Poliflw

Het is niet altijd hommeles in Bloemendaal

Dat moet ik regelmatig uitleggen aan mijn stamtafelgenoten bij De Roemer, op de Botermarkt in Haarlem. Vrijwel iedere zaterdag ben ik daar te vinden, na wat boodschappen te hebben gedaan en bij Sanne Lijnzaat op de Grote Markt haring te hebben gegeten. Vaak ontmoet ik als reactie dan een wat meewarige blik, zo van: “Het zal wel…”. Ik spreek natuurlijk over tijden van vóór de “intelligente lock down”. 

Deze maand stond er welgeteld één punt op de Bloemendaalse raadsagenda wat de gemoederen wél danig bezighield.  Bloemendaal moet vóór het eind van dit jaar 70 statushouders hebben gehuisvest. Vooral door een structureel gebrek aan sociale huurwoningen, ontstaan in de afgelopen jaren, werd niet voldaan aan de rijksopdracht daartoe. Totdat de provincie ingreep en Bloemendaal sommeerde aan zijn verplichting te voldoen. Vóór mei moet de gemeente daartoe een locatie hebben aangewezen.

Tja, en wanneer het op aankomt op het aanwijzen van bouwlocaties kun je wachten op gelazer. Na een proces van nalopen van enkele mogelijkheden kwamen er twee locaties bovendrijven als meest geschikt: een plek nabij de rotonde Brederodelaan en de Zomerzorglaan in Bloemendaal, en een nabij de Westelijke Randweg in Overveen. En ja hoor, rond elk van deze locaties vormde zich een protestgroep.

De Bloemendaalse politiek was als volgt verdeeld. VVD, Vrijzinnig Democratisch  Bloemendaal  en Liberaal Bloemendaal (samen 7 zetels), vonden dat het college maar broddelwerk had afgeleverd, schoot het hele voorstel af en vond dat het maar moest worden opgelost binnen het lopende toewijzingsbeleid van sociale huurwoningen. CDA (3 zetels) wees de locatie Zomerzorglaan af en zette in op een bouwterrein bij de Dompvloedslaan, bekend als het Blekersveld. GroenLinks en D66 wilden minder dan door het college beoogd bouwen aan de Zomerzorglaan en een groter deel aan de Westelijke Randweg (ongeveer tegenover het Blekersveld, met de Randweg er tussen. Wij als PvdA wezen de Zomerzorglaan af, om redenen van ruimtelijke ordening, en deden de suggestie om een combinatie te maken van de locatie ten oosten van de Westelijke Randweg, waar toch al een ontwikkeling gaande is, en het Blekersveld. Argumenten daarvoor: je sluit aan aan gebied wat toch al bebouwd is, terwijl er voldoende groenbeleving aanwezig blijft, de locaties zijn voor de toekomstige bewoners op goed bereikbare afstand van winkels en het station Overveen. Bovendien is de locatie in Overveen veel meer dan die aan de Zomerzorglaan aangesloten aan bestaande bebouwing, veel minder geïsoleerd dan de locatie in Bloemendaal. Dat bevordert de integratie. Daarnaast hebben we een dermate omvang voor ogen dat ook bestaande woningzoekenden daarvoor in aanmerking komen.

Eerder waren er twee volle avonden nodig geweest voor de behandeling van dit punt in de commissie Samenleving, met een totaal van 23 (!) insprekers inbegrepen. Die had weinig duidelijkheid gegeven in het uiteindelijke resultaat, zie de hierboven gegeven schets van de diverse standpunten. Als je de standpunten van VVD, VDB en LB buiten beschouwing laat zaten GroenLinks, D66, CDA en PvdA het dichtst bij elkaar. Zelfstandig Bloemendaal sloot zich daarbij aan, tijdens een aangevraagde schorsing voor overleg. Pijnpunt was de Zomerzorglaan, waar PvdA en CDA niets in zagen. Echter, als ieder van deze fracties aan hun standpunt zou vasthouden zou de VVD en companen er schaterlachend met hun standpunt vandoor gaan. En dat wilden wij met ónze collegafracties in de gelegenheidscoalitie koste wat kost voorkomen. Bovendien zou dit een crisis in de coalitie van VVD, D66 en CDA hebben betekent. De VVD stond uiteindelijk dus geïsoleerd.

Gevolg van het overleg: een aanpassing van het amendement van GroenLinks en D66, waarin aan de al meer beperkte locatie aan de Zomerzorglaan strikte voorwaarden werden verbonden, die in feite erop neerkomen dat die locatie alsnog afvalt. Op voorstel van de PvdA wordt verder met de provincie nagegaan wat de mogelijkheden zijn voor een fietsers- en voetgangersbrug tussen beide locaties over de Randweg heen. Voor financiering zou een beroep moeten worden gedaan op het Mobiliteitsfonds en de provincie.

Het waren roerige vergaderingen. En dat terwijl de “kerntakendiscussie” met als inzet substantiële bezuinigingen er nog aan zit te komen.

Ik heb dit – tot slot – nauwelijks aangestipt, maar de Bloemendaalse raad was deze keer één fractie “rijker”. De uit twee zetels bestaande fractie van Hart voor Bloemendaal hield het na twee jaren toch niet meer met elkaar uit. Mevrouw Roos gaat verder onder de bestaande naam Hart voor Bloemendaal, Rob Slewe onder een nieuwe naam: “Zelfstandig Bloemendaal”. ’t Is maar dat jullie het weten…

Henk Schell, Fractievoorzitter.

Het bericht Het is niet altijd hommeles in Bloemendaal verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

#Integriteit. Een lastig onderwerp. Maar dat neemt niet weg dat het tot het takenpakket van de burgemeester hoort te waken voor integer bestuur. Op 5 februari 2018 sprak ons raadslid Roos met de burgemeester. Dit nav een uitnodiging van de heer #Roest aan haar om langs te komen indien zij in de back-up zaken had aangetroffen die haar zorgen baarden. Zoals bijv vermoedens van strafbaar handelen door enkele oud-wethouders. Op 5 februari 2018 echter liet de heer Roest weten dat hij zich als burgemeester niet kon bezighouden met integriteitskwesties. Het zou zijn positie als burgemeester schaden. Hij wenste niet te worden ‘meegezogen’ in het verleden. Wat hem betreft was dat een taak van de raad.

Ons raadslid Roos meende dat het niet aan de gemeenteraad is om zich met strafbare feiten bezig te houden. Opsporing en vervolging van strafbare feiten ligt bij het OM. Het gesprek met de burgemeester duurde kort en de uitkomst was onbevredigend.

Roos zette haar zorgen diezelfde dag nog op papier. Hier treft u haar mail aan de burgemeester aan: brief aan de burgemeester 5 februari 2018

Tot op heden is er geen enkele actie door de burgemeester ondernomen. We zijn nu 20 maanden verder.  Het is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk dat er niets is gedaan met de serieuze bevindingen van Roos.

Hoewel Roos dus met lege handen achterbleef, gebeurde er wel iets anders. Er werd in de wandelgangen van het gemeentehuis en vervolgens daarbuiten een verhaal gefabriceerd dat eindigde met de uitspraken van de heer Fennema in het programma van Jort Kelder (NPO1) op 3 maart 2018. In dat landelijk beluisterde radioprogramma beschuldigde de heer  Fennema drie personen van het opsluiten van de burgemeester in zijn eigen kamer. Dat waren drie leden van Hart voor Bloemendaal: een fiscaal jurist, landgoedeigenaar en medisch specialist. Het was voor iedereen die de politiek in Bloemendaal een beetje volgt wel glashelder wie daarmee werden bedoeld.

Kelder maakte er vervolgens gijzeling van en de heren moesten er samen smakelijk om lachen. De pers, waaronder het Haarlems Dagblad had meteen het oordeel over Roos klaar: ‘Beschamend’ stond er in deze regionale krant.  De berichtgeving hierover en de commotie die als gevolg van de diverse publicaties ontstond, heeft niet alleen voor veel persoonlijke schade gezorgd, het miste ook zijn effect niet tijdens de verkiezingen. Overal waar raadsleden Roos en Slewe verschenen werden zij aangesproken op de vermeende gijzeling of opsluiting van de burgemeester. Van de zijde van diverse raadsleden (VVD, GroenLinks oa) werden keiharde verwijten geuit. Handen af van onze burgemeester, werd er geroepen.

Rolf Harder, VVD raadslid: van onze burgemeester blijf je af…

Gelukkig had de burgemeester zelf op band verklaard tegenover Roos dat hij zich niet herkende in de uitspraken van Fennema. Hij vond het interview op NPO1 Bloemendaal onwaardig. Deze opname heeft Justitie uiteraard ontvangen.

Burgemeester Roest op de trap in het gemeentehuis Bloemendaal

Op 31 oktober as dient de strafzaak tegen de heer Fennema. Blijft natuurlijk wel de vraag wanneer er nu eens eindelijk gekeken wordt naar wat er precies is voorgevallen in Bloemendaal en op welke zaken Roos is gestuit. Roos heeft nu gedaan wat de #burgemeester haar 20 maanden geleden vroeg: kaart dit bij de gemeenteraad aan. Tot nu toe is het oorverdovend stil.

Wij hebben het al eerder gezegd: er klopt niets van die vastgoed transactie waarbij de gemeente in de historische kern van #Bennebroek een voormalige gymzaal verkocht voor EUR 20.000. De deal werd gesloten in 2018. Toen wij ervan hoorden konden we onze oren en ogen niet geloven en stelden vragen. Even een beetje achtergrondinformatie voor zover u nog niet op de hoogte bent.

#VVD wethouder Nico Heijink nam onze vragen niet serieus maar vertelde het ene kulverhaal na het andere. Wij lieten ons niet ontmoedigen en steeds maar weer bleven we vragen stellen. Dit leidde tot grote irritatie bij de burgemeester en onze collega raadsleden. De burgemeester vroeg de raad om EUR 200.000 extra budget teneinde onze vragen te kunnen beantwoorden. Daarmee zette hij ons voor schut en kregen we kwade gezichten van de collega’s. De waarheid is dat wij iedere keer worden opgezadeld met flauwekul antwoorden. En wat zeer kwalijk is: telkens rijden onze raadsleden voor niets naar het gemeentehuis om daar op afspraak dossiers in te zien terwijl die dossiers er vervolgens niet liggen of de informatie waar wij naar op zoek zijn, ontbreekt. De nieuw ingehuurde juristen zijn intussen hard aan het werk om de fractie van Hart voor Bloemendaal ‘van het lijf’ te houden. Wij worden overladen met brieven waar helemaal niets in staat. Weggegooid geld dus en de inwoners mogen het allemaal weer betalen. Nu terug naar de verkoop van de gymzaal.

Deze uiterst schimmige deal is dus toch doorgezet. De notaris heeft maanden na ons protest de transportakte verleden. Wij waren verbijsterd. Inwoners beklaagden intussen zich bij de gemeente. De gemeente wierp de klachten zoals te doen gebruikelijk verre van zich.

De VVD bleef volhouden dat er helemaal niets mis was met de verkoop. De heer #Harder laat in het fragment dat direct hierna volgt, zijn expertise zien.

Nu is dus eindelijk uitgekomen wat wij al die tijd hebben gezegd: de deal is fout. Hierover gisterenavond in de commissie bestuur en middeleneen mededeling van de burgemeester. De heer Roest komt amper uit zijn woorden en veinst pas deze week te zijn geinformeerd. Dat zal wel, denken wij dan. Na alle publicaties hierover en onze aanhoudendheid tav dit onderwerp, is het verbazingwekkend dat de burgemeester dit nog durft te zeggen. Onlangs kregen we te horen dat klachten niet werden behandeld en dat de inwoners hun verhaal maar moeten doen bij de Ombudsman.

Wij zeggen: deze deal terugdraaien en dit object opnieuw in de markt zetten! Beter zou het zijn als dit college, dat op zo veel vlakken heeft laten zien totaal incompetent te zijn, opstapt. Hoe langer dit college aanblijft, hoe meer het de gemeenschap kost en hoe meer schade dit onze gemeente berokkent.

Een inwoner schrijft aan raadslid Roos: ‘Dat jouw commissievergadering voortijdig eindigde lag echt niet aan jou. Maar aan een paar hyena’s in de zaal, die met bloeddoorlopen ogen aan tafel zaten te wachten totdat ze de voorzitter konden grijpen. En die voorzitter…….. dat was jij. Met zo’n stelletje roofdieren ga je toch de hei niet op.’

Dit is slechts een van de vele commentaren die wij ontvingen n.a.v. de chaotisch verlopen commissievergadering van 12 september (bestuur & middelen) waarvan Roos de voorzitter is. Eerst even een kort fragment laten zien van deze vergadering en dan gaan we u proberen uit te leggen wat hier nu precies aan is voorafgegaan.

Raadslid Roos is voorzitter van de commissie bestuur en middelen. Zij doet dit werk nu anderhalf jaar en heeft er plezier in. Maar dat niet alleen: het werk is een bijzondere uitdaging gezien de wijze waarop de vergaderingen verliepen de afgelopen maanden.

Wat ging hieraan vooraf? Hoe is het zo gekomen?

Een stap terug in de tijd: na de verkiezingen van maart 2018 dacht burgemeester Roest dat het wel een aardig idee was om een werkgroep te vormen. Onder zijn voorzitterschap konden raadsleden dan ‘backstage’ over allerlei onderwerpen discussiëren met elkaar in het kader van ‘bestuurlijke vernieuwing’.

Waarom bestuurlijke vernieuwing en wat houdt dat begrip dan precies in?

Daar kunnen we tamelijk kort over zijn: dat weet niemand. Maar het klinkt positief. Vernieuwend willen we allemaal zijn in de politiek.

Het eerste onderwerp op de agenda van de werkgroep was het terugbrengen van het inspreekrecht. Vroeger hadden onze inwoners nl het recht om de raadsleden toe te spreken tijdens de commissievergaderingen over onderwerpen die zij belangrijk vonden. Zo waren zij in staat zaken voor te leggen aan raadsleden en konden raadsleden op hun beurt vragen stellen. Erg nuttig om langs die weg in het openbaar elkaars standpunt te vernemen. Weten wat er leeft in de samenleving. Daar was het inspreekrecht ook voor bedoeld. Maar helaas, de meerderheid in de raad was daar niet van gediend en zo kwam het dat in Bloemendaal het inspreekrecht werd afgeschaft terwijl dat elders in gemeenteland een volstrekt normaal en geaccepteerd fenomeen is.

Hoe dan ook, onze partij wil het inspreekrecht terug. De werkgroep zou er mee aan de slag gaan. Hoewel  er inmiddels 18 maanden zijn verstreken en onze fractie diverse keren een motie indiende waarin wij pleitten voor herstel van inspreekrecht is de ‘werkgroep bestuurlijke vernieuwing’ nog altijd aan het broeden op dit ei. Onze motie werd telkens afgewezen.

Waar houdt de werkgroep zich nog meer mee bezig? Met het onderwerp ‘geheimhouding’ en ‘vertrouwelijk’. Sinds 2014 werkt de gemeente Bloemendaal aan een geheimhoudingsprotocol. Dat is een soort handleiding waarin staat beschreven hoe om te gaan met geheimhouding. Natuurlijk kan een handleiding nooit de wet vervangen. Het protocol is eerder bedoeld als handvat zodat ook de niet-juristen uit de voeten kunnen met de wetgeving die tamelijk complex is. Hoewel we 5 jaar verder zijn, is er nog altijd geen protocol en dat heeft alles te maken met het feit dat het college van Bloemendaal een hekel heeft aan de strenge regels van de Gemeentewet. Daarin staat namelijk beschreven hoe geheimhouding moet worden opgelegd, dwz de voorwaarden en de procedure. Het college werkt liever met het begrip  ‘VERTROUWELIJK’. Dat staat niet in de wet en een stempel vertrouwelijk op een stuk zetten is kinderlijk eenvoudig. Uiteraard wel met een dreiging: zwijg, anders krijgt u Justitie achter u aan. Anders gezegd: vertrouwelijk is de route waarmee de wet wordt omzeild maar hetzelfde effect wordt bereikt. Raadsleden zwijgen uit angst voor strafvervolging. En dat die angst reëel is, dat hoeven wij u niet uit te leggen. Het OM zegt ‘at your service’ tegen de burgemeester, zoals we inmiddels weten.

De minister heeft in 2016 dringend geadviseerd niet meer te werken met het begrip vertrouwelijk. Beter is het om alleen nog geheim te gebruiken en daarbij de wettelijke procedure te volgen. En het mooiste blijft natuurlijk de openbaarheid. Openbaar bestuur moet de hoofdregel zijn. Hoewel de minister helder was, heeft Bloemendaal geen afscheid kunnen nemen van de stempel ‘VERTROUWELIJK’ en getracht dit in het protocol onder te brengen. Dat is niet gelukt. Hoogleraar Elzinga die veel van het onderwerp weet, werd eind 2018 gevraagd hierover zijn licht te laten schijnen..

Hij bracht eind 2018 zijn advies uit aan de werkgroep van de burgemeester en de conclusie van de burgemeester en zijn assistente was: naast de wettelijke geheimhoudingsprocedure is het volgens Elzing zeer dringend gewenst een buitenwettelijke geheimhoudingscategorie toe te voegen. En wel onder de noemer van de vertrouwelijkheid.

Dit advies stond haaks op een groot aantal eerdere publicaties van hoogleraar Elzinga. Daarin zei Elzinga steeds: ‘ vertrouwelijkheid is een onding van formaat ’. Of m.a.w.: Elzinga volgde geheel en al de minister.

Onze fractie ging op zoek naar het advies van Elzinga aan de werkgroep maar vond niets. Het waren enkele losse passages uit e-mailberichten tussen de gemeente en Elzinga.

Vreemd.  …

Op 12 juni jl. gaf Elzinga een lezing over dit heikele onderwerp in de Zandwaaier. Daarbij aanwezig: raadsleden, burgemeester Roest en enkele juristen in dienst van de gemeente. Daar herhaalde Elzinga zijn standpunt: werk niet met het begrip vertrouwelijk. Hij zei letterlijk: doe het niet!

Burgemeester Roest was echter hoogst ongelukkig met dit advies van Elzinga. Onze burgemeester houdt van vertrouwelijk. Hij kan er niet buiten omdat het zo gemakkelijk is. En dus zijn we weer terug bij af: in Bloemendaal is alles geheim of vertrouwelijk en beiden komt hier  neer op hetzelfde: mond houden of je krijgt te maken met Justitie. Het gevolg is angst en dat is slecht voor het openbare politieke debat.

Conclusie: we voelen ons door dat zogenaamde advies van hoogleraar Elzinga in december 2018 behoorlijk in de maling genomen: dat advies bleek niet van hem afkomstig.

Inmiddels deden zich begin 2019 weer nieuwe ontwikkelingen voor. Hoogleraar Boutellier werd uitgenodigd voor een bijeenkomst van de werkgroep. Boutellier is hoogleraar Veiligheid & Veerkracht aan de VU en werkt voor het Verwey-Jonker instituut. Wie is de heer Boutellier?

Tijdens deze bijeenkomst werd gesproken over ‘destructieve elementen’ in de raad en daarmee werden Slewe en Roos bedoeld. De klachten betroffen vooral ons gebruik van social media. We hebben begrepen dat het advies van Boutellier luidde als groep actief op te treden en te zorgen voor correctie van ongewenst gedrag, waaronder het gebruik van social media. Deze aanmoediging viel in goede aarde en prompt werd een initiatief voorbereid om Roos als voorzitter te dumpen.

Deze kwestie speelt nog steeds. Diverse raadsleden schromen niet het Roos zo lastig mogelijk te maken. Ze blijft er nuchter onder: ‘Ik vind het jammer dat het zo gaat. Bij mij staat altijd voorop dat we een agenda moeten afwerken. Als voorzitter ben je dienstbaar aan de commissie. Dat probeer ik zo goed mogelijk in te vullen. Direct na afloop van die vergadering op 12 september heb ik me nog verontschuldigd tegenover de ambtenaren die de hele avond voor niets hadden zitten wachten omdat opeens de vergadering werd beeindigd. Allemaal emotionele reacties. Het verwijt was dat ik niet meteen gehoor gaf aan interruptieverzoeken. Maar je zou voor de gein eens moeten gaan kijken: leden steken voortdurend hun hand in de hoogte. Ik kan niet iedere interruptie onmiddellijk toestaan. Je kunt een wedstrijd ook dood fluiten. Lijkt mij niet de bedoeling. De burgemeester was erg boos op mij. Hij vond dat ik Rob Slewe direct had moeten afkappen. Ik vind het maar een vreemd verzoek. Slewe is gekozen volksvertegenwoordiger en heeft net zo veel recht van spreken als elk ander raadslid. Als de burgemeester eens de moeite neemt om de vergadering terug te kijken dan ziet hij heus dat ik niemand voortrek of achterstel. Ach nou ja…, dit is voer voor psychologen. Ik wil gewoon positief aan de slag. Heb geen zin in negatief gedoe‘.

storm in de vergadering van 12 september 2019…

Wij vinden het  zeer onprofessioneel om op deze wijze met elkaar aan het werk te zijn. En dat gedoe over ‘destructieve krachten’ in de raad is ook niet bevorderlijk voor de sfeer. Wij zijn tenslotte bepaald geen voorstander van een werkgroep die in de beslotenheid opereert. Het debat hoort plaats te vinden in de raadszaal. Iedereen moet kennis kunnen nemen van de diverse standpunten. Dat is pas een gezonde manier van politiek bedrijven.  Van mening verschillen hoort daarbij maar liever niet in de achterkamertjes met een burgemeester als ‘voorzitter’.  Bovendien heeft een werkgroep geen mandaat en is het geen democratisch gekozen commissie.

Geheim. Dat begrip is aan een herdefiniëring toe in Bloemendaal. Waar te beginnen? In januari 2014 brengt Rob Slewe twee keer een bezoek aan het gemeentehuis n.a.v. een Wob-verzoek dat hij had ingediend. Hij moet daartoe een afspraak maken met een man die speciaal voor deze klus wordt ingehuurd door de gemeente Bloemendaal. We noemen hem X. De gemeente noemt hem ‘de accounthouder Elswoutshoek’. Alle contacten, zowel mondeling als schriftelijk, die Elswoutshoek betreffen worden via X geleid. Logisch dus dat Slewe bij X terecht komt als hij bepaalde documenten wil inzien. De twee bezoekjes verlopen niet soepel. X  beklaagt zich over het gedrag van Slewe bij zijn opdrachtgever en schrijft een verslag van elk bezoek: ‘Ter info doe ik je maar weer verslag van het bezoek van gisteren. Rob Slewe heeft geen gebruik gemaakt van de inzage tussen 10.00 en 12.00 uur. Hij verscheen om 13.00 uur. Hij weigerde mijn uitgestoken hand. De toon werd meteen gezet met een zeer dreigende houding, qua woordgebruik, schreeuwen en dicht tegen mij aanleunen…’ aldus X.

De verslagen worden door het college aan Slewe toegestuurd en Slewe krijgt op niet mis te verstane wijze te horen dat zijn gedrag onaanvaardbaar is en dat het college dat niet pikt of woorden van gelijke strekking. Het valt Slewe rauw op zijn dak. Hij vindt dat X zich provocerend gedroeg. Slewe stuurt  zijn eigen verslag aan de gemeente met het verzoek dit toe te voegen aan het dossier. Zijn beschrijving van hoe het bezoek verliep laat een geheel andere werkelijkheid zien. Het valt Slewe op dat hij telkens opnieuw wordt beschuldigd van bedreigingen en intimidaties jegens het ambtelijk apparaat. Dat is een zware aantijging en het ligt hem zwaar op de maag. Hoe kan hij zich verweren? Het probleem is bovendien dat de beschuldigingen steeds grover worden. Waar is de gemeente precies op uit?

De gemeente ontvangt het verslag van Slewe maar doet daar verder niets mee. Het verdwijnt in de spreekwoordelijke ‘onderste bureaulade’. Maanden later, we spreken dan over september 2014 leest Roos de twee verslagen van X op de kamer van wethouder Marjolein de Rooij. Deze wethouder heeft een artikel in het Haarlems Dagblad laten plaatsen waarin de beide heren Slewe worden afgeschilderd als een stel ‘bedreigers’. Lui waarvoor je angst zou moeten hebben. Kortom: gevaarlijke mannen. Roos is net als de andere raadsleden benieuwd naar het bewijs van deze uitlatingen in de krant en de wethouder laat een stapeltje stukken zien waaronder deze twee verslagen. Nu is het zo dat Roos deze verslagen al lang had ontvangen van Rob Slewe zelf. Immers, hij heeft raadsleden geïnformeerd en verklaard dat hij ten onrechte werd beschuldigd door de wethouder. En uiteraard voegde hij zijn eigen verslag daaraan toe ter illustratie.

Omdat het de wethouder al snel te heet onder de voeten werd, waren de verslagen van X volgens het college in november 2014 opeens geheim verklaard. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Wat al 10 maanden openbaar is, kan niet opeens geheim worden verklaard. Wat het bovendien bespottelijk maakt is dat de gemeente de verslagen zelf naar buiten bracht. De gemeente misbruikt de geheimhouding ten eigen faveure. Om het eigen handelen in de doofpot te kunnen  stoppen. Daar is de Gemeentewet natuurlijk niet voor geschreven. Alsof het allemaal niet erg genoeg is, worden uitgerekend deze twee verslagen tot op de dag van vandaag als geheim beschouwd en heeft Ruud Nederveen, voormalig burgemeester van Bloemendaal, aangifte tegen Roos gedaan omdat zij de geheimhouding willens en wetens aan haar laars zou hebben gelapt. Stukken die al openbaar waren geheim verklaren is een gotspe. En dat weet Ruud Nederveen, want hij komt in de correspondentie voor.

Voor alle duidelijkheid plaatsen hieronder het complete verslag van Rob Slewe. Het is zijn wens openheid van zaken te geven. Immers, zoals Rob Slewe het zelf onder woorden brengt: ‘ik heb niets te verbergen’ Zie cursief gedrukt hierna. En we tonen u een kort filmpje met de verklaring van Roos die zich binnenkort weer (voor de 8e keer) moet verantwoorden voor de strafrechter.

Datum: Wed, 29 Jan 2014 10:42:07 +0100

Aan: Postbus Gemeente Bloemendaal , Burgemeester, ambtenaar A, ambtenaar B                              CC: Hans Slewe

Discussie: Wob bezoek verslag den Hollander

Onderwerp: Wob bezoek verslag den Hollander

Geachte heren,

Geheel volgens de traditie van de gemeente Bloemendaal ontving ik vandaag een verslag van het zoek aan de gemeente inzake een wob inzage gemaakt door den Hollander.

De heer den Hollander heeft net als bijna een jaar geleden toen diverse ambtenaren op de Brouwerskolk een verslag bezoek wob bij elkaar verzonnen (de klachtencommissie maakte daar een jaar gelden  gehakt van), eveneens een op zijn zachts gezegd onvolledig, gekleurd en grotendeels onwaar verslag neergezet.

Niet ondergetekende maar de heer den Hollander stelde zich uitermate irritant en provocerend op door direkt te stellen dat hij er alleen maar zat om ons in de gaten te houden en conform de afspraak in het conventant ? Toezicht hield. Hij liet zich daarnaast een aantal keren zeer laagdunkend en denigrerend over de familie Slewe uit.

-convenant

Zoals al vele malen aangegeven en ook de stukken uit uw eigen dossier bewijzen het heb ik helemaal geen convenant getekend en dus heb ik daar helemaal niets mee te maken.

De heer den Hollander vindt het kennelijk erg fijn om maar steeds te blijven herhalen dat mijn naam boven een door de gemeente opgesteld convenant staat en dus ik daar aan gebonden zou moeten zijn.  Ook dit herhaalde hij enkele malen tijdens het wob bezoek

-kopie

De heer den Hollander deelde mede dat een kopie 30 cent kostte en dus liep ik naar het kopieerapparaat dat 3 meter verderop stond en maakte een kopie.

De heer den Hollander begon te schreeuwen en tieren want ik had geen kopie mogen maken?? Dat leek mij vrij kinderachtig want bij het raadsonderzoek kon ik gewoon gebruik maken van het kopieerapparaat.

Ik ben toen maar gestopt en mijn broer gaf de heer den Hollander 20 euro gegeven die hij vervolgens op de grond gooide. Wij  krijgen dus nog 19 euro 70 van de gemeente.

De manier waarop den Hollander toen tekeer ging is klachtwaardig.

-vragen over mappen

De gemeente heeft aardig haar best gedaan om 18 mappen te vullen met dubbel materiaal, ongedateerd , de dossiers van hans slewe en rob slewe door elkaar heen.

]Direkt bij binnenkomst heb ik de vraag gesteld hoe de mappen zijn samengesteld.

Het antwoord van den Hollander was dat wij dat ,maar zelf moesten uitzoeken en als we vragen hebben maar een brief moesten sturen. Dat alles met een brede grijns.

-opmerkingen over ambtenaren

Zelfs dit reeds geschoonde dossier staat vol met voorbeelden van vooringenomenheid van ambtenaren. Een aardige is het zwart op wit bewijs dat ambtenaren als van der Wees , Portanger cs  bewust de klachtafhandeling van ondergetekende hebben ingebracht bij de onderhandelingen met mijn broer zodat vooringenomenheid en partijdigheid mooi onder de mat kon worden geveegd. Dat is inderdaad misselijk makend en ik heb daar zeker in die bewoordingen over gesproken met mijn broer.

Dat is mijn goed recht en als den Hollander zich daaraan ergert dat moet hij er niet bovenop gaan zitten om ons in de ‘gaten te houden’ en onze gesprekken af te luisteren.

Voorts viel het ons op dat een groep ambtenaren meer dan 10 minuten voor tijd in de gang met jas aan stonden te wachten totdat het ‘tijd’ was. Wij hebben daar onderling zeker over gesproken want wij zijn verbaasd dat dit soort praktijken nog steeds bestaan.

-vragen over wob verzoeken, verdwenen telefoon gesprekken etc

Ik heb ook vragen gesteld over mijn wob verzoek inzake kosten inhuur ewh van meer dan een mand geleden. Niets heb ik nog gehoord en ook hierover liet den Hollander weten dat ik het maar moest uitzoeken en hij ging daar geen antwoord op geven.

Idem over vragen over het verdwenen 15 e telefoongesprek.

U kunt dit toevoegen aan het verslag van de Hollander.

Het woordje vooringenomenheid staat met grote letters voorgedrukt op zijn voorhoofd. Het is allemaal een beetje sneu dat de heren ambtenaren met dergelijke verzonnen

Verslagen proberen hun eigen schandalige praktijken te verdoezelen.

-Over het dossier heb ik direkt een aantal vragen opgeschreven. Voorbedrukt briefpapier van mijn bedrijf met handtekening en datum. Den Hollander riep luid dat hij dit een vodje vond en ik moest maar een brief sturen.

Het is allemaal te kinderachtig voor woorden. Den Hollander is net als Foppe bij de afgeluisterde gesprekken alleen maar aan het provoceren en zuigen om de familie Slewe in diskrediet te kunnen brengen. Zijn gedrag is meer dan klachtwaardig.

Ik zou zeggen heren ambtenaren …  en bestuurders :

Kijk eens een keer goed in de spiegel na al die rapporten PLUS de ombudsman en vraag je dan eens af of je ook zo te werk gaat bij andere burgers in Bloemendaal ?

Graag toevoegen aan dossier.

Voorts een verzoek om eindelijk eens antwoord te geven op de door mij gestelde vragen.

Groet

Rob slewe

In 2016 werd Hoffman Bedrijfsrecherche ingeschakeld om de verloren mails terug te halen. Het zou gaan om zo’n 400.000 bladzijden met mails die verband hielden met het Elswoutshoekdossier. Deze opdracht werd verstrekt n.a.v. een Wob-verzoek. Gebleken was namelijk dat mails waarvan de gemeente beweerde dat deze er niet waren, dan wel definitief waren verwijderd, via de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) alsnog beschikbaar werden gesteld. Daar kwam bij dat een nieuwe ambtenaar verklaarde dat er wel degelijk een back-up moest zijn. Of m.a.w.: zelfs als de mails waren gewist, dan nog waren ze via de back-up te achterhalen. En zo geschiedde.

De mailbestanden werden nadat Hoffman zijn werk had gedaan, gesorteerd. Ruim anderhalf jaar is de tijd genomen alle mailcorrespondentie door te nemen, te kopiëren, over te zetten, te rubriceren en naar wij nu begrijpen, ook te filteren. Daarover zo dadelijk meer. Raadsleden Slewe, Heukels en Roos vroegen de ongeschoonde bestanden op maar kregen nul op het rekest. Eind 2018 ontvingen Slewe en Heukels (LB) dan toch een USB-stick na lang aandringen. Op deze stick stonden de inmiddels geschoonde bestanden verspreid over tientallen mapjes wat het zoeken bepaald ongemakkelijk maakt. Beide heren komen al snel tot de conclusie dat de correspondentie onvolledig is. Dat valt bijvoorbeeld op doordat vragen worden gesteld waarop het antwoord ontbreekt. Maar ook doordat de verzendlijst en datum ontbreekt van de mail. Slewe vindt het opvallend dat de mailcorrespondentie van de belangrijkste ambtenaren op het dossier Elswoutshoek volledig ontbreekt. Kortom: het beeld is diffuus en onvolledig en dat roept de verdenking op dat er veel mis is binnen het bestuur van de gemeente Bloemendaal. Op vragen die gesteld worden door raadsleden Slewe en Heukels komt met moeite antwoord en de antwoorden die gegeven worden blinken uit in onduidelijkheid. Het gemeentebestuur maakt omtrekkende bewegingen.

Raadslid Roos krijgt in die periode niet de beschikking over een USB-stick. Zij wordt dus behandeld als een paria. Haar wordt belangenverstrengeling verweten. Omdat zij in een strafproces is verwikkeld vindt het college dat zij haar positie als raadslid misbruikt. Dat is een even bizarre als schaamteloze argumentatie. Roos wordt immers vervolgd op grond van een aangifte door oud-burgemeester Ruud Nederveen. De aangifte werd tegen haar gedaan in de hoedanigheid van raadslid. Waarom zou raadslid Roos dan niet over de gegevens kunnen beschikken? Tenzij natuurlijk, u raadt het al, in de vernietigde, gewiste, zoekgeraakte mailbestanden informatie staat die voordelig voor Roos zou kunnen uitpakken en onvoordelig voor de gemeente. Dat lijkt althans de voor de hand liggende constatering te zijn. Na ongeveer een jaar lang doorvragen, gaf burgemeester Roest aan Roos te kennen dat zij dan de informatie maar moest halen bij Slewe. Die had een stick en daar kon Roos gebruik van maken. Maar zo eenvoudig lag dat niet: Slewe kreeg eind september 2018 de beschikking over de USB-stick met daarin een waarschuwing dat er stukken op de stick stonden die geheim waren. Het zoveelste ‘geheimhoudingsschandaal’ was al weer geboren. Beide raadsleden zijn inmiddels door de wol geverfd en kennen hun pappenheimers. Voor je het beseft staat Justitie weer op de stoep en ligt er een nieuwe aangifte. Want dat dit voor het OM topprioriteit heeft is inmiddels wel duidelijk genoeg.

Twee weken geleden, op 19 juli jl., mocht Roos opeens toch naar het gemeentehuis rijden om daar alsnog de USB-stick in ontvangst te nemen met daarbij een sleutelcode. Eindelijk had zij dan de beschikking over een eigen USB-stick. Het wekt enerzijds een spontaan gevoel van vreugde op, anderzijds is voorzichtigheid geboden.  Hoe compleet of incompleet is die stick?

Roos heeft al het nodige onderzoek verricht. Zij is op informatie gestuit die de wenkbrauwen flink doet fronsen.  De inhoud laat de lezer verpletterd achter. Want wat hier allemaal is voorgevallen valt niet te verenigen met ‘openbaar bestuur’. Zo hoort de overheid niet te handelen.

Dat brengt ons bij een hartenkreet, hieronder cursief gedrukt, geuit door een oud-D66 raadslid tegenover de wethouder in augustus 2014:

Een hartekreet.

Ik word een beetje moe van al dat heen en weer gepingpong van ‘die zei dit’ en ‘die zei dat’ en ‘en toen gebeurde dit’  en hoe dat dan vervolgens weer in de media komt. It is all hearsay!

Ik kan er niks mee, ik wil er niks mee. Ik wil eigenlijk niks meer weten van wat de Slewes vinden, wat hun buren vinden, wat de journalist vindt, wat Meindert Fennema vindt of wat een behandelend ambtenaar of bestuurder vindt.

Wat mij betreft wordt er niet meer via de media gereageerd wordt door wie dan ook van de gemeente. Bestuurders, ambtenaren, politici, het maakt niet uit.  Er is teveel gebeurd om hier nog chocolade van te maken. Iedereen claimt zijn gelijk maar er is allang geen gelijk meer. En we zijn allemaal medeschuldig aan het continu aanwakkeren van dit smeulende vuurtje. De enige die hier nog bij gediend is, is de media. En ik denk eerlijk gezegd dat de meeste inwoners van Bloemendaal er net zo inzitten als ik.

Ook onze eigen manier van reageren vind ik typisch ‘des Bloemendaals’: je spreekt eens met die en dan met die, en daar volgen dan weer conclusies uit en dan …. Etc. etc.

Het komt allemaal zo verdomd weinig professioneel op me over.

Ik wil dit zo snel mogelijk op een fatsoenlijke manier achter me laten, waarbij de organisatie er wel lering uit moet trekken.

Het is vergeefs. Want in de jaren die volgden zijn er drie burgemeesters vertrokken en een groot aantal wethouders. Hebben inwoners schade ondervonden. Zijn hoge kosten gemaakt omdat advocaten werden ingeschakeld, zijn veel ambtenaren vertrokken omdat dit de werksfeer natuurlijk niet ten goede kwam. Het is mismanagement op hoog niveau wat hier de kroon spant.

Dan gaan we terug naar de bevindingen van Roos. Een ontdekking heeft ze al vast binnen: de mailbox van Ruud Nederveen, de man die aangifte deed tegen Roos en het conflict Elswoutshoek niet wist te managen, is LEEG. Aangezien de man niet 1 jaar op vakantie is geweest en wel legio mails ontving, is deze uitkomst uiteraard volstrekt ongeloofwaardig. In zo veel mails is hij gekend, wordt hem om zijn mening en goedkeuring gevraagd. En dan zou Ruud niet gereageerd hebben?

Ook dit lijkt weer tekenend voor de bestuurscultuur van Bloemendaal. Roos speurt verder. Dit verhaal is nog niet ten einde.