Poliflw

Door Lodewijk Asscher op 17 juni 2020 Delen  

 

De coronacrisis heeft in het leven van veel Nederlanders keihard toegeslagen. Niet alleen onze gezondheid werd bedreigd door het virus, ook de economie kwam met een grote klap tot stilstand. En dan hoor je soms zeggen: ‘deze crisis is een kans’. Dat een harde klap op de lange termijn juist zorgt voor meer gelijkheid. Maar daar lijkt het niet op.

Ga maar eens na wie er als eerste de hardste klappen kregen: de mensen met een flexcontract die meteen op straat stonden. Zzp’ers die hun opdrachten zagen verdampen. Uitzend- en oproepkrachten die via een appje hoorden dat ze niet meer nodig waren. Juist de mensen die al weinig buffers hadden. En als we niks doen, zet die trend door gedurende de crisis.

De coronacrisis heeft in het leven van veel Nederlanders keihard toegeslagen.

In Amerika zien we dat al gebeuren: de miljardairs werden samen tijdens de lockdown 434 miljard rijker, terwijl tientallen miljoenen mensen op straat kwamen te staan. In Nederland weigert de liberaalconservatieve coalitie ondanks al het applaus geld uit te trekken voor een betere beloning van zorgpersoneel: het kost teveel. En voor je het weet worden de beurskoersen straks weer omhoog gestuwd door de lage rente, terwijl gewone huishoudens er nauwelijks wat bij krijgen.

De Franse econoom Thomas Piketty waarschuwt al langer dat zonder overheidsingrijpen de ongelijkheid tussen mensen vanzelf groeit. Het vermogen stijgt nu eenmaal altijd harder dan het loon van gewone mensen. Hij pleit voor een overheid die meer doet om in de crisis te zorgen voor meer gelijkheid. Daar ga ik vanavond met hem over in gesprek in De Balie en via Facebook. De centrale vraag: hoe kunnen we dat bereiken?

De Franse econoom Thomas Piketty waarschuwt al langer dat zonder overheidsingrijpen de ongelijkheid tussen mensen vanzelf groeit.

Wat mij betreft moeten we duidelijke keuzes maken. Allereerst is het nodig om een grotere bijdrage te vragen van de allerrijksten die zichzelf en hun vermogen goed weten te beschermen. Het is eerlijk om een vaste belasting in te voeren op grote vermogens, los van hoeveel rendement er nu precies gehaald wordt. Een toptarief voor inkomens boven de 150.000 euro. En een Europees minimumtarief voor de winstbelasting, om zo de belastingconcurrentie tussen landen een halt toe te roepen.

Dat geld moeten we dan gebruiken om armoede te bestrijden en gewone huishoudens te ondersteunen. We kunnen de belasting voor de middengroepen te verlagen. Want het zijn juist ook de mensen in de vitale beroepen - de leraren, zorgmedewerkers, politieagenten en schoonmakers - die de afgelopen jaren al te weinig hebben gemerkt van economische voorspoed. Zij verdienen nu meer dan alleen applaus.

Dat geld moeten we dan gebruiken om armoede te bestrijden en gewone huishoudens te ondersteunen.

Dat is een fundamenteel andere keuze dan er door het kabinet tot nu toe gemaakt wordt. Zij stellen nog steeds voor om volgend jaar de winstbelasting te verlagen. Een maatregel waar vooral de bedrijven (en hun aandeelhouders) die door deze crisis meer winst maken van profiteren. Dat moet anders.

Het komt er dus echt op aan. De crisis is geen kans die automatisch zorgt voor meer gelijkheid, maar een grote opgave. Een opgave om in de crisis om te kijken naar de mensen die anders snel in de knel komen. Om elke Nederlander de zekerheid van een stabiel inkomen te geven. Zodat we straks echt samen door deze crisis komen.

De crisis is geen kans die automatisch zorgt voor meer gelijkheid, maar een grote opgave.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Afgelopen weekend was weer een belangrijk weekend voor onze club. Natuurlijk was het afgelopen zondag Internationale vrouwendag, altijd wel een momentje in het jaar.

Nu is er met de emancipatie, vrouwen en vrouwenrechten veel gebeurd in ons land, waarin de PvdA een voortrekkersrol heeft gehad. We zijn er nog niet, maar als je het vergelijkt met de rechten en  omstandigheden voor vrouwen in andere delen van de wereld, dan is er nog veel werk aan de winkel.

Het thema van dit jaar was “Vrijheid” en alles wat je je daarbij kunt voorstellen.

Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld, meestal aan de hand van een specifiek thema.

Internationale Vrouwendag is in de twintigste eeuw ontstaan doordat vrouwen opkwamen voor hun rechten, onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht.

Internationale Vrouwendag herdenkt de eerste staking van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie die plaatsvond op 8 maart 1908 in New York. De vrouwen staakten voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht. Deze staking vormde het begin van de emancipatie van vrouwen en de strijd tegen vrouwendiscriminatie.

In Nederland viert een grote verscheidenheid aan vrouwengroepen en vrouwenorganisaties 8 maart op veel verschillende manieren. Doel is aandacht te vragen voor thema’s zoals economische zelfstandigheid, empowerment, seksueel geweld, zorg en arbeid, discriminatie en racisme. (Bron:beleven.org)

… en natuurlijk hadden we afgelopen weekend nog ons congres. Voor de partij de belangrijkste dag. De leden worden geraadpleegd over de koers en allerhande belangrijke beslissingen.

Eén van de onderwerpen, waar we kennelijk als PvdA leden behoorlijk verdeeld over zijn is een eventuele fusie met Groen Links.  We kennen allemaal de overeenkomsten en de verschillen in de beide partijen. Zo’n 40% van de leden stemde voor een gezamenlijke lijst voor de Tweede Kamer verkiezingen.

De meeste leden zijn wel voor intensievere samenwerking op links, met name met Groen Links, maar het opgeven van onze eigen identiteit gaat ons – als leden – te ver.

Ook is er nog eens gereflecteerd op ‘onze’  laatste regeringsperiode in het kabinet Rutte II: Er zijn echt bedenkingen ontstaan over het sociaal leenstelsel, de verhoging van de AOW-leeftijd en de afbouw van de sociale werkplaatsen.

Lodewijk Asscher zei in zijn slottoespraak het marktdenken van de BV Nederland te willen bestrijden, ‘niet verzakelijken, maar vermenselijken’.  ‘De overheid moet een bondgenoot worden.’

Als we die boodschap over de bühne kunnen krijgen, dan moet het mogelijk zijn voor Asscher om bij de volgende Tweede Kamer verkiezingen weer een belangrijke rol te kunnen spelen in de regering, wie weet wel als Minister President.

David Vaupell

Het bericht Vrouwendag en ons congres in de schijnwerpers verscheen eerst op PvdA Zwijndrecht / Heerjansdam.

PvdA in Apeldoorn Vanaf de provinciale verkiezingen in maart 2019 gaat het landelijk weer goed met de PvdA. We stijgen in de peilingen, Lodewijk Asscher krijgt hoge cijfers en nog belangrijker: we krijgen dingen voor mekaar. Dit geldt met name voor onze activiteiten en zichtbaarheid in Den Haag. In Apeldoorn hebben wij de verbeterde zichtbaarheid en waardering van de kiezer nog niet helemaal kunnen realiseren. En daar ligt voor het komend jaar een uitdaging. Het ledenaantal van de PvdA Apeldoorn was voor de verkiezingen flink gedaald. We zagen na de verkiezingen van begin 2019 een lichte toename. Blijkbaar heerst er ook een gevoel dat de partij te hard is gestraft. Oktober 2019 staat ons ledental op 274. Dit aantal is redelijk stabiel de laatste jaren, maar voor PvdA Apeldoorn onwaardig. Laten we er samen voor zorgen dat onze stem in het sociaal democratisch denken weer luider en duidelijker wordt. Het is belangrijker dan ooit dat we onze krachten bundelen en ons samen sterk maken voor een sterker en socialer Nederland. Apeldoorn heeft daarin een grote rol, als grote stad in Nederland en de grootste gemeente van onze provincie. Juist samen zijn we sterk. Fractie en bestuur zullen er alles aan blijven doen om een oprecht, hoopvol en realistisch geluid van solidariteit in Apeldoorn te laten klinken.

Onze missie De missie van de PvdA Apeldoorn is om als sociaaldemocratische politieke partij bij te dragen aan de verwezenlijking van een harmonieuze, solidaire en duurzame samenleving. Een samenleving waarin burgers gelijkwaardig zijn en door een eerlijke verdeling van arbeid, kennis, macht en inkomen zich zelfstandig kunnen ontwikkelen en in vrijheid kunnen ontplooien in

verbondenheid met dienstbaarheid aan de samenleving. Met andere woorden, een samenleving waarin iedereen kan mee doen.

Onze visie

De PvdA Apeldoorn geeft invulling aan deze missie door: • politieke invloed te verkrijgen en deze uit te oefenen in de gemeenteraad van Apeldoorn om haar sociaal-democratische doelen te realiseren; • het actief intern en extern communiceren over haar sociaal-democratische doelen en over de bereikte resultaten van haar politieke inspanningen; • sympathie van burgers te verkrijgen voor haar sociaal-democratische doelen; • bijdragen aan het sociaal democratisch geluid in de (campagne voor de) Provinciale Staten verkiezingen.

Onze doelen In het programma (GR 2018) staan de speerpunten van de PvdA Apeldoorn verwoord: 1. Werk voor iedereen en een solide sociaal vangnet voor hen die daar op zijn aangewezen. 2. Toegankelijke en betaalbare zorg in de wijken en de dorpen. 3. Betaalbaar en fijn wonen, met nadruk op het goedkope en middensegment. 4. Onderwijs met toekomst en een goede aansluiting op de arbeidsmarkt. 5. Op naar een echt duurzame samenleving en een circulaire economie. Sociaal democratische doelen die we vanzelfsprekend ook uitdragen in de komende campagne in Gelderland. Fractie en bestuur zullen zich inzetten om ons het sociaal democratisch geluid belangen ook door te laten klinken in de provinciale fractie.

Onze strategie: activiteiten om doelen te bereiken De strategie van de PvdA Apeldoorn beschrijft hoe haar visie en de gestelde doelen te bereiken, ook gericht op continuïteit van de PvdA Apeldoorn op de langere termijn. Dit bestaat uit een samenhangende reeks activiteiten: • volgen en waar nodig/wenselijk input leveren aan PvdA fractie Apeldoorn • voeren adequate politiek door fractie in gemeenteraad • organiseren discussiefora en themabijeenkomsten • goed functionerend ombudsteam • publiceren nieuwsbrieven via onze website • deelnemen aan besturen (regio, gewest, etc.) • onderhouden contacten met landelijk partijbureau. • activeren bestaande leden en het werven nieuwe leden Het bestuur en de fractie wil in 2020 een focus leggen op meer en gerichtere aandacht voor het activeren van bestaande PvdA leden in Apeldoorn en ledenwerving. Een eerste aanzit hiertoe heeft de fractie in 2019 reeds gedaan, met de oprichting van een Ondersteuningsteam. Samen met dit team zal een verdere verkenning plaats vinden.

Activiteiten 2020 Op dit moment zijn de volgende activiteiten concreet voorzien in 2020: • Nieuwjaarsbijeenkomst • ALV voorjaar • 1 mei viering (nieuwe vorm) • Tafel van 10 discussiebijeenkomst (onderwerp nog te bepalen) • PvdA Social club • Bijeenkomsten Ondersteuningsteam (team met leden die fractie willen ondersteunen) • ALV najaar

Het bericht Jaarplan: Missie, visie, doelen en strategie PvdA Apeldoorn 2020 verscheen eerst op PvdA Apeldoorn.

'Comeback PvdA markeert politieke jaar' 🌹💪🏻 https://www.ad.nl/politiek/comeback-pvda-markeert-politieke-jaar~abd96f2f/ Lodewijk Asscher AD.nl #pvda

In de tijd dat Lodewijk Asscher wethouder was in Amsterdam dreigde er een staking van de vuilnisophalers voor een betere cao.

De staking zou net in de periode vallen van de herdenking van 4 en 5 mei, en vlak daarna zou de Giro d’Italia in Amsterdam van start gaan. Er werd gevreesd voor chaos met al dat vuilnis op staat en misschien ook voor verstoring van de openbare orde. Het gemeentebestuur moest daarom naar de rechter stappen.

De dag voordat de rechter uitspraak moest doen, vroeg Lodewijk aan zijn vader of hij wist hoe hij moest reageren als de rechter vonnis had gewezen.

‘In alle gevallen moet de kern zijn dat je het “jammer” vindt’, zei zijn vader, die oud-jurist was. ‘Jammer?’, vroeg Lodewijk.

‘Als de rechter de gemeente gelijk geeft, dan zeg je dat je aan de ene kant natuurlijk blij bent dat mogelijke problemen zijn voorkomen. Tegelijkertijd zeg je dat het wel heel “jammer” is dat vuilnismannen niet van hun recht op staken gebruik kunnen maken.‘

‘En als de rechter uitspreekt dat de staking door mag gaan, dan zeg je weer “jammer”, want je had de burgers graag de overlast willen besparen. Tegelijkertijd zeg je dat je blij bent met het recht van staken en begrip hebt voor de eisen.‘

Soms kom je als politicus voor lastige keuzes (tussen hoofd en hart) te staan. Je kunt altijd “jammer” zeggen en het vervolgens goed proberen uit te leggen.

Het bericht Je kunt altijd “jammer” zeggen verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

In de tijd dat Lodewijk Asscher wethouder was in Amsterdam dreigde er een staking van de vuilnisophalers voor een betere cao.

De staking zou net in de periode vallen van de herdenking van 4 en 5 mei, en vlak daarna zou de Giro d’Italia in Amsterdam van start gaan. Er werd gevreesd voor chaos met al dat vuilnis op staat en misschien ook voor verstoring van de openbare orde. Het gemeentebestuur moest daarom naar de rechter stappen.

De dag voordat de rechter uitspraak moest doen, vroeg Lodewijk aan zijn vader of hij wist hoe hij moest reageren als de rechter vonnis had gewezen.

‘In alle gevallen moet de kern zijn dat je het “jammer” vindt’, zei zijn vader, die oud-jurist was. ‘Jammer?’, vroeg Lodewijk.

‘Als de rechter de gemeente gelijk geeft, dan zeg je dat je aan de ene kant natuurlijk blij bent dat mogelijke problemen zijn voorkomen. Tegelijkertijd zeg je dat het wel heel “jammer” is dat vuilnismannen niet van hun recht op staken gebruik kunnen maken.‘

‘En als de rechter uitspreekt dat de staking door mag gaan, dan zeg je weer “jammer”, want je had de burgers graag de overlast willen besparen. Tegelijkertijd zeg je dat je blij bent met het recht van staken en begrip hebt voor de eisen.‘

Soms kom je als politicus voor lastige keuzes (tussen hoofd en hart) te staan. Je kunt altijd “jammer” zeggen en het vervolgens goed proberen uit te leggen.

Het bericht Je kunt altijd “jammer” zeggen verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

In de tijd dat Lodewijk Asscher wethouder was in Amsterdam dreigde er een staking van de vuilnisophalers voor een betere cao.

De staking zou net in de periode vallen van de herdenking van 4 en 5 mei, en vlak daarna zou de Giro d’Italia in Amsterdam van start gaan. Er werd gevreesd voor chaos met al dat vuilnis op staat en misschien ook voor verstoring van de openbare orde. Het gemeentebestuur moest daarom naar de rechter stappen.

De dag voordat de rechter uitspraak moest doen, vroeg Lodewijk aan zijn vader of hij wist hoe hij moest reageren als de rechter vonnis had gewezen.

‘In alle gevallen moet de kern zijn dat je het “jammer” vindt’, zei zijn vader, die oud-jurist was. ‘Jammer?’, vroeg Lodewijk.

‘Als de rechter de gemeente gelijk geeft, dan zeg je dat je aan de ene kant natuurlijk blij bent dat mogelijke problemen zijn voorkomen. Tegelijkertijd zeg je dat het wel heel “jammer” is dat vuilnismannen niet van hun recht op staken gebruik kunnen maken.‘

‘En als de rechter uitspreekt dat de staking door mag gaan, dan zeg je weer “jammer”, want je had de burgers graag de overlast willen besparen. Tegelijkertijd zeg je dat je blij bent met het recht van staken en begrip hebt voor de eisen.‘

Soms kom je als politicus voor lastige keuzes (tussen hoofd en hart) te staan. Je kunt altijd “jammer” zeggen en het vervolgens goed proberen uit te leggen.

Het bericht Je kunt altijd “jammer” zeggen verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

De middelvinger

Laatst las ik in een artikel: CDA-Kamerlid Martijn van Helvert vindt dat er ‘opgetreden’ moet worden tegen de ‘aso-media-terror’ van twitteraars die antisemitische bagger richting PvdA-leider Lodewijk Asscher sturen: “Ik vind dit echt een grote misdaad en verschrikkelijk voor jou, beste Lodewijk!” voegde het Kamerlid eraan toe.

Waarom denken sommige mensen dat ze op social media en/of tegen politici maar van alles mogen zeggen?! Lekker anoniem schelden is al jaren een hype. Reaguurders en trollen zijn er genoeg te vinden op social media. Maar ook buiten op straat hoor ik negatieve opmerkingen over politici.

Maandelijks – en tijdens de verkiezingen wat vaker – staan we met de PvdA Zoetermeer in het Stadhart met onze Rode Kraam. Omdat we willen horen wat er speelt in de stad. En dat is voor ons leuk en gezellig om te doen. De meeste reacties zijn onverschillig: politiek interesseert immers lang niet iedereen. Mensen mopperen ook wel eens in het voorbijgaan op de PvdA. Dat vind ik natuurlijk niet zo leuk, maar ik weet dat ze daar bij andere partijen ook last van hebben. Het is een schrale troost om te weten dat het niet alleen de politici en vrijwilligers van de Partij van de Arbeid overkomt.

Mopperen mag best van mij, we hoeven het niet altijd eens te zijn met elkaar. En verschillen van mening zijn juist interessant in de politiek. En gelukkig zijn de meeste gesprekken bij onze Rode Kraam nuttig (vanwege tips, klachten of ideeën) of simpelweg gewoon leuk en gezellig.

Maar sommige gesprekken laten een diepe indruk achter. Na vijf jaar intensief de straat op gaan voor de PvdA overkwam me nu iets wat ik nog niet eerder had meegemaakt: iemand stak haar middelvinger naar me op! Waarom?! Ben ik zo’n trut? Ik kende de dame in kwestie niet eens.

“Mevrouw, waarom doet u dat? Ik ken u niet en u kent mij niet, maar u steekt uw middelvinger op naar mij!”, riep ik haar hard na. Ze draaide zich om en gaf te kennen dat ik me dat niet persoonlijk moest aantrekken. “Maar u steekt uw middelvinger op. Naar mij. Hoe kan ik me dat dan niet persoonlijk aantrekken?” vroeg ik haar.

De vrouw draaide haar scootmobiel om en kwam naast me staan. Ze bedoelde het niet zo, zei ze. Ze was gewoon boos op de PvdA. Nee, bedacht ze zich, eigenlijk was ze boos op alle politici. Niet alleen de politici in Zoetermeer, maar álle politici in heel Nederland. Dus ik vroeg haar natuurlijk: “Waarom?” Zo raakten we aan de praat.

Wat volgde was een lang verhaal over tegenslagen en ongeluk: een auto-ongeluk, ongelukkig in de liefde geweest en nu alleen, een uitkering die gekort was, de huur die steeds hoger werd en andere kosten ook trouwens, een hoogbejaarde zieke moeder waar ze nog voor zorgde, voorzieningen die wegvielen en ga zo maar door.

Omdat de vrouw zo openhartig was, was ik dat ook. Dus ik vertelde haar over mijn chronische vermoeidheid, dat ik een WAO-uitkering heb, van mijn afstand tot de arbeidsmarkt, mijn man die twee jaar geleden zijn baan kwijt was, onze zorgen over onze kinderen, enzovoort. Zonder het verhaal van mevrouw tekort te doen of te bagatelliseren probeerde ik uit te leggen waarom ik haar verhaal eigenlijk wel snapte. Dat zij en ik misschien meer overeenkomsten hadden dan ze eerst had kunnen denken. Ik gaf ook aan dat ik haar boosheid snap. En haar teleurstelling. Die mag er zijn. En zij mag er zijn. En haar verhaal is echt. Dat vond ze fijn om te horen.

Het gesprek is nu enkele weken geleden en ik denk er nog vaak aan. Gaandeweg het gesprek zag ik de oudere mevrouw ontspannen. Ze keek steeds minder boos en het gesprek werd steeds hartelijker. Toen het gesprek klaar was gaf ze aan dat ze het een hartverwarmend gesprek had gevonden. Ze was blij geweest met mijn luisterende oor. En ze hoopte dat ik haar kon vergeven voor de middelvinger.

“Nee, ik ga echt niet stemmen op 21 maart”, zei ze nog en ze had nog steeds geen vertrouwen in de politiek, maar ze wist nu dat niet alle politici graaiers zijn en dat het ook politici niet altijd mee zit. Na 25 minuten praten in de ijzige kou van februari gaf ze me een héle dikke knuffel voor ze verder reed.

 

 

Het bericht Keek op de Week – De middelvinger verscheen eerst op PvdA Zoetermeer.

Gisteren was Lodewijk Asscher op campagne in de Achterhoek. Tijdens bezoeken aan Wehl en Doetinchem hebben we gepleit voor meer woningen voor jongeren en ouderen. Bovendien heeft Lodewijk gepleit voor extra investeringen in gebieden als de Achterhoek (zie persbericht). ‘s Avonds in het Rode Kafé aan de Bilderdijkstraat vooral veel gezelligheid met leden uit de hele Achterhoek en Liemers! Klik op onderstaande link voor een filmpje! https://youtu.be/KaSWnfphzTA

Be a Banning!

De nieuwe doorbraak: kom in opstand tegen politici die je tot geloof, kleur of consument reduceren.

Op 21 februari sprak Lodewijk Asscher de eerste Banning Lezing uit in de Rode Hoed.

‘Het is tijd ons sociale model – onze verzorgingsstaat met kracht te verdedigen. Niet vanwege de instituties, maar vanwege het feit dat als we zekerheid bieden voor iedereen individuele vooruitgang vanzelf komt. Er zijn werelden te winnen.’

Download hier de Banning Lezing (pdf), gesproken woord telt >

Het bericht Banning Lezing 2018, door Lodewijk Asscher verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.