Poliflw

Binnen de politiek zijn mensen met een financiële achtergrond schaars, terwijl belangrijke onderwerpen vaak wel worden teruggebracht naar een discussie over geld of in ieder geval de schaarste ervan. In het Engels zijn er niet zomaar verschillende geld gerelateerde uitdrukkingen, zoals ‘it’s all about the money’ en ‘put your money, where your mouth is’.

Om op die laatste uitdrukking verder te gaan, is het schrijnend om te zien hoe weinig belang het provinciale college van VVD, CDA, ChristenUnie/SGP, maar ook PvdA en GroenLinks om de natuur geeft. Zeker in de afgelopen maanden is meer dan ooit duidelijk geworden hoe belangrijk de natuur is. De natuur houdt ons gezond, de natuur maakt ons gelukkig. Er moet flink worden geïnvesteerd om onze natuur te behouden, maar eigenlijk ook om de reeds aangerichte schade te herstellen. In het coalitieakkoord is daarom maar liefst € 5 miljoen van de beschikbare € 160 miljoen voor natuur gereserveerd. En dat bedoel ik natuurlijk sarcastisch.

Schrijnend was het echter dat dit college structureel € 6,7 miljoen op de natuurbegroting zou inleveren. Deze korting was helemaal niet door het college gecommuniceerd. In samenwerking met Natuurmonumenten zijn we, door goed te volgen wat er met het geld in de verschillende financiële stukken gebeurd, achter de bezuiniging gekomen. Samen met de Partij voor de Dieren hebben we ons vervolgens ingezet om de onderste steen boven te krijgen. Het college heeft lang de fout ontkend, maar moest deze uiteindelijk toch toegeven. We zijn blij dat de fout vandaag met de vaststelling van de voorjaarsnota wordt teruggedraaid.

Uit de financiële stukken van de provincie is het op dit moment heel moeilijk te achterhalen waar het geld nu daadwerkelijk aan wordt besteed. Statenleden hebben een meer dan financieel degelijke achtergrond nodig om de stukken echt goed te kunnen doorgronden. Meer dan eigenlijk van ze mag worden verwacht. Ik ben blij dat ik hier afgelopen maanden als Statenlid mijn steentje aan heb mogen bijdragen en zal dit de komende periode als fractievertegenwoordiger ook blijven doen. Gelukkig hebben we in de persoon van Jeroen Heuvelink ook een financieel sterk onderlegd Statenlid, die actief bezig is om de kwaliteit van de financiële stukken te verbeteren. Want het is jammer om te zien dat inhoudelijk hele belangrijke onderwerpen uitmonden in enkel een discussie over geld. Geld is namelijk niet het belangrijkste, het gaat om de mooie dingen die we voor onze provincie willen bereiken. Of zoals mijn ‘gurl’ Jessie J zegt:

“t’s not about the money , we just wanna make the world dance”

Op 22 april stond de begroting op de agenda van de Provinciale Staten. Tijdens een lang online debat, dat technisch niet altijd even soepel verliep, hebben wij onze zorgen geuit over de slagkracht van het huidige provinciebestuur. Want behalve een coronacrisis, hebben we in Zuid-Holland ook te maken met een wooncrisis, een klimaatcrisis en een stikstofcrisis.

“Als ik naar de voorliggende begroting kijk vraag ik me af welke waarde die heeft”, zo opende onze woordvoerder Jeroen Heuvelink zijn betoog. “Discussiëren wij over paar maanden niet over een geheel herziene begroting waarin we alle zeilen bij moeten zetten? Dat deze begroting nog niet inspeelt op de economische gevolgen van de coronacrisis is wellicht nog begrijpelijk, maar om in te spelen op die ander crises moeten er toch een aantal dingen anders in het beleid van dit college.”

D66 heeft het provinciebestuur nog eens gewezen op de grote verstedelijkingsopgave waar Zuid-Holland voor staat. De gemeenten moeten huizen bouwen, maar de provincie kan daaraan bijdragen. Bijvoorbeeld door te zorgen voor een goede warmte-infrastructuur zodat er gasloos gebouwd kan worden en te investeren in meer lightrail en fietspaden zodat bewoners nieuwe wijken niet per se de auto hoeven te pakken.

Ook wat betreft het aanpakken van de klimaatcrisis en de stikstofcrisis zou D66 graag meer ambitie van het provinciebestuur zien. De verhouding tussen landbouw en natuur moet veranderen. Het landbouwbedrijf niet primair als voedselvoorziener maar een producent van maatschappelijke goederen zoals natuur, biodiversiteit, elektriciteit, milieuruimte en voedsel. En ruimtelijk een kwalitatief hoogstaand landschap met veel meer ruimte voor water en natuur. Door bodemdaling is dit in de veenweidegebieden helemaal urgent. Toch lijkt dit wel een blinde vlek bij het college. Onze fractie ontdekte zelfs een fout in de natuurbegroting. Gelukkig wordt deze nu hersteld zodat er geen bezuiniging plaatsvindt.

Tot slot wil onze fractie een lans breken voor de culturele sector, die hard wordt geraakt door de coronacrisis. De 300 miljoen euro die Ingrid van Engelshoven heeft uitgetrokken om de sector door de crisis te helpen, nemen niet weg dat onze provinciale instellingen (het Erfgoedhuis, Kunstgebouw, Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland, Popunie en Stichting Educatie Orkest Projecten) sowieso al moeite hadden om het hoofd boven water te houden. Zij zijn in het verleden flink gekort. En dan hebben we het nog niet eens over die andere culturele instellingen, musea en evenementen die een belangrijke bijdrage leveren aan cultuurparticipatie en -educatie in Zuid-Holland. Woordvoerder cultureel erfgoed Laura Neijenhuis gaat komende tijd samen met onze cultuurwethouders bespreken hoe de provincie – naast de steun die Rijk en gemeenten bieden – van betekenis kan zijn voor de toekomst van de culturele sector.