Poliflw

In de raadsvergadering van 21 januari 2020 heeft de voltallige gemeenteraad ingestemd met de motie van onder andere de SP (zie bijlage) om alsnog het Schone Lucht Akkoord (SLA) te ondertekenen. Daarmee werd de oproep van de SP-fractie vervuld om als gehele raad een signaal af te geven, gezien het grote belang van schone lucht voor de gezondheid van de burgers (lees hier het artikel over de oproep van de SP) .

Op de vraag aan het college van B&W wat de reden was dat zijzelf niet besloten heeft het SLA te onderteken, bleek het ontnuchterende antwoord dat het college niet op de hoogte was van de vraag om het akkoord mee te ondertekenen.

Aanvankelijk stribbelden met name het CDA en in mindere mate Essentie nog wat tegen het aannemen van de motie met de op zich relevante vraag wat de toegevoegde waarde is van een handtekening onder het akkoord. Antwoord: naast de signaalsfunctie biedt het de gemeente Horst aan de Maas de kans aan tafel te zitten als gesproken wordt over de manier waarop we de lucht daadwerkelijk schoon krijgen.

In een reactie probeerde wethouder Roy Bouten (PvdA) de motie enigzinds af te zwakken met het voorstel om aan het College te vragen eerst te onderzoeken wat van de deelnemende gemeenten precies wordt verwacht. De partijen die de motie ingediend hadden (SP, D66/GroenLinks, PvdA en VVD) wezen deze afzwakking af en uiteindelijk stemden toch alle partijen met de motie in. Na een korte schorsing dus óók CDA en Essentie.

Dat betekent dat de gemeente Horst aan de Maas zich bij het tweede tekenmoment aan zal sluiten bij het Schone Lucht Akkoord.

Bijlage: 

De motie inzake het Schone Lucht Akkoord

“De bevoegdheid van B&W om te besluiten over vergunningverlening voor huisvesting van arbeidsmigranten  in Horst aan de Maas moet terug naar de gemeenteraad”.  Dat stelde SP-raadslid Sonja van Gierbergen dinsdag 26 november 2019 naar aanleiding van de toespraak van Ellen Swinkels van de Tienrayseweg over de 114 arbeidsmigranten die op vijf meter afstand van haar perceel gehuisvest gaan worden.

Ellen vertelt over het ontbreken van communicatie met de gemeente en haar zorgen over  sociale veiligheid en de verkeersveiligheid. Over  drugs, alcohol en agressie, de woningen die minder waard worden, de nieuwe buren die geen Nederlands spreken. “De Tienrayseweg wil geen massale huisvesting van arbeidsmigranten. Raadsleden, wat doen jullie ons aan? En de omgevingsdialoog? Die heeft niet plaatsgevonden. Maar de wethouder gelooft de initiatiefnemer, die in zijn vergunningaanvraag aankruist dat de omgevingsdialoog heeft plaatsgevonden. Niet, dus. Een goed alternatief voorstel voor de plaatsing van de gebouwen voor huisvesting is gewoon genegeerd. Door de initiatiefnemer én door de gemeente!”, aldus Ellen Swinkels.

De toespraak is reden voor verschillende raadsfracties om  wethouder Bob Vostermans op het matje te roepen. Zijn antwoord: “Het initiatief aan de Tienrayseweg past in het beleid. De ondernemer moet wel communiceren met de buurt en dat is ook gebeurd”. Met die laatste opmerking negeert hij opnieuw de klacht van de buurt. Kennelijk gelooft Vostermans de initiatiefnemer op zijn blauwe ogen. Hij is zelf – ondanks herhaalde verzoeken vanuit de buurt – niet met de omwonenden in gesprek gegaan en blijft stug vasthouden aan zijn eigen visie.

Eerst de SP en later ook D66/GroenLinks en de PvdA hekelen het feit dat de wethouder de raad niet geïnformeerd heeft over de vergunningaanvraag voor grootschalige huisvesting van arbeidsmigranten aan de Tienrayseweg. Terwijl zij een aantal weken geleden – naar aanleiding van vergelijkbare klachten vanuit de Horsterweg in Grubbenvorst - nog een raadsbreed aangenomen motie hebben ingediend, waarin de wethouder opgeroepen wordt de raad juist wél tijdig te informeren!  Verschillende raadsfracties voelden dan  ook wel iets voor het voorstel van de SP om de bevoegdheid van het college om te besluiten over vergunningen voor huisvesting van arbeidsmigranten te nemen, terug te geven aan de gemeenteraad. Vostermans zei het prima te vinden om die bevoegdheid over te dragen, maar  dreigde wel met de opmerking dat de raad een dagtaak zou krijgen aan het bestuderen van al die aanvragen. Een onzinargument. Immers, veel zaken zullen - net als nu - snel afgghehandeld kunnen worden. Maar juist de grootschalige projecten die gevoelig liggen in de buurt zullen onderwerp zijn van debat. Vostermans stelde voor binnen het presidium (de leden daarvan zijn de fractievoorzitters die besluiten over de agenda van de raad) te overleggen hoe hij de informatie tijdig kon verstrekken. Een vreemd voorstel gezien de motie waarin de raad hem gewoon opdraagt de raad tijdig te informeren. Vreemd ook dat met name D66/Groen Links en de PvdA de wethouder daar mee weg lieten komen.

In de raad werd ook de vraag opgeworpen waarom het college van B&W nog steeds niet met een notitie is gekomen waarin richtlijnen staan voor een zorgvuldige omgevingsdialoog. Vostermans verwees naar een eerder antwoord van het college dat er hard aan gewerkt wordt. Hij stelde dat de raad begin januari volgend jaar een notitie kan verwachten. Maar voor de bewoners van de Tienrayseweg resten alleen nog maar juridische stappen, volgens Vostermans. Goede dialoog of niet: de vergunning is verleend. Dat neemt niet weg dat hij nog wel in gesprek wil gaan met de buurt, zo liet Vostermans weten. En de suggestie van Ellen Swinkels dat hij de bereidheid voor een gesprek pas toonde toen duidelijk werd dat Swinkels de raad zou gaan toespreken wierp hij verre van zich. “Het is toevallig dat ik contact op liet nemen om een gesprek te regelen, ik was er niet van op de hoogte dat mevrouw Swinkels bij de raad ging inspreken…”, Ellen in verbazing en vooral scepsis achterlatend…

De NLW - de Sociale Werkvoorziening voor het westelijk deel van Noord-Limburg - is een belangrijk bedrijf voor mensen uit Horst aan de Maas, Peel en Maas en Venray. De NLW heeft als taak een veilige werkomgeving te bieden met passend werk voor mensen met een arbeidsbeperking. Bij NLW ging de afgelopen tijd een en ander mis. De ondernemersraad (OR) leefde geruime tijd in onmin met directeur Peter Fleuren. Uiteindelijk leidde dat tot diens ontslag.

De perikelen bij NLW waren reden voor Aniet Fonteyne en Sonja van Giesbergen, raadsleden voor de SP in Horst aan de Maas, een onderdeel van NLW te bezoeken (lees hier hun verslag). En Aniet Fonteyne bezocht op 21 oktober 2019 een bijeenkomst met de ondernemersraad die er toe leidde dat ze tijdens de gemeenteraadsvergadering van 29 oktober 2019 een motie indiende.

Tijdens die bijeenkomst met de ondernemingsraad werd het voor raadslid Fonteyne duidelijk dat de OR het werken op veel punten onmogelijk werd gemaakt. Dat pikte de OR niet en dat leidde tot een conflict met directeur Fleuren. De OR probeerde verhaal te halen bij het bestuur van NLW, dat gevormd wordt door wethouders van de aangesloten gemeenten. Voor Horst aan de Maas maakte wethouder Op de Laak (inmiddels burgemeester in Nederweert) deel uit van dat bestuur, naast de Venrayse wethouder Anne Thielen, die het bestuur voorzit. De OR kreeg echter ook geen gehoor bij het bestuur. Afspraken met de directeur en het bestuur werden niet nagekomen en waar het bestuur hun verantwoording had moeten nemen, werd niet adequaat gehandeld. Het bestuur reageerde niet op emails en verstrekte geen informatie waar dat wel gevraagd werd door de OR. De ondernemingsraad heeft daarop uitgesproken dat hun vertrouwen in directie en bestuur het nulpunt heeft bereikt.

Een en ander betekende uiteindelijk het ontslag van directeur Fleuren en de aanstelling van een tijdelijke directeur, die de organisatie op de schop zou moeten nemen. De OR sprak haar vertrouwen uit in deze nieuwe interim directeur en verklaarde zich bereid om samen met directie en bestuur stappen te gaan zetten voor een oplossing van de ontstane problemen.

In de gemeenteraadsvergadering van 29 oktober 2019 signaleerde SP-woordvoerder Fonteyne dat er nog wel het een en ander schortte aan de structuur van de organisatie. Zo bestaat in de huidige organisatiestructuur de Raad van Advies uit ambtenaren van de aangesloten gemeenten, ontbreekt er een onafhankelijke Raad van Toezicht en heeft het bestuur en de directie hetzelfde secretariaat. Daar moet volgens de SP verandering in komen. Het aanstellen van een onafhankelijke Raad van Toezicht is volgens haar een must, om de gewenste transparantie binnen de NLW te vergroten. "Met de Raad van Advies keurt de slager zijn eigen vlees", aldus Fonteyne. Om haar woorden kracht bij te zetten diende Fonteyne een motie in (zie bijlage), waarin ze om zulk een onafhankelijk Raad van Toezicht vroeg. Wethouder Bouten (opvolger van Op de Laak) was het niet eens met de SP. "We moeten eerst eens kijken waar we met de NLW naar toe willen...", aldus de PvdA-wethouder. Waarop Fonteyne wethouder Bouten vroeg hoe hij denkt het vertrouwen van de OR weer terug te winnen, wanneer ze bij de eerste vraag die ze gaat stellen (over het instellen van een Raad van Toezicht) meteen weer een negatieve reactie krijgt. Daarop bleef Bouten het antwoord schuldig. Desondanks volgde de meerderheid van de gemeenteraad zijn beleid in deze. De raad eiste wél van de wethouder dat hij de gemeenteraad vanaf nu iedere zes maanden nadrukkelijk informeert over de voortgang van de samenwerking binnen de NLW en de planvorming.

Bijlage: 

Motie om te komen tot het instellen van een onafhankelijke Raad van Toezicht

Officieel stond het onderzoek naar de locatie voor de bouw van een nieuw zwembad op de agenda van de gemeenteraad van Horst aan de  Maas. Maar de discussie in de raad ging al snel over de vraag of zwembad en sporthal De Berkel in hartje Horst allebei gesloopt moeten worden óf dat er nieuwbouw moet worden gepleegd bij het Dendron College. Volgens wethouder Bob Vostermans „steunt een meerderheid van de Horster raad de locatiekeuze op dit moment”. Voor de SP-fractie in de gemeenteraad van Horst aan de Maas is dat niet het geval, maar ook andere partijen plaatsten vraagtekens.

De SP-fractie gaf - bij monde van raadslid Aniet Fonteyne - duidelijk te verstaan dat zij het locatieonderzoek ziet als een stap in de salami-tactiek van het college, om uiteindelijk nieuwbouw te realiseren (zie voor haar volledige betoog de bijlage). De SP is en blijft tegen sloop en nieuwbouw van hal en bad. „Stop met dit traject”, heeft de SP dinsdagavond tijdens de raadsvergadering nog maar eens naar voren gebracht.

Draagvlak In haar betoog vroeg SP-woordvoerder Fonteyne aan het college hoe zij wil onderzoeken of er draagvlak is voor de verplaatsing van het zwembad en de sporthal. Daarop reageerde in eerste instantie CDA-raadslid Jenniskens. Hij stelde dat gezocht wordt naar draagvlak onder de belanghubbenden en volgens hem zijn dat de bewoners en verenigingen die gevestigd zijn nabij de locatie Dendron. Waarop Fonteyne aangaf dat het verplaatsen van het zwembad en de sporthal heel Horst aan de Maas aan gaat, al was het maar omdat nieuwbouw zoveel extra geld gaat kosten. Dus zijn alle inwoners van Horst aan de Maas belanghebbenden. Een antwoord op de vraag van de SP op welke wijze het college het draagvlak in Horst aan de Maas wil meten en op basis van welke criteria, kwam er niet. Sonja van Giersbergen, raadslid voor de SP, deed de suggestie aan de hand om een referendum te houden, maar daar werd verder ook niet op ingegaan.

Woordvoerder Fonteyne merkte in haar verhaal in de gemeenteraad op dat de voordelen van een verplaatsing er telkens met de haren bijgesleept worden. En het onderzoek naar de verschillende locaties had maar één doel: de Dendronlocatie aanwijzen. De andere locaties kon je namelijk op voorhand al afwijzen...

De geluiden vanuit de andere fracties - met uitzondering van het CDA en de PvdA, die ronduit vóór verplaatsing van zwembad en sporthal zijn - waren toch wat kritischer dan wethouder Vostermans vooraf verwacht had. De VVD gaf kort, maar duidelijk aan mordicus tegen verplaatsing te zijn. D66, die bij de laatste verkiezingen met GroenLinks optrok en toen ook tegen verplaatsing van het zwembad was, zei nu vóór verplaatsing te zijn, mits het financieel haalbaar zou zijn. Raadslid Gubbels van D66/Groen Links probeerde het "gedraai" van standpunt nader toe te lichten: „D66 heeft zich vóór de gemeenteraadsverkiezingen inderdaad tegen verplaatsing uitgesproken. Maar tijdens coalitiebesprekingen moeten partijen nou eenmaal inleveren. Wij hebben dit punt tijdens de onderhandelingen laten varen. Dat is heel gebruikelijk in de politiek.” Om een opheldering gevraagd over zijn opmerking met betrekking tot de financiële haalbaarheid antwoorde Gubbels: „De locatie Dendron is niet slecht. Maar wellicht moeten we verplaatsing van bad en hal niet zo voortvarend oppakken. Onze gemeente loopt tegen financiële tegenvallers aan. Hierdoor is wat ons betreft alles weer mogelijk. We moeten keuzes maken en goed kijken naar nut en noodzaak van allerlei grote, dure projecten.”

Verbouwing Ook coalitiepartner Essentie wil zich verdiepen in de financiën, maar dan op een andere manier. „Zet alle kosten voor nieuwbouw en de verbouwing van de bestaande accommodaties naast elkaar, zodat we de juiste keuze kunnen maken.” Wat Essentie betreft, hoeven zwembad en sporthal ook niet allebei naar een nieuwe locatie als Dendron te verkassen. „Die combi hoeft niet per se.”

Al met al - zo zou je mogen concluderen - komen er toch wat scheurtjes in het eerder zo gesloten front van coalitiepartijen. Als Essentie en D66/Groen Links straks samen met de SP en VVD stemmen tégen verplaatsing, dan zijn de voorstanders van verplaatsing in de minderheid!

Bijlage: 

Betoog Aniet Fonteijne met betrekking tot locatiestudie.

In de gemeenteraadsvergadering van dinsdag 24 september 2019 heeft de SP-fractie vragen gesteld over het besluit van B&W om in het buitengebied het keukenafval nog maar één keer per week op te halen.

Het gaat in totaal om 3200 adressen, verdeeld over de hele gemeente, waar het keukenafval minder vaak aan de straat kan worden gezet. Voor de overige 14.200 adressen in Horst aan de Maas blijft alles bij hetzelfde. Daar komt de vuilnisman twee keer per week langs voor het keukenafval.

Verantwoordelijk wethouder Roy Bouten (PvdA) antwoordde op de vraag van SP-fractievoorzitter waarom dit besluit genomen, dat de bewoners van dunbevolkte gebieden niet alleen minder keukenafval aanleveren, maar dat ook minder vaak doen. Mensen in het buitengebied hebben vaker meer ruimte voor een mesthoop of houden kippen e.d. waar het afval naartoe gaat. Je kunt je dan afvragen waarom de mensen daar dan toch een veel grotere container krijgen, die dus minder vaak opgehaald wordt en sneller zal leiden tot stank en andere overlast. Overigens zijn er natuurlijk ook mensen, die geen mesthoop hebben en in de praktijk juist meer afval hebben, bijvoorbeeld omdat ze vaker vers koken.

In de brief aan de betreffende bewoners stond dat in de aangeboden afvalcontainer geen plastic zak gebruikt mocht worden (zoals mensen tot nu toe wél mochten). Het niet toestaan van plastic zakken is naar de mening van de SP een groter probleem. Niet alleen voor de bewoners (stinken, rotzooi die achterblijft waardoor de bak steeds goed schoongemaakt moet worden), maar ook voor de vuilnisophalers. Het zal langer duren om het spul op te halen. Nu lopen die mannen naar de bak, trekken de zak eruit en smijten 'm in de wagen. Reden voor de SP aan de wethouder te vragen waarom burgers geen plastic zakken meer mogen gebruiken. Wethouder Bouten gaf aan dat - alsnog - plastic zakken gebruikt mogen worden.

Gaat de huisvesting aan de Horsterweg in Grubbenvorst wel of niet door? Die vraag kwam aan de orde in de raadsvergadering van Horst aan de Maas op dinsdag 10 september 2019. Als het aan de SP ligt niet, maar Wethouder Vostermans meent zeker te weten dat die huisvesting niet tegen te houden is. De gemeenteraad vroeg om een nader onderzoek of die stelling van de wethouder wel klopt.

Op 16 augustus 2019 stuurden bewoners van de Horsterweg en omgeving een brief naar de gemeente, waarin ze hun zorgen uitten over de ontwikkelingen aan de Horsterweg en omgeving en meer in het bijzonder de komst van een onderkomen voor de huisvesting van 194 arbeidsmigranten (zie voor de brief de bijlage). In de gemeenteraadsvergadering lichtte één van de bewoners, Jan Cox (zie foto), de brief van de bewoners nader toe voor de gemeenteraad, gesteund door een grote delegatie van omwonenden op de publieke tribune..

Na de toespraak van Jan Cox kondigde de burgemeester aan dat het debat over de brief en de toelichting van Jan Cox zou plaats gaan vinden in de late uurtjes. De brief stond namelijk aan het einde van de raadsvergadering geagendeerd. SP-raadslid Van Giersbergen deed echter een oproep om het debat meteen te starten, omdat de bewoners op de tribune anders te lang zouden moeten wachten. De gehele gemeenteraad schaarde zich achter haar voorstel (de toespraak van Jan Cox en het daar op volgende debat kunt u hier volgen. Het debat start na ongeveer 30 minuten).

Onduidelijkheid In zijn betoog gaf Jan Cox aan dat de burgers zich grote zorgen maken over de ontwikkelingen, maar dat ze over wat hen te wachten staat nauwelijks informatie krijgen. Niet van de initiatiefnemers zelf en ook niet van de gemeente. Er is sprake van slechte communicatie: „We worden van het kastje naar de muur gestuurd”, stelde Cox namens de buurt. „Van enige dialoog met ons is geen sprake. We zijn niet tegen arbeidsmigranten. Er wonen al jaren arbeidsmigranten aan de Horsterweg. Maar nu worden het er wel erg veel. De initiatiefnemer zegt dat het mag en dat hij niet eens met ons hoeft te praten. We maken ons zorgen over onze toekomst. Wat voor kwaliteit van wonen houden wij nog over?” Er is volgens Cox nog veel onduidelijk. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de bestemming van het stuk grond waar de initiatiefnemers de arbeidsmigranten willen huisvesten. Gaat het hier om een agrarische bestemming óf om de bestemming "Huisvesting arbeidsmigranten"? Sonja van Giersbergen, woordvoerder van de SP, die de spits afbeet in het debat, ging meteen in op die onduidelijkheid met betrekking tot de bestemming. Waar wethouder Vostermans beweerde dat op het stuk grond de bestemming al jaren "huisvesting arbeidsmigranten" drukte (en dat hij daarom niets kon doen tegen de plannen) wees Van Giersbergen op een bekendmaking van de gemeente van 3 december 2018 (zie bijlage), waarin stond dat er een vergunning was aangevraagd voor het aanpassen van de bestemming (van agrarisch naar huisvesting). De voltallige raad ondersteunde Van Giersbergen in haar verzoek om nader onderzoek te doen en wethouder Vostermans zegde dat onderzoek toe.

Hoeveel migranten mogen nog gehuisvest worden in Horst aan de Maas? Voor de zomervakantie heeft B&W de gemeenteraad toegezegd dat er in de gemeente nog hooguit twee grote locaties (tot 400 arbeidsmigranten) zouden mogen worden ontwikkeld. Al snel werd duidelijk dat de plannen van CV Hugru uit Waalwijk (de initiatiefnemer aan de Horsterweg) niet bij die twee geteld werd, omdat - zo stelde Vostermans - het hier niet om een nieuwe locatie ging, maar om een locatie waar al eerder arbeidsmigranten (zo'n 25) gehuisvest waren. Volgens Vostermans waren er maar twee situaties, beide aan de Horsterweg, waar nog plannen - naast de twee die hij eerder genoemd had - mogelijk uitgevoerd zouden kunnen worden. Vostermans: „Ik ga er niet omheen draaien. Die percelen zijn uitzonderingen. Ooit, dat kan tien jaar geleden zijn, heeft de toenmalige raad deze bestemming daar vastgelegd”. Menig raadsfractie reageerde verbaasd op de ontdekking dat op twee percelen aan de Horsterweg zomaar arbeidsmigranten gehuisvest mogen worden. Vostermans: „Als we die bestemming daar weg willen hebben, moet de gemeente flink de beurs trekken. Het is aan de gemeenteraad om te bepalen of dit initiatief zo ongewenst is dat we dat ervoor over hebben.” SP-woordvoerder Van Giersbergen gaf aan het toegezegde onderzoek (zie hiervoor) af te wachten vooraleer hier verder over gedebatteerd zou kunnen worden. De voorzitter van de raad, burgemeester Palmen, gaf haar daar gelijk in.

Richtlijnen voor een omgevingsdialoog nodig Tijdens het debat bleek al snel dat vrijwel de gehele raad begrip had voor de zorgen van de bewoners aan de Horsterweg en omgeving. En er klonk ook kritiek op Vostermans. Zo vroeg Evelien Baas van D66/GroenLinks aan de wethouder waarom hij de gemeenteraad niet tijdig geïnformeerd had. Nu moest men een en ander uit de media halen. Zij pleitte voor de oprichting van een speciale werkgroep vanuit de gemeenteraad, die zich onder andere bezig zou moeten gaan houden met het opstellen van richtlijnen voor de omgevingsdialoog. Wethouder Vostermans wees er op dat de gemeente juridisch ook niet af kan dwingen dat de ondernemer met de buurt in dialoog gaat. Vostermans: "We hebben hem dat wel gevraagd. Daarop zijn twee infoavonden georganiseerd waarvan ik begrijp dat er één erg chaotisch is geweest. De ander is ook niet naar ieders tevredenheid verlopen”. Wethouder Vostermans wees Baas verder op het feit dat de gemeente al in gesprek is met de Werkgroep Arbeidsmigranten (lees hier het artikel over de raadsvergadering, waarin toegezegd is dat B&W in gesprek gaat met de werkgroep) over het opstellen van richtlijnen voor een dialoog. CDA-raadslid John Jenniskens uit Grubbenvorst wees D66/GroenLinks-woordvoerder Baas er op dat er wat hem betreft geen extra werkgroep vanuit de raad hoefde te komen, nu de gemeente al in gesprek is met de Werkgroep Arbeidsmigranten. Maar dat die richtlijnen er snel moesten komen vond de CDA-woordvoerder samen met de rest van de raad van groot belang, daarmee rechtdoend aan de oproep van de werkgroep in haar brief aan de raad, waarin om die richtlijnen gevraagd wordt (lees hier het bericht over de brief aan de raad en B&W). VVD-woordvoerder Elbers vroeg de wethouder snel met een raadsinformatiebrief te komen, waarin hij verslag doet van de vorderingen van de gesprekken. Dat werd toegezegd, evenals het verstrekken van verdere informatie over de gang van zaken naar aanleiding van vragen van PvdA-raadslid Van der Weegen.

Bijlage: 

Brief omwonenden Horsterweg aan gemeenteraad en College van B&W

Aanvraag bestemmingswijziging Horsterweg 57a van agrarische bestemming naar huisvesting arbeidsmigranten d.d. 3-12-'18

Onlangs brachten Aniet Fonteyne en Sonja van Giersbergen van de gemeenteraadsfractie van de SP een bezoek aan de NLW, het werkbedrijf voor sociaal-maatschappelijke werkgelegenheid in de regio Noord-Limburg West, locatie De Biesplanken. Aanleiding voor het bezoek zijn de perikelen tussen ondernemingsraad en directie, waardoor er een crisis in het bestuur is ontstaan én de geluiden van onrust op de werkvloer door medewerkers.

De Biesplanken - een onderdeel van de NLW - is recent verhuisd. Buiten is het nog niet helemaal af. Het binnengedeelte en de kantine hadden prioriteit en die zijn wel klaar. Een twaalftal mensen is binnen aan het stekken en oppotten. Iedereen is erg te spreken over de nieuwe werkplek.

De leeftijd van de werknemers varieert van 21 tot 64 jaar. Een enkeling werkt al 45 jaar bij de NLW  Er zijn mensen die aan een tafel zittend werken. Een klein aantal werkt in de kas waar de stekken opgetrokken worden tot plantjes. De aard van de werkzaamheden wordt bepaald aan de hand van mogelijkheden die mensen hebben, zowel lichamelijk als geestelijk. Een aantal mensen werkt hele dagen, een aantal part-time. Sommigen komen met eigen vervoer, anderen met taxivervoer.

Werknemers merken helemaal niets van de onrust aan de top van het  bedrijf. Buite de berichten in de krant. Leidinggevenden merken dat wel. Zij zijn blij met wat er overgebleven is van de sociale werkvoorzieing in Horst aan de Maas, Peel en Maas en Venray, zodat mensen een zinvolle dagbesteding hebben en het gevoel als werknemer mee te tellen.

Begeleiding is vaak nodig, soms door de voorwerker vanuit de groep zelf, maar soms ook door de begeleiding van de NLW. Voor alle mensen zou het vreselijk zijn om de structuur van de NLW te moeten missen. Met pensioen gaan is al vaak een probleem. Een dag zelf invullen en daar een structuur in vinden is voor veel mensen een te grote opgave met alle gevolgen van ziekte en ongelukkig voelen tot gevolg.

De sociale werkvoorziening staat als gevolg van kabinetsbeleid (zowel in de vorige regeerperiode van VVD en PvdA als nu met VVD, CDA, D66, en Christen Unie) sterk onder druk. Wat de SP betreft blijft de sociale werkvoorzieining echter van groot belang. De SP wil dan ook de taken van de sociale werkvoorziening zo veel mogelijk behouden en waar mogelijk terug brengen naar het eerdere niveau. Zodat mensen die daarvoor geïndiceerd zijn weer volledig deel kunnen nemen aan het arbeidsproces.