Poliflw

Vorig jaar kregen meer dan 450.000 jongeren in Nederland jeugdzorg. Achter die cijfers zitten verhalen van jonge mensen. Jonge mensen die eigenlijk alleen maar beter willen worden.

Deze jongeren willen beter worden en dat maken we hen bijzonder moeilijk: ellenlange wachtlijsten, zorgorganisaties die vooral naar elkaar wijzen en wisselende hulpverleners. En alsof dat niet genoeg is hebben ze bij de start van hun volwassen leven ook nog eens minder kans op het afronden van een opleiding, het vinden van een baan en het hebben van een dak boven hun hoofd. Dat is fundamenteel onrechtvaardig en leidt tot onnodige maatschappelijke kosten.

Voorzitter, ik was vijftien en had toen zelf zorg nodig. Ook ik wilde alleen maar beter worden. Ik zag de mooie en de lelijke kanten van de zorg. Ik nam me toen voor: als ik ooit in de positie kom waarin ik de zorg voor jongeren beter kan maken, dan is dat wat ik ga doen. Dat heb ik de afgelopen jaren gedaan: als consultant, raadslid, wetenschapper en nu als Tweede Kamerlid. Al die rollen had ik niet kunnen vervullen zonder de steun, het vertrouwen, de liefde en de humor van mijn vrouw, kinderen, vrienden en familie. Dank jullie wel!

Voorzitter, achter die CBS-cijfers zitten kinderen en jongeren die nú vastlopen en nú beter geholpen moeten worden. Niet met mooie woorden, maar met oplossingen. En niet alleen de jeugdzorg loopt vast. Hetzelfde geldt voor de geestelijke gezondheidszorg, de gehandicaptenzorg, de ouderenzorg en de medische zorg. Dat vraagt om 1) het slimmer organiseren van de zorg, 2) meer inzet op wat bewezen werkt in de zorg en 3) een andere manier van kijken naar zorg. Bij dat laatste punt wil ik langer stilstaan.

Ik pleit voor een verschuiving van zorg naar gezondheid. We weten dat als je mensen vraagt naar hun ervaren gezondheid, dat slecht 11% daarvan afhankelijk is van zorg. De overige 89% wordt bepaald door factoren zoals het hebben van een sociaal netwerk, een stabiel inkomen en de omgeving waar je woont. Dat betekent dat we het sociale domein en het zorgdomein veel beter moeten verbinden.

Verschuiving van zorg naar gezondheid betekent op kleine schaal dat je kijkt wat een individu en een gezin echt nodig heeft en niet tezelfdertijd inzet op – bijvoorbeeld – traumabehandeling, dagbesteding en aanpak schulden als onderzoek aantoont dat traumabehandeling veel minder effectief is als mensen zich zorgen maken over of ze wel of geen eten op tafel kunnen krijgen.

Verschuiving van zorg naar gezondheid betekent op grote schaal dat we ons ook de vraag moeten stellen of we niet te vaak maatschappelijke problemen in de zorg proberen op te lossen. Zoals de prestatiedruk die jongeren ervaren, de gevolgen van vechtscheidingen en de aanpak van overgewicht. Maatschappelijke problemen met zorg proberen op te lossen is niet wenselijk en niet houdbaar, omdat we problemen niet bij de bron aanpakken én de zorg nu al vastloopt.

Voorzitter, ik gaf al aan: niet alleen mooie woorden, maar juist ook oplossingen. Ik deel er twee:

Ten eerste: Of jij je goed voelt, wordt niet alleen bepaald door of jij ziek bent of niet. Het wordt ook bepaald door of je überhaupt toegang hebt tot medische zorg. Voor meiden die vanwege het gevaar voor eergerelateerd geweld in het geheim worden geplaatst en dus, aan de andere kant van het land, onder een nieuwe identiteit naar school gaan en een nieuw leven opbouwen geldt dat zij vaak geen gebruikmaken van medische zorg. Hun ouders kunnen dan namelijk via de zorgverzekering hun verblijfplaats achterhalen. Hetzelfde probleem speelt bij slachtoffers van huiselijk geweld, aangezien de zorgverzekering vaak op naam van de partner staat. Ik kom met een voorstel om dat recht te zetten.

Ten tweede: De zorg kent helaas lange wachtlijsten. Wachtlijsten moeten korter. Daarnaast moeten we mensen op wachtlijsten ook beter helpen. Uit onderzoek van MIND in de geestelijke gezondheidszorg blijkt dat de helft van de respondenten met een lange wachttijd geen overbruggingshulp krijgt aangeboden tijdens het wachten en wachten op hulp kan soms jaren duren. De zorgvraag wordt dan onnodig erger. Wederom, wat mij betreft een verkeerde keuze, die we moeten rechtzetten.

Tot slot, voorzitter. Ik begon mijn verhaal met mijn gedrevenheid om de zorg beter te maken en ik zal ervoor strijden, nu vanuit deze plek, dat iedereen die zorg nodig heeft zo goed mogelijk wordt geholpen en dat geen jongere met 3-0 achterstand aan zijn of haar volwassen leven begint. Dankuwel.

Geluidsisolatie kan heel nuttig zijn om het lawaai van buiten te dempen. Als huiseigenaar kun je met de juiste geluidsisolatie de constante instroom van harde geluiden elimineren en de sfeer verlichten. Je leefruimte wordt stiller, relaxter en comfortabeler.

Bovendien kun je effectief communiceren met jouw familieleden, belangrijke telefoontjes ontvangen, en kunnen degenen die thuiswerken in stillere interieurs hun werk doen door een akoestisch wandpaneel in hun omgeving te installeren.

Omdat oude mensen, kinderen of huisdieren gevoelig zijn voor geluid van buitenaf, moet je overwegen om geluidsisolerende oplossingen in huis te installeren om harde geluiden effectief te blokkeren. Door gebruik te maken van geluidsisolerende toepassingen kun je ervoor zorgen dat je gezinsleden een comfortabele en stille leefruimte ervaren.

Er zijn talloze geluidsisolerende oplossingen op de markt. Akoestische wandpanelen zijn echter de meest effectieve oplossing. Hier zijn vijf effectieve manieren om een huis soundproof te maken.

Meestal wordt het binnendringen van geluid veroorzaakt door tocht of een slechte geluidsisolatie van ramen. Door glazen ramen met de juiste geluiddempende eigenschappen te installeren, kun je een serene en ongestoorde sfeer in huis creëren.

De openingen aan de onderkant van deuren zijn gebruikelijke doorgangen voor het binnendringen van geluid en lawaai. Om het geluid te dempen, kan het nuttig zijn om glazen deuren met een isolerend frame van hoge kwaliteit te installeren. Je kunt deuren met dubbele beglazing gebruiken om je huis te isoleren tegen ongewenst geluid en stiller te maken binnenshuis.

Voor de beste geluidsisolerende oplossing is het een goede keuze om dikke jaloezieën te combineren met ramen met hoge isolerende eigenschappen. Jaloezieën kunnen geluiden van buitenaf dempen, vooral geluiden met een midden- tot hoge frequentie, en bieden daarom een goede akoestische oplossing voor woningen. Vanuit esthetisch oogpunt kunnen jaloezieën ook bijdragen aan de visuele aantrekkingskracht van je huis.

Harde oppervlakken zoals muren, plafonds of vloeren weerkaatsen geluidsgolven die het geluidsniveau in huis kunnen verhogen. Oppervlakken van glas kunnen echter geluid absorberen, vooral bewerkt glas met hoge isolerende eigenschappen, dus ze zijn goed voor geluidsisolatie. Door glazen oppervlakken zoals glazen tafelbladen in jouw woonruimte te integreren, kun je het weerkaatsen van geluid verminderen en het niveau van weerkaatst geluid binnenshuis verlagen.

Wist je dat geluid zich door muren kan verplaatsen? Om dit te voorkomen, kunnen huiseigenaren glazen scheidingswanden installeren in plaats van gewone gipswanden om de binnenruimte op te delen. Glazen scheidingswanden kunnen de geluidsniveaus aanzienlijk verlagen en zorgen voor een betere akoestiek binnenshuis. Bovendien ontwikkelen glazen scheidingswanden in de loop der jaren geen tocht of kieren, waardoor ze op de lange termijn effectief zijn.

Lees ook: Voordelen van het gebruik van een taxidienst op de luchthaven

Ieder kind krijgt straks een vorm van onderwijs. Dit kan op verschillende manieren worden ingevuld. De behoeften van het kind staan hierbij centraal. Scholen krijgen hiervoor veel meer mogelijkheden tot maatwerk. Wanneer een kind beter kan leren door dat een aantal dagen per week thuis te doen, dan kan dat. Maar ook andere vormen van onderwijs zijn mogelijk. Als een kind maar kansen krijgt om te leren en zichzelf te ontwikkelen. Het recht daarop verankeren we met de initiatiefwet ‘leerrecht’ in de wet.

De leerplichtambtenaar wordt leerambtenaar, die naast het kind staat om waar nodig het leerrecht, het recht op onderwijs, af te dwingen. En om te voorkomen dat er niet alleen over kinderen wordt gesproken maar ook mét kinderen, geeft de wet het kind hoorrecht.

‘Het leerrecht staat opgenomen in het door Nederland ondertekende VN Kinderrechtenverdag, maar heeft geen plaats in de Nederlandse wet. Met als gevolg dat we een steeds grotere groep kinderen aan hun lot over laten. Met het leerrecht geven we deze kinderen weer kansen. Zij krijgen recht op onderwijs dat bij hem of haar past’, aldus Van Meenen.

Afgelopen woensdag werd in de Provinciale Statenvergadering het Statenvoorstel Fundament voor de nieuwe omgevingsvisie behandeld. Onze fractievoorzitter Renilde Huizenga sprak haar bijdrage uit.

“Voorzitter,

Een visie op de omgeving is nu essentieel maar zeker voor jongeren en toekomstige generaties. Eigenlijk is een paar minuten wat zeggen dan ook veel te kort.

Wij kunnen ons nog steeds vinden in het fundament. Wij herkennen ons in de grote opgaven, klimaatadaptatief worden en meer duurzame energie naar een duurzame economie.  Vandaag kunnen wij zienswijzen indienen voor de uitwerking van het fundament naar de omgevingsvisie. Wij doen dat door verschillende moties in te dienen, zodat er scherpte ontstaat. Om precies dat te doen waar GS om heeft gevraagd. Niet terug in de tijd of het proces, maar opbouwen naar een volgende sta. Progressief en vooruit.Met innovatie en oplossingen en regelingen om te kunnen veranderen. Denk aan mogelijkheden voor vrijkomende agrarische bedrijven.

Wij zijn eerder kritisch geweest op de regierol van de provincie. Daarom komen wij met een motie die over deze sturing gaat, om dit beter te verankeren. Bij de uitwerking verwachtingen in beeld te brengen en besluitvorming te verankeren en hierover te communiceren. En we missen ook nog een verdieping op een belangrijke rode draad namelijk gezondheid.

Het lijkt vaak een gevecht om de ruimte en in een klein land als het onze, waar iedereen wil opkomen voor zijn eigen belangen. Maar bij een visie gaat het om een collectief belang. We benoemen regelmatig de afstand tussen stad en platteland.  Maar dat wat je aandacht geeft groeit!

“Als ik bijvoorbeeld skiles geef en aangeef om niet naar de bomen te skiën, skiën mijn cursisten recht op de bomen af. ”

Rijksopgaven worden door de provincie uitgevoerd. Dit heeft effect op alle inwoners van Overijssel. Dit kan alleen in nauwe afstemming met vertegenwoordigende organisaties, via invloed en maximale participatie voor iedereen die zich uit wil spreken. En dus door instrumenten in te zetten die dit bevorderen, zoals het uitdaagrecht.  Maar ook door tussentijds te toetsen of we op koers liggen, door een onafhankelijke autoriteit, denk aan een klimaatautoriteit die ons helpt te controleren en tijdig bij te stellen. Dat we niet ingehaald worden door de werkelijkheid en weer te maken krijgen met een uitspraak van DE raad van state.

Dat vraagt wat van ons allemaal, inwoners en wij als volksvertegenwoordigers en bestuurders in alle lagen in de samenleving. Het gaat erom elkaar te blijven vinden en uit te blijven gaan van vertrouwen.

Wij gaan voor een provincie met een sterke sociale samenhang, waar we elkaar respecteren en naar elkaar luisteren. Want samen maken wij Overijssel

“Want als we straks wel voldoende verduurzaamd zijn en elkaar kwijt zijn dan is de missie om de balans tussen mens en natuur te herstellen alsnog mislukt.”

Wij dienen diverse moties in, waar mijn fractiegenoten ook nog wat over toelichten.

Bedankt voorzitter.

Na de stemmingen bleek dan vier van de zeven ingediende moties steun hebben ontvangen.

“Ik ben een kind van gastarbeiders. Mijn ouders kwamen beide in de jaren 60 naar Nederland. Mijn moeder in 1968, na mijn vader, met drie kinderen; mijn zus en twee broers. Als enige van het gezin ben ik in Nederland geboren. Mijn jeugd was goed. Ik heb twee ondernemende ouders: van het runnen van pensions tot cafés en het organiseren van evenementen.”

“Ik herinner me een bijzondere ervaring op school: ik kreeg te horen dat ik wel veel vragen stelde in de klas. Of ik dat wat minder kon doen. Ik was een kritisch kind. Op mijn 12e kreeg ik als schooladvies lbo, een voorloper van het hedendaagse vmbo. Ondertussen zat mijn zus op de filmacademie. Ze was feministisch, activistisch en erg betrokken bij mijn leven en schoolloopbaan. Toen zij van mijn schooladvies hoorde, wilde zij ‘wel even met het schoolhoofd praten’. Mijn zus vond dat ik moest gaan studeren, maar het schoolhoofd adviseerde anders. ‘Je kunt beter een beroep leren, een vak’ vond hij. ‘Als je straks weer teruggaat naar je thuisland, heb je daar niks aan je studie.’ Ook dit moment is mij bijgebleven. Het was gek om te horen dat ik een ander thuisland zou hebben dan Nederland. Het waren goede intenties van het schoolhoofd: in die tijd was het een gangbare gedachte dat kinderen van gastarbeiders weer terug zouden gaan. Hij bedoelde het niet slecht.”

Op 16 juni 2022 werd de jaarrekening van de gemeente Emmen van het afgelopen jaar besproken. Hierin kunnen we zien hoe we met ons geld uitgekomen zijn. Deze keer met een enorme meevaller van ruim 17 miljoen euro. Toch is dit niet allemaal goed nieuws, want het blijkt dat we niet altijd goed kunnen voorspellen hoeveel geld alles gaat kosten. Daarnaast zijn er ook nog veel projecten helemaal niet uitgevoerd, waar wel geld voor gereserveerd is. Dus pas op met het uitgeven hiervan.

Wel zien we hele mooie ontwikkelingen, bijvoorbeeld over de campus Emmen, waar meerdere onderwijsinstellingen samen gaan werken met het bedrijfsleven voor de regio. De wegen liggen er nog niet goed genoeg bij, maar daar is nu uitgebreid aandacht voor. En we hebben eindelijk weer voldoende buffer om risico’s op te kunnen vangen.

Lees hieronder de volledige tekst zoals onze lijsttrekken Joey Koops heeft voorgelezen:

Dank u wel voorzitter.

En natuurlijk ook bedankt aan de betrokken ambtenaren, de vertrekkende accountant, de auditcommissie en het college voor de voorliggende stukken.

17.1 miljoen euro. Een enorm bedrag. En de reacties in de samenleving waren dan natuurlijk ook zoals te verwachten: laten we het uitgeven, en snel ook. Wellicht valt daar óók nog een communicatieles te leren, want het besluit om dit geld toe te voegen aan de algemene reserve is natuurlijk het enige juiste; hiermee komt het weerstandsvermogen weer op een acceptabel niveau en daarmee anticipeer je bovendien op heel veel inhaalgeld – daarmee willen wij zeggen, al het geld dat je dit jaar niet hebt kunnen uitgeven, dat onder andere tot dit positieve resultaat heeft geleid, maar wat nog wel weer terugkomt.

Dit betekent overigens niet dat er niets positiefs te melden valt, ook niet in onze communicatie naar onze inwoners: de campus Emmen ontwikkelingen zijn bijvoorbeeld mooi om te zien, de staat van de wegen heeft onze aandacht en de gemeente kan een stabieler financieel beleid gaan voeren. Al met al, we hebben er slechter voor gestaan.

Zou de wethouder in het kader van communicatie nog wel kunnen verduidelijken wat precies bedoeld wordt met ‘de projectmatige aanpak van de tijdige afhandeling van klantcontacten’, zoals te lezen valt op pagina 23 van de jaarrekening? Op welke manier wordt de raad betrokken bij het verbeteren van de afhandeling van klantcontacten?

Ook wil onze fractie een aantal kanttekeningen plaatsen bij het positieve resultaat. Want hoe je het ook wendt of keert – dit resultaat is een enorme afwijking van de uitgangspositie en de latere bijstellingen. En ja, het klopt dat Corona een flinke invloed had, maar die invloed was wél te verwachten. Het was te verwachten dat vacatures niet of later opgevuld zouden worden, het was te verwachten dat het rijk meer geld zou uitgeven en het was te verwachten dat een aantal projecten niet uitgevoerd zou kunnen worden. Wij hopen dan ook dat de financiën van onze gemeente de komende jaren weer voorspelbaarder worden, want dergelijke afwijkingen geven ons twijfels over de sturing en het tactisch inzicht op uitvoerings- en bestuursniveau.

Deze twijfels spelen op meerdere vlakken. Zo vinden wij het onbestaanbaar dat de aanbestedingen in veel gevallen niet in overeenstemming met relevante wet- regelgeving tot stand zijn gekomen, ook al komt dit aandachtspunt elk jaar weer terug. Wij hebben er alle begrip voor dat het erg moeilijk is om overal aan te voldoen, maar wij verwachten toch op zijn minst een verbetering te zien ten opzichte van de voorgaande jaren, en geen verslechtering, zoals nu het geval is.

Ook op het vlak van zorg hebben wij het gevoel dat de gemeente niet altijd in control is, waarbij onze aandacht valt op het financiële voordeel op jeugdzorg wat wij moeilijk kunnen rijmen met de landelijke tendens en de impact van Corona. Het is op dit moment echter niet te controleren of deze lagere uitgaven verklaarbaar zijn, omdat er nauwelijks handhaving is.

Vooropgesteld: Nederland heeft erg hoge zorgkosten. Deze kosten stijgen bovendien. Het is daarom nodig om na te denken over hoe deze kosten te beperken zijn en daarbij is in controle zijn van belang. Als misbruik aangepakt moet worden, door aanbieders én door vragers, dan moet er meer handhaving plaatsvinden. Als we er voor willen zorgen dat slechte aanbieders niet continu beloond worden, en vragers altijd de juiste en beste zorg krijgen, dan moet er een kwaliteitsregister komen. Als we willen inzetten op genezing en op uitstroom, dan moet het model van financieren niet gericht zijn op het aanhouden van cliënten, maar op het belonen voor uitstroom. Daarbij denken wij bovendien dat het huidige systeem van indicaties omgevormd kan worden naar een veel positiever systeem; laten we zorg gaan inrichten rondom positieve prikkels – het draait om genezing, niet om ziekte. Het draait om herstel; niet om beperkingen.

Voorzitter, het voorgaande voelt wellicht als een afdwaling bij de bespreking van een jaarrekening, maar zo is het niet bedoeld. Zorg is de grootste uitgavenpost van deze gemeente. Als de wethouder financiën, in samenhang met de rest van het college, wil kunnen aantonen dat hij in control is, dat hij op tactisch niveau kan plannen en sturen, en dat wij als gemeenteraad niet meer van deze afwijkingen tegemoet zullen zien, positief of negatief, dan dagen wij hem en de rest van het college uit om met behulp van onze suggesties te laten zien dat hij een voorspelbaar financieel perspectief kan schetsen, waarbij de gemeente controleert en handhaaft, de kosten niet de pan uit stijgen en uiteraard de belangen van onze inwoners voorop staan.

The post De openbare ruimte is van iedereen, dus ook van jongeren. appeared first on Papendrecht.

Vandaag is het Paarse Vrijdag. Sinds 2010 dé dag waarop scholieren en studenten zich massaal in het paars kleden om zo hun steun aan de LGBTIAQ+ gemeenschap te laten zien. Een mooi initiatief, want iedereen verdient het om in een veilige en ondersteunende omgeving zijn of haar geaardheid en gender identiteit te kunnen verkennen.

Terugdenkend aan mijn eigen tijd op de middelbare school, dat zich grotendeels voor 2010 afspeelde, hadden we geen paarse vrijdag. De bespreking van seksualiteit omvatte weinig meer dan een stereotypische afbeelding van twee mannen, de één in een matrozenpak, de ander in een netshirt. Voor een jonge puber worstelend met zijn eigen geaardheid verre van behulpzaam.

Ook vandaag de dag zien we dat er nog veel te winnen valt als het gaat om de aandacht die wordt besteed aan geaardheid en gender in het onderwijs. Nog maar kort geleden konden we lezen hoe LGBTIA+ jongeren door hun eigen school gedwongen werden uit de kast te komen. Een denigrerende, pijnlijke en pedagogisch onverantwoorde situatie. Geheel terecht heeft de onderwijsinspectie aangifte gedaan tegen de bewuste scholengemeenschap.

Gelukkig staat hier tegenover een heleboel goed nieuws. Op steeds meer scholen organiseren leerlingen zichzelf om gender en seksualiteit bespreekbaar te maken. Daardoor kan het gesprek over deze onderwerpen op veel scholen gevoerd worden en scholieren en studenten weten zich gesterkt door hun omgeving die met een simpel gebaar, het dragen van paarse kleding, een wereld van verschil maakt. Daarom draag ik vandaag paars! Doe je mee?

Het bericht Het is Paarse Vrijdag verscheen eerst op Groningen.

Zaterdag had de dag moeten zijn waarop we met 3000 D66’ers samen zouden komen in ’s-Hertogenbosch. Voor het eerst in twee jaar zou het weer mogelijk zijn elkaar te ontmoeten, fysiek te stemmen en nieuwe ideeën op te doen tijdens de grootste D66-bijeenkomst ooit.

Helaas hebben we vandaag het besluit genomen het congres niet door te laten gaan. Met pijn in het hart. Het kabinet maakt komende vrijdagavondbekend of en zo ja welke nieuwe maatregelen nodig zijn om verspreiding van het coronavirus in te dammen. Wij kunnen daar niet op wachten met het nemen van een besluit over of het grootste congres ooit de volgende ochtend kan beginnen. Daarom nemen we dat besluit nu.

En dat kon voor ons uiteindelijk alleen maar het besluit zijn om het congres af te gelasten. Met het oog op de snel stijgende besmettingen, de situatie in de ziekenhuizen en de aanhoudende onzekerheid over eventueel striktere coronamaatregelen is dat voor ons de meest verantwoorde keuze.  Zodat jij weet waar je aan toe bent. Zodat wij kunnen werken aan alternatieven.

Wij willen alle leden bedanken voor het indienen van voorstellen en het organiseren van subsessies. En voor het enthousiasme dat vele leden de afgelopen weken met ons deelden om naar ’s-Hertogenbosch te komen. Natuurlijk willen we ook de medewerkers bedanken die al weken heel hard werken om van deze dag een succes te maken.

Het zomerreces ligt achter ons en we zijn weer aan de slag! Ik had een fijne en rustige vakantie. Er was tijd om te lezen, te sporten en heerlijk te tafelen en daar heb ik me lekker in kunnen uitleven. Ook heb ik nagedacht en gesproken over de plannen die we de komende tijd hebben om nog meer mensen meer kansen te bieden om actief mee te doen.

Deze week begon goed. Samen met de rayonmanager van UWV stelde ik vast dat het goed gaat met de economie in onze arbeidsmarktregio en dat veel minder mensen afhankelijk zijn van een uitkering. Ook bij Laborijn is deze ontwikkeling zichtbaar, zo besprak ik met de directeur. Er zijn steeds meer mensen vanuit de Tozo een stap verder geholpen. Het aantal coronabesmettingen in onze gemeente is gedaald en laten we hopen dat dit de komende weken zo blijft. De GGD schaalt de testcapaciteit en vaccinatiecapaciteit af. Fijn om die ontwikkelingen te zien.

Vanochtend had ik een groep kinderen uitgenodigd die in het kader van armoede en het Meedoenarrangement met ons kwam praten over hun ervaringen. We zijn bezig om de uitvoeringsagenda armoedebeleid te actualiseren en ik vind het belangrijk om ook van mensen zelf te horen hoe zij het ervaren. Wat een eerlijke en open reacties gaven zij! Ze vonden het belangrijk dat de gemeente eraan bijdraagt dat iedereen mee kan doen. Dat is volgens kinderen belangrijker dan spullen. Als tip kregen we mee om bezoek aan musea mogelijk te maken, nog meer aandacht te geven aan andere groepen inwoners en het meer bespreekbaar te maken, bijvoorbeeld op school. De kinderen hebben hun inbreng genoteerd en wij hebben afgesproken deze mee te nemen in de uitvoering.

Vanmiddag was de eerste collegevergadering en op de agenda stond o.a. de versterking van de regionale samenwerking in de arbeidsmarktregio Achterhoek om meer mensen aan het werk te helpen en te houden. In de afgelopen maandag hebben we als centrumgemeente in samenwerking met UWV en de andere Achterhoekse gemeenten een aanpak uitgewerkt om de samenwerking de komende jaren te versterken en te verduurzamen. In de aanpak gaat het om drie lijnen: (1) van werkloosheid naar werk, (2) van werk naar werk en (3) iedereen doet mee.

In de komende tijd wordt de concretisering van bovenstaande lijnen steeds duidelijker. In het kader van de eerste lijn hebben we bijvoorbeeld ons werkgeversservicepunt, het convenant SROI en Move2Social. De tweede lijn wordt o.a. ingevuld met Op IJver en het regionaal mobiliteitsteam. Om te bereiken dat iedereen mee kan doen zetten we regionaal in op jongeren, nieuwkomers en laaggeletterden. Voor hen zijn er specifieke aanpakken, waar we met samenwerkingspartners op in zetten.

Al met al een mooie start na de zomerperiode. Ik heb er veel zin in!