Poliflw

Door Webredactie op 13 maart 2020 om 19:28

Dag van Nationaal Gebed in verband met het coronavirus

ChristenUnie, EO, Groot Nieuws Radio, MissieNederland en de Raad van Kerken in Nederland organiseren een Dag van Nationaal Gebed op woensdag 18 maart. Dit in verband met de wereldwijde uitbraak van het coronavirus. Met de Dag van Nationaal Gebed willen de organisatoren de kans geven om in gebed ‘ongerustheid over te geven aan God en anderen, bijvoorbeeld zorgpersoneel, te zegenen’.

Nederland is, net als grote delen van de wereld, getroffen door het coronavirus. De situatie wordt met de dag ernstiger en de maatregelen treffen steeds meer mensen direct. Mark de Boer, woordvoerder namens de initiatiefnemers: “Het leed en de onzekerheid die deze situatie met zich meebrengt, is voor iedereen voelbaar. Als christenen geloven we dat we ons daar niet door hoeven te laten leiden. We mogen vertrouwen dat God ook in deze situatie de Heer is.”

Daarom nemen kerken en verschillende christelijke organisaties gezamenlijk het initiatief tot een Dag van Nationaal Gebed voor ons land in deze onzekere tijd. “Gebed helpt om ongerustheid aan God over te geven en om anderen te zegenen, bijvoorbeeld hen die werken in de zorg of andere cruciale sectoren,” aldus de organisatie. “Dat is wat we graag als christenen, met zoveel mogelijk mensen in het hele land willen doen. Dit keer niet met een bijeenkomst in een kerkgebouw maar via internet en social media.”

ChristenUnie, EO, Groot Nieuws Radio, MissieNederland en de Raad van Kerken in Nederland starten de website www.nationaalgebed.nl. Op 18 maart om 9.00 uur start daar een livestream, die tot 19.00 uur duurt.

Op drie momenten (om 9.00 uur, 12.00 uur en 15.00 uur) vindt een inleiding plaats door een predikant of voorganger. Vervolgens is er tijd voor gebed, voor het online delen van gebedspunten en onderlinge verbinding via sociale media door middel van hashtags. Op het platform wordt bovendien verwezen naar beschikbare lokale of regionale livestreams. Om 19.00 uur wordt de dag via de livestream afgesloten.

Kerken en christelijke organisaties worden uitgenodigd om mee te doen met deze Dag van Nationaal Gebed door leden en betrokkenen te motiveren om mee te doen. Op www.nationaalgebed.nl kan men lezen hoe zij dit kunnen doen.

Een heel klein beestje heeft ons allemaal te pakken: Corona. Na 75 jaar vrijheid, strijden we wereldwijd tegen dit sciencefictionachtige monstertje wat als parasiet aan ons kleeft. Corona laat ons zien hoe kwetsbaar en klein we eigenlijk zijn. Het heeft gewonnen van de economie. Deze ligt bijna plat en dat gaat ons veel geld en mogelijk banen kosten. We zitten binnen en proberen weinig tot geen contact te hebben met anderen. Als we al eenzaam zijn, worden sommige het nu zeker. Scholen en de horeca zijn gesloten. En ziekenhuizen doen het meest noodzakelijke. Allemaal legitieme maatregelen want dit kleine monstertje moet gestopt worden. Het bedreigt ons bestaan.

Maar ook deze strijd gaan we winnen. Saamhorigheid staat nu voorop. We luisteren, gehoorzamen en volgen trouw de regels van de overheid. En als we het niet voor ons zelf doen, doen we het voor een ander. Het maakt niet uit van welke religie we zijn. Kerken en moskeeën zijn allemaal leeg. Goed om te zien dat we dit samen bestrijden. Samen onze handen wassen en samen naar elkaar omkijken.

Vanaf maandag moeten we 100 rijden op veel snelwegen en ik vermoed dat deze regel minder respect gaat krijgen. En handhaving op deze regel zal niet de hoogste prioriteit hebben.

Ook de natuur krijgt nu noodgedwongen meer ruimte en de kans op adem te komen. We werken meer thuis en lange files zijn voorbij. Het kan dus wel, laat Corona ons zien.De natuur wint het haast nooit van de economie. Nu dus wel. Laten we daar ook wat van leren.

Let’s beat Corona,

Silva Visser

 

Al ruim 12 jaar lang zijn vrijwillige kosters - inmiddels 5 - elke week in touw om te zorgen dat de PKN-gemeente in Veenendaal Oost op een goede manier kan functioneren. Op zondag zijn er twee kerkdiensten in het Ontmoetingshuis waar zo’n 350 mensen bij aanwezig zijn. Omdat elke zondag de sporthal om wordt gebouwd tot kerk, vraagt dit de nodige afstemming en inspanning qua op- en afbouw.

Hoewel het dus best wat vrije tijd vraagt, doen de kosters het graag. Ze halen er voldoening uit om op deze manier praktisch bezig te zijn. 

Reden voor Jeroen van Esseveld en Sanny Brunekreeft om namens de ChristenUnie een compliment uit te delen aan 2 van deze gedreven vrijwilligers en via hen ook aan alle andere vrijwilligers in Veenendaal die zich belangeloos inzetten om zo iets te betekenen voor anderen en voor de gemeenschap. Zij zijn heel waardevol voor Veenendaal!

 

Al ruim 12 jaar lang zijn vrijwillige kosters - inmiddels 5 - elke week in touw om te zorgen dat de PKN-gemeente in Veenendaal Oost op een goede manier kan functioneren. Op zondag zijn er twee kerkdiensten in het Ontmoetingshuis waar zo’n 350 mensen bij aanwezig zijn. Omdat elke zondag de sporthal om wordt gebouwd tot kerk, vraagt dit de nodige afstemming en inspanning qua op- en afbouw.

Hoewel het dus best wat vrije tijd vraagt, doen de kosters het graag. Ze halen er voldoening uit om op deze manier praktisch bezig te zijn. 

Reden voor Jeroen van Esseveld en Sanny Brunekreeft om namens de ChristenUnie een compliment uit te delen aan 2 van deze gedreven vrijwilligers en via hen ook aan alle andere vrijwilligers in Veenendaal die zich belangeloos inzetten om zo iets te betekenen voor anderen en voor de gemeenschap. Zij zijn heel waardevol voor Veenendaal!

 

Door Gert-Jan Segers op 31 december 2019 om 07:43

Laten we een olijfboom planten! (ND-column)

Nog een laatste keer kijk ik om. Van de dingen die ik graag achterlaat in dit jaar denk ik vooral aan de digitale bitterheid. Het zijn berichten op sociale media en in de mail die – als je ze echt binnen laat komen – even alle zuurstof uit je leven opzuigen en de grond onder je voeten verschroeien. Natuurlijk moet er alle ruimte zijn voor legitieme kritiek op iedereen die in het openbaar het woord voert, maar die bijtende bitterheid mag van mij in het oude jaar begraven worden.

En iedereen die zich ook komend jaar weer in woord en geschrift gaat uiten, zou ik willen vragen: wat breng je in circulatie? Is het op de persoon gerichte afbraak of bouw je op? Is het wanhoop of hoop? Wantrouwen of vertrouwen? Haat of liefde?

Als ik nog een keer omkijk, weet ik dat ik er soms echt naast zat. Ik heb niet iedereen altijd helemaal recht gedaan en heb keuzes gemaakt waarover ik gemengde gevoelens heb. Zo realiseer ik me nu meer dan ooit dat het grote gevaar in een coalitie is dat je veel vaker op je radar kijkt dan op je kompas. Dat je zo blij bent dat je een pensioenakkoord hebt, een klimaatakkoord en een begin van de oplossing van de stikstofcrisis, dat je makkelijk kunt vergeten waarom en voor wie je het allemaal doet.

Maar het zwaarst zijn de herinneringen aan de momenten waarop ik voor die ene groep, voor dat ene gezin, die ene naaste misschien wel meer had kunnen doen dan ik het afgelopen jaar heb gedaan. Als we nog een laatste keer omkijken, is er ook schuld en schaamte.

Tweede Kerstdag keken Rianne en ik – zoals vele anderen – de prachtige Netflix-film The Two Popes. De oude Paus Benedictus trekt daarin een tijdje op met de Argentijnse aartsbisschop Jorge Bergoglio, die bedelt om een handtekening van de paus onder zijn ontslagbrief. Hij had genoeg van de hoge kerkelijke verantwoordelijkheid en verlangde terug naar de lokale gemeente. Tot zijn verbijstering merkt Bergoglio dat de oude Duitse paus wil aftreden en uitgerekend in de tango dansende Argentijn zijn opvolger ziet.

Als er echt geen ontsnappen meer aan is, vertelt Bergoglio dat hij schuldiger is dan de oude paus denkt. In de donkerste momenten tijdens het bewind van de junta in Argentinië liet Bergoglio dappere priesters in de steek die daarna gearresteerd en gemarteld werden. Een van hen zou het hem nooit meer vergeven, een ander omhelst Bergoglio tijdens de mis weer als broeder. Maar de als nieuwe paus aangewezen Argentijn voelt zich te belast door schuld en schaamte om leider van de kerk te kunnen worden.

Dan zegt de oude paus, de strenge Ratzinger, woorden waaraan ook wij ons op de drempel van het oude en nieuwe jaar mogen optrekken: ‘Aanvaard nu de genade die je zelf altijd predikt.’

Als ik vervolgens vooruitkijk, wil ik me voortaan minder verlaten op mijn radar, me minder richten op de korte termijn. Net als in de Griekse mythes klinkt ook in onze levens de constante lokroep van de sirenen. Facebook, Instagram, Twitter, Netflix, schouderklopjes van omstanders, peilingen, succes, salaris, uitverkoop, werk. Het kan je leven vullen, maar als je je hoop erop vestigt, zal het je uiteindelijk berooid achterlaten. In plaats daarvan wil ik me meer richten op mijn kompas, op de lange termijn. Aandacht geven aan dat wat waar is, wat rechtvaardig is, zuiver, lieflijk en eervol, alles wat deugdzaam is en lof verdient (Filippenzen 4:8).

Andrea Riccardi, de Italiaanse stichter van de gemeenschap van Sant’Egidio, leert ons de les van de olijfboom. Als die geplant wordt, duurt het nog jaren voordat die vrucht draagt. De vruchten moeten daarna ook nog eens maandenlang in een badje liggen voordat ze eetbaar zijn. Maar als de olijfboom tot bloei komt, gaat die honderden jaren mee.

Als je weet wat je later wil achterlaten – vriendschap, liefde, wijsheid, geloof, recht, vrijheid – dan weet je wie en wat je komend jaar de meeste aandacht moet geven. Laten we onze schuld en schaamte van het afgelopen jaar in Gods handen leggen, genade ontvangen, en komend jaar olijfbomen planten. Op hoop van zegen.

(Deze column verscheen vandaag ook in het Nederlands Dagblad)

De straten, pleinen, dreven, grachten, de openbare ruimte is van ons allemaal. In de raadsvergadering van 19 december jl. heeft de raad de Beheervisie Openbare Ruimte Delft vastgesteld. De ChristenUnie stemde tegen. Het college stelde dat de beheerniveaus zoals vastgesteld in de Visie Openbare Ruimte Delft worden losgelaten. Dat is echter al sinds 2010 het geval toen de gemeente het financieel gezien erg benauwd kreeg. Wat we nu zien is dat het college die losgelaten beheerniveaus tot beleid verheft. Een aantal zaken benoemd in de Beheervisie Openbare Ruimte Delft kan wat de ChristenUnie betreft in beheerplannen worden omgezet. Dat betreft zaken als klimaatadaptatie en -mitigatie, energietransitie, circulaire economie. Ook omgevingsgericht werken en diversificatie (geen eenheidsworst en wat willen bewoners) zijn zaken die in het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie zijn terug te vinden.`

In een visie verwacht de ChristenUnie ambitie, en dat mag ambitie zijn die moeilijk haalbaar is. Daarom heeft de ChristenUnie samen met SP en CDA een motie ingediend, waarin gevraagd wordt de beheerniveaus weer omhoog te brengen. Niet ineens, wel geleidelijk.

Begin bij de vernieuwde en nieuwe openbare ruimte zoals Martinus Nijhofflaan, Papsouwselaan, Irene Boulevard, Nieuwe Gracht, Westvest e.d. Iets nieuws goed onderhouden al dan niet omgevingsgericht, is qua inspanning en geld wat anders dan een bestaande of oude situatie een niveau omhoog brengen. Daarom vragen wij met deze motie aan het college te onderzoeken wat de financiële consequenties zijn voor de geleidelijke verhoging van één beheerniveau voor de begroting en de bijdragen van de inwoners van Delft. De uitkomst hiervan kunnen we dan weer bespreken als de beheerplannen zelf in de raad aan de orde komen.

De Beheervisie Openbare Ruimte heeft in haar ondertitel staan “schoon, heel en veilig; de basis op orde”, precies de B van Basis op orde. Dat behoort dan ook volgens de eigen inleiding in de Beheervisie van de wethouder zo te zijn, beheerniveau B heet ook in CROW-termen BASIS. Het CROW is een onafhankelijke kennisorganisatie op het gebied van infrastructuur, openbare ruimte en verkeer.

Het college heeft haar vertrekpunt genomen in beheerniveau C, dat is gewoonweg een matig beheerniveau. Het hoort thuis bij buitengebieden, gebieden met een natuurlijk of landschappelijk karakter. Ondergrens is veiligheid, er ligt veel zwerfafval, veel onkruid op de verharding, meubilair is beschadigd of staat scheef, onbruikbaarheid troef dus. Onze motie werd niet aangenomen en gezien de omschrijving van het CROW van beheerniveau C heeft de ChristenUnie tegen deze Beheervisie openbare ruimte gestemd. De beheerplannen komen in 2020 naar de raad, ook dan zullen we zeer kritisch zijn op de kwaliteit van de openbare ruimte. Ons verkiezingsprogramma zei, dat openbare ruimten toegankelijk en veilig moeten zijn en uitnodigen tot ontmoeten en activiteiten. Mensen met een beperking moeten zich er zo veel mogelijk zelfstandig kunnen redden. Het moet er groener en leefbaarder. We willen heldere afwegingen waar het moet worden verbeterd. En we vragen verantwoordelijkheid van bewoners in het onderhoud. Dat blijft onze insteek.

Bert van der Woerd

In 2018 heb ik een motie ingediend om Zoetermeer een “Stad van Compassie” te laten zijn. Het idee was afkomstig van het Interlevensbeschouwelijk Overleg Zoetermeer (ILOZ). Dit overleg heeft tot doel alle religies op een vreedzame wijze samen te laten leven. Het wegnemen van vooroordelen over en weer is een van de middelen die worden ingezet.

De ChristenUnie staat voor Godsdienstvrijheid, maar deze vrijheid is niet overal vanzelfsprekend. In relatie tot het bestemmingsplan van de Almelose Diyanet moskee was daarom het voorstel om ook Turkije op te roepen zijn burgers gelijk te behandelen.

Het is dezelfde oproep die de fractie van de ChristenUnie op 12 juli 2016 al wilde voorstellen tijdens de behandeling van het bestemmingsplan van de moskee. Toen werd ons het spreken verboden (buiten de orde). Nu dit bestemmingsplan op 3 december jl. weer op de agenda stond is de motie opnieuw ingebracht (nu 'vreemd aan de orde'). Door tijdgebrek kon de de motie echter niet gelijk met het bestemmingsplan van de moskee worden besproken, maar pas twee weken later. "Mosterd na de maaltijd", aldus Wouter Teeuw die om deze reden de motie aanhoudt tot een passender moment in de toekomst.

Zo had het moeten zijn:

(Per ongeluk kwam dit in beeld bij de stemming over een andere motie.) Maar de motie was dus twee weken doorgeschoven, helaas. Daarmee was ook het momentum weg. Dit terwijl veel raadsleden zich toch al 'ongemakkelijk' voelen bij een principele discussie of bij het rechten van de rug als anderen iets minder leuk vinden. Maar godsdienstvrijheid is hetgene dat de ChristenUnie sterk aan het hart gaat. We kunnen en mogen niet wegkijken als broeders en zusters in het geloof anders worden behandeld. Hier zou raadsbreed steun voor moeten zijn.

De ChristenUnie staat pal voor godsdienstvrijheid (art 6 grondwet) en heeft om deze reden ook voor het bestemmingsplan van de moskee gestemd, zowel in 2016 als in 2019. Godsdienstvrijheid is een groot goed, maar niet vanzelfsprekend. Waar Turkse moslims in Almelo in alle vrijheid een gebedshuis kunnen bouwen, kunnen christen-turken in Turkije dat niet. Open Doors, die jaarlijks de ranglijst opstelt van landen waar christen het meest worden vervolgd, zegt over Turkije (26ste op de lijst, in 2016 was dat nog 45ste):  Turkse christenen ervaren weerstand vanuit de overheid, de samenleving en hun familie- en vriendenkring. De Turkse overheid verspreidt namelijk het idee dat elke Turk moslim zou moeten zijn, hoewel dit niet wettelijk vastgelegd is. Op allerlei terreinen in hun leven worden christenen tegengewerkt in het praktiseren, uiten en delen van het christelijke geloof. Voorbeelden van vervolging zijn: het is verboden om kerkleiders op te leiden en het is vrijwel onmogelijk om een nieuwe kerk te laten registreren. Ook mogen christenen geen ambtenaarspositie innemen. (https://www.opendoors.nl/ranglijst/turkije)

Mogen wij als Almelo daar wat van zeggen? De ChristenUnie vindt van wel. Ten eerste omdat het een Diyanet moskee is (Turkse ministerie van Godsdienst stelt de imam aan). Ten tweede omdat in 2015 de Turkse overheid ook direct contact opnam met onze burgemeester over een lokale Almelose vergunning (zoals bleek uit beantwoording van kamervragen van Pieter Omzigt). Daarom mogen we die vrijmoedigheid hebben. De tekst van de motie luidde:

-----------

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 3 december 2019,

Constaterende dat:

Nederland vrijheid van godsdienst kent (Art. 6 Grondwet) en daarom Turkse Nederlanders in alle vrijheid een moskee mogen bouwen in Almelo; De Nederlandse overheid, ook in Almelo, zich inspant voor de bestrijding van discriminatie van minderheden (op basis van Art. 1 Grondwet); Christelijke minderheden in veel andere landen discriminatie ervaren, ook vanuit de overheid;

Overwegende dat:

Turkse christenen in eigen land in toenemende mate beperkingen ervaren in het uiten van hun geloof (zie Open Doors’ ranglijst christenvervolging); De Turkse overheid in het verleden nog, via de consul, contact heeft opgenomen met de burgemeester van Almelo over lokale Almelose aangelegenheden; Ook in Nederland de intolerantie jegens religieuze minderheden (joden, christenen, moslims) toeneemt;

Verzoekt het college van B&W om:

De Minister van Buitenlandse Zaken te vragen om de Turkse overheid op te roepen al zijn burgers gelijk te behandelen; In Almelo zelf alert te blijven op discriminatie van religieuze minderheden;

en gaat over tot de orde van de dag.

 

Verslag 40e partijcongres ChristenUnie in Utrecht.Vandaag, de laatste zaterdag van november is het goed om weer even terug te kijken op de afgelopen week. Het is al weer een week geleden, maar vorige week zaterdag ben ik naar het partijcongres van de ChristenUnie in Utrecht geweest, enerzijds als lid en ook als vertegenwoordiger van de afdeling in Den Helder. Hoewel het voor mij niet de eerste keer was, was het was opnieuw een mooi en bijzonder congres. Het thema was 'Samenleving met aandacht' en dit kwam door het hele programma steeds naar voren. Na de opening door voorzitter Piet Adema werd overdenking verzorgd door Bettelies Westerbeek. Ze is werkzaam als missionair pionier in de Haagse wijk Moerwijk. Dit is een multiculturele wijk in Den Haag, die als achterstandswijk te boek staat. Er is weinig sociale cohesie, het opleidingsniveau is laag, net als het gemiddelde inkomen.De protestantse Marcuskerk wil in de wijk een brug slaan naar nieuwe vormen van kerk-zijn. De pioniersplek 'Geloven in Moerwijk' is een jonge huis-tuin-en-keuken kerk in een wijk waar van alles gebeurt: Moerwijk! We willen als pioniersplek kerk-zijn op een creatieve manier die past bij onze buurt en buren. Met elkaar willen we een positieve bijdrage leveren aan de plek waar we wonen. En het was goed en bemoedigend om te horen om van Bettelies  hoe ze dit doen in deze Haagse wijk en zo aandacht hebben voor de samenleving.Verder was er 's morgens een gesprek met onder andere Roel Kuiper en een drietal gasten i.v.m. zijn afscheid in juni dit jaar van de Eerste Kamer. Het onderwerp was 'privatisering' en hier is uitvoerig over doorgesproken ook omdat Roel de senaatscommissie hier over heeft geleid en zich in dit onderwerp heeft verdiept.Aan het eind van de ochtend sprak Gert Jan Segers en zijn speech is terug te vinden op de website www.christenunie.nl. Hij vertelde over de enerverende tijd en de uitdagingen waar de  fractie voor staat. Ook vertelde hij over zijn nieuwste boek 'De verloren zoon - en het verhaal van Nederland'. Dit boek is zeker een aanrader!In het middagprogramma was er een interview met Carola Schouten, onze minister voor LN&V en vice-premier. Het was goed om zo 'uit de eerste hand' te horen hoe het gaat in het kabinet met alle besluitvorming rond de stikstofproblematiek. Er ligt een zware verantwoordelijkheid op haar schouders. Dit redt zij niet alleen, de steun van het hele kabinet is nodig. En bovenal Gods kracht en wijsheid. Daar mogen we voor bidden!Zo terug kijkend, was het een mooie dag waar in ook voldoende gelegenheid was om elkaar te ontmoeten en te spreken. 'Oude bekenden', maar ook nieuwe mensen die nog niet lang actief zijn in de ChristenUnie.  Ja, het is een voorrecht, om al zo lang bij de partij betrokken te zijn.Piet Bras