Poliflw

Het is tijd voor actie. Actie voor de zorg. Want onze zorgverleners verdienen meer dan alleen applaus. De coronacrisis heeft nog eens onderstreept hoe belangrijk goede zorg is. Ook zijn er de  komende tijd veel meer mensen nodig die in de zorg willen werken zodat goede zorg voor iedereen gegarandeerd kan blijven en de werkdruk omlaag kan. Zorgverleners verdienen meer waardering: een beter salaris en meer zeggenschap over hun werk.

 

 

 

 

 

Mark Rutte mag dan deze crisis tot op dit moment ogenschijnlijk goed managen - zijn aandeel is toch vooral de adviezen van het RIVM opvolgen - maar de afgelopen jaren waren de kabinetten van diezelfde Mark Rutte zélf de grote veroorzaker van vele crises.

Om maar eens wat te noemen:

crisis in de ouderen- en jeugdzorg crisis in de GGZ crisis in het onderwijs crisis op het gebied van huisvesting crisis bij de politie crisis bij de belastingdienst crisis bij defensie....

En waarschijnlijk zijn er nog wel wat meer crisisterreinen aan te wijzen….

Crises die voorkomen hadden kunnen worden als Mark Rutte toen ook net zo nauwgezet had geluisterd naar deskundigen zoals hij nu zegt te doen. Maar die adviezen kwamen hem, zijn VVD en de verschillende meeregerende coalitiegenoten als het CDA, PVV,  PvdA, D66 en CU, politiek gewoon niet uit. De adviezen gingen n.l. lijnrecht in tegen het belachelijke neoliberale uitgangspunt dat vermarkting van publieke diensten zorgt voor evenwicht, efficiency, kostenbeheersing en verbetering van kwaliteit.

Vermeden moet worden dat straks na de c.crisis weer dat oude neoliberale hak- en breekbeleid terugkeert. Wanbeleid, waarbij door de nu zo bewierookte crisismanager alles weer verder gesloopt en vermarkt wordt. Want dát is waar de VVD  echt voor staat.

En dan mag Mark Rutte nóg zo meelevend en begaand overkomen tijdens alle goed bekeken gratis corona zendtijd, hij is en blijft een VVD'er. En VVD beleid maakt nou eenmaal meer kapot dan je lief is. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.  Ook nu. Júist nu.

Tot slot: blijf thuis, hou afstand, wees voorzichtig en denk na.

Emile Grivel, SP Nieuwegein actieteam

Met anderen iets voor elkaar krijgen is altijd beter dan alleen. Ook in de politiek. Rechts lukt dat beter dan links. Al jaren vraag ik me af waarom er op links niet wordt samengewerkt.

Vandaar dit stukje.

Rechts, VVD,  CDA, D’66 en CU zitten in de regering. Ondanks de schandalen van met name de VVD blijft zij de grootste partij.

Hoe kan dit? De meeste mensen hebben een kort geheugen en weten tegen verkiezingstijd niets meer van al deze schandalen af. Bovendien geldt voor veel mensen brood en spelen. Goedkope rommel uit China en voetbal is voor veel mensen belangrijker dan hoe de rijken zich verrijken en geen of weinig belasting betalen. Ik laat de opwarming van de aarde en de ecologische crises hier maar even buiten beschouwing.

Zou dit voor meer dan de helft van de Nederlanders een reden zijn om thuis te blijven en niet meer te gaan stemmen?

En links dan? Doen zij het beter?

Al jaren wacht ik op meer en duidelijke samenwerking tussen de linkse partijen SP, PvdA en Groen Links. En Partij van de Dieren mag je ook gerust links noemen.

Landelijk heeft de PvdA een historische nederlaag geleden. In maart 2017 ging de PvdA van 38 naar 9 zetels. Een terechte nederlaag na de samenwerking met de VVD.

In Nieuwegein werd bij de laatste verkiezingen (maart 2018) de SP de tweede partij (4 zetels) achter de VVD (7 zetels). En ondanks minder zetels kwamen zowel de PvdA (3 zetels) als Groen Links (3 zetels) in het Nieuwegeinse College.

Verdeel en heers.

Ondanks goede voorstellen van de SP (en andersom) wordt er zelden of nooit eendrachtig gestemd.

Mijn conclusie en wens: om het vege lijf te redden en om de actuele grote problemen aan te pakken zoals klimaat, migratie, woningnood en duurzaamheid zal links meer en beter moeten samenwerken.

Hans Verdouw

De demonstraties die er waren - en nog komen-  tonen aan dat  vele geledingen in onze samenleving helemaal klaar zijn met al die kabinetten Rutte. En terecht.

Al veel te lang hebben de slopers van schandaalpartij vvd zo goed als de vrije hand gehad in het  verder modelleren van de samenleving naar neoliberale asociale snit. Met steun van echt álle z.g. middenpartijen als Pvda, CDA, D66 en alles wat rechts daarvan zit,  was jarenlang het motto vermarkten, vermarkten en nog eens vermarkten. Een groot deel van de sociale samenleving werd zo met brede politieke coalitiesteun in rap tempo gedecimeerd.

 Ja, de economie gaat goed, de crisis schijnt voorbij, het geld klotst bij bedrijven tegen de plinten, de werkeloosheid is op een laagtepunt. Maar materiële welvaart heeft niets te maken met welzijn. Huisvesting, zorg, onderwijs, milieu, het is allemaal één grote puinhoop geworden. De vermarkting laat diepe sporen van ellende na. De kloof tussen arm en rijk groeit met de dag. Schulden nemen toe, een betaalbare woning is voor starters nauwelijks meer te vinden, de wachttijd voor een sociale huurwoning bedraagt inmiddels  ca. 9 jaar…maar de economie gaat goed. En Nederland is daarmee “het meest succesvolle land van Europa” aldus Mark Rutte recent in Nieuwsuur.

Mark Rutte, ras vvd’er, dus zo glad als een paling in een emmer snot,  de man bij wie problemen en protesten simpelweg leken af te gljiden, en alles vooral olijk weglachend. Maar plots was hij somber, excuseerde zich over een “rotmaatregel”. Fractieleden van zijn huisjesmelkerspartij deden hetzelfde. Er werd een aantal bijeenkomsten georganiseerd voor leden van die club om het één en ander uit te leggen. Ging het over de teloorgang van verpleeghuizen door de  opgelegde berzuinigingen, betrof  het soms een reactie op noodkreten vanuit het onderwijs en alle zorggeledingen, had hij het over het onbereikbaar zijn van fatsoenlijke huisvesting voor starters of de dreigende korting op miljoenen pensioenen, bedoelde hij wellicht de verhoging van het lage btw-tarief? Nee natuurlijk niet, want dat waren maatregelen die mensen persoonlijk raken. En die club heeft nou eenmaal niets met menselijkheid. Het ging om een verlaging. Die van de maximum snelheid op snelwegen naar 100 km/u overdag. Een maatregel die door Rutte zelfs  zo’n beetje “de grootste crisis” uit zijn minister-presidentschap genoemd werd. En die de fractie van de vroem vroem partij in diepe rouw leek te dompelen. Echt hè…..

Het Rutte-vvd vehikel, waar de afgelopen jaren vele passagiers van ogenschijnlijk diverse politieke pluimage gretig in hebben meegelift, slingert levensgevaarlijk met 130 km/u over het bestuurlijke race circuit  en zal hopenlijk binnenkort met een enorme dreun  in de vangrail terechtkomen. Na die onvermijdelijke klap zal het voertuig total-loss worden verklaard en worden afgevoerd naar de sloop.  Bestuurder en bijrijders moet vervolgens vanwege jarenlang bestuurlijke wegpiraterij  en puur asociaal rijgedrag de rijbevoegdheid definitief worden ontzegd. Mochten ze de klap overleven….

Emile Grivel

Na de laatste raadsverkiezingen lag er een ingewikkelde uitslag. Het was niet mogelijk een duidelijk linkse- of rechtse coalitie te vormen en daarmee begon een enorm geneuzel. Deze week kwamen we achter de gevolgen daarvan. Hoewel iedereen anderhalf jaar geleden de mond vol had van bestuurlijke vernieuwing, blijkt dat op een enorme illusie uitgedraaid te zijn.

Tijdens de coalitieonderhandelingen moest er legitimatie gevonden worden voor de vreemde combinatie van partijen die een coalitie moesten gaan vormen. In die tijd werd er ook gesproken over een ‘raadsakkoord’ en ‘wisselende meerderheden’. Oppositie en coalitie: dat bestond allemaal niet meer. Zo moest je niet meer denken! Dat is oude politiek! Uiteindelijk vond men dat toch een beetje te spannend en werd op het laatste moment een krappe meerderheid gevonden: Beetje links, flink wat rechts, en een beetje lokaal als kneedbaar cement in een brokkelige en kleurloze coalitie.

Dat was natuurlijk wel een heel treurige afloop na de aanlokkelijke stip op de horizon van de bestuurlijke vernieuwing! Daarom kwam er ineens de ‘strategische agenda’. Geen raadsakkoord, niet afgebakend, niet concreet en dus prima geschikt als afleidingsmanoeuvre. Dit om de raadsleden en met name de oppositie te laten denken dat de wereld aan het veranderen was, ook in Nieuwegein.  Zo’n agenda (het woord zegt het al) is niets anders dan een schema met onderwerpen en afspraken wanneer- er over -wat gesproken wordt. Dat wordt uiteindelijk ‘alles en altijd’ want belangrijke discussies laten zich niet beteugelen en steken gewoon de kop op.

De bijeenkomsten in het kader van de ‘agenda’ zijn soms best informatief, maar er komt geen enkel wezenlijk besluit uit voort. Dat was ook niet de bedoeling, de coalitiepartijen maken liever de afspraakjes achter gesloten deuren, zoals altijd. De SP bij monde van Frank van den Heuvel, besloot zelf dan maar de stoute schoenen aan te trekken en met een initiatiefvoorstel te komen. Duurzaamheid is een groot goed en Frank had bedacht dat onze inwoners veel beter geholpen moeten worden met het isoleren van hun huizen. Daar had hij goede ideeën over en besloot een groot aantal partijen te betrekken, zowel uit de coalitie als de oppositie.  Tien maanden lang werkten zij samen aan een prachtig plan, dat ambtelijk besproken werd en ook aan de wethouder duurzaamheid voorgelegd was. Dus alle deuren open: oppositie en coalitie bestonden inderdaad even niet meer! Kort voor de zomer werd er een initiatief ingediend met een meerderheid aan partijen, uniek in Nieuwegein en nog nooit vertoond. Op het initiatief stonden de logo’s van SP, ChristenUnie, D66, PvdA, CDA en GroenLinks. Het document zou van commentaar worden voorzien door het college en na de zomer voor besluitvorming worden voorgelegd. Hoe mooi en bestuurlijk vernieuwend was dit!

Maar de euforie was van korte duur. Na de zomer, toen de fracties van vakantie terug waren, ontstonden er scheuren in de samenwerking. Het college had inmiddels ook gewerkt aan een zogenaamd ‘duurzaamheidsprofiel’ en vond dit ineens véél beter dan het initiatiefvoorstel. Er moet een spoedberaad van de coalitiepartijen zijn geweest want direct daarna begon een beschamende aftocht van alle coalitiepartijen uit het initiatief. Ze eisten dat hun logo van het document werd gehaald en gingen vervolgens praten alsof ze geen mede-indiener waren. Het duurzaamheidsprofiel werd vastgesteld en een maand later toen het mooie initiatief alsnog onder de hamer moest komen, was de steun hiervoor geheel weggeëbd. Het initiatief wordt nu een bijlage in een subsidieaanvraag voor verduurzaming van woningen. Het Rijk heeft namelijk wel door dat hier een prioriteit ligt en gaat gemeenten van middelen voorzien. Het college komt nu met een vaag omschreven ‘duurzaamheidsloket’ (vreselijk oubollige term overigens) en men gaat over tot de orde van de dag zoals altijd.

De strategische agenda dendert lekker voort. Er was pas een sessie over Wonen, daar is nog geen enkele conclusie uit getrokken. Het leidt zoals verwacht helemaal nergens toe en maakt geen verschil. Als men warm loopt voor dat geklets in plaats van een zeer goed en raadsbreed gedragen initiatiefvoorstel, dan raad ik u aan om op te passen voor politici die zichzelf de vernieuwing toeschrijven. Vernieling is een beter passende term. U bent gewaarschuwd…

Dinsdag 1 oktober 2019 was de dag van de eerste opstand van boeren in Nederland sinds dertig jaar, de NOS deed er zelfs live verslag van. De aanleiding tot het massale protest is de dreiging van een grote sanering van de veeteeltsector tot wel 50 procent, als D66 haar zin krijgt. De helft minder varkens en kippen, en voilá, het probleem zou zijn opgelost, minder stikstof in de lucht.

Nu weten wij, dat nuances ver te zoeken zijn in de berichtgeving in de media, maar deze oplossing verdient toch wel de Ignobelprijs voor het leggen van de vinger zo ver mogelijk naast de wond. Om te beginnen zijn er tientallen oorzaken voor milieuvervuiling, die voornamelijk komen uit fabrieksschoorstenen, uitlaten van vervoersmiddelen, afval dat niet goed verwerkt wordt en inderdaad, ook de intensieve veehouderij. Het is nooit één stofje, en één oorzaak. Dus in die zin is het boerenprotest terecht. Maar er zijn teveel storende elementen die een wazig beeld creëren. Om te beginnen een politieke partij die op verlies staat, en denkt, kom, laten we eens een knuppel in het hoenderhok gooien. Succes verzekerd. En nu maar hopen op stemmenwinst, D66!

Dan de angst van heel politiek Den Haag voor maatschappelijke onrust. Die moet onmiddellijk op kokkiaanse wijze gesmoord worden. Lang leve het poldermodel. Praat ze naar de mond, en voer morgen toch gewoon je eigen maatregelen door. Een kind kan de was doen. En het Nederlandse volk stinkt er massaal in. Ooit noemden wij dit 'repressieve tolerantie' ergens ver weg in de jaren zeventig.

Nu wil het geval dat de SP dit jaar een prachtig rapport heeft gepubliceerd, genaamd Aarde, boer en consument verdienen beter. Dit rapport noemt man en paard en komt met reële oplossingen, die de schade niet eenzijdig bij de boer, en de consument leggen. Want voor we het weten gaat het grootkapitaal er weer met de winst vandoor, zonder een centje pijn, als grootste milieuvervuilers.

Zelf ben ik van mening dat we massaal over moeten stappen op biologisch-dynamische landbouw. Die is goed voor iedereen, boer, dier, aarde en consument. Dan verdienen we met zijn allen wat minder, maar laten we straks een bewoonbare aarde achter voor ons nageslacht. Hierover heb ik vier jaar geleden een zeer indrukwekkende IDFA-bekroonde documentaire gezien. De hoofdpersoon is een 80-jarige Deense boer, die deze methode toepast, met heel veel moeite, offers en tegenwerking door de Deense overheid. Hij is ervan overtuigd dat hij toekomst maakt. De titel getuigt daarvan: Good things await. Op internet nog steeds te zien via deze link: https://vimeo.com/138468893

Het SP rapport Aarde, boer en consument verdienen beter is voor elke geïnteresseerde te downloaden, of te krijgen via het actieteam. Stuur een mailtje naar nieuwegein@sp.nl en u krijgt het gratis thuisbezorgd.

Caroly van Oostende Afdelingsvoorzitter

Raadslid Frank van den Heuvel opent het spoeddebat over de groenstrook

Gisteravond tijdens de raadsvergadering diende de SP in Nieuwegein een motie in om het vernietigen van een groenstrook op de Amperebaan terug te draaien. Na een lang debat haalde de motie het niet waarmee ten onrechte de groenstrook geannexeerd blijft. Het college verdedigde haar keuze door te stellen dat zij dit buiten de raad om gewoon kan doen. Wat de SP betreft is de raad eerst meermalen genegeerd en nu in slaap gesust in dit dossier.

SP raadslid Frank van den Heuvel licht toe: ‘B&W hebben de gemeenteraad steeds op achterstand gezet. De SP heeft de gemeenteraad aangesproken op haar verantwoordelijkheid voor een zorgvuldig en transparant bestuur. Het college ondersteund door VVD, PvdA, CDA, GL en Lokale Vernieuwing had daar echter geen trek in. Het college wilde uiteindelijk een toezegging doen dat de huidige ongewenste situatie maximaal tot begin volgend jaar zou voortbestaan. Omdat dat veel te lang duurt, bracht de SP de motie toch in stemming. De volledige oppositie minus D66 stemde voor de motie. De collegepartijen echter hadden de geledingen gesloten en negeren de protesten van de bewoners van Plettenburg.

De SP is tevens bezorgd dat van dit dossier een precedentwerking uitgaat. Bedrijven weten nu dat ze gewoon hun gang kunnen gaan en groenstroken in gebruik kunnen nemen. Ondanks dat de raad in bestemmingsplannen ecologisch groen aanwijst.

Deze week komt de zomer tot een definitief einde. De temperaturen gaan omlaag. Ook het politieke seizoen begint weer, ook nog een beetje in mineur. Het nieuwe college heeft zich de hele zomer kunnen inwerken en een begroting voorbereid. Na de verkiezingen is het nu echt tijd om de stad te verbeteren! Dat wordt wel tijd want veel gebeurt er nog niet.

Tijdens de formatie werd in een soort afleidingsmanoeuvre geprobeerd om de bestuurlijke vernieuwing weer wat verder te brengen. Het moest weer allemaal anders. Omdat we op een college afstevenden met partijen die het over weinig eens kunnen worden, moest er misschien een raadsakkoord komen. Zo kun je de onderwerpen waarover geen akkoord gesloten kan worden naar de raad sluizen, dat leidt weer even af van de verdeeldheid.

In de maanden direct na de verkiezingen heeft de raad verschillende sessies gehouden. Al snel bleek dat een raadsakkoord niet ging gebeuren. Toen kwam de zogenaamde strategische agenda in beeld. Nog steeds is het me een raadsel wat dit zou moeten toevoegen. In een dergelijke agenda kunnen de raadsleden samen opschrijven welk onderwerp- wanneer besproken wordt. Er wordt dus geen enkele knoop doorgehakt. Er wordt geen enkele inhoudelijke richting aangeduid. Het is een dus voorlopig een planning om verder te praten. Daar zijn raadsleden pas echt goed in! D66 wilde alvast 250.000 (!) euro reserveren om de agenda verder uit te werken. Twee en een halve ton om te praten! Dat voorstel haalde het niet.

Wat deze agenda ons gaat brengen is onduidelijk. In elk geval zal de agenda niet in staat zijn om de ideologische verschillen tussen de coalitiepartijen te verhullen. Die zijn er wel, maar tot nu toe is iedereen dikke vrinden. Het is tijd voor een gevoelig dossier om eens even de bloedgroepen te peilen!

Over een aantal weken zijn de beschouwingen. Die gaan over de begroting, maar daar staat niet veel nieuws in. Het is met name een voortzetting van het beleid van dat goede college dat we hiervoor hadden. Dat is natuurlijk prima! Maar op basis waarvan we het nieuwe college de maat kunnen  nemen is nog onduidelijk. Als u ideeën heeft voor de algemene beschouwingen, dan hoor ik die graag!

 

Martijn Stekelenburg

Met deze zin sluiten raadsfracties vaak hun betoog af tijdens een raadsdebat. De term ‘termijn’ slaat dan op een deel van de beraadslagingen. Het begrip termijn heeft ook betrekking op een collegeperiode van vier jaar die binnenkort voor mij afloopt. Over het algemeen is de SP terughoudend met deelname aan een college. De ervaring leert dat je alleen mee zou moeten doen als je voldoende kunt binnenhalen voor je kiezers. Anders doe je te veel concessies zonder echt resultaat en dan word je daar keihard op afgerekend. Toen de SP in Nieuwegein tweede partij werd bij de vorige verkiezingen, lag er tevens een ingewikkelde uitslag. Zoals ik al verwachtte was er geen duidelijke winnaar. De VVD die de grootste was geworden, had evenveel zetels als SP en Ieders Belang. Allemaal vijf zetels, maar alleen een verschil in het precieze aantal stemmen.

Voor de SP brak een spannende tijd aan. Het gesprek werd geopend tussen VVD, SP, D66, PvdA en GroenLinks. Wij waren stellig in onze wens dat er een goede verhouding moest zijn tussen links en rechts. Dus wilden we ook PvdA aan tafel, ondanks dat die flink verloren hadden. Een akkoord kwam tot stand na een aantal weken. Er was veel aandacht in het akkoord voor het armoedebeleid, sociale woningbouw, en de omvorming van het sociale werkveld (sociaal domein). CDA noemde de coalitie ‘knetterlinks’, of dat waar is mag u zelf beoordelen, maar ik heb het altijd als een compliment beschouwd.

Mijn portefeuilles waren met name Werk en Inkomen en Cultuur. Ook wat we noemden ‘gesprek met de stad’. Dit moest vooral slaan op inwonerinitiatieven en de samenwerking met de wijkplatforms. Verder Bedrijfsvoering, ICT en deregulering. Wat heb ik daarvan weten te maken?

Armoede

Allereerst armoedebeleid. In het eerste jaar hebben we een nieuw armoedebeleid vastgesteld waarbij de grenzen voor deelname flink zijn opgerekt. De kindregelingen voor bijvoorbeeld een computer op school zijn flink verruimd, en opgetrokken naar 120% van het minimum. De collectieve verzekering is fors uitgebreid, met deelname tot 150% van het minimum. Tot 130% geeft de gemeente een korting op de premie. Er werd een stadspas ingevoerd, dat was een belangrijke wens van PvdA. We namen afscheid van de Upas. Bijna twee jaar later na een enorme inspanning samen met Werk en Inkomen Lekstroom en ICT leveranciers staat er een volwassen stadspas, die het steeds beter doet. Ik ben bijzonder blij dat het armoedebeleid zo’n impuls heeft gekregen. Ook hebben we een beweging ingezet om mensen in financiële problemen meer zelfredzaam te maken. Dat is hard nodig, het aantal mensen, vooral uit de middeninkomens, dat zich aan de poorten van de schuldhulp meldt, is schrikbarend gestegen. De laatste wetenschappelijke inzichten leren ons dat we deze mensen beter moeten helpen. Ook daarmee zijn we begonnen.

Werk en Inkomen Lekstroom

Ongeveer een jaar voor de verkiezingen bracht SP een vernietigend rapport uit over Werk en Inkomen Lekstroom (WIL). De bejegening en bedrijfsvoering waren niet op orde, en mensen werden echt verkeerd behandeld in veel gevallen. Het rapport dat destijds door mijzelf werd aangeboden aan WIL, bevatte een groot aantal signalen voor verbeterkansen. Niet lang daarna was ik zelf wethouder voor Werk en Inkomen en belandde in het bestuur van WIL. In de afgelopen jaren heb ik veel gesprekken gevoerd met de medewerkers van WIL over het rapport en de verbeterkansen. Het doet me zeer veel deugd dat WIL zich na dit rapport omhoog gewerkt heeft en inmiddels een klanttevredenheid scoort van 7,4. Dat is nog niet optimaal , maar is vele malen beter dan de beginsituatie. Ik ben er trots op dat ik hieraan heb mogen bijdragen. Ook in mijn wethoudersrol heb ik vele cliënten van de WIL gesproken. Als mensen tussen de wal en het schip dreigden te vallen, sprong ik er vaak tussen en kwamen er betere afspraken.

Burgerinitiatieven

In de afgelopen jaren hebben overheden veel moeten bezuinigen vanwege enorme kortingen op het gemeentefonds. Dat heeft ertoe geleid dat bij het sluiten van een van de buurthuizen in Vreeswijk, de bewoners er tussen zijn gesprongen en de wens hebben geuit om zelf het buurthuis op Fort Vreeswijk over te nemen. Dat was niet niks. Uiteindelijk heb ik de raad ervan kunnen overtuigen om 700.000 euro te investeren in het Fort voor een verbouwing. Hierdoor werd de verhuurbaarheid een stuk beter en het pand kreeg een beter energielabel. Inmiddels draait het fort veel beter dan ooit, toen onder de leiding van de gemeente.

Zo lang als ik in Nieuwegein woon, en dat is meer dan 40 jaar, wordt er gezegd dat er niets te doen is voor jongeren. Dat klopt(e) grotendeels. Ondertussen was er een initiatief ontstaan van de zogenaamde Vrienden van Muziek. Dat waren een aantal jongeren die al jarenlang een onderkomen zochten om muziek te maken en een poppodium te stichten. Ze hadden hun oog laten vallen op het voormalige Feniks aan de Nedereindseweg. Ook hier hebben we een goede afspraak kunnen maken en al meer dan een jaar draait dit initiatief op volle toeren en vinden steeds meer jongeren hun weg hierheen. Zeer blij ook dat dit na jarenlang praten geslaagd is!

Bedrijfsvoering en deregulering

Veel klachten van bewoners gaan over de dienstverlening van de gemeente. Ik had bij de coalitieonderhandelingen een plan voor toepassen van LEAN op tafel gelegd. LEAN ontleedt organisatieprocessen en maakt ze beter, sneller en goedkoper. We besloten hierop in te zetten en inmiddels zijn al vele processen aangepakt. Mooiste voorbeeld blijft de gehandicaptenparkeerkaart. Vroeger als mensen die aanvroegen, moesten ze een maand wachten en hem op het gemeentehuis afhalen. Nu, na een LEAN traject, wordt de kaart een dag na de aanvraag opgestuurd en krijgen mensen hem vanzelf in de bus. Alle nieuwe medewerkers van de gemeente krijgen nu een LEAN training die de organisatie zelf verzorgt. Er is een grote omslag gaande in de wijze waarop de gemeente naar haar eigen dienstverlening kijkt. Ook hier ben ik zeer blij mee en is een concreet resultaat.

Cultuur

Cultuur trekt zich weinig aan van de gemeente of welke andere overheid dan ook. Na verschillende bezuinigingen heeft de gemeente een nieuwe cultuurvisie opgesteld, waarbij cultuur meer ruimte kreeg. Ook kwam er een nieuwe stimuleringsregeling. De gemeente draagt 50% van de kosten bij aan activiteiten en festiviteiten. Van die regeling wordt gretig gebruik gemaakt. De cultuur bruist in Nieuwegein nu, ook na aanstellen van een zogenaamde cultuurmakelaar. Deze legt nieuwe verbindingen en helpt initiatiefnemers nieuwe evenementen te organiseren. In de afgelopen jaren heb ik echt heel veel evenementen, tentoonstellingen en uitvoeringen bezocht en geopend. Hierbij heb ik het nog niet eens over de mooie voorstellingen in de Kom en alle andere activiteiten die ons theater inmiddels in de wijken organiseert.

Hoe dan ook, tot zover mijn eerste termijn. Ik hoop dat ik en de SP de kans krijgen na de verkiezingen voor een tweede!