Poliflw

Ruim 400.000 Nederlanders hebben een bijstandsuitkering. Er wordt veel over hen gesproken: of ze er eigenlijk wel recht op hebben, of ze er geen misbruik van maken, of ze niet te veel geld krijgen of te weinig. Maar eigenlijk gaat het maar heel weinig over waar de bijstand echt voor bedoeld is: wat hebben zij nodig om weer aan het werk te kunnen of op een andere manier mee te kunnen doen in onze samenleving.

Het grote gemis in het debat van de afgelopen jaren is hoe de bijstand bijdraagt aan kansen voor iedereen. Tot deze week.

De afgelopen twee jaar hebben gemeenten, onderzoekers en bijstandsgerechtigden met verschillende experimenten uitgezocht hoe we de bijstand effectiever kunnen inrichten. Vandaag werden de resultaten gepresenteerd. Wat de experimenten vooral laten zien is dat veel afhangt van de specifieke situatie van de bijstandsgerechtigde en van de gemeente waar men woont. En dat er nog veel te leren overblijft over hoe we met de bijstand echte kansen creëren voor mensen die ervan afhankelijk zijn. Dat is juist nu van groot belang.

De afgelopen jaren zagen gemeenten veel mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt in de bijstand. Mensen die vaak meerdere problemen hebben, bijvoorbeeld op het gebied van schulden, gezondheid of huisvesting. Om die mensen te ondersteunen richting de arbeidsmarkt is maatwerk nodig. In plaats daarvan kregen gemeenten van het Rijk vaak extra regels of extra taken zonder het geld om deze goed uit te voeren. De komende tijd zullen er door de corona-crisis helaas weer meer mensen in de bijstand belanden. Ook zij verdienen ondersteuning op maat om snel weer aan het werk te gaan.

Gemeenten werken er hard aan om alle mensen in de bijstand kansen te bieden om mee te kunnen doen. We zien dat niet voor iedereen (gelijk) uitstromen uit de bijstand realistisch is. Maar goed in je vel zitten omdat je vrijwilligerswerk, een cursus of dagbesteding doet, maakt dat je soms wèl stappen kunt zetten richting de arbeidsmarkt. En mensen die actief meedoen, op welke manier dan ook, zijn gezonder en hoeven minder gebruik te maken van zorg en ondersteuning. De roep van rechts om meer drang en dwang voor deze groep mensen werkt juist averechts. Het is tijd voor een bijstand die wel werkt.

Wij pleiten voor ruimte voor alle gemeenten om te experimenteren. We roepen het kabinet op om de huidige experimenten door te zetten en meer gemeenten dezelfde kans te bieden. Zodat die zaken die goed werken, breder ingezet kunnen worden. En zodat wij onze aanpak optimaal kunnen toesnijden op de mensen met een bijstandsuitkering in ónze gemeente. Zo voorkomen we ook dat mensen die eindelijk meedoen in de maatschappij of die nu stappen maken richting werk, weer noodgedwongen terugvallen. Nog te vaak dwingt het Rijk gemeenten strenger te zijn of generieke maatregelen in te zetten, die niet het maatwerk bieden wat onze inwoners nodig hebben. Laten we, met de resultaten van alle experimenten in de hand, vanaf dit moment kiezen voor wat wel werkt.

Anne-Marijke Podt, Raadslid D66 Utrecht

Toon van Gent, Raadslid D66 Nijmegen

Koosje van Doesen, Raadslid D66 Groningen

Yaşar Sazak, Raadslid D66 Tilburg

Micha Snijder, Raadslid D66 Wageningen

Jeroen van den Heuvel, Buitengewoon raadslid D66 Zeist

D66 Utrecht vindt dat we moeten stoppen met stapelen bij schulden. We moeten eerst kijken welke schulden iemand heeft bij de overheid en wat we daaraan kunnen doen. Zo willen we voorkomen dat iemand door beslaglegging of boetes van de overheid verder in financiële problemen komt. Want als je schulden hebt, heb je het al moeilijk genoeg. Daarom diende Anne-Marijke Podt een motie in en deze is aangenomen! De motie voorkomt dat de overheid nog meer boetes oplegt als iemand al schulden heeft. In plaats daarvan moeten deze mensen zo snel mogelijk geholpen worden, zodat ze hun schulden kunnen aanpakken en voorkomen.

Vorige week is in het Vijfheerenlandenberaad gesproken over de keuze voor de uitvoeringsorganisatie voor de Participatiewet. Een belangrijke keuze, omdat er daarmee besloten wordt wie zorg gaat dragen voor de uitkeringsgerechtigden in de nieuwe gemeente Vijfheerenlanden, de zogenaamde bijstand. Een belangrijk onderwerp dus, dat een goed afgewogen keuze vereist. Het Vijfheerenlandenberaad is de vergadering van de gezamenlijke raden van Leerdam, Zederik en Vianen. Het beraad kan zelf geen besluiten nemen; dat gebeurt in de gemeenteraden. Gisteren werd het onderwerp besproken in de raad van Vianen. D66 Vijfheerenlanden was niet gelukkig met het voorstel. De keuze tussen Avres en WIL, zoals die nu voorlag, was voor ons onvoldoende onderbouwd en mede door het bestuur van Avres politiek gemaakt. Een goed besluit, dat recht doet aan de mensen om wie het gaat is dan eigenlijk niet te nemen. Wij vinden dat zo'n besluit moet worden genomen door de nieuwe gemeenteraad. Helaas vonden we daarvoor geen gehoor bij onze collega's, die allemaal kozen voor Avres. Zelfs tegen wil en dank. Wij betreuren dat zeer. lees hier wat fractievoorzitter Christa Hendriksen er over gezegd heeft: "Over het voorstel is al het nodige gezegd in het Vijfheerenlandenberaad. En hoewel het een goede gewoonte is om zaken die in het Vijfheerenlandenberaad zijn besproken niet nogmaals in de afzonderlijke raden te bespreken, maar als hamerstuk te laten passeren, willen wij hier toch graag een pas op de plaats maken. De keuze voor Avres komt volgens ons veel te vroeg. Verschillende partijen hebben in het Vijfheerenlandenberaad al aangegeven dat de argumenten om nu voor Avres te kiezen zuiver de gemeentelijke financiën betreffen. Dat kun je doen als het gaat om hele praktische zaken, waarbij geld van de gemeente je enige afweging is. Maar daar gaat het nu precies niet om. Onze afwegingen zouden niet de gemeentelijke financiën moeten betreffen, maar de gevolgen voor de mensen die met dit beleid te maken gaan krijgen. En die gevolgen zijn op geen enkele manier in kaart gebracht, laat staan dat zij in het voorstel benoemd zijn. Die gevolgen kunnen echter wel groot zijn voor mensen in de bijstand. Mensen die over elke euro die zij kunnen uitgeven moeten afwegen of die naar de huur gaat of dat ze daar een brood voor kunnen kopen. Mensen die de beslissing over “wat eten we vandaag” moeten laten afhangen van wat er nog in de knip zit en wat er in de aanbieding is. Mensen voor wie de maand steeds nét een stukje langer duurt dan de volgende uitbetaling. Het is misschien lastig om u daar een voorstelling van te maken, maar ik daag u toch uit er een goede poging toe te doen. Want dit is belangrijk! Voorzitter, voordat D66 een keuze kan maken over de uitvoeringsorganisatie willen wij een goede vergelijking kunnen maken tussen Avres en WIL. Vergelijking op basis van geleverde diensten en de gevolgen van een overstap voor de mensen die het betreft. Pas als we die dingen in kaart hebben kunnen we een goede en onderbouwde keuze maken. Of het voortbestaan van Avres in gevaar komt kan geen doorslaggevend argument worden. Wij moeten zorgdragen voor een goede uitvoering van de participatiewet. Daarop en echt alleen daar op moet onze beslissing gebaseerd zijn. Als wij een keuze maken om Avres in het zadel te houden is dat mooi loyaal tegenover Avres. Maar wat als andere gemeenten straks anders besluiten? Als Gorinchem over een tijdje besluit dat met 35.000 inwoners het ook niet zo lekker lukt en gaat fuseren een andere kant op? Heeft Gorinchem dan dezelfde loyaliteit? Of gaat Gorinchem dan naar elders, met als gevolg dat Avres alsnog moet worden ontbonden? Avres is en blijft een kwetsbare organisatie met een wankele toekomst. Ook met Vijfheerenlanden er bij. De aanname dat de uitkeringen in gevaar zouden komen als we de keuze nu niet maken is simpelweg onjuist. De uitkeringen zijn niet in gevaar, waren niet in gevaar en zullen ook nooit in gevaar komen. De wet heeft dat voldoende geborgd. Volgens ons is er geen enkele reden deze keuze op dit moment te maken. De druk die Avres op ons probeert uit te oefenen is vooral in het belang van Avres. De manier waarop zij dat hebben gedaan heeft ons bijzonder gestoord en onze irritatie daarover is niet afgenomen door het nogal lullige excuusbriefje dat wij gisteren van het bestuur van Avres ontvingen en dat kennelijk is geschreven in opdracht van de wethouders van Leerdam en Zederik. Maar dat op zichzelf nogal nietszeggend is. De secretaris van de Adviesraad Sociaal Domein in Vianen heeft in de afgelopen weken 177 mensen aan de deur gehad. 177 uitkeringsgerechtigden die heel erg bezorgd waren over de continuïteit van hun inkomsten als gevolg van de berichtgeving door Avres. Los van de wankele toekomst van Avres zou je aan zo’n organisatie je uitkeringsgerechtigden niet moeten willen toevertrouwen. VHL lokaal gaf dat in het Vijfheerenlandenberaad ook al aan en wij delen die mening. Er moet bij Avres volgens ons veel gebeuren om dát vertrouwen terug te winnen. Een briefje van het bestuur is dan ruim onvoldoende. Wij roepen de colleges op om nu vast te starten met echt goede onderzoeken om de gevolgen van een overstap naar Avres of WIL voor uitkeringsgerechtigden in kaart te brengen. Daarbij dient u verder te kijken dan of zij wel elke maand hun uitkering krijgen. Kijk zo breed mogelijk en betrek de adviesraden daar ook bij. Want ú kunt zich geen goede voorstelling maken van de uitdagingen waar mensen die leven op bijstandsniveau dagelijks mee te maken hebben. Dat is nu precies waarvoor de adviesraden in het leven zijn geroepen. Gebruik hun kennis. Daarnaast is het goed om te onderzoeken of de overlevingskansen van Avres ook mét Vijfheerenlanden wel echt goed geborgd zijn. Want wij zijn daar op dit moment niet van overtuigd. Als u daar morgen mee begint dan is er voor de nieuwe raad straks voldoende informatie om een keuze te maken die recht doet aan de doelgroep en die een stabiele toekomst garandeert. Dat is tenslotte ook in het belang van de gemeente. Wij zullen niet met dit voorstel instemmen."

Vandaag is het internationale coming-out dag. Deze dag hijst de gemeente Vianen de regenboogvlag. Daarmee geeft de gemeente aan de sociale acceptatie van homo's, lesbiennes, biseksuelen, transgenders en intersekse personen (LHBTI's) te willen bevorderen. D66 Vijfheerenlanden wil dat ook de gemeente Vijfheerenlanden straks alles doet om die sociale acceptatie te bevorderen. En daar mogen we best een punt van maken. Bijvoorbeeld door het hijsen van de regenboogvlag. Maar daar kan het natuurlijk niet bij ophouden. Het bevorderen van sociale acceptatie moet ook actief gebeuren. Bijvoorbeeld door te laten zien dat uitsluitng, pesten of geweld tegen LHBTI's worden aangepakt. Zorgen dat woningbouwverenigingen worden gehouden aan hun plicht te zorgen voor een dicriminatievrije woonomgeving en daar als gemeente zelf ook sterk op in te zetten. Door op scholen te blijven praten over seksuele diversiteit en voorlichting te geven aan sportverenigingen over hoe hier mee om te gaan. Er is nog genoeg te doen. Sociale acceptatie van LHBTI's is nog lang niet voldoende. Wij willen ons daar voor blijven inzetten!

De provincie Utrecht wordt de 11e Regenboogprovincie van Nederland! Op maandag 9 juli werd een motie van GroenLinks, D66, 50PLUS, PvdD, SP en PvdA aangenomen, waarmee de provincie zich aansluit bij het netwerk van Regenboogprovincies.

“Het aannemen van deze motie is een steun in de rug voor LHBTI’ers in de provincie Utrecht! Hoewel Nederland internationaal gezien voorop loopt als het gaat om sociale acceptatie van homoseksualiteit en transgenders is de acceptatie op lokaal niveau nog altijd verschillend,” aldus de indieners van de motie.

Intolerantie

LHBTI’ers krijgen nog steeds te maken met intolerantie in de vorm van pesterijen, discriminatie en dreigen met geweld. Dit zorgt voor gevoelens van psychische en sociale onveiligheid bij veel LHBTI’ers en maakt dat zij op school, op straat, op het werk, in de zorg, bij de sport en in hun eigen sociale kring niet (meer) durven uitkomen voor hun identiteit.

Uit recent onderzoek blijkt dat 1 op de 3 mensen aanstoot neemt aan 2 zoenende mannen, 1 op de 5 aan 2 zoenende vrouwen en 1 op de 5 scholieren geeft aan dat je tegen niemand op school kunt vertellen dat je LHBTI-er bent.

Regenboogprovincie

De indieners van de motie vinden het onacceptabel dat het nog steeds zo kan zijn dat LHBTI’ers zich niet veilig voelen om zichzelf te zijn.

Statenlid Ayla Schneiders: ‘We willen een positieve impuls geven aan de sociale acceptatie door te erkennen dat we er qua tolerantie en acceptatie van de groep LHBTI-ers nog niet zijn en dat dit proces blijvend aandacht behoeft. Er zijn nog genoeg incidenten en aanleidingen om te constateren dat acceptatie van deze groep nog lang niet vanzelfsprekend is.

De motie vraagt het college van GS om zich aan te sluiten bij het netwerk van Regenboogprovincies en om gemeenten in de provincie Utrecht te stimuleren zich aan te sluiten bij het landelijke project ‘Regenboogsteden’. Ook vraagt de motie om de veiligheid, weerbaarheid en sociale acceptatie van LHBTI’ers te bevorderen en samen met het COC en Artikel 1 Midden-Nederland te kijken naar de aard en omvang van discriminatie richting LHBTI’ers in de provincie Utrecht en dit te blijven monitoren.

De motie werd met ruime meerderheid aangenomen!

The post Provincie Utrecht wordt Regenboogprovincie! appeared first on Provincie Utrecht.

Spreektekst Fractievoorzitter Jony Ferket slotdebat Voorjaarsnota

 

 

 

 

Voorzitter!

Alweer een maand geleden vertelde ik hier over Leidsche Rijn Centrum. Een nieuw stukje stad, bruisend van energie als een nieuw begin. Dit college is alweer een maand onderweg. En onze wethouders en burgemeester blaken van energie. Met dit coalitieakkoord willen we ruimte voor iedereen in onze stad.

Want als je van Leidsche Rijn Centrum naar onze binnenstad fietst, zie je talloze mogelijkheden. Je fietst langs de Cartesiusdriehoek met alle bedrijvigheid en binnenkort duizenden nieuwe woningen. Je fietst langs het Stationsgebied en vanaf daar kun je helemaal naar, ik noem maar wat, de Varrolaan rijden.

Maar er valt wat op tijdens onze fietstocht door de stad: Utrecht heeft een hele wereld te winnen op het gebied van toegankelijkheid. Toegankelijkheid is voor D66 belangrijk. We zijn trots dat in het coalitieakkoord nieuwe stappen zijn aangekondigd. We gaan de openbare ruimte nog toegankelijker maken voor mensen met een beperking. Maar er is méér nodig: aan een gebouw zonder drempels heb je niets als je er niet via een toegankelijke bushalte komen kunt! Kan de wethouder toezeggen dat, bijvoorbeeld via het platform Toegankelijk Utrecht van Solgu, met ervaringsdeskundigen in kaart wordt gebracht welke gemeentelijke gebouwen op welke manier toegankelijk zijn?

Toegankelijkheid gaat verder dan de stoep of het fietspad. Het moet niet uitmaken of je een fysieke of een verstandelijke beperking hebt. De gemeente moet ervoor zorgen dat de stoep begaanbaar is én dat bijvoorbeeld brieven in duidelijke taal zijn geschreven. Dat je juist wel een ouderwetse brief krijgt, als je digitaal ongeletterd bent. Maar ook dat je een telefoontje krijgt in plaats van een brief als je laaggeletterd bent. We zijn blij dat de wethouder van Werk & Inkomen op de vraag van D66 gaat uitzoeken welke vormen mogelijk zijn van maatwerk in het contact met Utrechters.

Daarbij hebben we vertrouwen in Utrechters. Als je niet goed kunt lezen, moet je daarvoor niet extra gestraft worden. D66 hamerde in de commissie op terughoudendheid met het gebruik van excentrieke opsporingsmethodes tegen zogenaamde bijstandsfraudeurs. We zijn blij dat het college hier hetzelfde over denkt. Zo maken we samen een toegankelijk Utrecht waar.

Toegankelijkheid is ook belangrijk op de arbeidsmarkt. Als je een baan kan krijgen die bij je past, dan krijg je kansen in het leven. Vooral in het MBO zien we dat er een mismatch bestaat tussen opleiding en arbeidsmarkt. Terwijl de vakmensen die op het MBO worden opgeleid Utrecht draaiende houden. Het MBO vraagt als motor van de Utrechtse economie waardering, liefde en zorgvuldig onderhoud. Die motor mag wat ons betreft aangedreven worden op duurzame energie. We zijn dan ook blij dat het college heeft toegezegd het stagetekort onder MBO-studenten aan te pakken. Wat ons betreft is het stageprobleem vergelijkbaar met het energievraagstuk. Er is niet één oplossing, maar elke duurzame oplossing is welkom. Een stagemarkt kan zo’n duurzame oplossing zijn. We zijn blij dat het college dit mogelijk wil maken. [Samen met de VVD staan we open voor een MBO-campus op Lage Weide.

Deze week presenteerde Minister Koolmees het nieuwe inburgeringsbeleid. D66 heeft hier, landelijk en lokaal gepleit voor een grotere rol voor gemeenten. We zijn heel blij dat we nieuwe Utrechters straks nog beter op weg kunnen helpen! Eerder startte Utrecht al een pilot vooruitlopend op de nieuwe inburgering. We kijken uit naar de verdere plannen van wethouder Van Ooijen na de zomer.

De toegankelijkheid van de gemeente kan altijd beter. Neem het initiatievenfonds. Utrecht bruist van de goede ideeën voor initiatieven die Utrechters dichter bij elkaar brengen. Helaas is voor veel Utrechters het schrijven van een aanvraag voor het initiatievenfonds een te hoge drempel. Daar worden kansen gemist. Daarom is D66 blij dat de wethouder het mogelijk maakt om aanvragen ook mondeling te doen. Bijvoorbeeld met een korte pitch.

D66 heeft nog wel meer ideeën hoe de gemeente en de gemeentelijke informatie toegankelijker kan voor Utrechters. Daarom dient de D66-fractie samen met de VVD een motie in om de jaarstukken begrijpelijker te maken voor Utrechters en samen met hen weer het gesprek hierover aan te gaan op Verantwoordingsdag in 2019.

Een toegankelijke overheid is niet alleen een toegankelijke gemeente. Dit geldt ook voor de rechtsspraak. We zijn enthousiast over de aangekondigde gesprekken tussen de burgemeester en de president van de rechtbank over de spreekuurrechter. D66 wil dat juridische conflicten zoals burenruzies met een spreekuurrechter zo makkelijker en goedkoper kunnen worden opgelost.

Vier jaar geleden vroegen we als D66 het college om een trouwambtenaar voor één dag te mogen benoemen. We zijn blij dat deze ‘ééndagsbabs’ al een tijd in Utrecht bestaat.   We vinden het onnodig inefficiënt en kostenverhogend dat elke trouwambtenaar-voor-een-dag een schaduwambtenaar krijgt aangewezen. Iemand die, vaak in het weekend, moet meekijken of het wel allemaal volgens het trouwboekje gaat.  Wat ons betreft een gebrek aan vertrouwen in Utrechters.  D66 wil dit graag veranderen en dient daarom de motie Schaduw-BABS niet nodig in met het volgende dictum:

Draagt het college op:

Het reglement burgerlijke stand zodanig aan te passen en aan de gemeenteraad voor te leggen: Dat de bijstand door een BABS een keuze is van het aankomend bruidspaar; Op te nemen dat de gemeente de mogelijkheid heeft om steekproefsgewijs bij het huwelijk van de BABS voor één dag aanwezig te zijn; De tarieven van het trouwen zodanig aan te passen dat voor de BABS voor één dag een veel lager tarief gaat gelden omdat de kosten voor de gemeente hierdoor afnemen.

Voorzitter, de toegang tot sport en cultuur voor alle Utrechters vindt D66 belangrijk. Wij zien uit naar de plannen rondom de nieuwe wijkcultuurhuizen in Overvecht en Vleuten & De Meern. En hoe de ‘fair practice code’ in Utrecht nageleefd  wordt. Utrecht is een makersstad; we verwachten dat jonge makers in Utrecht opbloeien tot onafhankelijke kunstenaars. Kunst, cultuur en sport hebben zoveel meerwaarde. Dat is iets wat niet in een exact bedrag uit te drukken is.  Daarom dienen we mede met Student & Starter en andere partijen hiervoor een motie in.

Voorzitter, het is jammer dat op het fietspad van Leidsche Rijn naar de Varrolaan nog steeds scooters rijden. Onnodig vies, onnodig onveilig , onnodig niet-duurzaam. D66 dient daarom het amendement ‘van het Fietspad Gesnord’ in amendement in met het volgende dictum:

Draagt het college op om:

Om het project ‘snorfiets naar de rijbaan’ voortvarend uit te voeren, zodra het voorbereidingsonderzoek gereed is de raad te informeren over het uit te voeren project; De hieronder genoemde financiering te gebruiken om dit project in ieder geval snel te starten

Besluit:

Aan beslispunt 4 de volgende zinsnede toe te voegen “Met dien verstande dat er 560.000 euro gereserveerd wordt op het project ‘snorfiets naar de rijbaan’ uit te voeren in 2018 en 2019 en dit te onttrekken uit het resultaat 2017” en eventuele meerkosten initieel te dekken uit het extra budget voor luchtkwaliteit uit het coalitieakkoord; 000 euro te onttrekken aan het resultaat op de taakstelling vastgoed (conform het resultaat dat gepresenteerd werd in de raadsbrief ‘verwerking taakstelling vastgoed 2018’ van 3 juli) dit toe te voegen aan een nieuw te creëren post ‘project Snorfiets naar de rijbaan’

De duurzame toekomst van Utrecht gaat niet alleen over de weg, maar ook over de gebouwde omgeving. Veertig procent van de wereldwijde CO2-uitstoot komt door gebouwen. Een groot deel van die uitstoot komt door de bouw zelf. Voorzitter, mijn fractie is benieuwd hoe Utrecht koploper wordt in circulair bouwen. We moeten bouwen om de woningmarkt in Utrecht toegankelijker te maken. We zijn dan ook blij dat het college dit voortvarend oppakt. Wil de wethouder in lijn met de op te stellen omgevingsvisie kijken in een nieuw gebied of het mogelijk is te starten met pilotprojecten rondom circulair bouwen en hiervoor met een voorstel naar de raad te komen?

Ten slotte, de allergrootste uitdaging voor een toegankelijk Utrecht hebben wij, als gemeenteraad, helaas maar beperkt zelf in de hand. Onze bereikbaarheid. Utrecht is de ‘rotonde van Nederland’. En deze rotonde van Nederland staat bij de geringste tegenslag muurvast. Zoals u weet zien wij daarom bijvoorbeeld vlakbij de Varrolaan graag een intercitystation verrijzen. Of de NRU nu verdiept wordt aangelegd blijft een vraagteken. D66 is benieuwd hoe het college deze toegankelijkheidsuitdaging gaat oplossen samen met de provincie en met het Rijk. Hoe gaat de gemeente hier een rol in spelen?

D66 ging de gemeenteraadsverkiezingen in met kansen voor alle Utrechters. Het allerbeste onderwijs, prettig en betaalbaar wonen, en inzetten op duurzaamheid. Deze ambities zien we terug in het coalitieakkoord. Daarom is D66 Utrecht trots op dit coalitieakkoord en deze Voorjaarsnota. Voor een toegankelijk Utrecht blijven we ons als D66 inzetten. Zo bereiken we kansen voor iedereen. Van Leidsche Rijn Centrum tot aan de Varrolaan.

 

Utrecht groeit, zo ook het aantal Utrechters met een bijstandsuitkering. Maar de stad doet het slecht als het erom gaat te voorkomen dat mensen in de bijstand komen, laat staan ze uit de bijstand te helpen. Ten opzichte van 2010 is het aantal bijstandsgerechtigden gestegen met bijna 50 procent naar 12.770 Utrechters. Dit terwijl Amsterdam en Rotterdam te maken hebben met een groeiend aantal bijstandsgerechtigden van respectievelijk 18 procent en 21 procent. Deze steden doen het beter dan het Utrechtse college van burgemeester en wethouders. Belangrijke reden hiervoor is dat de huidige coalitie van D66, GroenLinks, SP en VVD ervoor kiest weinig tot geen nieuw beleid te maken op dit belangrijke beleidsveld. Ze sluit zich liever aan bij de in 2012 aangenomen economische agenda. Daarin stond dat de stad er makkelijk vanuit kon gaan dat wie in een uitkering terecht zou komen dat alleen nog maar tijdelijk (8 maanden) zou doen.

Enkeltje armoede

Stadsbelang Utrecht-fractievoorzitter Cees Bos: “De bijstand is een enkeltje armoede. Hoe fout kun je zitten door aan te nemen dat er alleen nog maar werkloosheid zit bij Utrechters die van de ene naar de andere baan gaan. De realiteit van vandaag is ernstig, als we alleen al kijken naar Utrechters in de bijstand zit meer dan 77 procent langer dan 1 jaar in de bijstand, 38 procent zit langer dan 4 jaar in de bijstand.” Utrechters in de bijstand hebben het zwaar, hun inkomen ligt op niveau sociaal minimum, elk dubbeltje moet worden omgedraaid. Veel gezinnen hebben te maken met problematische schulden en premieachterstanden. Zo’n 72 procent van de huishoudens met een bijstandsuitkering heeft een migratieachtergrond, een aanzienlijk deel heeft een vluchtelingenstatus.

Stadsbelang Utrecht vindt het tijd voor een Actieplan Bijstand.

Cees Bos: “Wij willen dat iedere Utrechter meedoet in de samenleving. Uitkeringsgerechtigden moet perspectief worden geboden door middel van opleiding, herscholing, verplicht vrijwilligerswerk en het aanbieden van (beschut) werk en plaatsing bij reguliere werkgevers met zo nodig loonsuppletie van de gemeente.”

Het actieplan zegt ook dat mensen met een migratieachtergrond Nederlands moeten leren, om meer kans te maken op de arbeidsmarkt (bij weigering korten op de bijstand). Er moet extra worden geïnvesteerd in voor- en vroegschoolse educatie, geen kind verdient het met een taalachterstand aan de basisschool te beginnen.

Cees Bos: “Wij pleiten voor Wijkinformatiepunten waar mensen aan de balie of, desgewenst in een spreekkamer voorlichting kunnen krijgen over alle hulp, bijstand, zorg en werk. Eenmaal contact opgenomen, neemt het zogeheten buurtteam het over. Iedereen doet mee, iedereen doet ertoe.”