Poliflw

Donderdagavond 13 juni heeft SP Vlaardingen een scholing gehouden met onze leden over het socialisme. De scholing werd gegeven door de tijdelijke voorzitter van SP Schiedam, Matthijs van Otterdijk. Ook was er achteraf natuurlijk ruimte om met elkaar in discussie te gaan.

De leidraad van de scholing was het enige politieke programma waar Karl Marx aan had meegeschreven, die van de arbeiderspartij in Frankrijk in 1880. Zo hebben wij buiten de economische Marx die veel vaker besproken wordt, de tijd kunnen nemen om de politieke Marx te bespreken en wat zijn eisen en visie voor de maatschappij waren.

Dit deed hij aan de hand van een zogeheten minimum en maximum programma. Het minimum programma was een lijst van eisen en hervormingen die meteen doorgevoerd zouden worden en het maximum programma meer een vergezicht van het uiteindelijke doel van het communisme van Marx. De relatie tussen deze twee programma’s is uitgebreid besproken.

Als laatste was er ruimte voor discussie en hoe wij de lessen en ideeën van Marx (beter) kunnen verwerken in de huidige SP. Ook is er besproken hoe wij met diverse aangrenzende gemeente beter met elkaar kunnen samenwerken om onze strijd voor een rechtvaardige samenleving nog beter te kunnen voeren.

De scholing was drukbezocht en een groot succes! De afdeling kijkt ernaar uit om de komende tijd scholingen te blijven organiseren zodat wij nog beter en scherper worden in onze analyses, zodat onze acties ook naar een hoger niveau geduwd kunnen worden.

de dag van de arbeid is in Amsterdam gevierd door zo'n 8000 mensen. behalve FNV mensen waren er ook  SP leden uit zuid-oost Groningen.

Woensdag was het 1 mei, de Dag van de Arbeid. Traditiegetrouw bracht SP Breda de oudere leden een bezoekje en een mooie bos bloemen. Vaak zijn zij al vele jaren lid, maar niet meer altijd in staat naar iedere actie of bijeenkomst te komen. Toch dragen zij ook – ieder op zijn of haar eigen manier – bij aan een eerlijker en socialer Breda. Vandaar deze kleine blijk van waardering. Ondanks dat de termen ‘arbeid’ en ‘kapitaal’ voor sommigen klinken als iets uit het verleden, is de klassenstrijd actueler dan ooit. Grote bedrijven en hun aandeelhouders boeken recordwinsten, terwijl de groep werkenden die niet meer rond kan komen groter is dan ooit. Daarom gaat de strijd ook komend jaar door!

Foto door Pierre van Leent

De SP-fractie vindt dat er kritisch moet worden gekeken naar het inzetten van  het re-integratie instrument ‘werken met behoud van uitkering’. Het afgelopen jaar zijn er door het Werkbedrijf meer werkzoekenden op deze manier ingezet en daarom heeft SP-raadslid Werk en Inkomen Maarten Sweep vragen gesteld aan het stadsbestuur. De SP wil weten hoeveel mensen uiteindelijk een baan krijgen aangeboden en hoeveel werkgevers er op een zwarte lijst staan omdat ze misbruik maken van ‘werken met behoud van uitkering’.

SP-raadslid Maarten Sweep: “In het verleden heeft ‘werken met behoud van uitkering’ tot mooie resultaten geleid, maar er zitten ook grote risico’s aan. Zo maken werkgevers hiervan misbruik door steeds nieuwe werkzoekenden in hun bedrijf te plaatsen, zonder dat deze mensen kans hebben op een vaste baan. Bovendien kan een werkgever met drie keer een proefplaatsing van een half jaar voor een bordenwasser een volledige fulltime baan uit sparen. Daarom willen wij van het stadsbestuur weten hoe vaak dit voorkomt en hoeveel mensen uiteindelijk een vaste aanstellingen krijgen, zodat we kunnen zien of we hiermee werkzoekenden helpen of werkgevers van goedkope arbeid voorzien.”

De SP wil ook weten hoe de arbeidsomstandigheden van Nijmeegse werkzoekenden worden gecontroleerd. Dit naar aanleiding van de situatie in Tilburg, waar met het schuren van NS treinen er chroom6 verf vrijgekomen is, waardoor mensen ernstige gezondheidsschade opgelopen hebben. Dit soort situaties moeten we koste wat het kost voorkomen.

Op 22 december heeft de meningsvormende vergadering over diversiteitsbeleid plaatsgevonden. De SP staat voor een gemeente die iedereen gelijke kansen geeft, ongeacht zijn of haar afkomst. Eindhoven bestaat inmiddels voor 35% uit mensen met een migratieachtergrond, en dat maakt ons sterk!

Hoe meer we verschillen van elkaar, hoe meer we van elkaar kunnen leren. Wanneer in een diverse samenleving iedereen gelijkwaardige kansen krijgt en je de beste persoon op de juiste plek krijgt, haal je het beste in elkaar naar boven. Dat is goed voor mensen zelf, maar zeker ook voor de maatschappij als geheel.

Wij zijn van mening dat de gemeente op dit onderwerp op de goede weg is. Sinds 1 januari 2018 is er een nieuwe organisatie aangesteld die onderzoek doet naar discriminatie binnen onze stad: Radar. Zij hebben inmiddels goed werk verricht. Radar is tot de conclusie gekomen dat de focus moet komen te liggen op seksuele en culturele diversiteit, omdat hier de grootste inhaalslag te halen valt. De gemeente gaat, aan de hand van deze aanbevelingen, o.a. stadsgesprekken organiseren en inzetten op stageplekken voor migrantenjongeren. Ook gaat de gemeente zich focussen op zijn voorbeeldrol, door zelf tot een meer divers personeelsbestand te komen. Met dit laatste punt zijn ze eerder al aan de slag gegaan en zijn er ook goede resultaten behaald.

De SP is blij om te zien dat de gemeente zijn best doet om te komen tot een stad waar iedereen gelijkwaardig kan meedoen. We blijven uiteraard kritisch en hechten veel belang aan dit thema, immers, gelijkwaardigheid zit in onze socialistische grondbeginselen.  

 

Op 10 december vond een bijzonder speeddate-evenement plaats in gemeenschapshuis De Rots. Op initiatief van de gemeenten Boxtel en Sint-Michielsgestel kwamen werkzoekenden en uitzendbureaus bij elkaar om nieuwe banen te scheppen. In de afgelopen maanden leidde dit soort initiatieven tot 22 nieuwe banen in Boxtel. SP-wethouder Eric van den Broek is daar uitermate tevreden over:  'Een baan geeft je meer dan alleen brood op de plank.' 

Speeddatend uit de bijstand naar een passende baan Boxtel en Sint-Michielsgestel zijn dit jaar begonnen met een aantal activiteiten om mensen in de bijstand aan passend werk te helpen. Bijvoorbeeld door het organiseren van speeddates tussen inwoners met een bepaalde afstand tot de arbeidsmarkt en uitzendbureaus. In december vond in De Rots de tweede speeddate plaats, waarvoor veertig werkzoekenden uitgenodigd waren. Het aantrekken van de economie biedt volop kansen. Er was een breed aanbod van vacatures in bijvoorbeeld de zorg, administratie, horeca en transport. Er vonden dan ook vruchtbare gesprekken plaats. Deelnemers konden ook meedoen met een workshop waar sollicitatiegesprekken geoefend werden en waar CV's herzien werden. Dit werd zeer op prijs gesteld. 

Daling van 22 uitkeringen De initiatieven van de afgelopen maanden leidde in Boxtel tot 22 nieuwe banen en dus tot  een even grote daling van bijstandsuitkeringen.

Van den Broek, verantwoordelijk voor de uitvoering van de Participatiewet, juicht deze ontwikkeling toe: 'Een baan geeft je meer dan alleen brood op de plank. Je schept voor jezelf structuur en zelfstandigheid. Je krijgt meer zelfvertrouwen en het vergroot sociale contacten. Je krijgt het gevoel dat je meer onderdeel bent van de samenleving.'    

Het sluiten van Sociale Werkvoorzieningen was een grote vergissing. Door het stoppen van de instroom zitten nu veel mensen thuis, die anders op de Sociale Werkvoorziening op hun plaats zouden zijn. Werkgevers zijn zeer terughoudend in het aannemen van mensen met een arbeidsbeperking.

Ervaringsdeskundigen Carlos Monteiro en Rayeed Nasibdar zijn een petitie begonnen waarin zij verzoeken om de instroom te heropenen, mensen met een arbeidsbeperking kans geven op een 'normale' baan met goede arbeidsvoorwaarden en pensioenopbouw, en een boete voor werkgevers die onvoldoende mensen met een beperking in dienst nemen.

De petitie is te tekenen via petities.nl.

IBN wil reorganiseren. Na de reorganisatie wil IBN met een nieuw bedrijfsonderdeel genaamd ‘Participatie’, meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt bij reguliere werkgevers plaatsen. Dus minder mensen binnen het eigen werkbedrijf van IBN aan het werk, meer mensen aan het werk op de reguliere arbeidsmarkt. De SP maakt zich zorgen dat IBN zich omvormt tot een organisatie zie zich hoofdzakelijk richt op de reguliere arbeidsmarkt om mensen met een arbeidsbeperking aan het werk te krijgen. Want vaak krijgen mensen met een arbeidsbeperking kortdurende contracten. Hoeveel mensen keren na dit soort contracten weer terug bij IBN en zijn dan toch aangewezen op het eigen  werkbedrijf van IBN? Is er na de reorganisatie binnen IBN nog voldoende menskracht en expertise om cliënten binnen het eigen werkbedrijf naar werk te begeleiden? SP raadslid Jan van Kreij stelt hierover de volgende vragen aan het college van B&W van Oss:

Geacht college van Burgemeester en Wethouders,

In een artikel van het Brabants Dagblad van woensdag 11 juli wordt melding gemaakt van de reorganisatie die binnen IBN op handen is.

Na deze reorganisatie wil IBN met een nieuw bedrijfsonderdeel ‘Participatie’, meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt bij reguliere werkgevers plaatsen. Dus minder mensen binnen het eigen werkbedrijf van IBN aan het werk, meer aan het werk op de reguliere arbeidsmarkt.

Op zich een goede gedachte, maar is de realiteit niet anders? Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt krijgen vaak een tijdelijk contract bij een reguliere werkgever. Hoeveel mensen voor wie de het werken op de reguliere arbeidsmarkt niet lukt, komen na verloop van tijd weer terug bij IBN?

In oktober 2017 meldde het Brabants Dagblad dat IBN, in opdracht van de Rijksoverheid, mensen met een arbeidsbeperking aan een baan gaat helpen bij organisaties van de landelijke overheid in en buiten onze regio.

Naar aanleiding van bovenstaande stelt de SP de volgende vragen:

Is het college op de hoogte van de op handen zijnde reorganisatie binnen IBN en zo ja wat is de mening van het college over deze reorganisatie? Waarom gaat IBN een nieuw bedrijfsonderdeel ‘Participatie’ starten; er worden in de huidige organisatie ook al mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan regulier werk geholpen? Is het college het met de SP fractie eens dat IBN te hard van stapel loopt met het afbouwen van de bestaande organisatie waarin mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt binnen het eigen werkbedrijf aan werk worden geholpen. Zo nee, waarom niet? Blijft er binnen IBN voldoende expertise voorhanden om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt binnen het eigen werkbedrijf naar werk te begeleiden? Heeft deze reorganisatie een relatie met de activiteiten die IBN gaat uitvoeren voor de landelijke overheid? Hoe verhouden de activiteiten van IBN voor de landelijke overheid zich tot de activiteiten voor de 11 gemeenten binnen onze regio?

 

Met vriendelijke groet,

Jan van Kreij

Deze tekst werd uitgesproken door de SP bij de algemene beschouwingen op 21 juni.

In mijn beschouwing van dit jaar zal:  Dankbaar + aandacht voor een ander = tevreden een terugkerend thema zijn.

Een jaar geleden bracht journalistiek platform De Correspondent het ‘Dankboek’ uit. Een boek waarmee je je eigen dankbaarheid kunt oefenen. Het boek geeft tips en ruimte om je eigen inzichten te noteren. Een dagboek voor de dankbaarheid.     

Hoognodig, stelde het platform, omdat we door de prestatiedruk in de samenleving - alles moet beter, slimmer, minder, goedkoper,  oh nee, juist sneller, meer,  duurder -, steeds ontevredener en vermoeider werden. De details kregen aandacht, ten koste van waar het werkelijk om draait. En door niet stil te staan bij wat er al goed ging in ons leven, maar ons steeds te concentreren op wat beter kan en anders moet, hadden we daarnaast alleen nog oog voor onszelf en niet meer voor de ander. Terwijl, stelde De Correspondent naar aanleiding van het onderzoek, juist de ander helpen ons geluk brengt.

Laat ik dus eens beginnen met mijn dankbaarheid te uiten voor wat er goed gaat.   

Ik prijs me gelukkig dat ik hier mag wonen. Ik woon in een prachtig dorp. Ruim van opzet, groen, veilig, goed onderhouden. Een dorp met behulpzame inwoners, een hoog voorzieningen-niveau, vriendelijke ambtenaren en betrokken ondernemers. Ik woon ook nog eens in een gemeente waar de tien politieke partijen in staat zijn samen te komen tot een raadsprogramma waarin recht wordt gedaan aan een aantal nijpende vragen die spelen in de gemeente, in de kernen en, bij veel van de inwoners. Een knappe prestatie.

Die dankbaarheid stelt me in staat om ook aandacht te hebben voor een ander. Bij de SP is dat altijd de inwoner die, de aandacht het hardst nodig heeft. De ander die in deze gemeente minder zichtbaar is. De verguninghouder, de inwoner met een te laag inkomen om mee te kunnen doen, het kind met psychische problemen dat niet adequaat geholpen wordt, de verpleegster die de eindjes aan elkaar moet knopen, de jongere met een beperking, of, de werkloze 50-plusser die niet aan het werk komen, de eenzame oudere die de deur niet meer uitkomt. En nog zo een stoet van mensen, zoals u en ik, die het misschien meer moeite kost om zonder omhaal dankbaar te zijn. De aantallen zijn wellicht laag, maar de behoeften des te groter.

In het raadsprogramma en in de kadernota staat een heleboel waar een rechtgeaarde SP’er dankbaar voor kan zijn. De belofte voor meer sociale huurwoningen, voor meer aandacht voor jeugd die opgroeit in armoede. De belofte om bezuinigingen in de zorg niet op het personeel te verhalen. Om maar wat te noemen. Maar er is meer voor nodig om een SP’er echt tevreden te maken; meer oog voor de ander. Echt recht doen aan de behoeften van die inwoners die onze aandacht het hardst nodig hebben.

Zo wil ik graag concrete voorstellen voor een deugdelijk, fijnmazig ov-netwerk in de regio voor onze ouderen. Concrete voorstellen voor werkzoekenden die door de markt vaak te oud worden gevonden. Concrete voorstellen voor het aan het werk helpen van jongeren met een beperking. Concrete voorstellen voor het onder controle houden van wachtlijsten in de jeugdzorg. Concrete voorstellen voor het verbeteren van het inkomen van medewerkers in de (thuis)zorg, het ov, de schoonmaak. Concrete voorstellen voor het verbeteren van de situatie van statushouders. En meer ruimte daarvoor in de nota.

Het is jammer dat we hier nu nog niet over in gesprek kunnen met een nieuw college. Vooruitlopend op de komst van het nieuwe college, wil ik u alvast dit dankboek aanbieden.

Zodat u zich minder vaak concentreert op de details, die beter, slimmer, minder, goedkoper, oh nee, juist sneller, meer, duurder kunnen. En dat u af en toe dankbaarheid kunt oefenen, zodat u meer aandacht kunt besteden aan die groepen die uw aandacht het hardst nodig hebben. 

Daar wordt iedereen tevredener van, zelfs deze SP’er.

 

Marjo Husslage,

Marieke Kooter,

Cees Mooij

Fractie SP. CAL

Veel mensen met een arbeidsbeperking maken zich grote zorgen over hun inkomen en hun werk. Voor de sociale werkplaatsen is een sterfhuisconstructie bedacht maar het is maar de vraag of genoeg en passende banen bij andere bedrijven voor terugkomen.

Jonggehandicapten worden opnieuw gekeurd, voor velen zal dat leiden tot een lagere uitkering en soms zelfs regelrechte armoede.

De SP wil dat arbeidsgehandicapten op een goede manier aan een baan worden geholpen. De sociale werkvoorziening willen we behouden. Wij komen op voor mensen met een beperking. De SP stond aan de basis van de actiegroep ‘Armoede werkt niet!’ waar duizenden mensen zich bij aansloten. Wij willen niet dat mensen met een arbeidsbeperking met minder inkomen achter de geraniums worden gezet. Natuurlijk is het goed om in het reguliere bedrijfsleven te werken, maar dan moet dat werk – en goede begeleiding – er wel zijn en de mensen moeten het ook echt zelf willen.

De SP staat voor een inclusieve samenleving met gelijke kansen op eerlijk werk en een eerlijk inkomen voor mensen zonder en met beperking. Goede opleidingen, goede begeleiding, echte banen en een fatsoenlijk inkomen. Korten op het inkomen en schrappen van banen in de sociale werkplaatsen zal veel mensen veroordelen tot een leven in armoede. Dat is onacceptabel.