Poliflw

Door de wereldwijde wildgroei van biomassacentrales, verwacht het kabinet dat de vraag naar bomen in 2030 het aanbod overschrijdt. Dat antwoordt minister Wiebes (VVD) aan de FVD fractie in de Eerste Kamer. In de Eerste Kamer is momenteel de sluitingswet voor kolencentrales in behandeling. De wet zorgt ervoor dat in Nederland drie van de modernste kolencentrales ter wereld, die pas drie jaar open zijn, uiterlijk 2030 moeten sluiten.

FVD eiste in Eerste Kamer verduidelijking over deze wet, zoals de verminderde leveringszekerheid van elektriciteit, kapitaalvernietiging en de omstreden ombouw van kolen- naar biomassacentrales.

In veel landen worden kolencentrales in rap tempo omgebouwd tot biomassacentrales. Ook in Nederland. Nu al bestaat de helft van onze ‘duurzame energie’ uit biomassa. Biomassa is eigenlijk niets anders dan het verstoken van hout en zaagsel. Dat onder meer wordt geïmporteerd uit Estland, de VS, Rusland en Canada. Biomassa stoot meer CO2 uit dan kolen en gas, maar wordt volgens de definities van het Parijs-akkoord bizar genoeg wél als duurzaam aangemerkt.

Niet genoeg bomen in de wereldDe toename aan biomassacentrales leidt tot zorgwekkende ontbossing: miljoenen extra bomen moeten worden gekapt en verdwijnen bij ons in de kachel. Alleen al de geplande biomassacentrale in Diemen verstookt per jaar 18.000 voetbalvelden aan bos. Op een gegeven moment zijn de bomen op. Het aanbod van biomassa kan vanzelfsprekend niet ongelimiteerd blijven groeien. 

Het kabinet erkent dat nu, in antwoord op vragen van FVD in de Eerste Kamer. Het PBL heeft berekend dat op mondiaal niveau al in 2030 ernstige schaarste ontstaat. In 2030 zijn er met de huidige groei van biomassacentrales onvoldoende bomen om de vraag aan te kunnen. Ontbossing dreigt dan.

Biomassa meest omstredenBiomassa is één van de meest omstreden vormen van ‘duurzame energie’. Bij het verstoken van hout komt zeer veel fijnstof vrij, veel meer dan bij kolen. Zo waarschuwde het RIVM al in 2015 om absoluut niet door te gaan met het verlenen van subsidies voor biomassa. Bovendien stoten ze ook nog eens meer CO2 uit: 20% meer dan kolen en zelfs 95% meer dan gas, omdat het verbranden van hout helemaal niet efficiënt is.

Biomassa is als energiebron peperduur. Al jaren verstrekken de kabinetten Rutte miljarden aan subsidie voor biomassa. Komend jaar alleen al wil men € 11,4 miljard subsidie gaan verlenen. Voor dit bedrag zou Nederland bijvoorbeeld ook: íeder jaar een nieuwe kerncentrale kunnen bouwen, de woningnood per direct kunnen oplossen, de BTW van 9% naar 6% terugbrengen, het lerarentekort ondervangen of de salarissen van politiemensen op straat verhogen. 

KoerswijzigingFVD pleit voor een radicale koerswijziging op klimaat- en energiebeleid. FVD wil DIRECT stoppen met het subsidiëren van biomassa. Verder moet de wet sluiting kolencentrales in de Eerste Kamer van tafel. Nederland moet in plaats daarvan investeren in echte innovatie, zoals thoriumcentrales, zodat we koploper in de wereld kunnen worden in techniek en heel Nederland kan profiteren van goedkope en ongelimiteerde stroom.

Klik HIER voor alle schriftelijke inbreng van FVD en andere partijen bij de wet verbod op kolen in de Eerste Kamer, inclusief antwoorden van het kabinet.

FVD mocht als grootste oppositiefractie in de Eerste Kamer op 29 oktober beginnen op de Algemene Politieke beschouwingen. Fractievoorzitter Paul Cliteur heeft toen een betoog gehouden over de democratische rechtsstaat, omdat deze in een versplinterde wereld het enige culturele erfgoed is dat we delen. Uitdagingen voor de rechtsstaat zijn onder andere de drugscriminaliteit die Amsterdam tot een “failed city” maken en het jihadistisch terrorisme dat het kabinet niet onder controle heeft.

Mijnheer de voorzitter,Ik zou vandaag mijn bijdrage aan de Algemene Politieke Beschouwingen, tevens mijn maidenspeech, willen wijden aan de democratische rechtsstaat. Mijn beschouwingen zullen zich dan richten op Justitie en Veiligheid, Immigratie en Asiel, Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken. Ik zal eerst vertellen waarom.

Wat wij niet delenMijn eigen partij heet “Forum voor Democratie”. Het zou natuurlijk fijn zijn wanneer u allemaal diep doordrongen zou zijn van de juistheid van de ideologie van mijn partij. Dat u allemaal zou weten dat de wereld bestaat uit ongeveer 200 soevereine natiestaten. En dat die natiestaat grenzen nodig heeft. De natiestaat als kwetsbaar vaasje.

Maar ik weet natuurlijk dat ik mijn eigen ideologie niet als gedeeld kan veronderstellen.

In die situatie zitten trouwens alle sprekers vandaag.

Mijn vrienden van de CDA-fractie moeten leven met het feit dat we niet allemaal cultuurchristenen zijn.

Mijn vrienden de VVD moeten leven met het feit dat onze collega’s van de SP of PvdA het liberalisme de verkeerde keuze zullen vinden.

Mijn vrienden van de PVV moeten leven met het feit dat vele collega’s van D66 niet zullen begrijpen waarom je de islam op een hele andere manier zou moeten bekijken dan het christendom, jodendom, boeddhisme of hindoeïsme.

En mijn vrienden van de Partij voor de Dieren moeten constateren dat van diervriendelijkheid tijdens onze debatten weinig overblijft in het restaurant.

Dit is de tragiek van het moderne leven. De tragiek van de diversiteit. 

Wat wij delenMaar er is ook gemeenschappelijkheid en dat brengt mij bij het eigenlijke onderwerp van mijn beschouwingen. Hier begint het goede nieuws, mijnheer de voorzitter, want bij het bestuderen van de begrotingsstukken en de Troonrede viel mij op dat telkens een beroep wordt gedaan op een gedeeld erfgoed dat door niemand ter discussie wordt gesteld. Ik heb geconstateerd dat in al die stukken voortdurend wordt gesproken over – en daar komt het – de “democratische rechtsstaat”. En dat is dus best hoopvol. We hebben ook een gedeeld huis. Het huis van de rechtsstaat.

Over die rechtsstaat zou ik wat Algemeen Politieke Vragen aan u willen voorleggen.

Het verschil tussen een staat en een rechtsstaatDan is de eerste stap die we moeten maken, denk ik, dat een rechtsstaat een staat is. Een staat is een organisatie die als doel heeft het vreedzaam samenleven van een groep van mensen (“de bevolking”) op het grondgebied van die staat. En dat kan alleen als die staat macht en gezag kan uitoefenen op dat grondgebied. Kan de staat dat niet, dan is die staat geen “staat”.

Nu de rechtsstaat. Een rechtsstaat is een staat die heeft besloten zijn eigen macht te laten beperken door het recht.

De rechtsstaat is dus zelfbeperking: een rechtsstaat acht zich aan zijn eigen wetten gebonden. De staat is beperking van ieder ander die de pretentie heeft macht te kunnen uitoefenen op het grondgebied. 

Forum van Democratie is van mening dat de komende jaren een aantal uitdagingen op ons afkomt en die kan je verdelen in:

Uitdagingen voor de staatUitdagingen voor de rechtsstaat

Ik begin met de staat.

De criminele uitdaging voor de staatEr is in de politiek al veel aandacht geweest voor het rapport De achterkant van Amsterdam: een verkenning van drugsgerelateerde criminaliteit (Tops en Tromp). Als je dat rapport gelezen hebt dan kan je toch eigenlijk niet tot een andere conclusie komen dan dat Amsterdam een soort failed state is? Of misschien moeten we zeggen failed city?

Ik heb de indruk dat de bevindingen van dat rapport pas na de moord op advocaat Wiersum echt zijn ingedaald. Van wie is de stad nu eigenlijk? En het is verdraaid moeilijk daarop te antwoorden: van de Amsterdamse wetsgetrouwe burgers.

“De drugsgerelateerde criminaliteit heeft in Amsterdam in vergaande mate vrij spel”. Drugstoerisme. Sterke toename van xtc, cocaïne en amfetamine. Liquidaties. Misdaadjournalisten onder politiebewaking. De Telegraaf kwam dit weekend zelfs met het bericht dat de mocromaffia liquidaties uitvoert voor Iran. Ik kom daar nog op terug.

De plannen van de regering ter bestrijding van de georganiseerde criminaliteitOnze fractie heeft kennis genomen van de brief van de minister van Justitie en Veiligheid van 11 juli 2018 waarin een pakket aan maatregelen wordt gepresenteerd ter bestrijding van de georganiseerde aan drugs gerelateerde criminaliteit die de samenleving ondermijnt. Onze fractie steunt de robuuste aanpak van het kabinet. Maar – en hier komt de vraag die ik wil stellen – gaan al die maatregelen, al die nieuwe wetgeving wel helpen?

Mijn partij heeft grote zorgen niet alleen over de criminele uitdaging, maar ook over de gedoogcultuur, het gebrek aan de bereidheid tot handhaving bij de overheidsinstellingen. Burgemeesters die openlijk uitspreken bijvoorbeeld een boerkaverbod niet te gaan handhaven omdat het niet past bij de stad ondermijnen het respect voor de wet in zijn algemeenheid. Wil de premier afstand nemen van die gedoogcultuur?

De culturele factorTops en Tromp formuleren dat heel goed tussen de regels door wanneer zij schrijven – ik citeer nu – “Het Nederlandse drugsprobleem is in de kern dat drugs wettelijk verboden zijn in een cultuur van gedogen en meer dan dat. Dit schept een ideaal klimaat voor zelfverrijking door criminele groeperingen op ongehoord grote schaal” (p. 53).

Als dit waar is, mijnheer de voorzitter (en ik denk dat het waar is), dan hebben we daar de kern: een cultuur van gedogen. We hebben niet een probleem met de mocromaffia, we hebben een probleem met onszelf.

Dat is een cultureel probleem. En dat valt nog niet met al het geld van de wereld op te lossen; niet met 100 miljoen, niet met 1000 miljoen.

Politiechef Erik Akerboom legt de vinger op de zere plek: “Zolang er vraag is, is er aanbod”.

Dat brengt mij op de vraag: moet niet die vraag naar illegale drugs harder worden aangepakt? Hebben niet Tops en Tromp gelijk in hun – naar mijn smaak wat “weggestopte” – echte conclusie dat wettelijke verboden in een cultuur van gedogen niet helpen?

Dit, voorzitter, is een probleem dat een veel bredere strekking heeft dan alleen de drugs-gerelateerde georganiseerde criminaliteit. En het is een probleem waar wij, als Eerste Kamer, mee te maken hebben. Wij controleren de wetten, zogezegd, op “handhaafbaarheid”. Maar we zouden ook moeten constateren dat werkelijk gehandhaafd moet worden.

De terroristische uitdaging voor de staatTot zover de criminele uitdaging voor de staat. Een tweede uitdaging (naast de criminele) die voorligt voor de staat, betreft het jihadistisch terrorisme. Ik gebruik hier met opzet de officiële overheidsterminologie. Het wettelijk kader ter bestrijding hiervan is voorhanden. Maar functioneert het ook? Hebben we succes?

Het Jaarverslag van de AIVD over 2018 constateert “een toename van incidenten met een jihadistische, terroristische of radicaalislamitische achtergrond.”

De AIVD  verwijst dan naar Jawed S., de 20-jarige Afghaanse asielzoeker, die via Duitsland (denk aan onze open grenzen!) ons land binnenkwam en op 31 december 2018 twee Amerikaanse toeristen neerstak op het Amsterdamse Centraal Station. Naar eigen zeggen, uit wraak omdat Geert Wilders een cartoonwedstrijd wilde organiseren in de Tweede Kamer. Precies vandaag staat nog een andere Pakistaanse verdachte terecht vanwege bedreigingen richting Wilders voor die cartoons.

    Dat brengt mij op de volgende vragen.

Vindt de minister-president dat we door het opengrenzen beleid van de EU nu weerbaarder of kwetsbaarder geworden voor terroristische aanvallen? Wij denken kwetsbaarder. Graag zijn visie.Is de premier het met mij eens dat door de doorwerking van het Marrakesh immigratiepact Nederland kwetsbaarder zal worden voor mensen als Jawed S. en Junaid I.?Is de premier het ook met mij eens dat door de onzekere situatie in Syrië de gerechtvaardigde vrees bestaat van een uitbraak van ISIS-terroristen?Is de premier het met ons eens dat deze IS-terroristen ongeveer zo’n zelfde wereldbeschouwing hebben als Jawed S. en de Pakistaan Junaid I. die vandaag terecht staat?Is de premier het verder met mij eens dat we de afgelopen twintig jaar (van elf september 2001 tot aan 2019) geen significante vooruitgang hebben geboekt bij het beteugelen van het jihadistisch terrorisme?Vindt de premier ook dat landen als Pakistan waar openlijk de Nederlandse vlag wordt verbrand en waar bedreigingen tegenover de leider van de oppositie in de Tweede Kamer schering en inslag zijn niet op zijn minst ter verantwoording moeten worden geroepen? Waarom is dat nog niet gebeurd? Of hebben we iets gemist op het terrein van de stille diplomatie?Voor het ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen en Sociale Zaken lijkt toch ook van belang dat hier een taak ligt voor het Nederlandse onderwijs? Is niet elke uitreizende Syrië-ganger een wandelend bewijs van het falen van ons integratiebeleid? Van ons falende schoolsysteem in de overdracht van democratische waarden? We worden in Amsterdam geconfronteerd met het Cornelius Haga-Lyceum. NRC Handelsblad en Nieuwsuur berichten over Salafistische scholen (“50 onderwijsplekken die salafistisch zijn of er sterk door worden beïnvloed”) waar kinderen wordt geleerd zich af te keren van Nederland (NRC Handelsblad, 10 september 2019).  Die kinderen “krijgen te horen dat mensen met een ander geloof of levensovertuiging de doodstraf verdienen”. Stel je voor! Waarom worden de artikelen 137c en d Sr. (aanzetten tot haat en geweld) hier niet ingezet? Hier hebben we nu eens echte voorbeelden van aanzetten tot haat, discriminatie en geweld op grond van het geloof, of niet-geloof, van een andere groep?Het optreden van de Hofstadgroep uit 2004 is alweer 15 jaar geleden. Maar moeten we niet erkennen dat we te maken hebben met een niet opgelost probleem? Is de premier dat met mij eens? Is de premier het met mij eens dat wanneer de AIVD in 2018 constateert dat de “jihadistische dreiging in West-Europa nog steeds aanwezig is.” (cursivering toegevoegd) het beter zou zijn te zeggen dat in de twintig jaar die sinds 9/11 2001 verstreken zijn de Nederlandse overheid helemaal niet geslaagd is in het onder controle krijgen van deze problematiek? En dat de situatie nu, mede door de internationale migratiebewegingen en het oorlogsgeweld, erger is dan ooit? Dit weekend kwam De Telegraaf met een bericht dat de voortvluchtige crimineel Ridouan Taghi in bescherming zou zijn genomen door Iran. Taghi zou ook Iran hebben geholpen met liquidaties in Europa, ook in Nederland. Zo vloeit de mocromaffia dus over in jihadistisch terrorisme. Zou de regering geen sancties moeten aankondigen tegen de Iraanse staat?

Voorzitter, tot zover heb ik het gehad over de staat, over de monopolistische organisatie van de dwang op het grondgebied van de staat. Een staat die hier faalt, faalt in haar kerntaak.

Is de premier met mij eens dat uit deze voorbeelden blijkt dat we de greep op de staat aan het verliezen zijn?

Daarbij wil ik het laten voor wat betreft de staat. In de Tweede Termijn hoop ik wat vragen te stellen over de rechtsstaat.

De criminele en de terroristische uitdaging voor de rechtsstaatTerroristen en criminelen vormen een uitdaging voor de staat, hebben we vastgesteld, maar ook voor de rechtsstaat.

De moord op de advocaat Derk Wiersum bijvoorbeeld, is ook een uitdaging voor de rechtsstaat. Waarom? Omdat rechtsbijstand door een advocaat essentieel is voor de zelfbeperking van de staat. Wanneer advocaten niet meer bereid, of in staat, zijn kroongetuigen te verdedigen dan verliest de staat vanzelf haar rechtsstatelijke karakter.

Dat mag nooit gebeuren, zeggen we dan in koor. Maar wie raadt zijn eigen dochter of eigen zoon aan deze advocatenklus op zich te nemen als de staat zelf niet bij machte blijkt de criminele uitdaging te weerstaan?

De aanslag van Jawed S. in het Amsterdamse Centraal Station was, net als de moord op Wiersum, óók een aanval op de rechtsstaat.

Waarom? Omdat geweldplegers als S. erin geslaagd zijn zelfs de best beveiligde Nederlander, te weten de heer Wilders, te doen afzien van het organiseren van zijn protestmanifestatie ter verdediging van die vrijheid van kritiek. Mijn vraag: is dat niet vergelijkbaar met de situatie dat geen enkele advocaat meer bereid zou zijn voor een kroongetuige op treden? En zou dit ons, als Eerste Kamer, als hoedster van de rechtsstaat (of vindt u mij nu te theatraal?), niet te denken moeten geven?

We falen niet alleenNu falen we niet alleen. We falen Europees. Misschien wel mondiaal. Denemarken, Frankrijk of de Verenigde Staten van Amerika – ze hebben allemaal geprobeerd het probleem van de aanslag op de vrijheid van expressie door het jihadistisch terrorisme op te lossen. In al deze landen zijn cartoonwedstrijden gehouden (of cartoons gepubliceerd) en overal zijn die afgeblazen omdat de staat niet meer bij machte was de betrokken activisten te beschermen. Maar we moeten ook onder ogen zien, denk ik, dat daarmee artikel 7 van de Nederlandse Grondwet (vrijheid van drukpers) en artikel 10 van het EVRM (vrijheid van expressie) tot een dode letter dreigen te worden. Althans, wel op de punten waarop jihadistische martelaren bereid zijn op te treden. Zij zijn bereid te sterven voor de afschaffing van art. 7 Gw in Nederland. Wij niet voor het behoud daarvan.

Weerbare rechtsstaatIs de premier het met mij eens dat we niet alleen een weerbare staat nodig hebben, maar ook een weerbare rechtsstaat? En als hij dat met mij eens zou zijn (wat ik verwacht), kunnen we dan ook gemeenschappelijke grond vinden ten aanzien van de interpretatie van dat concept “weerbare rechtsstaat”? Laat ik een paar suggesties doen.

Is de premier het met mij eens dat de vrijheid van expressie onder druk staat en de overheid meer in het werk zal moeten stellen om die te verdedigen. De staat dient niet alleen het fysieke territorium van de staat te verdedigen, maar ook het geestelijke erfgoed van een democratie. Daartoe behoort zonder twijfel de vrijheid van expressie.Is de premier het met ons eens dat bij een dergelijke benadering niet goed past dat iemand die de gramschap van jihadistische terroristen over zich heeft afgeroepen ook nog eens door het Openbaar Ministerie wordt vervolgd? Waarom is dat dan gebeurd in de zaak Wilders? Hangt een dergelijk lot ook andere politici boven het hoofd? En waarom is het stiekem gebeurd? De voormalige minister van Justitie beweert dat hij zich niet met de zaak heeft bemoeid, maar dat hebben de ambtenaren van Justitie wel gedaan. Het is hoogst ongemakkelijk dat daarmee op zijn minst de schijn is gewekt van een politiek proces, iets dat in een democratische rechtsstaat niet behoort plaats te vinden.Deelt de premier ook de stelling dat het ironisch is dat bij die aanslag op de vrijheid van expressie nog een nieuwe aanslag gevolgd is door de Europese Commissie die online platforms tot zelfcensuur probeert te bewegen? De Nederlandse regering, in het bijzonder de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, heeft zich aan een implementatie van die plannen gezet in de bestrijding van “desinformatie” of “nepnieuws”. Nu hebben we net voor het reces de informatie gekregen dat onderzoek in opdracht van het ministerie van Biza heeft uitgewezen dat geen buitenlandse desinformatie of nep-actiegroepen zijn gevonden die hebben geprobeerd de Statenververkiezingen of de Europese parlementsverkiezingen van 2019 te beïnvloeden. Dat was wel de verwachting. Moeten we dan niet constateren dat die hele actie rond dat nepnieuws berust op een verkeerde inschatting? Is niet aan het vigerend beleid daarmee de grondslag ontvallen? Inmiddels is die actie tegen desinformatie omgedoopt tot een actie vóór “transparantie”. Maar kan de minister-president uitleggen wat hij daarover verstaat? ThePostonline, De Dagelijkse Standaard en GeenStijl zijn tegen linkse partijen. En daar zijn ze verdraaid transparant in. En de Correspondent en Joop.nl zijn tegen rechtse partijen. Daar zijn ze ook verdraaid transparant in. In die “clash of opinions” moet de regering en ook Brussel toch geen partij kiezen? GeenStijl betitelde onlangs het vooruitzicht van een kabinet Rutte IV als “horror”. Ik mag toch hopen dat de premier daar niet zenuwachtig van wordt. En we hebben toch niet een heel leger aan Brusselse bureaucraten en “fact checkers” nodig om vast te stellen dat het hier om een mening gaat waar ieder zo het zijne van mag denken? In een tijd van toenemende dreiging voor die vrijheid van expressie ervaren wij het als ironisch dat naast het Openbaar Ministerie ook nog eens de Europese Commissie zich opwerpt met pleidooien voor zelfcensuur. In dit geval van de online media. De grens tussen desinformatie en onwelgevallige informatie is flinterdun. Zou de staat en de regering niet juist de vrije uitwisseling van gedachten moeten waarborgen in plaats van bedrijven onder druk zetten beperkende maatregelen te nemen?

Ik zou het bijzonder waarderen, mijnheer de voorzitter, wanneer de premier ook op deze vragen over het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat nog zijn licht kon laten schijnen.

D66-minister Kajsa Ollongren maakte het tot speerpunt van haar beleid: het bestrijden van ‘nepnieuws’. Ze steunde de oprichting van een Europees censuurbureau dat het vrije internet en de vrije pers aan banden moet leggen. Ze suggereerde dat onze verkiezingen waren beïnvloed door buitenlandse actoren (waarmee ze vermoedelijk niét doelde op het machtige imperium van George Soros!) en stelde dat politieke en maatschappelijke vernieuwingsbewegingen “desinformatie” zouden verspreiden. Ze liet een groot onderzoek uitvoeren om dat allemaal in kaart te brengen - uiteraard van belastinggeld.

Eén ding is zeker: als de onderzoekers ook maar íets zouden hebben gevonden dat in de verste verte op desinformatie of buitenlandse inmenging had geleken, dan was dat groot naar buiten gebracht. Dan waren ingrijpende maatregelen getroffen. Maar wat bleek: van haar beschuldigingen bleef helemaal niets over. Zijzélf verspreidde desinformatie. Zijzélf verkondigde fake news! Ook van ‘buitenlandse inmenging’ in Nederlandse verkiezingen bleek geen enkel spoor.

En passant biedt haar rapport wél een boeiend inkijkje in de denkwereld van de gevestigde machten. Zij kunnen gewoonweg niet geloven dat miljoenen Nederlanders anders over politiek en samenleving denken dan zij. Dat ze niet zijn gemanipuleerd door Poetin, maar een andere mening hebben.

Zo deelt het rapport Nederlandse nieuwsmedia in in twee categorieën: enerzijds “mainstream”; en anderzijds “junk” (vuilnis). Het staat er écht! Het rapport classificeert de links-extremistische website Joop als “mainstream”, maar het eigenzinnige weblog opiniez.com als ‘junk’.

FVD maakt zich grote zorgen over de extreme behoudzucht en de krampachtige controledrift van de gevestigde machten. Er is steeds verdergaande inperking van het vrije debat - zowel op internet als in de kranten en TV-programma’s. Er is toenemende zelfcensuur. Er is no-platforming op universiteiten. Boeken worden uit de handel genomen. Een doortrapte methode van guilt by association creëert een maatschappelijke angstcultuur die mensen ervan weerhoudt om vragen te stellen, op onderzoek uit te gaan en boeken van andersdenkenden zelfs maar te bestellen - want ook dát kan je de kop kosten.

De vrije uitwisseling van ideëen wordt daarmee steeds vaker gefnuikt. Ondertussen maken tech-giganten als Facebook deals met linkse, EU- en immigratiegezinde regeringen om conservatieve visies als “hate speech” weg te kunnen zetten en te kunnen “shadowbannen”. In ons eigen land vindt het Orwelliaanse Wildersproces plaats. In Brussel tiert Verhofstadt - die samen met D66 en VVD in een en dezelfde fractie zit - over zware sancties tegen democratische besluitvorming in Polen en Hongarije.

Het is tijd om in actie te komen. Met haar eerdere - volkomen ongegronde - beschuldigingen, en nu opnieuw met haar rapport waarin onafhankelijke, kritische media als “afval” worden weggezet, overschrijdt Kajsa Ollongren fundamentele grenzen. Het is niet aan de overheid om de betrouwbaarheid van nieuwsmedia te beoordelen. Het is geen taak van de staat om te bepalen wat wel en niet waar is. Het is onacceptabel om wilde verdachtmakingen op TV te verkondigen zonder een spoortje bewijs. Alleen totalitaire dictaturen laten zich in schimmige rapporten en negatieve termen uit over onafhankelijke journalisten en voeren processen tegen oppositieleiders. FVD is bezorgd dat Ollongren verder gevolg geeft aan haar totalitaire impulsen. Daarom stellen wij de volgende Kamervragen:

Vraag 1Steunt u het onderverdelen van nieuwsmedia in de categorieën ‘vuilnis’ versus ‘mainstream’? Zo ja, waarom? 

Vraag 2Zo nee, neemt u dan afstand van dit onderzoek? 

Vraag 3Bent u net als FVD van mening dat de staat een gevaarlijk pad richting censuur bewandelt als het onderzoek laat doen waarin in dergelijke bewoordingen onderscheid tussen media wordt gemaakt?

Vraag 4Bent u het ermee eens dat het waarheidsgehalte van de sectie over “trollen” in twijfel getrokken moet worden nu blijkt dat het rapport in ieder geval één echte gebruiker - met een mening die de auteurs onwelgevallig is - als “verdacht” of “nep-achtig” heeft weggezet, terwijl deze gebruiker simpelweg zijn mening gaf? 

Vraag 5Vindt u het geven van een mening die tegen de mainstream indruist maar geheel binnen de kaders van de Nederlandse wet valt “verdacht”? Zo nee, bent u ook van mening dat het nooit meer mag voorkomen dat auteurs zich in een van overheidswege gefinancierd document in dergelijke termen uitlaten over Nederlanders die volledig binnen de kaders van de wet hun mening geven?

Vraag 6In het rapport stellen de onderzoekers: “Generally, the junk news sites, of which hyperpartisan sites are the largest constituent, can be characterized as right-wing, anti-immigrant, anti-EU (...).” (Rogers & Niederer 2019, 59).2  Bent u het eens met deze stelling - dat ‘vuilnis’-nieuws zich met name ter rechterzijde van het politieke spectrum zou bevinden? Zo ja, hoe verklaart u dat? Zo nee, waarom niet?

Vraag 7Wat vindt u ervan dat dit rapport bepaalde nieuwsmedia als vuilnis bestempelt, maar dat bewegingen en individuen in dit rapport tegelijkertijd in diskrediet worden gebracht als ze de objectiviteit van de gevestigde media in twijfel trekken, zoals uit de passage “Designating a news organization as fake (...) however, has a darker history, associated with authoritarian regimes or populist bombast diminishing the reputation of ‘elite media’” blijkt?3 Bent u ook van mening dat het bevragen van de objectiviteit van gevestigde media een “donkere geschiedenis” heeft? Zo ja, welke “donkere geschiedenis” dan? Zo nee, waarom niet?

Vraag 8Hoe past uw eigen waarschuwen voor “fake news” in deze al dan niet “donkere” geschiedenis? 

Vraag 9Bent u het ermee eens dat een pluriform media-aanbod essentieel is in een democratie, en dat alternatieve, kritische media hier een belangrijke bijdrage in leveren?

Vraag 10Kunt u garanderen dat u in de toekomst geen maatregelen treft die de journalistieke vrijheid of de verspreiding van als ‘vuilnis’ betitelde media in dit rapport beperken, zowel online als offline? Op welke wijze kunt u die garanties gestand doen?

Vraag 11Waarom is dit onderzoek, dat betrekking heeft op Nederlandstalige inhoud, in het Engels uitgevoerd?

Vraag 12Is dit rapport in de ministerraad besproken, en welke conclusies zijn daaruit getrokken?

Vraag 13Wat is de status van dit rapport, en trekt u er beleidsconsequenties uit? Zo ja, welke?

Vraag 14Hoeveel geld heeft het ministerie aan dit onderzoek uitgegeven?

Vraag 15Zult u na verschijnen van dit rapport nu voortaan niet meer suggereren dat Rusland of andere vreemde mogendheden in onze verkiezingen proberen te interfereren als daarvoor geen hard bewijs is? Gaat u excuses maken voor eerdere beschuldigingen?

Vraag 16Heeft de Rijksoverheid contact gehad met techgiganten als Facebook en Google over het tonen of niet tonen van bepaalde inhoud aan gebruikers in Nederland? Zo ja, over welke types inhoud ging dit, wanneer vonden deze gesprekken plaats, wat was de aard van deze gesprekken en welke conclusies zijn daaruit getrokken?

Vraag 17Kan de minister garanderen dat de overheid geen invloed probeert uit te oefenen op het algoritme van techgiganten om zo te beïnvloeden welke politiek beladen berichten of websites gebruikers wel of niet te zien krijgen? Zo nee, hoe beziet u dit in het licht van de democratische rechtsstaat, de pluriformiteit van de media en de vrijheid van meningsuiting?

Vraag 18Welke media ontvangen geld van de overheid, en hoeveel per medium?

Vraag 19Wilt u deze vragen zo spoedig mogelijk beantwoorden?

1 @marcelvandenber op Twitter. 2019. https://twitter.com/marcelvandenber/status/1185649827771768839 (link verkregen op 23 oktober 2019).2 Rogers, Richard & Sabine Niederer. 2019. The Politics of Social Media Manipulation, pp. 59.3 Rogers, Richard & Sabine Niederer. 2019. The Politics of Social Media Manipulation, pp. 167.

Woensdag 25 september presenteerde de Commissie Remkes (VVD) draconische en volstrekt onnodige maatregelen om een denkbeeldig ‘stikstofprobleem’ te ondervangen. Al maanden ligt ons land stil na een uitspraak van de Raad van State, eind mei dit jaar, dat het Nederlands vergunningstelsel voor de uitstoot van stikstof onverenigbaar is met Europees Recht. Een groot deel van de bouwvergunningen ging op de helling, waardoor nu zo’n 18.000 grote bouwprojecten met een totale waarde van ruim 14 miljard euro stil liggen. Boeren kunnen niet uitbreiden. Koeien mogen de wei niet meer in. De woningbouw gaat op slot. 

Het advies van VVD-prominent Johan Remkes maakt de situatie nóg erger. De maximumsnelheid moet in heel Nederland worden verlaagd; de veestapel moet drastisch verkleinen en boeren moeten weg uit de buurt van natuurgebieden. Totaal onnodig en desastreus voor ons land. 

Stikstof vormt geen bedreiging voor milieu- of natuurStikstof vormt ongeveer 80% van onze atmosfeer. Het is geenszins ‘gevaarlijk’ of ‘milieuonvriendelijk’. Ook de zogeheten ‘actieve stikstofverbindingen’ die worden gevormd bij industriële of agrarische activiteiten - zoals stikstofoxiden (NOx) en ammoniak (NH3) - zijn niet gevaarlijk. Integendeel: ze zijn in principe goed voor planten en bomen. Ze vormen de basis van Pokon plantenvoeding en andere vormen van bemesting. Natuurlijk moet overdaad worden voorkomen. Maar de uitstoot van deze stoffen daalt al jaren:

Dat het nu ineens tóch tot een ‘stikstofcrisis’ komt, heeft dan ook helemaal niets met milieuzaken te maken! Het gaat louter om een administratieve botsing van regelgeving. Het Nederlands vergunningstelsel (het ‘Programma Aanpak Stikstof’, oftewel: PAS) was volgens de Raad van State namelijk onverenigbaar met de Europese ‘Habitat-richtlijn’. Deze richtlijn bepaalt dat landen natuurgebieden (de zogeheten Natura-2000 gebieden) in stand moeten houden. Er mag geen ‘betekenisvol’ effect van stikstof op de soorten flora en fauna in natuurgebieden zijn. Wat vervolgens de betekenis van ‘betekenisvol’ is, wordt aan de lidstaten zélf overgelaten. Nederland koos voor een heel ingewikkelde aanpak: een zéér lage drempelwaarde voor een vergunningsaanvraag (maximaal 0,05 mol stikstofdepositie per hectare per jaar - dat is minder dan een zakje Pokon plantenvoeding!), maar bood dan wél weer een uitweg door de positieve gevolgen van toekomstige natuurbeschermende maatregelen mee te nemen in het rekenmodel. Bovendien werden het beweiden van vee en bemesten van landbouwgrond geheel uitgezonderd van een vergunningplicht.

De Raad van State oordeelde dat dit complexe systeem van extreem lage drempelwaardes en compensatie voor ‘toekomstige maatregelen’ en uitzondering voor specifieke sectoren tegen de Habitatrichtlijn ingaat. Dat betekent dus niet dat Nederland te veel stikstof uitstoot. Het betekent slechts dat bepaalde juridische constructies binnen het PAS onverenigbaar waren met EU-recht.

Kijk maar naar onze oosterburen. Pas vanaf 7 mol stikstof per hectare per jaar wordt in Duitsland überhaupt een verband tussen een project en de neerslag van stikstof aangenomen. Pas vanaf dan hoeft dus ook een vergunning te worden aangevraagd. Een belangrijke factor in het Duitse economische succes! En op geen enkele wijze strijdig met Europese regels!

Snelle werkbare oplossingFVD wil dat minister van Landbouw Carola Schouten (CU) de Nederlandse rekenmethode vandaag nog gelijk trekt met Duitsland. Stop de bizarre en volstrekt onnodige VVD-plannen om Nederland nóg verder stil te leggen! Door het eenvoudig ophogen van de limiet op stikstofdeposities kunnen onze boeren weer groeien, kan het vee weer de wei in, kunnen bouwprojecten doorgaan en auto’s weer doorrijden!

In mei 2019 oordeelde de Raad van State dat het Nederlandse stikstofbeleid van tafel moest. Als gevolg liggen nu 18.000 bouwprojecten stil, met een totale waarde van 14 miljard euro. Verbetering van de infrastructuur, aanleg nieuwe woningen: allemaal stopgezet. Ook de agrarische sector wordt snoeihard getroffen. Boeren mogen niet meer uitbreiden, koeien mogen niet meer de wei in en zitten vast in stallen.

Het kabinet gaf de commissie-Remkes (VVD) de opdracht om de impasse zo snel mogelijk te doorbreken. Het rapport dat vandaag uitkwam, had maatregelen moeten bevatten om de bouw van woningen en wegen weer toe te staan. Om boeren hun stallen weer te laten uitbreiden en hun koeien weer in de wei te laten zetten.

Nu komt Remkes niet met een 'oplossing', maar met radicale plannen die op de korte termijn niets veranderen en op lange termijn de problemen alleen maar groter maken. Zo wil hij de maximumsnelheid ernstig verlagen en de veestapel drastisch verkleinen. Dramatisch voor ons land.

Er is helemaal geen ‘stikstofcrisis’. Er is een door onze eigen overheid gecreëerd probleem dat voortkomt uit verkeerde regelgeving. Stikstof is in het algemeen goed voor de groei van planten, maar bepaalde soorten (vooral dorre) planten gedijen minder goed bij hogere concentraties. De EU zag hier de perfecte aanleiding in om zich met ons te bemoeien en formuleerde een set regels. Volgens deze EU-regels mag stikstof geen “betekenisvolle” invloed op flora en fauna hebben. Nederland vertaalt dat, nu het PAS door de Raad van State is verworpen, naar een maximum van 0,00 mol stikstof per hectare - geheel onnodig, want bijvoorbeeld in Duitsland ligt de grens op 7 mol.

Gevestigde partijen doen echter niets om de gemaakte fouten te herstellen. Integendeel: ze grijpen deze gefabriceerde crisis aan om hun radicale klimaatplannen door te duwen. De commissie-Remkes gaat erin mee. Hij houdt het absurde maximum van 0,00 mol per hectare in stand en verlengt de impasse.

FVD gaat alles doen wat in onze mogelijkheden ligt om dit bizarre beleid te stoppen en weer woningen te bouwen. Gewoon te kunnen doorrijden op de snelweg. Onze agrarische sector te helpen groeien. Daarom roepen wij het kabinet op Remkes’ advies niet op te volgen, géén “drastische maatregelen” door te voeren, maar de stikstofnorm naar Duits voorbeeld te moderniseren. FVD stelt bovendien de volgende vragen aan minister Carola Schouten (Landbouw, ChristenUnie):

Vraag 1Hebt u kennisgenomen van het artikel “Stikstofmethode in Duitsland en België soepeler”?

Vraag 2Erkent u dat de Duitse aanpak vanuit juridisch perspectief geheel voldoet aan de vigerende EU-regelgeving? Zo nee, waarom niet?

Vraag 3Kunt u aangeven hoeveel het niet wijzigen van de huidige stikstofnorm Nederland per jaar kost vergeleken met de situatie waarin het PAS nog van kracht was? Zo nee, waarom niet?

Vraag 4Bent u bereid de stikstofnorm naar Duits voorbeeld te moderniseren, zodat tal van stilgelegde projecten weer door kunnen gaan? Zo nee, waarom niet? Hoeveel geld zou toepassing van de Duitse methode in Nederland ons opleveren?

Vraag 5Hoeveel soorten flora en fauna worden gered dankzij de Nederlandse methode, vergeleken met wanneer we de Duitse methode zouden toepassen? Welke soorten zijn dit? Hoeveel geld geven we dan per soort uit? Hoe verhoudt dit bedrag zich tot de prijs die de overheid hanteert om een mensenleven te redden bij een overstroming, zoals beprijsd bij de bouw van de Deltawerken? Vindt de minister dit te rechtvaardigen? Zo ja, waarom?

Vraag 6Deelt u de mening van enkele fracties in deze Kamer dat de veestapel gehalveerd moet worden? Hoeveel boeren zouden hun baan dan verliezen? Hoeveel geld zou dit Nederland jaarlijks kosten? Deelt u onze mening dat deze consequenties onacceptabel zouden zijn?

Vraag 7Deelt de minister de opvatting dat de betrouwbaarheidsintervallen in het AERIUS-model dermate groot zijn dat men op basis van dat model over de hoeveelheid stikstof in natuurgebieden geen precieze uitspraak kan doen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 8Is de minister bereid echte metingen te laten uitvoeren in alle Natura-2000 gebieden om de daadwerkelijke hoeveelheid stikstof in en op de grond vast te stellen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 9Hoe beziet u de consequenties van de PAS-uitspraken van de Raad van State voor de transportsector?

Vraag 10Hebt u kennis genomen van het artikel “Minder hard is nauwelijks meer schoon”?

Vraag 11Klopt het dat de stikstofuitstoot van het wegverkeer slechts 6% van het totaal bedraagt, het stikstofverlies nog geen half procent zou zijn als het verkeer overal 100 km/u in plaats van 130 km/u zou rijden en dat de verlaging van de stikstofdepositie in de praktijk nog lager zal uitvallen, omdat de maximumsnelheid nu niet overal 130 km/u is? Bent u bereid deze effecten voor de stikstofdepositie te berekenen voordat u de maximumsnelheid verlaagt?

Vraag 12Erkent u dat een verlaging van de maximumsnelheid op snelwegen potentieel risicovol is, omdat de meeste Nederlandse snelwegen zijn ingericht op een maximumsnelheid van 130 km/u en automobilisten op wegen met een dergelijk wegbeeld bij 100 km/u hun aandacht eerder verliezen? Bent u bereid hier onderzoek naar te doen voordat u deze maatregel doorvoert? Zo nee, waarom niet?

Vraag 13Deelt u de mening van de FVD-fractie dat het verlagen van de maximumsnelheid volkomen onwenselijk is? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom?

Vraag 14Kunt u deze vragen zo spoedig mogelijk beantwoorden?

Wat merkt de Nederlander van de aantrekkende economie? Nagenoeg niets, blijkt uit de koopkrachtcijfers. De helft van de Nederlanders gaat er zelfs op achteruit, onder wie degenen met een pensioen en een uitkering. Sinds het einde van de crisis is de groei van de koopkracht niet meer zo laag geweest. De zogenaamde ‘vooruitgang’ over 2018 bedraagt gemiddeld een verwaarloosbare 0,3 procent ten opzichte van 2017, meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek.

Wat is de oorzaak van die schamele koopkrachtcijfers? De economische groei verdampt door steeds hogere belastingen, nog méér bureaucratie, torenhoge kosten van voortgaande immigratie en klimaathysterie waarvoor alles moet wijken. Dankzij jarenlang VVD-beleid wordt de middenklasse meedogenloos uitgehold. De voedselbanken groeien harder dan de koopkracht. De tussenstand van tien jaar Rutte: stijgende lasten en dalende koopkracht.  FVD staat voor een fundamentele koerswijziging. Steun ons!

De coalitie wil pas een Kamerdebat over de politieke inmenging van VVD-ministers in het Wildersproces ná rechterlijke uitspraak. Absurd! Echt helemaal fout! Juist nu er blijkbaar politieke inmenging is geweest moet de Kamer in actie komen!

Anders dan VVD en CDA - die in Brussel werken voor Merkel en Verhofstadt - werkt FVD in het Europees Parlement voor het NEDERLANDS belang. Onder leiding van Derk Jan Eppink zet het team van FVD zich dagelijks in om de desastreuze plannen van de Europese Commissie tegen te houden. Vanaf vandaag schrijft Eppink maandelijks een column over zijn ervaringen in de EU.