Poliflw

Afgelopen week werd bekend dat VVD en LDIJ hun pogingen om de coalitie te verbreden, staakten. GroenLinks is niet verbaasd.

De partijen waarmee werd gepraat, zouden te hoge eisen stellen, aldus de fractievoorzitters van VVD en LDIJ. Enkele van die eisen waren om het coalitieplan om de hondenbelasting (in 2021) af te schaffen, te schrappen en het nieuwe parkeerbeleid aan te passen of terug te draaien. Die eisen zijn niet onredelijk, als je weet dat gratis parkeren in de parkeergarages en afschaffen van de hondenbelasting samen zo’n vier ton per jaar kosten, terwijl het tekort op de gemeentebegroting nu al in de miljoenen loopt.

GroenLinks eiste daarnaast dat de coalitie de maatregelen die het klimaatakkoord vraagt, omarmt. Dat houdt in: de inwoners niet langer sterken in het verhaal dat we het in en om IJsselstein  wel redden zonder windmolens. Ook wilden we een aantal zaken uitgevoerd zien om de positie van de minder draagkrachtigen in IJsselstein te verbeteren: een versterkte inzet op sociale huur en gratis ov in IJsselstein en Nieuwegein voor U-pashouders.  

Wij hebben in de gesprekken geen aanwijzing opgevangen dat onze wensen, of een deel daarvan, ingewilligd zou worden. Wel was duidelijk dat partijen die instappen, een wethouder mochten leveren. Maar die partijen zouden dan ook tekenen voor de bovengenoemde, vermijdbare kosten, en voor mogelijke bezuinigingen op het gebied van zorg en cultuur. Want de bezuinigingen zullen worden gezocht in deze ‘zachte’ sectoren. En dan is er nog het punt dat een extra, vijfde wethouder ook extra op de begroting zou drukken.

Al met al vindt GroenLinks dat het het gemeentebestuur in deze tijden beter dient vanuit de oppositie. Bij de bezuinigingsvoorstellen die er zeker aan komen, is het goed als de coalitie een stevig tegengeluid krijgt. Als nu de coalitie zorgt dat wij tijdig betrokken worden bij gevoelige plannen, en als het college accepteert dat het af en toe een nederlaag lijdt, kan het gemeentebestuur best op koers blijven.

Zo, de kop is eraf, ik heb de eerste raadsvergadering gehad. Na mijn installatie op 12 december 2019 heb ik direct zitting kunnen nemen in de raadsvergadering. De vergadering had zo op het oog géén spannende agenda. Helaas heb ik mij daarin vergist. Het werd behoorlijk spannend en dat kwam vooral door mijn eigen inbreng.

Die ging over het agendapunt ‘verlening ontheffing van het vereiste van ingezetenschap’ voor een wethouder. Anders gezegd: het voorstel om een wethouder toe te staan buiten de gemeente te wonen. Daar moet de raad mee akkoord gaan. En omdat we politiek bedrijven, ga je daar als oppositie niet automatisch mee akkoord. Althans, dat vind ik. En dus ga je wat speldenprikken uitdelen. Nou dat heb ik geweten!

Ik begon mijn betoog met het voorlezen van de wet. In de wet staat duidelijk dat een wethouder in zijn gemeente moet wonen. Daarnaast geldt dat hij in bijzondere gevallen voor ten hoogste een jaar ontheffing kan krijgen. Helaas staat er ook dat dit laatste jaarlijks moet gebeuren.

‘Bijzonder’ betekent dat er iets ongewoons aan de hand moet zijn. Aangezien GroenLinks vindt dat je moet vragen wat er bijzonder is wanneer dat niet wordt genoemd, en niet gewoon bij het kruisje moet tekenen, heb ik die vraag gesteld. Tenslotte heeft de gemeenteraad de taak en plicht het college te controleren!

Tot mijn grote verbazing reageerde de fractievoorzitter van de VVD als door een horzel gestoken. In mijn hele vorige periode als raadslid (2010 – 2018) heb ik zo’n reactie nooit mogen meemaken. Mijn optreden zou ongewoon en beschamend zijn. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om erover te beginnen? De wethouders doen hun stinkende best, staan uren in de file, werd mij voorgehouden.

Betekent dit dat ze niet met de wetten geconfronteerd hoeven worden? Daar denk ik dan anders over.

Mogelijk is een deel van de verontwaardiging te verklaren door een andere vraag die ik stelde. Die ging over de reisdeclaraties van de wethouder. Oplopende reiskosten zijn, vermoed ik, een van de redenen voor het vereiste van ingezetenschap. De wethouder antwoordde dat hij nooit declareert. Dat klopt, kon ik gelukkig vaststellen.

Hoe dan ook had ik na de felle reactie van de VVD geen zin meer om verder te gaan met de zaak. Ik was te geschokt en verbaasd. Dat dit mij geen tweede keer zal overkomen, hoef ik denk ik niet duidelijk te maken.

GroenLinks vestigde in januari de aandacht op het thema tijdelijke woningen. In de Commissie Ruimte vroegen we de andere partijen en het college om na te gaan denken over zulke woningen. De gemeente moet namelijk steeds meer bijzondere doelgroepen huisvesten in sociale woningen. Bij de huidige woningnood betekent dit dat gewone woningzoekenden in die sector niet meer aan bod dreigen te komen.  

IJsselstein moet gaan nadenken over tijdelijke woningen, betoogden wij op 15 januari in de Commissie Ruimte. Want de schaarse betaalbare woningen die vrijkomen, dreigen straks alle naar bijzondere doelgroepen te gaan. GroenLinks vindt zeker dat we GGZ-clienten, statushouders en mensen die uit de maatschappelijke opvang komen, goed moeten opvangen. Maar sociale woningen zijn er ook voor 'gewone' woningzoekenden. Veel starters, senioren en spoedzoekers hebben nu het nakijken. De 70 socialehuurwoningen die het huidige college belooft te bouwen zijn waarschijnlijk niet eens genoeg voor de groepen die de gemeente moet huisvesten volgens de overheidsopgave. 

Het is kortom tijd om iets te doen. Tijdelijke en semipermenante woningen kunnen snel worden gebouwd, zien er tegenwoordig prettig uit en zijn ook nog eens relatief duurzaam. Dit zagen wij ook op 28 januari, toen we een werkbezoek brachten aan Jan Snel in Montfoort, op initiatief van de PvdA. Bij dit bezoek, waar ook LDIJ en VVD vertegenwoordigd waren, werden we uitgebreid geinformeerd over de vele mogelijkheden van modulair bouwen: van kleine tot grote, van tijdelijke tot permanente woningen. Wij hopen dat de andere partijen en het college ook iets gaan zien in deze oplossing. 

Afgelopen herfst is een groep BN’ers een actie gestart voor een eerlijk Kinderpardon onder de slogan ‘ze zijn al thuis’: zezijnalthuis.nl

Landelijk is een kinderpardon aangenomen. Echter, dat wordt zo strikt uitgevoerd dat nu 98% van de aanvragen wordt afgewezen. De meeste van deze kinderen wordt tegengeworpen dat zij en/of hun ouders te weinig hebben meegewerkt aan vertrek, het zogenaamde 'meewerkcriterium'. Hierdoor dreigt voor ongeveer 400 in Nederland gewortelde kinderen uitzetting. Uitzetting naar een land waar ze vaak de taal niet eens van spreken.

De uitvoering van het kinderpardon is gemankeerd, en reparatie laat oneindig op zich wachten. GroenLinks vind het niet acceptabel dat een landelijk aangenomen humaan kinderpardon, waar zo lang voor is gevochten, zo slecht wordt uitgevoerd. Dit is de reden waarom wij de actie zezijnalthuis van harte ondersteunen. En waarom wij, samen met D66, SOFIJ, PvdA en ChristenUnie, afgelopen donderdag een motie hadden ingediend om het college te vragen zich in te zetten voor het kinderpardon. Met de vraag of het college een brief wil sturen naar de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid met het verzoek de uitvoering van het kinderpardon bij te stellen.

Ondanks dat wij in IJsselstein op dit moment geen concreet voorbeeld kennen waarbij afwijzing van een beroep op het kinderpardon speelt, vinden wij dat het kinderpardon humaner uitgevoerd moet worden. Gewoon zoals de wet bedoeld is. De kinderen die het betreft verdienen een betere kans, een eerlijker toepassen van het pardon. Wanneer we onze veelgeroemde christelijk-joodse cultuur een klein beetje serieus nemen zouden we deze kinderen behandelen als gast en hen in bescherming nemen. Dat bijna 100% van deze kinderen nu het land uit wordt gestuurd is in strijd met de bedoeling van dit aangenomen pardon. Ik vind het een schrijnend voorbeeld van windowdressing. We beslissen van wél maar we doen het niét.

Dankzij LDIJ, VVD en CDA mocht de motie het helaas niet halen.

Menso Bosma, fractievoorzitter.

De ratio is weg in de IJsselsteinse politiek, de onderbuik regeert. De meerderheid van de raad heeft gisteravond 20 december de samenwerking met Montfoort beëindigd en haar eigen bestuurskracht ernstig beschadigd.

Het AD schrijft vanochtend over een motie die is aangenomen. In de raad was aan de orde de keuze om met UW Samenwerking door te gaan of te stoppen. In opdracht van de raad was door Hans van der Werff van Berenschot een rapport geschreven waarin de scenario’s Doorpakken en Doorknippen zijn verkend. Een rapport dat tot stand kwam na intensieve gesprekken met de colleges van IJsselstein en Montfoort, met een afvaardiging uit onze raad (waaronder de fractievoorzitters van VVD en CDA) en met de raad van Montfoort, met de OR en de directie van UW Samenwerking, met de gemeentesecretarissen en de provincie.

Gisteren is geen motie aangenomen, maar een amendement van de coalitiepartijen LDIJ, VVD, CDA en PvdA. Dat amendement liet niets heel van het prima raadsvoorstel dat het college had geschreven. Een voorstel dat naadloos aansloot bij het rapport. Het aangenomen amendement laat zich lezen als een regelrechte motie van wantrouwen tegen het eigen college. De coalitie heeft het collegevoorstel om te kiezen voor Doorpakken resoluut naar de prullenbak verwezen.

In het voorstel zelf, en ook in de beantwoording van vragen uit de raad, gaf het college een krachtig commitment af vóór verandering van de samenwerking in het Doorpak-scenario. Ook de OR van UW Samenwerking heeft in gesprek met Hans van der Werff duidelijk te kennen gegeven dat het personeel van UW overtuigd was dat de weg omhoog was ingezet. De voorzitter van de OR gaf als inspreker aan dat het geschetste plan voor hen reëel is, en een goede lijn voor de toekomst.

Maar de coalitie ziet het allemaal anders. De coalitie heeft geen vertrouwen in haar eigen wethouders. Nota bene wethouders die zeggen met de frisse blik van buitenstaanders goed en kritisch naar het verleden en de ontstane impasse te hebben gekeken. Zij zijn ervan overtuigd dat er nog veel potentie zit in de samenwerking met Montfoort. Ook in gesprekken met de onderzoeker, met het college van Montfoort, en met de directie van UW geeft het college steeds aan vóór de samenwerking te willen gaan. Hoeveel commitment heb je nodig. Maar het is in de ogen van de coalitie allemaal niet waar. Het eigen college wordt niet vertrouwt.

Ook wat de ambtenaren van UW zeggen wordt in twijfel getrokken. Dat de voorzitter van de OR het zegt maakt niet uit, er zijn toch ook ambtenaren die er niet in geloven? Hoeveel commitment heb je nodig.

De provincie heeft in gesprek met de portefeuillehouder mevrouw Inge Nieuwenhuizen gesproken over consequenties van het scenario Doorknippen. Het college heeft deze consequenties, die niet gunstig zijn voor IJsselstein, in haar voorstel opgenomen. Het LDIJ trok de boodschap van de provincie in twijfel omdat zij zelf niet bij dat gesprek waren. Maar zelfs de bevestiging van de VVD wethouder dat de provincie had ingestemd met de tekst in het voorstel bracht de coalitie niet tot inkeer. Negatieve gevolgen van de keuze die de coalitie maakt worden door haar genegeerd.

Barbertje moest hangen. De samenwerking is een halt toegeroepen en om zeep gebracht. We vinden het buitengewoon kwalijk dat de coalitie Montfoort nu tot zondebok heeft verheven. Terwijl het de raad van IJsselstein is die dit heeft laten gebeuren. Het waren nota bene VVD en CDA wethouders die het project in de stijgers hadden gezet. Wethouders van deze partijen hebben ook steeds aan het roer gestaan. En nu laten uitgerekend de VVD en het CDA de boel definitief ontsporen.

Wat ons het meeste pijn doet is dat de medewerkers van UW hier de dupe van worden. Het is beschamend dat de coalitie het personeel in de kou heeft gezet. En dat de geloofwaardigheid van IJsselstein in de regio nu ver onder het nulpunt is gedaald. IJsselstein is hier de grote verliezer.

Menso Bosma, fractievoorzitter GroenLinks