Poliflw

Eind vorig jaar ging Jan Zwemer met pensioen. Hij nam afscheid van de Hogeschool Zeeland waar hij als docent werkzaam was. Niet veel later nam hij afscheid van de gemeenteraad waarin hij 12 jaar lang zitting had voor het CDA. De partij die hij zag verrechtsen en waar hij van vervreemdde. In plaats van de hele politiek de rug toe te keren, ging hij op zoek naar een partij waar zijn ideeën over rechtvaardigheid en solidariteit wel van waarde zijn. Hij kwam bij de SP uit, werd in maart dit jaar lid en is sinds kort onze nieuwe fractiemedewerker.

Hoe komt het dat je de overstap van het CDA naar de SP hebt gemaakt? Waardenvol leven, zelf en voor/met anderen, is een leidraad in mijn leven. Rechtvaardigheid en solidariteit zijn belangrijke waarden daarin. Vele jaren waren deze waarden voor mij stevig verankerd binnen de christendemocratie (CDA). De laatste jaren drijft het CDA daar verder vanaf en dat in steeds sneller tempo. Ik zie het CDA verrechtsen naar een VVD-­light en daarmee de kernopdracht van de overheid ­ garanderen veiligheid, rechtvaardigheid en opkomen voor zwakkere medemens ­ verwaarlozen. Ik zie dat op tal van fronten, ook op lokaal niveau. In nota’s en beleidsvisies gaat het nog wel over participatie, dialoog, zorg voor elkaar en “samen steeds beter”, maar in de praktijk is daar weinig van te zien. Dit leidde tot (persoonlijke) verschillen van inzichten met de (politieke) leiding van CDA­ Middelburg en deed mij besluiten om me aan te sluiten bij een politieke beweging die dichtbij mijn oorspronkelijke kernwaarden staat en dat zijn vooral een rechtvaardige overheid, gelijkwaardigheid van mensen en onderlingesolidariteit. Bijna als vanzelf kom ik dan bij de SP uit.

Je draait nu enige tijd mee met SP Middelburg, wat vind je er tot nu toe van? Datgene wat mensen bezig houdt staat bij de SP veel meer centraal dan bij welke partij dan ook. Dat zie ik landelijk en zeker ook binnen de afdeling Middelburg. De lokale SP­ Hulpdienst is daar een voorbeeld van. Hiermee maakt de politieke beweging SP concreet wat solidariteit is: gewoon DOEN en GEWOON doen.

Hiermee komt de politiek ook uit het cocon wat het Stadskantoor vaak is. Een ander voorbeeld van dichtbij mensen staan van de SP zie ik bijvoorbeeld bij het Trekdijk­dossier. Andere partijen trekken zich de echte beweegredenen van de Nieuwlanders tegen “bedrijven­ aan­ de­ Trekdijk” nauwelijks aan. Er wordt wel geluisterd, maar dat is schijnbaar en met een zekere arrogantie. De SP was en is hier een uitzondering op: (echt) luisteren, meedenken, meedoen. Dat vertaalde zich ook in de verkiezingsuitslag van het dorp. Echte participatie heeft geen andere burgers nodig, maar een andere overheid en dat begint in mijn ogen niet bij de Middelburgse fracties van CDA, VVD, SGP, ook niet bij LPM, D’66 of PvdA, wellicht bij ChristenUnie of GroenLinks, wel bij de SP. Daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen.

Mis je het niet om zelf volksvertegenwoordiger te zijn? Twaalf jaar stond ik aan het lokale politieke front van Middelburg en daarbij droeg ik mijn steentje bij aan de landelijke politiek. In die twaalf jaar heb ik een grote groep christendemocraten vertegenwoordigd, die groep is echter steeds kleiner en kleiner geworden. Ik kan als ondersteuner van de SP ­fractie veel dichter bij de (Middel)burger en mezelf blijven dan dat ik nu  volksvertegenwoordiger zou zijn van een partij die van mij is vervreemd. Zeker, ik mis de directe invloed in het politieke handwerk, als fractieondersteuner is deze meer indirect. Mijn kracht ligt daar ook veel meer: het overbrengen van waarden, mensen motiveren, samen steeds gaan voor beter. Daar heb ik een sfeer van samenwerking en compassie voor nodig. Ik ben nu geen gekozen volksvertegenwoordiger meer, maar breng nog steeds de waarden van velen naar voren om deze te vertalen naar concrete voorstellen die onderscheidend en voor velen herkenbaar zijn.

Waar houd jij je als fractiemedewerker zoal mee bezig? Het werk van mij als SP ­fractiemedewerker moet nog wat groeien. De afgelopen maanden ben ik actief betrokken geraakt bij de SP­ Hulpdienst en bij het uitzetten van de politieke­ lokale SP­ koers in Middelburg. Binnenkort zal zich dat vertalen naar het deelnemen aan overleg in raadscommissies, meedenken en meeschrijven aan initiatieven in de uitvoering van de politieke lijn (moties, amendementen etc.). Daarbij vertegenwoordig ik de besturen van SP­ Vlissingen en SP­ Middelburg als opdrachtgever naar HZ­ studenten die een studie­opdracht uitvoeren naar de stand van zaken bij zorgprofessionals na 3 jaar transitie (decentralisatie van zorg, welzijn en participatie). We willen naast zorgvragers en zorgaanbieders graag van de uitvoerders van de zorg, dus de verzorgenden, verpleegkundige maatschappelijk werkenden, jeugdwerkers etc. weten hoe ze aankijken tegen de veranderingen in de zorg vanaf 2015 tot nu.

Ben je naast het fractiewerk ook al een beetje thuis in de afdeling? Als een buitenstaander naar de SP kijkt dan overheerst een beeld van activisme. Actievoeren, de straat op en datgene wat er leeft bij ons allen vertalen naar politiek­ en bestuurlijk beleid. Dat valt vooral op bij de SP omdat andere partijen dat nauwelijks meer doen. De SP houdt voeling met de (Middel)burger. Het feit dat ik daaraan moet wennen, zegt vooral iets over de manier waarop ik de afgelopen twaalf jaar “politiek bedreef”. Het is nu onwennig om afscheid te nemen van deze oude politiek en om invulling te geven aan de nieuwe politiek. Wat mij erg helpt in dit wennen zijn minstens twee aspecten. In de eerste plaats de overeenkomst die ik ervaar tussen waarden. De waarden "Jan­ SP" en waarden van "Jan­ christen" staan veel dichter bij elkaar dan de waarden van destijds: "Jan­ CDA" en "Jan­ christen". In die zin is het SP­ lidmaatschap van de dichter en theoloog Huub Oosterhuis een wenkend voorbeeld voor me. Het tweede aspect wat me help bij het wennen aan de SP Middelburg is het klimaat en de sfeer van samenwerking: gewoon DOEN en GEWOON doen en dat met een passie van samen­ steeds­ beter. Dichtbij inhoud, dichtbij mensen, dichtbij mezelf.

Heb je wel eens twijfels over je keuze voor de SP, of durf je nu al te zeggen dat je er helemaal thuis bent? Twijfels? Zeker! Zeker als ik met oude politieke maatjes praat over datgene wat ons verbond. Maar die politieke maatjes zijn er niet meer zoveel. Als vrienden zich in de loop van de tijd anders gaan gedragen, andere dingen belangrijk gaan vinden, meer aan de buitenkant gaan leven, dan verschraalt een innerlijke verbondenheid en ontstaat er een proces van vervreemding. Hoe bijzonder is het dan om een hernieuwde verbondenheid te ervaren. In mijn beleven is het “waarden­huis” van Jan Zwemer de afgelopen jaren leger en leger geworden, steeds meer mensen gingen een andere route. Nu komen er weer mensen in dit huis met herkenbare ervaringen. Nu kan ik weer deelgenoot zijn, met anderen en voor anderen. Als je dat bedoelt met “thuis zijn”, dan voel ik me aardig thuis bij SP. De SP is voor mij een basis waarop ik kan groeien. Bijvoorbeeld in de strijd voor rechtvaardigheid, tegen het uitzetten van kinderen die in Nederland zijn opgegroeid, tegen de overheersende regelzucht van zorgaanbieders, ­verzekeraars en overheden, tegen afschaffing dividendbelasting en voor zorgenden, onderwijsgevenden en politiemensen, voor versterking van de publieke sector, waar de afgelopen jaren onder leiding van VVD, PvdA en CDA met gedoogsteun van D66, SGP en CU 61 miljard is bezuinigd. Het is tijd voor verandering of beter nog: tijd voor rechtvaardigheid. Het initiatief daartoe is bij de SP in goede handen, rechtvaardigheid en SP passen bij elkaar, daarom past Jan Zwemer ook bij SP.

Als het aan de meerderheid van de gemeenteraad ligt komt er een bedrijventerrein op de Trekdijk bij Nieuw- en Sint Joosland. Een onderzoek dat de gemeente heeft laten uitvoeren zou uitwijzen dat er behoefte is aan een nieuw bedrijventerrein in de gemeente Middelburg. Diverse op Arnestein gevestigde ondernemers zouden hebben aangegeven uit te willen breiden en/of te willen verhuizen naar de Trekdijk. Wie die ondernemers zijn, is niet duidelijk. Nog minder staat vast of zij zich ook daadwerkelijk op dat, door ons college zo gewenste, nieuwe bedrijventerrein zullen vestigen.

Ook is onzeker wat ontwikkeling van de Trekdijk tot bedrijventerrein de gemeente financieel op gaat leveren. Gaat het wel iets opleveren of moet er straks nog geld bij? En brengt het werkgelegenheid met zich mee? Ooit was de norm dat een nieuw bedrijf 25 werkplekken per hectare zou moeten opleveren. Nu wil de gemeente dit principe loslaten omdat het om logistieke bedrijven zou gaan en die hebben wel veel ruimte nodig, maar niet veel personeel. Zo luidt de redenering.

Geen bedrijven, maar wat dan wel?

De bewoners van Nieuw- en Sint Joosland laten al jaren weten fel tegen de komst van het bedrijventerrein te zijn. De SP zat niet in de gemeenteraad toen de betreffende landbouwgrond werd aangekocht. Wel staat in ons verkiezingsprogramma dat wij tegen een industrieterrein op de Trekdijk zijn. En dat geluid hebben we de afgelopen tijd dan ook in de raad laten horen. Tegen dovenmansoren zo leek het wel, want de coalitie weigert permanent alternatieven te onderzoeken. “De coalitiepartijen willen niet van de plannen afzien. Ze rekenen zich rijk zonder dat er een enkele garantie is dat de benodigde grondprijs, die overigens nog steeds niet bekend is, zal worden betaald”, aldus raadslid Inge Tupanwel. “We hebben in de raadsvergadering van mei een motie ingediend, met D66 als mede-indiener. In het kort komt de motie neer op een onderzoek naar een andere bestemming dan een bedrijventerrein in een zware milieucategorie. Het klinkt misschien wat vreemd van de SP, maar wij hebben voorgesteld om op de Trekdijk geen bedrijven, maar luxe landgoederen te ontwikkelen. Daar kun je eisen aan stellen, bijvoorbeeld dat die kapitale woningen omgeven worden door een grote hoeveelheid groen, waarmee de polder zijn landschappelijke karakter en aanzien houdt. De grondprijs kan dan veel hoger zijn dan wanneer je er bedrijven vestigt én er is geen sprake van ontsiering en overlast voor de dorpsbewoners.

Alternatieve locaties

Met uitzondering van één in Nieuw- en Sint Joosland wonende CDA’er stemde de hele coalitie tegen de motie. Zelfs een onderzoek naar de mogelijkheden weigeren zij uit te laten voeren. Evenmin zijn zij van zins de door ons genoemde alternatieve locaties voor die bedrijven die zouden willen uitbreiden te onderzoeken. Een grote teleurstelling voor de Nieuw- en Sint Jooslanders dus. Want hun nachtmerrie wordt steeds realistischer. Toch laten we het er niet zomaar bij zitten. Het bestemmingsplan moet nog gewijzigd worden en ook daar gaat de raad over. U begrijpt dat wij niet zullen instemmen met de wijziging van de huidige landbouwbestemming. Ondertussen beraden wij ons op verdere acties, waarbij we vanzelfsprekend de dorpbewoners en onze leden zullen betrekken. Wij vinden het ongepast en zeer oneerlijk dat de gemeente haar financiële problemen in het Grondbedrijf oplost over de rug van haar inwoners. Dit is altijd oneerlijk, maar zeker in het geval van Nieuw- en Sint Joosland. Dit dorp kreeg al zoveel te verduren onder de noemer: algemeen belang. Dit dorp ligt inmiddels al helemaal ingesloten tussen snelwegen en industrie. Wij begrijpen heel goed dat zij niet nog meer vervuiling en overlast willen.

Bijlage: 

Motie SP Trekdijk