Poliflw

“Een norm voor voldoende betaalbare werkruimte voor huisartsen, apothekers en fysiotherapeuten bij nieuwbouw is noodzakelijk om zorg toegankelijk en dichtbij te houden", aldus Judith Klokkenburg die woensdag bij het debat over de zogenaamde referentienormen hiervoor een lans zal breken. De Haagse raad spreekt dan over het aantal wenselijke maatschappelijke voorzieningen per wijk, zoals scholen, huisartsen en speelplekken. Klokkenburg (ChristenUnie/SGP) maakt zich zorgen over bijvoorbeeld het gebrek aan huisartsen: “Regelmatig hoor ik dat bewoners van een nieuwbouwcomplex zich niet meer kunnen inschrijven bij een huisarts in de buurt, omdat die allemaal vol zitten. Het moet aantrekkelijker worden voor huisartsen en andere zorgaanbieders om te werken in onze stad. Als de stad groeit, moet ook het aantal voorzieningen meegroeien. Een norm voor betaalbare werkplekken draagt daaraan bij.”

In de commissievergadering vanmiddag zal Judith Klokkenburg (ChristenUnie/SGP) het college manen snel perspectief te bieden aan de daklozen die nu tijdelijk in hotels en de Lozerhof verblijven. Per 1 juni moeten de daklozen de hotels uit, maar waar zij na die tijd heen kunnen is nog steeds niet duidelijk. Ook de toekomst van de Lozerhof is evenmin zeker. Klokkenburg: “De daklozenopvang zit al jaren overvol, maar door de coronacrisis werd tóch iedereen opgevangen in hotels en voormalig zorgcentrum de Lozerhof. Per 1 juni moeten alle daklozen echter de hotels weer uit, maar waarheen is nog niet duidelijk. Al eerder opperden wij om tijdelijke woningen neer te zetten op braakliggende terreinen. Daar moet nu echt vaart mee worden gemaakt.”

De Haagse ChristenUnie/SGP-fractie is per direct op zoek naar een beleidsmedewerker. Hij/zij bereidt onder andere debatten voor, stelt moties, amendementen en schriftelijke vragen op en onderhoudt en bouwt aan het netwerk in de stad. We zijn op zoek naar een initiatiefrijk persoon die beschikt over uitstekende schriftelijke en communicatieve vaardigheden, gevoel heeft voor politiek en hart heeft voor Den Haag. De fractie kent een klein enthousiast team dat bestaat uit een raadslid, fractievertegenwoordigers, een fractiemedewerker en vrijwilligers.

Wat ga je doen?

Wat verwachten wij van je?

Wij bieden:

Een bondige sollicitatiebrief met CV kan uiterlijk 12 juni 2020 worden gezonden naar Judith Klokkenburg, via christenunie/sgp@denhaag.nl. Voor meer informatie over de vacature kun je ook mailen naar dit mailadres of bellen naar 070-7525403. De sollicitatiegesprekken zijn voorzien in de tweede helft van juni. De indiensttreding is uiterlijk voorzien per 1 september 2020.

Voorzitter. Er is iets geks met deze begroting aan de hand. Een discrepantie tussen hoe omgegaan wordt met de nood in de zorg en de nood in onze volkshuisvesting. Laat ik dat illustreren met twee voorbeelden. Eerst de zorg.

Deze week sprak ik een oud-collega, vader van drie inmiddels volwassen kinderen. Bij zijn jongste zoon werd na diverse onderzoeken de diagnose autisme gesteld. U snapt vast welke wissel dat op dit gezin heeft getrokken. Speciaal onderwijs en specifieke begeleiding. En hoe ouder hij werd, hoe zwaarder het werd. Rond zijn 18e verjaardag is Benjamin aangemeld voor beschermd wonen en kreeg hij een indicatie hiervoor. Helaas kwam hij op een lange wachtlijst. Nu, bijna twee jaar later, staat hij nog steeds op deze wachtlijst. 

Vorige maand belde z’n vader naar de zorgorganisatie om te vragen hoe hoog zijn zoon inmiddels op de wachtlijst stond. Hem werd verteld dat de gemeente tegenwoordig de wachtlijst beheert, en zonder nadere informatie werd hij doorverwezen. Toen hij eenmaal de gemeente belde, kreeg hij van iemand te horen dat zijn zoon inmiddels een paar plekken gestegen was. Het gesprek eindigde met de vraag van de gemeenteambtenaar: “Is het niet een idee als uw zoon naar een begeleid wonen plek gaat?”

Voorzitter, uit dit ene voorbeeld wordt zo veel duidelijk:1. de gemeente die taken van zorgprofessionals naar zich toegetrokken heeft om de kosten te beheersen. Dure ambtenaren zijn aangesteld om het werk van goedkopere medewerkers in de zorg over te nemen.2. de gemeente die druk uitoefent om tot lagere indicaties te komen.3. een wethouder als boekhouder i.p.v. als bestuurder.

Dan de woningnood en de stedelijke ontwikkeling. Deze tijd van woningnood smeekt om een overheid die regie voert, goed stuurt en vooral duidelijkheid biedt. Verkamering kwam al langs als een groot probleem in dit debat. En het is een groot probleem. En de gemeente werkt als een stempelmachine als het gaat om vergunningen voor kamerbewoning.  Neem het gezellige gezinsstraatje de Maarsbergenstraat. Knusse beneden- en dubbele bovenwoningen, uitermate geschikt voor gezinnen. Maar ook een straat in een krappe wijk, waar de parkeerdruk heel hoog is. Afgelopen week werd de vergunning voor nummer 250 afgegeven voor 7 personen, terwijl onlangs ook voor de dubbele bovenwoning ernaast voor 8 personen verkamerd mag worden. Als ook in de Pippelingstraat waar onlangs een vergunning is afgegeven voor 12 kamertjes. Er wordt geen rekening gehouden met overige bewoners en de wijk.

Ik kom daar op terug. Maar wat te denken van hoe de gemeente faalt bij de ontwikkeling van de Binckhorst. Neem de tender van het Rijksvastgoedbedrijf in 2017 aangaande het voormalig Hoofdkwartier van de Koninklijke Luchtmacht op de Binckhorst. Diverse marktpartijen die interesse hadden en bij de gemeente navroegen wat de nota van uitgangspunten was. Maar de gemeente had geen enkel idee en liet het aan de markt. Hieruit blijkt dat:

1. er meer regie nodig is2. betere sturing 3. en er moet meer duidelijkheid komen. 

ZorgTerug naar de zorg: het college bezuinigt dit jaar meer dan €20 miljoen op zorg en jeugd, alsof het niks is. Bovendien, dit jaar is al 2 maanden onderweg! Ik houd mijn hart vast voor de gevolgen van de bezuinigingen voor de mensen in onze stad die zorg nodig hebben.

Gelukkig is er verzachtingsgeld. €14,5 mln, waarvan €6 mln voor dit jaar. Tegelijk ligt er een rechterlijke uitspraak die betere jeugdhulptarieven eist. Terecht. Kosten? €7,3 miljoen. De helft is dus al op. De vraag rijst dus of het genoeg is.

Daarom samen met de SP, HSP, Groep de Mos en Partij voor de Dieren de motie met als dictum:verzoekt het college zo mogelijk in de achtmaandsrapportage en in ieder geval in de programmarekening 2020 de raad te informeren over de besteding van de verzachtingsgelden tot dan toe en de te verwachten besteding, waarbij de impact van de meerkosten van de jeugdhulp hierop wordt meegenomen en waarbij uiteengezet wordt of de begrote verzachtingsgelden afdoende zijn.

Dat de vraag naar jeugdhulp stijgt, dat is duidelijk. Dat het abonnementstarief ervoor zorgt dat mensen die heel goed zelf huishoudelijke hulp kunnen betalen, een beroep doen op de Wmo, dat is ook duidelijk.

Minder duidelijk is waarom de uitgaven voor beschermd wonen in de jaren 2015-2017 stabiel waren, terwijl tussen 2017 en dit jaar de uitgaven zijn gestegen van 72 mln naar 92 mln, terwijl het aantal plekken slechts met enkele tientallen is gegroeid van een kleine 1800 naar een ruime 1800. Hoe kan dat, is mijn vraag aan de wethouder zorg.

Daarom de motie samen met HSP en Groep de Mos:verzoekt het college te monitoren hoe de transitie van beschermd wonen verloopt, en in de motie staan daarbij concrete vragen, net te veel om hier te noemen.

Als er een methode politiek breed wordt ondersteund, is het Housing First. Geef daklozen een dak boven hun hoofd en de stress zal afnemen. Daarna kan goed in kaart gebracht worden welke zorg nodig is. Deze methode van zorg is de enige die in het coalitieakkoord genoemd wordt, met de afspraak om te onderzoeken of uitbreiding mogelijk is.

Maar dit college maakt van Housing First, Housing Second. Immers: voortaan krijgen daklozen vooraf te horen welke mate van zorg ze gaan krijgen. Niet eerst een dak boven je hoofd en ontstressen, maar eerst de zorg bepalen en dan een dak boven je hoofd. Housing Second dus.  

En daarom met de Partij voor de Dieren de motie met als dictum:verzoekt het college in overleg met de aanbieders van Housing First een vast arrangement (al dan niet voor een opstartperiode) voor deze vorm van zorg te maken, zodat vooraf duidelijk is wat de financiering en intensiteit is

Qua zorgmoties laat ik het hierbij. De zorg die ik echter heb, is dat de wethouder een strategie van beheersing van zorgkosten heeft gekozen die niet de winnende zal blijken te zijn. Niet voor degene die zorg nodig heeft. Niet voor mensen die zorg verlenen in onze stad. En uiteindelijk ook niet voor de zorguitgaven. Waarom trekt de wethouder al die zorgtaken het dure stadhuis in? Waarom hier indiceren? Waarom toch? Waarom niet met slimme prikkels zorgorganisaties financieren, benchmarken en budgetteren, waarbij minder ambtenaren nodig zijn en zorgprofessionals dát kunnen doen, waar ze goed in zijn: goede zorg bepalen en verlenen aan mensen die zorg nodig hebben, met een gezond besef van budgettaire grenzen. 

Woningnood en leefbaarheidDe woningnood is gigantisch in onze stad. Het aantal daklozen stijgt, de huizenprijzen zijn geëxplodeerd en worden nu verkocht voor gemiddeld €336.400, en de wachttijd voor een sociale huurwoning is inmiddels bijna 4 jaar. De keerzijde: de leefbaarheid staat gigantisch onder druk. Misschien wel het meest zichtbaar in de verkamering, daar heb ik u al voorbeelden van gegeven.

Voorzitter, 16 januari heb ik de motie ingediend om in aanloop naar nieuwe en scherpere regels de verkamering te bevriezen. Die heb ik toen aangehouden, omdat de wethouder toezei nog dit kwartaal met een inhoudelijke reactie op ons initiatiefvoorstel - van collega’s Vavier, de Blok et moi - om verkamering aan banden te leggen, zodat we daarover snel kunnen beslissen in deze raad.

Echter, de verkamering neemt hand over hand toe. Tussen 9 december - de presentatie van het coalitieakkoord - en de raad van 16 januari waren er 17 vergunningen verleend voor verkamering vanaf 4 personen. Sinds die raad van de 16e tot de dag van gisteren zijn daar weer 30 vergunningen bijgekomen.

We ontkomen niet aan een tijdelijke noodmaatregel op korte termijn, vooruitlopend op een aangescherpte huisvestingsverordening. Dat geeft ons ook de ruimte om weloverwogen te bepalen wat een noodzakelijke en verstandige aanscherping is. Ons initiatiefvoorstel biedt daar veel handvatten voor.

Daarom met klem het verzoek om een harde toezegging van wethouder Balster om zo snel mogelijk met een noodmaatregel te komen, waarmee de verkameringramp tot stilstand komt. En voorzitter, de wethouder weet dat ik dit verzoek namens een heel groot deel van de raad doe.

Als er een onderdeel is in deze tijden van grote leefbaarheidspijn goud waard is, is het wel de Haagse Pandbrigade. Meestal doen ze hun werk onzichtbaar voor ons, maar af en toe komt hun goede werk in het nieuws, de afgelopen weken kon u het niet missen:

1. De 44 illegale slaapplaatsen in de Theresiakerk2. De handhavingsactie in Transvaal, waar €1700 betaald moest worden voor 64m23. En de handhavingsactie onlangs in Bouwlust: €2400 voor 86m2

Prachtig dat het college ook fan is van de Haagse Pandbrigade en meer pandbrigadiers wil, maar het trekt daar 0 euro voor uit. Dat moet uit hogere boetes worden opgebracht. Mooi, maar we weten allemaal: de kost gaat voor de baat uit. Daarom een amendement, waarmee we via het REIS uitkomen bij een dekkingspost waar traditiegetrouw sprake is van forse onderuitputting.

Voorzitter, woningeigenaren worden met subsidies gestimuleerd hun woningen te isoleren. Met woningcorporaties maken we prestatieafspraken. Een veel sterker instrument. Maar de afspraken over isoleren, over energie besparen, over de warmtevraag terugbrengen: ze zijn zo vaag. Dat is zeker in deze tijden van hoogoplopende warmteleidingdiscussies een risico.

Daarom samen met SP en Partij voor de Dieren de motie met als dictum verzoekt het college:ervoor zorg te dragen dat, ondanks de komst van de Leiding door het Midden, woningcorporaties ook zullen investeren in het terugdringen van de warmtevraag en dat concreet te verankeren in de prestatieafspraken.

FinanciënVoorzitter, traditiegetrouw heeft het stadsbestuur heeft de kaasschaaf weer ter hand genomen - het gedeeltelijk inhouden van de loon- en prijscompensatie. Elke directeur mag binnen zijn dienst uitzoeken hoe hij of zij deze bezuiniging realiseert. Wat mijn fractie betreft bezuinigen we liever op relatief dure beleidsmensen en niet op onze mensen in de uitvoering.

Daarom een motie met als dictum:verzoekt het college bij de maatregelen om de inhouding op de loon- en prijscompensatie te realiseren voorrang te geven aan het behoud van uitvoerende functies.

Tot slot. Binnenkort meert de zilvervloot van Eneco, goed voor 675 mln, aan in onze haven. In het verleden heeft o.a. Tom de Bruijn zich ingespannen om altijd wat middelen beschikbaar te hebben om slim ‘werk met werk’ te kunnen maken. Immers, dan kan iets extra’s worden gedaan tegen marginale kosten ipv tegen integrale kosten.

Daarom een motie met als dictum:verzoekt het college in het beheer van de Enecomiddelen ruimte te bieden voor de mogelijkheid om werk-met-werk te maken. 

Vanmiddag heeft fractievertegenwoordiger Judith Klokkenburg, samen met het CDA, D66, PvdA, GroenLinks, NIDA, HSP en de Partij voor de Dieren, de inspiratienota '100% toegankelijk Den Haag' gepresenteerd. Samen met de minister van Gehandicaptenzaken Rick Brink overhandigden zij de nota aan het college.

Judith Klokkenburg: "Deze inspiratienota staat boordevol ideeën om van Den Haag een toegankelijke stad te maken. Steeds vaker krijgen we klachten over niet toegankelijke gebouwen, festivals en bijvoorbeeld blindengeleidestroken die nergens toe leiden of waar fietsen overheen geparkeerd staan. Allerlei zaken waardoor mensen met een beperking onvoldoende mee kunnen doen in onze stad. En we willen juist een inclusieve stad zijn, waar mensen met een beperking gelijkwaardig mee kunnen doen."

In de nota zijn vele maatregelen te lezen. "Veel maatregelen zijn gericht op mensen met een fysieke beperking, zoals voldoende invalidetoiletten, drempelloze entrees en de toegang van elektrische rolstoelen in al het OV. Maar ook vragen we aandacht voor voldoende prikkelarme plekken (dus niet elk park vol stoppen met allerlei activiteiten), een toegankelijke gemeentelijke website voor blinden en slechtzienden en voorstellingen voor dove mensen. Het is vooral van belang dat in alles wat de gemeente doet, vooraf rekening wordt gehouden met toegankelijkheid. Niet dat we keer op keer achteraf moeten concluderen: dit had anders gemoeten." 

Hieronder kunt u de volledige nota lezen. 

“Het is meer dan jammer dat er een nieuw coalitieakkoord voor Den Haag nodig was, maar het is goed dat VVD, D66, GroenLinks, CDA en PvdA tot een akkoord gekomen zijn en dat vandaag hebben gepresenteerd. Dat is een felicitatie waard”, vindt fractievoorzitter Pieter Grinwis. “Samen voor de stad, een prachtige titel, waarvan ik hoop dat ze die ten volle waar gaan maken. Dit vernieuwde stadsbestuur zal vanaf dag één namelijk alle zeilen moeten bijzetten om de verhitte gemoederen in grote delen van de stad tot bedaren te brengen. Daarbij zal het college meer tact aan de dag moeten leggen, dan in de afgelopen weken is gebeurd in relatie tot de vreugdevuren. Meer dan ooit hebben we behoefte aan een stadsbestuur dat verbinding weet te brengen tussen zand en veen, aan een stadsbestuur dat er voor iedereen is. Dat zal een forse opgave zijn voor deze coalitie, die haar electorale basis toch vooral heeft op ’t zand.”

Vandaag presenteerde het stadsbestuur de Haagse begroting voor de komende vier jaar. Daarin vielen een paar zaken op - of beter gezegd - tegen, aldus fractievoorzitter Pieter Grinwis: "Niet alleen de vele flinterdun onderbouwde, maar wel harde, bezuinigingen op bijvoorbeeld jeugdhulp om de grote structurele gaten in de begroting te dichten vielen me tegen. Uit de begroting blijkt ook dat het college de verleiding niet heeft kunnen weerstaan om alvast 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die nog moet binnenvaren, in te boeken om de gaten te dichten. Wethouder Rachid Guernaoui verzint hiermee geld dat er niet is en toont zich hiermee een groter illusionist dan Hans Klok. Ongehoord!”

“En dan de bizar kromme argumentatie onder deze goocheltruc. De wethouder schrijft: ‘Deze extra dividendopbrengsten is (zijn, PG) in de begroting opgenomen omdat de gemeente niet vooruit kan én wil lopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.’ Dat geloof je toch niet? Als het college hier iets wel doet, is het vooruitlopen op die verkoopopbrengsten. Verkoopopbrengsten bovendien, die volgens het coalitieakkoord moeten worden geïnvesteerd in de grote mobiliteits-, woningbouw- en energietransitieopgaven van Den Haag. Nu verkoopt het college niet alleen onder misleidende voorwendselen de huid nog voordat de beer geschoten is, maar het wijkt hiermee ook af van zijn eigen afspraken om de opbrengsten voor de eerder afgesproken doelen te gebruiken. We weten allemaal dat je het Haagse tafelzilver maar één keer kunt verkopen en uitgeven en dat daarna vroeg of laat alsnog bezuinigingen of belastingverhogingen wachten.”

Het valt Pieter Grinwis tegen dat het college koste wat kost belastingverhogingen heeft willen voorkomen, maar het gevolg is wel dat de zorg aan ouderen en kinderen verschraalt en dat voor de zoveelste keer de kaasschaaf over de medewerkers van de gemeente wordt gehaald. “Want dat is het, die halvering van de technisch en daarmee ongevaarlijke klinkende loon- en prijscompensatie. De meest ordinaire kaasschaaf die er bestaat. Dan heb ik liever dat het college lef toont en nu kiest voor bijvoorbeeld een iets hogere ozb - deze is immers ruimschoots de laagste van ons land. Nu zoekt het college zijn toevlucht in dit soort makkelijke maatregelen en het verjubelen van Eneco-opbrengsten in plaats van deze conform hun eigen coalitieakkoord te laten renderen op lange termijn.”

Gelukkig maakt het college ook goede keuzes. Zo is er in de begroting nadrukkelijk aandacht voor eenzaamheidsbestrijding en daarmee het waardig ouder kunnen worden in Den Haag. Maar de zorgen overheersen. Pieter Grinwis: "Ik krijg buikpijn van de voorgenomen bezuinigingen op de posten jeugd en wmo. Het college heeft besloten om het structurele tekort van 35 miljoen euro voor bijna 95% binnen het begrotingsprogramma zelf op te lossen, terwijl daar het geld juist hard nodig is. Sommige bezuinigingsmaatregelen roepen de nodige vraagtekens op. De gemeente gaat bijvoorbeeld zelf indiceren voor beschermd wonen en tegelijkertijd bezuinigen door meer lichte in plaats van zware zorg te gaan leveren. Dat moet €9 miljoen in het laatje brengen. Maar het kan toch niet zo zijn dat mensen minder bescherming nodig hebben als ambtenaren gaan indiceren in plaats van professionals? Of dat mensen als door een wonder minder zorg behoeven als de wethouder zegt: u kunt prima toe met een uur minder zorg per week?”

Vanaf 1 juli kunnen inwoners nog maar op 2 van de 8 stadsdeelkantoren terecht voor het doen van geboorteaangifte en het aanvragen van bijvoorbeeld een rijbewijs. Fractievoorzitter Pieter Grinwis uit zijn zorgen over de gevolgen van deze rigoureuze stap in schriftelijke vragen aan het college. “Binnen de wettelijke termijn van drie dagen geboorteaangifte doen is in Den Haag nu al bijna niet te doen, laat staan na deze verandering. Je kunt een kersverse vader toch niet uren laten ronddolen in het IJspaleis of stadsdeelkantoor Escamp, omdat er geen ruimte meer was voor een afspraak?”

Pieter Grinwis: “Ik hoor nu al geluiden die erop wijzen dat de agenda’s op de stadsdeelkantoren overvol raken, terwijl de bezuiniging nog niet eens helemaal is doorgevoerd. Ik heb het college dan ook gevraagd of het kan garanderen dat de twee overgebleven stadsdeelkantoren bestand zijn tegen de bijkomende afspraken.” Wie zijn rijbewijs wil verlengen of geboorteaangifte wil doen, kan hiervoor online een afspraak maken. “Maar of er een gaatje voor je is, blijft maar afwachten”, zegt Pieter Grinwis. “Ik vraag me sterk af of het college wel goed heeft ingeschat welke consequenties deze grote afname van de dienstverlening met zich meebrengt.”

De ChristenUnie/SGP diende in februari al een motie in, waarin het college werd aangespoord om de mogelijkheden voor een digitalisering van de dienstverlening te onderzoeken. “Het is voor veel mensen een domper dat ze dat niet meer in hun eigen stadsdeel terecht kunnen en nu extra tijd en geld kwijt zijn voor een bezoek aan een stadsdeelkantoor. Wij stelden voor om te werken met videoverbindingen. Ik heb het college aangespoord om eindelijk te komen met een reactie op dit idee. Er liggen veel kansen op het gebied van digitalisering, maar dan moet het college die wel grijpen.”

“Het doet me goed om te lezen dat het college naar de hartenkreet van deze wijken heeft geluisterd en onze mening deelt dat het aanpakken van de problemen in Moerwijk, Morgenstond, Bouwlust en Vrederust niet langer op zich kan laten wachten”, aldus fractievoorzitter Pieter Grinwis. “Mijn fractie heeft de afgelopen jaren meerdere malen aan de bel getrokken en het college opgeroepen tot actie. Deze wijken zijn de afgelopen jaren verwaarloosd, zijn zwaar overbelast, met een overconcentratie aan armoede, werkloosheid en andere problematiek. De balans in deze wijken is zoek, de kloof tussen veen en zand te groot. Begin vorig jaar zei ik al dat het meer ‘overleven’ dan ‘samenleven’ was in deze wijk. Ik hoop dat deze plannen het begin van een nieuw en mooier hoofdstuk betekenen voor deze wijken.”

Het tienjarenplan van de wethouder, met onder andere het bouwen van 10.000 extra huurhuizen en koopwoningen, moet voor ingrijpende veranderingen zorgen. Goed nieuws, vindt de fractievoorzitter. “Maar alleen stenen stapelen is niet genoeg. Het moet onderdeel zijn van een groter geheel, waarin ook aandacht is voor goede voorzieningen, zoals een kwalitatief hoogwaardige middelbare school en ontmoetingsplekken. Alleen zo kunnen deze wijken weer opbloeien en hoop gaan bieden in plaats van wanhoop. En kan de sociologische ramp, waar René Baron destijds voor waarschuwde, worden voorkomen. Het zou mooi zijn als we over een paar jaar de vruchten mogen plukken van deze investering in het verbinden van verschillende sociale groepen in onze gevarieerde stad.”