Poliflw

Evaluatie Wmo naar voren

De SP en PvdA stipten de problematiek woensdag kort aan. De PvdA wil dat de evaluatie van het Wmo-abonnementstarief naar voren wordt gehaald. Die staat nu voor volgend jaar in de planning. Veel gemeenten zien een aanzuigende werking sinds de inkomensonafhankelijke eigen bijdrage voor Wmo-maatwerkvoorzieningen op 1 januari van kracht is geworden. De SP vindt dat de gemeentelijke tekorten op de jeugdzorg en Wmo door het kabinet gedicht moeten worden. De SP diende daarvoor dinsdag al, tijdens de begrotingsbehandeling van Binnenlands Zaken, een amendement in. GroenLinks gaat tijdens het Wetgevingsoverleg VWS, gepland op 18 november, om meer geld voor de jeugdzorg pleiten.

Te forse bezuinigingen

Het is maar de vraag of een meerderheid van de Kamer de voorstellen van de SP en GroenLinks gaat steunen. Regeringspartijen VVD en D66 hebben aangeven voorlopig geen extra geld voor gemeenten te willen vrijmaken. Ook CDA en ChristenUnie zijn terughoudend. D66-Kamerlid Rens Raemakers stelt dat het kabinet de te forse bezuinigingen van het vorige kabinet op de Wmo en jeugdzorg deels heeft gerepareerd. Raemakers wijst op het Fonds tekortgemeenten (‘stroppenpot’), waarbij vorig jaar 200 miljoen euro is verdeeld onder 77 gemeenten die forse tekorten over 2016 en 2017 op de Wmo en jeugdzorg hadden. De helft van die 200 miljoen is overigens door gemeenten zelf betaald. Raemakers doelt ook op de miljard euro voor de jeugdzorg die het kabinet verspreid over 2019, 2020 en 2021 aan gemeenten beschikbaar stelt. ‘Eind 2020 evalueren we weer en bekijkt een nieuw kabinet welk bedrag structureel nodig is’, aldus Raemakers.

De regeringspartijen D66 en ChristenUnie willen af van de schommelingen in de gemeentebegroting. Het gemeentelijk budget is met de trap op-trap af-systematiek te afhankelijk van de uitgaven van het kabinet. Dat leidt nu tot grote tekorten bij gemeenten en bezuinigingen. ‘Dat is niet uit te leggen’, aldus CU-voorman Gert-Jan Segers.

Begrotingstrends

Er zijn volgens beide coalitiepartijen betere manieren om de hoogte van het gemeentefonds te bepalen. Zo kan worden gekeken naar begrotingstrends over verschillende jaren. Het gemeentebudget blijft dan wel gekoppeld aan de rijksbegroting, maar de grote schommelingen zijn eruit, stellen beide partijen.

Onvrede

Omdat het rijk geplande investeringen niet heeft gedaan, zijn er miljarden op de plank blijven liggen. Met terugwerkende kracht wordt dat op gemeenten verhaald. Die zien hun accres dalen en moeten bezuinigen. Alsof je in mei te horen krijgt dat je het jaar ervoor toch minder salaris krijgt, aldus beide partijen. Dit leidt tot grote onvrede onder gemeenten.

#SOSGemeenten

‘Wat heb je aan 1,2 koopkracht als je straks geen zwembad, bibliotheek of thuiszorg hebt? Als het wijkhuis, de voetbalclub de deuren sluit en armoederegelingen stoppen? Gemeenten worden massaal gedwongen om in hun hart te snijden en Den Haag kijkt de andere kant. #SOSGemeenten #APB19’, twitterde de Wageningse wethouder Lara de Brito woensdag. Voorzitter Paul Depla van het G40-netwerk stelde dinsdag, in reactie op de Miljoenennota, dat de huidige systematiek niet langer houdbaar is. De G40 wil toe naar een andere bekostigingssystematiek. De Raad voor het Openbaar Bestuur (ROB) adviseerde het kabinet onlangs in ieder geval een deel van het gemeentefonds los te koppelen van de trap op-trap af-systematiek.

Ontspannen in het gemeentehuis is prima, zo vinden ze ook in Reimerswaal. Alleen mag het geen yoga of mindfulness zijn. ‘Vanuit een christelijk standpunt zou het wel heel vreemd zijn om voorstander te zijn van yoga of mindfulness op de werkvloer, omdat je dan – geestelijk – de deur openzet voor de invloed van andere religies op jouw ambtenaren.’

De SGP en de ChristenUnie beschouwen yoga en mindfulness als een uiting van het hindoeïsme. Het organiseren van religieuze aangelegenheden is geen taak van de overheid, omdat die neutraal behoort te zijn, betogen de twee fracties. Yoga- en mindfulnesslessen op het gemeentehuis van Reimerswaal lijken inmiddels van de baan.

Gods Woord

Volgens CU-raadslid Huib Bouwman zou het vanuit een christelijk standpunt wel heel vreemd zijn om voorstander te zijn van yoga of mindfulness op de werkvloer, ‘omdat je dan – geestelijk – de deur openzet voor de invloed van andere religies op jouw ambtenaren. En lees de bijbel, Gods Woord, die duidelijk aangeeft dat het verboden is om je te openen voor of te vermengen met andere religies.’

Maar hoeveel mensen identificeren yoga en mindfulness anno 2019 nog met religie? Vermoedelijk zeer weinig, erkent ook Bouwman. ‘Betekent dat dan dat wij maar moeten meegaan in de stroom van iedereen of is er ook nog ruimte voor een ander geluid?’ Hij wijst op het feit dat de christelijke partijen samen een stevige meerderheid hebben in de gemeenteraad van de Zuid-Bevelandse gemeente; inclusief het CDA twaalf van de negentien zetels. ‘Hier in de biblebelt worden op democratische gronden andere keuzes gemaakt dan in de meeste Nederlandse gemeenten, zie ook de kwestie rond de koopzondagen. Daar kan je op afgeven, maar je kan het ook verfrissend noemen.’

Tot ontsteltenis van de gemeenteraad van Alblasserdam bleek uit de eerste bestuursrapportage 2019 dat er bijna anderhalve ton (140.000 euro) moet worden onttrokken aan de algemene reserve voor incidentele personele kosten. Uit de rapportage blijkt dat er ‘in goed overleg afscheid is genomen’ van één medewerker.

‘Hierbij zijn afspraken gemaakt en de geschatte kosten zijn afhankelijk van een aantal componenten waaronder het vinden van ander werk waarin betrokkene wordt begeleid.’ Als de ambtenaar snel werk vindt, kunnen de kosten lager uitvallen, maar er is een kans dat de opbrengsten uit detachering tegenvallen of het vinden van een nieuwe baan langer duurt. Dan zullen de kosten hoger uitvallen.

Fors bedrag

De raad was not amused. De Christen- Unie sprak van een ‘fors bedrag’, de PvdA over ‘een groot effect op de personeelskosten’. D66-fractievoorzitter Marko Stout benadrukte dat het gaat om één medewerker. ‘In deze tijd zijn gouden handdrukken van drie keer een jaarsalaris not done. Ik wil weten waardoor deze enorme kosten worden veroorzaakt en hoe ver deze nog kunnen oplopen.’

Wethouder Peter Verheij riep op tot ‘terughoudendheid in de openbaarheid’. Hij noemde doorlopende salarisen begeleidingskosten naar ander werk als reden. Via een (geheim) memo of andere ‘opties tot toelichting’ kon Stout meer inzicht krijgen in de opbouw van het bedrag. ‘De gemeente en de vertrokken medewerkster doen hun uiterste best om te voorkomen dat er in 2020 ook nog extra kosten moeten worden gemaakt.’

Er is een derde actie vanuit gemeenteland ingezet om het kabinet te overtuigen van de noodzaak extra geld vrij te maken voor de jeugdhulp. Op initiatief van vijf gemeenten is een petitie opgesteld, waarin voltallige colleges ‘Den Haag’ oproepen te zorgen voor een adequate verhoging van het jeugdhulpbudget. De petitie wordt uiterlijk begin juni aan het kabinet en de Tweede Kamer overhandigd

Collegevergadering

De oproep om de petitie te tekenen is donderdag naar 1.455 wethouders en burgemeesters gestuurd, vertelt wethouder Rob Jonkman (financiën) van Opsterland, die de actie coördineert. De actie is samen met Oldebroek, Tytsjerksteradiel, Nunspeet en Heerenveen opgezet. Ruim 40 colleges, waaronder Haarlemmermeer, hebben de petitie meteen al ondertekend. Na dinsdag - na de wekelijkse collegevergaderingen overal in het land - zullen veel meer positieve reacties komen, verwacht Jonkman. ‘De meeste colleges zullen het eerst gezamenlijk willen bespreken.’

Elke actie zinvol

De actie volgt op de open brief van de VNG en op de open brief van de ruim 250 wethoudersvan regeringspartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie. Deze actie ondersteunt en onderschrijft de boodschap van beide open brieven. ‘De nood is zo hoog dat elke actie zinvol is’, benadrukt Jonkman. Bovendien heeft deze actie een andere doelgroep: voltallige colleges met wethouders van zowel landelijke als lokale partijen. ‘De problematiek in de jeugdzorg stijgt uit boven partijpolitiek. Met kunst en vliegwerk timmeren we onze begrotingen dicht. Bezuinigingsmaatregelen raken alle portefeuilles, ook die van de burgemeester.’

"Auschwitz is een pretpark..." was de eerste, afschuwelijke gedachte die in me opkwam toen ik voet zette op het terrein van het voormalige concentratie- en vernietigingskamp. Deze gedachte liet mij lange tijd niet los, omdat zij telkens bevestigd leek door wat ik aanschouwde, met name in de gedragingen van bezoekers. De Efteling en Station Oost Het parkeerterrein deed me denken aan dat van attractiepark De Efteling in Kaatsheuvel en het buffetrestaurant bij de ingang had veel weg van Station Oost vlakbij achtbaan De Python. "Coffee & Snacks", "Pizza, sandwiches, coffee to go, snacks, sweets, ice cream, fresh fruits" werden aangeboden aan de duizenden toeristen die in de rij stonden, op het gras zaten of lagen en een 'leuke' dag hadden. Ik was onaangenaam verrast. De verbijstering moest echter nog komen. Selfies onder iconische toegangspoort Onder de iconische toegangspoort met de (valse-) hoopgevende tekst Arbeit macht frei stonden tientallen mensen selfies te maken, vaak met een mooie glimlach of een 'duimpje omhoog'. Ik wist niet wat ik zag. Dat gevoel had ik ook als mensen tussen de gruwelverhalen van de gids door hun sociale-media bijwerkten en grappige filmpjes bekeken. Het 'kwaad' heeft zich onder onze ogen voltrokken De afstand tussen de Tweede Wereldoorlog (en de kenmerkende racisme en discriminatie die leidden tot genocide, in het bijzonder op de joden) en onze tijd wordt alsmaar groter. Dat heeft gevolgen, niet in de laatste plaats voor de Europese integratie en de geopolitieke verhoudingen. Lange tijd waren de verschrikkingen van de oorlog en de Holocaust (die 'wij' aan den lijve ondervonden hadden) een moreel ankerpunt wat betreft het grote onderscheid tussen 'goed' en 'kwaad'. Het 'kwaad' had namelijk onder ons gewoond en had zich onder onze ogen voltrokken. Dat gezamenlijke besef wordt steeds minder. Ik vind dat zorgwekkend. Geschiedenis als festijn Al langere tijd is er sprake van een soort 'festivallisering' van de geschiedenis. Er is een landelijke 'Maand van de geschiedenis', in Nijmegen heb je een 'Romeinenfestival' en een 'Gebroeders van Limburgfestival'. Ook onze vestingstad laat zich met 'historisch Grave' niet onbetuigd. Hoewel dergelijke activiteiten ons niet dichter bij de verleden werkelijkheid brengen, is dat natuurlijk prima. Het verleden levend houden (of: maken) is mooi werk. Ik doe het dagelijks. Maar wat ik in Auschwitz gezien heb, ging alle grenzen over. Glimp van menselijkheid Kan je dat iemand aanrekenen? Ik weet het niet. Vorige week was ik op een plaats waarover ik (ook tijdens seminars in YadVashem) veel gehoord, gelezen en - in lessen - gesproken heb. Een heilige plaats waar honderdduizenden onschuldige mensen vermoord zijn, waar de hel op aarde was. De plaats ook waar gevangen elkáár droegen en waar de Heilige Maximiliaan Kolbe in augustus 1941 vrijwillig de plek innam van een ter dood veroordeelde kampgenoot. Een plaats waar, ondanks het donkerste zwart, af en toe een glimp van menselijkheid te zien was. De verhalen van de slachtoffers daarover maakten diepe indruk op mij. Ik dacht aan Anne Frank, die ondanks alles blééf geloven in de goedheid van de mens. Kortsluiting. Horror. De verhalen, de foto's, de koffers, protheses, bekers, brillen en met name het haar van 45.000 doden kwamen tot leven in Auschwitz (en even verderop in Birkenau, waar het alom bekende vernietigingskamp gevestigd was). Kortsluiting tussen mijn oren was het resultaat. Het was teveel om te verwerken en het was te onvoorstelbaar om te verwerken. Hoe is het om na een reis van dagen, staand in een vee- of goederenwagon, aan te komen in plaatsen als Auschwitz en Birkenau? Hoe is het om gescheiden te worden van je dierbaren? Geloof je dat het een werkkamp is of klamp je vast aan iedere strohalm van hoop? Wat doet de muziek van het kamporkest met je gemoedsrust? Hoe voel je je als je je met honderden anderen tegelijk moet uitkleden om volledig naakt tussen onbekenden te douchen... en wat gaat er door je heen als de zware deur dichtslaat en...? Kortsluiting. Horror. Zie de mens! De afstand tussen toen en nu maakt Auschwitz, Birkenau en al die andere plaatsen net zo 'zwartwit' als de foto's die ervan geschoten zijn. Realiseren we ons wel dat ons vooruitgangsgeloof ons verhindert te beseffen dat het 'de mens' was - en ís! - die dit medemensen aandeed - en aandóet? Want racisme en discriminatie zijn er volop en de Holocaust belet vele mensen niet antisemitische uitlatingen te doen. Kijk naar Frankrijk. Denk aan de ChristenUnie, SGP en het CIDI die onlangs met een petitie tegen antisemitisme kwamen. Zie de mens! Wij - in onze tijd - zijn niet per definitie beter (of slechter) dan onze voorouders. De Holocaust was niet de eerste genocide in de geschiedenis, maar - schandelijk genoeg - evenmin de laatste. Hun verhaal, ons verhaal Vorige week was ik op de plaats waar de 81-jarige Gravenaar Nathan Gotlieb op 27 augustus 1943 vermoord is. Aan hem denk ik vanavond. Ook zijn mijn gedachten bij de 63-jarige Dina van Leeuwen die op 16 april 1943 in Sobibor omgebracht is en bij al die anderen waarvan geprobeerd is hun volledige bestaan uit de geschiedenis weg te vagen. Hun verhaal is ons verhaal. Alex van Megen,historicus en leraar geschiedenis

MYSTERY BURGER: GEROMMEL IN DE MARGE

. Gepost in Nieuws en actualiteiten

‘In Molenwaard hebben we hele goeie ervaringen met het stimuleren van lokale initiatieven opgedaan,’ begint Paul Verschoor (Progressief Molenlanden). Die gemeente – Molenwaard – kende een subsidiefonds voor plattelandsontwikkeling, de mogelijkheid om op kleinschalige projecten te financieren die het landschappelijk karakter van de gemeente verbeteren. Nu de gemeente Molenwaard per 1 januari is samengevoegd met Giessenlanden tot Molenlanden, moet die verordening worden aangepast, zodat de verordening ook aanvragen voor het grondgebied van de voormalige gemeente Giessenlanden kan honoreren.

Een kleine administratieve aanpassing, maar Verschoor wil het voorstel amenderen. ‘Wij willen het bedrag in het fonds op minimaal 45.000 zetten,’ legt hij uit. Het fonds wordt volgens de verordening vooral gevoed door de helft van de opbrengst van de toeristenbelasting. Dat is zo’n 30.000 euro, dus moet er iets bij. Naar verluid zit er nog 9.000 euro in het fonds, dus stelt het amendement voor 6.000 euro uit de recreatiereserve te halen. Het amendement is door nagenoeg de hele raad ondertekend.

Eigenlijk is het alleen de ChristenUnie die de het amendement niet mee-indient. ‘Wat ons betreft hoeft er geen ondergrens in het fonds,’ legt Pieter van Bruggen namens de fractie uit. Maar hij heeft vooral een vraag over het raadsvoorstel. ‘Daarin staat dat we de verordening vaststellen, maar niet welk bedrag we in het fonds stoppen.’ De verordening zelf noemt het bedrag ook niet, zodat de raad jaarlijks kan besluiten met hoeveel het fonds toe te stoppen.

Lees meer

/index.php/1691-boa-s-dreigen-snorfietsverbod-niet-te-handhaven

/index.php/1689-cybersecurity-ok-maar-waar-is-de-burger