Poliflw

Woensdag 16 oktober is een bijna 5 uur durend debat gevoerd in onze Staten, met 150 boeren op de tribune en veel trekkers buiten. Het ging natuurlijk over stikstof, de toekomst van de landbouw, de bestuurlijke koerswijzigingen en de emoties die hierbij vrij zijn gekomen. Het resultaat? De onduidelijkheid over wat er in een half uur overleg tussen de gedeputeerde en de afvaardiging van de boeren is gebeurd blijft bestaan. Of het college zich zal voegen in nieuwe, landelijk te maken afspraken tussen kabinet en alle provincies? De gedeputeerde zegt geen volmondig ja; hij sprak wel de intentie uit maar ook de optie om zelf Overijsselse regels uit te vaardigen blijft bestaan. Inmiddels is op 17 oktober door de minister duidelijk gemaakt dat er tot 1 december nieuwe afspraken tussen Rijk en Provincies zullen komen.

Opvallend waren de verschillen tussen CU ten opzichte van CDA en VVD  enerzijds en anderzijds ook de uitzonderlijke pro-boeren opstelling van PVV en Forum. Die ontkennen volstrekt dat er een probleem is, geheel passend bij hun landelijke koers. Tenslotte viel ook de gehele afwezigheid van de PvdA in het debat op. Het leek erop dat men in de PvdA fractie ook ongelukkig was met hoe het allemaal was verlopen. CU en PvdA leken tegenover de CDA en VVD fracties te staan. En de ooit zo nette SGP fractie trok, sinds ze een gedeputeerde hebben die over landbouw gaat, fel van leer door onbehoorlijke opmerkingen naar D66, SP, de PvdD en GL . De verdeeldheid was groot. De emoties waren voelbaar.

Als fractie hebben we in het debat verschillen bloot gelegd. De bestuurlijke koerswijziging van de SGP gedeputeerde en het voltallige College hebben we publiek verwoord en zo voor iedereen zichtbaar gemaakt. We hebben vastgehouden aan de ambitie de stikstofdepositie fors te beperken en ook de reductie van de veestapel als middel benoemd. En we hebben in onze bijdragen in de Staten een krachtige stem gegeven aan kwetsbare natuur. Onze koers voor de toekomst van de landbouw in Nederland blijft: we willen de staat van de natuur versterken en de landbouw zal haar uitstoot van stikstof (die neerslaat in kwetsbare natuur) fors moeten beperken. Er is geen keus!

Op het einde van het debat hebben we samen met andere partijen een motie van treurnis ingediend. Die haalde het uiteraard niet. De coalitie sloot de rijen. Maar ik voorzie dat het in de coalitie met dit dossier nog stevig kan botsen. De PvdA lijkt vleugellam. De CU staat achter haar minister van Landbouw en verwacht dan ook een wijziging van het landbouwbeleid in de provincie. De CDA fractie is verdeeld (maar zit gevangen in decennia boerensteun) en de VVD  babbelt mee. En ondertussen ontstaat het beeld dat de SGP alles uit de kast haalt om haar gedeputeerde vooral te steunen. Want die had het zichtbaar moeilijk.

Wij dienen naar aanleiding van de technische sessie en het debat een nieuwe serie schriftelijke vragen in. Er is en blijft nog veel mist bestaan dat het debat niet ten goede komt en geen recht doet aan transparant democratisch bestuur. We zullen als oppositiepartij blijvend opkomen voor de Tuin van Nederland waar het voor iedereen goed recreëren, ondernemen, wonen en werken blijft. Maar dan wel in een Tuin die veel beter in balans is!

Wil je het debat terugkijken? Klik dan hier!

Wybren Bakker,

Fractievoorzitter en woordvoerder natuur & landbouw

De afgelopen weken was er veel rumoer over uitingen van D66 dat de veestapel met 50% moet worden ingekrompen om zo bij te dragen aan de reductie van stikstofuitstoot. Veel boeren ervaren die boodschap als een klap in het gezicht. Ze voelen zich weggezet en ontkend. Want veel boeren innoveren permanent (in bodem-, mest en stalsystemen en in het realiseren van nieuwe aanvullende verdienmodellen). En ondertussen zijn ze dagelijks bezig ons allen van hoogwaardig voedsel te voorzien. Die inzet verdient waardering!

Nederland heeft echter een zeer fors probleem. We stoten met elkaar teveel stikstof uit en dat is slecht voor onze natuur in de “stadstaat” die Nederland is. De veestapel is de grootste uitstotende partij. En ondanks alle inspanningen van ondernemers is de uitstoot vanuit de landbouw nog veel te hoog en gaat de natuur en biodiversiteit hollend achteruit. Logisch dat ook de commissie Remkes vaststelt dat ook daar de emissie teruggebracht moet worden. Dat vergt lef, visie, doorzettingsvermogen en geld. De visie is er: over naar natuurinclusieve kringlooplandbouw.

De individuele boeren, met al die bank- en leververplichtingen, hebben het al vele jaren niet makkelijk in het huidige systeem. Zij knokken dagelijks om het hoofd boven water te houden, en de bank en voedingsindustrie tevreden te houden. Het huidige kabinet heeft daarom in de begroting en het klimaatakkoord reeds honderden miljoenen vrijgemaakt voor hulp bij stoppen (warme sanering) en steun bij het wijzigen van bedrijfsmatige en regionale productie- en verwerkingsmethoden. Ook het CDA, VVD en CU steunen die koers en onderkennen dat het “agrarisch ondernemen” anders moet. Het ontbreekt nu echter aan lef om dat ook naar de traditioneel sterke boerenachterbannen te verwoorden. Een andere escape die CDA en VVD nu hanteren is het RIVM (de jarenlange stikstofmetingen) ter discussie te stellen. Daar zal de natuur niet door verbeteren!

Volgens de commissie Remkes is er meer nodig om de reductie van de stikstofemissie te realiseren, ook in de landbouw. Door het voorstel van D66 is er een debat ontstaan – een fel debat, zeker niet allemaal even fraai en empathisch. Maar de feiten spreken voor zich. Als politieke partijen nu gaan “strijden” voor de boeren zonder antwoord te geven hoe de problemen dan wel opgelost moeten worden, dan is dat een loos geluid. Daar hebben individuele boeren niks aan. Wat zij nodig hebben is échte zekerheid voor de toekomst. De staat van onze planeet laat nou eenmaal niet toe dat we eeuwig op deze manier door blijven gaan.

Maak de visie concreet op regionaal en individueel niveau. Help boeren die vrijwillig willen stoppen zodat ze een fatsoenlijke toekomst houden (4 op de 10 Nederlandse boeren overwegen te stoppen omdat ze of geen opvolger hebben of nieuwe milieumaatregelen niet kunnen financieren) en steun huidige en toekomstige natuurinclusieve kringloopboeren bij de noodzakelijke veranderingen. Pak ondertussen natuurlijk ook mobiliteit, vliegen, industrie en ons consumptiepatroon individueel aan!

Regel nationaal en Europees een goed duurzaam verdienmodel voor boeren en creëer rust in de sector door langjarige wet- en regelgeving. Zorg dat de boer voor haar producten een eerlijke prijs verwerft. Als je nu 130 koeien melkt en alleen de laatste 10 zorgen voor je netto maandelijks inkomen dan kunnen we door meer te betalen voor ons dagelijks eten ook ervoor zorgen dat de toekomstige boer door 80 koeien te melken ook nog een goede boterham verdient. En regel goed dat de boer tevens mee blijft zorgen voor onze collectieve kwetsbare natuur, bijdraagt aan toerisme, lokaal hoogwaardige producten levert en er een duurzame toekomst is voor jonge boeren die graag blijven boeren.

Daarbij moeten we ervoor zorgen dat alle hoogwaardige landbouwkennis, die uniek is in de wereld, beschikbaar blijft en door kan ontwikkelen. Zodat onze bijzondere kunde op het gebied van landbouwtechnologie elders op de aarde benut wordt. Want ook daar moet geleerd worden goed met bodem, water, dieren en ons klimaat om te gaan. Nederland is het voorbeeld voor vele boeren elders op de wereld. Laten we van die kennis nog meer ons exportproduct maken. Want als je een boer kennis geeft zal ze die benutten als er daardoor meer inkomen ontstaat en haar kinderen naar school kunnen gaan. Dus: geen vis maar een hengel. Dat is de kracht van kennis!

Al weer een aantal weken terug liep ik mee in de Zwolle Pride Parade. Een indrukwekkende “optocht” door Zwolle met onder andere steun van de Provincie Overijssel mogelijk gemaakt. Ik liep samen met vele honderden blije inwoners in deze eerste Pride mee. En wat was ik trots!

Toen jaren geleden de GAY games in Amsterdam waren werd die stad overspoeld door LHBTI’ers vanuit de gehele wereld. Dat was een toffe week! Eindelijk even het gevoel dat we een meerderheid vormden en nergens was een wanklank te horen. De stad was in regenboogkleuren en ik voelde me vrij. Een gevoel dat veel hetero’s waarschijnlijk elke dag ervaren maar dat voor LHBTI’ers niet vanzelfsprekend is. Maar dat gevoel van vrijheid gun ik iedereen. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn en zichtbaar kunnen houden van wie hij of zij wil – op werk, op school, bij het uitgaan, enzovoort.

Enkele jaren geleden startte ik daarom met een motie om de regenboogvlag op het provinciehuis te krijgen tijdens Coming Out Day. Die kreeg een krappe meerderheid in de Staten. Vanaf dat moment kwam er ruimte. De vervolgstap was het realiseren van een congres met allerlei organisaties en gemeenten om te spreken over de noodzakelijke ondersteuning voor een opener en vrijer Overijssel. Dit leidde tot mijn initiatief tezamen met de PvdA om Overijssel uit te roepen tot regenboogprovincie en daadwerkelijke steun via subsidies te realiseren en onderzoek te laten doen naar de beleving van LHBTI’ers in ons Overijssel. Ook dat lukte.

Maar nog was het mij niet genoeg. In opmaat naar de provinciale verkiezingen werd mijn – met steun van de 3 regionale COC’s gemaakte – regenboogstembusakkoord door de meeste fracties ondertekend. Er werd tevens vanaf 2019 voor de komende jaren op o.a initiatief van de VVD extra geld vrijgemaakt voor gerichte acties om de samenleving te versterken en de acceptatie van LHBTI’ers te bevorderen, waaronder de mogelijkheid voor het steunen van bijvoorbeeld een Pride in Zwolle of andere gemeente in Overijssel.

Inmiddels heeft het onderzoek naar de acceptatie van LHBTI’ers in Overijssel de problemen die wij als D66 uit de samenleving al wel kennen bevestigd: Er ligt nog veel ruimte voor verbetering. Overijssel ligt op het gebied van veilig wonen, sociale veiligheid, en het gevoel van vrijheid, zelfs op achterstand ten opzichte van buurprovincie Gelderland. Een van de belangrijkste aanbevelingen uit het onderzoek is om meer aandacht aan voorlichting op scholen te realiseren en ruimte aan zichtbaarheid te geven. Het gaat om zo’n 5% van de Overijsselse inwoners die onder LHBTI vallen, dus rond de 55.000 inwoners.

Ik blijf aandacht vragen voor hoe wij als provincie de juiste kaders kunnen creëren om invulling te geven aan de doelen: sterkere voorlichting en meer zichtbaarheid. Veelal komt dit in de praktijk namelijk op de schouders van vrijwilligers te liggen. Daarom vroeg ik deze week aan GS om scholen actief te benaderen en uit te nodigen om mee te doen aan Coming Out Day op 11 oktober. Ik vroeg ook om gemeentes en bibliotheken te steunen die naar Drents voorbeeld een “roze hoek” willen realiseren, waarin allerlei informatie over alles wat met   te maken heeft makkelijk beschikbaar wordt gesteld. En ik vroeg aan Gedeputeerde Roy de Witte of hij openstaat voor een gesprek met de makers van de Roze Golf, het radioprogramma van RTV Oost op zondagmiddag waar voorlichting in onafhankelijke vorm wordt gegeven en dat zo een hele belangrijke functie in Overijssel vervult. Zoals bij de meeste voorlichtingscampagnes op dit gebied is ook hier het probleem dat een succesvol (voort)bestaan van deze initiatieven in het gedrang komt omdat het afhankelijk is van de inzet van individuele vrijwilligers.

Een aantal weken terug was het dus weer zover: de straat was van LHBTI’ers. In Zwolle, in mijn Overijssel, tijdens de Pride. Met honderden liepen we, met heerlijk swingende muziek, door de stad. Op vele plaatsen langs de kant stonden rijen dik inwoners mee te dansen en te genieten. Veel kinderen met regenboogvlaggen, bont versierde huizen, ouderen op balkons die kleurrijk zichtbaar waren, fraai uitgedoste inwoners die mee toonden te zijn wie ze zijn. Samen met mijn D66 partijgenoten liep ik mee door Zwolle. Vrij en blij en trots. Zijn wie je bent, waar je ook bent of woont of van wie je houdt, alle smaken en kleuren van de regenboog  – het kon allemaal zonder gedoe, die dag in Zwolle. Dat voelde geweldig goed.

Ik vraag niet om elke dag een Pride. Ik voel wel elke dag de pride in mij. En trots ben ik op al die LHBTI’ers die mee die dag zichtbaar zichzelf waren, die dat toonden en zo mee de ruimte maken voor hen die na hen komen. Er was een sterk team dat een leuk vierdaags programma realiseerde en ook de Pride Parade in Zwolle mogelijk maakte. Ik was trots op zoveel organisatiekracht van vrijwilligers uit Zwolle, en op maatschappelijke organisaties en bedrijven zoals IKEA en Scania die dit event steunden. Trots was ik op het MKB in Zwolle dat winkels met vlaggen had uitgedost.Blij dat ik ook andere partijen mee zag doen aan dit feest. En trots op de Staten van Overijssel die met de vlag vier in top toonde dat Overijssel regenboogprovincie is: Een provincie waar je zonder aanzien des persoons elke dag jezelf kunt zijn.

Het raakt me elke keer weer als ik hoor dat mensen die vrijheid niet ervaren, zich onveilig voelen, door anderen niet worden geaccepteerd en daardoor soms zelf met hun identiteit worstelen. Er is nog genoeg te doen en daar blijf ik me voor inzetten. Iedereen heeft het recht en moet ook de ruimte voelen om zichzelf te kunnen zijn – vanuit welk nest of plekje van deze wereld je ook komt! Vrijheid is een hoog goed om me voor in te blijven zetten.

Boeren zijn van levensbelang voor onze aarde.  Hun innovatiekracht biedt de kans uit de nationale PAS impasse te komen. En Nederland moet ze daarbij helpen. Dat geeft de ruimte voor een nieuw evenwicht tussen ecologie en economie en zo blijft Nederland wereldspeler op de agromarkt. Want de kennis van onze Nederlandse boeren kan worden ingezet om alle inwoners van onze aarde gezond en duurzaam te kunnen blijven voeden. Dat is de kracht van de boer en de kracht van Nederland. Denk en handel internationaal. Er is een wereld te winnen!

Al langer worden de Nederlandse boeren (die voor ons dagelijks eten zorgen) weggezet als grootvervuilers en gezien als de belangrijkste veroorzakers van teveel uitstoot van stikstof. Inmiddels heeft de Raad van State het systeem van stikstofvereffening de nek omgedraaid en ligt Nederland stil. Alleen al in Overijssel zijn meer dan 1500 projecten geïnventariseerd die door dwingende regels mogelijk niet meer van de grond kunnen komen zolang er geen oplossing voor de stikstofneerslag wordt gevonden. Stikstof hebben we nodig maar een teveel aan uitstoot leidt tot zeer ernstige schade voor de natuur en biodiversiteit als geheel.

Landbouw en mobiliteit zijn twee belangrijke veroorzakers van onze dagelijkse stikstofuitstoot. De overheid wil terecht de Parijsakkoorden halen, maar natuurlijk ook zorgen dat onze economie groeit en o.a. de bouw van woningen hoogste prioriteit krijgt. Maar economische groei en de daarbij behorende uitstoot van stikstof gaat op dit moment niet goed samen met het nakomen van de klimaatafspraken.

LNV

Uiteraard moeten we doorgaan met het verduurzamen van onze mobiliteit. De afspraken van Parijs zijn leidend en het klimaatakkoord dwingt tot snel en zorgvuldig stappen zetten. Dus zorg voor meer snelfietswegen, realiseer E-fiets laadpalen bij alle OV-knooppunten in Overijssel, maak meer ruimte voor electrisch vervoer over weg en water, realiseer de aanleg van waterstofstations en regel dat electrische deelauto’s in wijken en dorpen beschikbaar zijn waarbij de batterijen van E-auto’s weer als buurtaccu’s kunnen fungeren.

Maar omdat de landbouw volgens alle berekeningen de grootste veroorzaker is van dagelijks nieuwe stikstofneerslag moeten we ook in die sector zoeken naar innovatieve oplossingen. Dat doen we niet door boeren als boosdoeners weg te zetten maar juist door ze te ondersteunen en meer kansen voor innovatie te bieden.

Nederland is al jaren toe – en werkt inmiddels stapsgewijs – aan een nieuwe manier om landbouw te bedrijven: de kringlooplandbouw. Na de Tweede wereldoorlog wilde niemand meer honger lijden, dus stond de behoefte aan meer en goedkoop voedsel voorop. De boeren hebben dit voor ons mogelijk gemaakt! Van de potstal en kleinschalig boeren gingen we naar de ligboxstal en voedselproductie op een steeds grotere schaal.

Tegenwoordig is er geen tekort aan voedsel meer maar bestaat de maatschappelijke wens naar duurzaamheid en goede zorg voor onze natuurlijke omgeving. De oplossing voor de toekomst is natuurinclusief en circulair boeren. Dat betekent dat we weer teruggaan naar grondgebonden landbouw met gesloten ketens van voer en mest binnen het bedrijf of in de directe omgeving. Om precies te zijn: stop het gebruik van kunstmest en de invoer van soja, gebruik reststromen als voer voor varkens, geef kippen insecten door ze te laten scharrelen, laat koeien gras eten, verbouw mais voor menselijke consumptie en benut alle mest als bodemversterker.

Er ligt dus een grote opgave. De tijd dringt en we kunnen het de boeren niet alleen laten oplossen. In plaats van voedselproductie op steeds grotere schaal om winstgevend te blijven moeten boeren betaald gaan worden voor hun inzet voor natuurakkers, landschapsbeheer, bomenonderhoud, het creëren van leefgebieden voor weidevogels en het opwekken van duurzame stroom door bijvoorbeeld zonnedaken. Wij vinden dat de politiek op nationaal en provinciaal niveau de taak heeft de boer daarbij te helpen.

Natuur en klimaat moeten prioriteit krijgen want die zijn van levensbelang voor ons allemaal. Als het aan D66 ligt hebben boeren in Overijssel de keuze: steun voor de noodzakelijke verandering naar kringlooplandbouw of hulp bij het stoppen met het bedrijf. Hoe dan ook hebben ze hulp verdiend. Dat vraagt geld vanuit de landelijke overheid als ook vanuit de provincie. Die kunnen enerzijds rechten opkopen (warme sanering) en anderzijds meer geld voor de transitie naar circulaire landbouw vrijmaken door het agro&food beleid van de provincie daar op te richten.

Het CDA kan niet meer wegkijken en dwarsliggen bij saneringen en het sluiten van de kringloop maar gelijktijdig klagen over een tekort aan woningen of het al dan niet openen van Lelystad Airport. Op deze manier “pal staan voor boeren” komt op langere termijn noch de boeren noch de maatschappij als geheel en zeker niet ons milieu ten goede.

Ook de VVD zal moeten kiezen: wil men vee, goedkoop vliegen of huisvesting? Omdat vee permanent stikstof uitstoot kan door vermindering van de veestapel op korte termijn ruimte ontstaan voor het realiseren van projecten waaronder de bouw van starterswoningen. Die nood is hoog en woningcorporaties en projectontwikkelaars moeten de ruimte krijgen de woningvoorraad sterk uit te breiden.

Dat dwingt tot keuzes. D66 ziet kansen voor mens en natuur door boeren te helpen die veranderingen te maken. Er zijn genoeg goede voorbeelden waarbij boeren grondgebonden werken en bijvoorbeeld aan melkproductie doen maar daarnaast ook fungeren als energieboer voor de gemeenschap. Het is tijd dat alle middelen die nu naar boeren gaan voor steun (vanuit de EU, landelijk en provinciaal) samengevoegd worden en dat die enkel en alleen ten goede moeten komen aan boeren die de omslag maken naar kringlooplandbouw of hulp willen voor het beëindigen van hun bedrijf.

Kringlooplandbouw is lokaal en regionaal van karakter. In Overijssel zijn vele goede initiatieven gaande. Maar ook wereldwijd kunnen we veel betekenen: Nederlandse boeren hebben dankzij hun drift tot innovatie de hoogste productie per vierkante meter. Onze boeren zijn wereldleiders in landbouwtechnologie en al hun opgebouwde kennis mag nog meer verspreid worden over de wereld. Laten we dus ook elders helpen om hoogwaardig en gezond voedsel te produceren met de minste milieudruk zoals in Nederland zodat er mondiaal minder landbouwgrond nodig is. Daardoor ontstaat er weer meer ruimte voor bossen.

Elke dag stoppen gemiddeld in Nederland 3 boeren. De sector levert een beperktere bijdrage aan ons BNP. In een metropool als Nederland – waar we natuurwaarden belangrijk vinden maar ondertussen ook meer willen vliegen en globaal blijven handelen – moeten maatregelen genomen worden om de verdere ontwikkeling van economie en ecologie in balans en samenhang te realiseren. Om dat mogelijk te maken moet de landbouwsector voluit geholpen worden. We houden van koeien in de wei en genieten van de hoogwaardige producten die we dagelijks eten. En dat willen we op een duurzame manier blijven doen. We mogen trots zijn op deze sector, dus laten we er ook alles aan doen om hen te helpen de omslag te versnellen. Omarm de boer als uw buur en laten we nationaal en provinciaal zorgen dat we hem niet in de steek laten maar daadwerkelijk steunen bij deze transitie die voor ons allen zo belangrijk is.

Vandaag hebben we samen met ChristenUnie, CDA, VVD en SGP het nieuwe coalitieakkoord van Overijssel gepresenteerd. Het akkoord heet 'Samen bouwen aan Overijssel'. Benieuwd wat we de komende vier jaar gaan doen voor onze provincie? Je kunt het hier lezen 👇🌹 https://www.overijssel.nl/publish/library/341/coalitieakkoord_2019-2023.pdf

Photos from PvdA Overijssel's post

Ik had er nog nooit bijgezeten. Voor mij was het tot nu toe een black box. Een aantal partijen kruipen na de verkiezingen bij elkaar en enkele weken later is er opeens een akkoord waaraan wij niet hebben meegeschreven, maar dat wel een grote stempel drukt op de politiek van de daaropvolgende vier jaar.

Deze keer was het, voor ons, anders. Na de gesprekken in de informatiefase, waarin partijen op zoek gaan naar mogelijke coalities, kwam een advies naar voren waar wij onderdeel van uitmaakten. En daarom zat ik samen met onze kandidaat-gedeputeerde Tijs de Bree, namens de PvdA-fractie, aan tafel samen met vertegenwoordigers van CDA, VVD, CU en SGP. En daarmee belandden wij opeens midden in de zwarte doos.

Het is een boeiend proces. Onder leiding van formateur Bart Krol begonnen we met aan elkaar te snuffelen en te verkennen wat de ander belangrijk vindt. Daarmee bouw je vertrouwen op in elkaar en in het proces waarin je samen bent beland. Tegelijk bepaal je met elkaar wat je wilt doen. Wat voor akkoord willen we en wie willen we wanneer willen betrekken? Unaniem kozen we voor een akkoord op hoofdlijnen. We geven aan wat wij zien als de grootste opgaven in Overijssel en wat we willen daarop bereiken. Op sommige punten is die ambitie al heel concreet, op andere geven we een richting aan. We gaan de komende vier jaar graag met onze inwoners, partners, en natuurlijk Provinciale Staten op zoek naar de nadere invulling en de manier waarop we deze doelen samen kunnen bereiken.

Daarna beginnen de echte onderhandelingen. Een aantal keer hebben we uitgebreid met elkaar gesproken, in zaaltjes verspreid over de provincie. Gesprekken waarin je het over veel dingen snel eens bent, maar je ook hartgrondig van mening kan verschillen. Waarin je soms met je vuist op tafel moet slaan voor dingen die voor jouw partij essentieel zijn. Maar je andere punten flexibel moet meebewegen, omdat het nodig is dat iedereen tevreden naar huis kan. Het is continu zoeken naar de balans tussen het verdedigen van je eigen punten en het elkaar wat gunnen. En je verdiepen in elkanders beweegredenen, zonder daarbij je eigen agenda uit het oog te verliezen. Naast een inhoudelijk verhaal met bijpassend budget, moet er ook overeenstemming worden bereikt over de samenstelling van Gedeputeerde Staten en een daarbij passende rolverdeling. Het is een intensief proces. Vaak is het gezellig en constructief. Soms schuurt het en soms knettert het zelfs. Dat mag ook. Als je elkaar maar weer weet te vinden. En daar zijn we met elkaar goed in geslaagd.

We zijn vele kopjes koffie en kleffe koeken verder, maar nu zijn we bezig met de laatste loodjes. De inhoud is zo goed als rond, het budget is verdeeld, de namen zijn bekend en we hebben een motto/titel. Op dit moment worden de meest recente onderhandelingsresultaten in het stuk verwerkt. Morgen presenteren we het geheel. Ik ben benieuwd. Natuurlijk naar hoe het akkoord eruit gaat zien, maar nog meer naar jullie reactie. Ik kan niet wachten om samen met jullie aan de slag te gaan.

Het bericht Coalitie-onderhandelingen verscheen eerst op PvdA Overijssel.