Poliflw

Met steun van andere fracties diende de ChristenUnie een motie in om als Almelo een stedenband aan te gaan met Ejmiatsin. Aanleiding was een verzoek vanuit Armenië, dat al werd aangekondigd door de ambassadeur die 13 december jl. Almelo bezocht. De raad stemde unaniem in!

Vanuit de Armeense gemeenschap waren een fors aantal inwoners speciaal hiervoor naar de raadsvergadering toe gekomen. Hun geduld werd zwaar op de proef gesteld. Ondanks een op het oog beperkte agenda moesten ze meer dan 3,5 uur wachten voordat de gemeenteraad toe kwam aan dit agendapunt. Maar tegen half twaalf 's avonds werd hun geduld uiteindelijk beloond: alle 31 aanwezige raadsleden stemden voor. De tekst van de motie luidt als volgt:

MOTIE

Initiatiefnemer(s):   ChristenUnie, CDA, LAS, SP, PvdA, PVV, Leefbaar Almelo, Forum voor Rechts, PVA, D.nu

Titel motie:              Stedenband Almelo-Ejmiatsin

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 28 januari 2020,

Constaterende dat:

De Tweede Kamer op 5 december 2019 heeft ingestemd met een amendement van Martijn van Helvert (CDA) en Joël Voordewind (ChristenUnie) en mede ondersteund door de buitenlandwoordvoerders van VVD en D66 om in 2020 een Nederlandse ambassade te openen in Yerevan, de hoofdstad van Armenië. De burgemeester van Ejmiatsin op 19 december 2019 bij zijn ambtsgenoot en de gemeenteraad van Almelo de wens heeft neergelegd een samenwerking tot stand te brengen met Almelo, zijnde de Nederlandse stad met de grootste populatie Armeniërs in Nederland. Almelo sinds 1948 een stedenband heeft met Preston (Verenigd Koninkrijk), sinds 1954 met Iserlohn (Duitsland) en sinds 1975 met Denizli (Turkije), welke in 2017 door de Turkse overheid is beëindigd.

Overwegende dat:

Een stedenband grote kansen biedt de culturele en economische banden te versterken. Een stedenband niet alleen een bestuurlijke zaak is, maar vooral ‘van onder af’, bij de inwoners, maatschappelijke organisaties en ondernemers moet zijn geborgd.

Verzoekt het college van B&W om:

In beginsel in te stemmen met een verzoek van uit de samenleving om te komen tot een stedenband tussen Almelo en Ejmiatsin in Armenië. Het nog te ontvangen, uitgewerkte voorstel te beoordelen, waarbij rekening wordt gehouden met de volgende randvoorwaarden: De organisatie en uitvoering berust bij de initiatiefnemers of een op te richten comité; De stedenband is gericht op inwoners, maatschappelijke organisaties en ondernemers; De stedenband versterkt de culturele en economische banden; Almelo stelt geen structurele subsidie beschikbaar voor de stedenband. De raad te informeren als er een nadere uitwerking van het verzoek om te komen tot een stedenband tussen Almelo en Ejmiatsin in Armenië is ontvangen.

en gaat over tot de orde van de dag.

 

 

De fracties van het CDA en de ChristenUnie hebben gezamenlijk een vuurwerkmotie ingediend. Daarin verzoeken zij burgemeester en wethouders om alternatieven voor het afsteken van vuurwerk op oudejaarsdag te onderzoeken. De raad steunt het voorstel.

De motie ligt in het verlengde van het voorstel van de landelijke ChristenUnie om het afsteken van vuurwerk voortaan alleen nog te laten plaatsvinden door plaatselijke "vuurwerkclubs". Zo behoud je de traditie op een veilige manier. Aanleiding voor het voorstel zijn de vele incidenten, ook in Almelo. De tekst van de motie, die werd aangenomen met 22 stemmen voor en 11 stemmen tegen, luidt:

Motie vreemd

Initiatiefnemer(s): CDA, CU

Titel motie: Alternatieven voor huidige vuurwerksituatie bij de jaarwisseling.

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 14 januari 2020

Constateert dat:

In 2001 er door de Tweede Kamer der Staten Generaal al een motie is aangenomen op initiatief van de leden Van den Berg (SGP), Mosterd (CDA) en Slob (CU), waarin zij de regering opriep ‘beleid te ontwikkelen dat gericht is op krachtige ontmoediging van gebruik van vuurwerk’; in 2006 de vuurwerkregels werden verruimd, vuurwerk met een maximum van 500 gram kruit in plaats van maximaal 200 gram kruit mag worden verkocht in Nederland; bij de jaarwisseling 2006 / 2007 steeg het aantal vuurwerkslachtoffers met bijna 50 procent, na jaren van een gestaag dalende lijn; er dit jaar weer sprake was van meer incidenten, meer vuurwerkslachtoffers, meer geweld tegen hulpverleners en er zelfs mensen om het leven zijn gekomen; naast lichamelijk letsel in Almelo jaarlijks voor vele duizenden en landelijk voor miljoenen aan materiële schade in de openbare ruimte en particulier eigendommen door vuurwerk wordt veroorzaakt; acht van de tien letsels werden veroorzaakt door legaal vuurwerk en de helft van de slachtoffers omstanders zijn; politie, brandweer, ambulance, artsen en verpleegkundigen, dierenbeschermers en vele andere opgeroepen hebben tot maatregelen om consumenten vuurwerk of bepaalde soorten vuurwerk te verbieden; in de gemeentelijke APV wij geen uitzonderingen kunnen maken in soort vuurwerk, we moeten of ja of nee zeggen tegen vuurwerk; het afsteken van (zwaar) vuurwerk, vooral in de avond en nachtelijke uren, het gehele jaar plaatsvindt en voor overlast zorgt.

Overweegt dat:

het verbieden van het knalvuurwerk en de vuurpijlen door het kabinet een eerste stap is in de goede richting; het beperken van de vuurwerkverkoop tot alleen op 31 december bij draagt aan het beperken van de overlast; Oud en Nieuw voor iedereen feestelijk moet zijn en dat het van belang is dat de openbare orde en veiligheid kunnen worden gehandhaafd; vuurwerkvrije zones in de stad geen oplossing is omdat het moeilijk handhaafbaar is en de verkoop van consumentenvuurwerk wettelijk is toegestaan;

voor de vuurwerktraditie andere alternatieven mogelijk zijn zoals drones en dit een mooie uitdaging is voor de gemeente Almelo om samen met de High Tech Academy als een van de eerste gemeenten in Nederland bij de jaarwisseling 2020 / 2021 een drone-show te organiseren; de gemeente kan zelf een vuurwerkshow organiseren of dit op wijk- of buurtniveau laten organiseren door verenigingen in het kader van eigen initiatief, saamhorigheid en gezelligheid.

Verzoekt het college om:

te onderzoeken of er alternatieven zijn zoals: dat de gemeente Almelo bij de jaarwisseling 2020-2021 (als een eerste stap naar een andersoortige nieuwjaarsviering) als een van de eerste Nederlandse gemeente een drone-show te organiseren; om als gemeente een vuurwerkshow te organiseren of dat op wijk- en buurtniveau te laten verzorgen door verenigingen; om aan het Kabinet en de Tweede Kamer kenbaar te maken dat het huidige vuurwerkbeleid maatschappelijk niet langer verantwoord is en vraagt om een verbod op consumentenvuurwerk of ten minste een beperking van consumentenvuurwerk; de raad uiterlijk voor 1 juli 2020 te informeren over de resultaten van punt 1 van deze motie;

En gaat over tot de orde van de dag.

(lelijke kerstverhalen – deel 3)

Elke keer dat ik denk dat we een monster hebben gecreëerd dat ‘de overheid’ heet, is er 1 teveel. De overheid, in die lelijke verschijning, heeft tentakels tot alle hoeken in het sociaal domein. Ze gaat uit van wantrouwen, van controle en telkens meer, in plaats van minder regels. Met Kerst voor de deur vraag ik de komende dagen aandacht voor de verhalen van mensen in nood. Mensen die ons, en mij in het bijzonder als raadslid, een spiegel voorhouden. Wat zien we dan?

In dit lelijke verhaal staat het rondpompen van publiek geld centraal. Zorggeld, uitkeringsgeld. Om Sara *) te helpen. Eerst als kind, nu als vrouw. En nu ook haar kind. Wie is er eigenlijk wat mee opgeschoten? Wie doorbreekt de cirkel?

Sara is 29 jaar, alleenstaande moeder, met een kind van vier jaar. Sara was een cliënt bij Zeker Zorg, een bedrijf wat onlangs failliet ging. Menzis verwees haar naar een andere zorgonderneming. Volgens de papieren is ze vanaf haar zesde jaar in zorg: de labels die ze opgeplakt kreeg zijn autisme, verstandelijke beperking, angststoornis, vermoeidheid. Ze heeft al 10 jaar een indicatie VPT VG 3, waar een budget tegenover staat van € 47.999,85 per jaar. Zeker Zorg deed dat 6 jaar lang door huishoudelijke hulp en begeleiding te bieden. Maar ook in de vorm van huisvesting: ze huurde via onderverhuur een huis van Zeker Zorg. De huishoudelijke hulp werd overigens door Zeker Zorg uitbesteed.

De nieuwe zorgondernemer: “Ik trof een jonge vrouw aan op de bank die zegt dat ze niks kan, niks durft, niet weet waar ze aan toe is en een 4-jarig kind dat heel alert reageert. Over de zorg tot dan toe vertelde ze dat 2 keer per week de “werkster” komt die het huis schoonmaakt, wast, eten inkoopt en kookt. Ook komt 2 keer in de week een begeleidster die gezellig met haar komt praten en meegaat naar de school van haar kind.” Omdat is vastgesteld dat het kind psychische problemen heeft en moeder de opvoeding niet goed aan kan, heeft de gemeente Almelo therapie/behandeling geregeld bij onder andere Ambiq. Sara’s kind is overigens via IVF ‘verkregen’. Sara heeft een auto en rijdt vaste ritten naar haar ouders in Hengelo, naar de school van haar kind en naar Ambiq. De vrouw is behoorlijk in verwarring over wat er staat te gebeuren met de veranderingen door het faillissement van Zeker Zorg. In de afgelopen weken is zij bezocht door 7 verschillende hulpverleners vanuit de gemeente, Ambiq en de thuiszorg. De zorgondernemer: “Omdat ze een goed contact heeft met haar ouders heb ik haar ouders bij de gesprekken met haar betrokken. De ouders maken zich al enkele jaren zorgen omdat de zorg niets doet aan de verdere ontwikkeling naar zelfstandigheid. Hun opmerking: ze komen allemaal mooi praten maar het schiet niet op.” Hij vervolgt: “Eigenlijk moet ik zeggen dat ik verbijsterd ben over de omstandigheden van Sara: een vrouw met een normaal verstand, is ooit misbruikt, is daardoor al jong in het hulpverleningscircuit terecht gekomen en de hulpverlening is al die jaren die volgden blijven voortborduren op de eerst geconstateerde problemen.”

Dat heeft tot gevolg gehad dat de vrouw geheel afhankelijk is geworden van alle vormen van hulp en ondersteuning. De zorgondernemer: “Ik noem het verslaafd aan zorg. Ze is bang en onzeker, durft niets aan te pakken, durft niet alleen op straat en zit op de bank te roken en doet nauwelijks iets. Het nieuwste probleem heet ’chronische vermoeidheid’. De hulpverlening pakt niet aan, is voortdurend vol begrip en blijft haar alles uit handen nemen.”

Aan Sara is tijdens haar nog jonge leven al pakweg 1 miljoen euro uitgegeven aan zorg, behandeling, begeleiding en uitkeringen. Het resultaat: een geheel aan zorg en begeleiding afhankelijk gemaakte vrouw die niet zelfstandig maatschappelijk kan optreden ondanks een normaal verstand.

“Er is huishoudelijke hulp, er is begeleiding. Op de achtergrond hebben betrokken psychologen en pedagogen hun visies op de zorg en begeleiding, ogenschijnlijk zonder resultaat en perspectief. Er is geen ontwikkeling en begeleiding naar zelfstandigheid. De vrouw voelt zich miskend, voelt zich afhankelijk en heeft een groot gebrek aan welzijn.”

Nota bene: Ik ga deze kwestie op het bord leggen van de wethouder(s). In alles wat je als overheid doet moet het samenlevingsperspectief centraal staan. Zodat mensen zich verbonden voelen met de samenleving en met elkaar.

*) Sara is een fictieve naam. Haar verhaal is helaas allerminst fictief. 

Het bericht Sara kind van de rekening (van een miljoen) verscheen eerst op PvdA Almelo.

Lelijke kerstverhalen (deel 2)

Elke keer dat ik denk dat we een monster hebben gecreëerd dat ‘de overheid’ heet, is er 1 teveel. De overheid, in die lelijke verschijning, heeft tentakels tot alle hoeken in het sociaal domein. Ze gaat uit van wantrouwen, van controle en telkens meer, in plaats van minder regels. Met Kerst voor de deur vraag ik de komende dagen aandacht voor de verhalen van mensen in nood. Mensen die ons, en mij in het bijzonder als raadslid, een spiegel voorhouden. Wat zien we dan?

Neem Serhan!

Serhan *), een 71-jarige man van Turkse komaf houdt het bed vanwege helse pijn aan zijn beide benen en voeten. Hij heeft diabetes, zijn beide voeten zijn blauwrood en hij weet niet wat hij eraan moet doen. Hij staat onder behandeling van een vaatspecialist en internist. Ook de huisarts is op de hoogte. De huisarts beoordeelt de medische en leefsituatie van Serhan als ernstig en zorgelijk. Gevreesd wordt dat Serhan beide voeten verliest.

Serhan spreekt en verstaat niet goed Nederlands. Hij is al enkele jaren weduwnaar. Hij is er in geslaagd om een Turkse vrouw van het platteland te verleiden naar Nederland te komen om hem te helpen. Zij verstaat en spreekt geen Nederlands. Hij krijgt een beetje huishoudelijke hulp, maar dat stopt per 1 januari a.s. omdat de zorgorganisatie geen contract heeft met de gemeente Almelo. Verder heeft hij geen hulp.

Serhan heeft een AOW met aanvulling. Hij kan daarvan de lopende kosten niet betalen. Hij heeft achterstand met o.a. de huur en ziektekostenverzekering. Hij wordt nu lastig gevallen door incassobureaus en deurwaarders. Er is door de Sociale Verzekeringsbank beslag gelegd op zijn AOW. Om te voorkomen dat hij uit huis wordt gezet heeft hij bij familie geleend om de huur te betalen. Serhan weet het niet meer hoe hij hier uit deze situatie moet komen.

Wat speelt er nog meer? Het blijkt dat dat hij in een bergdorp in Turkije nog een klein huisje bezit. Het heeft geen handelswaarde. Hij is er al jaren niet geweest. Hij is nu door de SVB benaderd in het kader van fraudecontrole. Dat komt voort uit het Almelose beleid om te onderzoeken of mensen met een Turkse achtergrond bezittingen hebben in Turkije. De papieren die dan in de brievenbus vallen zijn door ‘gewone mensen’ al nauwelijks te ontcijferen.

Serhan is een voorbeeld hoe overheidsbeleid in de praktijk uitpakt. Met hem komen velen, elke maand weer, tekort. Als je ziek bent of een beperking hebt geldt dat nog sterker. Dan loopt dat tekort in rap tempo op naar een niet te overzien bedrag. En dan komt de zorgverzekering, de verhuurder en andere instanties, achterstanden opeisen tot en met deurwaarders en beslagleggingen met nietsontziende boetes.

De situatie van Serhan is ernstig, mensonterend. Dat is een direct gevolg van harteloos en hard beleid voor de zwakkere en  laagstbetaalde arme mensen in Almelo.

[Update 20 december 2019]: De situatie van Serhan verslechtert. Hij wordt geopereerd, zijn voet en een deel van zijn been worden geamputeerd.

Nota bene: Ik ga deze kwestie op het bord leggen van de wethouder(s). In alles wat je als overheid doet moet het samenlevingsperspectief centraal staan. Zodat mensen zich verbonden voelen met de samenleving en met elkaar.

*) Serhan is een fictieve naam. Het verhaal is helaas niet fictief.

Het bericht Raakt Serhan behalve zijn ledematen ook zijn huis kwijt? verscheen eerst op PvdA Almelo.

De ChristenUnie staat voor Godsdienstvrijheid, maar deze vrijheid is niet overal vanzelfsprekend. In relatie tot het bestemmingsplan van de Almelose Diyanet moskee was daarom het voorstel om ook Turkije op te roepen zijn burgers gelijk te behandelen.

Het is dezelfde oproep die de fractie van de ChristenUnie op 12 juli 2016 al wilde voorstellen tijdens de behandeling van het bestemmingsplan van de moskee. Toen werd ons het spreken verboden (buiten de orde). Nu dit bestemmingsplan op 3 december jl. weer op de agenda stond is de motie opnieuw ingebracht (nu 'vreemd aan de orde'). Door tijdgebrek kon de de motie echter niet gelijk met het bestemmingsplan van de moskee worden besproken, maar pas twee weken later. "Mosterd na de maaltijd", aldus Wouter Teeuw die om deze reden de motie aanhoudt tot een passender moment in de toekomst.

Zo had het moeten zijn:

(Per ongeluk kwam dit in beeld bij de stemming over een andere motie.) Maar de motie was dus twee weken doorgeschoven, helaas. Daarmee was ook het momentum weg. Dit terwijl veel raadsleden zich toch al 'ongemakkelijk' voelen bij een principele discussie of bij het rechten van de rug als anderen iets minder leuk vinden. Maar godsdienstvrijheid is hetgene dat de ChristenUnie sterk aan het hart gaat. We kunnen en mogen niet wegkijken als broeders en zusters in het geloof anders worden behandeld. Hier zou raadsbreed steun voor moeten zijn.

De ChristenUnie staat pal voor godsdienstvrijheid (art 6 grondwet) en heeft om deze reden ook voor het bestemmingsplan van de moskee gestemd, zowel in 2016 als in 2019. Godsdienstvrijheid is een groot goed, maar niet vanzelfsprekend. Waar Turkse moslims in Almelo in alle vrijheid een gebedshuis kunnen bouwen, kunnen christen-turken in Turkije dat niet. Open Doors, die jaarlijks de ranglijst opstelt van landen waar christen het meest worden vervolgd, zegt over Turkije (26ste op de lijst, in 2016 was dat nog 45ste):  Turkse christenen ervaren weerstand vanuit de overheid, de samenleving en hun familie- en vriendenkring. De Turkse overheid verspreidt namelijk het idee dat elke Turk moslim zou moeten zijn, hoewel dit niet wettelijk vastgelegd is. Op allerlei terreinen in hun leven worden christenen tegengewerkt in het praktiseren, uiten en delen van het christelijke geloof. Voorbeelden van vervolging zijn: het is verboden om kerkleiders op te leiden en het is vrijwel onmogelijk om een nieuwe kerk te laten registreren. Ook mogen christenen geen ambtenaarspositie innemen. (https://www.opendoors.nl/ranglijst/turkije)

Mogen wij als Almelo daar wat van zeggen? De ChristenUnie vindt van wel. Ten eerste omdat het een Diyanet moskee is (Turkse ministerie van Godsdienst stelt de imam aan). Ten tweede omdat in 2015 de Turkse overheid ook direct contact opnam met onze burgemeester over een lokale Almelose vergunning (zoals bleek uit beantwoording van kamervragen van Pieter Omzigt). Daarom mogen we die vrijmoedigheid hebben. De tekst van de motie luidde:

-----------

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 3 december 2019,

Constaterende dat:

Nederland vrijheid van godsdienst kent (Art. 6 Grondwet) en daarom Turkse Nederlanders in alle vrijheid een moskee mogen bouwen in Almelo; De Nederlandse overheid, ook in Almelo, zich inspant voor de bestrijding van discriminatie van minderheden (op basis van Art. 1 Grondwet); Christelijke minderheden in veel andere landen discriminatie ervaren, ook vanuit de overheid;

Overwegende dat:

Turkse christenen in eigen land in toenemende mate beperkingen ervaren in het uiten van hun geloof (zie Open Doors’ ranglijst christenvervolging); De Turkse overheid in het verleden nog, via de consul, contact heeft opgenomen met de burgemeester van Almelo over lokale Almelose aangelegenheden; Ook in Nederland de intolerantie jegens religieuze minderheden (joden, christenen, moslims) toeneemt;

Verzoekt het college van B&W om:

De Minister van Buitenlandse Zaken te vragen om de Turkse overheid op te roepen al zijn burgers gelijk te behandelen; In Almelo zelf alert te blijven op discriminatie van religieuze minderheden;

en gaat over tot de orde van de dag.

 

De provincie heeft de door de gemeenteraad vastgestelde begroting 2020 beoordeeld. Op basis hiervan staat Almelo niet langer 'onder curatele' van de provincie. Een mooie opsteker voor wethouder van financiën Alex Langius!

"Uw begroting is structureel en reëel in evenwicht, een mooie prestatie in deze moeilijke tijden waarin het sociaal domein een grote aanslag maakt op de budgetten van gemeenten", alsdus de Gedeputeerde Staten van Overijssel. Ook schrijft de Provincie: "Wij willen de raad, het college en de ambtelijke organisatie complimenteren met het financiële herstel."

De laatste jaren stond Almelo onder preventief toezicht. Voor het herstel van de financiële positie had de gemeente een meerjarig herstelplan opgesteld. Almelo heeft het negatieve eigen vermogen inmiddels aangezuiverd en er is sprake is van structureel en reëel evenwicht in de begroting. Niettemin zal de gemeente, net zoals de afgelopen jaren, ook de komende jaren hard moeten werken aan het realiseren van de 'taakstellingen' (voorgenomen bezuinigingen) en het verdere herstel van de 'weerstandscapaciteit' (buffer om tegenvallers op te vangen).

Weinigen hebben Alex Langius de afgelopen jaren benijd in zijn (vaak ondankbare) taak de tekorten weg te werken. Tegenslag volgde op tegenslag. Nu mogen we de wethouder feliciteren. Alex Langius zelf blijft bescheiden over dit mooie succes. "Het is het werk van heel veel collega's gedurende langere tijd, maar het is bovenal de Zegen van God, Hij is trouw."

Elke keer dat ik denk dat we een monster hebben gecreëerd dat ‘de overheid’ heet, is er 1 teveel. Het heeft in die lelijke verschijning tentakels tot alle hoeken in het sociaal domein. Het gaat uit van wantrouwen, van controle en telkens meer in plaats van minder regels. Met de kerst voor de deur vraag ik de komende dagen aandacht voor de verhalen van mensen in nood. Mensen die ons, en mij in het bijzonder als raadslid, een spiegel voorhouden. Wat zien we dan?

Lelijke overheid: is Marianne een fraudeur? Wat te denken van de gepensioneerde Marianne, die de gemeente onlangs na een lange strijd laat weten te zwichten voor de openstaande rekening. “Ik voel me door de bedreigingen van beslaglegging daartoe gedwongen”, aldus Marianne. Ze is teleurgesteld over de wijze waarop ze als burger is behandeld. “De gemeente behandelt mij als een fraudeur die straf verdient en met bedreiging van deurwaarder en beslaglegging afdwingt om te betalen.” Marianne is verbitterd. “Mijn ernstig gehandicapte zoon heb ik zelf altijd verzorgd en begeleid en dat niet uitbesteed aan een zorgorganisatie. Ik heb mijn persoonlijke maatschappelijke carrière daarvoor opgegeven. Ja, zoals de ambtenaar opmerkte, is dat mijn eigen keuze geweest. Ik heb daarmee wel de samenleving een veelvoud van tonnen euro’s bespaard.” De tragiek gaat verder: “Ik heb in de afgelopen jaren altijd met financiële tekorten moeten leven en me gedwongen gevoeld om bij mijn andere zoon in huis te gaan wonen. Daarvoor ben ik ook gestraft omdat dat beschouwd werd als ’voordeurdeler’ en werd ik op een onsympathieke wijze gekort op mijn IOAW-uitkering. Voor mijn zelfstandig bestaan kreeg ik nog € 528 per maand.” De echte ellende start met de kleine pensioenuitkering van haar ex. “We zijn vele jaren geleden gescheiden en hij heeft nooit meer omgezien naar zijn gehandicapte zoon. Dat ik de uitkering ontving heb ik niet opgemerkt omdat, achteraf gezien, daardoor het maandelijkse tekort net iets minder werd.” De gemeente en het UWV wisten van de uitkering, maar ze hebben niet geanticipeerd. Totdat ze opeens ingrepen met een boete. “Na een gesprek hierover twee jaar geleden is beslist dat de terugvordering wordt opgeschort totdat ik mijn AOW ontvang. De boete werd ook ingetrokken. Nu het zover is lijdt iedereen aan geheugenverlies en word ik hard aangepakt als een fraudeur.” Marianne gaat met het volgende perspectief de oude dag in: “Ik word nu gedwongen tot een leven in armoede. ” Ze laat de gemeente tenslotte weten: “En om in uw woorden te spreken: ’het zijn nu eenmaal de regels en procedures’. Dank u wel voor uw begrip, ik voel me tekort gedaan en teleurgesteld in een overheid waarvan ik nu moet zeggen: dit is niet mijn overheid.” Nota bene: Ik ga deze kwestie op het bord leggen van de wethouder(s). In alles wat je als overheid doet moet het samenlevingsperspectief centraal staan. Zodat mensen zich verbonden voelen met de samenleving en met elkaar.

Het bericht Lelijke kerstverhalen (1) verscheen eerst op PvdA Almelo.

De burgemeester van Almelo sprak zich de afgelopen dagen in de pers uit over regionale samenwerking: “Ik ben af en toe best een lastpak” en “Een uitgesproken burgemeester neemt de regio op sleeptouw” (artikelen TC Tubantia 13 december 2019). Eerder konden we in dezelfde krant lezen “Samenwerking in Twente is gered – ondernemers en onderwijs krijgen plek aan tafel”. Het leest weg als de enige juiste wederopstanding van de regio! Want alles wat de regio en regionale samenwerking betreft gaat namelijk op de schop.

De PvdA-fractie is voor regionale samenwerking, en erkent dat die complex is. Elk samenwerkingsmodel heeft tekortkomingen. Bovendien zet regionale samenwerking altijd democratische principes onder druk, bijvoorbeeld ten aanzien van besluitvorming in de regio versus de rol van gekozen politici in de gemeente. Zaten we in feite nog in de evaluatiefase van de nadelen van het collegemodel in gemeenschappelijke regelingen, komt daar nu onder aanvoering van Almelo een complexe dynamiek bij: onderwijs en ondernemers krijgen evenveel invloed als de overheid om publiek geld uit te geven, zoals in de regiodeals.

De PvdA-fractie in Almelo is bezorgd en heeft dan ook de volgende mondelinge vragen aan het college:

Is het college onverdeeld als het gaat over de mening van de burgemeester en de richting die hij voor ogen staat met regionale samenwerking? Hoe borgt het college dat de gemeenteraad niet buitenspel gezet wordt (door regiobestuur, ondernemers en onderwijs)? Hoe worden in deze beoogde nieuwe samenwerking besluiten genomen, en wat is daarin de rol van gekozen politici zijnde raadsleden? Leidt deze samenwerking niet tot onherstelbare verwatering van democratische legitimiteit? Zo ja, wat is daarvan de consequentie? Wat zijn de voor- en nadelen van de beoogde nieuwe samenwerking waar het gaat om de controle op en evaluatie van rechtmatigheid en doelmatigheid van de besteding van publieke middelen? Waarom werd/wordt de raad niet per omgaande geïnformeerd over een dergelijk belangrijk besluit (zie bijlage) waar het woord “gemeenteraad” geen enkele keer genoemd wordt? En bij wijze van eerste commentaar: wat heeft een gemeentebestuurder die straks bij toerbeurt maar eens in de vijf (of 10?) jaar in het 3O-bestuur zit (Almelo moet immers delen met 4 gemeenten) in de melk te brokkelen tegenover ondernemers en schoolbesturen?

Arjan de Vries,

Bijlage: 5_AB_voorstel_Besturingsmodel_3O_samenwerking_sociaal_economische_structuurversterking

Het bericht Regiobestuur nieuwe stijl: een zegen of vloek? verscheen eerst op PvdA Almelo.

De ChristenUnie Almelo heeft zich jarenlang ingespannen voor het behoud van het oude stadhuis. Met de goedkeuring van het bestemmingsplan is weer een belangrijke stap gezet.

In juli 2017 konden we al verheugd melden dat sloop van het oude stadhuis van de baan was, en er werd ingezet op herontwikkeling. Nu, meer dan twee jaar later, is ook het bestemmingsplan aangepast. De eerdere wens van grote partijen als VVD en CDA om het pand te slopen, en op deze locatie grondgebonden woningen of een zorginstelling te realiseren, wordt niet meer geuit. Iedereen lijkt enthousiast over het nieuwe plan voor een Stads Huis. Alleen over parkeren ontstond discussie en hebben wij ook zorgen. Het bestemmingsplan zegt dat de ontwikkelaar binnen 100 meter 99 parkeerplaatsen moet realiseren. Als dat niet lukt kan geen omgevingsvergunning worden afgegeven (en gaat het plan dus niet door). Belangrijkste optie is dat de parkeergarage Stadsbaken. Heel veel meer opties zijn er niet binnen 100 meter. Maar juist die parkeergarage kan wel eensherontwikkeld of zelf gesloopt worden, zo bleek tijdens de raadsvergadering op 19 november waar investeringen in deze parkeergarage om deze reden van de agenda werden gehaald.

Zie onderstaand onze bijdrage van Jeanet Buikema:

In het voorliggende bestemmingsplan wordt het mogelijk gemaakt om woningen te realiseren in het voormalige stadhuis. De fractie van de ChristenUnie heeft zich altijd sterk gemaakt voor behoud van dit gebouw en wij zijn dan ook blij dat het oude stadhuis nu een nieuwe functie gaat krijgen. Binnenstedelijk wonen moet ook een nieuwe impuls geven aan reuring in de binnenstad. Dit is ook een van de punten die in het koersdocument binnenstad belangrijk wordt gevonden.

Wij hebben echter nog wel een aantal vragen aan de wethouder: Wonen in de binnenstad brengt ook meer autoverkeer met zich mee. En hieraan gekoppeld meer parkeren. In het bestemmingsplan wordt uitgegaan van de norm van 1 parkeerplaats per woning die gerealiseerd kan worden op 100 meter van het plangebied. Er zal dus voorzien moeten worden in 99 parkeerplaatsen. Als argumentatie voor dit aantal geeft u aan dat de gemeente voor medewerkers van het voormalige stadhuis een restrictief autobeleid heeft gevoerd. En u geeft nu aan: Wanneer dit beleid doorgezet wordt en alternatief vervoer ook daadwerkelijk door de gemeente en de ontwikkelaar/verhuurder gestimuleerd wordt dan kan voor alle functies het minimaal aantal parkeerplaatsen aangehouden worden. Het lijkt me logisch dat de gemeente als werkgever dit van haar werknemers kan vragen. Maar kan de gemeente of de ontwikkelaar/verhuurder dat ook van bewoners vragen? Dat lijkt me een zaak van eigen inzicht van de bewoners en kan toch niet van gemeentewege opgelegd worden? En het houdt ook nog een sterke mate van onzekerheid in zich door de motivatie ALS dit beleid doorgezet wordt. Als het dus niet doorgezet wordt is er weldegelijk een grotere parkeerbehoefte.

En dan komt ook nog de vraag bij ons naar boven waar die parkeerplekken dan gesitueerd moeten worden. U geeft in het plan aan dat de parkeergarage Stadsbaken hier de uitgelezen plek voor is. Een parkeergarage met 375 openbare parkeerplekken moet dan ineens 99 plekken inleveren voor bewoners en hun bezoekers. Afgezien nog van de extra plekken die de overige functies vragen. Twee weken geleden stond de parkeergarage Stadsbaken op de agenda van de raadsvergadering. De garage zou niet brandveilig zijn en er zou veel achterstallig onderhoud zijn. Dit punt is toen van de agenda gehaald omdat er vergaande ontwikkelingen zouden zijn rond het omliggende terrein, inclusief de parkeergarage. Hoe toekomstbestendig is de parkeergelegenheid dan voor de bewoners stel dat de parkeergarage in de gehele gebiedsontwikkeling gesloopt zou worden? Dan is de realisatie van 99 parkeerplekken binnen 100 meter van de woningen niet haalbaar. Of krijgen we in dit gebied dan op het maaiveld een parkeerterrein voor minimaal 99 auto’s?

Een tweede punt waar voor ons nog onduidelijkheid over is, is de exploitatieovereenkomst. In het voorjaar heeft de ChristenUnie schriftelijke vragen gesteld over het verdwijnen van industrieel erfgoed op het Indieterrein. Bij de beantwoording van deze vragen werd verwezen naar de exploitatieovereenkomst die gesloten was met de ontwikkelaar. Deze overeenkomst was echter nooit ter beschikking gesteld aan de Raad en wij konden dus ook niet weten van bepalingen die hierin opgenomen waren over ondermeer het economische belang van de ontwikkelaar. In het bestemmingsplan Oude Stadhuis wordt aangegeven dat dit gebouw de aanduiding “karakteristiek” krijgt.

Kan de wethouder uitleggen wat precies met deze status beoogd wordt? En geldt dat alleen voor de buitenkant of ook voor eventuele kunstwerken in het gebouw? Hoe wordt hier mee omgegaan bij de transformatie van het gebouw? Staan hierover ook afspraken in de exploitatieovereenkomst? U kunt zich voorstellen dat wij nieuwsgierig zijn naar deze overeenkomst, want opnieuw is deze niet opgenomen bij de stukken en kunnen we dus ook niet weten wat hierin met de ontwikkelaar is afgesproken, terwijl in het bestemmingsplan dit stuk bij name genoemd wordt.

De correctieve herziening is een aanpassing van het op 2 juli 2016 vastgestelde bestemmingsplan terwijl de moskee destijds impliciet ingestemd heeft met de destijds gekozen bouwhoogte.

Hoe groot wordt de moskee? Hoeveel bouwlagen krijgt het gebouw? De gemeente Almelo is er in ieder geval niet duidelijk over geweest zodat er een probleem is ontstaan.

Het bestuur van de moskee wil nieuw en ruimer gaan bouwen, maar de omwonenden zitten daar niet op te wachten. Een deel van de bewoners heeft er sowieso bezwaar tegen dat er een moskee komt, maar de meesten hebben vooral problemen met de grootte van het gebouw.

Het oorspronkelijk gebouw wordt namelijk flink uitgebreid en die grote aanbouw komt op een stuk grond te staan waar voorheen groen was. Mensen kijken dan uit op een grote muur en daar zijn ze niet blij mee’

Naast denkenden zijn er wel degelijk andersdenkenden

De Partij Vrij Almelo (PVA) ziet steeds weer voorbeelden van een overheid die niet in staat is om te luisteren naar de mensen, maar wel de mond vol heeft van burgerparticipatie. Steeds weer blijkt dat men om welke reden dan ook aan de bewoners zaken wil opleggen zonder te luisteren. We zien dat dit tot veel weerstand en frustratie bij de bewoners leidt, die steeds vaker afhaken bij de ‘akkoorden’ die de politiek haar voorschotelt.

Het college had duidelijk moeite om de “moeilijke en gevoelige” vragen te beantwoorden, dus nemen wij aan dat gestelde mondelinge vragen volmondig met JA  beantwoord hadden kunnen worden..

Voorzitter:

De PVA heeft het oude in 2016 door de raad goedgekeurde bestemming vergeleken met het gewijzigd ontwerp-bestemmingplan van 2019.

Daarin valt op dat de nieuw te bouwen moskee aan de Bellavistastraat in vloeroppervlakte met 100% mag toenemen.

De oppervlakte gaat van 1.400m2 naar 2.800m2 min of meer een verdubbeling. Is dit juist?

Het aantal bouwlagen zowel voor het hoofdgebouw als van de bijbehorende gebouwen is onbeperkt. Is dit juist?

De maximale bouwhoogte is 12 meter. Met de afwijkingsregeling van 10% kan de bouwhoogte zonder ontheffing gaan naar 13,20 meter. Is dit juist?

Bij 13.20 meter hoogte kunnen er dus sowieso 4 bouwlagen worden gerealiseerd. Is dit juist?

Er is geen maximum gesteld aan de maximale omvang van de vloeroppervlakte van de bijbehorende bouwwerken. Is dit juist?

De Essalammoskee in Rotterdam is de grootste moskee van Nederland en heeft een vloeroppervlak van 2.600 m². Klopt het dat straks de nieuwe Almelose moskee -bestemmingplan technisch gezien- groter kan worden dan de huidige in 2008 gebouwde Essalammoskee in Rotterdam?

En ten slotte: hoe lost u het parkeerprobleem op?

De stemverhouding in de raad was 26-4 voor de herziening van het bestemmingsplan. De fracties van de PVV, Forum voor Rechts en Partij Vrij Almelo (PVA) stemden tegen.