Poliflw

Een raadsmeerderheid wil af van de parkeerduurbeperking van 1 uur, het zogenaamde flitsparkeren. Ook komt er definitief een oplossing voor het parkeren bij maatschappelijke instellingen zoals kerken en welzijnsinstellingen. Hiermee heeft de ChristenUnie op twee belangrijke punten in het parkeerbeleid resultaat geboekt.

Bij het vaststellen van het pakket “maatregelen moderniseren parkeren” ruim een jaar geleden was een groot deel van de gemeenteraad bang voor parkeeroverlast in de wijken rond het centrum nu daar betaald parkeren mogelijk werd  naast parkeren met een bewonersvergunning of een bezoekersschijf. Daarom besloot een raadsmeerderheid om een parkeerduurbeperking van 1 uur in te voeren voor gebiedsvreemde parkeerders (niet voor bewoners en ook niet voor de bezoekersvergunning). De raad deed dit tegen het advies van de wethouder in. Alleen ChristenUnie, OPH en Trots waren tegen dit voorstel. De ChristenUnie waarschuwde toen al dat de parkeerduurbeperking tot veel problemen zou leiden.

De afgelopen maanden kwamen tientallen klachten binnen van ondernemers over de parkeerduurbeperking. Zo konden makelaars hun werk niet meer goed doen omdat ze per dag maar 1x maximaal 1 uur mochten parkeren in de wijken rond het centrum. Ook mensen die een verloskundigenpraktijk of lunchroom bezochten konden niet meer parkeren omdat bij veel van dit soort bestemmingen 1 uur parkeren niet genoeg is. Voorheen waren er op dit soort locaties gereserveerde parkeerplekken waar bij de automaat geparkeerd kon worden door bezoekers. In het nieuwe parkeersysteem zijn deze plekken vervallen zodat ook bewoners hier kunnen parkeren.

Het college heeft nu voorgesteld de parkeerduurbeperking te verlengen van 1 naar 3 uur en alleen nog maar ’s avonds en in het weekend te laten gelden. Ook worden meerdere parkeeracties op één dag mogelijk door het verkorten van de “no return time” naar 1 uur en het opsplitsen van parkeerzone C in vier aparte tariefgebieden. Een groot deel van de klachten zal hiermee worden opgelost. De ChristenUnie was liever nog een stap verder gegaan en had de parkeerduurbeperking helemaal willen afschaffen. Raadslid Frank Visser: “Je kunt parkeren door gebiedsvreemde parkeerders die geen gebruik maken van een bezoekersvergunning ook onaantrekkelijk maken door na 2 uur een hoger tarief te rekenen. Ook in andere steden is geen parkeerduurbeperking en is er in de praktijk geen overlast”.

Een raadsmeerderheid lijkt het collegevoorstel te willen aanpassen. De parkeerduurbeperking gaat dan wel van 1 naar 3 uur, maar blijft overdag gelden. Op korte termijn moet duidelijk worden wat het definitieve voorstel wordt zodat dit in de loop van augustus nog ingevoerd kan worden.

Ook voor maatschappelijke instellingen zoals kerken komt er een oplossing. Zij vielen tussen wal en schip omdat zij niet in aanmerking komen voor een bedrijfsvergunning, niet voor een bewonersvergunning en ook niet voor bezoekersvergunningen. En dat terwijl veel maatschappelijke instellingen afhankelijk zijn van vrijwilligers die niet altijd met de fiets of het OV kunnen komen. De ChristenUnie heeft dit aangekaart bij het college en nu komt er voor maatschappelijke instellingen een aparte parkeervergunning. Deze instellingen kunnen maximaal 4 vergunningen aanvragen. Per vergunning van 150 euro kan dan 1 auto tegelijkertijd parkeren. Er geldt net als bij de bewonersvergunning geen urenlimiet. De ChristenUnie is blij met deze oplossing. Wel heeft de partij n.a.v. vragen van Molen de Adriaan gevraagd of ook bepaalde categorien culturele instellingen die afhankelijk zijn van vrijwilligers voor de regeling in aanmerking kunnen komen. Het college heeft toegezegd hier nog naar te zullen kijken.

Zo’n 6% van de vrouwen in Haarlem wordt regelmatig of zelfs vaak op straat geïntimideerd. Het gaat dan vaak om nastaren, nafluiten of nasissen maar in een enkel geval ook om het vragen om seks.

Dit blijkt uit onderzoek dat is gedaan onder 420 vrouwen in Haarlem. Het onderzoek is gedaan naar aanleiding van een motie van de ChristenUnie waarin het college is gevraagd onderzoek te doen naar de ervaringen met (seksuele) straatintimidatie in Haarlem.

Raadslid Frank Visser: “Gelukkig hebben veel vrouwen in Haarlem nog nooit met (seksuele) straatintimidatie te maken gehad. Maar ik schrik toch van de cijfers. Van de vrouwen van 25 tot 34 jaar heeft zelfs meer dan 40% hier ervaring mee. Het probleem is weliswaar minder groot dan in bijvoorbeeld Amsterdam maar het komt ook hier in Haarlem veel te vaak voor.”

Het college wil nu vooral de ontwikkelingen in andere gemeenten volgen omdat het lastig blijkt om een verbod op straatintimidatie te handhaven. Hiervoor is het immers nodig om daders op heterdaad te betrappen. De ChristenUnie wil toch het gesprek aan met de gemeenteraad om een verbod op te nemen in de Algemene Plaatselijke Verordening. Visser: “We moeten een duidelijke norm stellen dat straatintimidatie niet kan. Het is gewoon niet normaal. Iedereen moet zich veilig kunnen voelen op straat.”

In de bijlage bij dit bericht zijn alle resultaten van het onderzoek na te lezen.

 

Vandaag is het onderhandelaarsakkoord van GroenLinks, PvdA, D66 en CDA gepresenteerd met de titel “Duurzaam doen”. De ChristenUnie feliciteert de nieuwe coalitie met het bereikte akkoord. Raadslid Frank Visser: “De ambities voor armoedebeleid, fiets en aardgasloos bouwen zijn hoog en die onderschrijft de ChristenUnie. Maar er moet nog veel worden uitgewerkt. Ik mis vooral een financiële onderbouwing van alle plannen voor klimaatbeleid en wonen. Fijn dat er meer woningen gebouwd gaan worden, maar gezien de lange wachtlijsten is het nog altijd te weinig.”

De ChristenUnie vindt het vooral jammer dat er in het akkoord nog weinig aandacht is voor toegankelijkheid van de stad voor gehandicapten. Visser: “Het woord gehandicapten staat niet in het akkoord. Het woord toegankelijkheid staat er wel vijf keer in maar drie keer daarvan gaat het om een laag prijskaartje voor voorzieningen. Slechts twee keer staat er een korte algemene zin over toegankelijkheid voor gehandicapten. Maar het is niet concreet. Tegelijk zijn meerdere pagina’s volgeschreven over duurzaamheid. Dat is mooi, maar in vergelijking met die twee zinnen over toegankelijkheid vind ik het toch wat scheef. Ik krijg haast de indruk dat tijdens het layouten per ongeluk een hoofdstuk is weggevallen.”

Als de raad binnenkort gaat debatteren over het akkoord zal de ChristenUnie vooral doorvragen op het gebied van duurzaamheid, wonen en financiën. “De meeste plannen zijn mooi. En goede plannen zullen wij steunen. Maar wij staan ook voor financiële degelijkheid. Hoeveel geld alles gaat kosten wordt nergens duidelijk. Er komt 1 miljoen euro voor een leefbaarheidsfonds maar daarvan kun je echt niet twee aardgasloze wijken betalen, laat staan al die andere duurzaamheidsmaatregelen. De gemeente gaat meer geld krijgen van het Rijk, maar hoe dit zal worden besteed staat niet in het akkoord. Voor woningbouw in de Waarderpolder wordt de deur op een kier gezet maar deze deur wordt meteen weer voor 10 jaar keihard dichtgeslagen met uitzondering van de Oostpoort. Dat is echt een gemiste kans. Ga gewoon open het gesprek aan met alle spelers in dit gebied en zoek een win-win situatie.”

Vanochtend bezocht ChristenUnie Tweede Kamerlid Joel Voordewind samen met onze Haarlemse lijsttrekker Frank Visser en onze nummer 5 Johan Slik de daklozenopvang Velserpoort van Hvo-Querido in Haarlem-Noord. Een mooie moderne locatie. Speciale gast was Alan Fernando Bunsee ervaringsdeskundige en deelnemer aan The Amsterdam project en nu zelf coach in The Haarlem Project. Op initiatief van de ChristenUnie en TROTS Haarlem hebben 5 Haarlemse daklozen in dit project 10.000 euro gekregen. Met deze proef willen we kijken of mensen via #MoneyFirst hun leven sneller/effectiever weer op de rails krijgen samen met de hulp van enthousiaste coaches die ze zelf kunnen inschakelen. De werkwijze van projectleider Rokus Loopik werkt inspirerend. In zijn woorden: HOPE FIRST, LOVE FIRST, COMMUNITY FIRST. Daar gaat de ChristenUnie in Haarlem ook voor!

Al jaren praat de gemeenteraad ver de slechte financiele situatie van het recreatieschap Spaarnwoude. Opnieuw heeft de gemeenteraad een begroting gekregen waar weliswaar lichtpuntjes in zitten maar die nog steeds vol open eindjes zit. Volgens de ChristenUnie is het tijd voor keuzes. De gemeenteraad heeft een amendement van onze fractie waarin dit wordt vastgelegd aangenomen.

Bijdrage commissie beheer 15 juni:

Voorzitter, het is mooi dat de wijziging van de begroting van het schap het financiele plaatje iets gunstiger maakt. Dus daar heb ik geen bezwaar tegen. De begroting is in 2021 weliswaar sluitend maar tot die tijd wordt nog veel ingeteerd en er zijn nog erg veel risico’s zoals de stelpost van 750.000 die nog niet ingevuld is. Het vraagt bovendien extra bezuinigingen en inkomsten terwijl de huidige opgave van het programma duurzaam Spaarnwoude om te bezuinigen en meer inkomsten te genereren al niet wordt gehaald.

Eigenlijk vind ik de stukken gewoon slecht. Het is een brij aan cijfers van een boekhouder maar nergens wordt op de inhoud ingegaan. Er worden wel een hele lijst activiteiten genoemd waarvoor men zich inzet, maar SMART wordt het nergens. Hoe het nu concreet met alle voorgenomen bezuinigingen staat wordt nergens benoemd. Eigenlijk wordt beleid structureel vermeden in het stuk. Kan het college de ambtenaren die de begroting van de gemeente schrijven deze zomer eens uitlenen aan het recreatieschap voor een cursus hoe schrijf ik een begroting en hoe realiseer ik ook de voornemens die ik al jaren opschrijf?

Voorzitter met alle respect maar dit kan toch zo niet langer? Natuurlijk: we moeten ook naar onszelf kijken want er zijn ook maatregelen die deze raad tegenhoud die anders wel geld zouden opleveren maar nu zie ik het recreatieschap vooral als een konijntje die midden op de weg in het donker zit en recht in de koplampen kijkt van een aanstormende auto.

De ChristenUnie wil een groen recreatieschap waar het prettig vertoeven is. Waar je fijn kunt fietsen en dus niet zoals wordt voorgesteld fietspaden worden weggehaald. Een recreatieschap die wat meer geld verdiend aan windenergie en waarvan de wethouders in het schap collectief de gedeputeerde de deur wijzen en van hem eisen dat het veto op windenergie wordt opgeheven.

Voor de ChristenUnie is de grens bereikt. We vragen nu vier jaar om beterschap en het enige wat we krijgen is nu een stapel papier die helemaal los staat van de werkelijkheid. Wij willen voorstellen om de gedeputeerde voor eerste commissievergadering na de zomervakantie uit te nodigen. Ook zullen wij een amendement indienen waarin het recreatieschap huiswerk wordt gegeven.

Bijdrage gemeenteraad 22 juni:

Voorzitter De afgelopen jaren hebben we eensgezind gepraat over het Recreatieschap Spaarnwoude. We hebben nu een begroting waar een klein positief puntje is te zien, maar er zijn nog steeds heel veel risico’s en onzekerheden. We teren nog steeds in op de reserves en het is tijd dat er echt iets gaat gebeuren. Ik herken me in de woorden van de heer Berkhout. We hebben een goede discussie gehad over de scenario’s, maar vanavond wordt ons om een zienswijze gevraagd en dat element van die scenario’s zit nog niet in de zienswijze. We hebben een goede discussie gehad over eventueel meer geld en we hebben gemeend dat te moeten vastleggen in een amendement om ook dat signaal als raad duidelijk aan Spaarnwoude te geven.

Vorig jaar hebben we gezegd dat we geen verklaring van geen bedenkingen zouden afgeven. We zien nu een kleine positieve ontwikkeling, dus laten we een positief signaal afgeven, maar ook duidelijk zeggen dat het niet genoeg is. Dat doen we met ons amendement ‘Spaarnwoude tijd van keuze’. We zijn als gemeenteraad bereid om na te denken over een hogere bijdrage, maar dan moet het wel goed onderbouwd worden met een benchmark, met scenario’s. We hebben ook een aantal wensen ten aanzien van Spaarnwoude, want met een aantal bezuinigen zijn we het niet eens. We willen dat er werk van wordt gemaakt en dat hebben we vastgelegd in dit amendement. Ik ga het niet helemaal voorlezen, maar ik wacht de reactie van de wethouder af.

 

AMENDEMENT Spaarnwoude: tijd voor keuzes

De gemeenteraad van Haarlem in vergadering bijeen op 22 juni 2017,

In beraadslaging over Begrotingswijzigingen 2017 en programmabegrotingen 2018 van het recreatieschap Spaarnwoude;

Overwegende dat:

In de Haarlemse raad al een aantal jaren zorg wordt uitgesproken over de financiële toekomst van het recreatieschap Spaarnwoude en de langzame voortgang van het programma Duurzaam Spaarnwoude dat juist beoogt te komen tot een financieel gezonde toekomst; De meerjarenraming vanaf 2021 weliswaar sluitend is, maar dat er per 2020 nog geen dekking is voor de post Groot onderhoud/vervangingen ad € 750.000 en dat er wordt gerekend op extra besparingen en  extra inkomsten bovenop de voor de komende jaren in het programma Duurzaam Spaarnwoude reeds ingeboekte bedragen die ook nog onzeker zijn; Er een patstelling dreigt doordat sommige voorziene bezuinigingen en extra inkomstenbronnen onvoldoende draagvlak hebben;

Besluit

Het voorgestelde besluit onder punt 3 aan te vullen met

Het recreatieschap wordt verzocht in dit plan van aanpak verschillende scenario’s uit te werken waaronder ook een scenario waarin een deel van de opgave wordt opgevangen door een hogere bijdrage van de deelnemers; Hierbij de bereidheid uit te spreken de Haarlemse bijdrage te verhogen onder de voorwaarden dat: De benodigde bijdrage degelijk financieel wordt onderbouwd door een sluitende begroting en een benchmark met de uitgaven en deelnemersbijdragen van andere recreatieschappen; De volgende begrotingen beter leesbaar zijn met SMART geformuleerde doelen en planning van maatregelen Verwijderen van fietspaden, voetpaden en bruggen in overleg met belangenorganisaties zoals de Fietsersbond en Wandelnet wordt heroverwogen en deze bezuiniging op locaties waarvoor geen draagvlak is voor het verwijderen in het programma Duurzaam Spaarnwoude wordt geschrapt; Haarlem toestemming krijgt van de provincie Noord-Holland voor het vervangen van de windmolens in de Waarderpolder door exemplaren met een hoger vermogen; Het recreatieschap onderzoek doet naar versobering van de eigen huisvesting bijvoorbeeld door een goedkopere locatie of gedeeltelijke verhuur. Het recreatieschap wordt verzocht deze voorwaarden mee te nemen in de uit te werken scenario’s.

 

En gaat over tot de orde van de dag.

Frank Visser

ChristenUnie

In november stelde de ChristenUnie voor te gaan experimenteren met een andere aanpak van de re-integratie van daklozen in de samenleving. Geïnspireerd door een succesvol project in Engeland en een TV-programma van Beau van Erven Dorens over een aantal Amsterdamse daklozen stelde de partij voor enkele Haarlemse daklozen geld te geven om zelf een oplossing te vinden voor hun problemen. De raad steunde het voorstel en het college van B&W gaat het nu uitvoeren.

In Groot-Brittannië kregen dertien daklozen 3000 pond dat ze naar eigen inzicht mochten besteden om hun leven te verbeteren. Dat leverde opmerkelijk goede resultaten op: na een paar maanden had meer dan de helft een dak boven het hoofd en een baan. Dat zette Beau van Erven Dorens aan het denken hij is vorig jaar in samenwerking met het Leger des Heils in Amsterdam “The Amsterdam Project” begonnen. 5 Amsterdamse daklozen worden een jaar met een RTL camera gevolgd en krijgen 10.000 euro vrij te besteden. Ze krijgen ook een adresboekje met hulpverleners die ze kunnen bellen voor advies, maar ze moeten verder alles zelf doen. Wat blijkt? Het werkt! Het geld werd in de meeste gevallen niet verbrast maar de daklozen zijn er juist heel zuinig op. Ze kopen noodzakelijke kleding, gaan autorijlessen nemen om de kans op werk te vergroten, gaan een studie volgen. Kortom: ze zijn heel gemotiveerd er wat van te maken. Doordat er even geen zorgen meer zijn ontstaat er een adempauze om aan de slag te gaan."

Daarom heeft de ChristenUnie voorgesteld om ook te kijken of een dergelijke aanpak in Haarlem werkt. Raadslid Frank Visser: "Het is misschien niet voor elke dakloze een geschikte aanpak, maar dat kan tijdens zo'n experiment duidelijk worden. Ik ben blij dat het college nu heeft besloten komend jaar 75000 euro te reserveren om op een vergelijkbare wijze enkele Haarlemse daklozen te helpen. De ChristenUnie wacht de resultaten met grote belangstelling af."

 

 

Een jaar nadat de ChristenUnie een initiatiefnota heeft ingediend over het beter toegankelijk maken van Haarlem sprak de commissie samenleving van de gemeenteraad eindelijk over dit voorstel. Door allerlei omstandigheden had de reactie van het college van B&W lang op zich laten wachten. Bijna de hele raad gaf aan het initiatief te steunen en vond de reactie van het college te zuinig. Raadslid Frank Visser: “Ik ben blij met de steun en hoop samen met andere fracties tot een raadsvoorstel te komen om Haarlem beter toegankelijk te maken”

Voorzitter, stel je bezoekt als gehandicapte Haarlem en je zoekt de locatie van gehandicaptenparkeerplaatsen of je wilt vooraf weten waar er gehandicaptenloketten zijn. Nergens is informatie hierover te vinden. Dit soort kleine zaken maken dat er onnodige drempels zijn voor gehandicapten. Mijn initiatiefnota beoogt deze drempels te slechten en richt zich daarbij inderdaad vooral over fysieke toegankelijkheid. Maar uiteraard is er ook op sociaal en mentaal vlak nog veel nodig om onze stad toegankelijker te maken.

Ik zal eerst reageren op de opmerkingen vanuit de raad. Ik dank iedereen voor de positieve reacties. Ik deel de mening van OPH dat de reactie van het college lang heeft geduurd en dat er meer ambitie zou mogen zijn. Ik deel tegelijk ook wel de zorgen van de VVD dat we bedrijven geen onredelijke eisen mogen opleggen. Ik herken mij echter in het voorbeeld van D66 en de PvdA dat je ook op een positieve manier kunt stimuleren. Het levert bedrijven ook iets op, bijvoorbeeld door meer klandizie.

Een drempel slecht je niet alleen voor gehandicapten maar maakt een pand ook beter toegankelijk voor mensen met een kinderwagen. Mijn nota draait dus niet zozeer om gehandicapten maar om een inclusieve samenleving.

D66 vroeg mij nader in te gaan op de rol van de overheid bij drempels bij de inhang van winkels. Het klopt dat we er niet zijn met het ophogen van de straat om drempels weg te halen, want als er binnen in een winkel dan nog allerlei obstakels zijn dan helft het niet. Maar omgekeerd kun je niet altijd zeggen dat ondernemers zelf maar hun drempels moeten verlagen. Soms kan je fysiek gezien een drempel alleen maar aan de straatkant verhelpen en ligt hier dus wel degelijk een taak voor de gemeente.

Ook vroeg D66 hoeveel scholen in Haarlem nog niet toegankelijk zijn en wat hier de rol van de gemeente is. Het aantal weet ik niet, dat is aan het college om dat uit te zoeken, maar ik heb wel in mijn nota een concreet voorbeeld genoemd van een school zonder lift waardoor een gehandicapte voorrang kreeg op een andere middelbare school. Maar stel nu dat juist al je vriendjes naar de school zonder lift gaan…. Dat is niet leuk! Hier ligt allereerst een taak van de scholen maar de gemeente kan dit wel aanjagen.

Ik ben het helemaal met de SP eens dat het te langzaam gaat met het toegankelijk maken van de stad en met de PvdA dat er nog veel laaghangend fruit is. We moeten als gemeente het goede voorbeeld geven. GroenLinks geeft daarbij terecht aan dat we nog zo’n goed beleid op papier kunnen hebben, het gaat juist om de uitvoering.

Ik zal nu ingaan op de reactie van het college.

Ik ben blij dat college verschillende zaken wil gaan oppakken bijvoorbeeld mbt toegankelijkheid van festivals, van bushaltes en afspraken met ondernemers in het nieuwe convenant voor de Binnenstad. Over een aantal andere punten ben ik echter minder tevreden.

De Participatieraad wijst terecht op verschillende dimensies van toegankelijkheid het gaat niet alleen om fysieke maar ook mentale (bejegening) en sociale toegankelijkheid. Het advies van participatieraad is helder: kom met uitdagende ambitie, stel duidelijke normen, betrek iedereen, wijs een coordinerend wethouder aan, er is een beleidsplan nodig en ga stapsgewijs alles uit te voeren.

Ik kan dat helemaal omarmen. Het antwoord college op dit advies stelt mij teleur: we doen het allemaal al is de korte samenvatting. Ik betwijfel dit zeer…. Het college verwijst naar de 3 decentralisaties in het sociaal domein, naar de toekomstvisie, structuurvisie en HIOR. Is dat alles? Is toegankelijkheid nu hiermee geregeld? Nee! Neem de HIORs deze hebben veel te weinig aandacht voor toegankelijkheid, ik heb allemaal voorbeelden genoemd die andere gemeenten wel hebben geregeld. Op sommige punten zijn HIORS zelfs strijdig is met de eisen van toegankelijkheid….

We voldoen op veel meer punten niet aan het VN-verdrag. Ik zou verwachten dat college in actie komt en advies omarmt maar het wordt weggeschreven….

Ik loop een aantal van mijn voorstellen af.

Volgens het college is geen Lokale inclusie agenda nodig. We hebben al allemaal nota’s. We moeten geen dubbel werk doen natuurlijk maar in feite gaat het er om dat er een check komt op de vraag: met al die beleidsstukken bij elkaar, bereiken we daarmee het doel van de inclusieve samenleving of zijn er hiaten? Een agenda spreekt ook van actie, dus smart: welke acties gaan genomen worden. Ik mis dat.

Ik heb voorgesteld drempels in winkelcentra te slechten vanuit het budget beheer en onderhoud. Het college stelt: er komt geen extra geld. Dat vraag ik ook niet. Maar meestal is er aan het eind van het jaar wel wat geld over. Stuur hiervoor stratenmakers een week de binnenstad in  met een kruiwagen en wat zand en je hebt zo minstens honderd drempels in de binnenstad geslecht.

Onlangs stond nog in het Haarlems Dagblad een artikel over de beroerde toegankelijkheid van Schalkwijk. We zouden juist creatief moeten kijken of we ook met bestaande middelen versneld toegankelijkheid kunnen bereiken. Dat begint met het in kaart brengen van de kosten. Het kan toch niet zo zijn dat we pas als een weg weer aan onderhoud toe is (over 20 jaar?) we drempels gaan weghalen voor mensen in een rolstoel?

Mooi dat het college onderzoek doet naar een toegankelijkheids app. Wanneer is dit onderzoek klaar?

Ik ben teleurgesteld over het antwoord over de stembureaus. Eerste stelde het college dat alle stembureaus toegankelijk zijn. Nu erkent het college dat slechts de helft van de stembureaus toegankelijk is. De college vindt dit voldoende maar de wet eist gewoon 100% toegankelijkheid. Het college mag de raad informeren als dat niet lukt maar ik vind dat het college nu te gemakkelijk tevreden is. Immers: het gaat vaak ook om gebouwen die van de gemeente zijn of waar de gemeente wel invloed heeft zoals schoolgebouwen.

Voor het toegankelijkheidsloket verwijst het college naar maatwerk. Prima maar mijn aanbeveling ging niet zo zeer om woningen maar om publiek toegankelijke gebouwen. Gebouweigenaren kunnen niet alleen reactief worden ondersteund, maar ook proactief. Waarom wel alle Haarlemmers benaderen over het plaatsen van zonnepanelen maar niet eigenaren van schoolgebouwen en kantoren benaderen over toegankelijkheid en ze helpen met een loket?

Mooi dat schoolbesturen worden aangesproken op toegankelijkheid maar het college kan volgens mij meer doen. Kunnen wij geïnformeerd worden over de voortgang? Kan het college de schoolbesturen vragen een inventarisatie te maken van de knelpunten?

Volgens het college is in de toegankelijkheid van gemeentelijke voorzieningen zoals wijkcentra en sportkantines voorzien. Voorzitter, het lijkt mij sterk dat dit allemaal 100% toegankelijk is. Heeft het college dit onderzocht? Ik zou er haast een weddenschap op durven sluiten maar het is dat ik uit principe niet wed. Niet altijd is de gemeente eigenaar maar het lijkt mij dat het college ook bij gesubsidieerde voorzieningen toegankelijkheid moet kunnen eisen.

Voorzitter, laten we er met zijn allen voor gaan dat Haarlem de eerste volledig toegankelijke stad van Nederland wordt. Dat kan ook een mooi stukje city marketing zijn.

Op verzoek van de gemeenteraad zijn verschillende aanpassingen gedaan in het Handboek Inrichting Openbare Ruimte (HIOR) voor Haarlem Noord en voor Schalkwijk. Met name het handboek voor Haarlem Noord moet wat betreft de ChristenUnie nog verder worden aangepast. Raadslid Frank Visser: “Er is te weinig aandacht voor de veiligheid van fietsers. Juist de details van de inrichting van wegen zijn hiervoor bepalend.”

Voorzitter, ik dank de wethouder voor de verbeteringen maar ik moet helaas ook constateren dat de wethouder op een aantal punten hardnekkig de inspraakreacties negeert. Een paar keer kan best goede reden voor zijn, maar het zijn wel erg veel punten waar de wethouder het beter denkt te weten dan de Fietsersbond bij het HIOR voor Haarlem Noord. Als we fietsstad willen worden dan moeten we echt andere keuzes maken.

De ChristenUnie wil daarom alsnog een flink aantal wijzigen en als de wethouder dat niet toezegt dan moet het maar met 1 of meerdere moties vreemd in de gemeenteraad

Mijn bezwaar zit hem op twee punten

Geen duidelijke keuzes over het gebruik van asfalt op fietspaden en in woonstraten met fietsroute en het gebruik van de fietssuggestiestroken  in plaats van fietsstroken (ik verwijs kortheidshalve naar de vragen van de fietsersbond) Maatwerk wordt in zeker 8 gevallen verheven tot regel. Dan is het geen maatwerk meer maar is het willekeur. Dan kunnen we net zo goed geen HIOR vaststellen.

Dan het maatwerk

Plaatselijke verbredingen van de stoep zijn niet overal wenselijk volgens de wethouder, maar maatwerk geeft willekeur en dan krijg je gevaarlijk parkeren op straathoeken en onveilig oversteken. Wees dus niet vaag maar doe ja mits, de foto’s van de fietsersbond zeggen genoeg. We zouden toch voetganger prioriteit nummer 1 geven? Drempels zijn niet altijd nodig lees ik. Dat klopt, maar ook hier: niets zeggen geeft willekeur, zie de recente discussie over de herinrichting van het Dietsveld. Maak daar criteria voor. Aanpak wortelopdruk. De wethouder zegt dat dikke fundering niet altijd kan. Dat klopt, maar het is wel wenselijk. Kies ook hier voor ja ten zij, anders dreigt willekeur en goedkoop is duurkoop Haaksparkeren moet je zo min mogelijk willen, niet alleen bij fietsroutes maar ook drukke locaties, zoals de Vomar aan de Stephensonstraat. Ik had daar nog rondvraag over maar kan ik nu ook gelijk stellen: is wethouder eens dat deze situatie onveilig is? De wethouder schermt met de stelling dat opheffen van haaksparkeren parkeerplekken kost. Breng dat eens in kaart dan kunnen we als raad kiezen waar we op termijn van het haaksparkeren af willen! Fietsoversteekplaatsen veilig inrichten. Ook hier kiest de wethouder voor maatwerk. Wees gewoon duidelijk en kies voor ja tenzij. Waarom is de bredere blokmarkering voor optische verbreding van fietsstroken bij oversteken niet in opgenomen in het HIOR? Lijkt mij juist typisch iets voor HIOR, ook hier dreigt anders willekeur. Op kruispunten zouden fietsdoorsteekjes a niveau moeten liggen om valpartijen met stoepranden te voorkomen. Dit wil de wethouder niet vanwege de voetgangers. Ik denk dat risico van ongelukken met fietsers groter is. De klik bij stoepranden zou maximaal 5 mmm moeten zijn. Wethouder vindt dit te veel detail en wil dit regelen via programma’s van eisen. Ook dan dreigt willekeur en is het oncontrolleerbaar voor de raad. ChristenUnie wil het wel in het HIOR.

De HIOR zou geen nieuw beleid moeten zijn volgens wethouder. Toch zie ik her en der strijd met eerder vastgesteld beleid. Nieuw beleid hoort volgens de wethouder in de nieuwe Structuurvisie Openbare Ruimte. Maar in het concept van deze SOR zie ik niet direct keuzes terug. Ik heb gevoel dat er een gat zit. Hoe gaat wethouder dit voorkomen?

Tot slot voorzitter: wat betreft de ChristenUnie gaan we zo snel mogelijk naar één omgevingshandboek voor heel Haarlem. Natuurlijk moet er aandacht zijn voor het eigene van elk stadsdeel maar nu zie ik erg veel overlappende teksten en regels en ook onverklaarbare verschillen in de details.

De fractie SGP-ChristenUnie wil er zijn voor alle inwoners van Sliedrecht. In Sliedrecht wonen mensen van 120 nationaliteiten. In 2004 waren dat er nog 60. De multiculturele samenstelling van onze bevolking is vooral te zien in Vogelbuurt-Noord en de Professorenwijk ten oosten van het Burgemeester Winklerplein en verder verspreid over heel Sliedrecht. Samen met andere fracties streven wij er naar geschikte locaties te creëren voor onderlinge ontmoeting

In de Havikstraat is een flat ingericht als buurthuiskamer en in de Valkhof zal er ook één komen. Als beide zogenaamde buurthuiskamers een succes blijken te zijn, is een volgende stap een echt buurthuis in Vogelbuurt-Noord. Er zijn voor alle mensen is niet alleen de taak van elke politicus, maar het is ook een Bijbels principe. Volgens de Bijbel moeten we er zijn voor onze naaste, ver weg en dichtbij. Daarvoor hoeven we niet meer de wereld af te reizen, maar komen onze naasten van ver weg naar ons toe.

Elkaar ontmoeten is de basis om in harmonie met elkaar in Sliedrecht te leven. Nu de economie weer groeit, komen er meer mogelijkheden om te werken en geld te verdienen en meer vakantie te houden. Het resultaat is soms dat mensen uit dezelfde straat elkaar niet kennen, omdat ze alleen ’s avond of beperkt thuis zijn. Nieuwe Nederlanders verstaan onze taal niet goed en onze cultuur begrijpen ze niet altijd. Ze vinden het daarom moeilijk om zich aan te passen aan onze cultuur. Daarbij komt dat wij hun taal niet verstaan en ook hun cultuur niet begrijpen. Iemand zei eens: een aandachtspunt is een ander dag- en nachtritme. Dat is mooi gezegd als je regelmatig in de nachtelijke uren geluiden bij de buren hoort. Een ander dag- en nachtritme maakt het tot een extra uitdaging om elkaar in goede harmonie te ontmoeten

De Stichting Welzijn Sliedrecht doet veel om mensen bij elkaar te brengen. Zij organiseert taalcursussen voor mensen van andere culturen. Zij hebben ook ruimte in de buurthuiskamer voor een taalcafé en een financieel café en zij leveren de eerste professionele buurtmakelaar in Sliedrecht. Nog niet zo lang geleden maakten ook drie wijkplatforms deel uit van het buurtwerk in Sliedrecht. Nu zijn er ‘Samen voor Sliedrecht’ en ‘Buurt Bestuurt’ en diverse kleine buurtverenigingen. De gemeente stelt budget beschikbaar voor buurtinitiatieven, maar hiervan wordt weinig gebruik gemaakt.

Over de verschillende culturen is een mooi boekje geschreven door Sarah Lanier. Het heet ‘Waarom zijn we anders?’. Culturen zijn te verdelen in warm-klimaat-culturen en koud-klimaat-culturen. De mensen met een koud-klimaat-cultuur wonen in West-Europa, Noord-Amerika en Australië. De mensen met een warm-klimaat-cultuur wonen in de rest van de wereld. Bij een koud-klimaat-cultuur hoort taakgerichtheid. Mensen van een warm-klimaat-cultuur zijn meer relatiegericht. Wij nodigen vrienden uit voor de koffie. Bij veel mensen uit een warm-klimaat-cultuur kan je onverwacht binnen komen en mee eten. Als er te weinig eten is, wordt er gedeeld.

Wat betreft de groei van de economie kun je je afvragen of we in Sliedrecht moeten groeien. Het kan ook een keer genoeg zijn. Beter is het om in te zetten op innovatie en schone technologie. Prof. Goudzwaard heeft daar in 1986 al een mooi boekje over geschreven: ‘Genoeg van te veel, genoeg van te weinig’. Dat wil zeggen: met onze vooruitgang in techniek, maken we het door klimaatbeïnvloeding niet altijd beter voor de mensen in Afrika en Zuid-Amerika. Heel recent is daar vanuit Bijbels perspectief een mooi boekje over verschenen: ‘Boeren met Ontzag’.

Dit boekje laat zien:

waar we als boer en samenleving met landbouw uit de bocht zijn gevlogen; welke gezonde grenzen daarbij zijn overschreden; en wat de perspectieven zijn als we de grenzen en acht nemen.

Het boekje is te bestellen via de website: www.boerenmetontzag.nl

Gelukkig leven we in Sliedrecht in een redelijk goede harmonie met elkaar. Het is de moeite, van u en mij, waard om dat zo te houden.

Rien Visser