Poliflw

Column Remi Poppe

Hoera, ze zijn er een beetje achter gekomen: de ‘marktwerking’ in de sociale huursector heeft geleid tot een nieuwe woningnood en onbetaalbare huren. Er komt twee miljard euro beschikbaar voor woningbouw. Maar wel een sigaar uit eigen doos voor de huurders.

Even terug in de tijd. Zo’n 25 jaar geleden, onder het eerste kabinet Kok (PvdA, VVD en D66) werd de sociale huursector ‘verzelfstandigd’. Dit breekpunt in de geschiedenis van de sociale volkshuisvesting begon onder kabinet Lubbers met de nota 'Volkshuisvesting in de Jaren Negentig', ook wel genoemd ‘operatie-Heerma’ (vader van de huidige CDA-fractievoorzitter).

De naoorlogse woningnood zou opgelost zijn was de redenering, de overheid was niet meer nodig. Artikel 22 van de grondwet 'Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid’ kon wel met een stevige korrelzout genomen worden.

Als kersvers Kamerlid heb ik dat toen (1996) in en buiten de Kamer fel bestreden en waarschuwde dat woningcorporaties zo gedwongen werden om als commerciële woningbedrijven te gaan opereren. Dat de woningzoekenden en huurders de dupe zouden zijn. En zo is het treurig genoeg ook gegaan. Topsalarissen voor directeuren (gelukkig niet allemaal), miljarden verliezen door beleggen in obligaties, investeringen in verliesgevende projecten die niets met volkshuisvesting te maken hadden, massale sloop en verkoop van sociale huurwoningen en alsmaar stijgende huurprijzen.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau (gegevens over 2018) zegt daarover: 'Ongeveer een derde van de Nederlandse huishoudens woont in een corporatiewoning. Dit aantal nam het afgelopen decennium af, doordat de woningcorporaties meer woningen verkochten of sloopten dan er bijgebouwd werd. Terwijl het aantal corporatiewoningen afnam, nam het relatieve aantal huurders met een laag inkomen toe’. Toch geen misselijke constatering van het planbureau. Voor de verzelfstandiging woonden meer dan 50% in een huurwoning met in verhouding nog betaalbare huren.

Maar hoera, het kabinet stelt twee miljard euro beschikbaar om de sociale woningbouw te stimuleren. De helft hiervan is bedoeld om tussen 2020 en 2023 betaalbare woningen te bouwen in schaarstegebieden. De andere helft is voor een structurele vermindering op de verhuurdersheffing van 100 miljoen euro over 10 jaar (!) om betaalbare woningen te bouwen waar de druk op de woningmarkt het grootst is.

 "Het enige positieve is dat de woningnood en de onbetaalbaarheid van huren erkend worden en de overheid weer een klein beetje zijn financiële verantwoordelijkheid voor de volkshuisvesting lijkt te nemen.  "

Een miljard is voor een gewoon mens heel veel geld, maar voor ons rijke land al met al niet veel en ook nog een sigaar uit eigen doos. In 2013 werd de verhuurderheffing over de WOZ-waarde van sociale huurwoningen ingevoerd (particuliere verhuurders gaan vrijuit!). Een belasting dus op de ‘marktwaarde’ van woningen van corporaties die alleen tot uitdrukking komt wanneer ze verkocht zouden worden. Maar dan zijn het geen sociale huurwoningen meer. Het is dus feitelijk een ordinaire belasting op huren. Sociale huurwoningen hebben geen ‘marktwaarde’, maar alleen een gebruikswaarde als huisvesting, probeerde ik de regering nog aan het verstand te peuteren. Dat was nu juist het bijzondere van de volkshuisvesting voor 25 jaar geleden.

De verhuurderheffing gaat overigens gewoon door. Voor 2023 is de verwachte opbrengst, toeval of niet,  bijna twee miljard euro. Ziehier de sigaar uit eigen doos, en al met al minder dan een druppel op een gloeiende plaat.

Het enige positieve is dat de woningnood en de onbetaalbaarheid van huren erkend worden en de overheid weer een klein beetje zijn financiële verantwoordelijkheid voor de volkshuisvesting lijkt te nemen. Lilian Marijnissen zei terecht dat alleen bouwen niet genoeg is om de wooncrisis te beteugelen. Woningzoekenden hebben niets aan gesubsidieerde huizen die niemand kan betalen. Ze wil de huren voor vijf jaar bevriezen en vindt dat de prijs voor nieuw gebouwde woningen verplicht betaalbaar moet zijn. Er zal nog veel strijd nodig zijn willen we de Volkshuisvesting weer sociaal kunnen noemen. Stop de sloper en de verhuurdersheffing en bouw betaalbare huurwoningen. De overheid moet zijn grondwettelijke plicht weer oppakken; ‘Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid'.

Remi Poppe, oud-Tweede Kamerlid / oud-gemeenteraadslid Vlaardingen

Gezamenlijk gaan GroenLinks, PvdA en SP, gesteund door bewoners, Milieugroep Vertowijk Maassluis en natuur- en milieuorganisaties, de strijd aan tegen de plannen om meer gas te winnen in Zuid-Holland. 

Op zaterdag 25 mei is er vanaf 12:00 uur een manifestatie bij de NAM in De Lier. Tijdens deze actiebijeenkomst kan iedereen zijn stem laten horen tegen het plan van minister Wiebes om de gaswinning in het Gaag-Monster gasveld te verhogen.

De Nederlandse burgers moeten van het aardgas af, maar intussen gaat de gaswinning op diverse locaties in Zuid-Holland gewoon door tot 2027. Omdat de gaskraan in Groningen eindelijk dicht moet, willen minister Wiebes en de NAM de winsten in de kleinere gasvelden vergroten. Het ministerie van Economische zaken en Klimaat en de NAM hebben dan ook plannen om extra gas te winnen uit de gasvelden bij Gaag-Monster. Dit wingebied loopt vanaf Monster via Maasdijk en Gaag over Maasland naar het grensgebied tussen Maassluis en Vlaardingen. Uit de gasvelden in het gebied Gaag-Monster wordt al sinds de jaren ’80 gas gewonnen. Nu deze velden bijna uitgeput zijn, wil de NAM de methoden waarmee gas wordt gewonnen uitbreiden. Daarmee willen ze ook het laatste restje gas uit deze velden halen. Om maximaal gas uit de bodem te onttrekken wil de NAM onder andere gebruik maken van fracken, een methode waarbij een vloeistof met chemicaliën onder hoge druk in de bodem wordt gespoten. Hierdoor ontstaan scheurtjes in het gesteente zodat het gas dat hierin zit gewonnen kan worden.

De gevolgen van deze gaswinning zullen voor het hele gebied groot zijn. Dankzij het verhogen van de winning doormiddel van fracken zal de bodem verder gaan dalen. Door inklinking en het onttrekken van water aan de bodem zal de bodem sowieso nog 2cm dalen. De daling ten gevolge van de gaswinning zullen hier nog eens bovenop komen. Hiermee lopen gebouwen, huizen en infrastructuur in de regio risico op schade. Daarnaast zijn de gevolgen van de extra gaswinning en de daarbij behorende bodemdaling voor natuur, milieu en klimaat onduidelijk.

De SP, GroenLinks en PvdA in Vlaardingen vinden, gesteund door afdelingen in de regio, dat de risico’s voor mens, natuur en milieu niet opwegen tegen de potentiële opbrengsten. De gemaakte (hoge) kosten van de boringen middels fracken zouden beter aan schone en duurzame energieopwekking besteed kunnen worden. Deze partijen hebben dan ook het initiatief genomen om een manifestatie te organiseren. Met steun van bewoners, Milieugroep Vertowijk Maassluis en natuur- en milieuorganisaties zal er op zaterdag 25 mei vanaf 12:00 uur een actiebijeenkomst zijn bij de NAM in De Lier. Hierbij zullen Statenleden Anneloes van Hunnik en Willem Minderhout evenals Tweede Kamerlid Sandra Beckerman spreken over de plannen van de NAM. Daarnaast zullen ook bewoners van het wingebied van zich laten horen. “Het gaswinningsplan van Wiebes en de NAM zal zorgen voor een verdere afname van de leefbaarheid en schade toebrengen aan natuur en milieu. Dat vraagt om een sterk sociaal tegengeluid. Wij nodigen iedereen uit om zich zaterdag 25 mei tussen 12.00 en 14.00 uur bij ons aan te sluiten”.

We verzamelen om 12.00 uur op het parkeerterrein van Eetcafé Westgaag, Transportweg 1, 2676LM in Maasdijk.

Zie hier de link van het Facebookevenement: https://www.facebook.com/events/280762949532343/

Het afdelingsbestuur van de SP Vlaardingen heeft met verbazing kennisgenomen van het vertrek van vier SP-raadsleden. Wij erkennen dat de politieke situatie binnen de Vlaardingse gemeenteraad al enige tijd ernstig gemankeerd is. Naar ons inzicht heeft de SP-fractie daar tot voor kort altijd adequaat op gereageerd.

De gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 gaven een ingewikkelde uitslag. Met een zeer gefragmenteerd beeld van 12 fracties was het op voorhand lastig een stabiele meerderheidscoalitie te vormen. De twee grootste partijen - ONS en SP - waren gelijktijdig grote rivalen. Het formatieproces gaf als uitgangspunt om te komen tot een raadsbreed akkoord, zonder coalitievorming.

Het raadsakkoord werd raadsbreed geschreven, maar toen het akkoord in stemming werd gebracht bleek het verre van raadsbreed gesteund te worden. Met een motie van wantrouwen werd getracht de SP door Leefbaar en PvdA te vervangen. De begroting werd met een krappe meerderheid aangenomen, waarbij de grootste partij met enorme tegenzin instemde.

De SP-fractie deed het voorstel om terug naar de tekentafel te gaan om een stabiele meerderheidscoalitie te vormen. Dit voorstel werd slechts gesteund door D66 en ChristenUnie/SGP, terwijl aanvankelijk ook VVD, CDA en GroenLinks de kritiek van de SP deelde. De SP kon niet anders dan haar wethouder terugtrekken. In opdracht van de burgemeester en de commissaris van de koning werd er een extern onderzoek uitgevoerd naar de bestuurskracht van Vlaardingen. Vorige week verscheen het onderzoeksrapport van Andersson Advies.

Dit rapport onderschrijft het pleidooi van de SP dat het huidige bestuursmodel niet werkt en dat er zo snel mogelijk moet worden gewerkt aan een stabiel meerderheidscollege.

De door Andersson onderschreven analyse van de huidige politieke situatie gaf en geeft voldoende aanleiding om te concluderen dat de SP in november het juiste besluit heeft genomen om uit het huidige college te stappen.

Door politieke tegenstanders zijn complottheorieën de wereld in geholpen. De conclusies van Andersson worden door hen ontkent, en de kandidatuur van Arnout wordt als aanleiding gezien voor een vooropgezet plan. Deze theorie kan echter simpel worden ontkracht: De personen die het besluit namen om uit het college te stappen waren niet van zijn kandidatuur op de hoogte. Arnout kon hen daar nog niet over informeren omdat dit nog vertrouwelijk was. Arnout liet al in juli, september en oktober in interviews duidelijk blijken moeite te hebben met de werkwijze van de raad, ver voordat hij kon weten dat hij de lijst zou gaan aanvoeren voor het Europees Parlement. Van zijn vertrek als wethouder was dus ook sprake geweest wanneer hij geen kandidaat was geweest. Wij betreuren het dat de fractie werd verdacht van opzet.

De afdeling is geschrokken van het drastische besluit van de fractie. De relatie tussen de afdeling en de raadsleden was de afgelopen tijd vrij stroef.  Maar het afdelingsbestuur had echter het idee dat de relatie aan de beterende hand was en er stonden nog diverse gesprekken samen op de agenda. Een deel van de fractie heeft persoonlijke gesprekken gevoerd met Remi Poppe. Daarbij kwamen de nu aangevoerde argumenten niet meer voor. De fractieleden benadrukten daarbij dat ze zich volledig achter de door henzelf opgestelde motie stonden.Het afdelingsbestuur staat open voor een gesprek met de raadsleden om weer wat dichter tot elkaar te komen. Indien zij daar van af zien respecteren wij die keuze maar hebben wij wel bezwaar tegen zetelroof. De kiezers die op de SP hebben gestemd hebben recht op SP-vertegenwoordiging in de raad. Het afdelingsbestuur heeft de vertrekkende raadsleden gevraagd om in dat geval hun zetel terug te geven.

De SP is en blijft actief in Vlaardingen. De SP blijft actief in buurten en straten om samen met inwoners de stad mooier en socialer te maken en misstanden aan de kaak te stellen, met of zonder raadsfractie.

Chronologisch verloop van de afgelopen maanden

16 november 2018 Arnout Hoekstra biedt ontslag aan 15 november 2018 SP-fractie verzoek wethouder zich terug te trekken nadat SP-voorstel om met mislukte bestuursexperiment 'Raadsbreedakkoord' terug naar de tekentafel te gaan geen meerderheid haalde. 1/2/7/8 november In vier avonden bespreekt de gemeenteraad de begroting. De begroting is op basis van het raadsprogramma. Met 22 amendementen wordt de begroting vors gewijzigd. 6 van de 12 fracties stemmen tegen de begroting. SP trekt conclusie dat raadsbreedwerken daarmee is mislukt. 4 oktober 5 van de 12 fracties die hebben meegewerkt aan het opstellen van het raadsprogramma stemmen tegen hun eigen raadsprogramma. 27 september Wethouder Hoekstra presenteert begroting op basis van concept-raadsprogramma 20 september In een interview met Groot Vlaardingen geeft Arnout Hoekstra zijn bedenkingen aan bij het feit dat in de nieuwe manier van werken de macht bij de raad ligt en niet bij het college. Raad wil over alle details gaan, maar geeft geen richting. 14 juli In het AD reageert wethouder Hoekstra boos op de couppoging en de aanmatigende toon van sommige raadsleden. 5 juli ONS/PvdA en Leefbaar proberen een coup te plegen door de SP te vervangen door PvdA en Leefbaar. Deze poging werd ondernomen door met een motie van wantrouwen.

Wim Kok was van mijn geboortejaar 1938. Ik heb hem nooit persoonlijk ontmoet, maar hij was in mijn hele ‘politieke’ leven wel een belangrijke man.

Wim Kok was een strijdbare voorzitter van het FNV. In 1982 organiseerde de FNV onderleiding van Wim Kok het verzet met stakingen toen Den Uyl (PvdA) als minister van Sociale Zaken, de ziektewet wilde uitkleden. Als SP’ers stonden we elke ochtend, middag en nacht met broodjes en warme soep aan de poort van de scheepswerf Wilton Feyenoord (Schiedam) en de HVO (Vlaardingen) om de stakingspiketten een hart onder de riem te steken. Half Nederland lag plat. Weken lang.

Twaalf jaar later ben ik Kamerlid geworden, onder het eerste paarse kabinet onder minister-president Kok (1994). Daar kwam de ziektewet weer aan de orde. Minister Melkert (PvdA) van sociale zaken zorgt er voor dat de privatisering van de Ziektewet doorgaat. En zo ging het in sneltreinvaart voort, met de sociale volkhuisvesting, het openbaar vervoer, de energiebedrijven, de PTT en zo verder.

Het was Wim Kok die de ‘ideologische veren’ van de PvdA als lastig aanhangsel afschudde, om met de liberalen te kunnen regeren. Wim Kok is wereldberoemd geworden als de man van het zogenoemde ‘poldermodel’, te beginnen met het verdrag van Wassenaar, waar is besloten om de werkgelegenheid te bevorderen door de lonen te matigen. Dat laatste is tot op de dag van vandaag het geval. Hij stond bekend, en was, een sober en hardwerkend mens, vaak in beeld gebracht door met windjack aan op de fiets naar het torentje peddelen. Het sobere is na zijn minister-presidentschap wat sleets geworden als commissaris van ING en Shell.

Zeker, Wim Kok heeft zich ontwikkeld tot een staatsman van allure. Door vele staatslieden in de hele wereld bewondert en gewaardeerd. Zijn strakke en deskundige leiding van zijn kabinetten heb ik altijd bewonderd, ondanks de meestal tegengestelde politieke opvattingen.

Remi Poppe