Poliflw

Vanmiddag heeft fractievertegenwoordiger Judith Klokkenburg, samen met het CDA, D66, PvdA, GroenLinks, NIDA, HSP en de Partij voor de Dieren, de inspiratienota '100% toegankelijk Den Haag' gepresenteerd. Samen met de minister van Gehandicaptenzaken Rick Brink overhandigden zij de nota aan het college.

Judith Klokkenburg: "Deze inspiratienota staat boordevol ideeën om van Den Haag een toegankelijke stad te maken. Steeds vaker krijgen we klachten over niet toegankelijke gebouwen, festivals en bijvoorbeeld blindengeleidestroken die nergens toe leiden of waar fietsen overheen geparkeerd staan. Allerlei zaken waardoor mensen met een beperking onvoldoende mee kunnen doen in onze stad. En we willen juist een inclusieve stad zijn, waar mensen met een beperking gelijkwaardig mee kunnen doen."

In de nota zijn vele maatregelen te lezen. "Veel maatregelen zijn gericht op mensen met een fysieke beperking, zoals voldoende invalidetoiletten, drempelloze entrees en de toegang van elektrische rolstoelen in al het OV. Maar ook vragen we aandacht voor voldoende prikkelarme plekken (dus niet elk park vol stoppen met allerlei activiteiten), een toegankelijke gemeentelijke website voor blinden en slechtzienden en voorstellingen voor dove mensen. Het is vooral van belang dat in alles wat de gemeente doet, vooraf rekening wordt gehouden met toegankelijkheid. Niet dat we keer op keer achteraf moeten concluderen: dit had anders gemoeten." 

Hieronder kunt u de volledige nota lezen. 

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

Voorzitter. Het was donderdagochtend, 12 september. Terwijl we in deze zaal debatteerden over de fiets die ruimer baan moet krijgen in onze stad, hielden we met een schuin oog onze mailbox in de gaten. We keken immers vol spanning uit naar de begroting. We wisten natuurlijk dat het college voor een ingewikkelde afweging stond. Immers, een structureel tekort van zeventig miljoen euro poets je niet zomaar even weg. Hoe zou dit college met partijen van links tot rechts, van elitair tot volks, dat tekort hebben opgelost?  

Voorzitter, toen ik de begroting uit had, bekroop mij niet alleen een gevoel van teleurstelling, maar ook van grote zorg. De keuzes van dit politiek veelkleurige college zijn niet de keuzes van de ChristenUnie/SGP. Hun prioriteiten zijn niet de onze. Dit is niet hoe ik de toekomst van onze stad zie. Ik pleit vandaag voor een betere kijk op Den Haag. Voor een begroting en beleid waarbij we niet langer wegkijken, maar omkijken naar elkaar en beter vooruitkijken.

Kijk niet langer weg…

Voorzitter, met welke bril kijken wij eigenlijk naar de werkelijkheid, kijken wij naar onze stad? Welke bril zetten we op? En welke bril hebben we nodig?Dat we soms door een andere bril moeten kijken, werd weer eens duidelijk begin deze maand. Plaatsvervangend politiechef Paul Entken sprak niet mis te verstane woorden in deze zaal. Hij waarschuwde voor de grote groei van drugsmarkten. En hij zei het minister Grapperhaus na: “We moeten het eens hebben over de vraagkant van de drugsmarkt.” En terecht, een markt zonder vraag bestaat niet. De snel groeiende vraag duidt op een ongekende normalisering van drugs. Maar al dat snuiven en slikken heeft vele keerzijden. “Denk even aan deze puinhoop als je weer gezellig een pilletje neemt om te feesten”, twitterde wethouder Van Asten een jaar geleden terecht naar aanleiding van een drugsafvaldumping. En voorzitter, erger dan dat is natuurlijk de ondermijning van een stevig deel van onze stedelijke economie met al dat drugsgeld. De Weimarstraat is al veelvuldig aan bod gekomen het afgelopen jaar. Hoe staat en gaat het daar eigenlijk met de aanpak van ondermijning? En dan de harde criminaliteit, soms culminerend in liquidaties. Na de liquidatie gisteren op nota bene een advocaat - een paar jaar ouder dan ik, vader van twee jonge kinderen - staat die keerzijde weer op ons netvlies gebrand.

Natuurlijk schrikken we hiervan. Van dumpingen en hartinfarcten. Van zwart drugsgeld dat wordt witgewassen. Van liquidaties, nota bene van onschuldigen, en aanvallen op de rechtsstaat. Maar wat ik bij drugs echt niet begrijp is de dubbele standaard, de dubbele moraal, de houding van moet kunnen. Van wel problemen met het eten van een gehaktbal hier in het stadhuis (GroenLinks) of met de komst van een Burger King (D66), maar niet met het slikken van een pilletje of het snuiven van een lijntje coke. Alsof we massaal bijziend zijn. We schudden het hoofd over wat we dichtbij zien passeren, maar we doorzien niet de consequentie van onze inconsistentie.

Voorzitter, is het college het eigenlijk eens met politiechef Entken dat we het eens moeten hebben over de vraagkant van de drugsmarkt? Welke ambitie heeft het college om de groeiende vraag in onze stad naar wiet, cocaïne en XTC terug te dringen? Hoe geeft het daar invulling aan?

En voorzitter, over groeiende vraag gesproken. Waar ik me toch van geschrokken ben de afgelopen maanden is van de volgende krantenkoppen: “Twee twintigers met dwarslaesie door lachgas ”, “Studente invalide na inhaleren 360 lachgaspatronen”, “Lachgaspatronen in auto dodelijk ongeval ”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal krantenkoppen over de gevolgen van het zogenaamde recreatieve gebruik van lachgas. Het wordt met de dag duidelijker hoe schadelijk en ontwrichtend dat spul is.

Al sinds begin 2017 trekt de ChristenUnie/SGP bij het college aan de bel om de verkoop van lachgas aan banden te leggen. Soms alleen, soms samen met de collega’s van Groep de Mos en het CDA. En herinnert u zich nog de motie die we daar vorig jaar over indienden? En is het u ook opgevallen hoe ontzettend stil het daarna is gebleven? Geen briefje, geen afdoening, geen uitvoering. En dit terwijl, terwijl allerlei gemeenten inmiddels zijn overgegaan tot lokale verboden.

Voorzitter, wat betreft de ChristenUnie/SGP wacht ook de gemeente Den Haag niet langer op het andere Den Haag met het nemen van maatregelen tegen deze partydrug. Daarom presenteer ik vandaag ons initiatiefvoorstel “Van het lachgas af”. Mijn fractie stelt voor om (1) het gebruik en (2) het venten van lachgas in aangewezen gebieden te verbieden en (3) wil mijn fractie een verkoopverbod opnemen in de evenementenvergunning.

Graag dien ik het voorstel hierbij in en ik ben benieuwd naar uw eerste welwillende reactie. 

…maar kijk om naar elkaar…

Voorzitter, ik had het zojuist over de noodzaak van het opzetten van een bril, maar soms twijfel ik of het college wel de goede bril op heeft gehad. Bij het bestuderen van de begroting bekroop me namelijk vaak het gevoel dat vooral door een roze bril is gekeken. Alsof je zonder gevolgen voor mensen die afhankelijk zijn van zorg 33 miljoen euro kunt bezuinigen.

En natúúrlijk: dat het college zorgcowboys wil aanpakken: prima. Dat het college af wil van scootmobielen die buiten staan te verroesten: prachtig. Dat het college af wil rekenen met fraude: perfect.

Maar sommige maatregelen zijn van een heel andere orde. Ambtenaren die gaan indiceren in plaats van zorgprofessionals en kostenbesparingen inboeken door het leveren van meer lichte in plaats van zware zorg. Hoe moet ik dit voor me zien? Heeft onze wethouder Parbhudayal bijzondere gaven waarvan wij het bestaan nog niet kennen? Die ervoor zorgen dat mensen ineens minder zorg nodig hebben? Ik ben bereid veel te geloven - ik zit niet voor niets bij deze fractie - maar dit zou ik wel heel wonderlijk vinden. Ik ben zeer benieuwd naar haar reactie.

Voorzitter, en over wethouder Parbhudayal gesproken; ik zou bijna denken dat haar collega’s een hekel aan haar hebben. Terwijl ze collega De Mos volslagen over het hoofd zagen bij het oplossen van de financiële problemen; die hoeft immers niets te bezuinigen, keken ze alleen maar naar onze wethouder zorg, jeugd en volksgezondheid. En die had al te forse bezuinigingen op haar bordje op welzijn en beschermd wonen vanuit het coalitieakkoord. Vooruit, wethouder Bruines doet een klein duitje in het zakje, maar daar is ook alles mee gezegd. Hoe en waarom heeft wethouder Parbhudayal zich zo de kaas van het brood laten eten? En waarom hebben bijvoorbeeld de wethouders Van Tongeren en Van Alphen dit zo geaccepteerd? De gekozen oplossing is toch niet bepaald sociaal?

… en vooruitkijken!

Voorzitter, ik stelde de brilkeuze van het college bij het opstellen van de begroting al aan de orde. Waar ik echter nog meer aan twijfel is of het college de beschikking heeft over een verrekijker. Is er bij het opstellen van de begroting bijvoorbeeld eigenlijk wel gedacht aan de volgende generatie wethouders? Ik betwijfel dat.

Hoe kun je anders zo’n greep doen uit de reserves? Herinnert de wethouder financiën zich nog zijn antwoord op mijn vragen over de financiële gezondheid van onze gemeente? Nog geen vier maanden geleden gaf hij mij de garantie dat hij de solvabiliteitsratio niet onder het gezondheidsminimum van 20% zou laten zakken. Wat schetst mijn verbazing? In deze begroting kom ik 15% tegen. Kijk, ik weet dat het Rijk het heeft af laten weten, maar dit kan toch niet wethouder? Wat was uw garantie waard? Waarom bijvoorbeeld die grote uitruil met de Activareserve?

En voorzitter, bij Eneco maakt de wethouder het helemaal bont. Zelfs inmiddels lang afgetreden Griekse regeringen boekhouden beter. Als de Hans Klok van het ijspaleis goochelt wethouder Guernaoui geld tevoorschijn dat er helemaal niet is. 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die notabene nog moet aanmeren in Den Haag. 51 miljoen om begrotingsgaten te dichten. En dat is nog tot daar aan toe, ware het niet dat de coalitie heeft afgesproken om de opbrengsten van ons tafelzilver te benutten voor echte investeringen in duurzame mobiliteit, energietransitie en gebiedsontwikkeling. En dan de toelichting met zinnen als dat de gemeente “niet kan én wil vooruitlopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.” Bespottelijk. Hoe krijg je het uit je pen. Dit gegoochel met woorden en geld is niet om aan te zien.

En dan ook eens de aloude kaasschaaf, die met het deels inhouden van de loon- en prijsbijstelling over onze ambtenaren wordt gehaald, vooral in de jaren als dit college al geschiedenis is. Ik weet het, voor een protest tegen het inhouden van de loon- en prijsbijstelling komt niemand zijn bed uit, maar dit is toch te makkelijk wethouder?

En voorzitter, waarom toch? Ik snap de frustratie over het Rijk. Ik snap de frustratie over mijn partij, die op dit moment deel uitmaakt van het kabinet. Ik snap het allemaal best. Maar waarom heeft het college niet gekozen voor een wat rechtvaardiger verdeling van de pijn? Waarom niet iets voorzichtiger met al die bezuinigingen op zorg, jeugdhulp en beschermd wonen? Waarom die trucs en grote grepen in de reserves? Waarom niet ook een bijdrage gevraagd aan huizenbezitters, aan hen die zich een tweede auto kunnen veroorloven en aan hondenbezitters? Waarom koste wat kost de goedkoopste OZB-gemeente van het land willen blijven en er nog trots op zijn ook?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn. De ChristenUnie/SGP pleit voor een andere, voor een betere kijk op Den Haag. En u kent mijn fractie, wij blijven niet hangen in kritiek. Ik bied ook graag een alternatief. Kortom, ik heb mijn teleurstelling in de begroting van het college omgezet in een voorstel voor een alternatieve begroting. Een realistisch alternatief, een rechtvaardiger alternatief, een alternatief waaruit naar mijn bescheiden mening toch een betere kijk op Den Haag blijkt dan die van het college.

In onze tegenbegroting leggen we de pijn van de gemeentelijke financiële problemen niet eenzijdig neer bij kwetsbare mensen. Een ook niet eenzijdig bij één wethouder. Wij hebben zogezegd mevrouw Parbhudayal even lief als meneer De Mos. En dat levert een veel beter te verteren begroting op dan het voorstel van het college. Een behoorlijk aantal onsjes minder bezuinigingen op zorg en welzijn, een paar ons meer op de weinig effectieve economiegelden, evenementen en citymarketing. Een vleugje ozb per maand er bij en nog wat vleugjes hier en daar. We investeren in een paar broodnodige extra ingrediënten. En zie daar, een smakelijk geheel, waar de wethouder financiën nu toch al het water van in de mond moet lopen.

En serieuzer. De ChristenUnie/SGP vraagt dit college, evenals veel andere fracties, om zijn begrotingskeuzes te heroverwegen. Om niet te blijven steken bij de te gemakkelijke keuzes die zijn gemaakt, maar te gaan voor dappere keuzes. Voor keuzes waarbij we niet wegkijken van wat krom is. Voor keuzes waarbij we omkijken naar elkaar en waar we mensen die zorg en hulp behoeven niet laten bloeden voor het financieel zware weer waar de gemeente in terecht is gekomen, maar waar we van iedereen een rechtvaardige bijdrage vragen. Voor keuzes waarbij we vooruit kijken en investeren in een gezonde en duurzame toekomst. Voorzitter, mijn oproep aan het college is kortom: kijk met de juiste bril naar de begroting en met andere ogen naar onze stad.

Misschien ken je hem wel, de cartoon van Tom Jansen, cartoonist bij Trouw en ‘misschien wel de beste cartoonist van Nederland’. De cartoon waarin twee mannen aan de bar hangen met een goed glas bier en waarbij de een tegen de ander zegt: ik ben toch zo benieuwd wie de waterschapsverkiezingen gaat winnen… Ben jij ook zo benieuwd?

Nou ben je misschien politiek geïnteresseerd, maar ik geloof niet dat er iemand is die daar echt benieuwd naar is. Ja, tenzij je natuurlijk op een kandidatenlijst voor een waterschap staat. En dan nog.

Toch wil ik in deze column een lans breken voor de waterschapsverkiezingen. Of beter gezegd: voor de waterschappen. Je mag best weten. Ik hou van de waterschappen. Eerlijk gezegd meer dan van de provincie (zeg ik heel zachtjes, maar ik geef eerlijk toe dat dat vast met mijn vorige banen bij Verkeer en Waterstaat en de deltacommissaris te maken zal hebben).

Lang voor Nederland bestond met z’n raden, staten en Kamers, waren hier waterschappen. Polder voor polder werd veroverd op het water. En om deze polders ook te veroveren op de toekomst, moest er worden samengewerkt. Door vrije boeren, vrije burgers en vrije kooplieden. En dat gebeurde in waterschappen. Je weet het, de oudste democratische lichamen van ons land.

Deze polderbewoners hadden een groot belang bij veilige polders en goed beheer van het water. Ze betaalden daaraan. En ze hadden zeggenschap. Zo ontstond de aloude trits belang-betaling-zeggenschap, een trits die vandaag de dag nog steeds deze functionele democratie kenmerkt. By the way, dit is gelijk de verklaring waarom die waterschappen zogenaamde geborgde zetels hebben voor het bedrijfsleven, de landbouw en de natuur. Hun belang is groot, zij betalen meer dan burgers, maar zijn met weinigen. En zijn er dus speciale zetels voor hen gereserveerd in de algemene besturen van de waterschappen. Maar dat terzijde.

Polder voor polder ingepolderd, dijk voor dijk gebouwd. Duizenden waterschappen ontstonden in ons lage landje aan de zee. En toen de watervloed van 1953 het zuidwesten van ons land overspoelde, waren er wel 2.651 waterschappen. Nu zijn het er nog slechts 21. En zijn het professionele organisaties met een dichtheid aan nuchtere ingenieurs die je bij geen enkele andere overheidslaag aantreft. Dat is logisch en dat moet zo blijven.

In onze algemene democratie bieden politici en beleidsambtenaren al snel tegen elkaar op met allerlei doelen. De een nog mooier en ambitieuzer dan de ander. 40% CO2-reductie in 2030. Nee, 49. Wie biedt meer? 55 hoor ik daar iemand roepen. Ja, ambitieuze doelen stellen voor een toekomst voorbij een regeerperiode, dat kunnen we als de beste in Nederland. Maar hoe verhouden die doelen zich eigenlijk met de realiteit? Al jarenlang stoten wij bijna de meeste CO2 per hoofd van de bevolking uit van heel Europa. En ook als het gaat om de afname van de CO2-intensiteit van de economie de afgelopen jaren, gaat het hier niet heel hard. We kijken met afgrijzen naar de Brexit, maar man, aan hun CO2-reductie kunnen wij een puntje zuigen. En als ik hier lokaal kijk - ik ben tenslotte raadslid - als ik kijk hoe moeizaam, afgezien natuurlijk van de Groene Mient, de zeewatercentrale in Duindorp werkt en dat de Aardwarmtecentrale aan de Leyweg na bijna 10 jaar nog altijd stilligt, dan zie ik dat de energietransitie in de praktijk geen appeltje eitje is. Dat hoge doelen mooi zijn, en natuurlijk nodig voor een stabiel ambitieus beleid, maar dat eerst en vooral we in de praktijk de hand aan de ploeg moeten slaan. In onze fabrieken, bedrijven, huizen, mobiliteit, landbouw, noem maar op.

Nee, dan de waterschappers. Ze meten wat er gebeurt en wat er verandert in weer en klimaat, ze weten wat er speelt, houden rekening met onzekerheid en ze handelen ernaar. En ondertussen zijn steeds meer van hun afvalwaterzuiveringen ook nog eens heuse energiecentrales.

Afgelopen week was ik bij een verkiezingsavond van de ChristenUnie/SGP-lijst voor het Hoogheemraadschap van Delfland, een paar kilometer verderop in Monster. Geen vlotte speeches, kekke oneliners of fraaie frames, maar gewoon een hele avond inhoud. Over zeespiegelstijging. Je mag best weten, ik vond het fantastisch. Wist je bijvoorbeeld dat Nederland de langste betrouwbare meetreeks heeft over zeespiegelstijging voor z’n kust, sinds 1890 al? En wist je dat de zeespiegel sindsdien met 24 cm is gestegen? En wist je dat er nog geen versnelling zichtbaar is in die stijging en dat we daarmee op dit moment onder het minst vergaande scenario van het KNMI zitten met onze zeespiegel en dat elders op de wereld die versnelling al wel zichtbaar is en dat de zeespiegel dus niet overal even hard stijgt? Zo maar wat interessante feitjes die langs kwamen op een verkiezingsavond voor ons waterschap met meer dan 125 bezoekers! 

Ik liet net het ‘Hoogheemraadschap van Delfland’ vallen. Ons waterschap. Relatief klein van stuk, maar met meer dan 1,2 miljoen mensen en zeer veel bebouwing heeft het een uitdagende taak in het zorgen voor veilig leven met schoon water dat je bij een steeds vaker voorkomende piekbui niet tot de lippen stijgt.

Best belangrijk, hoor ik je denken, dat water keren, water beheren en zorgen voor een goede waterkwaliteit. Best ook dat die dingen bestaan. En vooruit, ik betaal mijn waterschapsbelasting wel weer hoor dit jaar, maar waarom zou ik m’n bed uit komen om naar de stembus te gaan voor waterschapsverkiezingen?

Eerlijk gezegd begrijp ik deze vraag best. Zeker in relatie tot de politieke lijsten die we sinds 2008 hebben. Daar ben ik eigenlijk ook niet zo’n groot fan van. Daarvoor konden we stemmen op een persoon die zich had gekandideerd, bijvoorbeeld omdat haar of zijn belang groot was, of omdat hij of zij er veel affiniteit mee had. Maar sinds 2008 hebben we lijsten van vooral politieke partijen, zoals de bekende politieke partijen en bijvoorbeeld Water Natuurlijk waar D66 en GroenLinks achter schuil gaan.

Natuurlijk, er zijn politieke verschillen in de waterschappen. Bijvoorbeeld over of de functie nu het waterpeil moet volgen, of het peil de functie. Over in welke mate het water gezuiverd moet worden. Over hoe dijken moeten worden ingepast het landschap en hoe ze gebruikt mogen worden. Over de bestrijding van muskusratten. Over de inzet voor duurzame energie. Over wie nu wat moet betalen en of huishoudens met een laag inkomen niets hoeven te betalen.

Ik hoor je denken: nou vooruit, best belangrijk allemaal. Omdat je zo aandringt, ga ik wel stemmen, maar op wat of wie dan?  

Je hoort er ook zo weinig over, over het waterschap. Natuurlijk bij extreme droogte of bij extra hoog water zie je wel eens een dijkgraaf in beeld verschijnen. En als er stront aan de knikker is. Want helaas kwam Delfland daar het afgelopen jaar het meest mee in het nieuws. Over armpje drukken tussen de hoogheemraden, zeg maar de wethouders van het hoogheemraadschap. Misschien heb je dat nieuws ook wel gezien bij Omroep West.

Juist daar waar SAMENWERKEN met hoofdletters moet staan geschreven, in het oudste democratische orgaan van ons land, in de polder, daar waar waterveiligheid, waterkwaliteit en waterbeheer alles met elkaar te maken hebben, daar maakten ze er volgens de dijkgraaf himself een zootje van in het dagelijks bestuur, zeg maar het college van B&W van het waterschap. Dat dagelijks bestuur bestond de afgelopen vier jaar overigens uit de VVD, het CDA, Water Natuurlijk, de Algemene Waterschapspartij en de bedrijfslevenzetel.

Kortom, dat dagelijks bestuur kan wel wat ChristenUnie gebruiken. Inhoudelijk heeft de ChristenUnie/SGP, zoals altijd, een verstandig programma. Daar kun je van op aan. Maar de ChristenUnie is ook een club waar ze SAMENWERKEN, net als in de polder zoals die bedoeld is, met hoofdletters hebben geschreven. Zeker in ons Hoogheemraadschap van Delfland is een keuze voor de ChristenUnie zo gek nog niet. Een partij met hoopvol realistische mensen met passie voor water, die zeker in de waterschappen, nuchter en met oog voor elkaar de hand aan de ploeg zullen slaan.

Terug naar de vraag waar ik mee begon. Ben jij ook zo benieuwd wie de waterschapsverkiezingen gaat winnen? Ik denk nog steeds dat je antwoord, ook na deze column, nee zal zijn. Maar hopelijk is in ieder geval wel het vlammetje voor de waterschappen wat harder gaan branden. En ben je gemotiveerd geraakt om a.s. woensdag te gaan stemmen. Ik zou het wel weten.

Pieter Grinwis is lijstduwer van de ChristenUnie/SGP (lijst H).

Eindelijk goed nieuws voor Haagse ondernemers die steeds vaker kampten met torenhoge parkeerkosten en bureaucratische rompslomp. De gemeenteraad stemde donderdag in met een motie, die werd ingediend door de ChristenUnie/SGP en medeondertekend was door Groep de Mos, VVD, CDA, D66 en SP, om een ‘Haagse Klussenbusvergunning’ in het leven te roepen. Onderhouds- en klusbedrijven met minder dan vijf werknemers kunnen straks een stuk goedkoper dan nu een parkeervergunning voor de hele stad aanvragen.

Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Door het invoeren van deze vergunning hoeven onderhouds- en klusbedrijven niet langer absurde bedragen tot zo’n drieduizend euro per jaar neer te tellen voor onhandige tijdelijke vergunningen. Bovendien zijn ondernemers dan af van de voor hen soms belachelijke maximale parkeertijden van bijvoorbeeld twee uur.”

Kleine ambachtelijke ondernemers, zoals schilders, timmerlieden en stukadoors, moeten steeds vaker veel geld neertellen om hun bedrijfsauto voor de deur van de klant te kunnen parkeren. Pieter Grinwis: “Deze klusbedrijven leveren onmisbare diensten, waar elke inwoner van onze stad die om klushulp verlegen zit of wil verbouwen dankbaar gebruik van maakt. Maar juist deze ondernemers zijn de dupe geworden van het steeds verder uitgebreide betaald parkeren-beleid van de gemeente.” De gemeente heeft verdienen aan het betaald parkeren niet als beleidsdoel, maar doet dat ondertussen wel. “Daarom is het goed dat er maatregelen worden genomen om de Haagse onderhouds- en klusbedrijven te ontzien.”

Ondernemers werden tot nu toe gedwongen om tijdelijke parkeervergunning aan te vragen voor een dag of eentje die een maand geldig was. “Per dag kostte dat 13,30 euro en een maand parkeren kost 294,55 euro!”, aldus de fractievoorzitter. “Reken maar uit, per jaar was dit een gigantische kostenpost voor deze ondernemers. Ik ben blij dat we het hiermee weer leuker maken om in Den Haag te ondernemen.”

Voorzitter, bij godsdienstvrijheid moet er sprake zijn van wederkerigheid. Het is om die reden hemeltergend dat hier vanuit onvrije landen geld wordt gestopt in islamitische organisaties, terwijl je in sommige landen waar het  geld vandaan komt nog niets eens een kerk mag bouwen of een bijbel bij je mag hebben. Daar moet het kabinet een stokje voor steken en dat gaan ze hopelijk snel doen.

De afgelopen weken volgden de berichten over buitenlandse financiering van Haagse moskeeën, en in het bijzonder de As-Soennah Moskee elkaar snel op. Geldstromen uit de golfstaten, een groei van de fundamentalistische islam en verdubbeling van het aantal salafistische predikers en moskeeën in de afgelopen vier jaar. En ook in Den Haag worden Haagse burgers met oliedollars vanuit onvrije landen beïnvloed. Dat is zorgwekkend en vraagt om actie van de overheid. De ChristenUnie/SGP maakt zich al lange tijd zorgen over de samenwerking van de gemeente met de salafistische As-Soennah moskee. Een stroming die ieder jaar steevast terug te vinden is in de rapporten van de AIVD.

En ook de As-Soennah moskee zelf is meerdere malen negatief aan bod gekomen in rapporten van de AIVD[1]. De gemeente gaf de moskee na het wegsturen van Fawaz Jneid echter het voordeel van de twijfel, de vorige burgemeester drukte deze club aan de borst in de hoop de moskee te matigen. Tevergeefs zo blijkt uit de berichtgeving van NRC en Nieuwsuur. En dat zou niemand moeten verrassen. Waar aan de ene kant ferm afstand werd genomen van islamitische huwelijken die daar eerder gesloten werden, werd tegelijkertijd gewoon vrouwenbesnijdenis aangemoedigd, terwijl dat strafbaar is. En waar imams aan de voordeur opriepen niet naar Syrië te gaan, praatte een uit Koeweit ingevlogen prediker in de moskee de gewapende jihad tegen alawieten en sjiieten (“ongelovigen”) goed, nota bene kort voordat Den Haag jihadhoofdstad werd met de meeste uitreizigers.

Voorzitter, of deze feiten uiteindelijk al dan niet strafbaar zijn, laat ik natuurlijk aan het OM en de rechter. Maar dat ze huiveringwekkend en volstrekt onwenselijk zijn en aantonen dat we niets zijn opgeschoten met de lokale As-Soennahpolitiek, lijkt mijn fractie evident. Sterker nog, door ze vrijwilligers te laten werven, subsidies te verlenen en met ze samen te werken, heeft de gemeente deze moskee legitimiteit en gezag verschaft, zowel intern als in de wijk. De ChristenUnie/SGP wil daarom dat de gemeente de subsidierelatie met de As-Soennah beëindigt en dient daarom, in lijn met de in 2015 breed aangenomen Tweede Kamermotie Karabulut/Potters, de volgende motie in, met als dictum:

verzoekt het college geen subsidierelatie met de As-Soennah moskee meer aan te gaan.

En deze dien ik in samen met Hart voor Den Haag, VVD, CDA en 50Plus.

"Subsidieer As-Soennah moskee niet langer" Vanavond zullen Pieter Grinwis Richard de Mos De Haagse VVD Danielle Koster het college oproepen om te stoppen met het subsidiëren van de As-Soennah moskee.

"Subsidieer As-Soennah moskee niet langer"

Tijdens de raadsvergadering vanavond zullen ChristenUnie/SGP, Hart voor Den Haag / Groep de Mos, Haagse VVD en het CDA het college met een motie oproepen te stoppen met het subsidiëren van de salafistische As-Soennah moskee. Deze fracties zetten al langere tijd grote vraagtekens bij de samenwerking...

Tijdens de raadsvergadering vanavond zullen ChristenUnie/SGP, Hart voor Den Haag / Groep de Mos, Haagse VVD en het CDA het college met een motie oproepen te stoppen met het subsidiëren van de salafistische As-Soennah moskee. Deze fracties zetten al langere tijd grote vraagtekens bij de samenwerking en na de recente berichtgeving van Nieuwsuur en NRC is de maat vol. Pieter Grinwis (CU/SGP), Richard de Mos (Hart voor Den Haag), Jan Pronk (VVD) en Daniëlle Koster (CDA): “Deze salafistische moskee leek een koerswijziging te hebben ingezet, nadat ze daar afscheid hadden genomen van imam Fawaz Jneid. Nu blijkt dat dit alleen een lippendienst was naar de buitenwereld. Nieuwsuur en NRC hebben klip en klaar aangetoond dat in de moskee bijvoorbeeld (de wettelijk verboden) vrouwenbesnijdenis wordt aanbevolen en de gewapende jihad in Syrië wordt goedgepraat. Dit is niet alleen mogelijk strafbaar, maar ook zo verwerpelijk, dat we zoveel mogelijk afstand tot deze organisatie moeten bewaren.”

“Het salafisme is een stroming die we terugvinden in de rapporten van de AIVD als mogelijke voedingsbodem voor radicalisering. De beelden van Nieuwsuur laten dit ook zien met bijvoorbeeld het goedpraten van de gewapende jihad. Met deze kennis kunnen we maar één ding doen als gemeente: een duidelijke streep trekken en stoppen met de subsidiëring.”​

De partijen hopen ook dat de geldstromen uit onvrije landen naar clubs als deze stoppen. “We steunen de burgemeester dan ook in haar oproep aan het kabinet om hier snel werk van te maken.”

De gemeente moet verantwoordelijkheid nemen voor een betere daklozenopvang en snel verbeteringen doorvoeren. Dat is de uitkomst van een fel debat in de Haagse Raad over het schokkende onderzoek van de Rekenkamer over de staat van de daklozenopvang in de stad. Uit het onderzoek bleek dat er een tekort is aan opvangplekken, goede begeleiding en dat daklozen vaak slechter uit de opvang komen dan toen ze erin kwamen. 

Bouwen én bewaren Voorzitter, we zijn al weer toe aan de laatste Algemene Beschouwingen in deze raadsperiode, uw eerste algemene beschouwingen in deze raad. Althans beschouwingen; u bent vandaag meer overladen met moties dan met beschouwingen: met visies op en bespiegelingen over onze mooie stad. Ook mijn termijn zal het midden houden tussen een beschouwing en een aanleiding om u te verblijden met enkele mooie moties.

Boven mijn verhaal staat de voor mijn partij klassieke titel: 'bouwen én bewaren'. De reden daarvan wordt u de komende minuten wel helder. Ik wil het deze avond onder dat motto met u hebben over samen leven, samen werken en samen zorgen in en voor onze stad.

Bouwen aan de samenleving

Voorzitter, ik wil beginnen met een compliment. Een compliment aan een wethouder die ik niet vaak complimenteer. En dan heb ik het natuurlijk over wethouder Baldewsingh. Hij was vorig jaar heel duidelijk in zijn diagnose: het Nederlandse inburgeringsbeleid is aantoonbaar mislukt. En zo is het. Het gaat niet goed met de inburgering van nieuwkomers. De Algemene Rekenkamer maakte afgelopen januari bijvoorbeeld nog gehakt van de Wet inburgering. De taalvaardigheid na de inburgeringscursus is belabberd. En tegelijk 'hospitaliseren' we deze mensen in een uitkering. Tot 90% van de nieuwkomers die in 2014 een verblijfsvergunning kregen, zit nu nog in de bijstand. Wethouder Baldewsingh verzuchtte niet voor niets: “Als ik de naturalisatieceremonie heb gedaan, denk ik: ik heb vandaag de kwetsbare laag groter gemaakt”.

Dat moet consequenties hebben voor hoe wij met immigratie en integratie omgaan. Daarom is het mooi dat de wethouder het niet bij zijn constatering hield, maar dat hij met een voorstel voor een nieuwe Haagse aanpak van de inburgering kwam. Afgezien van het soms best wel sociaal-democratische sausje over de voorstellen - een kniesoor die daarop let - is deze aanpak niet anders dan een uitgebreide uitvoering van de filosofie en voorstellen van het initiatiefvoorstel ‘Waardig welkom’ van de ChristenUnie/SGP, dat ik exact een jaar geleden indiende (en wat afgelopen najaar door de raad is omarmd): de maatschappelijke participatie, de mentoren (maatjes), het doornemen en doorleven van de hier geldende waarden en normen, de college-tour (met je maatje naar het museum), de stadsgesprekken etc. En voorzitter, ik ben daar blij mee.

Het is zo hard nodig dat de gemeente serieus en intensief werk maakt van de inburgering. Het is zo belangrijk dat nieuwkomers niet alleen fysiek naar onze stad verhuizen, maar ook mentaal. En het is hoog tijd dat inburgeraars snel goed Nederlands leren spreken en dat de soms malafide taalbureaus er tussenuit gaan. Natuurlijk heb ik vragen bij de hoge kosten van het inburgeringsplan, maar de kritiek van VVD en CDA op dit plan is ronduit kortzichtig. Wat dachten mijn collega’s wat het huidige inburgeringsbeleid de samenleving kost? Hoeveel euro van de lening van € 10.000 bij DUO zou er terugbetaald worden door die 90% in de bijstand? Om over alle andere kosten maar te zwijgen. Het is hoog tijd voor een verplichtend, ontzorgend en activerend inburgeringsbeleid. Enfin, ik verwijs u graag naar het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie in dezen. Ik hoop dan ook dat het nieuwe kabinet snel afrekent met het integratiebeleid van Rutte I en II. Voorzitter, u begrijpt, aan mij zal het niet liggen.

Normaal - in Den Haag gedraag je je normaal

Voor het samen bouwen aan de samenleving is meer nodig dan goede integratie. Het is ook nodig om respect te hebben voor elkaar. En voorzitter, wat zeker niet getuigt van respect naar een ander is het bespugen, uitschelden of nasissen van iemand. Inderdaad, ik heb het over straatintimidatie, wat in onze stad waarschijnlijk net zo’n groot probleem is als in Amsterdam en Rotterdam.

De ChristenUnie/SGP wil dat alle burgers en bezoekers van Den Haag zich veilig weten en voelen en dringt daarom, samen met het CDA, al geruime tijd bij het college aan op een stevige aanpak van straatintimidatie. Rekening houdend met de reactie van de burgemeester tijdens de commissiebehandeling van de Programmarekening, dien ik daarom samen met collega’s Koster en De Mos de volgende motie in met als dictum:

verzoekt het college, in navolging van de gemeenten Rotterdam en Amsterdam, met relevante partners in de stad een brede aanpak op te stellen om straatintimidatie in Den Haag tegen te gaan met daarin aandacht voor preventie en bewustwording bij daders, slachtoffers, omstanders en opsporingsambtenaren, en de raad over de voortgang en het resultaat te informeren.

Bewaar  de Haven - de Scheveningse haven verdient het

Voorzitter, ik kom bij de Scheveningse Haven. Het is bekend hoe de ChristenUnie/SGP deze haven koestert. Gisteren kregen we nog een 22 kantjes tellende brief vol met mooie berichten. Zo draait de visafslag beter dan ooit met een recordomzet afgelopen jaar. Echter de visafslag wacht met smart op de broodnodige renovatie. Maar wat lees ik op pagina 4: dat er 3 maanden vertraging dreigt. De gevraagde financiering voor de renovatie van de visafslag kan onmogelijk een verrassing zijn, gezien het feit dat dit al vastgelegd is in de gebiedsontwikkelingsovereenkomst. Daarom de oproep aan de wethouder om snel een beslissing te nemen, zodat deze 3 maanden vertraging worden voorkomen. Is de wethouder daartoe bereid? Ik roep hem op - als aandeelhouder van onze visafslag - door te pakken bij het komen van plannen op papier naar renovatie in de praktijk.

Die gebiedsontwikkeling en alle andere initiatieven die er nu zijn in de haven, zijn zo belangrijk voor de groei van de broodnodige werkgelegenheid voor mensen met gouden handen. Een haven die werkt, daar gaat de ChristenUnie/SGP voor. Ik ben daarom blij met het besluit dat op de plek van het Zuiderstrandtheater geen woningen komen, maar maritieme bedrijven. Top!

Ga zo door zeg ik tegen wethouder Klein. En ik heb een motie voor hem als steuntje in de rug. Want steeds weer popt het risico op dat er niet-havengebonden bedrijven of andere niet-havengebonden zaken in de Scheveningse haven worden gesitueerd. Dat zagen we nog bij het debat over Legoland, waar in één keer de Scheveningse haven zoekgebied werd voor een casino. Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college teneinde Scheveningen Haven een echte haven te laten blijven voortaan geen nieuwe niet-havengebonden gebouwen en langdurige activiteiten niet passend bij de beleidsprioriteiten meer toe te staan.

Bewaren - zorg goed voor ons kerkelijk kapitaal

Voorzitter, we moeten niet alleen zuinig zijn op onze haven, maar ook op ons erfgoed, meer specifiek: ons kerkelijk erfgoed. Bij het zorgen voor onze omgeving hoort ook het zorgen voor ons verleden, en het bewaren hiervan voor toekomstige generaties. We hebben in Den Haag prachtige kerkgebouwen - monument of niet - met veel cultuurhistorische waarde, die naast een religieuze, een maatschappelijke betekenis hebben. Hoewel veel migrantenkerken floreren, is het geen geheim dat van veel kerkgebouwen de deuren noodgedwongen worden gesloten.

We hebben beleid, hoe met verkoop van kerkgebouwen moet worden omgegaan. Op papier lijkt alles procedureel goed geregeld, maar een goede procedure leidt nog niet direct tot een goede afweging. Hoelang zijn we niet met elkaar aan het vergaderen over een al dan niet verkocht kerkgebouw, hoe vaak stellen we besluitvorming niet uit, hoe vaak voelen omwonenden zich onvoldoende en te laat betrokken? Kortom, het papier is geduldig en de praktijk weerbarstig. Het is eigenlijk heel simpel. Er is een inhoudelijke visie op de toekomst van kerkgebouwen nodig, van die gebouwen die (mogelijk) verkocht gaan worden. De kerkgebouwen zijn het waard en we willen toch allemaal de onvrede bij bewoners, kerkgenootschappen en ambtenaren en raadsleden verminderen?

Daarom de volgende motie, die ik indien met collega’s Rogier en Van Nieuwenhoven, met als dictum:

verzoekt het college, in samenspraak met de verschillende kerkgenootschappen in Den Haag, bewoners(organisaties) en andere betrokkenen een kerkenvisie op te stellen waarin duidelijk staat aangegeven welke (op dit moment) niet-monumentale kerkgebouwen die (mogelijk) onttrokken worden aan de eredienst wel of niet behouden moeten blijven, al dan niet met een andere bestemming, en hoe dit gerealiseerd zou kunnen worden.

Bewaren - Den Haag geef je door

Dat we zuinig zijn op dat wat we geërfd hebben van onze voorouders, spreekt vanzelf. Dat we net zo zuinig zijn op onze stad, op onze leefomgeving, omdat we deze geleend hebben van onze kinderen, van toekomstige generaties spreekt voor de ChristenUnie/SGP net zo goed vanzelf. Daarom mijn handtekening onder het Klimaatpact en onder de daarbij behorende motie.

In lijn daarmee leg ik twee concrete voorstellen aan mijn collega’s voor. Allereerst op gebied van het tegengaan van voedselverspilling. Dat dat een groot probleem is, behoeft geen betoog. Rekent u even mee: een voorzichtige schatting leert dat we in Den Haag al gauw 20 miljoen kilogram afval per jaar weggooien. Dat is per minuut 40 kilo voedsel. Dat is natuurlijk zonde en levert onnodig veel uitstoot van broeikasgassen op. Het is kortom hoog tijd voor innovatieve oplossingen. Het is tijd om startups, passend bij het beleid van dit college, uit te dagen om met oplossingen te komen voor deze ‘urban challenge’. Daarom de volgende motie, die ik indien samen met collega’s Oudshoorn, Teunissen en Kapteijns, met als dictum:

verzoekt het college bij een eerstvolgende editie van het programma ‘Startup in Residence’ het terugdringen van voedselverspilling als één van de urban challenges op te nemen.

Dan het tweede voorstel. Eén van de grote uitdagingen bij de transitie van fossiele naar hernieuwbare energie is het creëren van voldoende opslagcapaciteit. Momenteel is het bewaren van de opgewekte energie met bijvoorbeeld zonnecollectoren vaak nog een groot probleem. Dit resulteert er in dat overtollig opgewekte energie wordt teruggeleid naar de netbeheerder, waar nu nog een terugleververgoeding voor is, maar hoe lang nog? Bovendien is het net hier niet op gebouwd.

Het zou veel praktischer, en rendabeler zijn, als particulieren de energie zelf kunnen opslaan. In een aantal gemeenten wordt hiermee al op kleine schaal geëxperimenteerd. In Utrecht wordt bijvoorbeeld geëxperimenteerd met Smart Solar Charging, waarin in elektrische deelauto’s lokaal opgewekte energie opgeslagen wordt, die gebruikt kan worden voor het rijden, maar ook teruggeleverd kan worden aan huishoudens in de wijk. In andere gemeenten wordt geëxperimenteerd met buurt- of thuisbatterijen. Daarom een motie, samen met collega’s Oudshoorn, Teunissen, Kapteijns , Balster en Toeters, met als dictum:

verzoekt het college de mogelijkheden te onderzoeken om, samen met netbeheerder Stedin, in Den Haag een pilot op te zetten met opslag van zonne-energie middels Smart Solar Charging, buurtbatterijen en/of thuisbatterijen.

Voorzitter, resumerend. Wat betreft de ChristenUnie/SGP hebben we te bouwen aan een stad waar iedereen meedoet en zich respectvol gedraagt en hebben we zuinig te zijn op onze haven, ons erfgoed en onze leefomgeving. Zo bewaren we Den Haag voor de generaties na ons. Ik wens het college veel wijsheid en zegen bij het bouwen aan én bewaren van onze mooie stad.