 mei en, zoals wellicht sommigen van u wel weten, is het precies een jaar geleden dat wij als college en ik als wethouder zijn geïnstalleerd. Het klinkt misschien als een cliché, maar het voelt toch echt zo: het jaar is voorbij gevlogen. Dat het jaar voorbij gevlogen is heeft echt als reden geen dag hetzelfde is geweest. De functie biedt zoveel diversiteit, maar vraagt ook veel flexibiliteit. Of wij nou bezig zijn met het creëren van nieuw beleid of ons juist moeten focussen op crisis management, je moet aan staan en dat maakt het juist zo interessant. In samenspraak met de raad en het ambtelijke apparaat zijn wij als college constant bezig om Woudenberg weer een stukje verder te brengen. Graag neem ik u kort mee waar wij onder andere mee bezig zijn geweest sinds mijn vorige column. Zoals ik al aangaf in mijn laatste column vind ik participatie een ontzettend belangrijk thema. Ondertussen hebben wij daar als college dan ook verschillende stappen in ondernomen. Wij zijn weer gestart met het spreekuur voor inwoners. Een laagdrempelige manier om met ons als wethouders in gesprek te komen. Ik hecht veel waarde aan deze momenten en gelukkig wordt het spreekuur dan ook goed bezocht. Daarnaast heb ik in mei de startnotitie participatie aan de raad voorgelegd. Met deze startnotitie wil ik aan de slag met het participatiebeleid van de gemeente, welke volgens het college aan vernieuwing toe is. Waarbij het vooral ook van belang is dat wij het geluid gaan horen van de inwoner die de weg richting de gemeente niet altijd even makkelijk vindt. Juist dat geluid wil je als gemeente ook horen. Daarnaast heb je verschillende vormen van participatie nodig om verschillende doelgroepen aan te spreken. Een belangrijke opdracht in mijn ogen. Ook is de biodiversiteit van de gemeente Woudenberg voor mij van belang. Hoe gaan we om met de aarde die wij gekregen hebben? Als gemeente zijn wij bijvoorbeeld druk bezig om het regenwater af te koppelen van het afvalwater. Dit water is namelijk schoon en kan prima voor bepaalde doeleinden gebruikt worden zonder dat het door de waterzuivering gaat. Daarnaast proberen wij inwoners te inspireren om hun tuinen te vergroenen. Wij zijn begonnen met het project “Tegeltje eruit, plantje erin” waarbij inwoners tegen inlevering van een tegel uit de tuin drie plantjes mee naar huis krijgen. Op het gebied van mobiliteit en bouwen in Woudenberg blijven wij actief in gesprek met de provincie. De vitaliteit van onze mooie gemeente is daarbij van groots belang. Hoe zorgen wij ervoor dat ons dorp goed bereikbaar blijft, onze ondernemers goed kunnen blijven ondernemen en de verenigingen gezond blijven. Deze column is niet lang genoeg om te beschrijven waar het college allemaal mee bezig is geweest de afgelopen maanden, maar ik hoop dat het een beeld schetst hoe wij bezig zijn met beleid maar tegelijkertijd ook meteen met de uitvoering! Ondertussen naderen wij het zomerreces, een mooi moment om tot rust te komen, terug te kijken op het afgelopen jaar én vooruit te kijken naar wat gaat komen. Deze zomer zal voor mijn persoonlijk extra bijzonder zijn, want waar ik de zomer in ga als wethouder de Kruif, zal ik deze uitkomen als wethouder Boeve – de Kruif. U begrijpt het, ik ga trouwen. De voorbereidingen zijn zo goed als afgerond en mijn partner Mike en ik kijken nu vooral heel erg uit naar het moment waar wij zo lang op hebben gewacht. Ook u wens ik alvast een hele fijne zomer toe en ik hoop u weer snel te ontmoeten!

De gemeente wil 895 woningen in het Wandelbos verduurzamen om energiearmoede tegen te gaan. Dit wordt volledig betaald door de gemeenten en subsidie van de landelijke overheid. Dit klinkt sympathiek, maar is om meerdere redenen geen goed plan. Ons raadslid Anne Zouridis-Veldhoven sprak daar afgelopen donderdag over in de raadszaal. Als eerste is het effect van de maatregelen zeer beperkt. Volgens het college zal de energierekening van de mensen nauwelijks dalen, evenals het energieverbruik. En even een vuistregel: als het verbruik niet naar beneden gaat, dan stoot men ook niet minder CO2 uit. Dit voorstel doet dus niets aan energiearmoede. Het levert echter wel een financieel voordeel op voor de mensen door een stijging van de waarde van de woning. Het is niet eerlijk dat alleen mensen uit deze wijk een gratis geïsoleerd en verduurzaamd huis van de gemeente krijgen. Mensen in vergelijkbare situaties krijgen deze niet. Wij zijn niet bang om verschil te maken tussen wijken. Dat is nodig en daar staan we voor, maar wel verschil maken in publieke voorzieningen. Niet in giften aan individuele Tilburgers. Het kan niet zo zijn dat u een elektrische auto krijgt of gratis isolatie van uw woning, omdat u in een pactwijk woont en een andere Tilburger in een vergelijkbare situatie niet. We kunnen niet al die Tilburgers 30.000 euro geven. We zijn een rijke gemeente, maar niet zo rijk. En het is ook maar de vraag of dat de meest effectieve besteding van ons geld is. Als laatste hebben wij zorgen over het juridisch en vooral ook financieel risico dat we met dit project lopen zijn groot. De wethouder mag niet discrimineren tussen Tilburgers die zich in gelijke situaties bevinden. Mensen met een vergelijkbaar inkomen of energielabel zouden ook gelijk behandeld moeten worden. Als een rechter een Tilburger in een vergelijkbare wijk in het gelijk stelt, staat de aanvraag voor misschien wel 10.000 huishoudens open, met alle financiële gevolgen van dien. De wethouder heeft niet getoetst op dit risico en moeten we daarom ook niet lopen. Gelukkig heeft de wethouder toegezegd om deze juridische toets door een extern bureau te gaan uitvoeren als de subsidieregeling is opgesteld.

Zo ben je ineens wethouder en mag je een bijdrage leveren aan de toekomst van onze mooie gemeente. Een verantwoordelijke en uitdagende taak die me past als een jas. De eerste drie maanden zitten erop en daarom neem ik u graag mee in mijn eerste ervaringen. Het wethouderschap is een prachtig ambt. Ik merk aan mezelf dat ik erg enthousiast ben en barst van de ideeën. Dat zijn voor mij goede graadmeters om te zien of de stap naar wethouder de juiste is geweest. Af en toe is het nog wel wennen qua snelheid. Ik wil graag stappen maken, maar zaken kosten gewoon tijd. Daarnaast vind ik het erg leuk dat ik samen met inwoners, ambtenaren en collegeleden mag werken aan de ambities die we hebben en de opgaven die er liggen. Als nieuw college hebben we er zin in en zijn we lekker bezig. De aankomende maanden worden dan ook de nodige plannen en visies gepresenteerd om antwoord te geven aan de opgaven die voor ons liggen. Met als klap op de vuurpijl het collegeprogramma natuurlijk. Wat betreft de omschakeling qua werk en alles wat bij het ambt hoort, dat valt me gelukkig wel mee. Van veel dossiers weet je als raadslid en fractievoorzitter al het nodige af. Tevens ken je ook al de nodige mensen op het gemeentehuis. Als raadslid merk je wel dat je meer op afstand staat en je daardoor minder meekrijgt van de processen die voorafgaan aan de besluiten. Daarbij merk je ook dat je als wethouder een flinke kennisvoorsprong hebt ten opzichte van de raad. Die voorsprong brengt wel een verantwoordelijkheid met zich mee, want deze voorsprong is ook makkelijk te misbruiken. In mijn samenwerking met de raad, maar ook met inwoners, ondernemers en andere betrokkenen, heb ik mezelf ten doel gesteld dat ik zo open en transparant mogelijk wil werken. Ik wil mensen meenemen in de afwegingen die we zowel als college als ambtelijk maken en daarnaast ook mijn persoonlijke. Juist ook op momenten dat we andere keuzes maken dan sommige mensen zouden willen. Op die manier hoop ik zelf, maar ook als college, dat we het vertrouwen in de politiek weer een beetje terug kunnen brengen. Voor de mensen die nog niet precies weten welke portefeuilles ik heb daarom maar even een lijstje. Financiën Verkeer(sveiligheid) Openbaar vervoer (incl. Intercitystop) Parkeren Binnenstad Detailhandel Toerisme & recreatie Regionale samenwerking Vastgoed en grondzaken Informatievoorziening Bedrijfsvoering / Meerinzicht Dienstverlening Inclusief Groep (Aandeelhouderschap) Op dit moment zijn er een aantal zaken die mijn aandacht vragen. Hoe houden we financiën onder controle en kunnen we onze ambities waarmaken? De kosten van energie, jeugdzorg en de inflatie maken, dat we financieel nogal wat uitdagingen kennen. Aan de andere kant prijzen we ons gelukkig dat het financiële vertrekpunt van dit college erg gunstig is. Het zal dus zaak worden om de balans te hebben en te houden. Laat dat nu juist het interessantste deel van het werk van een wethouder financiën zijn. Verder ben ik druk bezig met de Binnenstadsvisie. Een visie die het vertrekpunt zal zijn voor een aantal ontwikkelingen in onze stad en waar veel zaken in samen komen, zoals: ondernemen, historie, wonen, werken, recreëren, groen, kunst en cultuur, mobiliteit, duurzaamheid en nog veel meer. Een enorm interessant proces welke mijn interesse ook als raadslid had. Het maakt het dan ook enorm leuk dat ik samen met alle betrokkenen in de binnenstad mag werken aan een mooie visie. Zelf heb ik ambitieuze ideeën/plannen en ga er alles aan doen deze te verwezenlijken, omdat ik van mening ben dat we hiermee de binnenstad toekomstbestendig maken. In het najaar gaat u hier meer over horen. De afgelopen tijd heb ik met veel partijen gesproken over mobiliteit. Ook is er al veel contact met de gemeenten op de Veluwe om te kijken hoe we de lobby naar de provincie het beste vorm kunnen geven. Voor Harderwijk is het van belang dat er door de provincie geïnvesteerd blijft/gaat worden in openbaar vervoer, verkeersveiligheid en een snelle fietsverbinding. Daarnaast is de provincie belangrijk in de lobby naar Den Haag over een intercitystop en de A28. Lokaal ligt mijn focus voor nu op verkeersveiligheid, parkeren en het stimuleren van het fietsgebruik. Daarbij speelt ook mee hoe we Harderwijk bereikbaar houden. Het wordt namelijk steeds drukker. De aankomende periode ga ik ook kijken hoe we als regio (Ermelo, Harderwijk en Zeewolde) effectiever kunnen samenwerken. Begin dit jaar hebben we met elkaar een gebiedsagenda opgesteld en daar wil ik graag werk van maken. Ik ben namelijk van mening dat we samen veel meer kunnen bereiken. De provincie en het rijk verwachten dat ook van ons. Ik zal u met regelmaat op de hoogte houden van actuele onderwerpen via deze CDA-nieuwsbrief. Daarnaast ben ik ook aan het nadenken hoe ik onze inwoners en geïnteresseerden op de hoogte kan houden van mijn werk via social media of anders. Wordt vervolgd! Vriendelijk groeten en wellicht tot 24 september in het Dolfinarium, Door: Wilco Mazier,wethouder

Op 15 september 2022 vond er een raadsvergadering plaats. Enkele standpunten die wij ingenomen hebben gedurende deze vergadering zetten wij in dit artikel uiteen. ‘Koude-toeslag’ voor sport- en culturele verenigingen in Montferland Als CDA Montferland zien wij dat de vele (sport-)verenigingen en sociaal en/of culturele organisaties die bestaan met een (binnensport-)accommodatie, dorpshuis of kantine ook kampen met exponentieel gestegen energiekosten. Wij vinden dat deze stijging er niet toe mag leiden dat verenigingen in onze gemeente hun sport- en sociaal/culturele activiteiten niet meer uit kunnen voeren. Vandaar dat wij het college opgedragen hebben voor eind 2022 te komen met een regeling, zodat de activiteiten van onze verenigingen gedurende de koude maanden niet in gevaar komen. Bij de totstandkoming van de regeling zal er zoveel mogelijk met de verenigingen gesproken worden in een streven naar een ‘oplossing op maat’. Wij zijn blij en trots om te zien dat alle partijen zich in onze motie hebben kunnen vinden en we deze raadsbreed aan hebben kunnen nemen. Raadsvoorstel dorpsvisie Nieuw-Dijk "Wij willen graag onze complimenten geven aan 'leefbaar Nieuw-Dijk' en alle inwoners van Nieuw-Dijk. Onze oud-wethouders Van Leeuwen en Gerritsen hebben de eer gehad het dorp te kunnen ondersteunen bij de vorming van hun dorpsvisie. Wij geloven erin dat de dorpsvisie het dorp de mogelijkheid geeft te ontwikkelen en niet alleen de leefbaarheid van nu te versterken maar Nieuw-Dijk ook in de toekomst leefbaar te houden. Ook geloven wij dat er binnen Nieuw-Dijk voldoende kennis en kunde aanwezig is om eventuele obstakels die op hun pad komen, te overkomen. Als CDA Montferland steunen wij het dorpsplan van harte en wensen alle inwoners veel succes bij de uitvoering van het plan."

Bron: FD 8 maart 2022 Op Internationale Vrouwendag breekt Karien van Gennip, minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, een lans voor een meer diverse werkvloer. En dan niet alleen op het gebied van man-vrouwgelijkheid: 'Waar ik steeds meer feminist ben geworden, noem ik mezelf nu een inclusionist.' Het gaat bergopwaarts met de positie van vrouwen in Nederland. In het onderwijs presteren meisjes uitstekend. De arbeidsparticipatie van vrouwen is sinds de jaren zeventig spectaculair gestegen. Betaald en onbetaald werk is langzaam gelijker verdeeld. Steeds meer vrouwen zijn economisch zelfstandig. Het aantal vrouwen in topfuncties stijgt gestaag. Reden tot optimisme dus, op deze Internationale Vrouwendag, We hebben nog een flinke weg te gaan naar echte gelijkwaardigheid. Wie in het Nederland van nu een paar vinkjes minder heeft, heeft nog steeds een flinke dosis extra talent, doorzettingsvermogen en opofferingsgezindheid nodig. En een beetje hulp. Dat zeggen de cijfers, maar ik realiseer het me ook als ik terugkijk op mijn eigen loopbaan. Ook ik kon het niet zonder hulp. Van mannelijke bazen die eens niet een junior versie van zichzelf benoemden (vaak vaders van tienerdochters). Van andere vrouwen (er bestaat inmiddels een heus old girls network). Van een thuisfront dat achter mij stond (onderschat het belang van de keukentafel niet bij de zorg voor kinderen en later bij mantelzorg voor ouders). Van collega’s die het wel stoer vonden, een vrouw als baas. Zulke hulp is onmisbaar. Net als de hulp uit je omgeving, waardoor je als vrouw voor een carrière durft te gaan (gelukkig zijn de venijnige discussies op het schoolplein de laatste jaren ten goede gedraaid). En hulp vanuit overheid en werkgevers: van goede en betaalbare kinderopvang tot afschaffing van avondvergaderingen. Inkomstenderving Helaas moeten we ondanks alle vooruitgang erkennen: de arbeidsmarktpositie van vrouwen hapert. Vrouwen verdienen minder, werken minder en komen minder vaak op hogere posities terecht. In internationale vergelijkingen, waar IJsland de lijstjes aanvoert, komt ons land er karig vanaf. Dat is onwenselijk. Uiteraard voor de vrouwen zélf: over een heel leven gerekend kan het leiden tot een significante inkomstenderving van wel 300.000 euro, zo becijferde Women Inc. Maar ook voor de maatschappij als geheel is het onwenselijk. Zeker in tijden van krapte hebben we iedereen hard nodig. Daarbij: meer vrouwen aan het werk, betekent meer welvaart voor iedereen. Uit onderzoek van McKinsey blijkt dat als Nederland zijn achterstand op andere landen zou inlopen, ons BBP met 100 miljard kan toenemen. Ondanks dat er in twee generaties veel is veranderd, hebben we een hardnekkig probleem. Aan het begin van hun loopbaan verschilt de positie van vrouwen weinig van die van hun mannelijke collega’s, maar in de jaren daarná ontstaat vaak een gat. Een gelijke startpositie is onvoldoende als het speelveld ongelijk is. In de woorden van Melinda Gates: ‘We sturen onze dochters een arbeidsmarkt op die is ontworpen voor onze vaders’. ‘Aan het begin van hun loopbaan verschilt de positie van vrouwen weinig van die van hun mannelijke collega’s, maar in de jaren daarná ontstaat vaak een gat.’ Om dit anno 2022 eindelijk recht te trekken, is er werk aan de winkel. Werkgevers en overheid moeten hun verantwoordelijkheid nemen. De overheid moet randvoorwaarden scheppen voor een gelijkwaardiger speelveld, door bijvoorbeeld loonverschillen bij gelijk werk te laten zien. En ook door meer representatie aan de top van bedrijven te eisen, bijvoorbeeld via het quotum voor vrouwen aan de top dat op 1 januari is ingegaan. Maar ook door betere verlofregelingen en een hoger wettelijk betaald ouderschapsverlof. Zo kunnen vrouwen en mannen de zorg voor jonge kinderen beter verdelen. Daar horen ook royale kinderopvangregelingen bij, die dit kabinet ook wil regelen. Dit soort maatregelen stelt vrouwen in staat zélf te blijven duwen. Muren te blijven doorbreken en hindernissen te slechten. Tegen hen zou ik dan ook willen zeggen: geef overal tegengas. Thuis, aan de keukentafel. In onze samenleving zelf. En natuurlijk op de werkvloer. Daar valt nog een wereld te winnen, wat verder gaat dan een betere man-vrouw verhouding: we zijn pas klaar als we echte diversiteit hebben bereikt. Dat is welbegrepen eigenbelang: we weten al jaren dat diverse teams – ook teams met meer kleur en mensen met verschillende culturele achtergronden – beter presteren. Op deze Internationale Vrouwendag zie ik onze opdracht dan ook opdracht breder. Waar ik steeds meer feminist ben geworden, noem ik mezelf nu een inclusionist. Ik roep daarom alle bazen van Nederland op om, net zoals de mannelijke bazen die ooit een vrouw ‘durfden’ te benoemen, nu wél die biculturele benoeming te doen, wél die jongen met die lastige achternaam aan te nemen, wél dat talent met die hoofddoek als projectleider te benoemen. Zo duwen we in de goede richting. Het is hard nodig. Karien van Gennip is minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Tijdens de commissie MO/BO van 8 februari stond een bijzondere startnotie op de agenda: Een nieuwe koers in het sociaal domein. Er lag een prachtig stuk voor. Het had zo uit ons verkiezingsprogramma kunnen komen. Een wijkgerichte aanpak, hoera! Vraag en behoefte staat centraal. Heel goed. De zorgen van de effecten van de vergrijzing zijn wezenlijk onderdeel van dit stuk. Heel verstandig. De Toekomstvisie wordt betrokken, daar issie voor. Heel goed. Om de sociale basis in wijken te versterken zijn inloopplekken nodig. Weet u echt zeker dat u geen proefversie van ons verkiezingsprogramma hebt ingekeken? Geloof in het van onderop denken: er is een focus op het collectieve en zelforganiserend vermogen van inwoners. Prachtig. Het is ondertussen wel duidelijk. Wij zijn ontzettend blij met dit stuk. Goed van opzet, mooi van inhoud. Dank ook aan de opstellend ambtenaar, het college en team. Puik werk. We hebben een paar punten aangestipt: onlangs bij de gezondheidsmonitor hebben we het ook al aangestipt: het wordt belangrijk bij een wijkgericht aanpak en preventie om ook per wijk te meten en rapporteren. Wij zouden daar dan ook warm voor willen pleiten. Deze nieuwe koers vraagt veel van de uitvoerende ambtenaren. Het lijkt ons goed stevig in te zetten op opleiding, begeleiding en kwaliteit. Wij wensen alle betrokken veel succes met de verdere uitwerking hiervan en hopen dat dit stuk een belangrijke plaats krijgt in het nieuwe coalitieakkoord of raadsprogramma.

In 2019 werd plotseling een financieel tekort van vijf miljoen euro zichtbaar bij de sociale werkvoorziening van de gemeenten Súdwest-Fryslân, De Fryske Marren, Waadhoeke en Harlingen. Sindsdien heerste er crisis. Súdwest-Fryslân heeft via een raadsenquête het bestuurlijke geharrewar uit het verleden boven water gekregen. Intussen hebben de colleges van de vier gemeenten een nieuw businessplan voor de toekomst van Empatec gemaakt. De uitkomsten van beide zijn in december gepresenteerd. Belangrijke sociale opdracht Het Toekomstplan voor Empatec is een belangrijke stap voor de regio. Immers het gaat hier over de toekomst van ruim 2.000 kwetsbare inwoners met een afstand tot de arbeidsmarkt. Hoe gaan de gemeenten hen helpen om toch werkzaam te kunnen zijn? Hoe kunnen de gemeenten hen helpen aan dagelijkse structuur en een zinvol bestaan? Maar ook! Hoe kunnen deze inwoners zoveel mogelijk hun loonkosten verdienen met werk bij Empatec? De gemeenten Súdwest-Fryslân, De Fryske Marren, Waadhoeke en Harlingen willen gezamenlijk komen tot uitvoering van deze belangrijke sociale opdracht. Kwantitatieve afspraken Twee jaar crisis levert verassend simpele hoofdlijnen voor het toekomstplan van Empatec op. Empatec zal voor de vier gemeenten a) jaarlijks 1.000 mensen met een bijstandsuitkering activeren en arbeidsfit maken, b) 800 mensen met een arbeidsbeperking werk aanbieden in één van haar vakbedrijven c) inwoners met een arbeidsbeperking bemiddelen naar lokale bedrijven (met loonkostensubsidie). De vakbedrijven van Empatec zullen dus blijven bestaan; schoonmaak/catering, tomatenkwekerij (kas), groenonderhoud, hout- en metaalbewerking, verpakken en re-integratie/detachering. Om de betrokkenheid van de gemeenteraden bij het bedrijf te vergroten wordt voorgesteld de statuten van de NV aan te passen. GR inzetten voor gezamenlijke verantwoordelijkheid Dit zijn goede en heldere afspraken die de directie van het bedrijf zekerheid geeft die ze nodig heeft. Maar deze diensten en taken voert Empatec natuurlijk al jaren uit. Het is maar de vraag of het bedrijf met alleen deze kwantitatieve afspraken weer financieel gezond wordt. Daarvoor is ook nodig dat de vier gemeenten hun eigen bedrijf Empatec zoveel mogelijk moeten inzetten in het groenonderhoud en andere (buitendienst)taken. Maar een echte stap voorwaarts zou zijn wanneer lokale bedrijven -veel meer dan nu- bereid zijn om deze mensen een kans te geven met een detachering via Empatec. Naast lokale bedrijven kunnen de gemeenten zelf het goede voorbeeld geven. Ook gesubsidieerde instellingen zoals zwembaden, bibliotheken, theaters, multifunctionele dorpscentra en onderwijsinstellingen zouden kwetsbare inwoners via Empatec de kans moeten geven op een beschutte werkplek. De vier gemeenten kunnen hier gezamenlijk op sturen. Zij zijn tenslotte verantwoordelijk voor goede zorg aan hun kwetsbare inwoners. Laten ze hun vermaledijde Gemeenschappelijke Regeling voortaan gebruiken om hun gezamenlijke verantwoordelijkheid te nemen, inplaats van te gebruiken als politieke bliksemafleider. Anton Wijkhuijs Fractievoorzitter CDA Waadhoeke

De burn-out duikt zichtbaar op in de landelijke- en gemeentelijke politiek. Niet alleen ministers en Kamerleden haken dikwijls voor geruime tijd af, maar ook lokaal komt het steeds vaker voor. In hoeverre ligt een burn-out op de loer bij wethouders en raadsleden? Druk vanuit de samenleving Bestuurders ervaren dagelijks de druk vanuit de samenleving: de hoeveelheid mails en de sociale media, de druk vanuit de fractie en de druk vanuit de pers. Het komt nog steeds voor dat raadsvergaderingen tot ver na middernacht duren. Als in gemeenteraden of colleges de kwaliteit van de besluitvorming achteruitgaat en bestuurders onder druk staan, is er een groter risico dat organisaties afglijden. De werkintensivering, zoals de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR)in een rapport schreef, is enorm toegenomen. De verantwoordelijken ervaren in hoge mate hiervan de gevolgen. De rationalisering is steeds verder doorgedrongen in organisaties, er zijn minder buffers in processen en samenwerking. We kijken te veel naarjust in timeen te weinig naarjust in case: Dit maatschappelijke proces is geleidelijk gegaan, maar is een proces dat we moeten keren. Passie Het is heel moeilijk om je het probleem burn-out voor te stellen, als je het niet kent, wat het doet met je gemoed, met je cognitief vermogen. Maar: ook als je het niet herkent, kun je het wel om je heen zien en constateren dat mensen uitvallen. Bestuurders hebben passie. Dat is geweldig. Die wil je vasthouden en faciliteren. Werkdruk hoeft niet slecht te zijn, maar af en toe moet de druk eraf. Werkdruk kan leiden tot stress en langdurige stress tot een burn-out. Als er issues zijn, moet je daar het gesprek over kunnen aangaan. Hoe gaan we daaraan werken? Wat willen we verbeteren, waar willen we naartoe en hoe komen we daar? Het gaat dus niet alleen om werkdruk, maar ook om waarde-creatie in de organisatie, vertrouwen, en hoe je besluiten neemt. Het is een integrale ontwikkeling. Rol van bestuurders Er is niet één aanpak voor. Je moet werken aan het probleemoplossend vermogen van mensen. Als mensen meer knoppen hebben om aan te draaien en we de organisatie daarop inrichten, dan gaat het de goede kant op met productiviteit en kwaliteit van werk. Maar het draaien aan de knoppen van de toekomst doen we niet als we in de werkdruk zitten. Daarom vraagt dit een rol van bestuurders. Samen moeten we met elkaar nadenken over waar we willen staan in de nabije toekomst. Creëer een focuspunt in hoe je wilt werken en samenwerken. Stel je kompas daaropaf, dan weet je ook zelf beter welke keuzes te maken. Van reactief naar proactief. Niet de abstracte toekomst, maar de overzienbare toekomst. Het gesprek brengt je ook op de behoefte aan meer vertrouwen in elkaar en hoe dat te herwinnen. Bestuurders hebben allereerst een eigen verantwoordelijkheid, maar je kunt die wel ondersteunen. Je wilt de mentale vermogens niet overbelasten, maar op een goede manier benutten. Dat is ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid. En daarin is veel mogelijk. Je kunt mensen inzicht geven in hun objectieve werkbalans en rekening houden met onvoorspelbaarheid. Voer het gesprek over wat waardevol is en over wat ieders rol is, over structuur, strategie en cultuur. Per organisatie is te bepalen wat de goede invalshoek is. Als je in een crisis zit als organisatie, kijk je naar strategie. Structuurdiscussies zijn er al vrij snel in onze institutionele cultuur. Voor de intrinsieke motivatie van de mens is vaak weinig aandacht. We moeten opnieuw nadenken over hoe menselijk die organisatie is. En de mens ondersteunen om zijn kwaliteiten goed in te zetten en optimaal te benutten. Solidariteit Een van de grote problemen is de solidariteit. Als je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat, is dat een signaal dat het niet goed gaat. Het openbaar bestuur is zich zeer bewust van de risico’s, maar dit risico is toch een ondergeschoven kindje, terwijl het grote invloed heeft op ons functioneren. Feedback is daarom belangrijk. Daar kan ook de Wethouders vereniging iets aan doen. Wethouders kunnen een gesprek ook gezamenlijk in het bestuur voeren. Verantwoordelijkheid moet jezelf hebben, maar ook met elkaar. Het gaat niet om structuren a priori, maar om het goede gesprek. We moeten iets doen aan de kwaliteit van werk. Welke strategie, cultuur en structuur is dan nodig? En welke instrumenten om te ondersteunen? Wat versnelt die ontwikkeling? Een aantal raadsleden in grote steden pleiten voor een flexibelere verlofregeling. De WRR noemde het een urgente opgave, die je niet terzijde kunt leggen.