Poliflw

Onze trouwe lijsttrekster Willemien Treurniet neemt afscheid. Daar hoorden waardige woorden bij. Clement sprak deze uit.

Ja inderdaad inwoners en geen burgers,Overigens ook geen wijn of alcohol in de fractiekamer;geen lange inleidingen van wethouders;geen omhaal van woorden in de commissie;geen lange vergaderingen voor de fractie;Geen uitrijkaart voor de auto;Geen toezegging zonder afhechting; Geen afvoeren zonder uitvoering;Geen heidagen, maar strategie tijdens het eten;Geen scheiding overmidden;Maar ook geen vechtscheiding;Geen lange schorsingen;Geen mantelpakje;…Etc etc…

Nee, Willemien lijkt meer van het type no noncensOnze vergaderingen hadden dan ook wel iets weg van Dat hele mooie Mandje van de firma Tichelaar uit Makkum;Nou ja misschien wel meer: het mandje van Tichelaar gemaakt in Makkum

Of 

het mandje van TichelaarOf toch echt gewoon:     mand!

Toch lijkt dit veel van de tafel van de verboden en de eerlijkheid gebied dat Willemien toch het mooist en best tot haar recht kwam door haar weg met de twee bekangrijkste GEboden 

Heb u naasten lief als u zelf:Jij Willemien mocht ons delen in een warm hart voor de mensen met schuldhulp; taalachterstand; ongelijkwaardige behandeling, maar ook voor de oude van dagen tijdens oud en nieuw en de vreemdelingen in ons rare kikkerlandje.Jij……wilde ons maar al te vaak delen in je warme en gulle lach. En dat gaf vaak een welkome ontspanning in crisissen en conflicten zowel binnen als buiten dit huis. Toch wil ik het grote en eerste gebod niet overslaan.Heb God lief boven al:Met een wilde bos haar en misschien wel het meest thuis in je outdoorbroek durfde je je handelen telkens weer te meten aan Zijn stem. Een oprecht zoeken naar Hem, jouw Vader, Zijn Zoon Jezus, en Zijn Geest. Kortom een Willemien als geen Willemien ooit meer zal zijn. Want … voor alles is een tijd.Willemien als afgesproken zullen we als fractie op een later moment en op gepaste wijze afscheid nemen. Voor nu van ons veel zegen voor jou en de jouwen Amen.

Clement Remijnse

Dit is de kop van een artikel op de site van Omroep Zeeland, een kop die klopt als een bus. In de gemeenteraadsvergadering van 13/14 november moesten we wél een besluit nemen van 6 miljoen bezuinigen op de zorg, maar hoe de toegang tot zorg er uit komt te zien weten we niet. Want waar je heen moet per 1-1-2020 als je zorg nodig hebt? Niemand die dit ons kan vertellen.

De wethouder geeft aan dat ‘we voor een gigantische opgave staan, daar moeten we samen aan gaan staan’. De wethouder vergeet hierbij alleen dat dit moet voordat de plannen gemaakt worden en niet achteraf. De afgelopen periode hebben we veel mensen gesproken die werkzaam zijn in de zorg. Geen van deze mensen waren betrokken bij de plannen. Ook wij als raad zijn niet betrokken bij de plannen en nu mogen we wel tekenen bij het kruisje terwijl er heel veel onduidelijk is, ik dacht het niet. 

‘Het is een heel goed doordacht plan', aldus de wethouder maar niemand kan ons vertellen waar de inwoners per 1 januari 2020 moeten zijn met een hulpvraag.

'Ik weet niet hoe concreet ze het willen hebben', het college zou dit wel MOETEN weten, na heel veel en heel vaak vragen in eerdere vergaderingen.

Dit is de reden dat de voltallige oppositie het debat over heeft geslagen en het zwijgen er toe heeft gedaan. Dit is geen makkelijk besluit geweest, maar we konden niet anders, we worden met onze rug tegen de muur gezet.

https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/116455/Oppositie-Middelburg-slaat-debat-over-bezuinigingen-op-zorg-over-uit-verontwaardiging

Weet u het nog? Op vragen van de ChristenUnie gaf het college van burgemeester en wethouders in juni 2018 aan om in gesprek te gaan met inwoners en maatschappelijke organisaties om te kijken of er een mini-bos gerealiseerd kan worden.

Stichting IVN natuureducatie heeft aangegeven de helft van het mini-bos € 10.000 te betalen, maar dan moet de gemeente wel de andere helft betalen. Steeds kregen wij te horen dat die 10.000 euro’s er niet zijn. Wel kregen wij te horen dat het college voor tal van andere plannen wel geld wist te vinden. Voor ons was het dus een kwestie van prioriteiten stellen en zoeken naar handige samenwerking.

Omdat de subsidie van IVN alleen beschikbaar is als de gemeente in 2019 een besluit zou nemen om € 10.000 euro in het mini-bos te steken hebben wij een voorstel ingediend om wel 10.000 euro beschikbaar te stellen voor een mini-bos en zo op korte termijn een mini-bos te realiseren in Middelburg. CDA, SGP en SP vonden dit niet nodig, maar een overgrote meerderheid van de raad dus wel!

https://middelburg.christenunie.nl/k/n6106/news/view/1234778/567139/mensen-met-verward-gedrag-zorgen-voor-overlast-in-de-buurt.html

Mensen met verward gedrag zorgen voor overlast in de buurt

Mensen met onder andere psychische problemen wonen steeds vaker gewoon in onze woonwijken. Prima wanneer het goed gaat, maar heel vervelend als er overlast is. Het zal je buurman, buurvrouw maar zijn.

Wat is het makkelijk om mensen van alles te beloven. De ChristenUnie kiest ervoor om het eerlijke verhaal te vertellen, ook tegen de inwoners van Arnemuiden. De ChristenUnie is er een groot voorstander van geweest dat de inwoners van Arnemuiden plannen maken voor de doorstart van het zwembad. Ook zijn we steeds kritisch én eerlijk gebleven, het zwembad is immers gesloten in het kader van de nodige bezuinigingen. 

De ChristenUnie heeft steeds gezegd dat een doorstart van het zwembad wat alleen mogelijk is met een eenmalige bijdrage, zonder financiële risico’s voor de gemeente Middelburg.

De huidige coalitie (LPM CDA SGP VVD) heeft in hun werkprogramma afgesproken dat ze ‘onder voorwaarden structurele financiering voor het Julianabad Arnemuiden mogelijk willen maken’. En zie hier dus het voorstel van het college. Een raadsvoorstel om het zwembad jaarlijks (!) 45.000 euro als subsidie te geven en in 2019 ook nog eens € 15.000 extra. De benodigde garantstelling van ongeveer € 130.000 die de Stichting Behoud Julianabad Arnemuiden als eis heeft gesteld is niet ingewilligd. 

Hoe eerlijk is dit? Alle partijen geven bij de algemene beschouwingen aan dat de financiele situatie van de gemeente Middelburg niet goed is, dat we ons niets kunnen veroorloven en dit kan dus wel? Voor de ChristenUnie onbestaanbaar. 

Wij vinden het ook niet eerlijk naar de Stichting Behoud Julianabad Arnemuiden, of je helpt hen, of je helpt hen niet. Maar om nu te zeggen we helpen je, maar niet op dat ene belangrijke punt van de garantiestelling, is niet eerlijk. Vertel dan het eerlijke verhaal dat het geld er nu gewoon niet is.

Middelburg, november 2018, Willemien Treurniet. 

Als ik met de trein terugkom uit de Randstad en Zeeland weer binnenrijd, betrap ik mezelf vaak op een gevoel van thuiskomen en dankbaarheid. Dankbaarheid voor dat we elkaar hier nog kunnen kennen. Dat je je stad kent; je buurt; je kerk; je broers en zussen; je straat; je familie; en je gezin.

Dankbaarheid ook voor dat we in deze nog enigszins overzichtelijke wereld elkaar vanuit dat kennen mogen dienen en liefhebben. Dat lijkt misschien wat soft allemaal, maar is juist enorm krachtig. Tegelijk weten we dat dit liefhebben - zeker binnen relaties - ook flink onder spanning kan komen te staan en dat de kracht van ‘het grote ik’ dan nog wel eens de overhand krijgt. Maar al te vaak leidt dit dan tot second love, echtscheidingen, flitsscheidingen en in te veel gevallen tot vechtscheidingen. Een beeld van de omvang: Ongeveer 40% van de huwelijken in Nederland eindigt in echtscheiding; Ongeveer éénvijfde hiervan verwordt tot een vechtscheiding; Bij 55% van de scheidingen zijn kinderen betrokken; Overigens is het aantal niet-gehuwden dat de relatie verbreekt jaarlijks ongeveer 2x zo groot als het aantal gehuwden. ...Verdriet, pijn, ontreddering, ontheemding, gezondheidsklachten, depressies, wanhoop, en gezins- en familiedrama’s. Recent nog in Papendrecht en Amsterdam. Maar ook langer geleden en dichterbij kennen we situaties waarbij vaders en moeders hun gezin meesleepten op een doodlopende weg. Alle reden om maar niet te blijven toekijken, maar juist als man, vrouw, broer, zus, buurtbewoner, inwoner, hulpverlener en politicus, vanuit ons ‘elkaar kennen’ met volle kracht te gaan voor stabiele gezinnen en ouderschap, spanningen tijdig te signaleren, relaties in hun waardevolle en bedoelde samenstelling te ondersteunen en met z’n allen te blijven werken aan het echte geluk.

Clement RemijnseChristenunieRaadslid Middelburg

Kunst is belangrijk! Maar als er geen geld is, er fors bezuinigd moet worden en de belastingen verhoogd worden vinden wij het niet wijs om een duur kunstwerk aan te kopen. Ook willen wij niet dat de kunstwerken die bij de Oostkerk stonden, daar definitief geplaatst worden. Beide voorstellen kregen een meerderheid in de raad! #samensterk https://www.pzc.nl/walcheren/bezuinigen-en-toch-kunst-kopen-politiek-middelburg-zegt-geen-ja-maar-ook-nog-geen-nee~ab55da0f/

Bezuinigen en toch kunst kopen? Politiek Middelburg zegt geen ja maar ook nog geen nee

MIDDELBURG - Belasting verhogen én bezuinigen op zorg, en dan toch ook een kunstwerk van 114.000 euro kopen? Nee, dat kan toch niet zomaar, vindt de gemeenteraad van Middelburg.

Vier jaar lang werkte Arjan Beekman als wethouder voor onze prachtige gemeente. Aan deze vier jaar dienst zijn nu helaas een einde gekomen. Afgelopen dinsdag naam hij afscheid van de gemeenteraad. Hieronder de toespraak van fractievoorzitter Willemien.

Vier jaar geleden werd het college geïnstalleerd met Arjan Beekman als wethouder namens de ChristenUnie, aan deze vier jaar komt vandaag een einde. Graag zou ik hier wat woorden aan willen wijden.

De informatie- en formatiegesprekken vier jaar geleden waren een zeer boeiende periode. Net daarvoor hadden we als fractie besloten dat Arjan onze wethouders kandidaat zou zijn en dat hij met mij de coalitieonderhandelingen namens de ChristenUnie zou doen. Arjan kwam van buiten Middelburg, dus zo heel goed kenden we elkaar niet. Voordat we Arjan naar voor schoven als wethouder waren er natuurlijk een aantal (sollicitatie-) gesprekken aan vooraf gegaan. Arjan, ons eerste gesprek zal je je vast nog kunnen herinneren. Een mooi gesprek in een cafeetje in de binnenstad. 

Daarna volgde er een heuse sollicitatiebrief. Je gaf hieraan dat je geen ‘solo-mens’ bent, maar graag verbindt, graag samen met de ander werkt. Een mensenmens. ‘Oog voor mensen en hun behoeften’, zoals je zelf schreef.

Tijdens de informatie- en formatiegesprekken leerden Arjan en ik elkaar snel beter kennen. Hoewel we allebei zakelijk kunnen zijn, houden we ook beiden van gezelligheid, ook in vergaderingen, in overleggen. 

Tijdens de formatie vier jaar geleden hadden de partijen al snel vertrouwen in elkaar en de wil om eruit te komen. Op een open manier omgaan met elkaar. Een manier die jou paste. 

Zoals jullie wellicht weten hou ik van lijstjes, helaas heb ik geen lijstje kunnen maken van de coalitie-overleggen die we gehad hebben. Wel weet ik dat het er zeer weinig zijn geweest. Ik denk nog geen tien in vier jaar tijd. Als het nodig was, wisten we elkaar te vinden. Als het niet nodig was, was het ook prima. En dit werkte heel plezierig. 

PvdA, CDA, SGP, VVD ik dank jullie voor de fijne samenwerking. Het was niet altijd even makkelijk, sommigen hadden moeite met onze dualisitische houding. Als ik naar het lijstje (ja, ja dit lijstje heb ik wel opgesteld) kijk van de besluiten die de afgelopen vier jaar genomen zijn, zie ik mooie duale stemmingen. Iets waar ik blij mee ben en wat ten goede komt aan het functioneren van de raad. 

Saskia, ook jij neemt afscheid als wethouder! Dank voor jouw betrokkenheid, jouw bewogenheid, jouw felheid. Geregeld wisten we jou te vinden met zaken die naar ons idee echt niet goed gingen. Zeker als het inwoners aanging, was jij degene die direct regelde dat dingen opgepakt werden en anders gedaan werden. Dank!! We hebben hier een klein cadeau voor jou, hopelijk heb je genoeg tijd om er van te kunnen genieten.

Arjan, ‘Niet tellen, maar wegen’ is een uitspraak van jou. Het ging jou om invloed en niet om macht. Typisch ChristenUnie zou ik willen zeggen. Verantwoordelijkheid nemen als het gevraagd wordt, om zo de ander, de stad te dienen. En daarbij uitgaan van vertrouwen. Dat was de manier waarop jij graag werkte. Als dit vertrouwen er niet was, was het moeilijk voor je. Maar, als iets niet lekker liep, op welk vlak dan ook, ging jij het niet uit de weg. Je ging naar de ander toe en gaf aan wat het met jou deed. Juist die persoonlijke benadering was typerend. 

Jij was ook degene die oprecht meende dat de raad het voor het zeggen had. Zo hoort het ook!

Ik wil jou danken voor de open verhouding die je had met de fractie. We waren redelijk stellig bij het solliciatiegesprek; prima dat je wethouder van de ChristenUnie wil worden, maar de ChristenUnie heeft het duaal functioneren hoog in het vaandel. Je zal dus niet op elke fractievergadering welkom zijn, we willen graag als fractie onze eigen lijn uitzetten. Je vond het prima en het werkte prima!

Zo ontwikkelden we een plezierige verhouding op basis van vertrouwen. In die vier jaar tijd heb ik geloof ik geen een collegestuk ingezien. We wisten elkaar te vinden als het spannend was, even overleggen, met daarbij direct het vertrouwen dat de ander er mee zou doen wat goed is. Je wist natuurlijk ook prima de verhouding: majesteit en lakei. 

Die ene keer dat we fors van mening verschilden (ik zou niet eens meer weten waarover) hadden we er allebei last van. Maar natuurlijk kwamen we ook hier uit.  

Vele telefoontjes, vele gesprekken hebben we gehad. Ik zal ze missen. Even dit, even dat. Kijk hier even naar. Wat vind jij? Telkens weer bleek dat we, hoe verschillend we ook zijn, wel heel veel hetzelfde denken. Vele gesprekken gingen over de politiek, maar ook over zo veel meer. Ik hoop en verwacht dat juist die laatste gesprekken gewoon door zullen gaan. 

‘Daarin zou ik steeds de menselijke maat in het oog willen houden’, schreef je in jouw brief. 

En dat heb je gedaan! Jij, die als een inwoner klaagde over huisvuil, in gesprek ging met de inwoner en desnoods de vuilniszak die niet opgehaald was in je eigen kliko deponeerde. Altijd probeerde je om verder te komen. Altijd probeerde je om de andere kant van het verhaal te begrijpen. 

Blijf dicht bij jezelf, dat advies kreeg ik van je als ik iets lastig vond, vooral in menselijke verhouding. Dit wil ik jou ook toewensen, blijf dicht bij jezelf, blijf dicht bij jouw schepper. 

Arjan, ik dank jou voor wat jij gedaan hebt voor de stad, ik dank jou voor wat jij gedaan hebt voor onze partij, ik dank jou voor alles! Ik wens jou Gods zegen toe. Arjan, het ga je goed!

Hier een cadeau van ons voor jou, zodat je bij jouw volgende stappen Middelburg niet kan vergeten. 

Zoals u weet zijn de verkeerslichten aan de Schroeweg vervangen en opnieuw afgesteld. Wat vindt u van de afstelling? Is het naar tevredenheid? We horen het graag van u!