De maand maart stond in het teken van beide bovengenoemde “spellen”. Democracity is
echt een spel, maar bij klassenbezoek@gemeentehuis ligt de nadruk op het debatteren.
Wij – Mark, Abdel, Paul, Jan Alsemgeest en Bianca zijn onafhankelijk van elkaar bij deze
bezoeken aanwezig geweest. Ik zal proberen om uit te leggen wat onze taak als raadslid
was in deze sessies.
De leerlingen van groep 7 en 8 van de basisscholen uit Lansingerland krijgen de
gelegenheid om in de raadzaal een stad te bouwen.
Zitten in de stoelen van de raadsleden is al spannend, maar ze leren daar ook om te spreken
met en door de microfoon, en zien dat er een camera op zich gericht staat, via het grote
scherm.
Midden in de raadzaal ligt het speelveld, waar enkele huizen op staan. De leerlingen moeten
– net als echte raadsleden – met hun partij keuzes maken wat ze in hun stad willen zien.
Daarvoor moeten ze een politieke partij oprichten, een goede naam en partijdoelstellingen
bedenken en een slogan opschrijven.
Ze krijgen rollen toebedeeld, die in een echte fractie ook voorkomen. De fractiesecretaris
schrijft, er is een fractievoorzitter en een woordvoerder, maar ook een of twee fractieleden.
De spelleider legt dan uit, dat ze ieder een gebouw mogen kiezen dat het dichtste bij hun
partijdoelen ligt.
En dan begint het. De eerste ronde mag elke partij een gebouw plaatsen, met de motivatie
waarom ze het gebouw in hun stad willen hebben.
In de tweede ronde wordt het gebouw voorgesteld, en worden er door andere partijen vragen
gesteld. Er ontstaat een begin van een debat, waarbij hele goede vragen werden gesteld. Na
beantwoording wordt er gestemd – komt het gebouw in de stad, of niet?
De raadsleden wandelen er tussendoor, geven advies aan het begin, en als het spel begint
nemen ze plaats in de zetels en kijken – vaak zeer geamuseerd – mee.
Het laatste half uur mogen de leerlingen van alles vragen aan de raadsleden. Wel geleid
door de spelleider van Pro Demos. Ook zij verdienen een compliment.
Want als de spelleider aan het begin van het bezoek van de klas te horen krijgt dat die klas
vorig jaar ook al is geweest, spelen ze het spel nog een keer – maar wel een fractie
moeilijker. Dan ligt de nadruk echt op het debatteren.
Democracity startte in 2023 als een pilot en dit jaar deden meer scholen mee uit
Bergschenhoek en Berkel en Rodenrijs.
En Bleiswijk dan? Goede vraag! Dat vroeg Annemarie (onze raadcommunicatieadviseur)
zich ook af, en zij schreef enkele raadsleden in Bleiswijk aan, die actief waren tijdens de
schoolbezoeken. Leon Erwich (L3B) nam contact op met de Klimophoeve, en Bianca fietste
langs de Oosthoek, Anne Frank en De Wiekslag. In een korte tijd de schooldirecteuren, en
leerkrachten van de genoemde scholen gesproken, met als resultaat dat de Anne
Frankschool en de Klimophoeve in juni langs komen om Democracity te spelen.
En we hopen dat de andere scholen uit Bleiswijk, maar ook de scholen die Democracity nog niet
gespeeld hebben mee gaan doen, want volgend jaar doen we het gewoon weer! Ze zijn van
harte welkom!
Annemarie: “Het helpt scholen om invulling te geven aan hun burgerschapsonderwijs. De
gemeente Lansingerland biedt Democracity en klassenbezoek@gemeentehuis voortaan
ieder jaar aan, zodat scholen het als vast onderdeel in hun jaarplanning kunnen opnemen.”
Bianca had de eer om aanwezig te zijn bij klassenbezoek@gemeentehuis. Dat is dit jaar
voor het eerst, en wordt aangeboden aan middelbare scholen. Melanchthon Berkroden en
het Wolfert Lyceum maakten hier gebruik van. Dat is toch even wat anders – bij deze wordt
er gewerkt met een casus.
Doel klassenbezoek@gemeentehuis:
Naast de vorming van politieke partijen worden er uit de groep leerlingen ook wethouders
gekozen. Twee stuks en die mochten plaatsnemen op de plaatsen van wethouder Fortuyn en
wethouder Hoek.
De opdracht: er moest een festival worden georganiseerd voor de jeugd van Lansingerland.
De partijen gingen met elkaar in discussie over de plaats waar het festival gehouden moest
worden, subsidies voor het festival, de kosten voor beveiliging, eten en drinken, het beleid
rondom roken en alcoholgebruik, wie er als artiesten moesten komen optreden en wat de
kosten daarvoor waren.
Fantastisch om te zien hoe dit door de groep werd opgepakt, en “uitgekleed”, want het moest
ook duurzaam, en milieuvriendelijk zijn, geen geluidsoverlast geven voor de omgeving en
alleen met Lansingerlandse artiesten, en niet toegankelijk voor jongeren buiten
Lansingerland.
De conclusie van de dames: Nou, jullie zoeken het maar uit, want voor ons is het niet
mogelijk om met zo’n klein budget en zoveel regels een leuk feest neer te zetten. Ik ga wel
terug naar Rotterdam. Daar kon de klas het mee doen en de raadsleden moesten zich
inhouden om niet in de lach te schieten.
Ook hier werden in het laatste half uur vragen gesteld aan de raadsleden. Deze klas had een
goede interesse in het proces en leerde onder meer dat het via de voorzitter spreken
belangrijk is, ook al is dat soms lastig.
