Poliflw

Met anderen iets voor elkaar krijgen is altijd beter dan alleen. Ook in de politiek. Rechts lukt dat beter dan links. Al jaren vraag ik me af waarom er op links niet wordt samengewerkt.

Vandaar dit stukje.

Rechts, VVD,  CDA, D’66 en CU zitten in de regering. Ondanks de schandalen van met name de VVD blijft zij de grootste partij.

Hoe kan dit? De meeste mensen hebben een kort geheugen en weten tegen verkiezingstijd niets meer van al deze schandalen af. Bovendien geldt voor veel mensen brood en spelen. Goedkope rommel uit China en voetbal is voor veel mensen belangrijker dan hoe de rijken zich verrijken en geen of weinig belasting betalen. Ik laat de opwarming van de aarde en de ecologische crises hier maar even buiten beschouwing.

Zou dit voor meer dan de helft van de Nederlanders een reden zijn om thuis te blijven en niet meer te gaan stemmen?

En links dan? Doen zij het beter?

Al jaren wacht ik op meer en duidelijke samenwerking tussen de linkse partijen SP, PvdA en Groen Links. En Partij van de Dieren mag je ook gerust links noemen.

Landelijk heeft de PvdA een historische nederlaag geleden. In maart 2017 ging de PvdA van 38 naar 9 zetels. Een terechte nederlaag na de samenwerking met de VVD.

In Nieuwegein werd bij de laatste verkiezingen (maart 2018) de SP de tweede partij (4 zetels) achter de VVD (7 zetels). En ondanks minder zetels kwamen zowel de PvdA (3 zetels) als Groen Links (3 zetels) in het Nieuwegeinse College.

Verdeel en heers.

Ondanks goede voorstellen van de SP (en andersom) wordt er zelden of nooit eendrachtig gestemd.

Mijn conclusie en wens: om het vege lijf te redden en om de actuele grote problemen aan te pakken zoals klimaat, migratie, woningnood en duurzaamheid zal links meer en beter moeten samenwerken.

Hans Verdouw

Vandaag was het een droge dag. Uitstekend weer dus voor en beetje ijspret. En dat hebben we dan ook gedaan met z’n drieën. Jef, Harry en Tanja op City Plaza bij de ijsbaan. We gingen weliswaar niet schaatsen, maar we deelden sponsjes uit en gingen een gesprek aan met de mensen. Het was een gezellige sfeer en we stonden niet alleen. Een paar studenten waren een krant aan het uitdelen en die werden door de beveiliger weggestuurd. De arme jongens mochten niet onder het overkapte gedeelte staan en moesten verder het plein op. Naast ons dus.

Eerder was Harry al door de marktmeester weggestuurd toen hij in SP-outfit over de markt liep. Hij deelde niets uit of zo, maar het feit dat hij daar liep maakte de man al zenuwachtig. De marktmeester wilde geen actievoerders op de markt liet hij Harry weten. Harry op zijn beurt was van mening dat het de man ‘Geen ene mallemoer’ aanging wat hij daar aan het doen was en liep dus gewoon verder. Jef wilde wel eens ervaren of de marktmeester ‘in’ was voor een gesprekje en liep vervolgens richting de markt. Daar heeft hij de marktmeester wel gezien, maar die hield nu verder zijn mond.

Tanja had de bekende sponsjes en enquête-buurtonderzoek tevoorschijn gehaald en was de mensen aan het ondervragen. Onder het mom ‘voor wat hoort wat’ kregen de mensen een sponsje maar hadden ze ook een vraagje te beantwoorden. Dat lukte best en er kwamen tal van gesprekken.

Wat vindt u van de SP? Was een leuke hoor. Als antwoord werd gegeven: ‘SP? Ken ik niet’ of ‘SP is sympathiek’, of ‘SP is goed‘, of gewoon ‘Weet ik niet ‘.

Op de vraag hoe vaak men op de SP getemd heeft was de uitkomst van ‘Nog nooit’ tot ‘Met grote regelmaat’.  Eén mevrouw voegde nog toe dat ze het niet eens is met het Europees beleid van de SP.

Deze vraag was wel interessant: Wanneer zou u bij de volgend verkiezing overwegen om op de SP te stemmen? Daar kwam toch wel vaak naar voren: Als ze duidelijk worden, als SP zichtbaar is, Als SP zorgt dat Nederland weer Nederland is met alle zorg voor elkaar, en eentje : Als SP samen gaat met Groen Links.

Als laatste vraag kreeg men de mogelijkheid één ding uit te kiezen om samen met de SP in Nederland of de gemeente te veranderen. Nou daar kwam de riedel op gang hoor: Corruptie aanpakken, Loon van de politie moet beter, immigratiebeleid moet beter/anders, de ouderenzorg moet beter/anders, gelijke kansen voor iedereen op de arbeidsmarkt, socialer denken en voelen, het UWV moet eens flink aangepakt worden, de fietspaden moeten veiliger.

Uiteindelijk werden 3 mensen Vriend van SP !  Dat is leuk he? Toen we koud waren tot op onze botten gingen we weer vrolijk naar huis immers: we hebben lol gehad en gelachen en weer laten zien dat de SP ( als enige ) echt actief is en er staat voor iedereen.

Tanja de Haan, bestuurslid SP Nieuwegein

Na de laatste raadsverkiezingen lag er een ingewikkelde uitslag. Het was niet mogelijk een duidelijk linkse- of rechtse coalitie te vormen en daarmee begon een enorm geneuzel. Deze week kwamen we achter de gevolgen daarvan. Hoewel iedereen anderhalf jaar geleden de mond vol had van bestuurlijke vernieuwing, blijkt dat op een enorme illusie uitgedraaid te zijn.

Tijdens de coalitieonderhandelingen moest er legitimatie gevonden worden voor de vreemde combinatie van partijen die een coalitie moesten gaan vormen. In die tijd werd er ook gesproken over een ‘raadsakkoord’ en ‘wisselende meerderheden’. Oppositie en coalitie: dat bestond allemaal niet meer. Zo moest je niet meer denken! Dat is oude politiek! Uiteindelijk vond men dat toch een beetje te spannend en werd op het laatste moment een krappe meerderheid gevonden: Beetje links, flink wat rechts, en een beetje lokaal als kneedbaar cement in een brokkelige en kleurloze coalitie.

Dat was natuurlijk wel een heel treurige afloop na de aanlokkelijke stip op de horizon van de bestuurlijke vernieuwing! Daarom kwam er ineens de ‘strategische agenda’. Geen raadsakkoord, niet afgebakend, niet concreet en dus prima geschikt als afleidingsmanoeuvre. Dit om de raadsleden en met name de oppositie te laten denken dat de wereld aan het veranderen was, ook in Nieuwegein.  Zo’n agenda (het woord zegt het al) is niets anders dan een schema met onderwerpen en afspraken wanneer- er over -wat gesproken wordt. Dat wordt uiteindelijk ‘alles en altijd’ want belangrijke discussies laten zich niet beteugelen en steken gewoon de kop op.

De bijeenkomsten in het kader van de ‘agenda’ zijn soms best informatief, maar er komt geen enkel wezenlijk besluit uit voort. Dat was ook niet de bedoeling, de coalitiepartijen maken liever de afspraakjes achter gesloten deuren, zoals altijd. De SP bij monde van Frank van den Heuvel, besloot zelf dan maar de stoute schoenen aan te trekken en met een initiatiefvoorstel te komen. Duurzaamheid is een groot goed en Frank had bedacht dat onze inwoners veel beter geholpen moeten worden met het isoleren van hun huizen. Daar had hij goede ideeën over en besloot een groot aantal partijen te betrekken, zowel uit de coalitie als de oppositie.  Tien maanden lang werkten zij samen aan een prachtig plan, dat ambtelijk besproken werd en ook aan de wethouder duurzaamheid voorgelegd was. Dus alle deuren open: oppositie en coalitie bestonden inderdaad even niet meer! Kort voor de zomer werd er een initiatief ingediend met een meerderheid aan partijen, uniek in Nieuwegein en nog nooit vertoond. Op het initiatief stonden de logo’s van SP, ChristenUnie, D66, PvdA, CDA en GroenLinks. Het document zou van commentaar worden voorzien door het college en na de zomer voor besluitvorming worden voorgelegd. Hoe mooi en bestuurlijk vernieuwend was dit!

Maar de euforie was van korte duur. Na de zomer, toen de fracties van vakantie terug waren, ontstonden er scheuren in de samenwerking. Het college had inmiddels ook gewerkt aan een zogenaamd ‘duurzaamheidsprofiel’ en vond dit ineens véél beter dan het initiatiefvoorstel. Er moet een spoedberaad van de coalitiepartijen zijn geweest want direct daarna begon een beschamende aftocht van alle coalitiepartijen uit het initiatief. Ze eisten dat hun logo van het document werd gehaald en gingen vervolgens praten alsof ze geen mede-indiener waren. Het duurzaamheidsprofiel werd vastgesteld en een maand later toen het mooie initiatief alsnog onder de hamer moest komen, was de steun hiervoor geheel weggeëbd. Het initiatief wordt nu een bijlage in een subsidieaanvraag voor verduurzaming van woningen. Het Rijk heeft namelijk wel door dat hier een prioriteit ligt en gaat gemeenten van middelen voorzien. Het college komt nu met een vaag omschreven ‘duurzaamheidsloket’ (vreselijk oubollige term overigens) en men gaat over tot de orde van de dag zoals altijd.

De strategische agenda dendert lekker voort. Er was pas een sessie over Wonen, daar is nog geen enkele conclusie uit getrokken. Het leidt zoals verwacht helemaal nergens toe en maakt geen verschil. Als men warm loopt voor dat geklets in plaats van een zeer goed en raadsbreed gedragen initiatiefvoorstel, dan raad ik u aan om op te passen voor politici die zichzelf de vernieuwing toeschrijven. Vernieling is een beter passende term. U bent gewaarschuwd…

SP diende donderdagavond een motie in om vanuit Nieuwegein een duidelijk signaal naar Den Haag te sturen dat men daar door moet pakken met de klimaatwet. Raad en college van Nieuwegein kloppen zichzelf graag op de borst met alle ambities en plannen voor Energieneutraliteit en Klimaatneutraliteit. " Nieuwegein loopt voorop met vooruitstrevend beleid.", dat is prima wanneer de kosten daarvan niet bij de armsten in de samenleving worden neergelegd. De raad leek het hier niet mee eens te zijn en stemde tegen.

De voorgenomen maatregelen treffen voornamelijk onze inwoners en hun woningen omdat Nieuwegein weinig invloed heeft op de mobiliteit om onze stad (snelwegen) en weinig industrie en zeer weinig agrarische activiteiten. Via de woningcorporaties komen deze kosten ook bij de sociale huurders terecht. Voor het draagvlak voor Energieneutraal en Klimaatneutraal in onze stad is het noodzakelijk dat landelijk de grootste vervuilers en sterkste schouders een flinke bijdrage leveren.

Volgens recente cijfers nemen in Nederland de armoede en het risico op armoede toe. We kunnen deze mensen niet vragen om mee te betalen aan maatregelen tegen klimaatverandering en milieubederf. De grootste veroorzakers moeten aangesproken worden op hun verantwoordelijkheid. Inmiddels wordt bij VNO-NCW (de werkgeversclub) feest gevierd omdat er geen concrete eisen gesteld worden aan de bijdragen van de industrie aan de klimaatwet. De VVD-er Wiebes verscheen stoer op het journaal met de mededeling dat de industrie niet de 1 miljard subsidie krijgt die het eiste. Maar hij vertelde er niet bij dat de industrie dus niets hoeft te doen. Het polderen heeft aan de klimaattafels zijn grens bereikt. Het is duidelijk dat er van de industrie geen vrijwillige inspanning voor een beter klimaat komt.

De grootste bedrijven zijn verreweg de grootste vervuilers en daar is met de minste inspanning de grootste CO2 besparing te boeken. Het populaire korter douchen en minder vlees eten zijn daarbij vergeleken regendruppeltjes in de oceaan. Ondertussen lobbyt de industrie succesvol bij het kabinet voor uitzonderingen en dreigt het anders productie naar vuile landen te verhuizen.

De SP ziet het als een groot gevaar voor het draagvlak van hoognodige maatregelen dat aan de industrie niet dezelfde eisen gesteld worden als aan de rest van de samenleving.

In de motie vroeg de SP het college om in een brief bij het kabinet aan te dringen om:

Niet langer te talmen met het aannemen van een klimaatwet In die wet eisen te stellen aan de bijdragen van verschillende sectoren die in verhouding staan tot de feitelijke emissies; Vanwege het principe dat "de vervuiler betaald" en "de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen" niet wacht op een coöperatieve houding van polderpartijen.

 

Naast de SP stemden alleen Groen Links, Groep Verdam en de Stadspartij Nuwegein voor. Het is duidelijk dat meerdere partijen in de raad niet goed op de hoogte zijn van de behandeling van de klimaatwet in de Tweede Kamer en de onenigheid aan de klimaattafels. Of zou het misschien te lastig zijn om de eigen partij in de regering af te vallen? Politieke moed is ver te zoeken.

Uiteindelijk moeten nu de kansarmen ook voor de klimaatmaatregelen de rekening betalen. Dat is voor de klimaatsceptici de uitgelezen kans om op kosten van onze kinderen hun verkwistende leefstijl vol te houden. De "dikke ikke" eerst!

De SP zal in de Nieuwegeinse raad blijven strijden voor een rechtvaardig klimaatbeleid. Eerlijk is dat de grootste vervuilers het eerst aangepakt worden en de eerlijke hoofdprijs betalen voor tientallen jaren ongehinderde milieuvervuiling.

Frank van den Heuvel

Raadslid

Gisteravond stemde de raad in met een voorstel van GroenLinks, mede ingediend door SP om staatssecretaris van Ark te laten weten dat korten op de WSW doelgroep geen goed idee is. Van Ark wil een zogenaamde efficiencykorting doorvoeren. Een verder onberedeneerde bezuiniging die wat SP betreft niet uitvoerbaar is. 

Fractievoorzitter Martijn Stekelenburg verwoordde het als volgt: ‘WSW bedrijven hebben in de afgelopen jaren al flink moeten bezuinigen en de rek is daaruit. In een normale organisatie kun je kijken naar bedrijfsactiviteiten die veel kosten en het minst opleveren. In een WSW bedrijf kom je dan automatisch uit bij de meest kwetsbare mensen die het inpak- en productiewerk doen. Dat is dus niet haalbaar en redelijk’. De raad stemde in grote meerderheid in met het voorstel. Het college zal een brief sturen aan het kabinet.

 

 

Dit is een bekend citaat van Jan Schaefer, bekend PvdA politicus van weleer. De treffende uitspraak deed hij als Tweede Kamerlid en die uitspraak lijkt nog steeds actueel. Vanavond werd het nieuwe coalitieakkoord gepresenteerd en besproken. De SP diende twee moties in waaronder een motie die de 30% sociale huur in Nieuwegein wilde veiligstellen. In het coalitieakkoord staan daarover namelijk alleen hele vage woorden. De motie haalde het niet maar het debat gaf nog veel stof tot nadenken.

Ik raakte in debat met beoogd wethouder Wonen Hans Adriani. Het was duidelijk dat PvdA (en GroenLinks) hier een stevige concessie hebben moeten doen. Over het woonbeleid en sociale huur staat in het coalitieakkoord:

‘We willen grip krijgen op de middeldure huur zodat deze beter aansluit als doorstroommogelijkheid vanuit sociale huur’

En:

‘Bij nieuwbouw maken we afspraken met projectontwikkelaars over het aandeel sociale woningbouw. Dit is locatie- en contextafhankelijk’.

Tamelijk cryptische zinnen, terwijl in de verkiezingsprogramma’s van zowel Pvda als GroenLinks wel duidelijkheid werd gegeven. Net als de SP schrijven ze daar op dat 30% sociale huur minimaal gewenst is.

Het baart mij zorgen dat terwijl er een stijgende woningnood is van meer dan tien jaar wachttijd, deze concessie aan de onderhandelingstafel gedaan is. Nog zorgelijker dat bezwaren hierover makkelijk werden weg gewuifd. Zowel PvdA als GroenLinks steunden de motie ook niet waardoor deze het niet haalde.

Ik ga vanavond vast mijn tweeling inschrijven voor een huurwoning. Met dit beleid krijgen ze voor hun dertigste waarschijnlijk geen woning meer toegewezen.

Met deze zin sluiten raadsfracties vaak hun betoog af tijdens een raadsdebat. De term ‘termijn’ slaat dan op een deel van de beraadslagingen. Het begrip termijn heeft ook betrekking op een collegeperiode van vier jaar die binnenkort voor mij afloopt. Over het algemeen is de SP terughoudend met deelname aan een college. De ervaring leert dat je alleen mee zou moeten doen als je voldoende kunt binnenhalen voor je kiezers. Anders doe je te veel concessies zonder echt resultaat en dan word je daar keihard op afgerekend. Toen de SP in Nieuwegein tweede partij werd bij de vorige verkiezingen, lag er tevens een ingewikkelde uitslag. Zoals ik al verwachtte was er geen duidelijke winnaar. De VVD die de grootste was geworden, had evenveel zetels als SP en Ieders Belang. Allemaal vijf zetels, maar alleen een verschil in het precieze aantal stemmen.

Voor de SP brak een spannende tijd aan. Het gesprek werd geopend tussen VVD, SP, D66, PvdA en GroenLinks. Wij waren stellig in onze wens dat er een goede verhouding moest zijn tussen links en rechts. Dus wilden we ook PvdA aan tafel, ondanks dat die flink verloren hadden. Een akkoord kwam tot stand na een aantal weken. Er was veel aandacht in het akkoord voor het armoedebeleid, sociale woningbouw, en de omvorming van het sociale werkveld (sociaal domein). CDA noemde de coalitie ‘knetterlinks’, of dat waar is mag u zelf beoordelen, maar ik heb het altijd als een compliment beschouwd.

Mijn portefeuilles waren met name Werk en Inkomen en Cultuur. Ook wat we noemden ‘gesprek met de stad’. Dit moest vooral slaan op inwonerinitiatieven en de samenwerking met de wijkplatforms. Verder Bedrijfsvoering, ICT en deregulering. Wat heb ik daarvan weten te maken?

Armoede

Allereerst armoedebeleid. In het eerste jaar hebben we een nieuw armoedebeleid vastgesteld waarbij de grenzen voor deelname flink zijn opgerekt. De kindregelingen voor bijvoorbeeld een computer op school zijn flink verruimd, en opgetrokken naar 120% van het minimum. De collectieve verzekering is fors uitgebreid, met deelname tot 150% van het minimum. Tot 130% geeft de gemeente een korting op de premie. Er werd een stadspas ingevoerd, dat was een belangrijke wens van PvdA. We namen afscheid van de Upas. Bijna twee jaar later na een enorme inspanning samen met Werk en Inkomen Lekstroom en ICT leveranciers staat er een volwassen stadspas, die het steeds beter doet. Ik ben bijzonder blij dat het armoedebeleid zo’n impuls heeft gekregen. Ook hebben we een beweging ingezet om mensen in financiële problemen meer zelfredzaam te maken. Dat is hard nodig, het aantal mensen, vooral uit de middeninkomens, dat zich aan de poorten van de schuldhulp meldt, is schrikbarend gestegen. De laatste wetenschappelijke inzichten leren ons dat we deze mensen beter moeten helpen. Ook daarmee zijn we begonnen.

Werk en Inkomen Lekstroom

Ongeveer een jaar voor de verkiezingen bracht SP een vernietigend rapport uit over Werk en Inkomen Lekstroom (WIL). De bejegening en bedrijfsvoering waren niet op orde, en mensen werden echt verkeerd behandeld in veel gevallen. Het rapport dat destijds door mijzelf werd aangeboden aan WIL, bevatte een groot aantal signalen voor verbeterkansen. Niet lang daarna was ik zelf wethouder voor Werk en Inkomen en belandde in het bestuur van WIL. In de afgelopen jaren heb ik veel gesprekken gevoerd met de medewerkers van WIL over het rapport en de verbeterkansen. Het doet me zeer veel deugd dat WIL zich na dit rapport omhoog gewerkt heeft en inmiddels een klanttevredenheid scoort van 7,4. Dat is nog niet optimaal , maar is vele malen beter dan de beginsituatie. Ik ben er trots op dat ik hieraan heb mogen bijdragen. Ook in mijn wethoudersrol heb ik vele cliënten van de WIL gesproken. Als mensen tussen de wal en het schip dreigden te vallen, sprong ik er vaak tussen en kwamen er betere afspraken.

Burgerinitiatieven

In de afgelopen jaren hebben overheden veel moeten bezuinigen vanwege enorme kortingen op het gemeentefonds. Dat heeft ertoe geleid dat bij het sluiten van een van de buurthuizen in Vreeswijk, de bewoners er tussen zijn gesprongen en de wens hebben geuit om zelf het buurthuis op Fort Vreeswijk over te nemen. Dat was niet niks. Uiteindelijk heb ik de raad ervan kunnen overtuigen om 700.000 euro te investeren in het Fort voor een verbouwing. Hierdoor werd de verhuurbaarheid een stuk beter en het pand kreeg een beter energielabel. Inmiddels draait het fort veel beter dan ooit, toen onder de leiding van de gemeente.

Zo lang als ik in Nieuwegein woon, en dat is meer dan 40 jaar, wordt er gezegd dat er niets te doen is voor jongeren. Dat klopt(e) grotendeels. Ondertussen was er een initiatief ontstaan van de zogenaamde Vrienden van Muziek. Dat waren een aantal jongeren die al jarenlang een onderkomen zochten om muziek te maken en een poppodium te stichten. Ze hadden hun oog laten vallen op het voormalige Feniks aan de Nedereindseweg. Ook hier hebben we een goede afspraak kunnen maken en al meer dan een jaar draait dit initiatief op volle toeren en vinden steeds meer jongeren hun weg hierheen. Zeer blij ook dat dit na jarenlang praten geslaagd is!

Bedrijfsvoering en deregulering

Veel klachten van bewoners gaan over de dienstverlening van de gemeente. Ik had bij de coalitieonderhandelingen een plan voor toepassen van LEAN op tafel gelegd. LEAN ontleedt organisatieprocessen en maakt ze beter, sneller en goedkoper. We besloten hierop in te zetten en inmiddels zijn al vele processen aangepakt. Mooiste voorbeeld blijft de gehandicaptenparkeerkaart. Vroeger als mensen die aanvroegen, moesten ze een maand wachten en hem op het gemeentehuis afhalen. Nu, na een LEAN traject, wordt de kaart een dag na de aanvraag opgestuurd en krijgen mensen hem vanzelf in de bus. Alle nieuwe medewerkers van de gemeente krijgen nu een LEAN training die de organisatie zelf verzorgt. Er is een grote omslag gaande in de wijze waarop de gemeente naar haar eigen dienstverlening kijkt. Ook hier ben ik zeer blij mee en is een concreet resultaat.

Cultuur

Cultuur trekt zich weinig aan van de gemeente of welke andere overheid dan ook. Na verschillende bezuinigingen heeft de gemeente een nieuwe cultuurvisie opgesteld, waarbij cultuur meer ruimte kreeg. Ook kwam er een nieuwe stimuleringsregeling. De gemeente draagt 50% van de kosten bij aan activiteiten en festiviteiten. Van die regeling wordt gretig gebruik gemaakt. De cultuur bruist in Nieuwegein nu, ook na aanstellen van een zogenaamde cultuurmakelaar. Deze legt nieuwe verbindingen en helpt initiatiefnemers nieuwe evenementen te organiseren. In de afgelopen jaren heb ik echt heel veel evenementen, tentoonstellingen en uitvoeringen bezocht en geopend. Hierbij heb ik het nog niet eens over de mooie voorstellingen in de Kom en alle andere activiteiten die ons theater inmiddels in de wijken organiseert.

Hoe dan ook, tot zover mijn eerste termijn. Ik hoop dat ik en de SP de kans krijgen na de verkiezingen voor een tweede!