Poliflw

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

Buitenspelen: in de meeste tuinen en speelplekken in de buurt is daar voldoende ruimte voor. In de binnenstad van Groningen zijn er echter niet tot nauwelijks plekken waar kinderen kunnen spelen. Daarom dient het CDA samen met D66, PVDA en GroenLinks het initiatiefvoorstel 'spelen in de binnenstad' in. 'Uiteindelijk is het belangrijk dat de binnenstad toegankelijk is voor iedereen, dus ook voor ouders met kinderen. Daarom is het goed om voor hen speelruimte te creëren.', aldus CDA-raadslid Herman Pieter Ubbens. Speelplekken in de binnenstad zijn zowel voor bezoekers van de binnenstad interessant als voor de kinderen die opgroeien in de stad.In het initiatiefvoorstel roepen de vier partijen op om dit jaar een pilot te starten op de Grote Markt. Daarnaast wordt het college gevraagd om te onderzoeken welke locaties geschikt zouden kunnen zijn voor een permanente speelplek. Het initiatiefvoorstel van de vier partijen wordt woensdag 5 februari in de raadscommissie besproken. Zowel het college als organisaties uit de stad zoals de ondernemersvereniging hebben al enthousiast gereageerd.

Het CDA heeft samen met de gemeenteraadsfracties van de ChristenUnie, GroenLinks, Partij voor de Dieren, SP en de Stadspartij een spoeddebat aangevraagd over de versterkingsoperatie in Ten Boer. Deze loopt alweer vertraging op, slechts korte tijd voordat de bewoners naar de wisselwoningen zouden verhuizen. De fracties willen weten welke acties het college neemt om de inwoners uit Ten Post te ondersteunen. Vele Groningers in stad en ommeland strijden al jaren voor rechtvaardigheid. Een groeiend aantal Groningers kampt met schade aan hun woningen, zijn het vertrouwen in de overheid verloren en zijn soms het cynisme voorbij. De schadeherstel en versterkingsopgave verlopen nog steeds stroef. Afgelopen zaterdag berichtte het Dagblad van het Noorden dat de gepland versterkingsoperatie van woningen in Ten Post alweer vertraging oploopt. Slechts korte tijd voordat bewoners naar de wisselwoningen zouden verhuizen, kregen zij een brief dat er vertraging opgelopen is en dat de versterking dus uitgesteld wordt. In het artikel van het Dagblad van het Noorden gaf de woordvoerder van het NCG aan dat er nog wordt gesteggeld over de waarde van de bestaande koopwoningen en dat de definitieve ontwerpen van de nieuwbouw woningen meer tijd kosten. Daarnaast blijken bewoners zelf bij te moeten betalen voor de inrichting van hun woningen. Ook blijkt dat Wierden & Borgen de huurprijzen van de woningen voor huurders gaat verhogen. Dit terwijl de inwoners van Ten Post al lange tijd bezig zijn met de voorbereidingen van de dorpsvernieuwing en hier veel tijd in hebben gestoken. Het debat vindt woensdag om 15.30 uur plaats.

De begroting die de coaltie van GroenLinks, PvdA, D66 en ChristenUnie heeft opgeleverd is in onze ogen geen evenwichtige begroting. Inwoners van onze gemeente moeten méér betalen, maar ze krijgen er minder voor terug. Grote bezuigingen op sport en onderhoud en daarnaast een verhoging van de OZB met 8%. Bovenop de verhoging van 12,5% van vorig jaar. De rekening komt teveel bij onze inwoners te liggen. Dat is niet de keuze die het CDA maakt. Toegegegeven; het is een lastige financiële tijd. Het Rijk heeft taken aan de gemeente overgeheveld met te weinig geld. Daarnaast geeft het Rijk minder uit, waardoor ook de begroting van de gemeente zwaar onder druk komt te staan. Maar ook met die constatering kun je andere keuzes maken. Keuzes die veel meer terug gaan naar de kern van wat de gemeente zou moeten doen. En ja, daarin zitten ook keuzes die wij liever niet zouden maken, maar die evengoed beter in balans zijn dan de keuzes van deze coalitie. Het CDA stelt een pakket voor waarin zo'n 5 miljoen euro wordt verschoven en anders wordt uitgeven. Zo kunnen we een ton extra investeren in sport en beheer en onderhoud van de gemeente op peil houden. We draaien de OZB verhoging voor huizeneigenaren terug en maken van de hondenbelasting een doelbelasting. Dit doen we bijvoorbeeld door de basisbaan niet in te voeren, te bezuinigen op het economisch programma en door een tegenprestatie in te voeren. Daarnaast is het helaas noodzakelijk om het OZB-tarief voor niet woningen te verhogen tot in totaal 2,87%, daarmee zit het overigens nog onder de prijsindexatie van 3,87%. Deze keuzes leveren volgens ons een pakket op waarmee we de kwetsbaren blijven ontzien en waarmee we de gemeente meer laten focussen op haar kerntaak. En deze andere keuzes levert naar onze stellige overtuiging een begroting op waarmee we de rekening van de politieke ambities niet jaar in jaar uit neerleggen bij onze inwoners.

Het was me het weekje wel. Zo was het de week van de eerste raadsvergadering van onze nieuwe burgemeester Koen Schuiling. Hij probeerde direct zijn bestuursrechtelijke kennis over te brengen op de gemeenteraad door de moties anders in stemming te laten brengen. De raad was gewend om eerst over moties te stemmen en daarna over de voorstellen zelf. Zo is het ook vastgelegd in de verordening. De kersverse burgervader vond dat maar niks. Er was immers ook nog zoiets als ‘rechtsstatelijkheid’, maar uiteindelijk ging hij onder wat protest (voorlopig) akkoord met deze werkwijze. In deze vergadering werd ook het voorstel over het Pepergasthuis besproken. Een voorstel waar helemaal geen juridische basis voor is. De verordening waar naar werd verwezen was allang ingetrokken. Dat had de gemeenteraad in 1989 gedaan. Niets daarover in het voorstel. Het college had ook niet in oude raadsbesluiten gezocht of het was ingetrokken. RTV Noord omschreef het als een politieke doodzonde. Een motie van de gehele oppositie om hier gezamenlijk het ongenoegen over uit te spreken en voortaan een goede juridische check in te bouwen haalde het niet. Sterker nog, het was een podium voor de PvdA om voor de 2e keer complimenten uit te delen aan wethouder van der Schaaf. Van de PvdA. Voor GroenLinks, als grootste partij, was er kennelijk überhaupt geen aanleiding om ook maar iets te zeggen. De wethouder ontraadde om de motie aan te nemen. Terwijl het de raad was, die zich er in uitsprak. Voor de burgemeester was het aanleiding om nog eens indringend naar de indieners van de motie te kijken. Kennelijk was de burgemeester van mening dat de wethouder een goed verhaal had gehouden en dat de motie wel ingetrokken kon worden. Over rechtsstatelijkheid gesproken. Het was ook de week waarin sport-wethouder Jongman (ChristenUnie) haar handtekening onder het sportakkoord zette. Kinderen en mensen met een beperking moeten hierdoor zoveel mogelijk gaan sporten. Een goede zaak waar ook ik van harte achter sta, getuige onze oproep begin maart.Dat ze in deze zelfde week de bezuiniging op sport van 600.000 euro hartstochtelijk verdedigde is op z’n minst opmerkelijk te noemen.. Om nog maar te zwijgen over de inhoud van de sportparagraaf in het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie. Als deze bezuiniging niet van tafel gaat zijn het de verenigingen die het voor de kiezen krijgen. Het gaat de sportdeelname in ieder geval niet vergroten. En deze week was er elke avond wel wat te doen was voor een raadslid. Op maandagavond: fractievergadering. Op dinsdagavond: vragencaroussel over de begroting. Op woensdagavond: gemeenteraad. Op donderdagavond: sessie over nieuw afvalbeleid. En op vrijdagavond was er een Let’s Gro avond over toegankelijkheid. Dat is op zich geen nieuws en hoort bij het werk. Onderling verdelen en keuzes maken waar je wel of niet bij kunt zijn als partij. Maar dat is niet hoe wethouder Chakor (GroenLinks) dat ziet (zie plaatje onderaan de blog). Zij vond het ontzettend jammer dat op vrijdagavond alleen Wim Koks (SP) en Julian Bushof (PvdA) aanwezig waren. Overigens goed dat zij aanwezig waren. Toch duizelt het me een beetje. Ik vind het na deze bewogen week opmerkelijk dat een wethouder de gemeenteraad de maat neemt. In een normale wereld is het de taak van de raad om het college te controleren. Zeker als het college voorstellen doet die geen juridische basis hebben. Daarentegen past het prima in deze week waarin alles lijkt te zijn omgekeerd. Maar het zou ook kunnen dat ik te snel ben met mijn oordeel. Ze bedoelt vast dat 1 van de 11 GroenLinks raadsleden best aanwezig had kunnen zijn op vrijdagavond. Erg druk met het college controleren hebben zij het de afgelopen week namelijk niet gehad. PS: neemt u me niet kwalijk, dit boek heb ik nog niet uit.

De fracties van CDA, D66, GroenLinks en PvdA willen de binnenstad aantrekkelijker maken voor kinderen. Ze roepen inwoners of organisaties op om mee te denken en geven ideeën graag een plek in een initiatiefvoorstel dat aansluit bij de vernieuwing van de binnenstad. Raadslid Herman Pieter Ubbens: 'De afgelopen dagen zijn er al veel reacties binnengekomen. Zo is het idee voor een fontein al meerdere malen geopperd, maar ook een zandbak, trampolines en een klimmuur. We hopen dat we de binnenstad op deze manier kindvriendelijker kunnen maken.' De partijen komen er nu mee, omdat de binnenstad op de schop gaat. ‘Dit is hét moment om op een financieel verstandige manier de binnenstad een impuls te geven. Spelende en ravottende kinderen zullen het centrum meer reuring geven, bovendien is het ook voor jonge ouders dan aantrekkelijker om naar het centrum te gaan. Het maakt de binnenstad van Groningen nog levendiger en prettiger om te verblijven. Reageren op de oproep vanHerman Pieter Ubbens (CDA), Tom Rustebiel (D66), Rik van Niejenhuis (PvdA) en Femke Folkerts (GroenLinks) kan door foto’s te twitteren met de #spelen050, te reageren via de facebook-pagina’s van de vier partijen of door te mailen. Er wordt automatisch een online collage met ideeën aangemaakt opwww.spelenindebinnenstad.nl.

Afgelopen woensdag stond het financiële meerjarenbeleid op de agenda. En dat is geen beeld om vrolijk van te worden. Grote tekorten op het budget voor de uitkeringen en jeugdzorg. Een tekort dat oploopt tot zo’n 22 miljoen. Aan de andere kant is het ook geen nieuw beeld, want de gemeente Groningen leeft al jaren boven haar stand. Slechte financiële kengetallen, ontzettend hoge schulden en structureel meer geld uitgeven dan er binnenkomt. De nieuwe coalitie heeft daar (nog) geen verandering in gebracht. Nee, de nieuwe coalitie heeft de ambities hooggehouden, de reserves flink geplunderd en vervolgens de onroerendezaakbelasting, de parkeertarieven en de toeristenbelasting verhoogd. En toen kwam daar het bericht vanuit den Haag dat het dit jaar wat minder zou worden. Overigens geheel volgens de bekende systematiek: Er zijn ook jaren dat Groningen een meevaller kan noteren namelijk. Edoch: Moord en brand! Den Haag moet over de brug komen! De coalitiepartijen wisten niet hoe snel ze met de vinger naar den Haag moesten wijzen in de media (link). Maar dat is slechts een gedeelte van de financiële analyse. Ja, op sommige beleidsterreinen is het budget vanuit den Haag onvoldoende - bijvoorbeeld bij de jeugdzorg. Maar de gemeente Groningen kan niet de rechterhand ophouden in den Haag, om het vervolgens met de linkse hand in Groningen weer over de balk te smijten. Gelukkig liet de wethouder van financiën dat ook weten. Dat dit niet opgelost kan worden zonder dat het pijn gaat doen. En niet alleen bij de coalitiepartijen, zo liet hij optekenen, maar bij de gehele gemeenteraad. Vandaar ook de oproep van het college aan de diverse partijen om hun oplossingsrichting aan te geven. Hoe komen we uit deze financiële moeilijke situatie? De VVD had een aantal suggesties. De Stadspartij deed een oproep op ook de oppositie goed te betrekken. De PVV hield het bekende verhaal dat de duurzaamheidsmaatregelen geschrapt zouden moeten worden. Maar vanuit de coalitie bleef het stil. Niets. Of nou ja... De PvdA vond dat we het hoofd koel moesten houden, want misschien kregen we bij de volgende berekening wel weer meer geld vanuit den Haag. Vandaar waarschijnlijk ook hun pleidooi om de ijsbaan op de Grote Markt te behouden. De bezem zal erdoor moeten. Een kaasschaaf gaat niet helpen. Je zult moeten beginnen bij de wettelijke taken en kijken hoeveel dat kost. En pas dan kun je geld uit gaan geven aan zaken waar je niet over gaat en ook niet van bent. Dat is geen leuk proces, want dat betekent dat op vrijwel elk beleidsterrein zal moeten worden gesneden. Maar het is onontkoombaar. Als je niet blijvend de lasten van je politieke ambities bij de burgers neer wilt leggen, kan het niet anders. En de grote winnaar van de afgelopen verkiezingen, GroenLinks, wat vond die ervan vraagt u zich af? Met 11 zetels van de in totaal 45, hadden ze geen enkele inbreng. Niks, noppes, nada. Geen denkrichting, geen idee, gewoon niets. En die immense stilte, dat baart me misschien wel meer zorgen dan de financiële situatie

Hoewel het gemeentebestuur van Groningen volgens de gemeentelijke ombudsman onbehoorlijk heeft gehandeld weigert zij een omstreden beslissing terug te draaien. De gemeenteraad vindt het best. In Groningen hoeft de gemeente zich niet te houden aan haar eigen spelregels. De ombudsman concludeert dat de gemeente onbehoorlijk handelt en kan niet uitleggen aan de klagers waarom dit niet wordt gecorrigeerd. Dan is het hoogste politieke orgaan, de gemeenteraad, aan zet om in te grijpen. Die heeft de ombudsman als onafhankelijk instituut immers aangesteld. Wat is hier aan de hand? Klachten Afgelopen raadsvergadering besprak de gemeenteraad een rapport van de ombudsman. Het rapport ging over klachten die waren ingediend over het proces rondom onttrekkingsvergunningen. Deze vergunningen moeten worden aangevraagd als iemand een woning wil gaan verhuren aan meerdere personen. In de oude situatie kon dit zonder vergunningen tot maximaal drie personen. Met de nieuwe regeling zou ook bij drie personen een vergunning nodig zijn. Een regel die bedoelt is om wijken te ontlasten en te voorkomen dat te veel gezinswoningen worden gebruikt als verhuurobject voor studenten. Als je al een huis verhuurde kon je daarvoor een vergunning aanvragen. De gemeente zou iedereen een brief sturen en zou via een advertentie duidelijk maken dat de regels zouden gaan veranderen. Onbehoorlijk Dan wenden zes mensen zich tot de ombudsman, omdat ze niet op de hoogte zijn van de nieuwe regeling en inmiddels ook geen vergunning meer kunnen aanvragen. De ombudsman constateert na onderzoek dat deze mensen geen brief hebben gehad. Ook constateert de ombudsman dat de gemeente geen advertentie heeft geplaatst om het nieuwe beleid kenbaar te maken. De ombudsman kan niet anders dan concluderen dat de gemeente onbehoorlijk heeft gehandeld doordat zij haar eigen regels niet heeft gevolgd en dit ook niet wil corrigeren. Het advies van de ombudsman is dan ook helder, verstrek deze mensen alsnog de vergunning. Njet Dat stuit op een gedecideerdnjetbij het gemeentebestuur. Het gemeentebestuur moet als hij een advies van de ombudsman niet opvolgt, gemotiveerd aangeven waarom dit niet gebeurt. Het gemeentebestuur geeft aan dat het alsnog afgeven van de vergunning leidt tot precedentwerking. De ombudsman concludeert dat dit niet het geval kan zijn en houdt vast aan het advies. Gemeenteraad Dan ligt de bal voor de voeten van de gemeenteraad. De gemeente heeft onbehoorlijk gehandeld ten opzichte van haar inwoners. En slaat vervolgens een advies van de ombudsman om dit te herstellen in de wind. Dat zal de volksvertegenwoordiging toch niet zomaar pikken? De gemeenteraad met als belangrijke taak het controleren van burgemeester en wethouders die kan hier toch niet anders dan ingrijpen? Maar in plaats van de wethouder tot de orde te roepen en op te dragen het advies van de ombudsman op te volgen, staan de coalitiepartijen, GroenLinks, Pvda, D66 en de Christenunie, als één man achter de wethouder. Als deze mensen wat willen, dan moeten ze dat maar via de rechter afdwingen zo luidt hun conclusie. Spiegel Enkele weken later heeft de gemeenteraad een gesprek met de ombudsman. Er vallen mooie woorden en er zijn veel complimenten voor het werk van de ombudsman. De ombudsman neemt ze in ontvangst, maar pakt ook een spiegel. Het gemeentebestuur heeft onbehoorlijk gehandeld door zijn eigen beleid niet te volgen. Het gemeentebestuur corrigeert deze fout vervolgens niet en motiveert dit onvoldoende. ,,Dat kan ik niet uitleggen aan mensen”. Dat het hoogste politieke orgaan, de gemeenteraad, niet ingrijpt in deze zaak is een schande, pijnlijk en doet het vertrouwen in de politiek geen goed. Om met de woorden van de ombudsman te spreken: het is niet uit te leggen.

Afgelopen maandag stelden het CDA, samen met de ChristenUnie, GroenLinks, Partij voor de Dieren en de Partij van de Arbeidschriftelijke vragen aan het college over de zorgen die we hebben over inwoners zonder nationaliteit. Een relatief grote groep mensen verblijft momenteel legaal in Nederland, maar kunnen ondanks deze legale status geen huis kopen, niet studeren en geen reisdocument aanvragen. Dat komt doordat ze in de Basisregistratie Personen (BRP) zijn opgenomen als 'nationaliteit onbekend'. Maar wanneer deze mensen als 'staatloos' worden aangemerkt, krijgen ze de kans om onder bepaalde voorwaarden na 3 jaar volwaardig Nederlander te worden. Samen met de andere partijen stelden we vragen over hoe groot dit probleem in Groningen is, wat de procedure is voor deze mensen en wat de gemeente voor deze mensen kan betekenen. De vragen zijn opgesteld naar aanleiding van berichtgeving in landelijke media.

Stel je eens voor. Je hebt buiten een stopcontact zitten zodat je dat kunt gebruiken om het gras te maaien. Je hebt er een klepje voor zitten met een slot, zodat niet iedereen er gebruik van kan maken. Op een dag is het klepje eraf gesloopt. Vervelend, maar niet heel erg, want verder werkt het allemaal nog. Als je de volgende dag wakker wordt staat er ineens een rij van mensen die je stopcontact gebruiken om hun telefoons mee op te laden. Op zichzelf ook geen heel groot probleem, maar plezierig is anders. Je vindt het toch een beetje onprettig zo bij je huis. Dus besluit je na een tijdje om de stroom er voorlopig even af te halen totdat je een nieuw klepje met slot hebt gemonteerd. De volgende dag gaat de bel. GroenLinks op de stoep. Waar je denkt dat je mee bezig bent. In Groningen moet iedereen zich welkom kunnen voelen. Waarom sluit je de stroom af? Dat is een eerste levensbehoefte voor mensen. Het zit aan je buitenmuur en heeft dus een sterk openbaar karakter. Als je de stroom er niet terug opzet dan zullen we aan de burgemeester en wethouders vragen of ze met je in gesprek willen gaan. Dan zullen zij je uitleggen hoe het precies zit met gastvrijheid en een boekje opendoen over de rol en toegankelijkheid van jouw stroompunt. Je mond valt open. Ja, natuurlijk, mensen hebben voor sommige dingen stroom nodig, maar dat is toch niet mijn taak om dat aan te bieden? Het klepje is er af gesloopt, waarom vragen jullie dáár eigenlijk niks over? Het was ook nooit bedoeld om allerlei mensen van stroom te voorzien. Het is vooral handig als we een buurtfeest hebben of als ik het gras moet maaien. Ze taaien af. Hier is het laatste woord nog niet over gesproken. De lokale omroep krijgt lucht van de ophef. Ze vragen GroenLinks om te reageren voor de camera. Dezelfde persoon die aan je deur stond, zegt nu dat je natuurlijk het volste recht hebt om je eigen stroompunt af te sluiten. Ze vinden dat je ook heel eerlijk gereageerd hebt. Het is natuurlijk niet jouw taak om stroom te leveren. Het ging ze ook helemaal niet om dat specifieke stroompunt. Ze willen een discussie over voorzieningen voor daklozen. Ze vragen zich af of dat wel goed geregeld is in de gemeente. Je zit vertwijfeld naar het tv-scherm te staren. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal: Klik hier, hier, of hier.