Poliflw

We mogenweer naar de stembus en jekunt stemmen op een plaatsgenoot! Fractievoorzitter Marcel 't Hartstaat voor Maassluis op de regiolijst in de Kieskring Dordrecht, waaronder Maassluis, op plek 63. Motivatie Nederland is een sterke samenleving die zichzelf verbetert. Je kunt daarbij uitgaan van de kracht van de samenleving maar ook van mensen zelf. Maar in de afgelopen jaren is gebleken dat de overheid er niet altijd was voor mensen, mensen niet hielp om weer mee te kunnen doen of zelfs erger. Voor hen moeten we er zijn, alleen gaan we misschien sneller, samen kom je verder. Waarbij het vertrouwen en stimuleren van mensen een belangrijk en niet te onderschatten middel is, maar waarbij we hen die het moeilijk hebben in onze samenleving moeten helpen om mee te doen. Deskundigheid 1. Financiën & belastingen 2. Economie 3. Wonen & ruimtelijk beleid Social media Twitter:https://www.twitter.com/htcanl Facebook:https://www.facebook.com/marcel.thart Linkedin:https://www.linkedin.com/in/marcelthart

Het CDA wil dat er een fiscale ombudsman komt. Een expert op het gebied van Belastingzaken om mensen beter bij te staan bij het aanvragen van uitstel van betaling en bij het aanvragen van toeslagen en voor ondernemers met belastingvraagstukken. Mensen raken verstrikt in het web van toeslagen en daar moeten we hen meer bij gaan helpen. CDA-Tweede Kamerlid Evert Jan Slootweg: ‘De enorme ingewikkeldheid van ons systeem weerhoudt mensen gebruik te maken van toeslagen waar ze recht op hebben. Tegelijkertijd kennen we allemaal de afschrikwekkende verhalen zoals bij de toeslagenaffaire en hoge naheffingen. Daarom moet er een ombudsman komen voor belastingzaken. Iemand die opkomt voor de rechten van de belastingbetalers en hen bijstaat.’ De nationale ombudsman heeft een speciale ombudsman voor zaken rond veteranen en voor kinderen. Het wordt tijd dat er ook een ombudsman komt voor fiscale zaken. Het CDA wil dat het kabinet samen met de nationale ombudsman hier werk van gaat maken en gaat kijken wat de mogelijkheden zijn om dat te realiseren. ‘Dit kan op korte termijn een eerste stap zijn in het herwinnen van vertrouwen in onze instituties. En het doet recht aan de gevoelens van mensen die verstrik raken in het web van toeslagen. Zij kunnen nu eigenlijk nergens terecht voor goede inhoudelijke hulp en krijgen bij de belastingdienst weinig gehoor,’ aldus Slootweg.

Bijdrage eerste termijn door Auke Oldenbeuving: Ook onder moeilijke omstandigheden zoals nu moet je op je bakens letten. Voor het CDA zijn dat rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid en solidariteit. En dat betekent ook verantwoordelijkheid willen dragen voor het creëren van een financieel perspectief voor deze gemeente. Niets doen is geen optie. Korte termijn denken ook niet. De Kadernota 2021 kent een lange aanloop. Bij de vaststelling van de vorige Kadernota, op 27 juni vorig jaar, hadden we de volgende constateringen: 1. Het College kreeg de opdracht de jaarschijf 2020 sluitend te maken, zonder ingrijpende of onomkeerbare keuzes. Dat is gelukt, met veel knippen en plakken, en die hebben we in november vastgesteld. 2.We willen weer een stevig eigen vermogen en onafhankelijk worden van fluctuaties in de inkomsten. Geen paniekvoetbal, maar ook geen weggevertjes vanwege een incidentele meevaller. Die gebruik je om je eigen vermogen op peil te brengen. 3. We doorlopen als Raad een proces om de financiën van de gemeente Emmen, en daarmee dus haar uitgavenpatroon en de wijze van begroten, fundamenteel te herijken. De uitkomst van dat proces moest zijn beslag krijgen in een gedegen Kadernota 2021 en verder. We hebben in een viertal sessies de hele begroting doorgewerkt, en het College heeft op basis van die sessies en de daarin gemaakte opmerkingen een Kadernota opgesteld, als opmaat voor de begroting 2021 en volgende jaren. De Strategienota is nog steeds leidend, maar op dit moment betekent de Kadernota vooral een pas op de plaats ten aanzien van investeringsprogramma en nieuw beleid. En een mix van specifieke en generieke keuzes om de begroting structureel op orde te krijgen. Specifieke keuzes voor een totaalbedrag van 6,8 miljoen, 2,2 miljoen extra inkomsten (met name OZB), en 1,5 miljoen aan generieke kortingen op subsidies en budgetten. De gelijkenis met de coronamaatregelen is treffend; het doet iedereen pijn, sommigen wat meer dan anderen, en de pijn wordt door mensen verschillend ervaren. Maar net zoals Corona zijn schaduw ver vooruit werpt, ligt hier ook een pakket aan voorstellen wat vertaald moet worden in de begroting. En anders dan vorig jaar, gaat het nu om structurele besluiten. Net als alle partijen in deze Raad vindt ook het CDA sommige voorstellen heel vervelend. Pijn op de verkeerde plek. Tikken op plekken waar je al een blauwe plek of een schaafwond had. Of waar je nou net met veel moeite de boel weer wat opgeknapt had. Dat bijvoorbeeld de verhoging van de tarieven van de sportaccommodaties. En worden die verhogingen ook ingezet om de mate van kostendekkendheid dichter bij elkaar te brengen? Zaalsporters betalen nu drie keer zoveel voor hun accommodatie dan veldsporters. Ook het versoberen van speeltoestellen is zo’n punt. Het levert relatief weinig op maar het is een verkeerd signaal; we willen toch juist kinderen buiten laten spelen? En zit daar ook geen dubbeling met een ander pijnpunt; de korting bij de erkende overlegpartners. Die betalen toch ook mee aan speelvoorzieningen? Het druist in tegen ons uitgangspunt van gespreide verantwoordelijkheid. Zijn er alternatieven voor de mensen die nu gebruik maken van de gemeentewinkels? En het mantelzorg compliment; natuurlijk doen deze vrijwilligers het niet voor het geld. Maar dit voelt wel als een miskenning van hun inzet. De klapper van de OZB; 2% plus nog eens 5% er over heen is heftig. En dat terwijl iedereen al meer moet gaan betalen voor afval. En op termijn ook voor riolering. Ook dat houdt in de toekomst niet op. Hoewel: Afval, daar kunnen we wat aan doen. We moeten een afvalbeleid vaststellen dat inwoners helpt die afvalstromen terug te dringen. Dat is goed voor het milieu, maar het scheelt ook in de portemonnee. Kunnen we die OZB verhoging nog een beetje goed maken. Want als we niets doen gaan ook die heffingen de komende jaren met zo’n € 45 per huishouden omhoog. Dus Ja; alle keuzes zijn pijnlijk, maar sommige keuzes vinden we wel extra pijnlijk. Maar aan de totaalbedragen tornen; dat niet. Want met al deze maatregelen is het financiële beeld nog niet heel rooskleurig. Want het belangrijkste is: waar doen we dit voor? Stap 1, en ik citeer: “ de financiële uitgangspositie zodanig verbeteren dat we risico’s kunnen afdekken en kunnen inspelen op onzekerheden. En die komen er nog; de herijking van het gemeentefonds, de invoering van een hoger aandeel lokale belastingen, met de invoering van het gebruikersdeel, en wie weet wat nog meer. Maar veel belangrijker; we doen dit om mogelijkheden te hebben in te spelen op kansen. Of nog beter: om kansen te creëren. En daarvoor moet je ruimte hebben in je begroting. En vrij besteedbare reserves. Het gaat er om de economische ontwikkeling van deze regio te kunnen bevorderen. Daarmee creëer je kansen voor mensen, verminder je de armoede, maak je meer mogelijk in Emmen. Waterstof, Groene Chemie, Energietransitie, Technische Opleidingen, Logistiek Knooppunt, Werkgelegenheid. Echter; de oude regel geldt nog steeds: Geen geld, geen Zwitsers! Waar elders in het land ontwikkelingen bijna spontaan aan komen waaien, omdat de randvoorwaarden en netwerken en infrastructuur er al zijn, is dat in Emmen niet zo. En daarom doen we dit. We willen weer leiden, niet volgen. En dat doen we voor onze inwoners. En onze toekomstige inwoners. Voor onze kinderen en kindskinderen. We moeten er voor zorgen dat we weer een kansrijke regio worden. Er zijn al goede stappen gezet, en worden goede stappen gezet, maar er moeten nog veel meer stappen worden gezet. Met deze Kadernota maken we een aanzet om te komen tot een begroting die dat mogelijk maakt. Voor de toekomst van deze prachtige verre uithoek van dit kleine land. N.b. de laatste opmerking was een verwijzing naar het boek “Een klein land met verre uithoeken” van Floor Millikowski, dat aan wethouder Guido Rink overhandigd werd.

Stel je hebt een factuur van € 1000,07 thuis liggen en je gaat die natuurlijk betalen en dat doe je binnen de vastgestelde termijn. Het factuurbedrag maak je over en je bergt de factuur op. Een jaar later kom je erachter dat je 7 eurocent te weinig hebt betaald, een heel klein foutje in de overboeking, kan gebeuren. Een multiplechoicevraag over wat ga je doen: Niets. Ik maak alsnog de 7 eurocent over. Ik doe er een bosje bloemen bij. Ik volg de rekenmethode van de belastingdienst. REKENMETHODE BELASTINGDIENST De rekenmethode van de belastingdienst is geheel anders dan dat je zou verwachten. In het controlesysteem van de belastingdienst wordt ervan uitgegaan dat geconstateerde fouten in een steekproef over bijvoorbeeld de omzetbelasting ook in de rest van de posten aanwezig zullen zijn. En voor het gemak telt de belastingdienst de twee voorgaande jaren daar vervolgens bij. Extrapoleren heet dat. Van Dale verklaart dat als op basis van een veronderstelde verwachte overeenkomst de fout projecteren over niet onderzochte gegevens. En gebeurt dat? Ja zeker, en de gemeente Nunspeet weet daar nu over mee te praten. Tijdens een steekproef over een aantal posten uit het boekjaar 2016 werd in totaal € 2400 euro als ‘niet afgedragen’ geconstateerd. En dat op een totale verrekening omzetbelasting van € 3.026.035. Anders gezegd: een foutmarge van 0,07% Terug naar de meerkeuzevraag, antwoord 4. Deze methode volgend betekent voor de 7 eurocent een te betalen bedrag van ca. € 5,34. Voor de gemeente wordt de aanslag wat hoger en wel € 186.000. Je leest het goed. En dat het nu in coronatijd voor de gemeente op financieel gebied alle hens aan dek is, is de controleafdeling van de belastingdienst blijkbaar geheel ontgaan. Het CDA heeft deze casus ook doorgestuurd aan de meest kritische parlementariër in de Tweede Kamer: onze Pieter Omtzigt. Los daarvan heeft de gemeente Nunspeet ook formeel bezwaar aangetekend.

Onrecht en onrechtvaardigheid. Vraag een aantal mensen die actief zijn in de politiek, lokaal of landelijk, wat zijn of haar beweegredenen zijn om de politiek in te gaan en je zult het horen: “Ik kan niet tegen onrecht” óf “ik wil onrechtvaardigheid bestrijden”. Nobele en begrijpelijke redenen om je in te zetten voor anderen én de samenleving. Zo kan een uitzichtloze situatie voor daklozen onrecht zijn waar iets aan gedaan moet worden. Mensen die al jaren in gevecht zijn met opeenvolgende instanties over de aardbevingsschade. Ondernemers die boetes krijgen opgelegd omdat ze een dagje vrij willen en niet op zondag hun winkel willen openen. Mensen die omwille van hun achternaam bij de belastingdienst op een lijst terecht komen, waardoor ze onterecht toeslagen moeten terugbetalen en er een torenhoge schuld boven hun hoofd hangt. Onrecht. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties van onrecht, maar in Groningen wordt een onrechtvaardige situatie willens en wetens in stand gehouden. Sinds jaar en dag wordt in Groningen hondenbelasting geheven. Met de afgelopen herindeling betekende dat helaas voor de inwoners van Haren en Ten Boer dat ook zij moeten gaan betalen voor een hond. Groningen heeft inmiddels het hoogste tarief van Nederland. Toch is een meerderheid van de gemeenteraad van mening dat de hondenbelasting een onrechtvaardige belasting is. Het geld wat er mee wordt opgehaald, gaat voor een heel klein deel naar voorzieningen voor honden. Het overgrote deel (zo’n 75%) gebruikt de gemeente om andere zaken mee te betalen. Een welkome inkomstenbron in de zware tijd waarin we momenteel leven. En dat financiële argument wordt gebruikt om de hondenbelasting niet af te schaffen. De gemeente heeft het geld écht nodig. We moeten afschaffing integraal benaderen als we begroting bespreken. We zouden het wel willen afschaffen, maar het is niet onze hoogste prioriteit. We zien helaas geen andere dekking. Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je dat namelijk niet doet zeg je feitelijk: We weten wel dat het niet zo netjes is dat we hierover een belasting heffen en het aan allerlei andere dingen uitgeven. En we willen ook echt wel stoppen. Heus wel. Maar ja, het geld dat we ermee binnen halen, dat hebben we toch écht nodig. En ergens minder aan uitgeven, dat is geen optie. We zijn als gemeente nu eenmaal gewend geraakt aan een bepaald bestedingspatroon. Onrechtvaardig, we weten het, maar het geld is te lekker. Het komt nooit uit om structureel minder geld te ontvangen. Niet in slechte tijden, maar ook niet in goede tijden. En zeker niet als je er al jaren aan gewend bent. Ermee stoppen zal altijd pijn doen. Daar moet je een keer doorheen. Maar willens en wetens een onrechtvaardige situatie in stand houden als overheid? Dat is nog veel pijnlijker.

Onrecht en onrechtvaardigheid. Vraag een aantal mensen die actief zijn in de politiek, lokaal of landelijk, wat zijn of haar beweegredenen zijn om de politiek in te gaan en je zult het horen: “Ik kan niet tegen onrecht” óf “ik wil onrechtvaardigheid bestrijden”. Nobele en begrijpelijke redenen om je in te zetten voor anderen én de samenleving. Zo kan een uitzichtloze situatie voor daklozen onrecht zijn waar iets aan gedaan moet worden. Mensen die al jaren in gevecht zijn met opeenvolgende instanties over de aardbevingsschade. Ondernemers die boetes krijgen opgelegd omdat ze een dagje vrij willen en niet op zondag hun winkel willen openen. Mensen die omwille van hun achternaam bij de belastingdienst op een lijst terecht komen, waardoor ze onterecht toeslagen moeten terugbetalen en er een torenhoge schuld boven hun hoofd hangt. Onrecht. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties van onrecht, maar in Groningen wordt een onrechtvaardige situatie willens en wetens in stand gehouden. Sinds jaar en dag wordt in Groningen hondenbelasting geheven. Met de afgelopen herindeling betekende dat helaas voor de inwoners van Haren en Ten Boer dat ook zij moeten gaan betalen voor een hond. Groningen heeft inmiddels het hoogste tarief van Nederland. Toch is een meerderheid van de gemeenteraad van mening dat de hondenbelasting een onrechtvaardige belasting is. Het geld wat er mee wordt opgehaald, gaat voor een heel klein deel naar voorzieningen voor honden. Het overgrote deel (zo’n 75%) gebruikt de gemeente om andere zaken mee te betalen. Een welkome inkomstenbron in de zware tijd waarin we momenteel leven. En dat financiële argument wordt gebruikt om de hondenbelasting niet af te schaffen. De gemeente heeft het geld écht nodig. We moeten afschaffing integraal benaderen als we begroting bespreken. We zouden het wel willen afschaffen, maar het is niet onze hoogste prioriteit. We zien helaas geen andere dekking. Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je dat namelijk niet doet zeg je feitelijk: We weten wel dat het niet zo netjes is dat we hierover een belasting heffen en het aan allerlei andere dingen uitgeven. En we willen ook echt wel stoppen. Heus wel. Maar ja, het geld dat we ermee binnen halen, dat hebben we toch écht nodig. En ergens minder aan uitgeven, dat is geen optie. We zijn als gemeente nu eenmaal gewend geraakt aan een bepaald bestedingspatroon. Onrechtvaardig, we weten het, maar het geld is te lekker. Het komt nooit uit om structureel minder geld te ontvangen. Niet in slechte tijden, maar ook niet in goede tijden. En zeker niet als je er al jaren aan gewend bent. Ermee stoppen zal altijd pijn doen. Daar moet je een keer doorheen. Maar willens en wetens een onrechtvaardige situatie in stand houden als overheid? Dat is nog veel pijnlijker.

Afgelopen weken stonden de kranten vol met nieuwsberichten over problemen bij de Belastingdienst. De toeslagenaffaire heeft veel gezinnen in ons land geraakt. Dat roept de vraag op wat dat betekent voor Nijmeegse gezinnen.Daarom heb ik namens onze fractie samen met de SP de volgende vragen gesteld aan het College: 1. Heeft u inzicht is welke inwoners van onze stad gedupeerd zijn door de belastingdienst?2. Zo nee, wilt u ervoor zorgen dat u zo spoedig mogelijk een lijst krijgt van de belastingdienst en/of een lokaal meldpunt inrichten voor gedupeerden en hiervoor een oproep plaatsen in de lokale media?3. Zo ja, heeft u deze mensen reeds ondersteuning verleend bij eventuele financiële problemen?4. Bent u bereid deze mensen bij te staan en al voordat de belastingdienst begint met compensatie, te helpen om hun leven op de rit te krijgen? Graag zouden wij als CDA Nijmegen en ons Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt, in contact komen met gedupeerden. Verhalen en voorbeelden zijn gewenst om toe te zien dat er een gedegen oplossing komt vanuit de Belastingdienst richting gedupeerden. Bent u zelf gedupeerd of kent u een gezin reageer dan via:fractie@nijmegen.cda.nl

Tijdens de raadsvergadering van 31 oktober 2019 heeft het CDA en mede ondertekend door de fracties van de SGP, VVD en PvdA/Groen Links, een motie: “Communicatie, een hoeksteen van de samenleving”, ingediend. In deze motie wordt het college opgeroepen om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. De aanleiding van de motie is te vinden in de wijze waarop er tijdens werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst is gecommuniceerd. De motie sluit af met de oproep om de Commissie Algemeen Bestuur op de motie aan vinden de communicatie naar bedrijven en bewoners bij de voorbereiding en uitvoering van projecten belangrijk. Het college geeft in zijn reactie op de motie aan dat bij de werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst de communicatie met de omgeving voor verbetering vatbaar was. Met name de planning van de werkzaamheden in relatie tot de communicatie, of beter andersom, de planning van de communicatie in relatie tot de planning van de werkzaamheden kon beter. Zo waren tijdens de eerste informatieavond de werkzaamheden al gestart, was de informatie soms te summier en was de communicatie gedurende de werkzaamheden niet altijd up to date, vooral ook door de bruikbaarheid van de nodige omleidingsroutes. Dit had beter gemoeten. En daar heeft het college van geleerd. De motie roept op om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. Het college geeft uitvoering aan deze oproep. Bij de voorbereiding van een werk, activiteit/project betrekken wij inwoners en bedrijven bij de invulling en uitwerking ervan. Voordat de uitvoering plaatsvindt worden belanghebbenden op de hoogte gesteld en ook tijdens de uitvoering vindt communicatie plaats. De vorm en intensiteit van communicatie en interactie is afhankelijk van het type activiteit/project en de plek in het proces. Wij hanteren verschillende in te zetten communicatiemiddelen die, ook weer afhankelijk van de eerder genoemde type activiteiten en plek in het proces kunnen worden ingezet. In de initiatieffase wordt vaak een informatiebrief/uitnodigingsbrief verzonden, gevolgd door één of meer informatieavonden in de voorbereidingsfase. Voordat de uitvoering start worden de aanwonenden op de hoogte gesteld, veelal door middel van een huis-aan-huis brief. Ook wordt – voor wat betreft de drie kleinere kernen) de Dorpsvereniging geïnformeerd. Tijdens de uitvoering vindt, wanneer het nodig is communicatie plaats waarbij getracht wordt dit zo interactief en actueel mogelijk te doen, bijvoorbeeld door het inzetten van WhatsApp, het instellen van een klankbordgroep en ook het hebben van een vast aanspreekpunt voor de mensen in het gebied (bijvoorbeeld het 06-nummer van de uitvoerder). Na afronding van een activiteit/project vindt een evaluatie plaats. Tijdens de evaluatie wordt de inbreng van belanghebbenden meegewogen. Wij hebben goede ervaringen met deze wijze van werken en vinden het uitermate belangrijk dat iedereen tijdig, overzichtelijk en éénduidig wordt geïnformeerd over werkzaamheden, en de gevolgen en overlast daarvan. Het kan in sommige situaties zo zijn dat (onderdelen) van de communicatie door de uitvoerder van het werk wordt verzorgd. Maar als gemeente hebben en houden we de regie en zijn en blijven we te allen tijde eindverantwoordelijk.

Tijdens de raadsvergadering van 31 oktober 2019 heeft het CDA en mede ondertekend door de fracties van de SGP, VVD en PvdA/Groen Links, een motie: “Communicatie, een hoeksteen van de samenleving”, ingediend. In deze motie wordt het college opgeroepen om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. De aanleiding van de motie is te vinden in de wijze waarop er tijdens werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst is gecommuniceerd. De motie sluit af met de oproep om de Commissie Algemeen Bestuur op de motie aan vinden de communicatie naar bedrijven en bewoners bij de voorbereiding en uitvoering van projecten belangrijk. Het college geeft in zijn reactie op de motie aan dat bij de werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst de communicatie met de omgeving voor verbetering vatbaar was. Met name de planning van de werkzaamheden in relatie tot de communicatie, of beter andersom, de planning van de communicatie in relatie tot de planning van de werkzaamheden kon beter. Zo waren tijdens de eerste informatieavond de werkzaamheden al gestart, was de informatie soms te summier en was de communicatie gedurende de werkzaamheden niet altijd up to date, vooral ook door de bruikbaarheid van de nodige omleidingsroutes. Dit had beter gemoeten. En daar heeft het college van geleerd. De motie roept op om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. Het college geeft uitvoering aan deze oproep. Bij de voorbereiding van een werk, activiteit/project betrekken wij inwoners en bedrijven bij de invulling en uitwerking ervan. Voordat de uitvoering plaatsvindt worden belanghebbenden op de hoogte gesteld en ook tijdens de uitvoering vindt communicatie plaats. De vorm en intensiteit van communicatie en interactie is afhankelijk van het type activiteit/project en de plek in het proces. Wij hanteren verschillende in te zetten communicatiemiddelen die, ook weer afhankelijk van de eerder genoemde type activiteiten en plek in het proces kunnen worden ingezet. In de initiatieffase wordt vaak een informatiebrief/uitnodigingsbrief verzonden, gevolgd door één of meer informatieavonden in de voorbereidingsfase. Voordat de uitvoering start worden de aanwonenden op de hoogte gesteld, veelal door middel van een huis-aan-huis brief. Ook wordt – voor wat betreft de drie kleinere kernen) de Dorpsvereniging geïnformeerd. Tijdens de uitvoering vindt, wanneer het nodig is communicatie plaats waarbij getracht wordt dit zo interactief en actueel mogelijk te doen, bijvoorbeeld door het inzetten van WhatsApp, het instellen van een klankbordgroep en ook het hebben van een vast aanspreekpunt voor de mensen in het gebied (bijvoorbeeld het 06-nummer van de uitvoerder). Na afronding van een activiteit/project vindt een evaluatie plaats. Tijdens de evaluatie wordt de inbreng van belanghebbenden meegewogen. Wij hebben goede ervaringen met deze wijze van werken en vinden het uitermate belangrijk dat iedereen tijdig, overzichtelijk en éénduidig wordt geïnformeerd over werkzaamheden, en de gevolgen en overlast daarvan. Het kan in sommige situaties zo zijn dat (onderdelen) van de communicatie door de uitvoerder van het werk wordt verzorgd. Maar als gemeente hebben en houden we de regie en zijn en blijven we te allen tijde eindverantwoordelijk.