Poliflw

De VVD van Klaas Dijkhoff probeert het nu zo te spinnen dat ze altijd al tegen de klimaatmaatregelen van mede-VVD-ers Nijpels en Wiebes waren maar de #Klimaatwet is er toch echt gekomen dankzij steun van VVD, CDA, 50Plus, SP, PvdA, D66, CU en GroenLinks en moet alleen nog door de Eerste Kamer. De enige manier om deze waanzin te stoppen is door op 20 maart FVD te stemmen zodat FVD dit kan stoppen in de nieuwe Eerste Kamer. Meer info hier: https://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/34534_initiatiefvoorstel_klaver

Trap er niet in: VVD en CDA stemden VÓÓR de Klimaatwet

Onze actie op social media tijdens de laatste dagen van 2018 met als doel om op 1 januari groter te worden dan de VVD was een enorm succes! FVD verwelkomde in 3 dagen vele duizenden nieuwe leden. Heel veel dank aan iedereen die hieraan heeft bijgedragen en een warm welkom aan alle nieuwe leden.

Word ook lid van de snelst groeiende politieke beweging van Nederland: https://fvd.nl/word-lid

Het kabinet Rutte/De Jonge wil dat staatssecretaris Mark Harbers (VVD) op 10 december a.s. het omstreden Marrakesh Immigratiepact tekent.Het Marrakesh-pact maakt migratie tot mensenrecht en zal onvermijdelijk leiden tot nóg meer massale immigratie naar Nederland vanuit Afrika en het Midden-Oosten.

In deze video leggen we uit hoe het precies zit met het Marrakesh immigratiepact en waarom Nederland dit vooral niet moet tekenen.

De oorspronkelijke tekst van het pact leest u hier: https://www.un.org/pga/72/wp-content/uploads/sites/51/2018/07/migration.pdf

Een ongelijke strijd: Marrakesh en de Europese kwetsbaarheid

Migratie als mensenrecht, de poorten wijd open: de toekomstfantasie van de Verenigde Naties. Het Marrakesh-Immigratiepact regelt nogal wat: immigranten hebben vooral rechten, gastlanden vooral plichten. Een goede reden om naar Europa te komen is niet meer nodig, want het onderscheid tussen illegale en legale immigratie wordt niet gemaakt. Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen, zo lijkt de leidende gedachte achter het akkoord.

Terecht is er op veel aspecten van het Marrakesh-Immigratiepact kritiek geleverd. Bijvoorbeeld op het feit dat een zogenaamd ‘niet-bindend’ VN-pact op basis van rechterlijke interpretaties in de EU of Nederland in de toekomst ons beleid toch kan beïnvloeden. Ook is de kritiek op het proces even luid als terecht. Vrijwel alle partijen in de Tweede Kamer willen het pact als hamerstuk behandelen. Meerdere FVD-verzoeken tot een debat werden afgewezen.

Dat partijen als VVD en CDA in de praktijk weinig aan immigratiebeperking doen, is al langer bekend, maar dat deze partijen nu zelfs dit revolutionaire Marrakesh-Immigratiepact niet op zijn merites willen bediscussiëren, is ronduit verbijsterend. Het lijkt immers onwaarschijnlijk dat VVD en CDA de potentiële effecten van het akkoord niet onderkennen: we leven tenslotte in een tijd waarin immigratie het West-Europese politieke discours domineert. Rest de vraag: van wie mag dit akkoord niet aan een debat worden onderworpen? Wie heeft er zo veel belang bij Marrakesh?

Het antwoord op deze vragen zal wellicht in nevelen gehuld blijven, maar dat geeft ons de gelegenheid om meer theoretische kanttekeningen bij het akkoord te plaatsen. Een daarvan is ideologisch: de natiestaat is een legitieme politieke entiteit, maar zou door Marrakesh ten onder gaan. De natiestaat functioneert voor een volk zoals een huis voor een gezin. Zij is als brenger van sociale cohesie, veiligheid en welvaart een doorslaand succes geweest. Een natiestaat komt niet vanzelf tot stand: er gaat een proces van natievorming aan vooraf. In dat proces, dat in West-Europa grotendeels in de negentiende eeuw voltooid werd, zijn de verschillende naties een geheel geworden. Toetreding tot de natie is mogelijk, maar vergt aanpassing van de immigrant. En de natie bepaalt wie mag toetreden. Daarbij spreekt het voor zich dat zij die in termen van cultuur, taal of afkomst dichterbij de natie staan een grotere kans hebben om succesvol deel van de natie te worden. Zij van wie op basis van hun achtergrond niet verwacht kan worden dat zij zich aan het huis aanpassen, kunnen in het belang van de natie beter wegblijven. Een coalitie van globalistische opengrenzenidealisten en grote bedrijven probeert dit alles te ontmantelen; Marrakesh is daartoe een instrument. Naties hebben echter het morele recht om zelf te bepalen wie wel en niet tot de natie behoren.

In het verlengde hiervan zijn er meer consequentialistische kanttekeningen bij de gang van zaken te plaatsen. Het idee dat een Deen makkelijker in Nederland integreert dan een Malinees, is niet bepaald revolutionair. Maar als migratie tot mensenrecht wordt gemaakt, kan Nederland vooral op de toestroom van mensen vanuit radicaal andere culturen rekenen. Gezien de duizelingwekkende bevolkingsgroei in de relatief nabije Sahel-regio en de gretigheid waarmee men daar naar het vermeende paradijs Europa trekt, is massale immigratie vanuit deze regio in de 21ste eeuw verreweg het meest waarschijnlijke scenario. Beleidsmakers zouden zich hierop moeten voorbereiden en Europa tegen de onvermijdelijk ontwrichtende werking ervan moeten beschermen. Maar het Marrakesh-Immigratiepact doet precies het tegenovergestelde: het ontwapent en verzwakt Europa. De natie heeft het morele recht om de deur van het huis te sluiten. Maar in Marrakesh wordt de sleutel van het huis weggegeven. De ongenode gasten zullen nooit vrijwillig vertrekken.

Op basis van joods-christelijk en humanistisch gedachtegoed heeft de Europese beschaving moraliteit in het handelen tot de eerste plaats verheven. Immanuel Kants categorische imperatief is hiervan een uitstekend voorbeeld en een typisch product van Europees denken. Universaliteit staat centraal. Maar de Europese beschaving heeft tot wasdom kunnen komen in een Europa dat zich verweerde tegen vreemden die deze beschaving te gronde wilden richten.

Vandaag de dag hanteren Europeanen universalistische waarden. Op morele gronden beredeneren Europeanen dat immigranten uit andere continenten net zoveel recht op ons staatsburgerschap zouden hebben als wij. Andere beschavingen, zoals de islamitische, zijn echter meer gericht op de consequenties van hun handelen. Zij hanteren geen universalistisch perspectief, maar een perspectief dat onderscheid maakt tussen wij en zij. Dat moge vanuit ons perspectief misschien moreel laakbaar zijn, maar als strategie voor het verdedigen en uitbreiden van de eigen invloedssfeer werkt het. Omgekeerd verwordt Europa’s wens om universeel goed te doen tot haar grootste zwakte. Een ongelijke strijd: op basis van onze universele moraliteit laten wij mensen toe wier waarden fundamenteel tegen de onze indruisen, mensen bovendien een veel hoger geboortecijfer hebben. Niet één andere beschaving doet dit zichzelf aan. Niet één beschaving schaft zichzelf af.

Het is niet te laat om het tij te keren. Als onder Europeanen een hernieuwde wil tot het behoud van de eigen beschaving ontstaat, en als men bereid is om in het belang van die beschaving onderscheid te maken tussen immigranten, dan kan de massale immigratie van niet-Europeanen en de dreigende demografische transitie een halt worden toegeroepen. De eerste stap? Het verscheuren van het rampzalige Marrakesh Immigratiepact.

De Kamer,

Gehoord de beraadslaging,

Overwegende dat het Kabinet voornemens is het Global Compact for Migration in Marakkesh te ondertekenen,

Overwegende dat dit ingrijpende gevolgen kan hebben voor onze controle op immigratie en een nieuwe golf van massale immigratie uit Afrika en het Midden-Oosten op gang zal kunnen brengen,

Overwegende dat Hongarije en de Verenigde Staten hebben aangegeven dit migratiepact om die reden niet zullen ondertekenen,

Overwegende dat ook Polen, Oostenrijk en Denemarken hun ernstige zorgen hebben geuit en waarschijnlijk het pact ook niet zullen tekenen,

Roept de regering op het Global Compact for Migration niet te ondertekenen,

En gaat over tot de orde van de dag,

BAUDET

Alleen FVD, PVV en SGP stemden voor deze motie, VVD en CDA stemden tegen. De motie is verworpen.

Over twee generaties bestaat ons land voor meer dan de helft uit allochtonen. Dat is de consequentie van het huidige VVD-beleid, zo bleek uit een studie die gisteren op Elsevier.nl werd gepubliceerd. 

Het demografisch onderzoek van dr. Jan van de Beek en prof. dr. Jan Latten laat zien dat er bij ongewijzigd beleid over twee generaties 24 miljoen mensen in Nederland wonen en dat het “minderheid in eigen land” doemscenario zal zijn uitgekomen.

In 2016 bereikte Nederland het recordaantal van 17 miljoen inwoners. Wat onderbelicht bleef is dat die stijging in zijn geheel niet kwam door natuurlijke aanwas; maar door de enorme en aanhoudende immigratie. Na decennia van open grenzen telt de Nederlandse bevolking inmiddels ruim 4 miljoen mensen met een migratieachtergrond, en nog slechts 13 miljoen met een autochtone achtergrond.

De afgelopen twee jaar kwamen ruim 160.000 mensen (netto) naar Nederland, onder andere via asielmigratie, gezinshereniging en arbeidsmigratie. Daar komt nog eens bij dat er in die tijd bijna 50.000 kinderen zijn geboren in migrantengezinnen. Bij elkaar komt dit neer op meer dan 100.000 nieuwkomers per jaar; iedere drie jaar een aantal zo groot als de stad Utrecht. Daarnaast zal de autochtone bevolking van Nederland de komende decennia krimpen met meer dan een miljoen.

Het soort beleid dat al decennia in ons land gevoerd wordt en nog steeds doorgaat zal er zodoende voor zorgen dat Nederland tegen het einde van de eeuw - een tijd die de basisschoolkinderen van vandaag nog zullen meemaken - voor minder dan de helft oorspronkelijk Nederlands is. Mohammed is nu al de meest gekozen jongensnaam voor nieuw geboren kinderen.

Terwijl de traditionele politieke partijen en hun media zich bezighouden met de problemen die op korte termijn spelen - schrijnende gevallen, uitzonderingssituaties en door de media naar voren geschoven kinderen die het slachtoffer werden van de asielindustrie en gesubsidieerde advocaten die procedures eindeloos rekten - stelt geen enkele partij de lange termijn consequenties van ons immigratiebeleid aan de orde.

Forum voor Democratie doet dit wél. Nederland moet stoppen met het open grenzenbeleid dat achtereenvolgende kabinetten hebben ingezet en kiezen voor het Australisch immigratiemodel. Migranten krijgen punten op basis van hun leeftijd, opleidingsniveau, beroep, werkervaring, culturele achtergrond, et cetera. Is hun totaalscore lager dan het minimum benodigde aantal punten? Dan zijn ze niet welkom in Nederland. Immigranten kunnen niet eindeloos procederen en moeten hun eigen administratieve kosten betalen. Zo laten we alleen de mensen in Nederland toe die iets toevoegen aan onze samenleving. 

Daarnaast zetten we keihard in op handhaving van onze waarden, integratie in onze samenleving - en remigratie voor wie niet in onze samenleving past. Daar hoort ook bij dat radicale moskeeën worden gesloten, haatimams worden uitgezet en uitkeringen worden versoberd zodat de extreme oververtegenwoordiging van niet-Westerse allochtonen in ons sociale vangnet serieus wordt teruggedrongen.

Klik hier om meer te lezen meer over de standpunten van FVD.