Poliflw

Verslag van de Raadsvergadering van 12 juni 2019

De agenda van de raadsvergadering beloofde een snelle afhandeling van de onderwerpen. Op de agenda stonden o.a. de Jaarrekening 2018 van de gemeente Harlingen, de Jaarstukken 2018 en ontwerpbegroting 2020 van de GR Hus en Hiem, het Jaarverslag 2018 en conceptbegroting 2020 plus meerjarenraming GR Marrekrite en bovengenoemd onderwerp.

De meeste onderwerpen konden bijna allemaal afgehamerd worden, ware het niet, dat de heer Wildeboer op zijn bekende, welbespraakte manier af en toe roet in het eten gooide met een stemadvies en soms een tegenstem. Het zij hem gegund. Indien gewenst, kunt U het allemaal terugzien op de webcam van de website van de gemeente.

Het onderwerp waar veel discussie over ontstond was de conceptbegroting 2020 van de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid Noordwest Fryslân.

Niet alleen Harlinger Belang sprak zijn grote zorgen en twijfels uit over de haalbaarheid en houdbaarheid van de conceptbegroting, maar ook coalitiepartij PvdA, bij monde van de heer Ron Leen. De rest van de coalitiepartijen CDA en VVD klonk instemmend of bracht, zoals zo vaak gebruikelijk, geen inhoud in.

Wat is het geval: sinds enige tijd weten we via de wethouder, de heer Kuiken, dat er in 2018 een tekort op de WMO en met name op de Jeugdzorg van ca. 1,4 miljoen euro is ontstaan. Over het jaar 2019 lopen we, zoals de feiten zich nu laten aanzien op budget, maar wij, maar ook de heer Kuiken, hebben ook daar onze twijfels over geuit gelet op de open-eind constructies van de regelingen. De gemeente heeft hier geen grip op en kan proberen druk uit te oefenen op de zorgaanbieders om de kosten te drukken, maar heeft geen instrumenten in handen om dit bijv. juridisch af te dwingen. Tijdens de Algemene Beschouwingen 2018 heeft Harlinger Belang al gewaarschuwd voor mogelijke tekorten in het Sociaal Domein, welke natuurlijk ook gevolgen zullen hebben voor het totale financiële plaatje, het meerjarenperspectief en de ambities van de gemeente. Overigens staat de gemeente Harlingen hier niet alleen in, maar hebben bijna alle gemeenten in Nederland met deze problematiek te maken. Men doet gezamenlijk via de VNG een beroep op de regering om met geld over de brug te komen om de tekorten te dichten, maar men vindt in Den Haag (nog) niet voldoende gehoor.

Een kleine, ironische kanttekening willen we als bescheiden, lokale partij in dit geval wel plaatsen: U weet, dat in Harlingen de portefeuille Sociaal Domein verdeeld is over de wethouders Kuiken/PvdA en de heer Schoute/VVD. Laat nu uitgerekend het toenmalige kabinet Rutte/VVD en Asscher/PvdA destijds verantwoordelijk te zijn voor de transitie van het Sociaal Domein/Beleid naar de gemeenten! Er werd een mooi marketing sausje “Participatie” over heen gegoten, maar het betrof hier gewoon een ordinaire bezuinigingsoperatie, waar alle gemeenten heden ten dage nog steeds tegen aan hikken. De heren Kuiken en Schoute moeten deze “erfenis” van hun grote broers in Den Haag nu “verstouwen” en daar hebben ze zoals boven geschetst grote moeite mee.

Dwars door deze financiële perikelen heen speelt nog de toekomst van de Sociale Dienst. Om slagvaardig te kunnen opereren, is het o.i. van cruciaal belang om zekerheid te krijgen over de toekomstige rol van de eigen gemeente in de Gemeenschappelijke Regeling Soc. Dienst. Wij hebben al geruime tijd, tot vervelends toe, hier aandacht voor gevraagd, maar dit is een traag en taai proces en wij zijn van mening, dat de raad van Harlingen hierin onvoldoende wordt betrokken. We hebben daar eerder over geschreven; het verhaal van de broedende kip. Wij snappen, dat het een gevoelig onderwerp betreft gelet op de nieuwe verhoudingen in de Dienst na het ontstaan van de gemeente Waadhoeke, maar die dateert al vanaf 1 januari 2018! Er schijnt langzamerhand licht aan het eind van de tunnel te komen, als we het college mogen geloven, maar een definitief uitsluitsel is er nog steeds niet. Naar verluidt is die duidelijkheid er ook nog niet voor de vakantie.

Zoals boven al aangegeven, zal de financiële problematiek in het Sociaal Domein samen met andere verwachte uitzettingen op de onderwerpen Fumo, Veiligheidsdienst, Sociale Werkplaats/Empatec etc., het algehele financieel perspectief 2020 en meerjarenperspectief nadelig kunnen beïnvloeden.

We hebben al eerder een ambtelijke notitie mogen ontvangen, waarin hiervoor gewaarschuwd wordt en waar zelfs de term “stofkam” wordt gebezigd.

We zullen na de vakantie de begroting 2020 en meerjarenbegroting onder ogen krijgen en zijn met U benieuwd of de grote ambities van de huidige coalitie overeind blijven. Immers, u en wij, zijn een tunnel tussen Midlum en Wijnaldum beloofd, een Zeezwembad, een toerisme- en recreatiegebied Westerzeedijk, een concentratie van de gemeentelijke dienst, herinrichting van de Doeksen terminal, etc. Aller ogen zijn gericht op wethouder Harry Boon/CDA. Hopelijk vindt hij nog wat centjes. We mogen toch aannemen, dat hij niet voorstelt de belastingen voor de burgers te verhogen na de bevriezing van de OZB belasting voor de ondernemers en de afschaffing van de hondenbelasting????

Trouwens, de nieuwe haring en de korenwijn smaakten uitstekend. Alle lof voor deze traditie. Ook het “schoolreisje” naar Enkhuizen met de raad en college was zeer leerzaam en plezierig. Dank hiervoor naar griffie en fractie PvdA voor de organisatie.

De volgende raadsvergaderingen zijn op woe. 3 en 10 juli a.s.

Fractie Harlinger Belang.

Breekt u zich er dezer dagen toevallig het hoofd over hoe het staat met de collegevorming in Harlingen? Volgens mij hoeft dat niet hoor, het gaat wel “goed”. Er is immers al een extra raadsvergadering vastgesteld voor de presentatie: 17 mei. Moet dus gek gaan wil er nog een kink in de kabel komen.

U heeft het goed gezien: ik schreef “goed” tussen aanhalingstekens. Expres uiteraard. Je kunt met dat woord alle kanten op. In dit geval vraag ik me af of het wel goed is voor Harlingen, weer zo’n partijpolitiek college. Met wethouders die niet primair op basis van kennis, kunde en capaciteiten worden geselecteerd, maar op basis van hun politieke kleur. Dat beperkt je keuze natuurlijk extreem. En het sluit inbreng van andere partijen op dat punt volledig uit.

Nadat de beoogd coalitiepartijen PvdA, CDA en VVD, twee weken met elkaar hadden gepraat werden wij (de “beoogd” oppositiepartijen zullen we maar zeggen) uitgenodigd voor een gesprek. Om aan te geven welke punten ieder van ons bijzonder graag in het coalitieakkoord opgenomen zou willen zien. Mijn eerste reactie was, OK, een opening. Naief. Ja, zelfs ik lijd soms aan naiviteit.

Even de achtergrond. Alom in het land rukt, voorzichtig, het verschijnsel op van raadsakkoorden. In allerlei variaties. Het wiel moet echt nog worden uitgevonden. De essentie is dat een college niet gevormd wordt op basis van een toevallige (piep)kleine of wat grotere meerderheid van een aantal partijen in de raad, maar breder. Dat op voorhand zo breed mogelijk gezocht wordt naar overeenstemming en dat zaken waarvoor die ontbreekt per geval aan de raad worden voorgelegd. Geen coalitiedwang dus. Geen zaken doordrukken waarvoor geen meerderheid in de raad bestaat, maar waar de coalitie toch voor stemt, alleen om de coalitie zelf in stand te houden. En daarnaast kun je dan een sollicitatieprocedure voor wethouders opzetten, waardoor je in een veel grotere vijver kunt vissen dan alleen het poeltje met lokale of regionale politici van de beoogd coalitiepartijen.

Vanuit die achtergrond dacht ik aanvankelijk aan een opening. Maar dan ga je nadenken en erover praten en… helaas, de conclusie moest zijn: dit is vlees noch vis.

Immers: is het meepraten als je een paar voor jou belangrijke punten mag aandragen, waarna anderen, die al twee weken aan een akkoord werken, beslissen wat daarmee wordt gedaan en hoe dat wordt gedaan? De vraag stellen is hem beantwoorden. We weten ook niets van de context, van waar de andere drie partijen het al over eens zijn, of juist niet eens zijn, en hoe dat zich verhoudt t.o.v. onze punten. Je hebt dus geen idee hoe je het akkoord-in-de-maak kunt verbeteren of dat het zaad van je ideeen juist op kale rotsen zal vallen.

En de wethouders? Die komen niet uit een sollicitatie, maar worden “gewoon” aangeleverd door de drie beoogd coalitiepartijen.

Kortom, het aanbod om punten in te brengen deed me denken aan die oude mop: een muis en een olifant lopen samen over een houten brug, zegt de muis tegen de olifant: wat stampen we samen lekker he.

Wim Wildeboer,

raadslid WAD’N PARTIJ Harlingen

Politiek gezien geloof ik niet veel gebeurd in Harlingen afgelopen week. Ik hoorde dat Hein Kuiken (PvdA) vele dagen vergaderd heeft om te werken aan een coalitie met CDA en VVD. Daar hebben we verder niets over mogen vernemen, dus dat begint er op te lijken dat we pas wat te horen krijgen als de boel dichtgetimmerd is. Niks nieuws dus. Belooft niet veel goeds voor de komende vier jaar. Maar we wachten af.

Vrijdagavond het openingsspektakel van de Nationale museumweek bij de drie bruggetjes. Vooral de wat minder lange mensen konden daar op dat moment niet veel van zien, want het was druk, maar het virtuele binnenvaren van Henry Hudsons Halve Maen werd het hele weekend gelukkig herhaald. SBS 6 was er vrijdag bij als ik het goed begrepen heb, maar ik weet niet of dat al tot een tv-uitzending heeft geleid of nog gaat leiden. Zou wel mooi zijn. Harlingen moet steeds opnieuw op de kaart gezet worden, telkens vanuit verschillende invalshoeken. In dit geval dus vanuit de hoek van ons museum het Hannemahuis.

Wat me toch wel (weer) verbaasde was dat de gemeenteraad niet was uitgenodigd. Het Hannemahuis is immers een gemeentemuseum en de raad stelt elk jaar tonnen subsidie ter beschikking. Terecht overigens. En dat doet me weer aan een ander punt denken. Die tonnen per jaar zijn omgerekend (even uit mijn hoofd) zo’n 30 Euro per Harlinger. Waarom geven we de inwoners daar niet iets voor terug? Gratis toegang bijvoorbeeld voor leerlingen van de RSG en de Maritieme Academie op vertoon van hun schoolpas en een knipkaart voor volwassenen voor 3, 4, of 5 gratis bezoeken per jaar. Te duur? Dat waag ik te betwijfelen. Kom maar op met een kosten-baten analyse dan.

De opening van de vernieuwde entree van het museum in het komende Culturele centum zou een mooi moment zijn voor de introductie van zo’n burgerparticipatiekaart. Probeer actiever onze inwoners bij het Hannemahuis te betrekken, verlaag de drempel. Het is immers ONS museum, stimuleer dat dan ook, draag het uit. En DAAG de inwoners uit. Vraag ze om ideeen hoe je het museum minder statisch kunt maken, uitdagender. De wereld is de afgelopen 50 jaar gigantisch veranderd, maar wat is er eigenlijk in wezen veranderd aan presentatie, vormgeving en uitstraling van het museum? De nieuwe entree zou ook op dat punt tot een fundamentele herorientatie kunnen leiden.

En dan zou het HH misschien ook wat meer aandacht kunnen schenken aan de dorpen. Wat is er in het HH eigenlijk te vinden over de boeiende en rijke vroege geschiedenis van Wijnaldum, de Friese koningsterp? Nog een paar honderd jaar ouder dan de terp van Almenum, waaruit de stad is voortgekomen.

Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar er lijken wel wat uitdagingen te liggen. Of is het HH geen gemeentemuseum, maar een stadsmuseum? Is een optie, maar zeg dat dan.

Wim Wildeboer,

raadslid WAD’N PARTIJ Harlingen

Ja, we waren met de hele nieuwe gemeenteraad een weekendje op de hei, zo heet dat, toch? Het was alleen geen weekend, maar gewoon donderdag en vrijdag en hei heb ik niet gezien. Wel bos, en dan is de hei waarschijnlijk niet ver uit de buurt.

Twee dagen om als nieuwe gemeenteraad met elkaar kennis te maken. Aangezien 12 van de 17 raadsleden ook al in de vorige raad zaten viel dat nieuwe ook wel weer mee. Maar evengoed leuk en mede daardoor ook nuttig. Daarnaast presentaties over de gemeentelijke organisatie, ook altijd goed als opfrisser. En een praatje van drie kwartier door Jacques Wallage, ex-burgemeester, ex-staatssecretaris, ex-kamerlid en nog zo wat ex. Zeker interessant. Wat wel opvalt bij heel veel ex-politici is dat ze opeens zo goed weten hoe alles moet, wat ze blijkbaar nog niet wisten toen ze nog geen ex- waren, en nog wel de macht hadden om dingen te veranderen. Een opvallend fenomeen.

Terug in Harlingen kregen we aansluitend aan de busreis de persconferentie van Hein Kuiken die in het kort uiteenzette wat zijn conclusies waren na een week gesprekken met de fractievoorzitters in de nieuwe raad. Zijn hele rapportage hadden we “op de hei” al gemaild gekregen dus we wisten dat er uit was gekomen wat iedereen al verwacht had: het voorstel om een coalitie te gaan vormen van PvdA, CDA en VVD. Hein verwoordde keurig dat nogal wat fracties te kennen hadden gegeven dat er een eind moest komen aan “dichtgetimmerde” coalitieakkoorden. En dat hij ook ruimte wilde laten om het komende akkoord anders dan anders in te vullen. We zijn benieuwd en wachten af. Wij vinden al heel lang dichtgetimmerde coalitieakkoorden een slechte zaak voor de gemeente. Een van de alternatieven die wij naar voren hebben gebracht is een zakencollege. Dit bestaat uit wethouders die bewezen hebben bekwame bestuurders te zijn en die, kort samengevat, voor ieder voorstel weer hun best moeten doen om een meerderheid in de raad te krijgen. Dat houdt een college scherp en leidt volgens ons tot betere voorstellen dan een coalitieakkoord. Maar goed, wij hadden bovengenoemde coalitie ook al van verre zien aankomen.

De enige die blijkbaar echt teleurgesteld was, was Stephanie Geurtz, het nieuwe raadslid/fractievoorzitter van GroenLinks. Die had serieus gedacht dat er een college “over links” zou kunnen worden geformeerd. Tijdens de avondborrel “op de hei” had ik haar al gezegd dat dat een erg naieve gedachte was. Zelf ben ik wat realistischer (of, zo u wilt, cynischer), maar van mij mag ze. Een nieuwe lente, een nieuw geluid, dichtte Gorter meer dan een eeuw geleden al.

Zaterdag alweer een uitje, man het lijkt wel feest zo’n raadslidmaatschap. 7 April begon zoals bekend het vaarseizoen. Open “huis” op de schepen, markt op de Zuiderhaven en toespraakjes in Anna Casparii. Het belangrijkste daarvan vond ik dat er nadrukkelijk gewag van werd gemaakt dat er i.t.t. vier jaar geleden rond de Tall Ships Races nu sprake is van goede samenwerking en afstemming tussen de bruine vloot, de sailorganisatie en de gemeente. Zoals het hoort, in het belang van Harlingen.

Daarna met de tweemastklipper Vliegende Draeck twee uurtjes het Wad op. Tussen alle opvarenden viel het op dat Paul Schoute (beoogd wethouder voor de VVD), Hendrik Sijtsma (CDA-fractievoorzitter) en Edwin Helvrich (idem van de PvdA) bijna niet bij mekaar waren weg te slaan. Met als geinteresseerde buitenstaander Ton van der Plas (duo-commissielid van de WAD’N PARTIJ Harlingen). Af en toe schoven burgemeester Roel Sluiter en wethouder Harry Boon ook aan bij de gesprekken. Zelf was ik vooral aan het fotograferen. Ja, we moeten bij de volgende verkiezingen immers ook weer een leuk plaatje hebben om een ansichtkaart van te maken. En mijn tijd om wat te zeggen komt nog wel, dat hoeft niet tijdens zo’n mooie boottocht op ’t WAD. Nog vier jaar voor de boeg.

Wim Wildeboer,

Vandaag een gesprek gehad met Hein Kuiken, fractievoorzitter van de nieuwe PvdA-fractie. Dit in het kader van de coalitievorming.

Niet dat dit van belang is, maar we hechten aan nette omgangsvormen. Dus ook met de partij waarvan hij voor de verkiezingen al zei dat hij de meeste afstand heeft, voert Hein een gesprek. Netjes, niets op af te dingen. Goed gesprek zelfs. Het betekent alleen niets. Je kunt je zelfs afvragen waar het voor staat als de lijstaanvoerder van de sociaal-democraten zegt dat hij de grootste afstand voelt t.o.v. een kritische lokale partij en niet t.o.v. een ouderwets-conservatieve, christelijke partij als de ChristenUnie. Dat is zijn verantwoordelijkheid, maar het is maar dat u het weet.

Even voor de statistieken. Ik ben gisteren beedigd als vertegenwoordiger van 517 kiezers in Harlingen, Midlum en Wijnaldum. De 5 PvdA-raadsleden zijn beedigd namens ieder 367 kiezers. 517 tegen 367. Dus zelfs als de PvdA 4 zetels had gekregen had ze per zetel (=per raadslid) nog steeds minder mensen vertegenwoordigd dan ik. Zo pakt het zetelsysteem uit in een kleinere gemeente. Niks mee mis, althans, niks aan te doen, maar gewoon even voor het beeld.

U mag natuurlijk altijd reageren, mits op de inhoud. Schelden doet geen zeer zei mijn moeder altijd. Maar je hebt er niets aan, hoeveel het ook voorkomt op de moderne mediaplatforms. Dus op gescheld reageer ik niet. Verder, voel u welkom uw mening te geven.

Wim Wildeboer

Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven… als gemeenteraadslid.

Vandaag ben ik voor een tweede termijn beedigd als raadslid van de gemeente Harlingen.

De wijze en omvang waarin ik, en daarmee de partij die ik vertegenwoordig, de eerste vier jaar in de pers ben verwoord vond ik drie keer niks. Niet dat het perse negatief was, en er zijn grote verschillen per krant, maar een krant heeft beperkte ruimte.

Dat zou nog niet zo erg zijn als de halve bevolking de raadsvergaderingen via internet live of op z’n minst achteraf zou volgen. Quod non, zoals dat zo mooi kernachtig heet. Oftewel: vergeet het maar.

Wat vraag je je als eenvoudig boerenlullenraadslid dan dus de hele tijd af in verkiezingscampagnetijd? Precies! Waarop baseren kiezers zich eigenlijk als ze in het stemhokje staan met hun rode potlood? Op de mooie blauwe ogen van een kandidaat? Op zijn gladde babbel? (Of die van haar natuurlijk.) Op wat zijn (landelijke) partij in Den Haag uitvreet? Op het persoonlijk kennen van de kandidaat? Het komt allemaal voor. Maar is dat een logische basis? Ik kan iemand heel aardig vinden, maar als ik het met hem of haar oneens ben…

of omgekeerd.

Waar het me om gaat is dit: als u over vier jaar weer in het stemhokje staat, dan hoop ik dat u een keus maakt die is gebaseerd op voldoende informatie.

Als u dan niet voor de WAD’N PARTIJ kiest, soit, dan zijn we het blijkbaar oneens of heb ik u niet kunnen overtuigen. Maar dan komt het niet omdat u mij en onze standpunten niet kent. Vandaar deze blog.

Ik hoop deze blog de komende vier jaar vol te houden, deo volente zoals ze vroeger zeiden. Informatief, persoonlijk (wel vanuit mijn partij, maar dus met een personal touch) en hopelijk met enige humor en relativering en, vooral, zonder saai te worden.

Wim Wildeboer