Poliflw

Culemborg, zaterdag 3 juli.

Locatie Goilberdingendijk

Rita Braam PS Gelderland:

“Vanmiddag mocht ik als provinciaal spreker te gast zijn bij de Fietsersbonden in onze regio. In totaal 4 afdelingen organiseerden een manifestatie voor een snelfietsroute tussen Utrecht en Den Bosch. Daarvoor zijn 3 provincies nodig en een paar gemeenten, waarvan Houten, Culemborg en West Betuwe er waren en de route bij Zaltbommel al rond is.

De vraag was of er een kans is dat het knelpunt van een vaste fietsbrug over de Lek en de uiterwaarden wordt opgelost.

Vanuit de provincie Gelderland kon ik inbrengen dat de regio voor haar economie erg inzet op goede verbindingen naar de omliggende hogescholen en universiteiten in Den Bosch, Utrecht, Wageningen, Nijmegen en het groenonderwijs in Houten. En dat vraagt investeringen.

Sprekers waren optimistisch, Wim Bot van de Fietsersbond hoopt op een doorbraak in 2022 of 2023. Er is een toekomstbeeld Fiets dat op tafel ligt. En de lokale bestuurders laten nu onderzoek doen. En dan…. wie weet!”

Vanuit Culemborg waren nog Dagmar Kusters en Josefien Rooks aanwezig.

The post Manifestatie voor doorgaande fietsroutes appeared first on Culemborg.

U vraagt ons om een verklaring van geen bedenkingen af te geven voor de ontwikkeling van een zonnepark in de Oranjepolder. Uit onze eerdere bijdragen blijkt al wat wij belangrijk vinden: prioriteit bij zon op dak, en in een zonnepark versterking van cultuurhistorische- en natuurwaarden in het landschap en een goede participatie. We zijn niet tegen een zonnepark op zich, maar wel als de noodzaak niet duidelijk is.

Wat betreft de participatie. Dit is in het afgelopen jaar uitvoerig aan de orde gekomen. Het belangrijkste punt voor ons is dat belanghebbenden goed moeten worden meegenomen en op tijd moeten worden geïnformeerd. Wat ons betreft mag duidelijker worden gecommuniceerd waarom een zonnepark nodig is. Want er liggen nog veel daken leeg. Waarvan u aangeeft een deel niet te mogen meenemen? Van wie mag dat dan niet? En waar ligt die grens dan, bijvoorbeeld bij welk bedrijfsdak telt en welk niet? We hebben meerdere signalen gekregen van mensen die het onbegrijpelijk vinden dat er nog zoveel daken leeg zijn, bijvoorbeeld van panden van Thuisvester. Met Thuisvester moeten toch dingen te regelen zijn.

Over de start van het zonneparkproces is een en ander op de gemeente aan te merken in hoe inwoners zijn meegenomen. Nu we in het proces weer een horde verder nemen zijn er alsnog een heleboel vragen over de specifieke noodzaak van een zonnepark. Uw houding is wel verbeterd na enkele informatiemomenten, onder andere ter plaatse. Kan de portefeuillehouder aangeven hoe hij concreet denkt de inwoners in het vervolg van het proces verder mee te nemen en hoe hij concreet uit wil leggen dat we een zonnepark en straks een windpark nodig hebben?

 

Wat betreft de cultuurhistorische- en natuurwaarden is een en ander weergegeven in de ruimtelijke onderbouwing. Langs het recreatieve fietspad wordt natuur aangelegd die, hopelijk, zo goed mogelijk in het bestaande landschap past. We zijn benieuwd naar de verdere gedetailleerde uitwerking hiervan. De initiatiefnemer heeft op eigen terrein in Moerdijk een zonnepark gerealiseerd dat ook in een bloemrijk grasland staat. Wordt dit een kopie daarvan? De werkgroep biodiversiteit is in beginsel een goed initiatief, vooral omdat de omgeving inhoudelijk kan worden meegenomen. Maar welke rol heeft deze werkgroep precies? En wie heeft de regie? En wat doet de gemeente specifiek op het gebied van de vaak genoemde biodiversiteit, nu en op langere termijn?

Wij vinden versteviging van de biodiversiteit een belangrijk punt voor onze leefomgeving. Maar het mag nog allemaal wat specifieker. Voor nu en op langere termijn. Ter inspiratie bieden we u graag een exemplaar aan van het boek ‘Bescherming van de biodiversiteit, een weerbarstige uitdaging’. Daar staan veel goede en passende voorbeelden in, toegespitst op het maken van beleid ter bevordering van biodiversiteit.

En, misschien een beetje vooruitlopend op de volgende stap in het proces, nog een mogelijkheid om extra winst te halen uit het project: u gaat de grond onder en rond de panelen inzaaien met bloemrijk grasland. In Oosterhout huist de oudste bijenhoudersvereniging van Nederland. We kunnen ons voorstellen dat zij blij zijn met 37 hectare bloemrijk grasland. Ook lieten zij in de krant optekenen dat ze op zoek zijn naar een locatie. Het lijkt ons een idee als de gemeente uit eigen beweging contact wil opnemen met het gilde en samen met hen wil kijken of er een combinatie te maken is. Dan krijgt het een echt Oosterhouts tintje en u geeft de grond een duidelijke dubbelfunctie.

U vraagt ons om een verklaring van geen bedenkingen af te geven voor de ontwikkeling van een zonnepark in de Oranjepolder. Uit onze eerdere bijdragen blijkt al wat wij belangrijk vinden: prioriteit bij zon op dak, en in een zonnepark versterking van cultuurhistorische- en natuurwaarden in het landschap en een goede participatie. We zijn niet tegen een zonnepark op zich, maar wel als de noodzaak niet duidelijk is.

Wat betreft de participatie. Dit is in het afgelopen jaar uitvoerig aan de orde gekomen. Het belangrijkste punt voor ons is dat belanghebbenden goed moeten worden meegenomen en op tijd moeten worden geïnformeerd. Wat ons betreft mag duidelijker worden gecommuniceerd waarom een zonnepark nodig is. Want er liggen nog veel daken leeg. Waarvan u aangeeft een deel niet te mogen meenemen? Van wie mag dat dan niet? En waar ligt die grens dan, bijvoorbeeld bij welk bedrijfsdak telt en welk niet? We hebben meerdere signalen gekregen van mensen die het onbegrijpelijk vinden dat er nog zoveel daken leeg zijn, bijvoorbeeld van panden van Thuisvester. Met Thuisvester moeten toch dingen te regelen zijn.

Over de start van het zonneparkproces is een en ander op de gemeente aan te merken in hoe inwoners zijn meegenomen. Nu we in het proces weer een horde verder nemen zijn er alsnog een heleboel vragen over de specifieke noodzaak van een zonnepark. Uw houding is wel verbeterd na enkele informatiemomenten, onder andere ter plaatse. Kan de portefeuillehouder aangeven hoe hij concreet denkt de inwoners in het vervolg van het proces verder mee te nemen en hoe hij concreet uit wil leggen dat we een zonnepark en straks een windpark nodig hebben?

 

Wat betreft de cultuurhistorische- en natuurwaarden is een en ander weergegeven in de ruimtelijke onderbouwing. Langs het recreatieve fietspad wordt natuur aangelegd die, hopelijk, zo goed mogelijk in het bestaande landschap past. We zijn benieuwd naar de verdere gedetailleerde uitwerking hiervan. De initiatiefnemer heeft op eigen terrein in Moerdijk een zonnepark gerealiseerd dat ook in een bloemrijk grasland staat. Wordt dit een kopie daarvan? De werkgroep biodiversiteit is in beginsel een goed initiatief, vooral omdat de omgeving inhoudelijk kan worden meegenomen. Maar welke rol heeft deze werkgroep precies? En wie heeft de regie? En wat doet de gemeente specifiek op het gebied van de vaak genoemde biodiversiteit, nu en op langere termijn?

Wij vinden versteviging van de biodiversiteit een belangrijk punt voor onze leefomgeving. Maar het mag nog allemaal wat specifieker. Voor nu en op langere termijn. Ter inspiratie bieden we u graag een exemplaar aan van het boek ‘Bescherming van de biodiversiteit, een weerbarstige uitdaging’. Daar staan veel goede en passende voorbeelden in, toegespitst op het maken van beleid ter bevordering van biodiversiteit.

En, misschien een beetje vooruitlopend op de volgende stap in het proces, nog een mogelijkheid om extra winst te halen uit het project: u gaat de grond onder en rond de panelen inzaaien met bloemrijk grasland. In Oosterhout huist de oudste bijenhoudersvereniging van Nederland. We kunnen ons voorstellen dat zij blij zijn met 37 hectare bloemrijk grasland. Ook lieten zij in de krant optekenen dat ze op zoek zijn naar een locatie. Het lijkt ons een idee als de gemeente uit eigen beweging contact wil opnemen met het gilde en samen met hen wil kijken of er een combinatie te maken is. Dan krijgt het een echt Oosterhouts tintje en u geeft de grond een duidelijke dubbelfunctie.

De gemeente Teylingen organiseert dit jaar weer opnieuw de cursus Politiek Actief. Over eerdere edities waren de deelnemers zeer enthousiast. Wil je meer weten over hoe de gemeente werkt, hoe je als inwoner invloed kunt uitoefenen op de besluitvorming en hoe je politiek actief kunt worden in de gemeente?

Vanwege coronamaatregelen kunnen dit keer maximaal 15 personen deelnemen. De cursus start op donderdag 25 maart en bestaat uit 5-wekelijkse bijeenkomsten op de donderdagavond. De cursus is in principe fysiek als de omstandigheden dat toelaten. Mocht fysiek bijeenkomen eind maart nog niet mogelijk zijn, dan kan de cursus (geheel) digitaal worden verzorgd.

Op het programma staat: kennismaking en uitleg over democratie; hoe werkt de gemeente? De gemeenteraad: taken en rollen; debatteren en presenteren; uitleg gemeentefinanciën en het bijwonen van een raadsvergadering. Meer informatie over de cursus en aanmelden kan tot 1 maart op: www.teylingen.nl/politiekactief

The post Nieuwe cursus Politiek Actief start 25 maart appeared first on Teylingen.

Op zondag 6 september openden we in de Social Impact Factory samen met 80 van jullie het nieuwe politiek seizoen. Het was fijn om jullie, op 1.5 meter afstand, weer in levende lijve te kunnen zien!

 

 

 

Denk-a-Thon: creatieve ideeën voor lokale vraagstukken

De dag werd afgetrapt door de Denk-a-Thon waar vijf teams aan de slag gingen met lokale vraagstukken die aangedragen zijn door onze raadsfractie. Onder leiding van leden van de werkgroep democratie gingen ongeveer dertig leden aan de slag met vraagstukken als het lerarentekort, de energietransitie en de effecten van COVID-19 op de stad. De teams werden bijgestaan door onze raadsleden en externe experts.

Na 3.5 uur brainstormen werden de ideeën gepitched ten overstaan van een jury bestaande uit Victor Everhardt (wethouder Amsterdam), Jony Ferket (fractievoorzitter D66 Utrecht) en Jan-Joost van der Slik (bestuurslid politiek). De jury heeft het team dat zich bezighield met de energietransitie als winnaar uitgeroepen omdat dit idee de beste praktische uitvoerbaarheid en creativiteit had en daarnaast goed pastte bij ons gedachtegoed.

Het team stelde een kenniscentrum voor, het huis van contact, om beter te communiceren over verduurzaming. Dit huis moet door door de ambtelijke organisatie breken en daarmee processen versnellen en tot slot ook een verbindende rol spelen. Alle ideeën worden gedeeld met de raadsfractie, werkgroepen en met de nog in te stellen verkiezingsprogrammacommissie.

Opening politiek seizoen

Het nieuwe politieke seizoen werd afgetrapt door afdelingsvoorzitter Tom Kunzler en fractievoorzitter Jony Ferket. De aftrap vond plaats in twee verschillende zalen, waarvan een zaal met livestream, om de 1.5 meter te respecteren en het maximaal aantal mensen per zaal niet te overschrijden. Tom en Jony deden een interactieve quiz met de zaal met vragen over discussiepunten binnen de coalitie, Rijnenburg en het Summer in the City initiatief.

Daarna gaf de Utrechtse staatssecretaris Alexandra van Huffelen een vooruitblik op de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 en de inzet van D66 nu Sigrid Kaag verkozen is tot lijsttrekker. Ze deelde in een Q&A met de zaal ook haar inzet om de gedupeerde ouders van de toeslagenaffaire zo snel mogelijk te kunnen ondersteunen.

Tot slot werd Roel Masselink voor zijn tomeloze en jarenlange inzet voor de afdeling benoemd tot lokale held van het jaar 2020. Roel zet zich met hart en ziel al jaren vrijwillig in voor D66 Utrecht. Tot en met juni als afdelingsvoorzitter, maar nu ook als lid is hij een steun en toeverlaat voor veel leden en betrokken bij de Utrecht Canal Pride en Pride66.

We kijken er naar uit om jullie de komende maanden weer vaker fysiek te zien. Uiteraard volgen we alle coronamaatregelen nauwlettend en bekijken we per geval of we activiteiten fysiek, digitaal of in hybride variant organiseren, maar het was geweldig om jullie weer te hebben gezien in de Social Impact Factory.

Kom naar ledenvergadering op zondagmiddag 25 oktober

Recent is het regiobestuur gestart met de voorbereidingen voor de algemene regiovergadering (ARV) op zondagmiddag 25 oktober in Haarlemmerliede. Om te voorkomen dat het regiobestuur binnenkort reglementair gekortwiekt wordt, zijn twee vacatures open gesteld voor verkiezingen tijdens deze geplande ARV. Een en ander in overleg met landelijk bureau. Het gaat om de positie van regiovoorzitter en algemeen bestuurslid.

Op zondagmiddag 25 september komen de leden corona-proof bijeen in enkele ruime zalen in De Zoete Inval in Haarlemmerliede (Gemeente Haarlemmermeer).

Vacatures regiobestuur

De eerste zittingstermijnen van voorzitter Raymond van Haeften en van algemeen bestuurslid Arthur Helling verlopen op 30 september 2020.

Raymond van Haeften heeft aangegeven zich kandidaat te stellen voor een tweede termijn. De positie van Arthur Helling wordt vacant.

Kandidaten worden uitgenodigd zich te melden vóór zondag 4 oktober 2020, 23:59 uur.

De vacatureteksten en het aanmeldingsformulier voor kandidaten vindt u hier.

 

 

 

 

D66 tentdag in Gennep

Zaterdagochtend 18 juli stond de Gennepse D66-tent na maanden Corona-afwezigheid weer in de Zandstraat. “Wat is er leuk in Gennep en wat zou er beter kunnen?”, was onze vraag aan langslopende mensen. Met stip op 1 was toch wel het antwoord dat Gennep in een prachtige omgeving ligt.

Fietsen, wandelen, dat vonden velen heerlijk. Twee Brabantse gasten waren via Milsbeek en Gennep op weg naar Ottersum en weer terug naar Milsbeek waar de auto stond. Zij gaven aan dat ze het zelf leuk zouden vinden in deze gemeente een lange Martinustorenmars te lopen (en schreven zich daarvoor al ineens in) met voor kinderen en hun opa’s en oma’s een kortere route. Ze hadden allerlei voorbeelden van dorpen in het land waar die tochten een groot succes waren.

Een moeder gaf aan dat er weinig te doen was voor de jeugd van 15 tot 20 jaar. Haar vraag was of de jongerenwerkers in de gemeente hier niet een inventieve rol in zouden kunnen spelen. Verder kwam er ter tafel dat de winkelleegstand zorgelijk is; dat een winkel met buitenlandse etenswaren gewenst werd; dat in Heijen wat straattegels los liggen in de buurt van de Sleedoornstraat; dat het belangrijk is toeristen naar Gennep te krijgen zodat er meer reuring is en er waren veel gesprekken over Corona en corona maatregelen en dat daardoor jammer genoeg veel typische Gennepse evenementen niet door kunnen gaan. Al met al was het weer een gezellige ochtend met koffie en veel zon.

Reacties naar: info@d66gennep.nl

Ben je gek op politiek? Heb jij een goed gevoel voor politieke verhoudingen en lijkt het je leuk om politieke D66 verhalen uit Rotterdam op een mooie manier in beeld te brengen? Dan zijn wij op zoek naar jou! 

Jij zorgt ervoor dat D66 Rotterdam goed en positief zichtbaar is op de social media-kanalen van de partij. Je denkt mee over leuke online content en gaat samen met raadsleden op pad voor het opnemen van toffe video’s in de stad! In je functie krijg je veel vrijheid en vertrouwen om je creativiteit de ruimte te geven. 

In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 is dit een unieke kans om mee te draaien in de voorbereidingen van onze lokale campagne! 

Waar kom je terecht?

Je werkt op het stadhuis aan de Coolsingel, in het (politieke) hart van Rotterdam. D66 Rotterdam is met 5 zetels vertegenwoordigd in de gemeenteraad. Ook maakt D66 deel uit van de coalitie en leveren wij twee wethouders (Said Kasmi en Arjan van Gils) in het college van B&W.

Ons fractiebureau op het stadhuis bestaat uit drie fractiemedewerkers; een parttime office-manager (Sandra) en twee fulltime politiek medewerkers (Casper en Thijs). 

Wie zoeken wij?

Je hebt ervaring met het maken van video’s en met het bijhouden van social-media accounts. Je stelt videoconcepten op, filmt en monteert deze; Je voelt je thuis op social media: van Instagram tot [vertel het ons!]; Je beschikt over een vlotte pen en goede communicatieve vaardigheden; Je ziet profileringskansen en pakt deze succesvol op; Je hebt affiniteit met Rotterdam, de lokale politiek en D66;

Wat bieden wij jou?

Een uitdagende stage in een dynamisch politieke omgeving; Een stageperiode van 1 september t/m 1 februari, waar in goed overleg van valt af te wijken; Een stage van zo’n 32 uur per week, het exacte aantal uur per week kunnen we bespreken, net als de stagevergoeding die daarbij past; Professionele begeleiding van je stageperiode, met een dagelijks begeleider; Je krijgt de beschikking over een Apple Macbook Pro met Final Cut Pro videobewerkingspakket. 

Ik wil deze stage!

Solliciteren kan tot 9 augustus door een CV + (kort) motivatiefilmpje te sturen naar vacature@d66rotterdam.nl.  Gesprekken vinden plaats in de laatste weken van augustus.

Het bericht Vacature | Stage video en social media D66-fractie Rotterdam (ongeveer 32 uur) verscheen eerst op Rotterdam.

In 1966 werd D66 opgericht door voorlopers en vernieuwers. Ze werden geleid door Hans van Mierlo, een katholieke journalist uit Breda die tegen wil en dank uitgroeide tot de Kennedy van de lage landen.

Het is tien jaar geleden dat Van Mierlo voor het laatst op het congres van zijn partij kon zijn. Dat was hier. In deze zaal in het Chassé Theater. In zijn geliefde thuisstad.

Hoewel ik niet kan zeggen hem echt te hebben gekend, mis ik zijn verschijning. Al was het maar vanwege zijn zachte G tussen al die harde g’s en rollende r’en vandaag in Breda. Ik zie de Amsterdamse delegatie nu de wenkbrauwen fronsen. Nee nee, Van Mierlo was geen Amsterdammer. Iets met de grachtengordel? Pech, jongens. Brabantser dan Van Mierlo wordt het niet. Maar wel fijn dat jullie vandaag de tocht naar dit verre oord buiten de ring hebben gemaakt.

Tien jaar geleden hoorde Van Mierlo hier Alexander Pechtold zijn prioriteiten uiteenzetten. Hij schetste de hervormingsagenda van D66 op geheel Pechtoldiaanse wijze: aan de hand van een schilderij. Een nog niet abstracte Mondriaan, in dit geval. In de tien jaar erna, bracht hij onze partij weer naar de top.

Waarde Alexander, vanaf vandaag mag jij je erelid van onze partij noemen. En dat is volkomen terecht. Je zit voor altijd in ons hart. Dankjewel!

Democraten, het is 53 jaar geleden dat we begonnen aan ons krankzinnige avontuur. De traditionele, met ideologische veren getooide partijen, kregen een pragmatische beweging tegenover zich. Dat was toen heel vernieuwend.

Het is precies dat pragmatisme dat mij naar D66 trok. Ik ben opgeleid als bestuurskundige. Mijn eerste grote werkliefde was ProRail. Daar kon ik mensen verbinden van Groningen tot Maastricht. Oplossingen vinden voor taaie problemen. Ook als daar wendbaarheid voor nodig was.

Naast mijn werk vergroeide ik met de raadsfractie van D66 in Nijmegen. Stap voor stap leerde ik onze partij kennen.Als jong raadslid die het spel van de politiek van dichtbij ervaarde, ging ik redelijkheid en de oplossingsgerichtheid van onze partij nog meer waarderen. De wil om antwoord te geven op de vragen van nu, met de inzichten van nu. Dat is niet altijd makkelijk.

De afgelopen jaren waren voor mij een oefening. Als beginnend Kamerlid was ik met name bezig met mijn eigen dossiers. Klimaat en democratie. Als fractievoorzitter werkte ik in mijn eerste jaar aan grote akkoorden. Dat was sleutelen, timmeren en schuren in de bloedhete machinekamer van de coalitiepolitiek.

Maar dan heb je ook wat:

1. Een generaal pardon voor honderden kinderen die hier thuis zijn.2. Na tien jaar stilstand eindelijk een pensioenakkoord.3. Een zomerakkoord waardoor werk gaat lonen.4. En als kers op de taart het eerste concrete klimaatplan van de wereld.

Aan het begin van de rit heb ik me wel eens afgevraagd wat we in vredesnaam in deze coalitie te zoeken hadden. Dat is nu wel anders.

We hebben onze rol gezocht én gevonden. Van alle coalitiepartijen waarderen onze kiezers de resultaten van dit kabinet het meest. Onze partij is stabiel, gretig, zelfbewust. Wij laten ons niet de wet voorschrijven. Wij zijn de progressieve motor van deze coalitie.

Wij geven antwoord op de grote vragen, noemen de dingen bij naam die moeten gebeuren. Zonder schroom of kramp. Omdat wij ervan overtuigd zijn dat mensen de waarheid verdragen, als je als politicus eerlijk bent.

Wij pleiten samen met GroenLinks voor een structurele oplossing voor het lerarentekort, omdat je nooit genoeg kunt investeren in de toekomst. Wij pleiten luidkeels voor de halvering van de veestapel, omdat de natuur anders sterft in stilte. Omdat wij een perspectief bieden met duurzame landbouw. En omdat het de enige weg is uit de stikstofcrisis die leidt naar het bouwen van huizen voor iedereen. Wij pleiten voor de wet Voltooid Leven, omdat je in dit land niet alleen waardig oud moet kunnen worden, maar ook waardig moet kunnen sterven. Wij pleiten voor betere ondersteuning van Kamerleden, omdat het huis van de parlementaire democratie instort zonder versterking van het fundament.

En wij pleiten voor een tijdelijk vrouwenquotum, omdat meisjes zo vroeg als ze kunnen dromen ook zeker moeten weten dat ze alles kunnen bereiken.

Wat ons scheidt van de vrienden op links is dat we aan het eind van een lange onderhandeling ook een akkoord sluiten. Dat lukt in deze coalitie tot nu toe aardig. Dit kabinet levert. En ja, dan kan het ook schuren. Dan knettert het op maandag in het coalitieoverleg of op vrijdag in de Trêveszaal. Slaat er ook wel eens iemand met een deur.

We zijn vier totaal verschillende partijen. We komen allemaal op voor wat ons drijft, voor onze beloftes aan de kiezer. En zo hoort het ook. Anders zouden we geen knip voor onze neus waard zijn.

D66’ers zijn redelijk, je kunt met ons praten, maar redelijk betekent niet altijd ‘rustig’. En soms is het zelfs onredelijk om alsmaar redelijk te blijven. Want er liggen nog altijd diepe problemen. Van het lerarentekort tot de ramp op de woningmarkt. En van de werkdruk in de wetenschap en de zorg tot de toegang tot het recht.

De hele eer van het parlementaire ambacht—dat is wat ik het afgelopen jaar heb geleerd—is een horzel te zijn voor de zittende macht. Dat is onze rol. Wij blijven dus oppositie voeren vóór het kabinet.

Maar ik daag dit kabinet vandaag ook uit: jullie zijn pas op de helft. Laat je niet in het defensief brengen. Laat daadkracht niet aankomen op uitspraken van de rechter. Laat je oren niet hangen naar de luidste toeter op het Malieveld.

Kabinet, laat je niet langer verrassen. Verras ons!

Investeer massaal in wetenschap en innovatie. Breng onze welvaart direct naar de klas. Laat elektrische vliegtuigen als eerste opstijgen uit Nederland. Laat mensen zelf hun burgemeester kiezen. Leid Europa naar een verenigde en humane migratiepolitiek. En vestig tegen alle verwachtingen in het bouwrecord van deze eeuw.

Tegen het kabinet zeg ik: het kan. Het zal niet in één dag lukken. Vallen en opstaan hoort erbij. Maar zet de eerste schop in het zand. Wees niet beschroomd een begin te maken.

Kajsa, Sigrid, Wouter, Ingrid, Stientje, Menno & al die anderen: Ik vraag jullie, wacht geen moment, verras ons!

Congres,

Pragmatisme dreef mij naar D66. De eerste vrouwelijke vicepremier van Nederland, Els Borst, vergeleek het pragmatische D66 ooit met een wendbaar scheepje. Een populaire metafoor.

Toch heb ik er altijd een dubbel gevoel bij gehad. Het suggereert een pragmatisme zonder doel. Maar ik ken geen enkel schip dat de haven bereikt door met alle gunstige winden mee te varen. Je hebt een kompas nodig. In ons geval: idealen om op te varen.

Na een jaar van akkoorden sluiten kon ik deze zomer eindelijk de tijd vinden om mijn eigen kompas scherper af te stellen. Een politiek van idealen gaat voor mij over één simpele vraag: Hoe stel je alle mensen in staat om écht vrij te zijn?

Vrijheid betekent iets anders voor iedereen. Leraren die snakken naar vrijheid in het beoefenen van hun vak. Vluchtelingen die willen bijdragen aan het Nederland van de toekomst. Ondernemers die aan de wieg staan van de omslag naar een nieuwe economie. Studenten. Vaklui. Wetenschappers. Oma’s. Moeders. Zonen. Vaders.

Wat ons bindt is de wil om vrij te zijn. Niet zomaar als losse individuen, maar als onderdeel van het geheel. Want vrij zijn betekent vooral ook: erbij horen.

Zelden heb ik zo de menselijke behoefte geproefd erbij te horen als vandaag. Vandaag hebben wij op ons congres meer dan honderd Syriërs te gast. Ik heb met open mond en pijn in mijn buik naar ze geluisterd.

Zij zijn geweld ontvlucht. Hebben lange tochten gemaakt waar wij ons niets bij voor kunnen stellen. Om hier veiligheid te vinden. Om vrijheid te vinden. Velen spreken nu al Nederlands. Ze kijken TV. Volgen de politiek. En wat horen ze dan?

Politici die zeggen dat ze terug moeten naar hun door oorlog verscheurde land. Een land waar ze hun vrienden zijn kwijtgeraakt. Waar een dictator chemische wapens uitstort over zijn onderdanen. Congres, zulke harteloosheid mogen wij nooit onbeantwoord laten.

Wij hebben dus een duidelijke opdracht. Een alternatief bieden aan deze politiek van haat. U bent misschien lid geworden voor het redelijk alternatief. Maar congres, nu is het tijd om de rijen te sluiten. Wij zijn ook het waardig alternatief!

Democraten,

Het is tijd voor een politiek die gelijke kansen centraal stelt. Niet omdat alles en iedereen gelijk moet zijn. Verschillen kunnen bestaan in een rechtvaardige samenleving.

Maar gelijke kansen zijn zo belangrijk, omdat ze gaan over iets anders: het recht om je lot in eigen hand te nemen. Niet afhankelijk te zijn van waar je ouders ooit zijn geboren. Niet opgesloten te zitten in jouw plekje in de samenleving, omdat je ouders niet de juiste diploma’s hadden. Kansen, congres, gaan over vrijheid.

Deze week was ik te gast bij het nationale schoolontbijt. Naast mij zat een jongetje uit groep 8. Voelt zich Nederlander én Turk. Voetbalt voor een van de belofteteams van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond. Hij vertelde mij iets dat ik niet los kan laten.

Iedere dag moet hij ’s ochtends thuis kiezen: wil je lunch of ontbijt? Zijn ouders hebben geen geld voor meer dan drie boterhammen per dag. Drie boterhammen. En dan moet je kiezen. 12 jaar oud. Wil je lunch? Of ontbijt?

Sta daar eens bij stil. De onmogelijke keuze. De tragiek van vader en moeder die niets anders willen dan het beste voor hun kind. En stel jezelf dan de vraag: is die jongen vrij? Heeft hij daadwerkelijk dezelfde kans om het net zo goed te doen op school als zijn leeftijdsgenoten?

Het antwoord is nee. En in ons rijke en beschaafde land is dat een onbestaanbare schande. Dit is Nederland. Dit is 2019. Dit kan zo niet langer. Het wordt tijd voor een politiek die mensen vrij maakt. Vrij van belemmeringen, omdat het beste onderwijs toegankelijk is voor iedereen.

Vrij van behoefte, omdat armoede uit ons woordenboek is verdwenen. Vrij van oneerlijke concurrentie op school, omdat bijlessen beschikbaar zijn voor alle kinderen. Vrij van stress over volgende maand of volgend jaar, omdat je een vaste baan kunt krijgen. Vrij van een huursom die de helft van je inkomen opslokt, omdat je wel een betaalbaar huis kunt kopen.

Mensen moeten vrij zijn om te gaan en staan waar ze willen, omdat het openbaar vervoer wel een alternatief is voor de auto. Vrij van de vervuiling van de lucht die we inademen en het water dat we drinken. Vrij van belastingdruk die de overheid niet kan rechtvaardigen, omdat de grootste vermogens nu echt naar draagkracht gaan bijdragen.

Mensen moeten vrij zijn van de angst dat grote Tech-bedrijven hun diepste geheimen delen. Vrij om te kiezen of je voor jezelf of voor iemand anders werkt. Vrij en zeker genoeg om risico’s te nemen en iets nieuws te proberen. Alle Nederlanders moeten vrij zijn van de discriminatie die mensen met een buitenlandse achternaam van de werkvloer houdt.

Vrij van door xenofobe nationalisten opgehitste vooroordelen die mensen verdelen. Vrij om de eigen premier te kiezen, en ja dan hebben wij gelukkig de nodige kandidaten.

En, congres, vrij zijn gaat ultiem ook over de toekomst van ons land. We zijn gekluisterd aan het heden, omdat we niet genoeg hebben geïnvesteerd in onderwijs, onderzoek en innovatie. Onder aanvoering van D66 trekken we de laatste jaren langzaam het been bij. Maar na het plakken van de pleisters, moeten we nu werk gaan maken van het helen van de wond.

Als we ons vrij willen maken moeten we nu onder ogen komen dat we lang de verkeerde keuzes hebben gemaakt. Dat het niet kan bestaan dat sommige kinderen maar vier dagen per week naar school kunnen. Dat het onacceptabel is als willekeurige ouders gedwongen worden het trotse vak van leraar voor een dag over te nemen. Dat scholen, leraren, kinderen en ouders moeten worden verlost van het juk van koepels en overheid.

Dat de leraar weer baas moet zijn in eigen klas. Dat privéonderwijs de samenleving in tweeën splijt. Dat studenten op geen enkele manier gehinderd mogen worden door de leningen die ze afsluiten.

En dat de studie van de geschiedenis, die ons leert wat verandering is en hoe we die tot stand brengen, net zoveel steunt verdient als de toegepaste natuurkunde.

En wie echt wil weten wat het is om vrij te zijn—hoe we die vrijheid hebben verworven—doet er goed aan de geschiedenis te bestuderen van de stad waar we vandaag bij elkaar zijn gekomen. Breda.

Het is dit jaar 75 jaar geleden dat Breda werd bevrijd van de tirannie van de Tweede Wereldoorlog. In oktober 1944, na de mislukking van operatie Market Garden, trokken de geallieerden door Brabant richting de Schelde. De Britten en de Amerikanen bombardeerden Den Bosch en Tilburg. De littekens van de bombardementen staan nog steeds in die steden.

Breda trof een ander lot. De stad kwam bijna ongeschonden uit de oorlog.

Dat heeft Breda te danken aan Generaal Maczek van de eerste Poolse pantserdivisie. Voor de poorten van Breda besloot hij: ‘Dit zijn onze vrienden, wij zullen hen niet bombarderen’.

De kanonnen bleven stil. De tanks bleven achter. Moedige Poolse soldaten trokken Breda in om de bevolking te bevrijden. Straat voor straat. Wijk voor wijk. Veel Poolse soldaten lieten daarbij het leven. Nog meer raakten gewond.

In de jaren na de bevrijding van Breda, smolten de landen van Europa langzaam samen. Gedreven door de wens te leven in veiligheid en in vrijheid.

In deze bevrijde stad, liep een jonge Van Mierlo rond. En het was dankzij deze vrijheid, dat hij zijn tanden kon zetten in de Nederlandse democratie. Het was dankzij deze vrijheid, dat hij in 1970, hier in zijn eigen Breda, ook een congres kon toespreken.

En wat hij zei, zijn nog even ware woorden voor D66 als toen: ‘Laten we in hemelsnaam doorgaan met de moed te hebben om die dingen bij de naam te noemen, die naar ons eer, geweten en inzicht moeten gebeuren.’

Ik zie dat als mijn ultieme opdracht. Als opdracht voor D66.

Ik vraag u; ga met ons mee. Vertel ons verhaal. Noem de dingen bij naam. Aan de keukentafel en bij mensen aan de deur. Trek je D66-jas aan. Ga de straat op. Vertel je buren en stadsgenoten waarom je ooit zoiets hebt gedaan als lid worden van een politieke partij. Kleur dit land groen. Wij willen vrij zijn. Nu en voor de toekomst.