Hoi! Wie ben jij?
Ik ben Rembrandt Rowaan, 29 jaar oud. Naast mijn werk als raadslid ben ik sinds een jaar beleidsadviseur bij de gemeente Zuidplas, dat ligt tussen Rotterdam en Gouda in. Als ambtenaar ben ik daar werkzaam in het sociaal domein, wat ik hier in Leiden als raadslid ook doe. Ik hou me dus als ambtenaar én raadslid bezig met zorg en welzijn. Sinds maart ben ik raadslid voor GroenLinks, voor het eerst. Ik heb al eerder 9 jaar in Leiden gewoond toen ik hier geschiedenis en politicologie studeerde. Na een uitstapje naar Den Haag van twee jaar ben ik weer teruggekomen.
Wat is je grootste hobby, als je daar nog tijd voor hebt naast het raadswerk?
Ik hou van hardlopen. Ook lees ik veel en ik ben, voordat ik in de raad kwam, ook bezig geweest met het schrijven van een roman. Helaas kom ik daar nu niet meer aan toe. Hopelijk gaat het in de toekomst ooit nog lukken om nog iets te publiceren.
Wie is jouw politieke rolmodel?
Ik heb niet zo snel rolmodellen, maar als ik iemand moet noemen, dan zou dat toch wel Bernie Sanders zijn. Vooral omdat hij met oprechte passie tewerk gaat. Veel politici van tegenwoordig vind ik een beetje nep. Ze vertellen verhaaltjes die goed klinken, maar zijn ingegeven door spindoctors. Veel politici hebben een riedeltje dat ze afdraaien en honderd keer herhalen, zonder enige eigen inbreng. Je moet juist de politiek in gaan met een doel, en dat vind ik heel erg sterk aan Bernie Sanders, die oprechte idealen heeft, ingegeven door een sterk rechtvaardigheidsgevoel.
Probeer je dan zelf ook om in jouw eigen politieke raadswerk zoveel mogelijk passie te stoppen?
Ja, ik merk dat ik dat automatisch doe. Ik heb al heel snel een mening over dingen, als ik stukken lees dan vind ik er al meteen wat van. Al snel komen mijn idealen om de hoek kijken. Bij mij gaat het echt om het concrete resultaat: wat je kunt bereiken voor groepen mensen die het minder makkelijk hebben.
Wanneer ben je lid geworden van GroenLinks?
Dat was in 2013, toen GroenLinks in een dip zat. Ondanks dat vond ik het wel echt de partij waarbij ik mij thuis voelde. Ik vond het vooral fijn dat het meer een idealistische partij was in plaats van een overwegend pragmatische. Er zijn wel andere partijen waarmee ik op sommige onderdelen raakvlakken heb, maar GroenLinks is de perfecte partij voor mij.
Was je al gelijk actief voor GroenLinks?
Ik ben in 2013 lid geworden, maar nog niet actief. Tijdens de vorige Tweede Kamer verkiezingen van 2017 ben ik pas echt actief geworden, toen de hele beweging van GroenLinks op gang kwam met Jesse Klaver. Toen ben ik ook voor het eerste langs de deuren gegaan, omdat ik echt wilde meehelpen om verandering te brengen met een sterk gevoel van urgentie, vooral als het gaat om klimaatverandering. Ook vond ik het zorgelijk dat de liberale partijen in Nederland steeds meer opschoven naar conservatisme, en wilde daarom opkomen voor de werkelijk liberale waarden. Omdat ik het belangrijk vond om me voor de partij in te zetten, heb ik me daarna ook ingeschreven als kandidaat voor de gemeenteraad. Ik lever namelijk het liefst een bijdrage vanuit de politieke inhoud. Aan het begin dacht ik dat ik misschien plek 20 zou kunnen halen op de lijst, maximaal plek 12. Heel misschien zat er een duo-raadslidmaatschap in, dacht ik. Maar ik kwam op plek 8, en we haalden ook nog 8 zetels. Toen zat ik ineens in de raad!
Wat vind je het leukste van je baan als raadslid?
Ik vind het debat in de politieke arena heel erg mooi. Proberen met retorica elkaar te overtuigen. Maar het allermooiste is toch wel dat je echt impact kunt hebben. Wat ik zeg in de raadszaal, dat kan echt opgepakt worden en daarmee kan ik wat doen voor de stad. Ook vind ik het leuk dat ik nu op allemaal plekken in de stad kom waar ik eerder nooit kwam en dat iedereen daar je graag te woord staat. Door die werkbezoeken sta ik ook dicht bij de stad en haar inwoners.
Heb je die impact van je werk als raadslid al terug gezien in de stad?
Ik zit nog maar net in de raad, dus heb nog niet hele concrete dingen gezien. Ik heb tot nu toe ook nog maar één motie ingediend, maar die heeft het wel gered! Die motie, over de mantelzorg, ga ik dus nog wel terugzien. Ook in de programmabegroting die recent is uitgekomen staan een aantal dingen die ik ook heb genoemd in de commissie, dus wat ik heb gezegd is ook echt wel opgepakt. Op die manier kan ik dus ook het beleid van de wethouder beïnvloeden. Ik hoop dat ik over 4 jaar kan zeggen dat er nog veel meer inbreng van mij is teruggekomen in het beleid van de gemeente.
Heb je naast de leuke dingen van je werk ook al obstakels gehad waar je tegenaan bent gelopen?
Obstakels ben ik nog niet tegengekomen. Wel interessante debatten in de commissie, die uitdagend en leerzaam kunnen zijn. Wat ook een uitdaging is, is het bijhouden van het debat tijdens langdurige raadsvergaderingen, waarin ik zelf niet actief participeer. Het gaat over thema’s waarin ik minder ingelezen ben, en je bent passief aan het luisteren. Je moet dan natuurlijk goed je concentratie erbij weten te houden! Al die thema´s inhoudelijk goed kunnen duiden en je blijven concentreren is nog niet altijd gemakkelijk. Daar ligt een leerpunt voor mij: over alle thema´s inhoudelijk op de hoogte zijn, al is het maar in grote lijnen.
Hoeveel tijd per week ben je ongeveer kwijt aan raadswerk?
Dat verschilt heel erg. Wanneer er niet zoveel voorbij komt met betrekking tot zorg en welzijn, ben ik ongeveer 12 uurtjes per week bezig met raadswerk. Maar wanneer het druk is voor mij, zit ik wel het hele weekend te werken, naast alle fractie- en raadsvergaderingen. Op die manier kom ik wel aan 22 uur of meer. Het grootste gedeelte van mijn tijd zit in het lezen en het voorbereiden van mijn eigen portefeuille en mijn eigen stukken. Maar ook vergaderingen kunnen heel lang duren, een raadsvergadering duurt bijvoorbeeld meestal een uur of vier.
Welke portefeuille heb jij in de fractie?
Ik heb de portefeuille maatschappelijke ondersteuning, eigenlijk is dat alles wat met zorg en welzijn te maken heeft. Ik doe de volwassenenzorg, de jeugd is opgepakt door Marleen Schreuder. Sinds 2015 is een deel van de zorg een gemeentelijke taak geworden, waardoor dit gebied nog volop in ontwikkeling is. Voor volwassenen gaat dit niet over de specialistische zorg. De gemeente biedt ondersteuning aan mensen zodat ze zichzelf kunnen redden en mee kunnen doen in de maatschappij. Dit maakt mijn portefeuille leuk, omdat veel gemeenten nog opzoek zijn naar de beste invulling.
Welke GroenLinks waarden kun jij in je portefeuille stoppen?
Voor de zorg is dat eigenlijk heel duidelijk. Als GroenLinks willen we dat de gemeente er zorg voor draagt dat iedereen goed mee kan doen. We willen dat de zorg toegankelijk is en willen mensen zelf regie geven over welke zorg voor hen geschikt is. Als gemeente moeten we het niet allemaal zelf willen verzinnen, maar vooral ook cliënten en ervaringsdeskundigen betrekken bij de zorg. Zij kunnen aangeven wat hen zelf het beste heeft geholpen. Ook kunnen we cliëntenraden meer invloed te geven in het bepalen van de manier waarop zorg verleend wordt. Het is erg belangrijk dat mensen op gelijk niveau staan met de mensen die aan de knoppen staan en dat ze zich gehoord voelen.
Laatst is de nieuwe begroting voor 2019 besproken. Heeft GroenLinks daarin iets moois bereikt op jouw portefeuille?
Ja, zeker. In 2019 wordt er een gezondheidsplan gemaakt waarin per wijk een plan gemaakt wordt. De gemeente gaat specifiek kijken wat er nodig is. In een wijk waar veel ouderen wonen, zullen de drempels verlaagd moeten worden. Als er veel armoede is, proberen we de aansluiting op werk beter te maken. Is er weinig mogelijkheid tot bewegen? Dan leggen we sportpleinen aan. Ik heb erg veel zin in het meedenken met die plannen!
Waarom heb je voor deze portefeuille gekozen, heeft dat met je andere werk te maken?
Deels wel, omdat ik expertise heb in deze problematiek door mijn andere baan als ambtenaar. Dit maakt mijn werk als raadslid wel makkelijker. Maar ook kan ik met de deze portefeuille van de meeste toegevoegde waarde zijn voor de fractie. Daarnaast is het natuurlijk ook een hele mooie portefeuille waarin je heel goed de GroenLinks waarden kwijt kan. Zoals ik al zei, is het ook een gebied in ontwikkeling, dus je hebt echt te maken met een portefeuille waarin dingen nog niet vast staan en waarin we nu dus echt bezig zijn met het vormen van nieuw beleid. Hierdoor is het ook een heel spannende portefeuille. Wat ook meespeelt is dat ik er heel blij van word om met iets bezig te zijn dat mensen direct raakt. Zorg is natuurlijk zo’n thema.
Hoe blijf jij in contact met jouw kiezers en de achterban van GroenLinks?
Ik probeer zoveel mogelijk naar de lokale en landelijke bijeenkomsten van GroenLinks te gaan om op die manier in contact te blijven met de kiezers. Ook sprak ik een keer een kiezer bij een debat in de wijk Meerburg, waarmee ik nu ook nog regelmatig contact heb over allerlei zaken. Ik vind het erg belangrijk om te blijven praten met de achterban, om te voorkomen dat je teveel in je papieren bubbel blijft als raadslid. Je kan verzanden in alle stukken, maar het belangrijkste is wel dat je je achterban blijft vertegenwoordigen en dat je in contact blijft met de leden.
Waar moet meer aandacht komen in de raad en mis je nu nog in het debat?
Ik mis in de raad nog wel eens de urgentie met betrekking tot armoede. Ik vind het sowieso erg schokkend dat we in Nederland nog armoede hebben. We zijn een van de rijkste landen van de wereld! Ik geloof dat die armoede niet nodig is en dat we die kunnen oplossen, omdat er ruim genoeg geld voorhanden is. Dit speelt ook in Leiden. Ik kijk dan vanuit het zorgperspectief naar armoede: de kans is groter dat mensen ongezond zijn wanneer ze als kind zijn opgegroeid in een armere wijk. De kans dat deze mensen dan een beroep moeten doen op zorg is dan ook groter. Daarom moeten we zo vroeg mogelijk beginnen met het bestrijden van armoede en ervoor zorgen dat iedereen gelijke kansen heeft om gezond op te groeien. In Leiden is er ook een segregatie tussen wijken op het gebied van armoede onder kinderen. Armoedebestrijding is geen onderdeel van mijn eigen portefeuille, maar raakt hier natuurlijk wel aan. Daarom ga ik er zoveel mogelijk op hameren dat de werk en inkomen portefeuille ook betrokken wordt bij de zorgplannen.
Wat hoop je over vier jaar bereikt te hebben?
Ik hoop dat we over vier jaar dichter bij het ideaal zijn van ‘gelijke kansen voor iedereen’. Ik hoop dat we in de openbare ruimte makkelijker kunnen gaan bewegen. Ik hoop dat alle kinderen in Leiden toegang hebben tot sport en dat er minder kinderen in armoede opgroeien. Ik hoop dat we de eenzaamheid onder ouderen en onder jongeren hebben teruggedrongen. Ik hoop dat iedereen die zorg nodig heeft dat ook snel kan krijgen, zonder al te lange wachtlijsten, en zonder iets te merken van administratief gedoe tussen gemeenten en zorgorganisaties. Kortom, ik hoop dat voor iedereen over vier jaar, wie je ook bent, wat je ook nodig hebt, de nodige zorg heel snel geregeld wordt en laagdrempelig is. Zodat er voor iedereen de kans is om mee te doen en iets moois te maken van het leven.
Door: Bas Bouman
