Poliflw

De afdelingen Alphen aan den Rijn, Bodegraven-Reeuwijk, Kaag en Braassem en Nieuwkoop toe naar het fuseren tot een nieuwe afdeling. We hebben de afdeling als werktitel ‘Holland-Midden’ gegeven.

Omdat de bestuursleden uit de afdelingen aan het einde van hun termijnen zijn, ad-interim zitting hebben of om andere redenen hun bestuurswerk willen stoppen zoeken we bestuursleden voor de afdeling Holland-Midden i.o.

Zou jij het leuk vinden deze afdeling te helpen opbouwen (van het reglement hoef je er niet in te wonen om er bestuurslid te worden), houd je van pionieren en kan je je vinden in de concept-bestuursleidraad? Dan horen we graag van jou. Neem voor 16 juli contact op met kwartiermaker Ivo Thonon (06 37 33 37 93, ivothonon@gmail.com) voor meer informatie over deze afdeling i.o. of de mogelijke bestuursposten (zie hier voor de profielen). We streven er naar om de afdeling in september op te richten.

We kijken er naar uit van je te horen!

Binnen de politiek zijn mensen met een financiële achtergrond schaars, terwijl belangrijke onderwerpen vaak wel worden teruggebracht naar een discussie over geld of in ieder geval de schaarste ervan. In het Engels zijn er niet zomaar verschillende geld gerelateerde uitdrukkingen, zoals ‘it’s all about the money’ en ‘put your money, where your mouth is’.

Om op die laatste uitdrukking verder te gaan, is het schrijnend om te zien hoe weinig belang het provinciale college van VVD, CDA, ChristenUnie/SGP, maar ook PvdA en GroenLinks om de natuur geeft. Zeker in de afgelopen maanden is meer dan ooit duidelijk geworden hoe belangrijk de natuur is. De natuur houdt ons gezond, de natuur maakt ons gelukkig. Er moet flink worden geïnvesteerd om onze natuur te behouden, maar eigenlijk ook om de reeds aangerichte schade te herstellen. In het coalitieakkoord is daarom maar liefst € 5 miljoen van de beschikbare € 160 miljoen voor natuur gereserveerd. En dat bedoel ik natuurlijk sarcastisch.

Schrijnend was het echter dat dit college structureel € 6,7 miljoen op de natuurbegroting zou inleveren. Deze korting was helemaal niet door het college gecommuniceerd. In samenwerking met Natuurmonumenten zijn we, door goed te volgen wat er met het geld in de verschillende financiële stukken gebeurd, achter de bezuiniging gekomen. Samen met de Partij voor de Dieren hebben we ons vervolgens ingezet om de onderste steen boven te krijgen. Het college heeft lang de fout ontkend, maar moest deze uiteindelijk toch toegeven. We zijn blij dat de fout vandaag met de vaststelling van de voorjaarsnota wordt teruggedraaid.

Uit de financiële stukken van de provincie is het op dit moment heel moeilijk te achterhalen waar het geld nu daadwerkelijk aan wordt besteed. Statenleden hebben een meer dan financieel degelijke achtergrond nodig om de stukken echt goed te kunnen doorgronden. Meer dan eigenlijk van ze mag worden verwacht. Ik ben blij dat ik hier afgelopen maanden als Statenlid mijn steentje aan heb mogen bijdragen en zal dit de komende periode als fractievertegenwoordiger ook blijven doen. Gelukkig hebben we in de persoon van Jeroen Heuvelink ook een financieel sterk onderlegd Statenlid, die actief bezig is om de kwaliteit van de financiële stukken te verbeteren. Want het is jammer om te zien dat inhoudelijk hele belangrijke onderwerpen uitmonden in enkel een discussie over geld. Geld is namelijk niet het belangrijkste, het gaat om de mooie dingen die we voor onze provincie willen bereiken. Of zoals mijn ‘gurl’ Jessie J zegt:

“t’s not about the money , we just wanna make the world dance”

Vorig jaar vonden de Provinciale Statenverkiezingen plaats. D66 behaalde 5 zetels. Daaraan vooraf ging een heel proces van kandidaatstellingen, het kiezen van een lijsttrekker, het samenstellen van een kandidatenlijst, indiening bij de Kiesraad, gesprekken met potentiële Gedeputeerden, het opstellen van een verkiezingsprogramma en het voeren van een campagne. En meteen na de verkiezingen volgde de formatie.

Het regiobestuur heeft een commissie onder leiding van de Zoetermeerse D66-wethouder Robin Paalvast gevraagd om al deze processen eens tegen het licht te houden: Wat ging er goed? En wat kan de volgende keer nog beter?

Het was onze bedoeling geweest om het rapport tijdens het Regiocongres afgelopen voorjaar aan alle leden te presenteren. Maar dat liep wat anders door corona. Daarom hebben regiobestuur en fractie nu in aparte online sessies het rapport en de bevindingen van de commissie besproken.

Het regiobestuur is blij met het rapport, dat een aantal concrete aanknopingspunten bevat voor de voorbereiding van de PS-verkiezingen en 2023. Via deze link kan je het rapport nog eens nalezen. Rest ons nog om richting de evaluatiecommissie, bestaande uit Robin Paalvast, Lisanne van der Weijden, Joop Huson en Stefan Pack veel dank en waardering uit te spreken voor het geleverde werk.

Vandaag stond er op de agenda van Provinciale Staten slechts één bespreekstuk: de jaarstukken van 2019. Dat jaar sloten we af met 4,1 miljoen euro (onbeklemd) over. Een uitgelezen kans volgens D66 om in actie te komen en noodsteun mogelijk te maken aan Zuid-Hollandse culturele en maatschappelijke organisaties. Daarom kwam Statenlid Laura met een drietal voorstellen om hier werk van te maken en diende deze samen met de SP in. Helaas kozen de coalitiepartijen voor afwachten in plaats van actie.

Als D66 kijken we graag naar de toekomst. En dat is moeilijk op dit moment. Ver vooruit kijken gaat tijdens deze crisis voor veel inwoners, bedrijven en instellingen niet. Culturele en maatschappelijke instellingen hebben het zwaar. Oók in Zuid-Holland. Daarom benadrukte Laura in haar inbreng het belang van de regionale culturele infrastructuur van Zuid-Holland. “Het draagt bij aan een aantrekkelijk vestigingsklimaat en goede werkgelegenheid, versterkt de concurrentiekracht van onze provincie (nationaal en internationaal en is daarnaast van belang is voor het woongenot van inwoners van onze provincie.  Echter zien we nu dat instellingen die zichzelf normaal prima kunnen bedruipen, nu dreigen om te vallen. Blijft Zuid-Holland aan de zijlijn wachten terwijl onze prachtige regionale cultuurinfrastructuur zo onder druk staat?”

D66 diende samen met de SP een drietal voorstellen in. Een amendement op de jaarstukken om die 4,1 miljoen euro niet te storten naar de algemene reserve, maar deze in plaats daarvan te reserveren voor incidentele steun tijdens de coronacrisis. Een motie om de tekorten bij de zes door de provincie gesubsidieerde cultuurinstellingen te dekken. En als laatste een motie waarmee we opriepen tot het instellen van een Provinciaal Noodfonds Sociale Infrastructuur ter waarde van 10 miljoen euro voor ondersteuning van maatschappelijke en culturele instellingen. Helaas konden de voorstellen niet op de steun van de coalitiepartijen rekenen en werden ze alle drie verworpen.

De coalitie koos vandaag voor afwachten in plaats van in actie komen. Hoe nu verder met onze culturele en maatschappelijke instellingen? Hopelijk krijgen we snel een volledig beeld van de omvang en ernst van de problemen in Zuid-Holland, en komen er volgende maand bij de bespreking van de kadernota wel oplossingen. D66 blijft in ieder geval strijden voor steun aan deze instellingen op de korte termijn, zodat we cultuureducatie en cultuurparticipatie ook op de lange termijn kunnen versterken.

Hoe ervaren onze leden deze bijzondere periode vroegen wij onlangs.  Marlene Simoons, voormalig raadslid in Oegstgeest en bestuurder van het Platform voor Ondernemers Oegstgeest, reageerde vrijwel onmiddellijk. Met een gedicht over mondkapjes en nog veel meer.

“Als Ondernemersvereniging maken wij ons uiteraard zorgen om de ondernemers en winkeliers in onze gemeente”, zegt Marlene. “Er gaan geluiden op dat dertig procent van de bedrijven en zzp’ers het niet zal redden. Het is lastig te monitoren hoe het met iedereen gaat: niet alle ondernemers staan er open voor om hun lagere omzet of risico op faillissement te delen met anderen. Om toch iets te kunnen doen, ben ik begonnen met het bellen van ondernemers en winkeliers, om te vragen hoe het gaat. En dan komen de verhalen los. Als coach ben ik gewend te luisteren en ik merk hoezeer mensen mijn belletje op prijs stellen. Nog lang niet alle ondernemers bereikt, maar wat positief stemt is dat de NOW-, TOZO- en TOGS-regelingen lijken te doen waarvoor ze zijn opgezet: de eerste financiële noden ledigen. Ondernemers zijn hier positief over.”

Privé zorgt Marlene voor haar man. die kanker heeft en een zware chemobehandeling ondergaat. “Gelukkig kon dat door gaan. Maar het is wel uitkijken geblazen, dus we hebben erg weinig contact en alleen onze drie dochters mogen af en toe komen en dan zitten ze aan de andere kant van de kamer of in de tuin, op grote afstand van ons. Onze zoon zit vast in Australië, waar hij zijn PhD doet in Brisbane. Wanneer we hem weer kunnen zien weet niemand. We komen er wel doorheen, zoals we al vele moeilijke periodes hebben overwonnen samen, maar wat is het zwaar, vooral voor kwetsbare mensen. Die zitten echt niet allemaal in verzorgingstehuizen zoals hieruit blijkt.”

Marlene schrijft momenteel veel. Een column over vrijheid in coronatijd voor de lokale Oegstgeester Courant (waarvoor zij op reguliere basis schrijft) en gedichten gaan over de moeilijke, soms stressvolle, emotionele en vooral lastige tijd waarin we door het Covid-19 virus nu allemaal in gevangen zitten. Marlene: “Ik zie voor D66 ook kansen om beet te pakken voor na de coronatijd, zoals meer keuzevrijheid om thuis te werken, met alle positieve effecten zoals minder werkstress, minder files en uitstoot, hogere arbeidsproductiviteit etc. Daarnaast lijkt het ook een goede tijd om ons politieke stelsel te vernieuwen, waarbij ik denk aan meer burgerparticipatie in de vorm van lokale burgerraden. Wie weet brengt het coronavirus toch nog wat goeds met zich mee!”

“Mijn terugkeer in de Staten na een periode van afwezigheid begon met een werkbezoek in de duinen en vervolgde met een vergadering over stikstof”, vertelt Statenlid Kirsten Wilkeshuis. “Het was na lange tijd dat we ons in commissieverband weer bogen over de stikstofproblematiek. Wat opvalt is dat in dit dossier veel wordt gepraat maar nog te weinig wordt bereikt.”

“Het is natuurlijk complex dat de provincie deels  afhankelijk is van het Rijk voor het maken van voortgang. Niettemin heeft de provincie een eigen verantwoordelijkheid, zoals voor de gebiedsgerichte aanpakken. Die komen pas net op gang. D66 maakt zich zorgen over dit tempo. De Gedeputeerde heeft ons toegezegd een tijdlijn/planning voor deze aanpakken met de Staten te delen. Deze zien we graag tegemoet. Daarnaast dringt D66 erop aan de doelen van het stikstofbeleid aan te scherpen en daarin keuzes te maken. Nu is het doel om zowel gezonde natuur als een goed investeringsklimaat en vestigingsklimaat te hebben. Dat zal niet allebei voor 100% lukken. De provincie zal een keer keuzes moeten maken en daarin de Staten goed mee moeten (blijven) nemen. Daar is dit onderwerp belangrijk genoeg voor!”

“Mijn terugkeer in de Staten na een periode van afwezigheid begon met een werkbezoek in de duinen en vervolgde met een vergadering over stikstof”, vertelt Statenlid Kirsten Wilkeshuis. “Het was na lange tijd dat we ons in commissieverband weer bogen over de stikstofproblematiek. Wat opvalt is dat in dit dossier veel wordt gepraat maar nog te weinig wordt bereikt.”

“Het is natuurlijk complex dat de provincie deels afhankelijk is van het Rijk voor het maken van voortgang. Niettemin heeft de provincie een eigen verantwoordelijkheid, zoals voor de gebiedsgerichte aanpakken. Die komen pas net op gang. D66 maakt zich zorgen over dit tempo. De Gedeputeerde heeft ons toegezegd een planning met de Staten te delen. Deze zien we graag tegemoet. Daarnaast dringt D66 erop aan om de doelen van het stikstofbeleid aan te scherpen en daarin keuzes te maken. Nu is het doel om zowel gezonde natuur als een goed investeringsklimaat en vestigingsklimaat te hebben. Dat zal niet allebei voor honderd procent lukken. De provincie zal een keer keuzes moeten maken en daarin de Staten goed mee moeten (blijven) nemen. Daar is dit onderwerp belangrijk genoeg voor!”

Op zijn laatste persconferentie riep Mark Rutte kinderen en jongeren op om mee te praten over de coronamaatregelen. De premier: “Want het gaat uiteindelijk om jullie toekomst.” Die oproep was nodig. Op dit moment staan kinderen en jongeren overal langs de zijlijn.

Ze beslissen niet mee. Ze hebben geen stemrecht. Ze zitten niet eens informeel aan tafel. Wij vinden dat waanzinnig scheef. De zorgen van de toekomst zijn vooral de zorgen van de jongeren. Lokaal is dat niet anders. Dat moet veranderen. Onze provincie en gemeente moet structureel gaan luisteren naar jongeren bij onderwerpen die hen aangaan.

In deze coronacrisis laat Rutte zien dat hij het jongerenperspectief belangrijk vindt. Dat is een mooie stap, maar het moet breder. Het Rijk, provincies en gemeenten bepalen met hun beleid de toekomst. Waar zijn de jongeren aan tafel? Bijvoorbeeld bij klimaat: zelfs in Delft lopen we, gênant genoeg, achter op onze klimaatdoelstellingen. Geef jongeren een stem en laat ze meebeslissen. Kijk naar onze straten: parkeerplekken voor stilstaand blik of meer ruimte voor groen? Geef jongeren een stem. Of jeugdzorg: wat vinden kinderen zelf belangrijk? Geef ze een stem. Wat we er nu over beslissen is hoe het nog jaren zal zijn.

Luisteren naar jongeren is geen hip extraatje. Het is een recht, nota bene vastgelegd in het VN kinderrechtenverdrag. Maar we doen het veel te weinig. Jongeren zijn nauwelijks  vertegenwoordigd In de gemeenteraden en provinciale staten. Er zijn wat kleine projectjes en er komt af en toe een schoolklas bij de provincie of gemeente op bezoek. Maar er is niets waar we jongeren structureel vragen naar hun perspectief, laat staan dat we daarnaar luisteren. Andere gemeenten bewijzen dat het kan. Schiedam heeft een kindergemeenteraad. Meerdere gemeenten hebben jeugdraden. Daar praten kinderen en jongeren structureel en serieus mee.

Rutte had nog een oproep, dit keer aan volwassenen. “Nodig kinderen en jongeren […] uit, betrek ze bij de plannen en ga een serieus gesprek aan met de volwassenen van de toekomst.” Daarom pleiten wij voor het structureel betrekken van jongeren en kinderen bij het maken van beleid, bijvoorbeeld in de vorm van jongerenraden. Nodig de toekomst uit aan tafel. Geef jongeren de kans om echt mee te praten. Hun frisse blik en kijk op de toekomst is hard nodig. Alleen zo maken we beleid met oog voor de toekomst.

Laura Neijenhuis is lid van de Provinciale Staten van Zuid-Holland

Boris van Overbeeke is gemeenteraadslid in Delft

Een hart onder de riem van fractievoorzitter Ria Oosterop en regiovoorzitter Monique Bonsen nu de coronacrisis ons allen bezighoudt. En dat terwijl de stikstofcrisis nog niet was bezworen. De tijden zijn definitief veranderd en zullen nooit meer hetzelfde zijn.

Op de eerste plaats is er natuurlijk het persoonlijk leed, door ziekte overlijden van geliefden of naasten. Wij denken dat iedereen wel iemand kent die door dit vreselijke virus werd getroffen. Ons medeleven gaat uit naar degenen die dit hebben meegemaakt.

Zelf worden we geconfronteerd met alle maatregelen die ervoor moeten zorgen dat de pandemie wordt beperkt. Veel mensen werken thuis, maar als dat niet kan, doen ze dat in een zo leeg mogelijke omgeving. Voor mensen in de zorg is het extra ingewikkeld: zij moeten aanwezig zijn om zieke en stervende mensen te behandelen, te verzorgen en bij te staan. Terecht is er heel waardering voor deze dappere mannen en vrouwen. We kunnen niet genoeg benadrukken dat wat zij doen, een voorbeeld is!

De D66-afdelingen in Zuid-Holland draaien zoveel mogelijk door: fracties vergaderen via beeldbellen en er wordt op creatieve manieren gezocht naar mogelijkheden om contact met elkaar te houden; pubquizes, digitaal borrelen en elkaar te ontmoeten. Veel D66’ers steken de handen uit de mouwen, bijvoorbeeld bij de Voedselbank. Mooi om te zien dat we omzien naar elkaar.

Ook de economie heeft danig te leiden onder de huidige situatie. De gevolgen zullen nog lang zicht- en voelbaar zijn. We zullen een omslag moeten maken in ons denken, bewuster moeten gaan leven en zuiniger moeten zijn op onze aarde. Als het gaat om duurzaamheid is D66 de partij bij uitstek die daar vanaf de oprichting al met niet aflatende inzet voor heeft gestreden. Daar moeten we op blijven hameren, nu en straks nog meer dan ooit.

Het gaat daarbij niet alleen om onze grondstoffen of de manier waarop we met energie om gaan. Nee, als we willen dat de wereld schoner wordt, is die inzet op meer terreinen nodig. Denk aan de luchtvaart: de KLM sloopt een aantal van zijn oude vliegtuigen omdat er nauwelijks meer wordt gevlogen. Wij moeten ons zelf ook afvragen of er alternatieven voor het vliegtuig zijn. Maar denk ook aan ons voedsel. Het kan allemaal gezonder en het kan ook worden gekocht bij de groenteboer om de hoek in plaats van bij de grote supermarkten.

Als fractie en bestuur praten we hier regelmatig (virtueel) over. Bij de eerste begrotingswijziging die we op 22 april in Provinciale Staten bespraken, besteedden we daar (uiteraard) al aandacht aan. Dat zullen we blijven doen, bij de behandeling van de Voorjaarsnota in juni en bij de begrotingsbehandeling in november.  Onze voorstellen zullen we langs de duurzaamheidslat leggen, voor een schonere en betere wereld.

Monique Bonsen, regiovoorzitter

Ria Oosterop-van Leussen, fractievoorzitter

Op 22 april stond de begroting op de agenda van de Provinciale Staten. Tijdens een lang online debat, dat technisch niet altijd even soepel verliep, hebben wij onze zorgen geuit over de slagkracht van het huidige provinciebestuur. Want behalve een coronacrisis, hebben we in Zuid-Holland ook te maken met een wooncrisis, een klimaatcrisis en een stikstofcrisis.

“Als ik naar de voorliggende begroting kijk vraag ik me af welke waarde die heeft”, zo opende onze woordvoerder Jeroen Heuvelink zijn betoog. “Discussiëren wij over paar maanden niet over een geheel herziene begroting waarin we alle zeilen bij moeten zetten? Dat deze begroting nog niet inspeelt op de economische gevolgen van de coronacrisis is wellicht nog begrijpelijk, maar om in te spelen op die ander crises moeten er toch een aantal dingen anders in het beleid van dit college.”

D66 heeft het provinciebestuur nog eens gewezen op de grote verstedelijkingsopgave waar Zuid-Holland voor staat. De gemeenten moeten huizen bouwen, maar de provincie kan daaraan bijdragen. Bijvoorbeeld door te zorgen voor een goede warmte-infrastructuur zodat er gasloos gebouwd kan worden en te investeren in meer lightrail en fietspaden zodat bewoners nieuwe wijken niet per se de auto hoeven te pakken.

Ook wat betreft het aanpakken van de klimaatcrisis en de stikstofcrisis zou D66 graag meer ambitie van het provinciebestuur zien. De verhouding tussen landbouw en natuur moet veranderen. Het landbouwbedrijf niet primair als voedselvoorziener maar een producent van maatschappelijke goederen zoals natuur, biodiversiteit, elektriciteit, milieuruimte en voedsel. En ruimtelijk een kwalitatief hoogstaand landschap met veel meer ruimte voor water en natuur. Door bodemdaling is dit in de veenweidegebieden helemaal urgent. Toch lijkt dit wel een blinde vlek bij het college. Onze fractie ontdekte zelfs een fout in de natuurbegroting. Gelukkig wordt deze nu hersteld zodat er geen bezuiniging plaatsvindt.

Tot slot wil onze fractie een lans breken voor de culturele sector, die hard wordt geraakt door de coronacrisis. De 300 miljoen euro die Ingrid van Engelshoven heeft uitgetrokken om de sector door de crisis te helpen, nemen niet weg dat onze provinciale instellingen (het Erfgoedhuis, Kunstgebouw, Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland, Popunie en Stichting Educatie Orkest Projecten) sowieso al moeite hadden om het hoofd boven water te houden. Zij zijn in het verleden flink gekort. En dan hebben we het nog niet eens over die andere culturele instellingen, musea en evenementen die een belangrijke bijdrage leveren aan cultuurparticipatie en -educatie in Zuid-Holland. Woordvoerder cultureel erfgoed Laura Neijenhuis gaat komende tijd samen met onze cultuurwethouders bespreken hoe de provincie – naast de steun die Rijk en gemeenten bieden – van betekenis kan zijn voor de toekomst van de culturele sector.