Poliflw

In juni stelden de fracties van de SP en PvdA vragen over de naamgeving van de Burgemeester Bootlaan. Het college liet weten pas na het einde van de bezwaartermijn te zullen antwoorden. En nu deze termijn voorbij is, verwachten wij binnenkort een antwoord van de wethouder. De SP en PvdA pleiten ervoor het huidige Molenpad niet om te dopen in de Burgemeester Bootlaan.

Afgelopen maart kwam het college met het besluit om het Molenpad te vernoemen naar oud-burgemeester Boot. De woningen aan de nieuwe weg, die volgens de projectontwikkelaar op privéterrein gelegen zijn, zijn echter verkocht op het adres 'Molenpad'. De naam is een verwijzing naar de molen 'de Ruyter' die er ooit stond.

De bewoners zijn boos. Enerzijds omdat zij de naam 'Molenpad' een perfecte naam voor hun weg vinden. Anderzijds omdat zij nooit zijn betrokken bij de plannen van B&W. Een bewoner schreef in zijn mail aan de gemeenteraad: 'De kopers zijn niet gekend in de naamsverandering'.

Pleitbezorger van de apartheidDaarbij bleek dat oud-burgemeester Boot een vervend voorpleiter van de grote apartheid in Zuid-Afrika was. Problematisch: we gaan immers toch geen straatnaam vernoemen naar een pleitbezorger van een racistisch systeem?

De SP en PvdA stelden om deze redenen vragen aan het college. Maar het college liet begin juli weten de vragen pas te beantwoorden wanneer de bezwaartermijn was verlopen. Dit gebeurde afgelopen week, dus verwachten wij binnenkort een antwoord. Voor die tijd, laten we nog even doornemen waarom het zo problematisch is een apartheidsvoorstander met een straatnaam te eren.

BootDe afgelopen weken heeft er in de krant en op social media een flinke discussie  plaatsgevonden. De voornaamste vraag was daarbij in hoeverre Boot daadwerkelijk de apartheid bepleitte. PvdA-collega Femke van Drooge sprak daarom met politiek historicus Ewout Klei. Hij schreef zijn proefschrift over het Gereformeerd Politiek Verbond, waarin onder andere de discussie over apartheid in de Nederlandse politiek aan bod is gekomen. (Bron: PvdA). Klei zegt er het volgende over tegen Femke van Drooge :

'De scheiding tussen de grote en kleine apartheid was een theoretisch/retorisch trucje om de apartheid te verdedigen en toch geen racist te zijn (in je eigen ogen dan). Boot was de drijvende kracht achter COZA, het Comité Overleg Zuid-Afrika, een pro-apartheidsorganisatie die pro-apartheidsorganisaties als het NZAW, Geen Kerkgeld voor Geweld en het Oud-Strijders Legioen bundelde in één overkoepelend platform. Boot financierde een advertentie in Trouw, 10.000 gulden duur, waarin de apartheid werd verdedigd.'

ThuislandenbeleidMaar wat hield die apartheid dan precies in? En wat is het verschil tussen de 'grote' en 'kleine' apartheid? Wat was het 'thuislandenbeleid'? Femke van Drooge legt het uit in haar opiniestuk :

'Zelfs als we het verschil tussen kleine en grote apartheid wel in acht nemen, kan er geen twijfel over bestaan dat burgemeester Boot in ieder geval de ‘grote apartheid’ actief bepleitte – hier zijn meerdere bewijzen voor te vinden. Maar wat betekent dit daadwerkelijk, en ‘hoe erg’ was het? De grote apartheid was het idee dat zwarte mensen zich beter zouden kunnen uiten en ontwikkelen in hun eigen land, onder een eigen (zwarte) regering.

De praktijk was dat miljoenen zwarte Zuid-Afrikanen gedwongen werden naar reservaten [de zogenaamde 'thuislanden'] te verhuizen die slechts 13% van de oppervlakte in Zuid Afrika omvatte. Deze gronden waren zonder waardevolle grondstoffen, niet geschikt voor landbouw en ver van de reeds ontwikkelde economieën en werkgelegenheid in de grote steden. Boot pleitte dus voor een beleid dat het regime in Zuid Afrika in staat stelde om, onder valse voorwendselen, zo goed als dezelfde racistische onderdrukking tot stand te brengen.'

Daarnaast was de kleine apartheid het racistische systeem die de segregatie tussen witte mensen enerzijds, en mensen van kleur anderzijds, bij wet regelde.

TijdgeestEen veel gehoord 'argument' in de discussie omtrent Boot is ook dat we zijn apartheidsdenken in de 'tijdgeest' of 'historische context' moeten zien. Het zou dan begrijpelijk zijn dat Boot er in die tijd zulke opvattingen op nahield.

De werkelijkheid is echter dat het verzet tegen de apartheid er al vanaf het eerste begin was. Het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) speelde hierin een belangrijke rol. Het verzet tegen de apartheid was onderdeel van een langdurige strijd van mensen van kleur voor gelijke rechten en vrijheden. Een strijd tegen racisme en imperialisme.

Op 21 maart 1960 kreeg het grote verzet tegen de apartheid internationale bekendheid. Een demonstratie in Sharpeville tegen de pasjeswetgeving, een van de meest dominante vormen van het apartheidssysteem, eindigde in een vreselijk bloedbad toen de politie het vuur opende op de demonstranten. Er vielen 69 doden en vele gewonden.

Naar aanleiding van de gruwelijke gebeurtenissen in Sharpeville nam de VN-Veiligheidsraad op 1 april 1960 resolutie 134 aan, waarin de Raad voor het eerst opriep om de apartheid in Zuid-Afrika af te schaffen. Hierna zouden er nog zeker elf VN-resoluties volgen waarin de apartheid nadrukkelijk werd veroordeeld, voordat Joost Boot in 1982 het 'Praatboek uit Zuid-Afrika' publiceerde. (Zie resoluties 181, 182, 190, 191, 282, 311, 385, 392, 417, 418 en 473.) In het boek pleit Boot opnieuw voor het thuislandenbeleid.

Historicus Ewout Klei zegt daarbij het volgende over die tijdgeest tegen PvdA-collega Van Drooge: 'Ook in de jaren zeventig en tachtig was zijn pro-apartheidsstandpunt omstreden. Niet alleen bij links, maar ook bij de ARP en daarna het CDA. Alleen uiterst rechts, het GPV, de SGP, de Boerenpartij (en in mindere mate de RPF), steunde de apartheid. Gezien het feit dat Boot zeer actief de politiek van de apartheid heeft verdedigd, ook in een tijd dat de apartheid als racisme werd veroordeeld, is het bijzonder dat er een straatnaam naar hem vernoemd wordt. In onze multiculturele samenleving, die tegen racisme en uitsluiting is, een straat naar een apartheidsapologeet vernoemen is een gotspe.'

Inclusieve samenlevingAls burgemeester heeft Boot veel betekend voor Hilversum. Vooral voor Hilversum als 'mediastad'. Zo staat hij aan de wieg van het Media Park, dat toen nog het 'Omroepkwartier genoemd werd.

Maar de kwestie van de Burgemeester Bootlaan gaat wat de SP betreft niet over Boot's inzet voor het Media Park. Wat ons betreft gaat het om een veel belangrijker aspect: de inclusieve samenleving.

Gunnen we een pleitbezorger van segregatie en racisme een plaats in ons Hilversum? Juist wanneer wij staan voor een inclusief Hilversum, waarin iedereen dezelfde rechten en vrijheden heeft? Een samenleving waarin we het verhaal van de geschiedenis willen vertellen om haar gruwelen te gedenken, en niet te eren?

De SP wil het college vragen daarover na te denken. Na te denken over het signaal dat we uitzenden wanneer we wél racistische apartheidsdenkers met straatnamen gaan eren in ons Hilversum. En na te denken hoe we de historie van de straat wél eer aandoen door het Molenpad te laten bestaan.

Zoals Nelson Mandela ooit zei: 'We must forever realize that the time is always ripe to do right'.

Het 'daadkrachtige' besluit van het Hilversumse college om het Molenpad te hernoemen naar de 'Burgermeester Bootlaan' blijkt een grote misser. De SP Hilversum en PvdA steunen de inwoners en stellen vragen.

In maart kwam het college met het besluit om het pad te vernoemen naar oud-burgemeester Boot. Wethouder Jaeger kondigde dit besluit van het vorige college vol trots aan op Twitter en noemde het een ‘ode aan daadkracht’. SP raadslid Rebekka Timmer en Femke van Drooge van de PvdA zijn bang dat de daadkracht van het college ten koste is gegaan van de zorgvuldigheid.

De woningen aan de nieuwe weg, die volgens de projectontwikkelaar op privéterrein gelegen zijn, zijn verkocht op het adres 'Molenpad'. De naam is een verwijzing naar de molen 'de Ruyter' die er ooit stond en naar het molenaarshuis dat op de hoek van de ’s-Gravelandseweg en het Molenpad staat.

De inwoners zijn dan ook onprettig verrast met de plotselinge naamsverandering. Enerzijds omdat zij de naam 'Molenpad' een perfecte naam voor hun weg vinden. Anderzijds omdat zij nooit zijn betrokken bij de plannen van B&W.

'De kopers zijn niet gekend in de naamsverandering', schrijft bewoner Jaap van der Harst in zijn mail aan de raad. De bewoners hebben bezwaar aangetekend. De PvdA en SP pakken de handschoen op en steunen de inwoners.

Maar evenals de communicatie is ook het vooronderzoek naar oud-burgemeester Boot gebrekkig geweest. De 'burgervader' van het zestiger jaren Hilversum wordt door het college geroemd als eerste 'mediaburgemeester'. Dit zou hem de eer van een straatnaam opleveren. In de overwegingen staat echter niet opgenomen dat de heer Boot zich in de jaren '70 en '80 een groot voorstander van de apartheid in Zuid-Afrika betoonde. Ook hield de oud-burgemeester er tal van controversiële opvattingen op na.

Zijn boek 'Praatboek uit Zuid-Afrika' uit 1982 is Boot's pleidooi voor de 'Grote Apartheid' in Zuid-Afrika. Het is het idee dat mensen van kleur moeten worden weggestopt in hun eigen, haast reservaat-achtige stukjes land, de zogenaamde 'thuislanden'. De omstandigheden in deze 'landen' waren ronduit verschrikkelijk. Tevens worden zwarte mensen omschreven als 'kannibalen', 'analfabeten', en 'mensen zonder inventiviteit'.

SP en PvdA gaan ervan uit dat het college niet op de hoogte was van deze kant van oud-burgemeester Boot toen zij dit besluit nam in maart. 'Het zou ontzettend problematisch zijn om een uitgesproken voorstander van de apartheid te eren met een straatnaam', aldus Rebekka Timmer en Femke van Drooge.

Ze willen weten wat het college met deze informatie gaat doen, en of zij voornemens is de huidige plannen te stoppen om vervolgens alsnog met bewoners in gesprek te gaan over de straatnaam.

Tijdens de verkiezingen hadden de politieke partijen de mond er van vol: Meer inspraak voor de burgers. Meer transparantie. De burger staat voorop. Dat duurde echter niet lang. 

Coalitieonderhandelingen moesten transparant en met inspraak van de inwoner. Daar warenb de meeste partijen voor.

Maar toen de coalitieonderhandelingen de eerste serieuze week ingingen, gingen in het raadhuid de deurtjes onmiddelijk op slot. De partijen die er in verkiezingstijd het hardst om riepen waren de eersten om de inwoners buiten te sluiten.

De samenwerkende bewonersorganisaties Hilversum Oost en de politieke partijen PvdA, SP en LH, vionden dat niet kunnen. Zij schreven een brief met een oproep tot het organiseren van een inspraakronde bij de komende fase van de onderhandelingen.

De brief werd door Femke van Drooge van de PvdA, namens de deelnemende partijen, aan de coalitieonderhandelaars – toen nog HvH, VVD, CDA en Groenlinks – aangeboden.

Wij hopen dat de onderhandelaars – in welke samenstelling dan ook – de oproep in overweging nemen. Input van de inwoners is essentieel voor een goed bestuur!

Een resultaat lijkt er nu al te zijn. De onderhandelende partijen willen via een ‘stadsgesprek’ In Heelo aan de Oosterengweg op 14 mei input van de inwoners ophalen. Dat is alvast een goede ontwikkeling!

'Wij zijn jong en wij willen wat!' is de titel van de brief die verschillende politieke jongerenorganisaties uit Hilversum tijdens de eerste week van de coalitieonderhandelingen aan de onderhandelende partijen overhandigde.

ROOD Hilversum, Jonge Democraten (D66), CDJA (CDA), Jonge Socialisten (PvdA) en DWARS (GroenLinks) werkten samen aan 34 punten die voor de Hilversumse jongeren van belang zijn. De brief is hieronder te downloaden.

We hopen dat de onderhandelende partijen, Hart voor Hilversum, VVD, GroenLinks en CDA, de punten opnemen in een coalitieakkoord en zich hier ook de komende jaren voor gaan inzetten!

Lees ook het artikel in de Gooi en Eembode  : Jeugd: 'Heb aandacht voor jongerenproblematiek'

GroenLinks, PvdA en SP willen wettelijk vastleggen dat het aantal sociale huurwoningen in Nederland tenminste op peil blijft. De partijen presenteren daartoe vandaag een initiatiefwetsvoorstel. De nieuwe wet garandeert dat er in gemeenten altijd tenminste evenveel nieuwe sociale huurwoningen bij moeten komen, als er gesloopt of verkocht worden. Dit is nodig om voldoende betaalbare huurwoningen voor mensen met een kleine beurs beschikbaar te houden.

GroenLinks Tweede Kamerlid Linda Voortman: “De enorme afname van sociale huurwoningen en de enorme toename van vraag ernaar is natuurlijk geen natuurverschijnsel. Het is het gevolg van een lakse overheid die onterecht vertrouwde op de markt. Wij willen dat iedereen betaalbaar en prettig kan wonen. Deze wet zorgt ervoor dat de overheid meer regie neemt om daarvoor te zorgen.”

 

PvdA-Kamerlid Henk Nijboer: "Iedereen moet zeker zijn van een goede, betaalbare woning. Maar voor veel Nederlanders is het vinden van een fijn huis een hopeloze zoektocht. Wachtlijsten van vele jaren zijn onacceptabel maar wel vaak de praktijk. In veel gemeenten is echt sprake van woningnood, daarom moeten we de sociale woningbouw beschermen en juist meer gaan bijbouwen.”

 

SP-Kamerlid Sandra Beckerman: "De komende jaren dreigen vele tienduizenden sociale huurwoningen gesloopt of verkocht te worden, terwijl het aantal mensen dat in aanmerking komt voor een sociale huurwoning juist toeneemt. Deze initiatiefwet beschermt de sociale woningbouw."

 

21 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Meer weten over GroenLinks in jouw gemeente? Vind jouw gemeente op onze speciale verkiezingspagina.

Het gebeurt helaas vaker: De gemeente stelt regels op, om vervolgens niet goed toe te zien of ze worden nageleefd. Je ziet het nog wel eens bij foutparkeerders in sommige wijken. Dit keer gebeurde het bij een onderwerp waar de gemeenteraad van Hilversum al lang paal en perk aan wil stellen: illegale woningsplitsing.

Illegaal splitsen: je woning zonder vergunning opdelen in kleine appartementjes en die dan (vaak voor een belachelijk hoge prijs) verhuren. Niet alleen levert dat overlast in de buurt op door toenemende drukte en een tekort aan parkeerplaatsen, vaak zijn de huren te hoog, de  woonomstandigheden onveilig, en leidt slecht beheer tot verloedering.

Vorig jaar werd nog groots aangekondigd dat dat over zou zijn. Er werd na een motie van PvdA en VVD een plan gepresenteerd dat strenge regels opstelde voor woningsplitsing. Het probleem werd eindelijk aangepakt.

Zie: Hilversum komt met superstrenge regels voor woningsplitsing

Maar de handhaving schiet tekort. De SP kreeg te horen dat er maar met de losse pols werd toegezien. Splitsing is in een aantal buurten nog steeds aan de orde van de dag.Vergunningen worden nog steeds verleend – zonder inbreng van omwonenden -  en van handhaven is geen sprake.

Na een brief van Patrick Weening van de wijkvereniging Oosterspoorplein agendeerde de SP met steun van Hart voor Hilversum een blokje in de commisie Ruimte. Daar stelden ze een aantal maatregels voor om de aanpak weer op orde te krijgen. Het was verbazend én onstellend om te zien hoe partijen als Groenlinks en PvdA daar liever niet aan wilden.

Nee, ze wilden eerst weten of het wel allemaal klopte wat de SP zei. Even wat mensen spreken of de krant lezen was daarvoor voldoende geweest.  Maar zelfs toen wethouder Voorink toegaf dat de handhaving onderbemand was (twee vacatures zijn niet gevuld!) en dat de communicatie met de bewoners – vooral vooraf – gewoon niet goed genoeg is, wilden ze geen stappen naar verbetering zetten. Ondanks dat iedereen ‘geschokt’ was door de verklaring van de wethouder – alsof ze het niet al weken eerder wisten, Klaarblijkelijk weegt het belang van de inwoner minder zwaar dat het partijbelang: want de SP gelijk geven is niet goed voor de verkiezingen.

Een behoorlijke teleurstelling dat hier met de belangen van mensen wordt gespeeld.

Eén ding leverde de commissie wel op: iedereen weet nu dat de handhaving niet op peil is. De wethouder heeft ook toegezegd dat er begin 2018 een evaluatie komt (al had die er al moeten zijn!).

De SP heeft voor hem nog drie adviezen.

Hou het niet bij een evaluatie. Maak ook een voorstel tot verbetering (ook als er meer geld nodig is), en leg die voor vóór de gemeenteraads-verkiezingen. Anders zijn we straks doodleuk een jaar verder voordat het probleem wordt aangepakt. Neem daarin de voorstellen van de SP mee: een woningsplitsingmeldpunt, een plan van aanpak voor de handhaving en het terugdringen van reeds bestaande (illegale) splitingen, en verbeter de communicatie: betrek de bewoners als een vergunning toch verleend wordt. De gemeente heeft bij handhaving een plicht tot nazorg. Denk na over mensen die in een illegaal gesplits pand wonen. Waar kunnen ze naar toe als we gaan handhaven? Want hoewel de SP vindt dat we regels moeten volgen, moeten er ook een plan zijn voor mensen die dringend woonruimte nodig hebben. Misschien kunnen die mensen terecht in een (extra) corporatiehotel.

Duidelijk is dat dit probleem nog wel een keer terug komt. De overige politieke partijen zullen bij de aankomende verkiezingen vast om het hardst roepen dat er iets moet gebeuren. Maar bedenk dan wel dat dat nu al had gekund.