Poliflw

Door Lodewijk Asscher op 15 januari 2020 Delen  

Maar dat staat onder druk. Ons werk is veel complexer en veeleisender geworden. We ervaren minder vrijheid om zelf te bepalen hoe we ons werk doen. En alle verschillende soorten flexcontracten zorgen voor onzekerheid.

Dat schrijft de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) in hun rapport over de toekomst van werk ‘het betere werk’. Daar staat ook dat de kwaliteit van ons werk anders kan en beter moet.

Een rapport dat mij uit het hart gegrepen is. De conclusie: “de economie moet mensvriendelijker worden. Ons doel moet niet zijn de meest concurrerende economie te hebben, maar de beste plek te zijn om te werken.”

Een fundamentele andere manier van kijken. Niet de belangen van de markt en de grote aandeelhouders, maar de belangen van de mensen voorop.

Wat is daarvoor nodig? De WRR doet een aantal voorstellen waar we wat mij betreft morgen mee aan de slag kunnen.

Allemaal voorstellen waar wij positief over zijn. Die ook in ons verkiezingsprogramma stonden. Waar wij al eerder concrete voorstellen voor hebben gedaan in de Kamer. Ik ben daarom ontzettend benieuwd naar de reactie van het kabinet.

Laat dit rapport het begin zijn van een omslag in het denken over werk. Waarbij we de mensen centraal zetten. Waarbij we werk waarderen om wat het bijdraagt aan de samenleving, ook als de markt er niet voor wil betalen. Waarbij mensen trots kunnen zijn op hun werk en wat ze bijdragen.

Tweede Kamerlid

Als je 18 jaar bent, ben je voor de wet volwassen. Toch krijgen jongeren nog steeds vanaf hun 18de een jeugdloon in plaats van een volwassenenloon. Verschillende jongeren van belangenorganisaties en politieke partijen ondertekenden maandag een manifest voor het afschaffen van het jeugdloon voor iedereen vanaf 18 jaar. Nadat door strijd van jongeren de leeftijd voor het minimumjeugdloon van 23 naar 21 jaar is verlaagd, is het nu tijd voor de volgende stap.

SP-Kamerlid Bart van Kent is blij met de steun: ‘Na heel veel actie van jongeren is de eerste stap gezet. Eerder kreeg je tot je 23ste een jeugdloon, nu is dat tot je 21ste. Maar nog steeds is het onrechtvaardig dat je als je 18 jaar bent, je wel van alles moet betalen, net als elke volwassene, maar dat je daar niet hetzelfde loon voor krijgt als elke volwassene.’

Onder andere de SP, de PvdA, GroenLinks, 50PLUS, Dwars, de Jonge socialisten, ROOD jong in de SP, de LSVb, FNV Jong, CNV jongeren en JOB hebben het manifest ondertekend. Van Kent: ‘De steun is groot. Net als enkele jaren geleden toen het de leeftijd voor het minimumjeugdloon verlaagd werd. Onderzoek heeft aangetoond dat het destijds geschetste doemscenario dat een verlaging van de leeftijd zou leiden tot massale werkeloosheid onder de jeugd niet is uitgekomen. Er is dus geen enkele reden om dit nu niet heel snel te gaan regelen!’

Door Mei Li Vos op 30 oktober 2019 Delen  

Er is geen tekort aan geld. Er is geen tekort aan plannen. Er is een tekort aan eensgezindheid in deze coalitie om te besluiten waar het geld ingezet kan worden. Gelukkig is er een oppositie, die deze coalitie kan helpen om de juiste beslissingen te nemen. De PvdA-fractie doet vandaag een aantal suggesties, waarmee de regering morgen al aan de slag kan.

Voorzitter, ons onderwijs is onderwerp van aanhoudende zorg voor de regering. De laatste maanden meer kopzorg. PvdA-fractie kan zich namelijk niet voorstellen dat de regering zelf gelooft dat je met incidenteel geld een structureel probleem kan oplossen. En dat is ook niet zo. We lazen onlangs in de krant dat alle coalitiefracties meer geld voor onderwijs willen, maar door de structuur van het coalitieoverleg de wens voor meer geld voor onderwijs vergeten was. Ik hoop dat de kern waar is, namelijk dat alle vier coalitiepartijen vinden dat er structureel iets moet worden gedaan tegen het lerarentekort.

Rijke ouders die per jaar 200 miljoen betalen voor bijlessen voor hun kinderen. Publieke armoede is dit

Want: ouders voor de klas in plaats van bevoegde docenten. Vierdaagse schoolweken. Geen onderwijs voor vier-jarigen. Klassen met 60 kinderen. Rijke ouders die per jaar 200 miljoen betalen voor bijlessen voor hun kinderen. Publieke armoede is dit.

Voorzitter, ik kan er gewoon niet bij dat dit in Nederland de realiteit is. De leraren gaan volgende week actie voeren, zonder trekkers, maar met steun van de Nederlanders. Maar liever gaven ze de kinderen gewoon les. De regering weet wat ze moet doen om die actie overbodig te maken. Het lerarentekort is volgend jaar niet opgelost met een eenmalig extra bedrag. Het lerarentekort pak je aan met structureel geld en bestendig beleid. De leraren moeten weten dat er een einde komt aan de werkdruk. Het vak wordt aantrekkelijker als docenten in het primair onderwijs en voortgezet speciaal onderwijs even veel betaald worden als in het voorgezet onderwijs. De regering realiseert zich denk ik ook dat kinderen in achterstandsbuurten het meeste last hebben van het lerarentekort. En dat we door te dralen hun kansen op een goed leven verkleinen.

Het lerarentekort is volgend jaar niet opgelost met een eenmalig extra bedrag. Het lerarentekort pak je aan met structureel geld en bestendig beleid.

Voorzitter, is de regering bereid om het lerarentekort daadwerkelijk aan te pakken en structureel geld toe te kennen aan dit cruciale onderdeel van de begroting. Voorzitter, nu ik toch bij dingen-die-geld-kosten ben wil de PvdA fractie ook het aangekondigde investeringsfonds bespreken. In het doel van de plannen kunnen wij ons zeker vinden: ons toekomstig verdienvermogen versterken, innovaties stimuleren, het ontwikkelen van een circulaire economie. Wij snappen echter niet waarom je daar een apart fonds voor moet optuigen. Denk aan het FES-fonds, het Innovatieplatform, dat werden in no time honingpotten waar de polder om heen krioelde, op zoek naar projecten voor het geld.

Nederland heeft een zeer goede infrastructuur voor onderzoek, zowel tussen de disciplines in als in verbinding met ondernemingen die de innovaties kunnen uitvoeren. Ze is al vaak ter sprake gekomen in de debatten over wetenschap, maar wat Mariana Mazzucato zegt over het nut van overheidsinvesteringen blijft een waarheid als een koe. Bijna alle innovaties hebben ergens een onderzoeker aan de basis die van de overheid genoeg tijd en middelen kreeg om fundamenteel onderzoek te doen. Nobelprijswinnaar Feringa zei zelfs dat met de huidige wijze van financiering hij nooit zijn baanbrekend onderzoek had kunnen doen.

Bijna alle innovaties hebben ergens een onderzoeker aan de basis die van de overheid genoeg tijd en middelen kreeg om fundamenteel onderzoek te doen.

Voorzitter, de PvdA fractie vraagt de regering of zij de meest efficiënte route naar zinnige besteding van het gratis geld wil nemen. Als je het verdienvermogen wilt versterken, dan staan er honderden wetenschappers met plannen klaar om fundamenteel en toegepast onderzoek te doen. Hoe geweldig zou het zijn als NWO een paar jaar alle goede voorstellen kan honoreren? Dat er niet geloot moet worden tussen goede voorstellen? Dat er weer tijd en ruimte komt om in de eerste geldstroom fundamenteel onderzoek te doen?

Voorzitter, de plannen voor het fonds zijn nog niet uitgewerkt: wil de regering toezeggen dat ze ook serieus bekijkt of de omweg van het fonds kan worden overgeslagen? Dan kan de regering morgen al beginnen met het verdienvermogen versterken, door de reguliere kanalen voor onderzoek en wetenschapsbeleid te steunen met meer geld.

Dat geldt overigens ook voor andere nuttige investeringen, op het gebied van het woningbouw en klimaat. We geven nog een aantal suggesties. Tijdens de APB in de Tweede kamer werd er weer gesproken over Volkshuisvesting. U begrijpt dat dat woord bij de PvdA erin gaat als God’s woord in een ouderling. We zijn gelukkig terug gekomen van de waanidee dat de woningmarkt vanzelf goede en betaalbare woningen produceert.

We zijn gelukkig terug gekomen van de waanidee dat de woningmarkt vanzelf goede en betaalbare woningen produceert.

Tijdens de economische crisis hebben woningbouwcorporaties een verhuurdersheffing opgelegd gekregen. Het resultaat is dat ze veel minder doen dan ze zouden kunnen doen. Maar als je wilt dat er maatschappelijke verbinding is, en verschillende inkomensgroepen bij elkaar wonen dan moeten woningbouwcorporaties ook de middeninkomens kunnen bedienen. En liefst ook zorgen voor zorg in de buurt, zodat ouderen kunnen blijven wonen in hun eigen omgeving. En jeugdhonken, buurthuizen, sportveldjes, zodat jongeren niet in handen kunnen vallen van de verkeerde figuren.

Voorzitter, de huizenmarkt is ontploft, mensen met een middeninkomen zijn aan de markt overgeleverd en kunnen nu geen kant meer op. Het is tijd dat de regering een opvatting heeft over volkshuisvesting, en dat zij haar grondwettelijke taak volgens artikel 22 gaat omzetten in daden. De PvdA fractie vraagt aan de regering of zij de inkomensnorm wil verhogen, de verhuurdersheffing drastisch wil verlagen en met alle woningbouwcorporaties gaat afspreken dat zij de ruimte krijgen voor volkshuisvesting.

Voorzitter, ook hier weer: de plannen liggen klaar, de woningbouwcorporaties kunnen het, morgen kunnen we beginnen. Ook de gemeenten weten wel raad met de overschotten: zorg, zwembaden, bibliotheken, allemaal publieke voorzieningen die lijden onder publieke armoede. Wat ons betreft gaat de regering niet alleen een onderzoek doen naar de trap-op-trap-af systematiek, maar investeren we morgen al in publieke rijkdom.

Ook de gemeenten weten wel raad met de overschotten: zorg, zwembaden, bibliotheken, allemaal publieke voorzieningen die lijden onder publieke armoede.

Voorzitter, het klimaatbeleid vergt net zo veel eensgezindheid als destijds de eerste polderaars die schouder aan schouder de dijken aanlegden. We moeten eigen energie opwekken. We moeten minder afval produceren. We moeten minder stikstof en CO2 uitstoten. Het klimaatbeleid moet je niet politiseren, dat moet geen strijd tussen bezorgde boeren en bezorgde jongeren worden. We moeten gewoon aan de slag. Ik denk dat zelfs een verstokte klimaatontkenner trots zal zijn als over een paar jaar Nederland energie-onafhankelijk is en we weer echte winters en schone lucht hebben.

En wederom voorzitter, dat kunnen we morgen doen en de regering heeft er de middelen voor. Het overschot op de begroting kan ingezet worden om de leenfaciliteiten voor burgers om te verduurzamen te vergroten. Het overschot kan ingezet worden om woningbouwcorporaties te ondersteunen die huizen energiezuiniger te maken. De regering kan morgen aan de slag om de klimaatmaatregelen voor mensen haalbaar en betaalbaar te maken.

Ik wil het hebben over de normalisering van racisme. Het gegeven dat mensen zich niet meer schamen om racistische drek de publieke ruimte in te slingeren.

Voorzitter, nu een onderwerp dat geen geld kost. Alleen moed. Ik wil het hebben over de normalisering van racisme. Het gegeven dat mensen zich niet meer schamen om racistische drek de publieke ruimte in te slingeren. Een van de meest schokkende voorbeelden daarvan waren de reacties op de troonrede van kinderkoning Yusuf Khalid, Deze 14-jarige gymnasiast sprak in zijn troonrede over depressie bij kinderen. Een aangrijpend en moedig onderwerp voor een troonrede.

Wat was zijn dank? Opmerkingen zoals deze, met naam en toenaam: “Koning van de jeugd zijn van Nederland houdt voor mij in dat er een Hollands kind zit en niet dit”. We hebben het over een jongen. Veertien jaar. Scholier. Mens. Ik denk ook aan gemeenteraadslid in Emmen Ugbaad Kilinci. Ze draagt een hoofddoek en is geboren in Somalië. Ik ga niet herhalen wat voor diep-beledigende dingen zij naar haar hoofd geslingerd krijgt, ook als ze met haar dochtertje over straat loopt. Door mensen die de schaamte voorbij zijn.

De kinderen van minister Kaag gebruiken de achternaam van hun moeder als ze solliciteren, omdat ze weten dat ze met de achternaam van hun vader niet uitgenodigd worden voor een gesprek.

Voorzitter, de kinderen van minister Kaag gebruiken de achternaam van hun moeder als ze solliciteren, omdat ze weten dat ze met de achternaam van hun vader niet uitgenodigd worden voor een gesprek. Het blijft diep treurig, arbeidsmarktdiscriminatie.

Het kabinet gaat discriminatie aanpakken bij uitzendbureaus. Dit soort beleid moet echter in vruchtbare bodem vallen. Als er een norm is, namelijk dat je niet mensen beoordeelt vanwege hun kleur of afkomst, dan heeft dat soort beleid ook meer succes. Het is een oude beleidswijsheid: het heeft pas zin om een wet te maken als 80% van de bevolking het doel van de wet logisch vindt. De strijd tegen het roken is ook makkelijker geworden nu de overgrote meerderheid roken gewoon vies vindt.

De minister-president kan het ook, een norm stellen. Hoe hij spontaan reageerde op een seksistische opmerking van een Tweede Kamerlid. Die had het smalend over een theekransje toen het over geschiktheid van mevrouw Von der Leyen ging. De minister-president reageerde zo: Ik ben er zo trots op dat de functie van minister van Defensie tegenwoordig overal ter wereld door vrouwen wordt ingevuld en dat meisjes als ze geboren worden tegenwoordig kanselier van Duitsland kunnen worden, of voorzitter van de Tweede Kamer. Wat een verkeerde opmerking zeg. Buh.

Racisme mag nooit normaal worden. Het is een rotte plek in onze samenleving.

Voorzitter, ik zou willen dat de regering dat vaker doet, de norm stellen, erin hameren wat normaal is. Racisme mag nooit normaal worden. Het is een rotte plek in onze samenleving. Ik ga er vanuit dat de regering dat met de PvdA eens is.

Voorzitter tot slot, eensgezindheid heeft Europa het welvarende en vredige continent gemaakt dat het nu is. Het is begrijpelijk dat mensen hierheen vluchten voor hun veiligheid en de hoop op een beter leven. Wij kunnen het ons niet voorstellen hoe wanhopig je moet zijn, als je weet dat je kan sterven in vrachtwagen of op een rubber boot, op zoek naar een beter leven.

De problemen die deze mensen ontvluchten lossen we niet eenvoudig op. De Middellandse Zee afgrendelen of extra ontwikkelingshulp pakt de oorzaken van de wanhoop niet aan. Het begin van een oplossing vraagt dezelfde eensgezindheid van het Europa na de Tweede Wereldoorlog om de oorzaken van armoede en oorlog aan te pakken.

Helaas wordt er geschuurd aan de eensgezindheid in Europa en haar bondgenoten. De PvdA-fractie hoopt vanuit haar vezels dat we blijven leren van de geschiedenis. Niet alleen voor onze eigen vrede en welvaart, maar juist ook voor de wanhopigen buiten Europa. We wensen de regering wijsheid en eensgezindheid toe bij de besluitvorming over vluchtelingen en het conflict in Syrië.

Fractievoorzitter

Door Lodewijk Asscher, Henk Nijboer op 28 oktober 2019 Delen  

Allereerst de winstbelasting voor grote bedrijven. Na het echec met de dividendbelasting koos het kabinet ervoor de opbrengst één-op-één te compenseren voor het bedrijfsleven. De winstbelasting kon nog verder omlaag! Het lage tarief naar 15 procent, het hogere van 25 naar 21,7 procent. Dat dit laatste nergens voor nodig is, behoeft nauwelijks argumentatie. Instanties als OESO, IMF, Europese Commissie en tal van wetenschappers buitelen over elkaar heen met analyses dat bedrijven steeds rijker worden, minder investeren en uit gebrek aan ondernemingslust dan maar eigen aandelen inkopen. Zelfs premier Rutte erkende onlangs dat het geld er tegen de plinten klotst, terwijl de koopkracht van mensen steeds meer achterblijft

Zelfs premier Rutte erkende onlangs dat het geld er tegen de plinten klotst, terwijl de koopkracht van mensen steeds meer achterblijft.

Vanwaar dan deze politieke keuze? Het CBS liet deze week met nieuwe cijfers zien dat de effectieve belastingafdracht van grote bedrijven in Nederland daalt, terwijl de winsten stijgen! Een tweede nadelig effect van winstbelastingverlaging is dat Nederland actief voorop loopt in de internationale strijd om lagere belastingtarieven. Van Nederland als fiscaal paradijs waar je met behulp van een vernuftige fiscale industrie belasting kon ontwijken naar een land dat concurreert met steeds lagere tarieven. Met een Brexit op komst schadelijk voor alle Europese landen, want haasje over volgt. Uiteindelijk betalen alle Europese burgers letterlijk de rekening via hogere belastingen.

Via de inkomstenbelasting kan ook naar draagkracht worden geheven: de sterkste schouders, de zwaarste lasten. Het kabinet doet met de invoering van de vlaktaks precies het omgekeerde.

Ten tweede het inkomensbeleid. Belastingen zijn er in de eerste plaats om onze collectieve voorzieningen te financieren. Maar via de inkomstenbelasting kan ook naar draagkracht worden geheven: de sterkste schouders, de zwaarste lasten. Het kabinet doet met de invoering van de vlaktaks precies het omgekeerde. Het tarief in de eerste schijf wordt volgend jaar verhoogd met 0,7 procent. Lagere inkomens betalen meer belasting. De koopkracht van ouderen, gehandicapten en huurders blijft daardoor achter. Het kabinet trekt tegelijkertijd 700 miljoen uit voor verlaging van het toptarief met 2,25 procentpunt naar 49,5 procent. Rechts juicht: voor het eerst onder de 50 procent! Maar dit wordt wel mogelijk gemaakt door de 90 procent van de bevolking die dit niet hoeft -en kan- betalen. Het kabinet hangt de trickle down theorie aan: als het met de top goed gaat, profiteren de lagere inkomens mee. Niets is minder waar. De overheid moet er juist voor zorgen dat de top zich niet stelselmatig verrijkt en iedereen mee kan komen. Het kabinet versterkt de ontwrichtende trend van rijkeren die steeds rijker worden.

Natuurlijk gebeuren er in ons complexe fiscale stelsel tegelijkertijd ook nog andere zaken via heffingskortingen, toeslagen en meer. Maar onderaan de streep gaan jaarlijkse inkomens van 100.000 euro er vergeleken met inkomens van 20.000 euro 10 keer zoveel op vooruit: 200 versus 20 euro netto per maand. Dat is onrechtvaardig.

Het massieve probleem van starters en andere huurders die een groot deel van hun inkomen moeten besteden aan woonlasten, blijft.

Ten derde de woningcorporaties. Er is grote woningnood. Er zijn te weinig betaalbare huurwoningen. Het kabinet verlaagt daarom de verhuurderheffing gedurende 10 jaar met 100 miljoen ten opzichte van de eerdere plannen. Maar door de hogere waardes van de woningen stijgt de verhuurderheffing (vergelijk uw eigen woz-waarde) en betalen corporaties per saldo meer belasting en komen er dus minder huizen. Deze druppel op een gloeiende plaat is absoluut onvoldoende om ervoor te zorgen dat er voldoende betaalbare woningen komen. Het massieve probleem van starters en andere huurders die een groot deel van hun inkomen moeten besteden aan woonlasten, blijft.

Huurders, ouderen en lage inkomens zijn het kind van de rekening

Het belastingplan maakt onmiskenbaar rechts-conservatieve keuzes. Grote bedrijven en hoge inkomens zijn spekkoper. Huurders, ouderen en lage inkomens het kind van de rekening. De PvdA zal voorstellen blijven doen deze plannen aan te passen. We blijven samenwerking zoeken met andere linkse partijen om het tij te keren. Gebeurt dit niet, dan stemmen we vanuit inhoudelijke en ideologische overtuiging tegen dit belastingplan.

Lodewijk Asscher en Henk Nijboer

Tweede Kamerlid

Tweede Kamerlid

Door Lodewijk Asscher, Henk Nijboer op 5 oktober 2019 Delen  

Trots roffelden verschillende ministers zich op de borst. Inmiddels zijn we een aantal weken verder en blijkt het keizerlijk aangekondigde miljardenfonds weinig kleren aan te hebben. En het interne coalitiegekibbel over wie het fonds nu eigenlijk bedacht had leidde de aandacht af van de werkelijke vraag: wat is er nodig om onze economie structureel sterker te maken en waarom zou zo’n fonds daarvoor nodig zijn?

Van de kibbelende ministers hoeven we voorlopig weinig te verwachten.

Van de kibbelende ministers hoeven we voorlopig weinig te verwachten. De minister van Economische Zaken zei in een interview met het FD op 13 juli dat hij geen idee had hoe Nederland in de toekomst zijn geld moet verdienen. De dag voor Prinsjesdag voegde hij daar in dezelfde krant aan toe dat investeringen in leraren volgens hem niet bijdragen aan een hoger verdienvermogen voor de samenleving. En de minister van Financiën lijkt na een spannend werkbezoek bevangen door het idee dat Artificial Intelligence de hoogste prioriteit is. Maar wie meer praat over kunstmatige intelligentie dan over het lerarentekort van nú, heeft er duidelijk weinig van begrepen.

En wat is nu eigenlijk de argumentatie van het kabinet voor het fonds? Die is tweeledig:

En wat is nu eigenlijk de argumentatie van het kabinet voor het fonds? Die is tweeledig. Één; er moet nagedacht worden over ons toekomstig verdienvermogen en twee; geld is gratis. Wat het eerste betreft: dat klopt. Maar het is niet zo dat we niets weten, in tegendeel. De meeste wetenschappers zijn het eens over de noodzaak te investeren in onderwijs, onderzoek en duurzame economie. En stevig ook. Een goed opgeleide bevolking is essentieel in een veranderende wereld. Maar moet dat via een fonds? Nee, dat moet structureel. Je zorgt niet voor meer kwaliteit, minder werkdruk, beter betaalde leraren en meer wetenschap als je onderwijzers en wetenschappers na een paar jaar weer ontslaat. Met incidenteel geld kan het onderwijs niet structureel verbeterd worden.

Één; er moet nagedacht worden over ons toekomstig verdienvermogen.

Dan de vormgeving. Een gedegen analyse van de ervaringen met het Fonds Economische Structuurversterking ontbreekt. Dat geld nu gratis lijkt, is op zichzelf ook onvoldoende rechtvaardiging voor een wopkewiebesfonds. Een goede investering zou je net zo goed moeten doen als de rente 0,1 procent is als wanneer de rente -0,1 procent is. Deels is de rente juist zo laag omdát overheden onvoldoende investeren. Het handelsoverschot van Nederland bedraagt dit jaar meer dan 10 procent. Gerenommeerde instituten als OESO, IMF en Europese Commissie wijzen erop dat niet overschotrecords, maar investeren in samenleving en economie de weg naar welzijn en welvaart brengen.

Twee; geld is gratis.

We horen ook steeds over het voorbeeld van sovereign wealthfunds. Maar dat zijn beleggingsfondsen van landen zonder staatsschulden zoals Noorwegen. Nederland belegt op een heel andere manier, namelijk via onze pensioenfondsen die tot de grootste investeerders ter wereld behoren. Wij zijn er geen voorstander van om te lenen om nog meer te gaan beleggen: Nederland als een groot hedge fund!

Een aparte fondssystematiek kan bovendien werken als een soort hoger beroep tegen terecht afgewezen voorstellen. Dan vormen die miljarden straks een afdruiprekje voor gesneefde begrotingsideeën. Of een doelwit van georganiseerde lobby (denk aan Hans de Boer met een Powerpointpresentatie en een delegatie mannen in pak). Waar projectfinanciering nodig is waar de markt niet in voorziet hebben we bovendien sinds kort InvestNL. Waar het gaat om wenselijke overheidsinvesteringen kunnen ze wat ons betreft via de gewone systematiek van de Rijksbegroting.

De beste investering in onze economie en samenleving is een stevige, structurele investering in onderwijs en onderzoek.

Voor de PvdA is de toekomstagenda duidelijk. De beste investering in onze economie en samenleving is een stevige, structurele investering in onderwijs en onderzoek. Van basisschool tot beroepsonderwijs en universiteit. We weten ook dat onze economie schoner en zuiniger moet worden om concurrerend te blijven. En verder is duurzame mobiliteit een noodzaak. Onze treinen puilen uit. Snelle openbaar vervoer verbindingen binnen Nederland en met het buitenland zorgen voor een economische impuls en dragen ook bij aan een schonere toekomst.

De noden zijn nú hoog. De kansenongelijkheid neemt toe. Steeds meer onbevoegde leraren, hoge werkdruk, bezuinigen op de alfa en medische wetenschappen, kinderen die na vier dagen naar huis worden gestuurd. De eerste school die oppert kinderen pas vanaf vijf jaar naar school te laten gaan.

Er is geen tijd meer om te dromen, de problemen zijn groot genoeg.

Wie denkt dat het nu te duur is om te investeren in onderwijs en onderzoek, kent duidelijk de prijs van onwetendheid niet.

Laten we daarom geen tijd verspillen met een onderzoek naar een investeringsfonds voor de verre toekomst, maar gewoon de Rijksbegroting inzetten voor nuttige, structuurversterkende investeringen. Wie denkt dat het nu te duur is om te investeren in onderwijs en onderzoek, kent duidelijk de prijs van onwetendheid niet.

Gewoon de rijksbegroting inzetten voor nuttige investeringen, aldus Tweede Kamerleden Lodewijk Asscher en Henk Nijboer (PvdA). Het is de hoogste tijd. #opinie https://t.co/vgB0Nv5FYY

— Trouw (@trouw) October 5, 2019

Tweede Kamerlid

Tweede Kamerlid

Update (6 september)

EXPLOSIEF nieuw materiaal gekregen vandaag via Hof over bemoeienis Ministerie van Justitie met strafzaak.

Dit proces moet onmiddellijk stoppen!

En ik wil Kamerdebat met premier Rutte en minister Grapperhaus, dit kan niet zonder consequenties blijven!#Wildersproces #Wilders

— Geert Wilders (@geertwilderspvv) September 6, 2019

De tekst die Geert Wilders 5 september uitsprak in de rechtbank op Schiphol:

Meneer de Voorzitter, leden van het Hof,

Het besluit dat u net genomen heeft om door te gaan met deze rechtszaak en ons verzoek tot niet-ontvankelijkheid van het OM af te wijzen, is eenzijdig en onbegrijpelijk.

U heeft alleen die stukken opgevraagd die Minister Grapperhaus na de ministerraad u had aangeboden te leveren. Erg toevallig allemaal. Maar u bent volstrekt voorbij gegaan aan de keiharde bewijzen die er inmiddels zijn dat het ambtenaren van het ministerie van Justitie en dus namens de minister zich inhoudelijk met de strafzaak tegen mij hebben bemoeid. Ze hebben suggesties over inhoudelijke verweren nota bene naar het OM gestuurd. Ze hebben persberichten aangepast waar de namen van mijn toenmalige collega’s Samson en Spekman moesten worden weggelakt.

Ze hebben zich in strijd met alle regels van de scheiding der machten bemoeid met mijn strafzaak waarbij het totaal niet van belang is of ze dat nou voor of na de beslissing tot vervolging hebben gedaan. Want ze hadden dat nooit mogen doen!

En u negeert dat volkomen, net als het OM dat gisteren totaal onweersproken heeft gelaten. Waarom heeft u die stukken niet opgevraagd? We hebben hierover gisteren nog een brief naar u gestuurd om u dringend te verzoeken ook die stukken op te vragen en niet alleen de stukken die minister Grapperhaus u aanbood.

Als u een fair en evenwichtig besluit had willen nemen had u ook die en dus alle stukken moet opvragen. Het is onbegrijpelijk dat u dat niet heeft gedaan. Wilt u de waarheid soms niet weten? Hoeveel verder nog de arm van het departement in mijn zaak reikt blijft nu onduidelijk.

Ik verzoek u daarom met klem die stukken over het sturen van suggesties voor inhoudelijke verweren door het departement van Justitie namens de Minister naar het OM en het aanpassen van het persbericht door politici van de PvdA er ineens uit te fietsen, alsnog op te vragen en volledig onderzoek te doen naar de volle omvang van de beïnvloeding en bemoeienis van het departement van Justitie met mijn strafzaak.

Ik verzoek u ook alle stukken die we nog niet hebben en die er zijn zoals blijkt uit de bijlage van het antwoord van de minister op het WOB verzoek van RTL en overzicht van stukken dat minister Grapperhaus dinsdag meestuurde in antwoord op kamervragen ook op te vragen en de zaak aan te houden tot die stukken er zijn en dat onderzoek is voltooid.

U heeft voor de pauze gevraagd of wij bij ons verzoek blijven dat we eergisteren hebben gedaan. Ik zal uitleggen waarom. Uit bladzijde 5, 10 en 14 van het ambtsbericht blijkt dat juridisch geen enkele zaak tegen mij en het dus een politiek proces is. Het OM vond dat zelf en sprak zelfs over een sepot.

Het belang dat u ook die stukken opvraagt is bevestigd door de inhoud van het ambtsbericht van 10 september 2014 waarin tot mijn grote ontsteltenis staat dat het OM zelf voor mijn uitlating van 12 maart 2014 een sepot voorstelde. Maar dit niet aan de Minister aanraadde vanwege de grote kans op een artikel 12 sv procedure.

Men was bang voor een stroom van kritiek op het sepot besluit. Er was juridisch dus eigenlijk geen zaak. Zo staat letterlijk in dit ambtsbericht.

En waarom moest ik dan toch worden vervolgd? Dan heeft u hiermee dus de politieke reden.

Het OM was van mening dat zowel de uitspraken op 12 maart als die op 19 maart onderdeel waren van het maatschappelijk debat. En ook het LECD vond dat er juridisch geen, ik herhaal geen, zaak was tegen mij voor de uitspraken op 19 maart 2014.

Er staan nog veel meer voorbeelden in maar de slotsom van dit ambtsbericht is dat er juridisch dus geen enkele zaak was tegen mij, zo blijkt uit het ambtsbericht. En toch sta ik hier al vijf jaar.

En dat betekent dat dit een politiek proces is.

En dit betekent dat alle stukken op tafel moeten komen. Dus ook de stukken die we eergisteren aan u hebben gevraagd.

Het is ongehoord en onacceptabel dat het ministerie van Justitie het OM helpt en zich inhoudelijk bemoeit met een strafzaak tegen de leider van de oppositie. Die bewijzen liggen er al. U negeert ze, u vraagt niks op, u onderzoekt het niet en lijkt het antwoord niet te willen horen. Dat kan toch niet. Inmenging vanuit het ministerie mag toch niet. In Noord-Korea of Cuba of Saoedi-Arabie gebeurt zoiets maar toch niet hier.

Ik vraag u met de grootst mogelijke klem dat u mijn verzoeken vandaag honoreert.

Door Webredactie op 3 september 2019 om 07:00

ChristenUnie, PvdA en GroenLinks sluiten coalitie met jongerenorganisaties

De ChristenUnie, PvdA en GroenLinks geven politieke steun aan de voorstellen van ‘Coalitie-Y’. Dit samenwerkingsverband van een aantal jongerenorganisaties en tv-presentator Tim Hofman werkt aan voorstellen voor een betere toekomst voor jongeren in Nederland. De partijen presenteren binnenkort een manifest waarin ze zich uitspreken voor vaste banen voor jongeren, meer betaalbare woningen en de invoering van een basisbeurs.

Afgelopen week bleek uit een advies van de SER ook al dat er steeds meer druk op jongeren komt te liggen. De jongerenorganisaties, GroenLinks, ChristenUnie en PvdA willen daar wat aan doen en nodigen andere partijen en maatschappelijke (jongeren)organisaties uit zich aan te sluiten.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers: “De afgelopen maanden heb ik samen met Coalitie-Y vele gesprekken gevoerd met jongeren. Steeds hoorde ik hoe deze generatie onder druk staat door schulden, de prestatiemaatschappij, korte en onzekere contracten en de ontoegankelijke woningmarkt. Dat moet anders want jongeren verdienen alle kansen om iets moois van hun leven te maken. De verbreding van Coalitie-Y sterkt me in de overtuiging dat het leenstelsel zijn langste tijd gehad heeft en dat we echt grote stappen kunnen zetten om jongeren meer perspectief te bieden.”

Siewerd de Jong, voorzitter PerspectieF, ChristenUnie Jongerenorganisatie: “Coalitie-Y is een bemoediging voor jongeren om hun stem te laten horen. Het laat zien dat, wanneer er echt wordt geluisterd naar jongeren, de politiek toch andere keuzes maakt. Hier mogen politici een gewoonte van maken - tot de kabinetsformatie aan toe."

Alex Tess Rutten, voorzitter LsvB: “onderwijs is ontzettend belangrijk voor onze hele maatschappij, we moeten ervoor zorgen dat jongeren een opleiding kunnen volgen zonder zich diep in de schulden te moet steken.”

PvdA-leider Lodewijk Asscher: “We zien dat jongeren de stress van de prestatiemaatschappij steeds meer voelen. Ze maken zich zorgen: of ze hun studielening terug kunnen betalen, over hun eindeloze stroom tijdelijke contracten en of ze een betaalbaar huis wel kunnen vinden. Je wil - zeker op die leeftijd - gewoon zeker zijn van een mooie toekomst. Daarom hoop ik dat meer partijen zich bij dit initiatief aansluiten en dat we met een brede coalitie wat aan de zorgen van jongeren kunnen doen.”

Semih Eski, voorzitter CNV-Jongeren: ‘Een fantastische stap in de goede richting, dat PvdA en GroenLinks aansluiten bij coalitie-Y en hun steun voor het sociaal leenstelsel intrekken. De studieschulden zijn vaak van invloed op belangrijke keuzes die jongeren willen maken na afstuderen, zoals het kopen van een woning. We hopen dat er bij de volgende verkiezingen een vorm van een basisbeurs terugkomt. Dit is een belangrijke stap naar meer zekerheid voor jongeren. Hoe eerder een schuldenvrije generatie, hoe beter’.

GroenLinks-leider, Jesse Klaver: “Met coalitie Y willen we de kansen en problemen van een nieuwe generatie bovenaan de politieke agenda te krijgen.

Door samen te werken binden we de strijd aan met de stressvolle samenleving en dwingen we verandering af op het gebied van werk, huis, studie en klimaat.”

Jurgen van der Hel, voorzitter van JOB: “Vakmanschap ontwikkelen kost tijd, tijd die je door de huidige stapeling van beleid niet krijgt. Na het mbo sta je voor de keus: doorstuderen en duizende euro's schuld krijgen of gaan werken met flexcontracten en geen huis kunnen krijgen. Dit manifest gaat niet alleen over generatie y maar voor alle generaties voor ons en na ons”

Tim Hofman, tv-presentator en mede-initiatiefnemer Coalitie-Y: “Onze generatie, maar ook die na ons, is er een die moet gaan fungeren als het fundament van onze maatschappij. Daar zijn tools voor nodig, bijvóórbeeld een goed werkende woon- en banenmarkt, maar ook de kans om zonder enorme studieschuld aan de rest van je leven te beginnen. Ik maak me daar als programmamaker geregeld hard voor, en nu samen met Coalitie-Y.”

Kees Gilesse, voorzitter ISO: “Jongeren staan steeds meer onder druk. Voor een grote groep jongeren, de studenten in het hoger onderwijs, is het leenstelsel hiervan een belangrijke oorzaak. Daarom pakt Coalitie-Y het leenstelsel aan willen we een basisbeurs. We zullen na de verkiezingen pas echt weten wat er voor studenten gaat veranderen, maar vandaag is een dag om te vieren. Na vandaag ziet de toekomst van jongeren in Nederland er weer beter uit.”

De partijen willen hun manifest nog voor Prinsjesdag presenteren en aanbieden aan premier Mark Rutte. Onderdeel van het manifest wordt ook dat er een generatietoets komt bij besluitvorming, zodat er meer rekening wordt gehouden met jongeren. Coalitie-Y is een initiatief van LSVb, ISO, CNV jongeren, PerspectieF, JOB, de NJR en de ChristenUnie in samenwerking met tv-presentator Tim Hofman.

Happy Pride! ♥️

Happy Pride

Speech Rob Jetten over het hoger onderwijs

Lees hier de speech van fractievoorzitter Rob Jetten bij het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) over de toekomst van het hoger onderwijs terug.

Waarde studenten, dames en heren,

Ik ben jullie ongelofelijk dankbaar dat jullie de moeite hebben genomen om op een bloedhete zaterdagavond in juni naar de bestuursoverdracht van het Interstedelijk Studenten Overleg te komen.Jullie zijn er. En dat maakt het verschil.

Ik voel nu natuurlijk sterk de verleiding jullie te vermoeien met de ins en outs van de intrekking van die vervloekte verhoging van de studierente. Waarvoor overigens mijn complimenten en welgemeende dank. Of met de precieze status van het door de PvdA, VVD, GroenLinks en D66 ontworpen sociale leenstelsel.

En, nog aantrekkelijker, de exacte voortgang van het splijtende, slepende conflict bij onze vrienden en concurrenten van GroenLinks over datzelfde sociale leenstelsel. Maar laat ik vanavond minder voorspelbaar zijn dan mijn bijnaam doet vermoeden.

Ik wil het hebben over wat mij drijft. Wat mijn partij drijft. Waarom wij altijd meer geld willen voor beter en toegankelijker onderwijs. Ook nu nog. Ook na één van de grootste investeringen van een kabinet in de moderne geschiedenis. Daarover later meer.

Ik ben geboren een dorp in Brabant. 1987. Het was een weinig vrolijk jaar. PSV werd kampioen. Als geboren Feyenoorder heb ik het daar liever sowieso liever niet over. Historische wetenswaardigheden kunnen worden gereduceerd tot het overlijden van Rudolph Hess, Andy Warhol en Joop den Uyl.

Mijn vader stemde nooit op Den Uyl. Mijn vader was een onderwijsman in katholiek Uden. Ging dit jaar na veertig jaar voor de klas met pensioen. Den Uyl was hem te rood. Deed te weinig voor het onderwijs en de vrijmaking van het individu. Ontsnappen aan de mild conservatieve opvattingen van mijn ouders kon ik in mijn jeugd niet helemaal.

Dat wil niet zeggen dat ik het niet heb geprobeerd. In mijn opstandige tienerjaren heb ik mijn ouders nog wel eens hoofdpijn bezorgd. Politiek was ik nog weinig geëngageerd. Mijn rebellie zat in het ‘normale’ puberale. De terreur van bonkende rapmuziek. Laat thuiskomen en wakker worden met een goedgevulde emmer naast mijn bed. Afgrijselijke kleuren en patronen op foute merktruien. Gelukkig ontsnapte ik nog net aan een bont gekleurde full-sleeve tattoo.

Ik was 19 toen ik lid werd van D66. Het was het jaar dat Alexander Pechtold de partij bij de hand nam. Zijn agenda was duidelijk. Een voortzetting van de ontwikkeling en emancipatie van het individu in de twintigste eeuw. Zijn vertrouwen in mensen werkte aanstekelijk. Daar kon en wilde ik over meepraten. Vanuit huis. Daar zat mijn pa, die wist dat de emancipatie van het individu afhankelijk was van de motor van het onderwijs. En vanuit mijn persoonlijke strubbelingen. Want de angst die ik voelde om lief te hebben bevestigde mijn idee dat nog lang niet alle individuen gelijk worden geaccepteerd.

Ik werd sociaal-liberaal omdat ik ervan overtuigd ben dat eenieder dezelfde kans verdient gelukkig te worden. Dat mensen niet zomaar mens zijn, maar mensen worden. Dankzij de lessen van anderen.

Sinds 1900 is onderwijs in Nederland iets waar de overheid zich nadrukkelijk mee bemoeit. Sinds 1900 worden wij mens gemaakt. Mede dankzij de staat. Onze vermogens en onze kennis—en daarmee onze zelfbeschikking—zijn met iedere investering in het onderwijs verder los komen te staan van de plek waar onze wieg heeft gestaan.

Het waren de liberalen die de leerplicht introduceerden. Het is dan ook aan liberalen, en dan bedoel ik échte liberalen, het onderwijs te koesteren. Vrije en ontwikkelde individuen, zei John Stuart Mill, zijn als bomen met hun eigen unieke patroon van vertakkingen. Samen geven ze zuurstof aan onze democratie. Een samenleving kan niet bestaan uit wetenschappers, ondernemers, verpleegkundigen, leraren of musici alléén. Het is de samenstelling van al die dromen, passies en ambities die de samenleving samen doet leven.

In mijn tijd als bestuurskundestudent in Nijmegen was ik niet per se een boekenwurm. Maar het voelt als een warm bad om te begrijpen in welke traditie je overtuigingen staan. Daarom heb ik me de afgelopen tijd steeds meer verdiept in de traditie van vooruitstrevende liberalen.

In Arnold Kerdijk, die in de negentiende eeuw streed voor ‘algemeen verspreid volksonderwijs’. In Samuel Sarphati, die handelsscholen oprichtte om gelijke kansen te bieden in de nieuwe industriële tijd. In Jan Kappeyne van de Copello, die al in 1874 vurig pleitte voor openbaar onderwijs voor iedereen. En natuurlijk in Samuel van Houten. Beroemd van het kinderwetje. Hij wilde de leerplicht instellen. Dat lukte uiteindelijk met een flinke dosis geluk.

De toen verantwoordelijke sociaal-liberale minister Goeman van Borgesius zag het somber in. Er waren teveel conservatieve tegenstemmers. Maar de leerplicht haalde het omdat één van hen nét voor de stemmingen van zijn paard viel. ‘Het paard was wijzer dan zijn berijder’, hoorde je daarna veel en vaak.

Een bijzondere historische parallel met de donorwet van mijn collega Pia Dijkstra. Die wet haalde het omdat een tegenstemmer van de Partij voor de Dieren op de dag van de stemmingen zijn trein miste. ‘De trein was wijzer dan haar reiziger’, hoor ik Pia nu nog wel eens fluisteren.

De liberalen van D66 vertaalden het radicalisme van de jaren ’60 naar ondubbelzinnige ambities voor een democratische en eerlijker samenleving. Het ontbreken van geld mag niemand hinderen om het onderwijs te ontvangen dat hij nodig heeft. Dat is voor mijn partij altijd al de weg naar totale persoonsontplooiing, naar vrijheid, gelijkheid en democratische betrokkenheid.

Flash forward veertig jaar. 2007. Pechtold spreekt vlak na zijn aantreden over „een nieuwe tweedeling” tussen insiders en outsiders.

Een nauwelijks doordringbare muur tussen mensen met de zekerheid van diploma’s, en een koophuis aan de ene kant. En mensen die permanent watertrappelen in een zwembad van ontoereikende kwalificaties, hoge huren en flexcontracten aan de andere.

Zijn analyse is relevanter dan ooit. Het gaat beter met Nederland dan op enig ander moment in de geschiedenis van ons land. Maar we moeten ook constateren dat de hervormingen van de afgelopen tien jaar de muur tussen insiders en outsiders niet hebben geslecht.

Sterker nog: globalisering, digitalisering, liberalisering en flexibilisering hebben de muren tussen mensen versterkt. Het Sociaal en Cultureel Planbureau spreekt nu zelfs van ‘gescheiden werelden’. Het grootste probleem? De muur tussen mensen met en zonder zekerheid ontstaat langs de lijnen van opleiding.

Wie ouders heeft met een laag opleidingsniveau of een migratieachtergrond loopt een groter risico nooit een hoger onderwijsniveau te halen. Dat is een onacceptabel onrecht voor ieder mens, en tegelijkertijd een gevaar voor de liberale democratie. Want waarom de democratie behouden als deze niet levert wat het belooft?

Als we willen dat de grote en onvermijdelijke veranderingen van deze tijd door allen als kans kunnen worden omarmd dan moeten we streven naar het best en hoogst mogelijke onderwijs voor iedereen. Hetzij praktisch, hetzij theoretisch.

Een radicale hervorming van het funderend onderwijs alleen is niet genoeg. De poorten van de universiteiten en de HBO’s moeten open. Als iets stress veroorzaakt bij studenten is het onnodige selectie. Dat is vragen om bureautjes waar scholieren zich voor een paar duizend euro kunt laten trainen om de selectie door te komen. Laten we daarmee kappen en mensen gewoon weer een eerlijke kans geven.

Iedere vorm van onnodige selectie voor bachelor of master opleidingen moet verdwijnen. En dat moet hand in hand gaan met een fikse loonsverhoging en werkdrukverlaging voor docenten.

Laten we dan ook het hoger onderwijs financieel dragelijker maken. Vooral voor studenten die dat meest nodig hebben. Een studie mag geen hordeloop zijn. Het is een unieke periode. Een tijd die je nooit meer terugkrijgt in je leven.

Dat moet een ontspannen tijd zijn. Want spanning komt er al genoeg op de arbeidsmarkt. Als je dat niet gelooft daag ik je uit bij de borrel mijn grijze slapen een goed te bestuderen. Ik vraag me af of het nu wel ontspannen genoeg is.

Met name in het eerste jaar is er nog niet genoeg ruimte om te experimenteren en een verkeerde keus te maken. Het bindend studie advies is een regelrechte aanfluiting. Maar ik vraag me ook af of er financieel niet te veel spanning staat op studenten. Was het halveren van het eerstejaars collegegeld wel genoeg? Snijden we geen mogelijkheden af als we studenten vragen de volle mep te betalen voor een tweede master? Is het niet tijd om daar een einde aan te maken? Het is in ieder geval rechtvaardig dat voor mensen die het nodig hebben de aanvullende beurs is verhoogd.

Het is eerlijk dat studenten een lening kunnen afsluiten bij de overheid die alleen terugbetaald dient te worden als een studie wordt gevolgd door een toereikend betalende baan.

Het is goed verdedigbaar dat iemand die zijn hele leven achter de kassa werkt niet meebetaalt aan de studie van iemand die dat ooit heeft gedaan als bijbaantje. Zo werkt het sociale leenstelsel nu. En dat is een goed idee. Maar laat ik hier vanavond helder zijn.

Als uit de evaluatie van Minister Van Engelshoven blijkt dat studenten afhaken vanwege het huidige stelsel, als mensen bang worden om te studeren, dan moeten we ingrijpen. Dat kan uitmonden in een hogere aanvullende beurs. Een verdere versoepeling van de leenvoorwaarden. Ieder systeem is aanvechtbaar. Zeker voor mij. Zeker voor mijn partij.

Als we het anders gaan doen, als het tot een ingreep komt, zitten jullie als eerste aan tafel om mede te bepalen hoe we dat doen. Die positie hebben jullie verdiend door jullie inzet en samenwerking. Het vrijgespeelde geld van het sociale leenstelsel wordt met jullie instemming en sturing opgebracht ter verbetering van het onderwijs voor allen. Althans, dat is de afspraak. En ik weet dat jullie je er aan willen houden. Niet in de laatste plaats omdat er geld nodig is om de almaar stijgende uitval te bestrijden. Meer geld betekent meer persoonlijke aandacht en ruimte en respect voor docenten.

Maar it takes two to tango. Jullie kunnen het geld niet alleen uitgeven. Jullie zijn afhankelijk van jullie danspartner: de bestuurders. Laat daar nu net een deel van het probleem zitten.

Dagobert Duck bestaat. In meervoud. Dat weet ik, want ik zie een paar van hen hier vanavond. De trotse bezitters van honderden miljoenen eigen vermogen, opgebracht door belastingbetalers, dat niet ten goede komt van studenten en docenten. Ik vraag u: haal het geld van de plank! Stop het in het onderwijs. En ik vraag de studenten in de zaal: doe met ons mee! Richt jullie hooivorken en fakkels niet alleen op Den Haag. Richt ze óók op Duckstad!

De samenwerking tussen D66 en het ISO is cruciaal voor het onderwijs. Maar ik besef ook dat jullie scheurtjes zien in onze relatie. Dat ik werk te doen heb om jullie te overtuigen dat wij nog steeds aan jullie zijde staan. Daarom ben ik hier. Ik wil hier en nu breken met het opgetogen vieren van die enorme investering die dit kabinet doet in het onderwijs.

Ja, het is een groot bedrag. Ja, het is binnengehaald tegen de stroom in van een conservatieve meerderheid. Ja, het is binnengehaald ten koste van andere kroonjuwelen van onze partij. Ja, mijn handtekening staat eronder.

En toch…. Als het bestuurders, studenten, leraren, leerlingen en docenten zeggen — “het is niet genoeg” – dan hoor ik jullie. Te vaak heeft mijn partij gewezen naar historische investering van dit kabinet als antwoord op alle kritiek. Dat is een menselijke reactie. Ik heb me er zelf ook vaak genoeg schuldig aan gemaakt. Maar de reflex is voorbij.

Jullie hebben mijn woord dat ik zie dat er meer nodig is. Dat ik er alles aan doe om meer mogelijk te maken. Dat de volgende landelijke verkiezingen voor D66 net als de vorige over meer en beter onderwijs gaan als motor van vooruitgang en gelijke kansen. Als wij de kans krijgen zullen we na de verkiezingen wéér een recordinvestering te doen.

Andere partijen hebben de kans eerder gehad. Ze hebben niets voor jullie gedaan. Ze wilden hun stokpaardjes, hun kroonjuwelen en andere ambities niet opgeven voor het onderwijs.

Wij wel. En nu hebben wij jullie nodig. Jullie steun én kritiek. Bij iedere stap op de weg. Bij iedere kans om nu al meer te doen dan nu is afgesproken. Om meer geduld op te brengen voor studenten. Meer kansen. Meer zekerheid.

Waarom die strijd met niet aflatend enthousiasme blijven voeren? Simpel. Ons land is gebouwd op onderwijs. Of preciezer: gebouwd op geduld in het onderwijs. Een gebrek aan geld mag nooit maar dan ook nooit reden zijn om verder onderwijs te staken. Een gebrek aan kennis thuis mag niemand hinderen om de beste versie van zichzelf te worden. En aan geduld is voor de student een deugd, maar voor het onderwijs een doodzonde.

Dit is het land van doorzettingsvermogen. Van als het de eerste niet keer lukt het nog een keer proberen. Van stapelaars aan de top. Het land van Ahmed Aboutaleb, die met een paar uit het hoofd gestampte zinnetjes uit de Koran naar Nederland kwam en eindigde met een universitaire diploma. Dit is het land arbeiderszoon Wouter Koolmees, die dankzij het geduld van zijn docenten kon opklimmen van de mavo naar de top van ministerie van financiën en nu de meest succesvolle minister van sociale zaken in de moderne geschiedenis dreigt te worden. Dit is het land van Ahmed Marcouch, die zijn Marokkaanse vader kwam vergezellen in een Amsterdamse schoenendoos. Met eindeloze tussenstops en zijwegen uiteindelijk opklom naar het HBO. En nu met trots de ambtsketen draagt van Arnhem. Zij hebben het meegemaakt.

Zij weten dat in het land van Erasmus, Aletta Jacobs en Spinoza onderwijs niet bestaat als opstapje naar de arbeidsmarkt maar als de sleutel tot vooruitgang, vrijheid en burgerschap. Zij weten dat in het land van de deltawerken, de afsluitdijk en het Klimaatakkoord praktisch onderwijs van hetzelfde levensbelang is voor onze collectieve vooruitgang als de vrije en fundamentele wetenschap.

Jullie, de belangenbehartigers van studenten, hebben de succesverhalen van Aboutaleb, Marcouch en Koolmees helpen schrijven. En daarbij hebben jullie mijn partij altijd aan jullie zijde gevonden. In het begin van deze eeuw zei toenmalig partijleider van D66 Thom de Graaff, die van mijn partij voor eens en voor altijd de onderwijspartij heeft gemaakt:

‘We hebben een opdracht om ons te verzetten tegen het cynisme, tegen het pure democratische consumentisme, waarin onvrede uiten belangrijker is dan zelf mee te denken en mee te beslissen.’

Jullie staan in de voorhoede van het leven en nemen de verantwoordelijkheid die daarbij hoort. Jullie schreeuwen niet zomaar wat. Jullie gooien geen bakstenen naar een glazen huis. Jullie doen de voordeur open en blijven bouwen. Jullie zijn het levende ongelijk van de beroepsbeoefenaars van de zijlijndemocratie. Dat is hoe ik mij het bestuur Van den Brink zal herinneren. Dat is de traditie waarin ik het bestuur Gillesse van harte uitnodig de deur bij mij plat te lopen.

Mijn naam is Rob Jetten. Ik ben jullie ongelofelijk dankbaar dat jullie hier zijn. Dat is geweldig. Dat doet ertoe.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook