Poliflw

Door Joël Voordewind op 17 juni 2020 om 10:30

Dring slavernij terug door wetgeving voor bedrijven

Illegale houtkap, moderne slavernij, ernstige milieuvervuiling en kinderarbeid. Het zijn enkele voorbeelden van praktijken die nog altijd plaatsvinden in de productieketens van bedrijven. Tot nu toe bleef de Nederlandse aanpak grotendeels beperkt tot vrijwillige maatregelen. Alles wijst erop dat er nu wetgeving moet komen.

De cijfers zijn duizelingwekkend. Er leven meer dan veertig miljoen mensen in moderne slavernij. Meer dan 150 miljoen kinderen moeten werken als kindarbeider. De ontbossing in de Amazone is erger dan ooit.

Veel bedrijven hebben niet eens weet van de uitbuiting, milieuschade en slavernij die in hun ketens plaatsvinden. Productieketens zijn immers zo opgeknipt en versnipperd, dat iets simpels als een spijkerbroek een wereldreis maakt van 24.000 kilometer langs talloze leveranciers en producenten. De kostprijs voor bedrijven is op deze manier zo klein mogelijk, maar het zijn de meest kwetsbaren op de wereld die daarvoor de prijs moeten betalen.

Eerlijk speelveld

Tot nog toe heeft de Nederlandse overheid met vrijwillige maatregelen en convenanten geprobeerd maatschappelijk verantwoord ondernemen te versterken en te verbeteren. Maar de vrijwillige maatregelen waartoe Nederland zich tot nu toe in zijn beleid beperkt, lijken veel te weinig effect te hebben. In het regeerakkoord is afgesproken dat we wachten op de definitieve evaluatie, maar alles wijst er inmiddels op dat er wetgeving nodig is om misstanden aan te pakken en te voorkomen. Na de evaluatie mag het kabinet niet langer treuzelen en moet het in actie komen.

Zelfs bedrijven vragen om wetgeving. Want alle goede initiatieven en convenanten ten spijt, bedrijven die wel hun productieketens actief verduurzamen, uitbuiting bestrijden en eerlijke prijzen betalen, worden geconfronteerd met bedrijven die dit niet doen. Enkel omdat het niet verplicht is. Dat is oneerlijk.

Met een wettelijke ondergrens voor verantwoord ondernemen komt er voor alle bedrijven een gelijk en eerlijk speelveld, waarbij de meest kwetsbaren niet de prijs hoeven te betalen. Andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, zijn ons al voorgegaan. Nu is het belangrijk dat ook eindelijk Nederlandse bedrijven worden verplicht om actief in hun keten misstanden op te sporen en op te lossen.

Dienstbaar

Gelukkig zijn er ook veel bedrijven die hun beste beentje voor zetten en op dit moment werk maken van afspraken die al zijn gemaakt in verschillende sectoren. Als je echter bedenkt dat slechts 35 procent van de grote bedrijven in Nederland de OESO-richtlijnen over maatschappelijk verantwoord ondernemen onderschrijven, terwijl het doel voor 2023 90 procent is, besef je dat er nog veel moet gebeuren.

In wetgeving moet je regelen dat élk bedrijf verantwoordelijk is voor wat er gebeurt in de eigen productieketens, waarin je juist ook die bedrijven steunt die wel willen maar tegen concurrentie oplopen van andere bedrijven die afspraken nu niet navolgen. Ondernemerschap is iets moois, maar moet dienstbaar zijn aan mens en natuur, hier en elders in de wereld.

Rechtvaardiger

Vandaag komen wij als ChristenUnie, samen met PvdA, SP en GroenLinks, alvast met de schetsen voor de nieuwe wet. In de initiatiefnota zetten wij uiteen hoe deze wetgeving voor internationaal maatschappelijk ondernemen eruit moet zien. Na de evaluatie wil de ChristenUnie dat de minister met wetgeving komt. Anders zal de partij, mogelijk weer met andere partijen, zelf een initiatiefwet indienen.

Zo maken we de wereldeconomie een stukje eerlijker en rechtvaardiger. En voorkomen we dat wij profiteren van producten, bedrijven mooie winsten maken, maar de allerarmsten de rekening betalen.

Dit opinie-artikel verscheen eerder in het Reformatorisch Dagblad.

Door Gert-Jan Segers op 19 mei 2020 om 21:21

ChristenUnie roept kabinet op om corona-convenant met kerken te sluiten

De ChristenUnie roept het kabinet op om met kerken en christelijke netwerken als Niet Alleen om de tafel te gaan en op een verantwoorde en creatieve wijze te zoeken naar lokaal maatwerk voor hun bijeenkomsten en activiteiten.

Het kabinet overlegt met sectoren als horeca en sportclubs over de manier waarop ze meer ruimte kunnen krijgen. Kerken vervullen in de samenleving een belangrijke functie als plaats voor gemeenschap en bezinning. Juist daarom is het hoog tijd dat de overheid deze unieke rol erkent, ook kerken ruimte biedt en met hen afspraken maakt hoe ze hun belangrijke plek ook in deze veranderde omstandigheden kunnen vervullen. Hiervoor zou de overheid volgens de ChristenUnie met de kerken een convenant moeten sluiten.

In het convenant kan de overheid met de kerken afspraken maken over hoe ze in deze tijd het best samenkomsten kunnen organiseren, wellicht ook in de buitenlucht, en bijvoorbeeld om kunnen gaan met zaken als doop en samenzang. Het zou goed kunnen zijn als er hiervoor een gericht advies komt van het Outbreak Management Team. Tevens is het belangrijk dat deze afspraken lokaal verankerd worden in afspraken tussen kerken en gemeenten. De VNG kan hierbij een coördinerende rol vervullen. Op deze manier moet de overheid binnen de RIVM-richtlijnen lokaal maatwerk bieden voor kerken. Ook andere religieuze gemeenschappen zouden op deze manier convenanten met de overheid kunnen sluiten, die recht doen aan de specifieke belemmeringen waar zij in de deze tijd tegenaan lopen.

Het is prima dat het kabinet overlegt met onder meer horeca-ondernemers en sportverenigingen. Maar ik roep het kabinet op om nu ook om tafel te gaan met kerken en christelijke organisaties en met hen een Corona-convenant te sluiten over bijvoorbeeld lokaal maatwerk bij bijeenkomsten, mogelijk ook in de open lucht, en over de rol van kerkelijke vrijwilligers in de lokale samenleving. Kerken brengen op een normale zondag meer mensen in beweging dan het betaald voetbal. Dit is het moment om hun waarde te erkennen.

Het plan om te komen tot een kringloopbedrijf Het Goed- Avres heeft een aantal goede intenties: 

Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt leer en werkplekken bieden Bijdragen aan grotere hoeveelheid hergebruik van vooral textiel.

Het eerste is de opdracht van Avres en in veel gevallen slaagt het daar ook in. Het tweede is dat niet zozeer en de vraag is of je dat als Avres moet willen en dan ook nog in BV constructie.

De businesscase roept erg veel vragen op  en komt op ons als wensdenken over. We begrijpen uit de brief van het DB van Avres, dat de zorgen op dit punt niet gedeeld worden, maar onze ervaring leert dat oplossingen voor lastige vraagstukken vaak erg rooskleurig worden voorgesteld, omdat we Zo graag willen dat het werkt en we hart hebben voor deze doelgroep. Het groeipotentieel e.d is op papier allemaal positief en als het dan tegenvalt, is er niemand verantwoordelijk.  Het Goed bv krijgt veel lusten en weinig lasten, immers de zekerheid van samenwerking met de gemeenten en Waardlanden die netjes de infrastructuur biedt om textiel in te zamelen, waarvoor de gemeenten betalen.

Tegelijk staat de doelgroep voor wie dit allemaal opgetuigd wordt ook scherp op ons netvlies. Dan is een belangrijke vraag of dit plan de doelstelling voor deze doelgroep dichterbij brengt. Ons antwoord daarop is, dat dit zo zou kunnen zijn.

Dan is de vervolgvraag of dit plan levensvatbaar is. Daar slaat de aarzeling toe, zie onze twijfels over de businesscase. Het wensdenken leidt ons inziens tot erg optimistische prognoses.

Vervolgens moet de vraag gesteld worden of er ook nadelen aan te plan kleven. En die zijn er wel degelijk en ook wel zwaarwegende:

er worden grote risico’s genomen met publiek geld Met overheidssteun worden de bestaande kringlopen en tweedehands kledingwinkels, zoals bijvoorbeeld van het Leger des Heils, beconcurreerd en  misschien wel weggeconcurreerd De constructie wordt een soort GR binnen de GR, erg op afstand dus en nog minder te doorgronden voor een eenvoudig raadslid Bij mislukking kost dat de samenleving veel geld, maar ook voor de specifieke doelgroep zou dat desastreus zijn.                                                    

Waarom dan toch dit plan? Was er geen samenwerking mogelijk met de bestaande kringlopen , die al vele jaren zonder subsidie de twee intenties, nl. Het bieden van werkplekken en bijdragen aan meer circulariteit, gestalte geven?

Uit de brief van de kringlopen, die wij ontvangen hebben, lijkt het dat een voorgestelde pilot, om dit in de regio en in samenwerking met die kringlopen op te zetten, eigenlijk geen kans heeft gehad.

Dat is toch wel een gemiste kans.

Daarbij lezen we niet, dat het potentieel aan bedrijven in de AV regio, dat ook leer en werkplekken kan bieden, uitgeput is. De bestaande kringlopen geven zelfs expliciet aan hier een rol in te kunnen en willen vervullen. Dat dit een stuk ingewikkelder is voor Avres zal helder zijn. 

Uit het stuk blijkt voor ons ook niet dat het uitsluitend om mensen gaat die echt niet meer bij bedrijven of instanties aan  de gang zouden kunnen; immers onder punt 3 van de oplegger wordt gesteld dat er een doorlopende leerlijn moet komen om mensen richting een werkplek bij reguliere werkgevers te leiden. Dat geeft aan dat dit in principe wel mogelijk geacht wordt.

We begrijpen dat er altijd een groep mensen blijft voor wie een kleinschalige werklocatie in de woonomgeving tijdelijk of voor langere duur wenselijk is. Maar de omvang van wat nu voorgesteld wordt, is toch niet kleinschalig te noemen. En dan heb je het ook meer over dagbesteding denken wij.

En als de mogelijkheden om een goeie businesscase te halen op de textielinzameling zo enorm zijn, kan Het Goed toch altijd iets gaan opzetten, gewoon als bedrijf?

Al met al vinden wij dat vooral het probleem van Avres (kosten van het begeleiden en plaatsen van een moeilijke doelgroep nu de sociale werkplaats is opgeheven) en het probleem van Waardlanden ( minder opbrengsten textielinzameling en geen inzamelaar )wordt opgelost mogelijk ten koste van  bestaande kringlopen. En dit met een commerciële partij, die zo meelift op overheidsgeld. Ik snap het chagrijn daarover bij de bestaande organisaties goed. In   het meest extreme geval kan dit ertoe leiden, dat mensen uit de doelgroep bij Het Goed een beschermde plek vinden terwijl andere mensen van deze of andere doelgroepen hun plek verliezen omdat Het  Goed de bestaande kringlopen uit de markt drukt.

Onze conclusie is: dit moet over en beter. Een eerste aanzet is er zichtbaar in de brief van het DB van Avres, wel wonderlijk dat daar nu een aantal zaken alsnog gerepareerd gaan worden, die ons inziens al aan de voorkant dichtgetimmerd hadden moeten zijn. Deze brief van 13 juni geeft tegelijk aan dat de koers nog steeds ligt in samenwerking met Het Goed. Wij vinden dat jammer en roepen op: ga terug naar  bestaande kringlopen en ga daar in samenwerking de intenties zoals beschreven invulling geven. 

https://www.facebook.com/483389098387552/posts/2589221907804250?s=100016030386217&sfns=mo

Ronald de Back, Coördinator Grensinformatiepunt Scheldemond, spreekt met Jan Henk over het belang van Europa in Zeeuws Vlaanderen. Grenzeloos samenwerken is in deze regio van belang. De grensoverschrijdende arbeidsmarkt heeft daarom een prominente plek nodig op de Europese agenda. Zo kunnen regio’s in grensgebieden zoals in Zeeuws Vlaanderen zich beter ontwikkelen.

Ronald de Back, Coördinator Grensinformatiepunt Scheldemond, spreekt met Jan Henk over het belang van Europa in Zeeuws Vlaanderen. Grenzeloos samenwerken is in deze regio van belang. De grensoverschrijdende arbeidsmarkt heeft daarom een prominente plek nodig op de Europese agenda. Zo kunnen regio’s in grensgebieden zoals in Zeeuws Vlaanderen zich beter ontwikkelen.

In de gemeenteraad werd gesproken over het tijdstip van uitvoering van de herinrichting van de Amersfoortseweg in Doorn. In eerste instantie was het plan om dit jaar eind april te beginnen. Daartegen voerden de Doornse ondernemers ernstige economische bezwaren aan. Zij vrezen opnieuw ernstig omzetverlies. Dit is ook gebeurd bij de reconstructie van de Langbroekerweg.

Hoewel uitstel van de uitvoering betekent dat de onbevredigende verkeerssituatie voor aanwonenden en inwoners langer duurt, heeft de CU fractie zich na afweging van alle belangen akkoord verklaard met uitstel tot begin volgend jaar.

Factoren die meespelen zijn:

de mogelijkheid om de provinciale fietssubsidie door te schuiven naar uiterlijk juli 2020 vermijden van samenloop met werkzaamheden op de Kampweg meer rust om de aanbesteding en regionale omleidingsroutes goed voor te bereiden en in te plannen tijd voor ondernemers om hun inkopen af te stemmen op een mogelijk lagere omzet.

Daarnaast wordt er wel (extra) aandacht besteed aan snelheidsovertredingen, via ongeregelde snelheidscontroles en attendering op de gereden snelheid via smileys. Het is de verwachting dat begin april vrijwel de hele raad akkoord gaat met de uitvoering van de herinrichting, de financieringsvoorstellen en uitstel van het begintijdstip van de werkzaamheden tot begin volgend jaar.Ook onze fractie is niet blij met dit uitstel, maar wij vinden dat gelet op de omstandigheden de beste oplossing.

Thema-avond van ChristenUnie

Thema-avond van ChristenUnie

Op 21 februari jl. heeft de gemeenteraad – met steun van de ChristenUnie – het bestemmingsplan ’t Oog – bedrijven vastgesteld.

Dit besluit was het slotstuk van een stevig debat over met name de verhouding tussen (toekomstig) bedrijventerrein ’t Oog en de woonwijk de Blauwe Zoom.

In onze gemeente zijn nagenoeg geen vrije kavels meer beschikbaar voor bedrijven. Wij willen als ChristenUnie ondernemers, ook wanneer hun bedrijven groeien, graag behouden voor Hardinxveld-Giessendam. Door bedrijven (blijvend) te huisvesten wordt de economie versterkt en ontstaat er werkgelegenheid. Tegelijkertijd willen we woongenoot voor onze inwoners, zonder overlast door bedrijven. Precies dit spanningsveld lag bij dit debat op tafel.

Bewoners van de Blauwe Zoom hebben via zienswijzeprocedures gewezen op de hoge milieucategorieën die op het nieuwe bedrijventerrein werden toegestaan (4.2 en 4.1, hoe hoger de categorie hoe groter de potentiële overlast is). Het college heeft vervolgens besloten de toegestane categorieën te verlagen (naar 4.1 en 3.2).

De bewoners zagen graag een nog verdere verlaging in het plan. In eerste instantie zagen ook wij hiervan niet het bezwaar, mede omdat er momenteel geen bedrijven bekend zijn die zich willen vestigen die dergelijke hoge milieu categorieën ‘nodig hebben’ voor hun bedrijfsvoering.

Al snel bleek echter dat het niet zo simpel lag. De Provincie heeft namelijk ook een vinger in de pap. In dit geval verbiedt de Provincie een verdere verlaging van de milieucategorie, dan die door het college is voorgesteld.

Het debat spitste zich toe op de vraag, of we dit wel zo precies moesten opvolgen, of dat we dit met een korreltje zout kunnen nemen. In het debat heeft onze partij geen steekhoudende argumenten gehoord waarom de opdracht van de Provincie genegeerd zou kunnen worden.

Als ChristenUnie zijn we van mening dat je ‘hogere wetgeving’, zonder deugdelijke onderbouwing, niet kunt negeren.

Samen met de wens tot het willen aanbieden van bedrijfskavels in ons dorp en de verlaging van de milieucategorie binnen de toegestane grenzen vonden wij het voorgestelde bestemmingsplan daarom rijp om definitief vast te stellen.

Tegelijkertijd willen we op alle mogelijke manieren overlast beperken. Daarom is mede op ons initiatief een motie ingediend (en aangenomen) die oproept de overlast zo veel mogelijk beperken (binnen de vastgestelde kaders).

U kunt hier alle stukken inzien.

Cor van Vliet, woordvoerder Ruimtelijke Ordening