Nieuws van politieke partijen over CDA inzichtelijk

3 documenten

SP en huurders: "Stop de huurverhoging!"

SP SP D66 CDA ChristenUnie Veenendaal 15-09-2020 14:55

Actie: 0% is genoeg!

Sandra Beckerman hoeft niet meer te bewijzen dat ze rationeel kan zijn. Ze heeft immers een proefschrift geschreven. En dus durft ze haar emoties de ruimte te geven - en als dat nodig is een felle toon aan te slaan. En onlangs was dit nodig: de huren stijgen dit jaar met een recordhoogte...

Ondanks de vele protesten en een drietal aangenomen moties in de Eerste Kamer, presteerde minister Ollongren het om in juni de huren te laten stijgen. Deze maand berichtte het CBS dat de huren in zes jaar nog nooit zo hoog gestegen waren als nu. Dit bericht heeft weer heel veel huurders in actie gebracht. Ook in Veenendaal.

Huurders en hun medestanders fotograferen zich met teksten, waarin zij zich uitspreken tegen de huurverhoging. Deze foto's plaatsen zij op sociale media, zoals Facebook, Twitter en Instagram. Daarnaast kunnen ze ook naar de SP worden gestuurd per mail naar campagne@sp.nl

De aanpak van de wooncrisis door dit kabinet faalt, vindt de SP. De partij liet door het onafhankelijke bureau I&O onderzoek doen, en daaruit blijkt dat een grote meerderheid van de mensen het met ons eens is. Zelfs de kiezers van de coalitiepartijen vinden dat. Maar liefst 70% van de D66 kiezers vindt ook dat het kabinet te weinig doet om de wooncrisis aan te pakken en de meerderheid van de CDA en ChristenUnie kiezers is voor het bevriezen van alle huren. Zij vinden ook dat het aangenomen voorstel in de Eerste Kamer om de huren te bevriezen moet worden uitgevoerd.

Met de foto-actie hoopt de SP druk op de ketel te houden, zodat de huurverhoging alsnog wordt teruggedraaid.

"Minister Ollongren wilde het niet," schrijft SP-leider Lilian Marijnissen in haar nieuwsbrief. "Ze weigerde tot drie keer toe ons aangenomen voorstel in de Eerste Kamer om alle huren te bevriezen uit te voeren. Ondanks alle acties en oproepen van huurders. Ondanks de coronacrisis. En zelfs ondanks een unieke aangenomen motie van afkeuring van de Eerste Kamer. En wat is het gevolg van het besluit van deze minister? De hoogste huurverhoging in 6 jaar tijd."

Het is aan ons - huurders en medestanders - om het net iets harder te willen. En hier heel duidelijk over zijn. Samen sterk!

 Zie ook: Huurders uit hele land doen Prinsjesdag Oproep Meerderheid Nederlanders steunt SP-plan tegen huurverhoging Omgevingsvisie doet niks aan wooncrisis Actie: Stop de huurverhoging Maak van Koningsdag een Woningsdag

 

Zie ook: Actie Wonen

Bron: Partij nieuws

Beetje positief maar ook erg diep treurig

SP SP VVD D66 CDA PvdA Vlaardingen 25-09-2019 15:05

Column Remi Poppe

Hoera, ze zijn er een beetje achter gekomen: de ‘marktwerking’ in de sociale huursector heeft geleid tot een nieuwe woningnood en onbetaalbare huren. Er komt twee miljard euro beschikbaar voor woningbouw. Maar wel een sigaar uit eigen doos voor de huurders.

Even terug in de tijd. Zo’n 25 jaar geleden, onder het eerste kabinet Kok (PvdA, VVD en D66) werd de sociale huursector ‘verzelfstandigd’. Dit breekpunt in de geschiedenis van de sociale volkshuisvesting begon onder kabinet Lubbers met de nota 'Volkshuisvesting in de Jaren Negentig', ook wel genoemd ‘operatie-Heerma’ (vader van de huidige CDA-fractievoorzitter).

De naoorlogse woningnood zou opgelost zijn was de redenering, de overheid was niet meer nodig. Artikel 22 van de grondwet 'Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid’ kon wel met een stevige korrelzout genomen worden.

Als kersvers Kamerlid heb ik dat toen (1996) in en buiten de Kamer fel bestreden en waarschuwde dat woningcorporaties zo gedwongen werden om als commerciële woningbedrijven te gaan opereren. Dat de woningzoekenden en huurders de dupe zouden zijn. En zo is het treurig genoeg ook gegaan. Topsalarissen voor directeuren (gelukkig niet allemaal), miljarden verliezen door beleggen in obligaties, investeringen in verliesgevende projecten die niets met volkshuisvesting te maken hadden, massale sloop en verkoop van sociale huurwoningen en alsmaar stijgende huurprijzen.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau (gegevens over 2018) zegt daarover: 'Ongeveer een derde van de Nederlandse huishoudens woont in een corporatiewoning. Dit aantal nam het afgelopen decennium af, doordat de woningcorporaties meer woningen verkochten of sloopten dan er bijgebouwd werd. Terwijl het aantal corporatiewoningen afnam, nam het relatieve aantal huurders met een laag inkomen toe’. Toch geen misselijke constatering van het planbureau. Voor de verzelfstandiging woonden meer dan 50% in een huurwoning met in verhouding nog betaalbare huren.

Maar hoera, het kabinet stelt twee miljard euro beschikbaar om de sociale woningbouw te stimuleren. De helft hiervan is bedoeld om tussen 2020 en 2023 betaalbare woningen te bouwen in schaarstegebieden. De andere helft is voor een structurele vermindering op de verhuurdersheffing van 100 miljoen euro over 10 jaar (!) om betaalbare woningen te bouwen waar de druk op de woningmarkt het grootst is.

 "Het enige positieve is dat de woningnood en de onbetaalbaarheid van huren erkend worden en de overheid weer een klein beetje zijn financiële verantwoordelijkheid voor de volkshuisvesting lijkt te nemen.  "

Een miljard is voor een gewoon mens heel veel geld, maar voor ons rijke land al met al niet veel en ook nog een sigaar uit eigen doos. In 2013 werd de verhuurderheffing over de WOZ-waarde van sociale huurwoningen ingevoerd (particuliere verhuurders gaan vrijuit!). Een belasting dus op de ‘marktwaarde’ van woningen van corporaties die alleen tot uitdrukking komt wanneer ze verkocht zouden worden. Maar dan zijn het geen sociale huurwoningen meer. Het is dus feitelijk een ordinaire belasting op huren. Sociale huurwoningen hebben geen ‘marktwaarde’, maar alleen een gebruikswaarde als huisvesting, probeerde ik de regering nog aan het verstand te peuteren. Dat was nu juist het bijzondere van de volkshuisvesting voor 25 jaar geleden.

De verhuurderheffing gaat overigens gewoon door. Voor 2023 is de verwachte opbrengst, toeval of niet,  bijna twee miljard euro. Ziehier de sigaar uit eigen doos, en al met al minder dan een druppel op een gloeiende plaat.

Het enige positieve is dat de woningnood en de onbetaalbaarheid van huren erkend worden en de overheid weer een klein beetje zijn financiële verantwoordelijkheid voor de volkshuisvesting lijkt te nemen. Lilian Marijnissen zei terecht dat alleen bouwen niet genoeg is om de wooncrisis te beteugelen. Woningzoekenden hebben niets aan gesubsidieerde huizen die niemand kan betalen. Ze wil de huren voor vijf jaar bevriezen en vindt dat de prijs voor nieuw gebouwde woningen verplicht betaalbaar moet zijn. Er zal nog veel strijd nodig zijn willen we de Volkshuisvesting weer sociaal kunnen noemen. Stop de sloper en de verhuurdersheffing en bouw betaalbare huurwoningen. De overheid moet zijn grondwettelijke plicht weer oppakken; ‘Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid'.

Remi Poppe, oud-Tweede Kamerlid / oud-gemeenteraadslid Vlaardingen

Bron: Partij nieuws

Beetje positief maar ook erg diep treurig

SP SP VVD D66 CDA PvdA Nederland 25-09-2019 08:00

Hoera, ze zijn er een beetje achter gekomen, de ‘marktwerking’ in de sociale huursector heeft geleid tot een nieuwe woningnood en onbetaalbare huren. Er komt voor de sociale huursector een miljard euro (over tien jaar, dus maar 100 miljoen per jaar!) beschikbaar voor vermindering op de verhuurdersbelasting als woningcorporaties woningen bouwen met een huurprijs onder de laagste aftoppingsgrens in de huurtoeslag (607,46 euro in 2019). De verhuurderheffing gaat overigens gewoon door. Voor 2023 is de verwachte opbrengst, bijna twee miljard euro. Ofwel: huurders blijven over een periode van 10 jaar circa 20 miljard meebetalen aan belasting op sociale huurwoningen en ‘krijgen’ er 1 terug. Een wel heel treurig klein super dun sigaartje uit eigen doos.

Even terug in de tijd. Zo’n 25 jaar gelden, onder het eerste kabinet Kok (PvdA, VVD en D66), werd de sociale huursector ‘verzelfstandigt’. Dit breekpunt in de geschiedenis van de sociale volkshuisvesting begon onder kabinet Lubbers met de Nota Volkshuisvesting in de Jaren Negentig, ook wel genoemd ‘operatie-Heerma’(vader van de huidige CDA-fractievoorzitter).

De naoorlogse woningnood zou opgelost zijn, was de redenering. De overheid was niet meer nodig. Gemeentelijke woningbedrijven werden overgedaan aan woningcorporaties. Artikel 22,  van de grondwet ‘Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid’ kon wel met een stevige korrel zout genomen worden. Als kersvers Kamerlid heb ik dat toen (1996) in en buiten de Kamer fel bestreden en waarschuwde dat woningcorporaties zo gedwongen werden om als commerciële woningbedrijven te gaan opereren. Dat de woningzoekenden en huurders de dupe zouden zijn. En zo is het treurig genoeg ook gegaan. Topsalarissen voor directeuren (gelukkig niet allemaal), miljarden verliezen door beleggen in obligaties, investeringen in verliesgevende projecten die niets met volkshuisvesting te maken hadden, massale sloop en verkoop van sociale huurwoningen en alsmaar stijgende huurprijzen.

Het enige positieve is dat de woningnood en de onbetaalbaarheid van huren erkend worden en de overheid weer een klein beetje zijn financiële verantwoordelijkheid voor de volkshuisvesting lijkt te nemen.

In 2013 werd de verhuurderheffing over de WOZ-waarde van sociale huurwoningen ingevoerd (particuliere verhuurders gaan vrijuit!). Een belasting dus op de ‘marktwaarde’ op huurwoningen van corporaties die alleen tot uitdrukking komt wanneer ze verkocht zouden worden. Maar dan zijn het geen sociale huurwoningen meer. Het is dus feitelijk een ordinaire belasting op huren. Sociale huurwoningen hebben geen ‘marktwaarde’, maar alleen een gebruikswaarde als huisvesting. Zo was onze sociale huursector tot voor 25 jaar geleden opgebouwd, met financiële steun van de overheid.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau zegt over de huidige situatie (gegevens over 2018); ‘Ongeveer een derde van de Nederlandse huishoudens woont in een corporatiewoning. Dit aantal nam het afgelopen decennium af, doordat de woningcorporaties meer woningen verkochten of sloopten dan er bijgebouwd werd. Terwijl het aantal corporatiewoningen afnam, nam het relatieve aantal huurders met een laag inkomen toe’. Toch geen misselijke constatering van het planbureau. Voor de verzelfstandiging woonden meer dan 50% in een huurwoning met in verhouding nog betaalbare huren.

Het enige positieve is dat de woningnood en de onbetaalbaarheid van huren een beetje erkent worden en dat de overheid weer een heel klein beetje zijn financiële verantwoordelijkheid voor de volkshuisvesting lijkt te nemen. Lilian Marijnissen zei terecht dat alleen bouwen niet genoeg is om de wooncrisis te beteugelen. Woningzoekenden hebben niets aan gesubsidieerde huizen die niemand kan betalen. Ze wil de huren voor vijf jaar bevriezen en vindt dat de prijs voor nieuw gebouwde woningen verplicht betaalbaar moet zijn. Er zal nog veel strijd nodig zijn willen we de Volkshuisvesting weer sociaal kunnen noemen. Doe eens normaal en sociaal zou ik zeggen, stop de sloper en verhuurdersheffing en bouw betaalbare huurwoningen. De overheid moet zijn grondwettelijke plicht  weer oppakken; ‘Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid’. En dus ook de financiële zorg en betaalbaarheid!

Het is tijd voor rechtvaardigheid! Ben je nog geen vriend voor rechtvaardigheid? Sluit je dan nu aan!

Bron: Partij nieuws

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.