Poliflw

Met Tjeenk Willink is een geweldig brok parlementair geheugen binnengehaald. Met zijn adagium formeren is kalmeren noemt de informateur in zijn eindverslag het conclaaf in het kabinet exemplarisch voor de verknoping van de macht, met zijn eigen tegenmacht, de Kamer. Uit de notulen van enkele ministerraden bleek dat praktisch alle ministers klaagden over te kritische Kamerleden - de Rutte-doctrine bleek een Rutte III-doctrine, andere partijen waren net zo verantwoordelijk. Wat de huidige formatie zou moeten opleveren is meer tegenmacht en een betere scheiding der machten. Meer dualisme in plaats van monisme. Vertrouwen en matiging In zijn eindverslag beschrijft Tjeenk Willink de toeslagenaffaire als een exemplarisch voorbeeld van wat er misgaat als wantrouwen de relatie van de overheid met de burgers beïnvloedt. In dat schandaal hebben én de wetgevende én de uitvoerende én de rechtsprekende macht de goede trouw, dat allereerste beginsel van de rechtsstaat, geschonden. Dat is even onbegrijpelijk als onvergeeflijk. De logische consequentie is dat burgers hun vertrouwen in de rechtsstaat verliezen. Waar het vertrouwen rafelt, rafelt ook de rechtsstaat. De toeslagenaffaire is uitzonderlijk in zijn rampzalige gevolgen voor burgers, schrijft hij, maar geen uitzondering. Daarmee doelt hij op andere publieke diensten die mensen als klant en als kostenpost zien, overeenkomstig de normen van de bedrijfsmatige overheid. Zo sluipt dat wantrouwen in de bejegening van burgers. De democratische rechtsorde is juist gebaseerd op vertrouwen en matiging, schrijft Tjeenk Willink. De Tweede Kamer moet die les ter harte nemen, voegt hij daaraan toe, als het haar menens is met de wens om te breken met de heersende bestuurscultuur. Het kabinet zag de Tweede Kamer dus niet als nuttige tegenmacht, maar als lastige hindermacht en erkende met diepe schaamte hoe machteloos de individuele burger staat tegenover een overheid die hem met valse beschuldigingen achterna zit. Permanente educatie Op haar best is de democratie een lerend systeem. Een permanente educatie over het reilen en zeilen van de samenleving. In het debat over de kabinetsnotulen trok de politiek lessen die voor zowel de democratie als de rechtsstaat zo gek nog niet zijn. In dit licht bezien kende het debat over de kabinetsnotulen legio betekenisvolle momenten waarin de democratie als lerend systeem functioneerde. Het was, in de woorden van politici, een reinigingsritueel waarin het nodige vuil uit zowel de bestuurscultuur als de rechtsstaat is weggewerkt. Tot de humanistische traditie behoort vertrouwen in mensen. Het probleem waarop Tjeenk Willink doelt als hij de toeslagenaffaire beschrijft is een falende overheid die de mensen, de minst weerbaren in het bijzonder, juist steeds meer wantrouwt. Ook in het vreemdelingenrecht en de bijstandsregels bijvoorbeeld is wantrouwen de norm, niet vertrouwen. Het gevolg is, blijkt steeds weer, dat de overheid in de bejegening van burgers rechtsbeginselen als proportionaliteit en rechtvaardigheid nogal eens uit het oog verliest. Humanistisch project Democratie is een humanistisch project. Zij is gebaseerd op het vertrouwen dat de menselijke rede mensen ook tot redelijkheid kan brengen, dankzij de drang die zij op hen uitoefent om na te denken over hun onderlinge verhoudingen. Optimisme is ook een karakteristiek van de democratie: het brengt mensen die anders vreemden voor elkaar zouden zijn met elkaar in gesprek. Dat brengt over en weer klaarheid in hun relaties en vergroot de kans dat zij leren van elkaars fouten. In het notulendebat trok de Tweede Kamer haar les uit deze vermaningen, met een motie die de positie van burgers tegenover de overheid zowel in het recht als in de uitvoeringspraktijk moet versterken. De motie laat zich lezen als een kort programma voor de hervorming van de rechtsstaat. De overheid moet ophouden met het ingebeitelde wantrouwen, de sociale advocatuur moet weer op orde worden gebracht en de overheid dient alle discriminerende algoritmen uit haar computerprogramma’s te halen. Verder wil de Kamer dat uitvoeringsorganisaties en toezichthouders als de Algemene Rekenkamer en de Nationale Ombudsman hun werk beter kunnen doen en dat maatschappelijke organisaties hun tegenmacht kunnen ontplooien. Wat in ieder geval nooit mag: die organisaties beoordelen op de mate waarin zij het kabinetsbeleid al dan niet steunen. Betekenisvolle momenten Het debat over de kabinetsnotulen kende betekenisvolle momenten. Vooral de bezwering dat Kamerleden vrij, ongebonden aan het kabinet hun werk moeten kunnen doen. Met die uitspraak, vastgelegd in de Handelingen van het debat, wordt de monistische praktijk gecorrigeerd die aan het Binnenhof heerst sinds premier Ruud Lubbers (1982-1994) Kamerleden uit de coalitie op zijn Torentje uitnodigde om ‘even met hen mee te denken’. Onze demissionaire premier zal zich moeten bekeren tot het dualisme en de controle overlaten aan de Tweede Kamer. Het praten over Kamerleden zal in de Trêveszaal niet gauw meer te horen zijn.

In Den Haag kun je ze zomaar tegen het lijf lopen: ministers en Kamerleden. Vooral op vrijdag als ze allemaal tegelijk aan komen wandelen op weg naar de ministerraad in de Trêveszaal, of van hun departement op weg zijn naar een debat in de Tweede Kamer. Dat gaat bijna altijd goed, meestal kunnen de mannen en vrouwen hun weg vervolgen zonder aangeklampt te worden. In Den Haag is immers iedereen eraan gewend. Ook onze premier verplaatst zich het liefst lopend of pakt de fiets. Iedereen kan hem dan ook spontaan tegenkomen. ‘Ik wil gewoon fietsen. Dat moet kunnen in ons Haagje’, zegt hij. Bekend is zijn grapje wanneer hij op maandagmorgen in de Haagse binnenstad met goede vrienden koffiedrinkt en zegt: ‘Zo, nu ga ik naar de koning -met wie hij elke maandagochtend een informeel gesprek heeft- en daarna door naar mijn werk op het Binnenhof.’ Er is geen anekdote die de mores van Den Haag beter neerzet. Want dit is de dagelijkse werkelijkheid in het Nederlandse centrum van de macht.Machthebbers in Nederland hebben altijd zo gewoon mogelijk willen zijn en zich niet boven het volk willen stellen. Hollandse mentaliteit Ook sommige voorgangers van onze premier gebruikten regelmatig het oer-Hollandse vervoermiddel, zoals Dries van Agt en Wim Kok. Ook Piet Steenkamp, lid en later voorzitter van de Eerste Kamer, die als informateur aan de wieg stond van het kabinet-Biesheuvel I en het kabinet-Van Agt III, gebruikte geen dienstauto maar fietste of reisde per tram naar het Binnenhof. Het zegt iets over de Hollandse mentaliteit die hier al eeuwen bestaat: Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. In Engeland en Frankrijk gingen machthebbers per koets, maar in Den Haag niet. Het lopen, fietsen of met de tram naar de Tweede Kamer gaan, is een echte Haagse gewoonte. Schilderijen uit de 17de en 18de eeuw dienen als bewijs. Wel komen buitenlandse ambassadeurs in ons land hun geloofsbrieven volgens een oude traditie nog steeds per koets aan de koning overhandigen. Kort na hun aankomst in Nederland ontvangt de koning de nieuwe ambassadeurs op Paleis Noordeinde. Zij bieden daar hun geloofsbrieven aan. Dit zijn twee documenten van een buitenlands staatshoofd, die een ambassadeur na diens aanstelling aan de Koning aanbiedt. Het is een vertrouwd beeld in de Haagse binnenstad. Sjieke Benoordenhout Het uitzonderlijke aan Den Haag is dat je niet alleen politici tegen het lijf kunt lopen. Je kunt ook achter koningin Máxima staan bij de kassa in de Bijenkorf of bij Patisserie Jarreau in de Van Hoytemastraat in het sjieke Benoordenhout. Jarreau is een echte banketbakker zoals je ze ook in Parijs vindt. Natuurlijk ben je dan nieuwsgierig, een beetje opgewonden zelfs. Maar dat laat je niet merken. Pas thuis vertel je wat Máxima stond af te rekenen. Want je hinderlijk opdringen, nee, dat is niet de Haagse manier.In de tijd dat prinses Beatrix nog in Huis den Bosch woonde, kwam ze ook regelmatig in het Benoordenhout haar gebak kopen. Storend aanklampen Gevaarlijke trendbreuk in die toegankelijkheid van onze volksvertegenwoordigers, bewindslieden en koninklijke hoofden is de coronacrisis en vooral wat de maatregelen met sommige mensen doen. De laatste tijd komt dreigen, hinderlijk volgen en storend aanklampen van politici rond het Binnenhof steeds vaker voor dan vóór de coronacrisis. Bedreigend voor betrokkenen, maar óók voor de mores van Den Haag waarbij bijvoorbeeld een selfie maken met de premier normaal is.Die aanraakbaarheid is uniek in de wereld. Minister Hugo de Jonge was onlangs op het Plein voor de Tweede Kamer nog slachtoffer van eenvrouw die hem belaagdein haar aanvechting ‘met liefde’ te strooien. Ongewenst en ongecontroleerd gedrag met zorgwekkende kanten. Persoonlijk voor de betrokken slachtoffers, maar óók voor de Haagse mores. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.

Het standpunt van het CDA over vuurwerk Door GroenLinks is in de commissie Algemeen Bestuur op woensdag 13 mei het bespreekstuk Vuurwerkvrije gemeente op de agenda gezet. GroenLinks had daarbij een 8-tal vragen gesteld aan de portefeuillehouder en aan de overige fracties.Wij van CDA-Lansingerland hebben hierbij een kort en duidelijk antwoord gegeven: wij volgen de landelijke lijn m.b.t. vuurwerk.Onlangs is in de Tweede Kamer besloten dat vuurpijlen en knalvuurwerk vanaf komende jaarwisseling verboden worden. Wij vinden dat dit jaar eerst deze maatregel ervaren moet worden.Het CDA heeft de situatie naar voren gebracht, dat de komende jaarwisseling in Rotterdam wel vuurwerk mag worden gekocht, maar niet afgestoken mag worden. Wij hebben aan de burgemeester de vraag gesteld of hij e.e.a. aan de burgemeester van Rotterdam gaat vragen om ervoor te zorgen dat de inwoners van Rotterdam hun vuurwerk niet buiten Rotterdam, dus in Lansingerland gaan afsteken.GroenLinks zou ook willen dat de verkoop van consumentenvuurwerk wordt verboden in onze gemeente. Wij hebben daarop naar voren gebracht dat in strijd is met landelijke wetgeving en het verboden is om in een hele gemeente de verkoop van vuurwerk te verbieden.Er werd ook de vraag gesteld om te onderzoeken om centrale vuurwerkshows in Lansingerland te organiseren. Een centrale vuurwerkshow is volgens ons nu in deze Coronatijd voorlopig zeker niet aan de orde. Oud en nieuw moet nu zeker thuis of dicht bij huis gevierd worden.De burgemeester is verantwoordelijk voor de openbare orde, hij antwoordde dat het handhaven van een plaatselijk totaalverbod op het afsteken van vuurwerk niet uitvoerbaar is. De burgemeester benadrukte dat de regels omtrent vuurwerk landelijk moeten worden bepaald en bevestigde daarmee ook ons standpunt.De burgemeester bracht ook naar voren dat de overlast van vuurwerk voor een groot gedeelte wordt veroorzaakt op de tijden dat het al verboden is om vuurwerk af te steken. De burgemeester antwoordde op onze vraag dat hij de burgemeester van Rotterdam er inmiddels al op gewezen heeft, te handhaven en dat de inwoners van Rotterdam niet hun vuurwerk buiten de gemeentegrenzen gaan afsteken en hiermee overlast veroorzaken.Frans Ammerlaan

Het ongrijpbare CDA Alexander van Kessel, senior onderzoeker aan de Radboud Universiteit Nijmegen op het terrein van de parlementaire geschiedenis, schreef een interessant essay over het ongrijpbare CDA. Volgens hem blijft het CDA voor buitenstaanders een enigma, een raadsel. Zelfs de meest doorgewinterde politieke analist had een jaar geleden niet voorspeld dat de christendemocraten in Noord-Brabant een coalitie zouden aangaan metForum voor Democratie (FvD). Het flirten met het radicaal en polariserend gedachtegoed door de FvD-leider zou voor het CDA genoeg reden zijn om afstand te bewaren, zo was de veronderstelling. En anders zouden de ervaringen met de gedoogconstructie in het kabinet-Rutte I (2010-2012) het geheugen moeten opfrissen. De formatie van dat kabinet, waarinVVDen CDA gedoogsteun kregen van dePVV, zorgde voor hoog oplopende tegenstellingen in het CDA. Sterke clubgeest Nog wel eens wordt over het hoofd gezien dat de discussie over de gedoogconstructie ondanks hoog oplopende emoties op geen enkel moment leidde tot initiatieven de partij te scheuren. Het CDA bezit ook een sterke clubgeest. Op het befaamde partijcongres van 2 oktober 2010 in Arnhem, waar de kabinetsdeelname voorlag aan de leden, werd die het best verwoord doorHannie van Leeuwen.De moeder van het CDA verklaarde het principieel oneens te zijn met de verbintenis met de PVV, maar ze riep tegelijk haar partijgenoten op bijeen te blijven. De mastodonten Van Agt en Aantjes, ook al fel tegen samenwerking met de PVV, stemden vanuit hun kritiek op de partijkoers soms ondeugend op andere partijen, maar hebben hun lidmaatschap nooit opgezegd. Patriottisch-conservatief Een ding is volgens Alexander van Kessel zeker: het CDA blijft verrassen. Iedere keer als men meent enige zekerheid te hebben over de koers, maken de christendemocraten een manoeuvre dat het beeld doet kantelen. Onder leiding van Sybrand Buma was de partij na 2012 ogenschijnlijk in patriottisch-conservatief vaarwater geraakt. Dat paste geheel in de geest van de christelijk-historische bloedgroep waartoe Buma gerekend kan worden. In 2019, toen Buma naar Leeuwarden vertrok, leek het erop dat het CDA weer afstand nam van die lijn. Onder druk van de religieuze achterban wijzigde het begin van dat jaar zijn standpunt inzake het kinderpardon en in november verscheen het discussiestukZij aan zij – Toekomstperspectief voor Nederland in 2030van het Wetenschappelijk Instituut, dat een progressieve geest ademde. Boerenrevolte En dan kort erna, naar aanleiding van de boerenrevolte in Brabant, de flirt met FvD, die overduidelijk is bedoeld om de agrarische achterban te bedienen. De wijze waarop de christendemocraten in Brabant (samen met de VVD overigens) tussentijds overstapten van een coalitie met VVD,GroenLinks,PvdAenD66doet enigszins denken aan de coalitiewisseling op landelijk niveau in het voorjaar van 1965. Toen strandde de tot dan tamelijk succesvolle samenwerking van de christendemocraten met de VVD op een principieel en levensbeschouwelijk punt (de publieke omroep), waarnaKVPenARPzonder tussentijdse verkiezingen -en met achterlating van deCHU- overschakelden op een kabinet met de PvdA. Het was de meest opvallende illustratie van de ‘lood om oud ijzer’-politiek waarvan de confessionelen door hun politieke tegenstanders (meestal: voormalige coalitiepartners) werden beschuldigd. Die verwijten van principeloosheid en opportunisme gingen (en gaan) echter voorbij aan de geschiedenis en het karakter van het CDA als brede volkspartij. Het CDA is daarbij in belangrijke mate de erfopvolger van de Katholieke Volkspartij, dat het politieke tehuis was voor zowel de roomse arbeider als zijn katholieke werkgever. De katholieke sociale leer, dat het fundament vormde onder de politieke uitgangspunten van de KVP, was weinig politiek-concreet en daardoor nogal multi-interpretabel. Die katholieke eenheidspartij bestaat uiteraard allang niet meer, evenmin het electoraat dat daarbij hoorde. Het volkspartij-DNA is echter nog steeds aanwezig in het CDA. De door Piet Steenkamp begin jaren zeventig uitgedachte antwoordfilosofie en de later geformuleerde vier grondbeginselen: rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid en solidariteit maken de christendemocratie tot een huis met vele kamers. Christendemocratische politici van zowel progressieve als conservatievere snit kunnen zich hierin thuis voelen. Het maakt het CDA vaak ongrijpbaar voor andere partijen. Politiek leider Het is de vraag of de aanwijzing van een nieuwe politiek leider daarin structureel verandering gaat brengen, al zal deze zeker zijn of haar stempel drukken.Pieter Heermais nadrukkelijk slechts voorzitter van de Tweede Kamerfractie, zijn afzijdigheid in de Brabantse kwestie onderstreept zijn beperkte politieke ambitie. Als opvolgers lopen zich de ministersWopke HoekstraenHugo de Jongewarm. Over de uitkomst van de leidersverkiezing valt nog weinig te zeggen; de coronacrisis kan beiden nog maken of breken. Geen van beiden heeft nog een scherp inhoudelijk profiel. Onze partij heeft ook nog even de tijd: de volgende Kamerverkiezingen zijn pas op 17 maart 2021. Hoe dan ook: het CDA zal een pluriforme partij blijven. Toekomstige politieke verrassingen zijn daarbij uiteraard niet uit te sluiten.

Het coronanieuws domineert ons leven al een flinke tijd. Samen proberen we vorm te geven aan de anderhalve meter-samenleving. Dit eufemisme wordt ongetwijfeld het Woord van het jaar 2020 en opgenomen in de Dikke van Dale. Een pandemie past niet in ons denkkader, dus grijpen we naar regels om het gevoel van controle te herwinnen. De angstreflex slaat om in een regelreflex. Besturen zitten stevig in het zadel, want het debat is omwille van de noodtoestand verstomd en veerkracht in de samenleving moet immers worden bevorderd. Zolang er corona bestaat en er geen vaccin is, is gepaste afstand houden nog steeds het devies. Dat deed ik vorige week toen ik even in Den Haag was en op het Lange Voorhout de hoogbejaarde meneer Rozema tegen het lijf liep: een herinnering aan vroeger tijden toen ik een vakantiebaantje had in een mistroostig kantoor van de afdeling Post- en Archiefzaken op een ministerie. Ik kende iemand die daar wat te zeggen had en mocht bijna twee maanden de zomerperiode doorbrengen. Formeel moest ik dossiers uitzoeken en op alfabetische volgorde leggen, maar daar was ik met een uur mee klaar. Verder zat ik de hele dag aan een groot bureau te suffen, want thuisblijven mocht niet, dan kreeg ik het salaris niet. Suffen mocht wél, als je maar niet steeds zei dat je het deed. Tegenover mij zat de heer Rozema, een geboren, bedachtzame Drent die ooit door de liefde in de Hofstad terecht was gekomen, bezoldigd op zijn pensioen te wachten. Zijn opmerkingen met dat grappige Drentse accent fladderden soms als opgeschrikte vogels alle kanten uit. Net als ik had hij dossiers voor zich. Mijn dossiers kwamen uit het schrijfbureau, die waren van een vorige ambtenaar die na vele jaren zwoegen in een versleten pak het pand eindelijk met groot verlof mocht verlaten. Ik had geen idee waar de dossiers over gingen. Rozema had belangrijke en vertrouwelijke stukken, waarmee hij telkens naar een kast liep en snel weer terug kwam. In het begin mocht ik nooit van mijn plaats. Als ik opstond zei Rozema: ‘Wat gaat u doen?’ Ik kon moeilijk naar waarheid zeggen: indien ik nu‎‎ niet even ga lopen, val ik in een diepe slaap.’ Dat zou mijn positie op het ministerie niet goed doen, ik ging dus maar telkens naar het privaat. Je kon daar op de grond gaan zitten slapen, maar soms wou er een ander op en dan moest je na veel gebonk op de deur plaats maken. Als ik na m’n afwezigheid weer op mijn stoel zat zei Rozema wel eens: ‘Heeft u wellicht een zwakke blaas, u kunt zich dan beter onder doktersbehandeling laten stellen, dan hoeft u niet zo dikwijls naar het privaat. Ik wuifde dat argeloos weg door te zeggen: ‘ Nee meneer Rozema, gisteren teveel gedronken’. Een neiging tot escapisme, mij te onttrekken aan de werkelijkheid, moest ik elke dag onderdrukken. Pas na een paar weken begreep ik hoe het moest. Je kon zoveel lopen als je wou, maar dan moest je een dossier onder je arm nemen en een kort, druk gebaar veinzen, als iemand die denkt: ‘ik ga dit dossier eens even bij een andere afdeling brengen, want ze wachten er op’. Ik werd daar op het laatst zeer bedreven in. Op een keer ben ik op een zonnige dag met een dik dossier gewoon het gebouw uitgelopen en de tram naar Scheveningen genomen. Niemand die het had opgemerkt. Zelfs Rozema had gedacht: die is naar een ander ministerie toe. Het was ook echt een dossier voor het ministerie van Buitenlandse Zaken, bleek later. Mij houdend aan de anderhalve meter vroeg ik aan de heer Rozema, die er nog patent uitzag en nog steeds een vale gleufhoed droeg, beleefd: ‘Dag meneer Rozema, hoe gaat het met u?’ Zijn antwoord was helder. ‘Door het afschuwelijke virus missen we het theater, de gulle lach, de lieve mensen die naast je staan. De korte aanraking. De vreugde in de straten, de collectieve zorgeloosheid. Maar ik ga snel verder, want ik ben druk, héél druk’, zei hij, snel verder stappend. En hij had niet eens een dossier onder z’n arm!

Groene hesjes Het nieuwe jaar begon zoals de meeste jaren zijn begonnen. Twee halve Oudejaarsloten brachten bij elkaar een tientje op en de miljoenenjacht ging weer aan mijn postcode voorbij. Het oudejaarsritueel met de fles bubbels knalde desondanks naar behoren en de oliebollen waren van goede kwaliteit. Na wat losse knallen was er in m’n straat gelukkig geen vonkenstorm zoals in Scheveningen. M’n buurman had een sierpakketje met snel verwelkende vuurbloempjes en een paar sierpotjes. Een klein onschuldig pleziertje, waar voor de rest van de samenleving geen dreiging van uitgaat. De eerste week is alweer voorbij. De week van goede voornemens, afspraken, borrels en recepties. De week die aanvoelt alsof we weer hélemaal vooraan beginnen, terwijl we natuurlijk gewoon doorgaan op het punt waar we waren gebleven. In het broze vaasje van de premier staan nu de eerste tulpen. Het is een wonder dat het na de jaarwisseling nog héél is. Even nog terug naar het vuurwerk. In de krant las ik hoe de brandweer in veel gemeenten oplaaiend vreugdevuur moest blussen. En dat het daarbij tussen de brandstichters en de brandweerlieden tot enig duw- en trekwerk was gekomen. Onze minister van Justitie liet weten het echt schandalig te vinden dat hulpverleners worden lastiggevallen, bedreigd en geïntimideerd. Desgevraagd zei hij: ‘Het past niet in onze samenleving. Destraf voor het hinderen van hulpverleners mag wat mij betreft omhoog’. Duidelijke spierballentaal van onze energieke CDA-bewindsman. Hopelijk vindt de wettelijke uitvoering om dit gepeupel snoeihard aan te pakken en dienovereenkomstig zwaar te straffen nu eindelijk zeer snel plaats en blijft het weer niet bij woorden. Bedreiging parlementaire democratie In het lastig vallen van hulpverleners ziet men een bedreiging van de parlementaire democratie. Dat was onder meer aanleiding een staatscommissie parlementair stelsel (staatscommissie-Remkes) in het leven te roepen. Deze kwam vorige maand met haar eindrapport: Lage drempels, hoge dijken. Daarin staan voorstellen tot grote hervormingen van het politieke bestel: maar liefst 83 aanbevelingen, waaronder vijf grote hervormingen. Belangrijkste zijn een bindend correctief referendum, gekozen formateur, terugzendrecht Eerste Kamer en het instellen van een Constitutioneel Hof. Voor de meeste van deze aanbevelingen moet de Grondwet worden gewijzigd. Aanleiding voor dit onderzoek was de grote zorgen over de maatschappelijke ontwikkeling in ons land zoals het feit dat het parlement een steeds slechtere afspiegeling van de bevolking vormt. Bij een voortdurend groter wordende groep burgers leeft het gevoel dat ’Den Haag’ er niet voor hen is. Burgers dreigen af te haken of zijn dat al, constateerde de commissie. Veel van de grote hervormingen die de commissie thans voorstelt zijn niet nieuw en werden de afgelopen decennia al door verschillende (staats)commissies gedaan. Toch besloot de politiek ze telkens niet in te voeren. De staatscommissie doet nu verregaande voorstellen waar niet zonder meer een Kamermeerderheid voor is. Zij hoopt vurig dat kabinet en parlement dit keer anders beslissen, want er dreigt volgens hen gevaar. De vraag blijft of politiek Den Haag dit keer wel voor de waarschuwende woorden gevoelig is. Populisme Is er daadwerkelijk een bedreiging van de vertrouwde democratie? Het meest bekend is de beweerde bedreiging die uitgaat van het in heel de westerse wereld om zich heen grijpende populisme, in allerlei variaties. De tweede discussie wordt gevormd door diegenen die vinden dat de vertegenwoordigende democratie eigenlijk achterhaald is en op zijn minst moet worden aangevuld met een tweede maatschappelijke democratie. Het derde is die van een democratie die lijdt aan een bestel waar de democratische verantwoordelijkheden zijn zoek geraakt en waar de overheid bezig is zichzelf en daarmee de burger onmachtig te maken. Gelukkig zijn taferelen zoals de gele hesjes in Frankrijk en recent bij onze zuiderburen, in ons land nog niet voorgekomen. Maar je ziet daar ook dat het volk zich niet gehoord voelt door de politiek. Hopelijk komt het in ons land niet zover. Het rapport van de commissie moet dan echter niet, zoals zo vele documenten, in een stoffige ministeriele la verdwijnen. Het zou trouwens beter zijn als iedereen voor de provinciale verkiezingen in maart geen geel, maar een groen hesje draagt: inderdaad, de kleur van het CDA!

APV 2019 besproken in raadscommissie

Posted on dec 16, 2018 | 1 comment

In de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) staat de gemeentelijke regelgeving op het gebied van openbare orde en veiligheid. Elke gemeente heeft een eigen APV. De APV geldt voor iedereen binnen de gemeente. Uit de regels van de APV blijkt vaak dat ergens een vergunning voor nodig is. Elk jaar wordt in de december vergadering van de gemeenteraad van Lansingerland de APV vastgesteld voor het komende jaar.

Dit jaar stelde het college de raad nauwelijks wijzigingen voor ten opzichte van de APV 2018. Leefbaar 3B woordvoerder Marjolein Gielis gaf aan dat de essentie moet zijn: Minder regeldruk en meer service. Wat Leefbaar 3B betreft moet de APV in de praktijk worden uitgevoerd naar de geest van de verordening (wat willen we bereiken) en indien het echt niet anders kan, dan pas moet de APV worden uitgevoerd naar de letter van de wet.

Er ontstond behoorlijk wat discussie over artikel 2.48 dat gaat over ”hinderlijk alcoholgebruik”. Leefbaar 3B is van mening dat de titel van dit artikel gewijzigd moet worden naar “Hinderlijk gedrag als gevolg van het gebruik van alcohol en/of drugs”. Overigens is dit onderwerp één van de redenen waarom het agendapunt geen hamerstuk maar een bespreekstuk wordt in de raadsvergadering van 20 december. Leefbaar 3B is het met het CDA eens dat dit artikel beter omschreven moet worden in de APV, dan in het huidige voorstel. De discussie over dit onderwerp zal dus terug komen in laatste raadsvergadering van dit jaar.

Namens het CDA Lansingerland willen wij iedereen bedanken die tijdens de gemeenteraadsverkiezing in Lansingerland op het CDA heeft gestemd! Dankzij uw stem hebben wij vijf zetels kunnen behalen. Jammer genoeg hebben wij één zetel moeten inleveren, wij gaan van zes naar vijf zetels. Een felicitatie naar: Leefbaar 3B, de VVD, Wij Lansingerland en GroenLinks.

Dit negende weekverslag in 2018, aflevering 465 sinds de start van de gemeente Lansingerland in januari 2007, betreft de dingen die wij deden tijdens de afgelopen week. Het was de week waarin het Grote Lansingerlandse Woondebat plaatsvond, wij op Internationale Vrouwendag op bezoek gingen bij Melanchthon Bergschenhoek, wij onze Facebook serie “Wat betekent het om als kind in Lansingerland in armoede op te groeien?” afrondden, wij actie voerden bij de fietsoversteek N209/Hoekeindseweg Bleiswijk, een bezoek brachten aan het bedrijf Leo Ammerlaan en er weer het nodige nieuws was over het fietstunneltje rotonde Oudelandselaan. Natuurlijk in dit weekverslag ook het actuele campagnenieuws!

ONTHULLEND GROOT LANSINGERLANDS WOONDEBAT

Afgelopen maandag organiseerde de Huurdersvereniging Lansingerland voor de eerste keer een verkiezingsdebat over wonen in Lansingerland. Een belangrijk initiatief omdat betaalbaar wonen één van de grootste uitdagingen is waar de nieuwe raad voor staat. Zo’n 80 belangstellenden woonden het debat bij. Voor de PvdA was Sam de Groot de woordvoerder. Het bestuur van de Huurdersvereniging had eer van haar werk. Het werd een onthullend debat dat duidelijkheid gaf waar iedere politieke partij in Lansingerland precies staat wanneer het om snel, betaalbaar en duurzaam wonen staat. Bovendien was het een goede vondst om het debat te laten inleiden en ook bijsturen door professor Boelhouwer, Ger Jansen van de Huurdersvereniging en corporatiedirecteur Weterings. Met onzin konden de deelnemers tijdens dit debat niet wegkomen. Er werd gefactcheckt.

Professor Boelhouwer constateerde een veel te lage woning productie terwijl de bevolking snel groeit. Er is behoefte aan 200.000 woningen in met name de randstad. De huren zijn vaak te hoog. De middeninkomens (2000-3000 netto) komen steeds meer in de knel. Eén miljoen huishoudens dreigen tussen de wal en het schip te vallen. In de komende 5 jaar loopt de woningnood alleen maar op omdat er op dit moment te weinig concrete plancapaciteit is. Hij schetste het ‘not in my backyard’ sentiment ook in Lansingerland als het gaat om sociaal bouwen voor de buurgemeenten zoals Rotterdam en Delft.

Corporatie Directeur Weterings vertelde dat het aantal sociaal bereikbare huurwoningen in Lansingerland nog maar 18.6% is. “Het kan niet zo zijn dat in Rotterdam dit percentage 60 is en in het aanpalende Lansingerland en Barendrecht nog geen 20”. Hij hoopte dat de nieuwe raad de 20% als doelstelling serieus zal nemen. Dit brengt wel met zich dat er een forse extra inspanning zal moeten worden geleverd om deze sociaal bereikbare woningen echt te bouwen. Lansingerland moet nog zo’n 4000 huizen bouwen op een aantal locaties zoals Wilderszijde en een deel van de Westpolder dus er moeten minstens 800 extra sociaal bereikbare huurwoningen gerealiseerd worden. Op Wilderszijde moet dan ook minstens 30% sociaal gebouwd gaan worden.

Weterings schetste dat er nauwelijks vrije sector woningen worden gebouwd in de prijsklasse tot 850 euro. “Woningen die tot voor enkele jaren 1000 euro per maand kostten doen nu al 1500 euro. Zij worden voor velen onbetaalbaar! In Lansingerland loopt het aantal scheefwoners snel terug avn 30% naar nu 20%.

De analyse en aanbevelingen van Boelhouwer en Weterings komen één op één overeen met het PvdA verkiezingsprogramma. Sam de Groot had dus een makkie toen hij het spits afbeet na deze boeiende opwarmers. Hij schetste in een nutshell onze doelen: sneller & betaalbaar bouwen in de sociale huursector en voor de middeninkomens en duurzaam bouwen ook voor de niet woningeigenaren. Ook zij moeten meeprofiteren van duurzaamheidsprogramma’s.

Tijdens het debat voltrok zich een politieke waterscheiding. Aan de ene zijde VVD, ChristenUnie (20% is een streefcijfer), D66 en CDA die met de mond beleden de 20% norm te onderschrijven maar terughoudend waren als het ging om de concrete invulling (angst voor gettovorming en financiële gevolgen voor de gemeente) en aan de andere kant PvdA, GroenLinks, WIJ Lansingerland, Leefbaar 3B en Partij Neeleman die vonden dat deze 20% kost wat kost moet worden gehaald. Wat GroenLinks en de PvdA betreft is de 20% een absoluut minimum. GroenLinks mikt op 30%. Ook moet er veel meer en snel gebouwd gaan worden voor de middeninkomens en jongeren die geen kant meer op kunnen. Deze partijen hebben in de huidige raad geen meerderheid. Er is op 21 maart dus heel wat te kiezen!

Dank aan het bestuur van de Huurdersvereniging voor de perfecte organisatie. Dit debat smaakt naar veel meer in de toekomst!

BONFUT NIET LANGER “BUSHALTELOS”

Er gaat eindelijk gebouwd worden op het voormalige Hordijk terrein bij de Bonfut en Rodenrijseweg, zo meldde het college op 6 maart. “Het plan bestaat uit de realisatie van circa 120 gasloze woningen met een gevarieerd aanbod van appartementen, twee-onder-één-kapwoningen, rijwoningen en vrijstaande woningen. In deze nieuwe wijk zullen dus zo’n 400 mensen komen te wonen”. Op dit moment is deze plek nog ‘bushaltelos”. De halte Bonfut bevindt zich op grondgebied van Rotterdam zodat medewerking van dit college nodig is. De inwoners van deze nieuwe wijk zullen, net als de vele bewoners van de aanpalende Rodenrijsezoom, Bonfut en Wildersekade, voor een OV-halte naar ruim 750 meter verderop gelegen station Rodenrijs of Koegelwieckplantsoen moeten gaan. De komst van deze nieuwe wijk is een prachtig moment om de bushalte Bonfut in ere te herstellen. Zo wordt de wijk dubbel duurzaam: van gaslos en een bushalte voor de deur!

Gerard Bovens (PvdA) stelde in een reactie op dit verheugende bericht afgelopen dinsdag vervolgens zijn allerlaatste raadsvraag: “Is het college bereid om er bij de Metropoolregio en het college van Rotterdam op aan te dringen dat met ingang van de RET dienstregeling 2019 de ZoRo-bushalte Bonfut weer in ere wordt hersteld zodat de nieuwe wijk op het voormalige Hordijk terrein en de aanpalende Rodenrijsezoom, Bonfut & Wildersekade niet meer bushaltelos zullen zijn?” De PvdA-fractie hoopt van harte dat het college positief zal reageren op hun vraag.

WAT BETEKENT HET OM ALS KIND IN LANSINGERLAND IN ARMOEDE OP TE GROEIEN?

Vanaf maandag 26 februari publiceerden wij op de PvdA-Lansingerland Facebook pagina in een tijdspanne van twee weken een vijftal verhalen over wat het concreet betekent om als kind in Lansingerland in armoede op te groeien. De PvdA ging de afgelopen weken in gesprek met ouders van kinderen die dit aan den lijve ondervinden. Wij hoorden hoe armoede de kinderen treft. De ouders vertelden over het gebrek aan goede informatie over voorzieningen en het ontbreken van steun van de zijde van het gemeentelijke zorgloket. Wij merkten ook hoe lastig het is om geen goed sociaal netwerk te hebben. Het werd ons duidelijk hoeveel kracht en energie er nodig is om kost wat kost te overleven, als je pech en tegenslag hebt. De complete, boeiende serie is vanaf heden te vinden op: https://lansingerland.pvda.nl/nieuws/pvda-serie-wat-betekent-het-om-als-kind-in-lansingerland-in-armoede-op-te-groeien/

PVDA LANSINGERLAND CAMPAGNE OP DE SOCIALE MEDIA

Onze campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart is inmiddels in volle gang. Misschien volgt u onze berichten in de media, onze weekverslagen en de sociale media Twitter en Facebook op de voet. Een enthousiast team van zo’n 20 lokale PvdA’ers werkt er keihard aan om onze partij op 21 maart winst te gaan bezorgen. Want het moet anders! Hierbij een overzicht waar u de PvdA Lansingerland zo al op de sociale media kunt vinden:

Onze website met het allerlaatste politieke en campagne nieuws: https://lansingerland.pvda.nl

Onze filmpjes:

Over onze speerpunten: Animatie Verkiezingsprogramma 2018 GR2018 FINAL Over veiligheid en veilig verkeer: Animatie Veiligheid PvdA Lansingerland GR2018 Over betaalbaar wonen voor jongeren: PvdA Lansingerland Meer bouwen voor jongeren Over gratis OV voor Lansingerlandse 65-plussers op metro, tram en bus, een al veel bekeken interview van Astrid Oosenbrug met een bevlogen Greet Wijs. https://www.youtube.com/watch?v=wrJ9cOAx5tU&feature=youtu.be Petra Verhoef in debat bij RTV Lansingerland met CDA en WIJ Lansingerland op 6 maart: http://rtvlansingerland.nl/2018/03/08/lokale-partijen-klaar-verkiezingen/ (deel 3)

Op Twitter zijn wij voortdurend te vinden op: @PvdA_LL Steun ons via likes & retweets!

Wij zijn actief op drie Facebook pagina’s. Like ons s.v.p.!

Algemene PvdA Lansingerland pagina: naam pagina: https://nl-nl.facebook.com/PvdaLansingerland/ Fietstunnel: naam pagina: https://www.facebook.com/fietstunnel/ Gratis OV 65+: naam pagina: Lansingerlandse 65 plus gratis met tram, metro en bus

 Petitie voor een fietstunnel bij de rotonde Oudelandselaan-Oostmeerlaan: Ons fractielid en verkiezingskandidaat Sam de Groot, die zelf in de Berkelse Westpolder woont, heeft namens de PvdA een petitie ingediend met het verzoek aan de gemeente Lansingerland om snel te investeren in de aanleg van een fietstunnel onder de Klapwijkseweg om de ene zijde van de Oudelandselaan (Westpolder) te verbinden met de andere (Meerpolder en Berkel centrum). Inmiddels (vrijdag 9 maart) hebben ruim 1500 inwoners getekend. Er is hierover veel media-aandacht. Doe mee aan deze petitie op internet en ga hiervoor naar: https://fietstunnelberkelenrodenrijs.petities.nl/

Hulp bij het kiezen: Op 21 februari ging Kieskompas de lucht in: https://home.kieskompas.nl/nl/

Het AD-Rotterdam publiceert sinds zaterdag 24 februari een eigen Lansingerlandse kieswijzer op www.ad.nl/kieswijzer

De PvdA Lansingerland deed ook mee aan de Rainbow-vote. Zie de Lansingerlandse PvdA score op: https://www.gayvote.nl/gemeenteraadsverkiezingen-2018/gemeenten-l/ Verder deden in Lansingerland alleen VVD & D66 mee aan deze bijzondere stemhulp. De overige partijen lieten het afweten!

IN 2000 WAS FIETSTUNNEL BIJ OUDELANDSELAAN TECHNISCH GEEN PROBLEEM, NU IN EENS WEL?

Op maandag 26 februari vroeg de PvdA-fractie aan het college van Lansingerland om een afschrift van het technische rapport waarin beschreven staat dat de aanleg van een tunnel bij rotonde Oudelandselaan te gecompliceerd is. Op 1 maart kregen wij de reactie van het college. Wat opvalt in de reactie van het college en uit het technische rapport is dat er géén diepgravend onderzoek is gedaan naar de civiel technische haalbaarheid van een fietstunnel. Ook de financiële consequenties zijn niet in beeld gebracht. Het college is volledig blijven hangen bij de insteek dat er ‘goede maatregelen te treffen zijn op straatniveau’. Een gerichte expertise door een gespecialiseerd ingenieursbureau over de mogelijkheid om op deze locatie een tunnel te bouwen heeft nooit plaatsgevonden. Er is alleen een rapport van Exante en een verhaal van de verkeersdeskundigen. Dit komt niet overeen met het verhaal van wethouder Fortuyn in raadscommissie en raad waarin hij bij herhaling refereerde aan de technische onhaalbaarheid van de tunnel. Deze stelligheid is niet met harde feiten onderbouwd.

PvdA woordvoerder Sam de Groot: “Het is te gek voor woorden dat het college, toen de maatschappelijke roep om de aanleg van een fietstunnel steeds sterker werd, niet heeft besloten om gerichte expertise in te huren om beide alternatieven nog eens goed onder de loep te nemen. Feit is dat er geen onderbouwde afweging heeft plaatsgevonden om niet te kiezen voor een fietstunnel maar wél voor de aanpassing van de rotonde. De PvdA vindt dit niet kunnen. Het college jokt!”

De PvdA-fractie vroeg afgelopen week de rond 2000 ontwikkelde Masterplannen voor Westpolder-Bolwerk op om na te gaan of de fietstunnel toen al in de planning zat en zo ja, of er in dat jaar technische problemen werden voorzien bij de aanleg.

Uit de Plankaarten blijkt dat er toen al een fietstunnel gepland stond tussen de Leeweg, halverwege de Oudelandselaan en de brug bij ’t Manneke.

Pagina 41 van het Masterplan Westpolder-Bolwerk van 2002 meldt: “De nog te realiseren fietstunnel onder de Klapwijkseweg (en Klapwijksevaart) door hoeft door het aanwezige hoogteverschil maar weinig te zakken en de toeritten kunnen recht blijven, maar door de combinatie van weg en water is de afstand groot. Daarom zullen als alternatief, bijvoorbeeld voor in de avonduren, ook de aansluitingen Parklaan en Oude Molendreef goed geschikt gemaakt worden voor de verwerking van fietsverkeer”. De Parklaan heet nu de Oudelandselaan en Oud Molendreef is de nieuw aan te leggen weg naar de rotonde bij ’t Manneke.

Deze tekst is glashelder: er was toen géén probleem met betrekking tot de technische constructie van een fietstunnel. Het is, mede gelet op de conclusies in het Masterplan Westpolder-Bolwerk, te gek voor woorden dat het college geen aanvullende expertise heeft ingehuurd om anno 2018 nog eens uit te zoeken of de in 2000 gedane bevindingen nog wel kloppen. Er is kennelijk helemaal niet meer door wethouder Fortuyn en zijn staf naar gekeken. Knap staaltje tunnelvisie!

PVDA WERKBEZOEK AAN LEO AMMERLAAN PLANTENKWEKERIJ BLEISWIJK

In het kader van reguliere bedrijfsbezoeken en campagne-activiteiten brachten Gerard Bovens, scheidend fractievoorzitter, Mark Kastelein, nummer 6 op de kandidatenlijst en Raymond Tans, adviseur van het bestuur, woensdag, 7 maart jl. een bezoek aan Leo Ammerlaan Plantenkwekerij voor een gesprek met Ilone Douma – Ammerlaan. Ilone is, samen met haar broer John, eigenaar/directeur. http://leoammerlaan.nl/

Leo Ammerlaan plantenkwekerij is één van die vooraanstaande internationaal werkende tuinbouwbedrijven in Lansingerland. Met 80 mensen in vaste dienst en ruim 100 tijdelijke arbeidskrachten leveren zij per jaar zo’n 50 miljoen planten aan tuinders voor verdere kweek van tomaten, komkommers, aubergines, etc. Ilone Ammerlaan benadrukte het grote belang van de beschikbaarheid goed en vakkundig personeel. Samen met VNO/NCW Oostland, waar zij voorzitter van is, zet ze zich ook in voor de mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt. “De kaartenbakken moeten leeg,” aldus Ilone. Dat is in het belang van de mensen, maar ook van belang voor de bedrijven. Zeker in de tuinbouw, want het verkrijgen van personeel wordt steeds moeizamer. Volgende week viert Leo Ammerlaan Plantenkwekerij het 50-jarig jubileum, samen met het personeel. In die periode heeft het bedrijf een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Binnenkort zal ook de fusie met twee andere plantenkwekerijen een feit zij en zullen ze verder gaan onder de naam Plantise. Klaar voor de toekomst. Voor het goed functioneren van de bedrijvigheid in Lansingerland is, naast een uitstekende infrastructuur van wegen, sporen, bussen en ook een vliegveld, een goed luisterend en begripvol gemeentelijk bestuur en ambtenarenapparaat van groot belang. “De politiek moet weten wat er gebeurt en wat de ontwikkelingen zijn,” aldus Ilone. Bij Leo Ammerlaan staan de deuren altijd open voor een bezoek en een gesprek. De PvdA Lansingerland heeft een afspraak gemaakt voor een vervolgbezoek met de nieuwe fractie onder leiding van Petra Verhoef en het bestuur van de afdeling.

INTERNATIONALE VROUWENDAG

Juist op donderdag 8 maart organiseerde Melanchthon Bergschenhoek een groots opgezet scholierendebat voor de klassen Havo 4 – Vwo 6 waaraan alle politieke partijen in Lansingerland meededen. Een bijeenkomst in drie rondes van 9.30-12.30 uur waarin de politieke partijen zich konden voorstellen waarna eer een politieke markt was. Astrid Oosenbrug, onze super-lijstduwer hield de drie presentatiepraatjes. Daarin onderstreepte zij het belang avn Internationale Vrouwendag als het om gelijke rechten gaat en vroeg zij, als enig spreker, aandacht voor jongeren die vanwege hun anders zijn, bijvoorbeeld door hun homoseksualiteit eenzaam en miskend voelen. Astrid onderstreepte de noodzaak dat lokale politici voor deze jongeren moet opkomen. Ook schetste zij aan de hand van haar eigen loopbaan hoe belangrijk het is dat jongeren échte kansen krijgen. Onderwijs is belangrijk maar wat als je het als leerling op school niet redt? Ook dan moet de lokale politiek kansen bieden. Zij vertelde over de succesvolle aanpak van de Cyberwerkplaats. De sleepwet is een actueel thema in de lessen van de leerlingen. Astrid vertelde over het Tweede Kamerdebat en over de reden waarom zij als enige van de PvdA-fractie tegen deze wet had gestemd.

Opzienbarend was opnieuw de bijdrage van het CDA. Die partij is écht overal tegen. De “Tegenpartij revisited”. D66 op hun beurt claimde tot grote hilariteit van de Twitter volgers vele onderwijssuccessen. Zo beroemde deze partij zich op de totstandkoming van de Onderwijsvisie, een visie die via een amendement van de PvdA& VVD compleet door de Raad verbouwd was.

Tijdens de politieke markt was er opvallend veel belangstelling van scholieren voor onze petitie en actie voor een tunneltje bij de rotonde Oudelandselaan. Veel leerlingen kennen deze discussie inmiddels. Ellen, Marijke, Joke, Astrid, Jan en Gerard hadden als oudere jongeren een prima en intensieve ochtend.

Om 18 uur schoven Petra Verhoef en Astrid Oosenbrug op 8 maart aan bij de microfoon van RTV Lansingerland om hun verhaal waarom Internationale Vrouwendag zo belangrijk is, ook voor Lansingerland, nog eens toe te lichten. De link naar dit programma is: http://www.rtvlansingerland.nl/gemist/itti/03-08(18)%20-%20Iedereen%20toegang%20tot%20informatie.MP3

TOT SLOT

PvdA actie bij de fietsoversteek N209 Hoekeindseweg Bleiswijk

Afgelopen woensdagmorgen waren Joke, Jan, Valmir, Hamid en Gerard te vinden bij de fietsoversteek N209 bij Bleiswijk. Honderden kinderen op weg naar school passeren dan in een lange fietsfile deze door stoplichten beschermede oversteek. Ondanks de snelheidsbeperking ter plaatse passeren auto’s bij groen licht deze plek vaak met 80-90 km. Echt ideaal is de oversteek niet. Kwestie van vaak lang wachten tot het fietslicht weer groen is. Gevaarlijk wordt het wanneer fietsers in colonne achterelkaar door fietsen wanneer het fietslicht net op oranje/rood is gesprongen. In weekverslag 8 van vorige week vertelden wij dat de PvdA in de provincie ZH hierover inmiddels schriftelijke vragen heeft gesteld. Een dezer dagen publiceren wij een filmpje over onze bevindingen. Wordt vervolgd!

 

Wat deden wij in dezelfde periode in 2014? Zie: https://lansingerland.pvda.nl/nieuws/pvda-fractie-aan-het-werk-periode-6-10-maart-2017/ Het was toen de week waarin wij antwoord kregen van het college op zowel onze vragen over taalcursussen in het kader van de inburgering van vluchtelingen als over onze vragen over de regionale aanpak met betrekking tot het aantal, ook in Lansingerland, te bouwen sociale huurwoningen. Het was ook de week van onze verkiezingscampagne, het indienen van PvdA vragen over ’t Web in Bleiswijk en het verschijnen van het rapport & advies van de Verkenner die de meningen over toekomst van Rotterdam The Hague Airport inventariseerde. De foto’s bij dit weekverslag toonden onze rode campagne activiteiten, het prille voorjaar in Bergschenhoek en de voortgang van de nieuwbouw van de Moskee op Wilderszijde. Thema’s die ook nu, precies 4 jaar later, nog heel vertrouwd over komen.

Wat gaan we volgende week doen? Maandag gaan wij waar nodig onze posters op de verkiezingsborden bijplakken, woensdag verschijnt de verkiezingsspecial in de Heraut met ook een terugblik op wat wij de afgelopen 4 jaar gepresteerd hebben. Donderdag om 18 uur is het RTV Rijnmond & RTV Lansingerland verkiezingsdebat. Vanaf deze datum gaan wij Lansingerland breed flyeren in de opmaat naar 21 maart. Op zaterdag 17 maart zijn wij in de winkelcentra te vinden met vele rode rozen! Volgende week zijn wij natuurlijk ook weer actief op Facebook met nieuwe filmpjes over onder meer wonen & verkeersveiligheid.

Het citaat van deze week komt uit de Volkskrant van 6 maart. Het is ontleend aan een column van Toine Heijmans met als titel “Remigratie, de grote trek terug van het Nederlandse volk”. Het citaat: “In Polen en Roemenië is wintersport voor de hoogste klasse, in Nederland was dat lang geleden zo. Nu is het in zekere zin klassenloos, gek genoeg, want het geld stroomt alle kanten op zo’n week. Over de kosten van een bedevaart praat je niet, dat zal het zijn. Bovendien zijn we een welvaartsvolk, gewend aan nieuwe wagens, een veertiende maand, aan voorjaarsvakanties tot voorbij de horizon. Aan de vrijheid om te doen wat we willen en te zeggen wat we denken”.

En: “Wij remigranten hebben pinpassen op zak en verblijfstitels en tolvignetten, wij laten nergens paspoorten zien en beantwoorden geen douanevragen. Niemand van ons denkt tijdens het rijden na over de vrijheid die hier is geschapen, over eindeloze mogelijkheden van soepele grenspassages en gelijkgeschakelde valuta. Dat zijn we gewend. Daar hebben we recht op. Daar werken we hard voor.” Nederland anno 2018 in een treffende nutshell.

Tot de volgende week!

Fractie PvdA Lansingerland, 9 maart 2018

 

 

 

Het bericht PVDA FRACTIE AAN HET WERK: PERIODE 5 – 9 MAART 2018 verscheen eerst op PvdA Lansingerland.