Poliflw

WET EENVOUDIGER UITWISSELING GEGEVENS VERTRAAGD

Geschreven door Ben Martini op

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

De wetswijziging om gegevens bij meervoudige problematiek in het sociaal domein eenvoudiger uit te wisselen, komt later dan eerder aangekondigd. Niet eind dit jaar, maar eind volgend jaar komt minister Ollongren (Binnenlandse Zaken) met een wetswijziging. De contouren zijn nu wel bekend. Het college van burgemeester en wethouders krijgt een nadrukkelijke coördinerende rol.

Grondslagen ontbreken

Gemeenten lopen nu bij de integrale aanpak van inwoners met meervoudige problemen tegen de grenzen van de privacywetgeving aan. Het gaat daarbij om gegevensuitwisseling bij meervoudige problematiek zoals schulden, zorg, huisvesting, veiligheid en onderwijs. Het ontbreekt aan ‘duidelijke grondslagen om die integraliteit mogelijk te maken’, schrijft minister Ollongren aan de Kamer. Dit leidt tot handelingsverlegenheid bij organisaties en professionals om informatie te delen ‘ook als dat gezien de problematiek wel noodzakelijk zou zijn’, aldus de minister. Hierdoor kan het voorkomen dat problematiek van kwetsbare burgers verergerd.

Integraal

Aanpassing van wet- en regelgeving met betrekking tot gegevensverwerking is daarom nodig. Het nieuwe juridisch kader moet ruimte geven om, als dat nodig is, integraal de hulpvraag te verkennen en een integraal plan van aanpak te maken. Het gaat daarbij niet alleen om de Wmo, de Jeugdwet en de Participatiewet, maar ook om de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs), de Leerplichtwet en de Woningwet. Tevens wordt gekeken naar onder meer het veiligheidsdomein, de geestelijke gezondheidszorg en de langdurige zorg.

/index.php/2188-nieuwe-leidraad-voor-beheersing-eikenprocessierups

/index.php/2186-waterschappen-zuiveren-afvalwater-steeds-beter

Subsidie 90.000 euro hoger, ondanks begrotingstekort

Er is opnieuw extra geld nodig om de schouwburg in Cuijk overeind te houden. Vanaf 2020 steekt de gemeente Cuijk jaarlijks bijna 90.000 euro extra in de noodlijdende schouwburg. Daarbovenop komt nog eenmalig 50.000 euro voor de tijdelijke aanstelling van een zakelijk directeur.

Dit blijkt uit het gistermiddag vrijgegeven nieuwste bedrijfsplan van de Cuijkse schouwburg. Het laatste woord hierover is eind oktober aan de gemeenteraad.

Met deze nieuwste kapitaalinjectie van 89.290 euro komt het jaarlijkse subsidiebedrag uit op 875.400 euro. Vóór de grote verbouwing in 2015, kosten à 16 miljoen euro, ging er jaarlijks nog een kleine 6,5 ton aan belastinggeld vanuit de gemeente naar de schouwburg. Ook vorig jaar heeft Cuijk als pandeigenaar de schouwburg uit de brand geholpen met structureel 130.000 euro extra.

Cultuurwethouder Joost Hendriks zegt te beseffen dat om 'een forse investering wordt gevraagd in een tijd van financiële krapte'. Cuijk zelf kampt de komende jaren met een begrotingstekort van gemiddeld 6 ton. Het gemeentebestuur zegt in tijden van bezuinigingen 'bewust kritisch gekeken te hebben naar een relatief dure voorziening als de schouwburg'. Hendriks: ,,De voorgestelde ingrepen zijn strikt noodzakelijk, zodat we trots kunnen blijven op deze unieke voorziening.''

Alternatief is dat de schouwburg gesloten moet worden. Schrappen van banen om te bezuinigen is niet aan de orde. De werkdruk is, zeggen gemeente en schouwburg, al hoog. Bij de schouwburg werken nu zestien man, goed voor bijna tien arbeidsplaatsen (9,8 fte).

Bezoekers van theatervoorstellingen gaan vanaf seizoen 2020-2021 wel wat meer betalen voor hun kaartje. Maar volgens directeur Sjoerd Meijer zal de bezoeker daar weinig van merken. ,,We praten over 25 tot 50 cent meer. Maar vertaald naar 40.000 bezoekers betekent dat voor ons wel 20.000 euro aan extra middelen.''

Vanaf volgend theaterseizoen worden nog maar maximaal honderd grote toneelvoorstellingen en musicals geboekt, nu zijn dat er nog zo'n 130. Ook is er op zondag en maandag geen theater meer.

Eerder dit jaar werd al duidelijk dat de schouwburg 'de huiskamer van Cuijk' moet worden, 'een cultuurcluster', met meer sociaal-culturele activiteiten voor en door mensen uit Cuijk en omgeving.

Ook gaat de schouwburg zich meer op jongeren richten. Daarbij is de hulp ingeroepen van Sociom en het Merletcollege en Metameer. Daarnaast moet de zakelijke verhuur worden aangejaagd.

Bijna een derde van de totale middelen voor jeugd gaat op aan het organiseren en coördineren van zorg. Bij de Wmo gaat het om een kwart van het budget. Het gaat in totaal om bijna twee miljard euro. Dat heeft bureau Berenschot berekend.

Grip

Slechts vier tot zeven procent van deze zogeheten coördinatiekosten gaat naar de toegang tot zorg. Dat is opmerkelijk laag, vindt Berenschot. ‘Consulenten in de toegang worden vaak ondergewaardeerd, terwijl ze de sleutel vormen tot passende zorg én grip op de kosten in het sociaal domein’, aldus senior consultant Paul Schenderling en managing consultant Wouter Poels.

Apparaatskosten

Berenschot analyseerde de bestedingen van de totale zorgkosten binnen de jeugdzorg en de Wmo, op basis van gegevens van gemeenten, het ministerie van VWS, de Inspectie en zorgaanbieders. Zij stellen dat bij de jeugdzorg naar schatting 29 procent van het beschikbare budget wordt besteed aan ‘apparaatskosten’. Daar valt onder meer beleid, toegang en administratie, inkoop en facturatie en monitoring en verantwoording onder. Bij de Wmo gaat het naar schatting om 25 procent. In de jeugdzorg ging vorig jaar 3,7 miljard euro om, in de Wmo 3,8 miljard euro.

Onvoldoende inspraak

Van de totale kosten voor het organiseren en coördineren van zorg, gaat vier tot zeven procent op aan het organiseren van de toegang; dat is een tot twee procent van het totaal beschikbaar budget. ‘Binnen het gemeentelijk aandeel in de coördinatiekosten is dit 25-35 procent van de kosten, wat nog steeds een relatief beperkt aandeel is’, vindt Schenderling. Medewerkers die de zogeheten keukentafelgesprekken voeren en de benodigde zorg of ondersteuning adviseren en/of indiceren moeten meer mandaat en meer middelen krijgen, vinden Poels en Schenderling. Ze worden volgens hen vaak ondergewaardeerd en onvoldoende in staat gesteld om vragen van hulpbehoevende inwoners goed af te handelen. ‘Ze hebben onvoldoende inspraak in beleid, te maken met hoge (tijds)druk, hebben vaak beperkt inzicht in de cijfers, beperkte bewegingsvrijheid om zelf keuzes te maken’, aldus Poels.

DUSSEN - Om de openbare weg zo goed mogelijk onkruidvrij te houden, overweegt Altena om gratis gereedschap beschikbaar te stellen, zodat inwoners mee kunnen helpen. Onkruid groeit zo hard, dat er continu geborsteld wordt.

Janneke Boluijt BD

De roep om een handje hulp, als het gaat om de aanpak van woekerend onkruid op de openbare weg, is niet nieuw. Meerdere gemeenten in de regio vroegen inwoners al eens om een stukje openbare stoep mee te pakken, als ze toch bezig waren in de tuin.

In sommige dorpen in de gemeente Altena nemen inwoners die oproep ter harte. Om dat nog verder te stimuleren, overweegt het gemeentebestuur om volgend jaar gratis gereedschap beschikbaar te stellen. Als aanvulling op de al bestaande 'klusaanhangwagen' waar inwoners een beroep op kunnen doen.

Dat blijkt uit antwoorden op vragen van de CDA-fractie over onkruid. Chemisch bestrijden is sinds 2016 verboden, daarom hebben gemeenten hun handen vol aan het verwijderen van begroeiing met borstels, vuur of heet water. Volgens het CDA zijn er veel klachten over welig tierend groen. Het vele onkruid was de partij zelf ook een doorn in het oog. Veel bestrating zou overwoekerd zijn door groen, ook op beeldbepalende plaatsen.

Alle kernen van Altena worden deze weken aangepakt, belooft het college ook. Tot het einde van het jaar wordt er geveegd en geborsteld, daarna begint de ronde opnieuw. 'Een heel dorp vegen duurt tussen de een en vier weken', illustreert de gemeente.

In Dussen zijn zelfs meerdere rondes nodig. 'De dorpskern is bij de eerste ronde van dit jaar als eerste geborsteld. Vooruitlopend op de tweede ronde hebben wij gemeend om in Dussen de ergste plaatsen met onkruid te borstelen', schrijft het college.

Die extra ronde kostte zo'n 10.000 euro, bovenop de jaarlijkse 300.000 euro die het verwijderen van onkruid ongeveer kost. Daar komen nog de kosten bij voor het vegen (rondes waarin niet geborsteld, maar geveegd wordt).

Mogelijk wordt dit beleid nog aangepast: er komt volgend jaar een nieuw plan van aanpak. Daarin wordt ook gekeken of nieuwe bestrating zonder voegen kan worden gelegd.

RAAD STAPHORST: 5 MILJOEN BEZUINIGEN, DAN GEEN EXTRA FTE’S

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

De gemeenteraad van Staphorst voelt er niets voor om meer ambtenaren aan te nemen, omdat de gemeente bijna 5 miljoen euro moet bezuinigen. Het college had voorgesteld extra mensen aan te nemen, omdat zij door knelpunten in de huidige formatie haar bestaande en wettelijke taken niet kan uitvoeren.

Uit de Zomernota 2019 blijkt dat eigenlijk 25 extra fte nodig is om aan die taken te kunnen voldoen, maar omdat het college al veel moeite had om de begroting sluitend te krijgen en inkomsten uit de algemene uitkering tegenvielen had het de doelstelling al aangepast en zouden nog maar 13 nieuwe ambtenaren worden aangenomen. Frappant is dat de extra ambtenaren worden aangenomen om de kosten te drukken. Nu leiden de ‘knelpunten’ namelijk tot onnodige extra kosten aan de ‘achterkant’. Investeringen aan de ‘voorkant’ zouden die extra kosten door het niet (goed) uitvoeren van de taken voorkomen.

Totale kosten: 741.000 euro

Formatieve knelpunten zijn er bij de uitvoering van alle taken in de ‘going-, growing en ambities’, maar het college stelde voor om enkel invulling te geven aan knelpunten in de uitvoerende (going-concern) taken. Het gaat daarbij puur om uitvoering van wettelijke taken en de basis van de bedrijfsvoering die nu gevaar loopt. De totale kosten voor 2020 zouden neerkomen op 741.000 euro. Het college schreef ook dat het van groot belang is dat de ambtelijke organisatie zich de komende jaren goed doorontwikkelt tot een professionele, zakelijke en efficiënt apparaat. ‘Het gaat dan om extra scholing, tijdelijke ondersteuning bij onder andere innovatie van bedrijfsvoeringsonderdelen en resultaatsturing.’ Daarvoor was een tijdelijk budget opgenomen van 1,5 miljoen euro voor drie jaar.

/index.php/2117-woz-waarde-naar-record-hoogte

/index.php/2115-een-gemeente-land-van-cuijk-is-niet-de-oplossing

Het aantal tegenstanders van de invoering van een basisinkomen is sinds 2016 iets gedaald; van 45 naar 37 procent. Dat is ongeveer gelijk aan het aantal voorstanders (38 procent). Het terugdringen van armoede wordt als een van de voordelen genoemd. Als nadeel wordt aangegeven dat de drive om te werken verdwijnt. Als minder mensen gaan werken, is dat slecht voor de economie. Dat blijkt uit onderzoek van I&O Research.

Gelijk

Het aantal voorstanders is in vergelijking met drie jaar geleden ongeveer gelijk gebleven. Toen zei 40 procent van de kiezers achter invoering van het basisinkomen te staan, tegen 38 procent nu. Het aantal twijfelaars is gestegen van 15 naar 26 procent.

Criticasters

Vooral linkse kiezers (GroenLinks, SP, Partij voor de Dieren) zien invoering wel zitten. Meer dan de helft van de kiezers op deze partijen voelt wel wat voor een basisinkomen. Onder PvdA-kiezers ligt het percentage voorstanders op 47 procent. De meeste criticasters zijn te vinden bij kiezers van de VVD, SGP en Forum voor Democratie, maar ook kiezers van PVV en CDA hebben zo hun bedenkingen.

800-1.000 euro

De meeste voorstanders van een basisinkomen (42 procent) vinden dat de hoogte van het basisinkomen tussen de 800 en 1.000 euro per maand moet liggen. Ruim een op de vier voorstanders (28 procent) vindt dat het basisinkomen meer dan 1.000 euro moet bedragen. Eén op de vijf voorstanders vindt dat het basisinkomen 700 euro per maand of minder zou moeten zijn.

TEVREDENHEID NIET ENIGE GRAADMETER ZORGKWALITEIT

Geschreven door Ben Martini op

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

Er is geen relatie tussen de door gemeenten gehanteerde bekostigingsvorm in de Wmo en (toename van) zelfredzaamheid. Ook is er geen relatie tussen de mate van tevredenheid en de toename van de zelfredzaamheid. In meer open inkoopmodellen voor de Wmo is de tevredenheid van cliënten over de geboden ondersteuning groter.

Focus

Dat blijkt uit promotieonderzoek van PPRC-onderzoeker Niels Uenk. Sinds eind 2014 neemt hij de Wmo-inkoopcontracten van vrijwel alle gemeenten onder de loep. Tevredenheid met zorg beschouwt hij als indicator van de kwaliteit van dienstverlening en de ervaren zelfredzaamheid als indicator voor de effectiviteit van de dienstverlening. ‘Mijn hypothese was dat als je meer op uitkomst gaat bekostigen, er een sterkere focus ontstaat om resultaten te bereiken.’ Hij verwachtte dat juist cliënten in gemeenten met uitkomstgerichte bekostiging, zoals resultaatbekostiging, zouden aangeven meer geholpen te zijn dan cliënten waarbij gemeenten sec betalen voor de verleende uren zorg (pxq; ‘uurtje factuurtje’). Niet dus.

Consequenties

Dat ligt volgens Uenk onder meer aan de wijze waarop gemeenten die resultaatbekostiging toepassen en de wijze waarop aanbieders daarmee omgaan. ‘De vertaling van het resultaatgericht bekostigen schiet tekort. Als je op resultaat gaat bekostigen, moet je erop toezien dat die resultaten ook echt worden bereikt. En daar moet je ook consequenties aan verbinden. Vaak is dat nog niet het geval.’ Aanbieders moeten het te bereiken resultaat niet in uren omrekenen en die uren zorg leveren, maar echt kijken wat nodig is. Daarvoor is een mentaliteitsverandering bij zorgaanbieders nodig, meent Uenk.

/index.php/2069-speuren-naar-de-perfecte-ambtenaar

/index.php/2067-de-wob-wordt-op-deze-manier-om-zeep-geholpen

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

Hoe wordt er tijdens de zomervakantie gewerkt op het gemeentehuis? Het gemeentebestuur is met reces en op vakantie. Ligt alles twee maanden stil? Binnenlands Bestuur hield een kleine zomercheck in vier gemeenten.

Inmiddels is iedereen met kinderen weer terug van vakantie en straks gaan nog de mensen zonder kinderen. Maar hoe werd er gewerkt op het gemeentehuis tijdens die lange zomervakantie? Zijn er organisatie-brede roosters of per afdeling? Ligt alles twee maanden stil of is er juist meer tijd voor beleid maken en het schrijven van uitgebreidere notities of voor het maken van begrotingen? En is er meer aandacht voor echte zomerzaken, zoals toerisme en festivals en daarmee samenhangende handhaving? We legden het voor aan een kleine gemeente (Beek), twee middelgrote gemeenten (Deventer en Assen) en een G4-gemeente (Utrecht).

DEVENTER (775 AMBTENAREN)

Rustiger dan anders

‘Tijdens de zomervakantie is het bij ons vanzelfsprekend rustiger dan andere tijden van het jaar’, laat de gemeente Deventer weten. ‘Veel collega’s, voornamelijk met schoolgaande kinderen, zijn dan op vakantie. Een deel is wel gewoon aanwezig. Het bestuur, raadsleden en het college van B&W is een aantal weken met zomerreces.’ Per afdeling zijn daar andere afspraken over roosters. Dat is ook afhankelijk van de aard van het werk. ‘In het algemeen geldt: je overlegt met je directe collega’s en je manager wanneer je vakantie neemt en wie jouw taken overneemt, als de aard van het werk dat vereist. Er is altijd iemand aanwezig van elk team. We hebben verder allemaal een mobiele telefoon van het werk, dus zijn in principe bereikbaar. Dat is overigens geen verplichting. Als je weg bent spreek je je voicemail in en stel je je afwezigheid-assistent in en zo nodig verwijs je daarin naar je vervanger.’

/index.php/2063-werkdruk-hoogst-in-gemeentehuis

/index.php/2061-gemeenten-krijgen-graafschade-niet-onder-controle

Duidelijk communiceren neemt veel ruis weg tussen gemeente en inwoner. Vijf voorbeelden van gemeenten die hun communicatie recent aanpasten of afstemden op hun doelgroep, plus een ‘gouwe ouwe’.

Hoe bereik je inwoners die moeite hebben met lezen beter? Eindhoven startte recent een proef met een beeldbrief. Daarin wordt een boodschap kort en krachtig uitgelegd. In woord én beeld. Rotterdam startte ooit met de beeldbrieven. De brieven zijn volgens een bepaalde methodiek opgezet, uitgebreid getest bij de doelgroep en verzameld in een handige kennisbank over beeldtaal in brieven.

Amstelveen scant eigen communicatie

Laaggeletterden begrijpen de brieven van de gemeente soms niet goed. Dat kan voor ruis zorgen en voor vragen. Amstelveen gaat daarom haar communicatie naar cliënten van de sociale dienstverlening en vanuit publiekszaken onder de loep nemen. De scan van Amstelveen richt zich op leesbaarheid van de teksten: de kwaliteit van de brieven wordt gemeten met behulp van een taalprogramma. Waar nodig worden brieven en formulieren vervolgens aangepast.

Welke concrete duurzame acties kun je als gezin nemen? Die vraag en het antwoord staan centraal in de vlogs die de gemeente Amersfoort wil laten maken. Ze zoekt daarvoor twee gezinnen die de camera ter hand willen nemen en willen vloggen over hun zoektocht naar duurzame stappen in en rond huis en tuin, zo schrijft de gemeente op hun Facebookpagina. ‘Dus eerlijke beelden waarin ruimte is voor de dilemma’s waar je tegen aanloopt als je bijvoorbeeld je huis isoleert, je tuin groener wil maken, geen plastic meer wil meenemen bij je boodschappen en de auto gaat delen.’ De vloggers worden ondersteund door een professioneel camerateam. De vlogs zijn onderdeel van een nieuwe communicatie-aanpak van Amersfoort.

Eén op de zes ambtenaren is actief op zoek naar een andere werkgever. En maar liefst twee derde van alle ambtenaren staat open voor een andere baan elders als ‘er een mooie kans’ voorbijkomt. Vooral vrouwen houden hun ogen en oren open.

De wens en bereidheid de huidige werkgever te verlaten blijkt uit een voor de ­zomer gehouden onderzoek van Binnenlands Bestuur in samenwerking met Berenschot onder 1.200 ambtenaren.

Ontevreden vrouwen

Wat opvalt, is dat vrouwelijke medewerkers aanzienlijk actiever op zoek zijn naar ander werk dan hun mannelijke collega’s – 17 versus 10 procent. In andere sectoren is volgens Hans van der Spek, manager kenniscentrum HCM van Berenschot, eenzelfde patroon zichtbaar. Vergeleken met de private sector zit het grote verschil hem in de leeftijdscategorie 46-55 jaar: bijna een kwart van de vrouwen in de publieke sector geeft in het onderzoek namelijk aan op zoek te zijn naar een andere baas.

Marktconform salaris

Bij de ambtenaren die weg willen – of het nu gaat om mannen of vrouwen –  vormen ontwikkelingsmogelijkheden de meest ­belangrijke reden. Slechts een enkeling geeft als argument een stapje terug te willen doen. Sfeer op het werk en onvrede over het salaris zijn in veel hogere mate bepalend en nemen respectievelijk de tweede en derde plek in. Maar gevraagd naar wat er op het vlak van arbeidsvoorwaarden met voorrang moet verbeteren, klinkt toch opvallend unisono dat eerst en vooral de salarissen omhoog moeten. Er zou sprake zijn van onderbetaling. Tenminste, vergeleken met andere sectoren. Bijna de helft van de ambtenaren vindt namelijk dat er door de werkgever niet marktconform wordt betaald. Opvallend is wel dat een bijna even grote groep die mening niet deelt, 4 procent van de ambtenaren vindt zelfs dat hun salaris meer dan marktconform is.