Poliflw

Toen ik ruim 10 jaar geleden vanuit Den Haag naar het groene Leidschendam verhuisde, was de goede bereikbaarheid één van de redenen om hier mijn thuis te maken. Die bereikbaarheid is de afgelopen jaren steeds meer onder druk komen te staan. Dat was dan weer één van de redenen dat ik deze raad en kort daarna de MRDH wilde verrijken met mijn aanwezigheid. Hier en nu maken we beslissingen die gaan over de bereikbaarheid van de toekomst. Die bereikbaarheid van de toekomst is ook exact de reden dat ik namens mijn partij dit amendement heb ingediend voor de strategische agenda van de MRDH. Om die bereikbaarheid in de toekomst te borgen, hebben we echt samenwerking met de regio nodig. Dit jaar is het 20 jaar geleden dat toenmalig Koningin Beatrix de Sijtwendetunnel opende. Een regionale verkeersader die dwars door onze gemeente loopt. Of beter; verkeersaorta, want stel je voor wat er gebeurt met het verkeer in de regio als de N14 een maand dicht is. De eerste plannen voor de bouw van het Sijtwendetracé dateren uit 1938 vanuit de wens om een doorgaande verbinding tussen de Leidse en Rotterdamse regio’s te maken. In de jaren 50 werd de roep om een goede verbinding steeds luider en werd het tracé vastgesteld dat we inmiddels kennen als de N14. In de jaren 70 werd gestart met de aanleg van de N14. Door bezuinigingen kreeg de aanleg een lage prioriteit maar niet veel later werd door toenemende verkeersdrukte de behoefte aan een goede regionale verbinding steeds dringender. Van het begin af aan is dit tracé van grote waarde voor onze gemeente, maar vooral ook voor de regio. Ik noem het niet voor niets een verkeersaorta. Halverwege de jaren 90 werd besloten door Rijkswaterstaat, de provincie Zuid-Holland en de gemeenten Den Haag en Voorburg om de N14 aan te leggen zoals we deze nu kennen. Voorburg kwam toen met het plan om de aanleg te combineren met woningbouw. Deze kans deed zich slechts één keer voor en die kans hebben onze voorgangers ten volste benut. Chapeau! De N14 die door onze gemeente loopt, voorziet van oorsprong in een regionale behoefte aan goede regionale verbindingen. De ronkende auto’s die op de N14 regelmatig in de file staan herinneren ons dagelijks aan hoe groot en hoe groeiend die behoefte is. Maar het laat ook zien hoe groot onze eigen behoefte is voor betere verkeersdoorstroom, duurzame verkeersoplossingen, betere leefbaarheid en minder luchtvervuiling. In de jaren 70 liep het N14 project vertraging op wegens bezuinigingen, maar de noodzaak voor een goede regionale verbinding werd er niet minder om. In deze tijd zijn werkzaamheden aan dit tracé vertraagd wegens de stikstofcrisis, maar de noodzaak voor goede regionale verkeersdoorstroom wordt er niet minder om. Het project “verbeteren doorstroming A4-N14”, staat landelijk in de top 10 van hoge prioriteit-projecten van minister Harbers. Dit project zal zorgen voor ingrijpende veranderingen rond die drukke regionale verkeersaorta in het hart van onze gemeente. Die ingrijpende veranderingen brengen ook eenmalige koppelkansen met zich mee. Kansen die niet alleen onze gemeente, maar de hele regio aangaan. Kansen die onze positie als gemeente kunnen versterken. Of, als we ze niet goed benutten; verzwakken. Vandaag de dag staan we wederom voor grote beslissingen die cruciaal zijn voor de bereikbaarheid, verbinding en toekomstbestendigheid van onze gemeente en regio. Vandaag hebben we de kans om, net als vroeger, de regio wederom te betrekken bij de toekomst van deze regionale verkeersaorta. Voorzitter, in uw opening benoemde u dat de verantwoordelijkheden van onze voorgangers ook onze verantwoordelijkheid zijn. Net zoals onze Voorburgse voorgangers destijds de visie hadden om regionaal samen te werken en zo de aanleg van het tracé te benutten om woningen te bouwen, is het nu aan ons om een sterke toekomstvisie op de duurzame bereikbaarheid van onze gemeente en de regio neer te zetten. Om dit te kunnen realiseren is naast steun van het Rijk en RWS echter ook steun en samenwerking vanuit de Metropoolregio hard nodig. Het gaat immers om een belangrijke verbinding in de regio verbeteren. Het door besluiteloosheid laten dichtslibben van die verkeersaorta is een onaanvaardbaar risico voor onze toekomst. Is dat de gemeente of regio die we onze kinderen en kleinkinderen willen nalaten? Voorzitter, beste collega’s, we hebben één keer de mogelijkheid om deze meekoppelkansen te benutten, maar de mobiliteitsopgave die voor ons ligt is te groot voor ons allen. Laten we samen met de Metropoolregio deze kansen bekijken met een blik op de toekomst. Waarbij duurzame verkeersstromen, leefbaarheid, verkeersveiligheid én regionale verbinding worden meegenomen in de ontwikkelingen – en waarbij we samenwerking en verbinding zoeken met onze buurgemeenten. Niet voor vandaag, maar voor de toekomst.

Het CDA Enschede wil meer aandacht voor 50-plussers op de arbeidsmarkt. Er moet worden opgetreden tegen leeftijdsdiscriminatie en belemmeringen om ouderen in dienst te nemen, langer door te laten werken of werk geleidelijk af te bouwen moeten worden weggenomen. Vandaag nog een recent voorbeeld in TC Tubantia te lezen van een oud weeknemer van Vredestein die graag weer aan de slag komt, maar blokkades tegen komt. Vragen aan het college van burgemeester en wethouders: Is bekend ca. hoeveel inwoners van 50 jaar en ouder onze gemeente telt? Is bekend ca. hoeveel van deze 50-plussers ongewenst werkloos en werkzoekend zijn en via reguliere (sollicitatie)trajecten niet snel aan een baan komen? Wat ziet u hiervan als belangrijkste oorzaken? In hoeverre spelen lokale/regionale factoren mee? Wat doet onze gemeente momenteel om 50-plussers die niet of moeilijk aan het werk komen aan de slag te helpen? Hoe effectief zijn deze acties/maatregelen gebleken? Indien u niet weet, bent u bereid dit te (laten) evalueren? Maakt de gemeente gebruik van de lessen uit het actieplan ‘Perspectief voor vijftigplussers’ ,zoals: het beschikbaar stellen van een ontwikkeladvies voor senioren waarbij hunwendbaarheid op de arbeidsmarkt wordt bevorderd; bekendheid geven aan de no-riskpolis, die werkgevers kan helpen om ouderewerkzoekenden in dienst te nemen, of aan de ‘Regelhulp financieel CV’; extra intensieve dienstverlening (bemiddeling naar werk, ondersteuning inzoekvaardigheden en oriëntatie op kansrijk werk) voor oudere WW’ers?Indien niet, bent u bereid dit alsnog te overwegen. Bent u bekend met ‘open hiring’, een wervingsmethode waarbij mensen wordenaangenomen zonder CV of sollicitatiegesprek? Welke ervaringen met open hiring zijn er in onze gemeente, zowel in de publieke als private sector? Bent u bereid hier samen met ouderenorganisaties het bedrijfsleven een uitvraag naar te doen? Bent u bekend met de vorig jaar door de Tweede Kamer aangenomen motie over het gebruik van open hiring uitbreiden? Deelt u de zienswijze in deze motie, namelijk dat open hiring kansen biedt voorwerkzoekenden buiten het bereik van publieke dienstverlening en voor het tegengaan van ongelijke kansen en discriminatie op de arbeidsmarkt? Bent u bereid de spreekwoordelijke handschoen in deze motie op te pakken en samen met ouderenorganisaties en het bedrijfsleven te kijken of met (een uitgebreidere toepassing van) open hiring werkzoekende 50-plussers in onze gemeente aan het werk kunnen worden geholpen? Ziet u daarbij ook kansen voor andere groepen inwoners met een afstand tot dearbeidsmarkt? Wat zouden randvoorwaarden kunnen en moeten zijn voor een succesvolle toepassing van open hiring in onze gemeente? Bent u bereid hierover informatie in te winnen, bijv. via de VNG en via ondernemersorganisaties? Welke rol zou de gemeente zelf kunnen spelen inzake open hiring, als overheid en alswerkgever? Relevante documenten: Regioplan i.o.v. het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, ‘Evaluatie actieplan Perspectief voor vijftigplussers’, (1)https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2020/05/07/evaluatie-actieplan-perspectief-voor-vijftigplussers, 7 mei 2020. (2)https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/moties/detail?id=2021Z08466&did=2021D18649

Het CDA hecht veel waarde aan een vitaal midden- en kleinbedrijf. Zij leveren immers veel werkgelegenheid op en staan aan de basis van onze lokale economie. Daarnaast zien we dat het MKB ook ons verenigingsleven steunt met sponsorgelden en reclame-inkomsten. Het MKB verdient dan ook de ruimte die ze nodig hebben. Soms letterlijk. De CDA-fractie steunt dan ook het voornemen van het college om de bedrijventerreinen in Maasbree en Meijel uit te breiden voor met name lokale bedrijven. Er is duidelijke behoefte aan extra kavels op die bedrijventerreinen. Maar niet alleen daar. Ook op andere bedrijventerreinen in Peel en Maas bestaat die behoefte. Vandaar dat wij een motie hebben ingediend tijdens de gemeenteraadsvergadering van 21 december om te komen tot een plan van aanpak voor de andere bedrijventerreinen. Zo geven we starters enbedrijven die willen uitbreiden ook de mogelijkheid om te investeren in hun toekomst en daarmee in extra banen. Daarnaast hechten we veel waarde aan verduurzaming van onze bedrijventerreinen; meer groen, meer duurzame energie en zeker ook minder overlast voor de omgeving. Als daar strengere naleving en/of regelgeving voor nodig is dan is dat zo. Tijdens het insturen van deze tekst was nog niet bekend of onze motie een meerderheid heeft gehaald. Sandy Janssen en Michel van Lieshout

Afgelopen vrijdag 10 juli is er overeenstemming bereikt tussen de Ondernemingsraad en de directie van Apollo Vredestein over de specialisatie van de fabriek in Enschede. Er ligt een goed sociaal plan en implementatie van de vermindering vindt plaats vanaf begin januari 2021. Op zich een mooi resultaat waardoor minder banen komen te vervallen, geen 750 maar toch nog altijd 528 minder banen is een fikse tik voor de Enschedese en regionale arbeidsmarkt die ook getroffen is door meer banenverlies in de industrie. Vragen aan het College van Burgemeester en wethouders: Is het College betrokken geweest bij het bereiken van de overeenstemming? Wat heeft het College ondernomen sinds bekendmaking in maart zodat het klaar zou zijn om het groot aantal ontslagen werknemers zo snel mogelijk van werk naar werk te begeleiden? Heeft het College al een plan klaar liggen om mensen van baan naar baan te begeleiden? Immers gerichte individuele aandacht voor getroffen werknemers kan een effectieve strategie lijken om ze van werk naar werk te brengen. Wil het College hierover in gesprek gaan met de provincie Overijssel die zich ook inspant voor de arbeidsmarkt om wellicht gezamenlijk hulp op dit vlak te bieden aan Vredestein? Welke hulp kan vanuit de Rijksoverheid nog worden benut? Ton ten Vergert, raadslid CDA Enschede

Door de coronacrisis ontploft het aantal bijstandsaanvragen in de stad. En eigenlijk weten we: niet de bijstand moet het vangnet van de verzorgingsstaat zijn, maar het recht op een basisbaan. Het Nederlandse stelsel van sociale zekerheid en de opbouw van de arbeidsmarkt is aan groot onderhoud toe. Het moet over een andere boeg, in Rotterdam zijn er teveel mensen té kwetsbaar. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) en de commissie Borstlap stelden het recentelijk onomwonden: „Creëer aanvullende werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.” En: „Vanwege de grote betekenis van werk voor het welzijn van mensen zou niet de bijstand het vangnet van de verzorgingsstaat moeten zijn, maar het recht op een basisbaan.” Zeker in tijden van de coronacrisis moet Rotterdam nu doorpakken met basisbanen in de wijk en met grootschalige om- en bijscholing. René en Alex hebben daarvoor twee initiatieven gepresenteerd om Rotterdam socialer, weerbaarder en sterker te maken. De Rotterdamse Wijkbasisbaan De Rotterdamse wijkbasisbanen bieden werk dat bewoners in een wijk van waarde vinden. En dat kunnen we tegenwoordig met effectieve en efficiënte surveys heel snel weten. Als je weet wat wijkbewoners zelf van waarde vinden en je kunt daar een baan van maken, dan heb je het draagvlak voor je wijkbasisbaan al geregeld. Maar die wijkbasisbaan moet ook betaald worden en dat moet niet alleen de overheid doen, we hebben onze lessen over gesubsidieerde arbeid geleerd. Nee, de ‘prijs’ van die baan (kort gezegd: het verschil tussen bijstandsuitkering en wettelijk minimumloon) moet opgebracht worden door betrokken private en publieke partijen. En dat kan. Twee voorbeelden: 1) In de zorg kampt men met tekorten en de eerste werkzaamheden die dan blijven liggen zijn de kleine ondersteunende werkzaamheden zoals assistentie bij het vinden van de weg, koffie rondbrengen, mensen vervoeren, een gesprek voeren, hulp aan ouderen met computers enzovoorts. Deze werkzaamheden zijn zeer zichtbaar en dankbaar. Hier liggen kansen om bijvoorbeeld de zorgverzekeraar of -verlener te laten meebetalen. 2) In een winkelgebied hebben winkeliers veel aan een ‘straatconciërge’ die kleine pakketjes rondbrengt, de straat schoonhoudt als de Roteb voorlopig niet langskomt, enzovoorts. De winkeliers zijn waarschijnlijk best bereid om een duit in het zakje te doen om deze baan te realiseren. Zie daar De Rotterdamse Wijkbasisbaan. René licht in dit filimpje de Rotterdamse Wijkbasisbaan verder toe:https://www.youtube.com/watch?v=MOsuJFUwXP4 MBO voor Volwassenen Dit is ook hét moment om geen nieuwe kwetsbaren te creëren in de Rotterdamse samenleving. Veel Rotterdammers zijn in de afgelopen weken hun baan kwijtgeraakt of vrezen dat dit in de komende weken of maanden zal gebeuren. Daarom is het de hoogste tijd om nu echt eens aan de slag te gaan met grootschalige om-, bij- en herscholing van mensen die werken in banen die verdwijnen of werkten in banen die al verdwenen zijn. Om nieuwe kwetsbaren te voorkomen moeten mensen van banen van vroeger naar banen van de toekomst. Deze banen van de toekomst zijn er in ieder geval in de zorg, het onderwijs, de energietransitie en ICT. De opleidingen zijn er al, maar door de coronacrisis kunnen ze nu veel sneller aan een veel groter publiek geboden worden, simpelweg omdat opleidingen in allerijl zijn gedigitaliseerd. MBO’s hebben nu in een paar weken tijd digitale opleidingen gelanceerd waar ze normaal jaren over hadden gedaan. Plaats- en tijdonafhankelijk opleiden is daarmee binnen handbereik. Even doorpakken en het ‘MBO voor volwassenen’ (MVV, mooie afkorting ook) is geboren. Financiering kan bijvoorbeeld door het oprichten van een fonds, gevuld door de partners van de leerwerkakkoorden. Alex licht dit plan toe in het volgende filmpje:https://www.youtube.com/watch?v=E5HbYKzQ6M0 Heeft u nog goede plannen of ideeen om Rotterdam socialer, sterker en weerbaarder te maken? Laat het ons weten! Stuur een mailtje naar fractie@cdarotterdam.nlof bel een van onze raadsleden.

Meer inzetten op werk voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarktHet budget wat we rechtstreeks overhevelen naar Werksaam is bijna een formaliteit. We zijn als CDA blij dat we de Participatiewet op deze manier regelen. Want wat in Koggenland kan, klein gedeelte houden we hier, moeten we vooral zo houden. Maar wat regionaal veel efficiënter kan, regelen we regionaal.Re-integratiebudgetWij hebben als raad 100.000 euro geïnvesteerd in reintegratie en we zijn erg benieuwd hoe dit is ingezet en wat het heeft opgeleverd. Inmiddels is bekend dat de evaluatie ons binnenkort zal bereiken. Motie voor een planWat wij als CDA Koggenland steeds hebben gezegd: voor die mensen die het echt niet zelf redden of nog niet redden, moeten we als overheid onze verantwoordelijkheid nemen. Dit noemen we bij het CDA gespreide verantwoordelijkheid.Waar gaat het nu precies over? Nou, de wet die de sociale werkvoorziening (WSW) regelde stopt. Eigenlijk zou de nieuwe wet hierin te voorzien. Maar het blijkt dat toch nog een groep mensen langs de kant staat. CDA denkt dat we deze mensen niet zomaar in de kou kunnen laten staan. Daarom hebben we Werksaam - middels een motie c.q. opdracht aan het college - om een plan te bedenken om deze doelgroep te helpen aan werk. We weten namelijk dat werk, al dan niet vrijwilligerswerk, bijdraagt aan de gezondheid van mensen. Dit zal uiteindelijk voor minder kosten in de maatschappij zorgen: minder jeugdzorg, meer participatie betekent meer eigen waarde.Wethouder Bijman heeft toegezegd zich hier sterk voor te maken bij Werksaam. Wij gaan vanuit het CDA, andere CDA-afdelingen, activeren de motie over te nemen.

Op 25 februari werd in de gemeenteraad van Hardenberg het meerjarenprogramma duurzaamheid besproken. We kiezen hierin voor een duidelijke richting van het beleid en hebben in deze vergadering dan ook meerdere vragen gesteld aan de wethouder. Dit was op hoofdlijnen onze inbreng op dit onderwerp: Duurzaamheid is mooi! Helaas is het samen werken aan een gezamenlijk doel niet altijd gemakkelijk. Dit onderwerp houdt zoals vaker de gemoederen terecht bezig en als één ding duidelijk is, is dat je belangrijke stappen zorgvúldig en sámen moet zetten. Wij zouden hierbij onder andere ook graag zien dat er meer lokale energieprojecten kunnen worden gestart. U geeft in het stuk aan dat de gemeente selectief te werk moet gaan in haar aanpak en niet alles (tegelijkertijd) op kan pakken. Heeft dat impact op de wijze waarop we onze doelen kunnen gaan realiseren en heeft het bijvoorbeeld ook impact waarop we besluiten zorgvuldig en samen met onze inwoners nemen? We hameren bijvoorbeeld vaak op communicatie. Waar ligt onze prioriteit richting 2050? Zoals de infrastructuur en de gemeente haar grenzen in capaciteit kennen, geldt dat zeker ook voor onze inwoners. Waar we hen vragen zitting te nemen in bewonersgroepen of adviesgroepen vragen we niet alleen om tijd, maar ook om verantwoordelijkheid te nemen voor hun directe leefomgeving en om keuzes te maken die niet alleen hunzelf maar ook buren en kennissen aangaan. Hoe kunnen we als raad monitoren hoe het proces in deze groepen verloopt? Specifiek: Hoe vindt verslaglegging plaats en is deze informatie voor iedere betrokkene toegankelijk? We doen het samen met inwoners en ondernemers. Ik lees in het stuk “Het Energieloket helpt inwoners bij het verduurzamen van hun woning.”. Kunt u aangeven op welke manier dat gebeurt? We waarderen de online peilingen, praatpaalsessies en de Pub Quiz die gebruikt zijn om inwoners te betrekken. Maar dan mist nog een stap, wellicht wel de belangrijkste. Wat als ik als inwoner iets wil doen. Waar begin ik? Wat kan er allemaal en wat kost het? Wie helpt me dan? Is dat de gemeente of moet ik me als inwoner melden bij een bedrijf? Hoe gaat u inwoners ontzorgen en helpen? We zijn blij met de verwijzing naar innovatie. Als innovatie ergens een belangrijk verschil kan gaan maken is het op dit gebied, daar hebben we al vaker op gewezen. En we zien ook dat er zaken snel veranderen. Denk bijvoorbeeld aan de pelletkachel. Waar in 2019 nog een subsidie verstrekt werd voor de aanschaf ervan, is er nu een overgangsregeling voor particulieren en is deze subsidie voor zakelijke gebruikers afgeschaft. Kunt u bevestigen dat we met het voorliggende voorstel slechts een richting kiezen en geen keuze maken voor specifieke projecten? Terug naar de wind en de stelling dat we het samen moeten doen. We hebben informatie gekregen over de windmolenplannen in Duitsland en aan Nederlandse kant in Kloosterhaar. We waren als fractie onder andere aanwezig op een bijeenkomst in Itterbeck. Vindt u niet dat we de lasten van windprojecten voor een TE groot deel in het gebied Kloosterhaar en Bergentheim neerleggen en op deze manier heel Hardenberg Zuid insluiten? En aansluitend op de schriftelijke vragen die we eerder stelden: Vindt u dat in de huidige aanpak de lusten en lasten eerlijk verdeeld zijn tussen energiereuzen, windboeren en omwonenden? Vragen we offers van inwoners of hoeven inwoners zich geen zorgen te maken? Dubbele overlast, dubbele compensatie? U weet dat we als CDA zuinig willen zijn op onze landbouwgronden en op onze natuur. In dat kader hebben we aansluitend een vraag over de Engbertsdijksvenen, wethouder Breukelman had het er in de raadsvergadering van zojuist al over. Engbertsdijksvenen is een prachtig gebied met onder andere kraanvogels. Enerzijds maken we regels om deze dieren te beschermen, aan de andere kant houden we daar zelf geen rekening mee, door aan alle kanten windmolens neer te zetten. Kunt u daar eens op reflecteren? Positief als we zijn, voorzitter, geloven we ook dat dit onderwerp kansen biedt. Voor inwoners en voor bedrijven. Kansen om minder afhankelijk te worden van de energierekening, die voor menig inwoner een behoorlijke hap uit het besteedbaar inkomen neemt. Maar om deze kansen te kunnen pakken zijn middelen nodig die niet in elk huishouden of bij elk bedrijf beschikbaar zijn. Hoe zorgen we er voor dat iedereen die dat wil een kans krijgt? Ziet u een rol voor de gemeente weggelegd om bijvoorbeeld inkoopcombinaties te faciliteren? Specifiek denken we hierbij aan het voorbeeld van de kleine windmolen. En als ik daar verder op inzoom: Hoe kijkt u naar mogelijkheden om deze ook buiten het bestaande bouwblok te plaatsen? Afsluitend: Waar staan we en gaan we de doelstellingen halen? Tot zover onze inbreng. U kunt de hele vergadering hier terugkijken [Oriënterende ronde]. Op dinsdag 10 maart vindt besluitvorming plaats op dit onderwerp. U kunt de agenda en nadere informatie over deze vergadering hier terugvinden. We hebben voorafgaand aan de vergadering en ook daarna gesproken met de insprekers in deze vergadering. Daarin hebben we onder andere besproken wat de zorgen zijn rondom de berichten over mogelijke windmolens in Duitsland en aan de Nederlandse kant van de grens. Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen of opmerkingen, neemt u dan contact met ons op. Onze woordvoerder is:Arjen Roelofsarjen.roelofs@hardenberg.nl

Op 25 februari werd in de gemeenteraad van Hardenberg het meerjarenprogramma duurzaamheid besproken. We kiezen hierin voor een duidelijke richting van het beleid en hebben in deze vergadering dan ook meerdere vragen gesteld aan de wethouder. Dit was op hoofdlijnen onze inbreng op dit onderwerp: Duurzaamheid is mooi! Helaas is het samen werken aan een gezamenlijk doel niet altijd gemakkelijk. Dit onderwerp houdt zoals vaker de gemoederen terecht bezig en als één ding duidelijk is, is dat je belangrijke stappen zorgvúldig en sámen moet zetten. Wij zouden hierbij onder andere ook graag zien dat er meer lokale energieprojecten kunnen worden gestart. U geeft in het stuk aan dat de gemeente selectief te werk moet gaan in haar aanpak en niet alles (tegelijkertijd) op kan pakken. Heeft dat impact op de wijze waarop we onze doelen kunnen gaan realiseren en heeft het bijvoorbeeld ook impact waarop we besluiten zorgvuldig en samen met onze inwoners nemen? We hameren bijvoorbeeld vaak op communicatie. Waar ligt onze prioriteit richting 2050? Zoals de infrastructuur en de gemeente haar grenzen in capaciteit kennen, geldt dat zeker ook voor onze inwoners. Waar we hen vragen zitting te nemen in bewonersgroepen of adviesgroepen vragen we niet alleen om tijd, maar ook om verantwoordelijkheid te nemen voor hun directe leefomgeving en om keuzes te maken die niet alleen hunzelf maar ook buren en kennissen aangaan. Hoe kunnen we als raad monitoren hoe het proces in deze groepen verloopt? Specifiek: Hoe vindt verslaglegging plaats en is deze informatie voor iedere betrokkene toegankelijk? We doen het samen met inwoners en ondernemers. Ik lees in het stuk “Het Energieloket helpt inwoners bij het verduurzamen van hun woning.”. Kunt u aangeven op welke manier dat gebeurt? We waarderen de online peilingen, praatpaalsessies en de Pub Quiz die gebruikt zijn om inwoners te betrekken. Maar dan mist nog een stap, wellicht wel de belangrijkste. Wat als ik als inwoner iets wil doen. Waar begin ik? Wat kan er allemaal en wat kost het? Wie helpt me dan? Is dat de gemeente of moet ik me als inwoner melden bij een bedrijf? Hoe gaat u inwoners ontzorgen en helpen? We zijn blij met de verwijzing naar innovatie. Als innovatie ergens een belangrijk verschil kan gaan maken is het op dit gebied, daar hebben we al vaker op gewezen. En we zien ook dat er zaken snel veranderen. Denk bijvoorbeeld aan de pelletkachel. Waar in 2019 nog een subsidie verstrekt werd voor de aanschaf ervan, is er nu een overgangsregeling voor particulieren en is deze subsidie voor zakelijke gebruikers afgeschaft. Kunt u bevestigen dat we met het voorliggende voorstel slechts een richting kiezen en geen keuze maken voor specifieke projecten? Terug naar de wind en de stelling dat we het samen moeten doen. We hebben informatie gekregen over de windmolenplannen in Duitsland en aan Nederlandse kant in Kloosterhaar. We waren als fractie onder andere aanwezig op een bijeenkomst in Itterbeck. Vindt u niet dat we de lasten van windprojecten voor een TE groot deel in het gebied Kloosterhaar en Bergentheim neerleggen en op deze manier heel Hardenberg Zuid insluiten? En aansluitend op de schriftelijke vragen die we eerder stelden: Vindt u dat in de huidige aanpak de lusten en lasten eerlijk verdeeld zijn tussen energiereuzen, windboeren en omwonenden? Vragen we offers van inwoners of hoeven inwoners zich geen zorgen te maken? Dubbele overlast, dubbele compensatie? U weet dat we als CDA zuinig willen zijn op onze landbouwgronden en op onze natuur. In dat kader hebben we aansluitend een vraag over de Engbertsdijksvenen, wethouder Breukelman had het er in de raadsvergadering van zojuist al over. Engbertsdijksvenen is een prachtig gebied met onder andere kraanvogels. Enerzijds maken we regels om deze dieren te beschermen, aan de andere kant houden we daar zelf geen rekening mee, door aan alle kanten windmolens neer te zetten. Kunt u daar eens op reflecteren? Positief als we zijn, voorzitter, geloven we ook dat dit onderwerp kansen biedt. Voor inwoners en voor bedrijven. Kansen om minder afhankelijk te worden van de energierekening, die voor menig inwoner een behoorlijke hap uit het besteedbaar inkomen neemt. Maar om deze kansen te kunnen pakken zijn middelen nodig die niet in elk huishouden of bij elk bedrijf beschikbaar zijn. Hoe zorgen we er voor dat iedereen die dat wil een kans krijgt? Ziet u een rol voor de gemeente weggelegd om bijvoorbeeld inkoopcombinaties te faciliteren? Specifiek denken we hierbij aan het voorbeeld van de kleine windmolen. En als ik daar verder op inzoom: Hoe kijkt u naar mogelijkheden om deze ook buiten het bestaande bouwblok te plaatsen? Afsluitend: Waar staan we en gaan we de doelstellingen halen? Tot zover onze inbreng. U kunt de hele vergadering hier terugkijken [Oriënterende ronde]. Op dinsdag 10 maart vindt besluitvorming plaats op dit onderwerp. U kunt de agenda en nadere informatie over deze vergadering hier terugvinden. We hebben voorafgaand aan de vergadering en ook daarna gesproken met de insprekers in deze vergadering. Daarin hebben we onder andere besproken wat de zorgen zijn rondom de berichten over mogelijke windmolens in Duitsland en aan de Nederlandse kant van de grens. Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen of opmerkingen, neemt u dan contact met ons op. Onze woordvoerder is:Arjen Roelofsarjen.roelofs@hardenberg.nl

Op 25 februari werd in de gemeenteraad van Hardenberg het meerjarenprogramma duurzaamheid besproken. We kiezen hierin voor een duidelijke richting van het beleid en hebben in deze vergadering dan ook meerdere vragen gesteld aan de wethouder. Dit was op hoofdlijnen onze inbreng op dit onderwerp: Duurzaamheid is mooi! Helaas is het samen werken aan een gezamenlijk doel niet altijd gemakkelijk. Dit onderwerp houdt zoals vaker de gemoederen terecht bezig en als één ding duidelijk is, is dat je belangrijke stappen zorgvúldig en sámen moet zetten. Wij zouden hierbij onder andere ook graag zien dat er meer lokale energieprojecten kunnen worden gestart. U geeft in het stuk aan dat de gemeente selectief te werk moet gaan in haar aanpak en niet alles (tegelijkertijd) op kan pakken. Heeft dat impact op de wijze waarop we onze doelen kunnen gaan realiseren en heeft het bijvoorbeeld ook impact waarop we besluiten zorgvuldig en samen met onze inwoners nemen? We hameren bijvoorbeeld vaak op communicatie. Waar ligt onze prioriteit richting 2050? Zoals de infrastructuur en de gemeente haar grenzen in capaciteit kennen, geldt dat zeker ook voor onze inwoners. Waar we hen vragen zitting te nemen in bewonersgroepen of adviesgroepen vragen we niet alleen om tijd, maar ook om verantwoordelijkheid te nemen voor hun directe leefomgeving en om keuzes te maken die niet alleen hunzelf maar ook buren en kennissen aangaan. Hoe kunnen we als raad monitoren hoe het proces in deze groepen verloopt? Specifiek: Hoe vindt verslaglegging plaats en is deze informatie voor iedere betrokkene toegankelijk? We doen het samen met inwoners en ondernemers. Ik lees in het stuk “Het Energieloket helpt inwoners bij het verduurzamen van hun woning.”. Kunt u aangeven op welke manier dat gebeurt? We waarderen de online peilingen, praatpaalsessies en de Pub Quiz die gebruikt zijn om inwoners te betrekken. Maar dan mist nog een stap, wellicht wel de belangrijkste. Wat als ik als inwoner iets wil doen. Waar begin ik? Wat kan er allemaal en wat kost het? Wie helpt me dan? Is dat de gemeente of moet ik me als inwoner melden bij een bedrijf? Hoe gaat u inwoners ontzorgen en helpen? We zijn blij met de verwijzing naar innovatie. Als innovatie ergens een belangrijk verschil kan gaan maken is het op dit gebied, daar hebben we al vaker op gewezen. En we zien ook dat er zaken snel veranderen. Denk bijvoorbeeld aan de pelletkachel. Waar in 2019 nog een subsidie verstrekt werd voor de aanschaf ervan, is er nu een overgangsregeling voor particulieren en is deze subsidie voor zakelijke gebruikers afgeschaft. Kunt u bevestigen dat we met het voorliggende voorstel slechts een richting kiezen en geen keuze maken voor specifieke projecten? Terug naar de wind en de stelling dat we het samen moeten doen. We hebben informatie gekregen over de windmolenplannen in Duitsland en aan Nederlandse kant in Kloosterhaar. We waren als fractie onder andere aanwezig op een bijeenkomst in Itterbeck. Vindt u niet dat we de lasten van windprojecten voor een TE groot deel in het gebied Kloosterhaar en Bergentheim neerleggen en op deze manier heel Hardenberg Zuid insluiten? En aansluitend op de schriftelijke vragen die we eerder stelden: Vindt u dat in de huidige aanpak de lusten en lasten eerlijk verdeeld zijn tussen energiereuzen, windboeren en omwonenden? Vragen we offers van inwoners of hoeven inwoners zich geen zorgen te maken? Dubbele overlast, dubbele compensatie? U weet dat we als CDA zuinig willen zijn op onze landbouwgronden en op onze natuur. In dat kader hebben we aansluitend een vraag over de Engbertsdijksvenen, wethouder Breukelman had het er in de raadsvergadering van zojuist al over. Engbertsdijksvenen is een prachtig gebied met onder andere kraanvogels. Enerzijds maken we regels om deze dieren te beschermen, aan de andere kant houden we daar zelf geen rekening mee, door aan alle kanten windmolens neer te zetten. Kunt u daar eens op reflecteren? Positief als we zijn, voorzitter, geloven we ook dat dit onderwerp kansen biedt. Voor inwoners en voor bedrijven. Kansen om minder afhankelijk te worden van de energierekening, die voor menig inwoner een behoorlijke hap uit het besteedbaar inkomen neemt. Maar om deze kansen te kunnen pakken zijn middelen nodig die niet in elk huishouden of bij elk bedrijf beschikbaar zijn. Hoe zorgen we er voor dat iedereen die dat wil een kans krijgt? Ziet u een rol voor de gemeente weggelegd om bijvoorbeeld inkoopcombinaties te faciliteren? Specifiek denken we hierbij aan het voorbeeld van de kleine windmolen. En als ik daar verder op inzoom: Hoe kijkt u naar mogelijkheden om deze ook buiten het bestaande bouwblok te plaatsen? Afsluitend: Waar staan we en gaan we de doelstellingen halen? Tot zover onze inbreng. U kunt de hele vergadering hier terugkijken [Oriënterende ronde]. Op dinsdag 10 maart vindt besluitvorming plaats op dit onderwerp. U kunt de agenda en nadere informatie over deze vergadering hier terugvinden. We hebben voorafgaand aan de vergadering en ook daarna gesproken met de insprekers in deze vergadering. Daarin hebben we onder andere besproken wat de zorgen zijn rondom de berichten over mogelijke windmolens in Duitsland en aan de Nederlandse kant van de grens. Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen of opmerkingen, neemt u dan contact met ons op. Onze woordvoerder is:Arjen Roelofsarjen.roelofs@hardenberg.nl