Poliflw

2020 is het jaar waarin bijna niets normaal is gebleken. Een storm van verandering raast over ons land en over de wereld. Een pandemie en een economische crisis van nog ongekende omvang. De onzekerheid is aan alle kanten voelbaar. ‘’De coronacrisis heeft het onderliggend lijden dat er voor de crisis al was naar de oppervlakte gebracht. Het besef groeit dat doorgeschoten marktwerking en jaren van individualisering hun tol eisen’’ aldus fractievoorzitter Heerma. De flexwerkers en schijn-zzp’ers die stootkussens van de conjunctuur zijn geworden. Een vastgelopen woningmarkt. Een generatie jongeren met een studieschuld, een nul uren contract en geen kans op een betaalbare woning. Maar ook eenzaamheid onder ouderen. Gezinnen die de eindjes nauwelijks bij elkaar brengen. Een veel te grote afhankelijkheid van China voor allerlei cruciale producten. Maar toen dit voorjaar het virus door het land raasde, wisten we ons als land te verbinden. De kracht van onze samenleving die er altijd is geweest, was sterker dan ooit. ‘’En misschien was het juist wel dat gevoel van saamhorigheid dat ervoor zorgde dat de wens bij ons allen is gegroeid om een andere weg in te slaan. De wens voor meer samen en minder ik.’’ Want de kracht in onze samenleving is ongekend. Hierover is veel cynisme, alsof mensen hier de tijd en lust niet meer voor hebben. Het is de misvatting van individualisering en te veel marktdenken. Wie naar Nederland in 2040 kijkt ziet geen land van uitbuitconstructies en trash jobs, maar een coöperatieve samenleving. Energie coöperaties, zorg coöperaties, woon coöperaties. In elk dorp, stad, buurt of wijk ontdekken mensen de meerwaarde van burgerschap en samenwerking. Dit jaar zal niet alleen de geschiedenisboeken ingaan als het jaar van corona, maar ook als het jaar van grote veranderingen. Niet omdat de overheid heeft besloten dat we eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. Geen participatiesamenleving van bovenaf opgelegd, maar eigenaarschap en zeggenschap die vanuit de samenleving wordt opgeëist. “Want de kracht van mensen samen is ongekend. Het is tijd voor een Nederland waar niet de markt, niet de overheid maar de samenleving weer centraal staat.” Onze voorstellen tijdens de Algemene Politieke beschouwingen Alle ruimte voor maatschappelijk initiatief De coronacrisis heeft laten zien wat voor kracht er in de Nederlandse samenleving zit. Hoeveel we kunnen bereiken als we samenwerken. Maar de overheid is daarbij te vaak een hindermacht. Daarom pleiten we ervoor dat de overheid de samenleving alle ruimte geeft in plaats van met allerlei regeltjes goed, maatschappelijk initiatief in de kiem smoort. Planbureau voor de Veiligheid Er spelen grote vraagstukken als het gaat om veiligheid. Drugscriminaliteit, de dreiging van een terreuraanslag en sinds dit jaar ook de dreiging van een wereldwijde pandemie. En omdat binnenlandse veiligheid en buitenlandse veiligheid zo verweven zijn geraakt, is de complexiteit ook enorm toegenomen. Daarom pleiten we voor een Planbureau voor de Veiligheid. Van woningmarkt naar volkshuisvesting We hebben in Nederland een grote wooncrisis. Er wordt veel te weinig gebouwd, veel te weinig betaalbaar gebouwd. Daarom zal er weer volkshuisvestingbeleid moeten komen. En zullen we het bouwen van woningen niet alleen maar aan de markt moeten overlaten. Een belangrijk voorbeeld is dat er weer hofjes gebouwd moeten worden. Waarbij wonen en zorgen voor ouderen gecombineerd kan worden. Nationale Farmaceut Als de coronacrisis ons één ding heeft geleerd dan is het wel dat we voor heel veel cruciale producten te afhankelijk zijn van landen hier heel ver vandaan. Daarom is het belangrijk dat we werk gaan maken van de Nederlandse eigen maakindustrie. Maar ook als het gaat over cruciale medicijnen. Dat we daar niet meer afhankelijk zijn van landen als China of India. En daarom is het nodig dat er een Nationale Farmaceut komt. Steun voedselbanken met Europees geld Voedselbanken doen belangrijk werk. Juist in tijden van crisis waar mensen tijdelijk ondersteuning nodig hebben. Hiervoor is in Europa veel geld beschikbaar. Heel veel landen maken hier gebruik van, maar Nederland niet. Wat ons betreft moet dat veranderen. Kernenergie Nederland gaat de komende jaren verduurzamen. Op een haalbare en betaalbare wijze voor iedereen. Er zal veel moeten gebeuren, bijvoorbeeld in onze industrie. En naast zon en wind, zal kernenergie daar ook een cruciale rol in moeten spelen.

8 februari was#TeamCDAHWte gast in Nieuw-Beijerland. VanuitThe Hangout - Jeugdsoosnam DorpsverenigingFilopopersons mee door het dorp en naarHalte Zomervilla,Speeltuinvereniging Jeugdland,Kinderboerderij de BokkesprongenNBSVV. Dank voor de gastvrijheid Nieuw-Beijerland! We hebben veel informatie opgehaald en we hebben bewondering voor alle inzet en energie van alle vrijwilligers van bovengenoemde organisaties en hun activiteiten.

8 februari was#TeamCDAHWte gast in Nieuw-Beijerland. VanuitThe Hangout - Jeugdsoosnam DorpsverenigingFilopopersons mee door het dorp en naarHalte Zomervilla,Speeltuinvereniging Jeugdland,Kinderboerderij de BokkesprongenNBSVV. Dank voor de gastvrijheid Nieuw-Beijerland! We hebben veel informatie opgehaald en we hebben bewondering voor alle inzet en energie van alle vrijwilligers van bovengenoemde organisaties en hun activiteiten.

Arie Oostlander, die zondag 21 april 2019 op 83-jarige leeftijd is overleden, was de laatste directeur van de Dr. Abraham Kuyperstichting en de eerste directeur van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Vanaf midden jaren zeventig van de vorige eeuw heeft hij zich ingezet voor de ontwikkeling van het christendemocratisch gedachtegoed. Het waren de jaren waarin het CDA tot stand kwam. Hans Borstlap, zijn collega bij de beide denktanks, haalt herinneringen op. De vorming van een nieuwe christendemocratische partij verliep moeizaam. Aan de totstandkoming van het CDA lagen zeker idealen ten grondslag, maar het was ook nodig enige onderlinge achterdocht te overwinnen en er moest worden voorzien in een gemeenschappelijk uitgangspunt van waaruit de drie politieke partijen, KVP, ARP en CHU, voortaan eensgezind politiek wensten te bedrijven. Ik was in die jaren medewerker van de Kuyperstichting en kon vanuit die positie goed zien welke rol de wetenschappelijke bureaus van de drie fusiepartijen, en de Kuyperstichting in het bijzonder, daarbij werd gegund. Arie Oostlander heeft in die jaren een cruciale rol gespeeld als rapporteur van het rapportGrondslag en politiek handelenuit 1978. Kortgezegd was de boodschap dat niet geloofsbeginselen uitgangspunt van een politieke partij kunnen zijn; voor een politieke partij dienen immers politieke uitgangspunten en een politieke overtuiging leidend te zijn. Deze worden wel gevoed ‘als antwoord op de oproep vanuit het Evangelie’, maar het zijn politieke beginselen en politieke overtuigingen die een partij kenmerken en die haar leden samenbrengen. Deze centrale boodschap was voluit een antirevolutionaire gedachte. Toch was het ook voor antirevolutionairen in die tijd heel nuttig en nodig deze boodschap op dat moment als kernboodschap onder de aandacht te brengen, zeker voor dat deel van de antirevolutionaire leiding die in die tijd moeite had met de groei naar het CDA. Er lag in deze zin een spanning tussen de zogeheten ‘Bergrede’ van Willem Aantjes op het partijcongres van 1975 en de kernboodschap van dit rapport van Arie Oostlander. Ik herinner mij nog goed hoezeer zijn benadering herkenning vond bij vooral de KVP-leiding. En hoe opgelucht men was dat vanuit het antirevolutionaire bolwerk van de Kuyperstichting dit authentieke geluid kwam, op een moment dat daar grote behoefte aan was in de groei naar het CDA. De totstandkoming vanGrondslag en politiek handelenbetekende een doorbraak in het fusieproces. Deze geschiedenis tekent de persoon van Arie Oostlander: onverschrokken, principieel, niet bang en gedreven door zijn overtuiging dat ‘dorpsdespoten onttroond’ dienen te worden door politieke beginselen. Ik herinner me nog zeer de spanningen die zijn optreden teweegbracht, maar wat gezegd moest worden, moest worden gezegd. Daar bestond binnen de staf van medewerkers onder leiding van Arie weinig twijfel over. Dit gaf een enorme drive en energie binnen de staf. Ook moet gezegd worden dat ons optreden niet altijd goed begrepen werd door beide zusterinstellingen van KVP en CHU. Het was, terugkijkend, een spannende tijd, waarin niet veel ruimte en rust was om tactisch te opereren. De gedrevenheid overheerste, onder aanvoering van Arie. Ook om, naar een uitspraak van zijn voorganger Willem Hoogendijk, het antirevolutionaire gedachtegoed niet als een museumstuk op te bergen en te conserveren, maar juist om dit als risicodragende erfenis aan te wenden voor staat en maatschappij, en voor een nieuwe fase waarin christendemocratische partijvorming zich toen bevond.Van een instituut als de Kuyperstichting met een traditie die terugvoert op Abraham Kuyper en Herman Dooyeweerd, kan moeilijk een andere rol worden verwacht. Die jas paste Arie als gegoten; hij was op het juiste moment de directeur van dit bijzondere instituut. Arie was zorgzaam naar zijn medewerkers en onvermoeibaar als klankbord en steun en toeverlaat. Hij kon ook hoekig zijn in het verwoorden van zijn opvatting. Je kon maar beter duidelijk zijn, want onhelderheid en mistige antwoorden brengen veelal weinig goeds. Ook daarmee bevond Arie zich in een herkenbare antirevolutionaire traditie. Ik prijs me gelukkig Arie, tezamen met Pieter Jan Dijkman, de huidige directeur van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA, niet lang geleden bij hem thuis in Doetinchem nog uitvoerig gesproken te hebben over die tijd van onze samenwerking. Zonder plichtplegingen – ik had hem lange tijd niet gesproken – zaten we direct weer in de dilemma’s van destijds en bespraken we in alle vrijmoedigheid de huidige stand van zaken in de christendemocratie. Afgelopen november kon hij in al zijn kwetsbaarheid nog aanwezig zijn bij de viering van het veertigjarig bestaan van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Hij genoot er zichtbaar van. Arie Oostlander was rond de vorming van het CDA de juiste man op de juiste plek. Het CDA is hem veel dank verschuldigd. Ik denk met grote genegenheid en dankbaarheid terug aan die tijd van samenwerking met hem in de Dr. Abraham Kuyperstichting en het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Hans Borstlap

Vanavond sprak Sybrand Buma op het symposium ‘’Politiek van de middenklasse’’ wat werd georganiseerd door het Wetenschappelijk Instituut (WI) van het CDA. Fractievoorzitter Buma staat in zijn speech stil bij de zorgen van de middenklasse in de samenleving. De onzekerheden van de middenklasse worden op het eerste gezicht vaak gezien als een louter financieel vraagstuk, maar behelzen volgens Buma meer dan economische voor of tegenspoed. Buma: ‘’Want als de onzekerheid uitsluitend economisch was, zou de teloorgang van de middenklasse van voorbijgaande aard moeten zijn nu het ons economisch beter gaat. Doe er een onsje koopkracht bij, en het probleem verdwijnt. Integendeel.’’ Buma kijkt in zijn speech verder dan de economische onzekerheid van de middenklasse en wijst naar individualisering als de boosdoener van het verlies van sociale samenhang in de samenleving. Wie niet kijkt naar de morele component van de onzekerheden die spelen, strooit zichzelf zand in de ogen. ‘’Als we geen oog hebben voor hun zorgen, ze niet serieus nemen, dan moeten politici niet verbaasd zijn dat ze het vertrouwen van de middenklasse verliezen.’’ aldus Sybrand Buma. Het verliezen van vertrouwen in een betere toekomst vormt op dit moment een bedreiging voor de legitimiteit van onze democratie. Buma stelt dat veel politici bezig zijn met het omvormen van maatschappelijke problemen naar economische vraagstukken. Maar ondanks de economische groei, zien we dat het terugwinnen van vertrouwen uitblijft. Voor vertrouwen in de toekomst is meer nodig dan economische welvaart. Buma: ‘’Democratie is niet een verdienmodel dat bedoeld is om rijk te worden. Democratie is een middel om een goede samenleving te ordenen. Voor als het economisch mee zit, maar ook als het tegen zit.’’ In een tijd die razendsnel verandert -met grote uitdagingen als klimaat, migratie en terrorisme- is een gemeenschappelijk huis een plek om onzekerheden het hoofd te bieden. Een huis met gedeelde waarden, gedeelde instituties en een gedeelde opvatting over democratie. Om de onzekerheden van de middenklasse van een zorgvuldig antwoord te voorzien, dienen we ons gemeenschappelijk huis weer op te bouwen om zo onze samenleving te versterken. Buma sluit af:’’ De opgave waar wij voor staan is groot. Oplossingen zijn niet gemakkelijk. En zeker niet in termen van geld te vatten. Het gaat om het bouwen van een goede samenleving.’’

De gaswinning uit het Groningenveld wordt volledig beëindigd. Dat heeft het kabinet vandaag bekend gemaakt. Voor het CDA een historisch besluit. De gevolgen van de gaswinning zijn maatschappelijk niet aanvaardbaar. De aardbevingen veroorzaken schade aan huizen en gebouwen en zorgen voor onzekerheid bij bewoners. Alleen door het wegnemen van de oorzaak van het aardbevingsrisico kan de veiligheid in Groningen worden gegarandeerd. CDA woordvoerder Klimaat & Energie Agnes Mulder: "Na een jaren lange strijd voor de veiligheid van de Groningers doet het mij goed dat het kabinet dit historische besluit heeft genomen. De gaskraan gaat dicht en alles wordt in het werk gezet om dat op de snelst mogelijke manier te doen. De stikstoffabriek waarvoor het CDA al jaren pleit draagt daar aan bij, evenals de industrie en alle huishoudens. Daarmee krijgt Groningen weer perspectief en dat is hard nodig."Uiterlijk per oktober 2022, maar mogelijk al een jaar eerder, daalt de gaswinning tot onder het niveau van 12 miljard Nm3. Afhankelijk van het effect van de maatregelen wordt vanaf oktober 2022 een daling voorzien naar 7,5 miljard Nm3 en mogelijk fors minder. In de jaren daarna wordt de gaswinning helemaal afgebouwd tot nul. Maatregelen afbouw gaswinning Het beëindigen van de gaswinning in Groningen vraagt om een reeks ingrijpende maatregelen aan zowel de vraag- als aanbodzijde. Zo wordt voor 500 miljoen euro een nieuwe stikstofinstallatie in Zuidbroek gebouwd waarmee hoogcalorisch gas kan worden omgezet in laagcalorisch gas. Vanaf oktober 2022 levert deze installatie jaarlijks een besparing op van 7 miljard Nm3 gas uit het Groningenveld. Daarnaast wordt gekeken naar de mogelijkheid om meer stikstof in te kopen voor bestaande installaties.Uiterlijk in 2022 moeten alle industriële grootverbruikers van Gronings gas zijn overgeschakeld op hoogcalorisch gas of op andere, duurzame bronnen. In totaal gaat het om 170 bedrijven die jaarlijks gezamenlijk circa 4,4 miljard Nm3 laagcalorisch gas afnemen. Bijdrage huishoudens aan afbouwOok Nederlandse huishoudens zullen moeten bijdragen aan het terugdringen van de gaswinning. Zo worden de investeringen in onder andere de stikstofinstallatie in Zuidbroek doorberekend in de transportkosten. Ook de ombouw van bestaande woningen naar aardgasvrij, zoals aangekondigd in het regeerakkoord, zal de komende jaren leiden tot een lagere vraag naar Groningengas. Verder heeft het kabinet de deelnemers aan het klimaatakkoord gevraagd om voorstellen voor een snelle uitfasering van de Cv-ketel. Klik hier voor een grafiek van het tijdpad van afbouw.