Poliflw

Eén van de meest ervaren raadsleden van Veenendaal neemt op 17 september afscheid van de Gemeenteraad. De fractieleider van GroenLinks was tien jaar lang de vertegenwoordiger van GroenLinks in de Veense raad. Hij werd door vriend en vijand geroemd om zijn dossierkennis en gewaardeerd om zijn aimabele en humorvolle stijl van debatteren.

In zijn ontslagbrief schrijft hij: ”Na tien jaar raadslidmaatschap wordt het tijd om plaats te maken voor een nieuwe generatie.” Kees volgde in september 2010 Jurgen Hillaert op als fractievoorzitter van de tweemansfractie van GroenLinks. Na de verkiezingen van 2014 en 2018 kwam hij alleen terug in de raad. 

In die periode kwam hij onder meer met het overgenomen initiatief om Veenendaal in 2035 energieneutraal te maken en om als groen aangemerkte gebieden niet langer te gebruiken om parkeerplaatsen of wegen aan te leggen. Oskam: ”In de afgelopen tien jaar heb ik gepoogd om Veenendaal, groener, socialer en bruisender te maken. Ik ben arrogant genoeg om te menen dat, dat tot op zeker hoogte is gelukt. Er blijft echter nog veel werk te verzetten.”

Het vertrek van Oskam is al eerder besproken met de leden van GroenLinks. Oskam: ”De statuten van GroenLinks staan niet toe dat raadsleden langer dan drie termijnen blijven, en daar ben ik het hartgrondig mee eens. Bij de verkiezing in maart 2018 is al besproken om halverwege de rit ruimte te maken voor nieuw groen en sociaal bloed. Dit leek ons een goed moment om van raadslid te wisselen, zodat het nieuwe raadslid met voldoende ervaring de volgende verkiezingen in kan gaan.” 

Mirjam van Beveren, voorzitter van GroenLinks Veenendaal zegt hierover: “Met Kees verliest de raad een ervaren volksvertegenwoordiger, die zich met hart en ziel heeft ingezet voor Veenendaal.”

"Je zal er maar van afhankelijk moeten zijn," zei een mevrouw toen ik haar op het Bruïneplein een flyer aanbood voor eerlijke beloning in de zorg. "Natuurlijk wil ik tekenen!" En ze nam de flyer aan, zoals veel mensen die sympathie voelen voor de mensen in de zorg.

Een mevrouw, die in de thuiszorg werkt als verzorgende-plus, vertelde me dat ze hierin al 16 jaar werkt en dat ze ingedeeld is in de hoogste salarisschaal (25): haar netto uurloon is €15,20. De inschaling is bij verschillende thuiszorgorganisaties weer anders! In het verpleeghuis wordt een verzorgende-plus hoger ingeschaald. Verder sprak ze haar bezorgdheid uit over het feit dat zij vrijwel geen beschermende kleding krijgt. Alleen een doucheschort en een beschermende bril. Maar als brildrager, krijg je het laatste ook niet. Het wordt tijd dat zowel aan het salaris als aan de arbeidsomstandigheden wat gedaan wordt.

Een andere mevrouw, waar ik mee sprak, werkt in de psychiatrie. Zij vindt het jammer dat de actie zich vooral toelegt op het salaris. Voor haar salaris wilde ze het wel doen (alhoewel ze begreep dat mensen in andere sectoren van de zorg wel veel minder verdienen). Zij vindt vooral dat de verpleegkundigen weer de regie over hun werk moeten krijgen. Dat er weer tijd is voor de patiënten. De administratieve taken kunnen haar gestolen worden.

Afgelopen woensdag was er weer gekrakeel in de Tweede Kamer over de beloning in de zorg. De regeringspartijen hebben geen zin om een loonsverhoging te geven. Het geld is er volgens hen niet. Kletskoek! Het gaat erom waar je de prioriteiten legt!

In het radioprogramma Langs de Lijn werd Diederik Gommers, voorzitter van de Nederlandse intensivisten, gevraagd wat hij van de uitkomst van  het debat vond. Hij antwoordde dat de zorg verworden is tot onderwerp van politieke spelletjes. Het gaat hier wel om mensen, die heel zwaar en verantwoordelijk werk verrichten!  Als zij niet meer waardering krijgen, zal hun motivatie afnemen om bij een volgende crisis weer klaar te staan! Dat kunnen we niet hebben. Dan krijgen we code zwart.

Dán zal je maar afhankelijk zijn van de zorg!

Foto: SP

Voorstel bij de Kaderbrief, om niet verder te bezuinigen op het sociale domein, maar te investeren.

VOORSTEL VERWORPEN

“Ik ben het kleine meisje uit Hiroshima. de bloemen waren mijn vrienden de vogels mijn reizende dromen en de wereld mijn speeltuin nu heb ik geen poppen meer nodig en roerloos ligt mijn blokkendoos aan de kant ik ben immers als een oud vod verbrand.

Ik ben het kleine meisje uit Hiroshima eerst greep het vuur mijn haren en handen toen verzengde het mijn zijn. moedertje, vadertje je moet niet schreien om mij Ik ben een grote reis begonnen ik klop aan de deur van de wereld en vraag om een handtekening tegen de atoombom

ik ben het kleine meisje uit Hiroshima. neen, ik kom niet om bloemen geen boterham vraag ik, geen lekker snoep kan me bekoren,

Maar ik sta op de stoep en je moet me aanhoren.”

(Vrij naar Nazm Hikmet door Marc Braet)

Gezond,  Duurzaam en Veilig. Dat zijn de kernwoorden van de in mei vastgesteld omgevingsvisie. Die uitgangspunten zijn behoorlijk ondergraven door twee wijzigingen die op het laatste moment door de gemeenteraad zijn toegevoegd. Enerzijds werd op initiatief van de VVD de doelstelling om het gebruik van de auto te ontmoedigen uit de plannen gehaald. Op initiatief van de SGP werd de mogelijkheid om een windmolen te plaatsen in Veenendaal geschrapt. 

Er gaat heel wat veranderen in de manier waarop Nederland wordt ingericht. Het oude stelsel van bestemmingsplannen gaat op de schop.In plaats van toetsen of wel aan alle door de gemeente opgestelde regels wordt voldaan, wordt er na de invoering van de omgevingswet, nu weer uitgesteld tot januari 2022, vooral gekeken hoe een nieuwe ontwikkeling bijdraagt aan de door de gemeente geformuleerde doelen. Die doelen worden vastgelegd in een omgevingsvisie. Die wordt weer verder uitgewerkt in een omgevingsplan, dat de huidige bestemmingsplannen vervangt. De concept omgevingsvisie is nu door de gemeenteraad vastgesteld. Na de inspraakprocedure wordt dit najaar de definitieve versie vastgesteld.

Hoewel de gemeenteraad eerder al had ingestemd met plannen om Veenendaal in 2035 energieneutraal te maken, en met plannen om het gebruik van de auto te ontmoedigen. bleek het voor een meerderheid een brug te ver om daadwerkelijk tot actie over te gaan. Zonder windenergie en ruim baan voor de auto zijn de duurzame plannen voor Veenendaal bijna onhaalbaar. Maar blijkbaar is duurzaamheid voor alle partijen belangrijk, totdat er daadwerkelijk wat moet gebeuren.

P.S. je kan meepraten over de omgevingsvisie, meer informatie via onderstaande link. 

https://www.meedoeninveenendaal.nl/omgevingsvisie/default.aspx

Systemisch betekent 'door het hele lichaam'. Zo is het gebrek aan huurwoningen in Veenendaal systemisch. Je vind het overal terug. Wij zijn de laatste tijd in contact geweest met huurders en aan de hand van enkele verhalen zal ik aantonen hoe het systemisch gebrek aan huurwoningen eruit ziet.

Het was een vrouw van middelbare leeftijd. Zij woont al jaren in een kleine benedenwoning met een gunstige huurprijs. Maar nu wil ze weg. Ze hoopt in een leuke seniorenflat terecht te komen. De vraag is alleen of ze dat financieel kan opbrengen.

Waarom wil ze dan weg? 

Ze voelt zich onveilig. In de woningen die leeg zijn komen te staan, worden nu vaak mensen geplaatst met verward gedrag. In haar directe omgeving woont iemand die verslaafd is. Zijn levensritme is onaangepast. Zo komt bijvoorbeeld ’s nachts uit zijn huis harde muziek of kookgeuren. Een andere buurtgenoot heeft last van waanvoorstellingen en smijt regelmatig met huisraad. En weer een andere buurtgenoot verzameld alles wat los en vast zit waardoor de hele omgeving vervuilt en er ongedierte komt. 

"Natuurlijk moeten deze mensen ook wonen," zei de vrouw, "maar als je teveel mensen met verward gedrag in één straat zet, verpaupert de buurt en gaat de rest van de bewoners in de straat vanzelf weg."

Door het toewijzingsbeleid ontstaat er gettovorming.

Foto: Baukje Hiemstra

Allemaal present om ons beste beentje voor te zetten!

Met een groep van zo’n 10 á 12 personen stonden we aan de koffie/thee met wat lekkers voor de liefhebbers. De bedoeling werd uitgelegd; we werden allemaal voorzien van handschoenen, hesje, grijper en plasticzak. We werden verdeeld over verschillende flats en omgeving, op gepaste afstand van 1.5 meter van elkaar, waarna we met z’n allen aan de slag gingen!

Er werd volop gepraat, we hadden elkaar immers een tijd niet gezien! Eenzaamheid kwam naar voren; allemaal indrukwekkende verhalen!

Bij de slotbespreking kwam de GFE nog ter sprake, dat het in de ene wijk toch weer beter ging dan in de andere, dat er in verschillende wijken restafval tussen het GFE zat, dan kan het helaas niet hergebruikt worden!Waar halen we de groene zakjes vandaan waar het afval in moet voor de GFE bak? Bij de meeste supermarkten in de wijde omgeving!

Foto: Toke van de Rovaart